Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Lech

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Wioletta Kolanek

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w K.

przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Skarbu Państwa

przy udziale interwenienta ubocznego po stronie pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w K. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej w restrukturyzacji z siedzibą w K. na rzecz interwenienta ubocznego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 3.617,00 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Renata Lech

Sygn. akt I C 372/12

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 8 marca 2012r. powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. (poprzednia nazwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K.), reprezentowany przez pełnomocników adwokat A. S. i radcę prawnego P. K., wniósł o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa - Ministra Skarbu Państwa kwoty 79.482,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24 listopada 2011r. do dnia zapłaty tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przez pozwanego poprzez wadliwe określenie zasad zamiany akcji w trybie art. 5 ustawy z dnia 7 września 2007r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora energetycznego i zastosowania tych zasad, w tym w szczególności dokonanie jednostronnej redukcji wartości liczby akacji spółki konsolidującej w zamian za przedstawione do zamiany akcje spółki konsolidowanej.

W ocenie powoda dokonana przez Ministra Skarbu Państwa wykładnia art. 5 ustawy z dnia 7 września 2007r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego (Dz. U Nr 191, poz. 1367 ze zm.) oraz § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 lutego 2008r. w sprawie sposobu określenia liczby akcji spółki konsolidującej podlegających zamianie i trybu dokonywania zamiany akcji lub prawa do akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej (Dz. U Nr 41, poz. 250 ze zm.) powyższych przepisów nie jest prawidłowa i skutkowała szkodą po stronie M. K., którego roszczenia nabył powód. W ocenie powoda pozwany Skarb Państwa nie zaoferował świadczenia ekwiwalentnego do 1.845 akcji spółki konsolidowanej przedstawionych do zamiany. Zastosowano bowiem mechanizm redukcji jednostronnej, zamiast mechanizmu redukcji dwustronnej, co oznaczało, iż aby nie przekroczyć limitu wynikającego z § 2 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 19 lutego 2008r., część akcji spółki konsolidowanej nie powinna być poddana zamianie. Uzasadniając swoje stanowisko procesowe powód bardzo szeroko zakreślił podstawę prawną dochodzonego roszczenia. Odniesienie do stanowiska powoda zostanie zawarte w dalszej części niniejszego uzasadnienia (k. 3-56, k. 2445-2520).

PozwanySkarb Państwa – Minister Skarbu Państwa, zastępowany przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, nie uznał żądania pozwu i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, iż treść art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora energetycznego, jak i treść § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 lutego 2008r. w sprawie sposobu określenia liczby akcji spółki konsolidującej podlegających zamianie i trybu dokonywania zamiany akcji lub prawa do akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej nie nasuwają wątpliwości interpretacyjnych co do tego, iż wskazana w § 2 ust. 3 rozporządzenia proporcjonalna redukcja liczby akcji przeznaczonych do zamiany dotyczy wyłącznie akcji spółki konsolidującej. Pozwany wskazał, iż warunkiem skorzystania z prawa zamiany akcji, jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy, złożenie przez uprawnionego akcjonariusza pisemnego oświadczenia o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akacji spółki konsolidowanej. Wbrew temu to wskazał powód, zdaniem pozwanego w przypadku proporcjonalnej redukcji liczby akcji spółki konsolidującej z uwagi na ustawowe ograniczenie sumy akcji spółki konsolidującej , która może być udostępniona do zamiany – ustawodawca nie przewidział możliwości redukcji ilości przedstawionych do zamiany akcji spółki konsolidowanej. Z treści przepisów ustawy, jak i rozporządzenia, wynika jednoznacznie, iż redukcja akcji odbywa się wyłącznie w jednej spółce – spółce konsolidującej. Pozwany z ostrożności procesowej zakwestionował także wysokość dochodzonego pozwem roszczenia. (k. 435-439).

W piśmie z dnia 30 kwietnia 2014r. przystąpiła do postępowania w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. . (k. 1083-1087).

Interwenient uboczny wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu wg norm przepisanych. Interwenient uboczny podniósł zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda z uwagi na to, iż zawarta przez powoda umowa zlecenia oraz powierniczego przelewu wierzytelności w celu jego wykonania z dnia 3 marca 2011r. zawiera postanowienia sprzeczne z przepisami prawa i zasadami współżycia społecznego (dobrymi obyczajami), które są kluczowe z punktu widzenia celu umowy i bez nich umowa nie zostałaby zawarta. Interwenient uboczny wskazał ponadto, iż żądania pozwu nie uzasadnia żadna z przywołanych przez stronę powodową podstaw prawnych. (k. 1083-1087, k. 1254-1272).

Postanowieniem z dnia 16 maja 2014r. Sąd oddalił opozycję powoda przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego po stronie pozwanej (k. 1314).

Postanowieniem z dnia 26 listopada 2014r. Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił zażalenie powoda na postanowienie o oddaleniu opozycji (k. 1742-1745).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód jest następcą (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na skutek połączenia spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (jako spółki przejętej) z powodem (jako spółką przejmującą).

(dowód: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców, k. 63-67, odpis postanowienia Sądu Rejonowego Katowice – Wschód w Katowicach z dnia 21 stycznia 2012r., k. 68)

Pomiędzy spółką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. a M. K. została zawarta w dniu 3 marca 2011r. umowy zlecenia oraz powierniczego przelewu wierzytelności w celu jej wykonania.

Zgodnie z zapisem § 1 powyżej umowy M. K. jako akcjonariusz oświadczy, iż w związku z dokonaną przez niego zamianą akcji Spółki (...), tj. (...) akcji imiennych spółki (...) S.A. z siedzibą w R. o wartości nominalnej 10 PLN każda na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A. z siedzibą w Ł., których otrzymał (...), w oparciu o postanowienia art. 5 ustawy z dnia 7 września 2007r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora energetycznego powstało po jego stronie roszczenie wobec Skarbu Państwa o zapłatę kwoty 79.482,60 zł tytułem naprawienia szkody wyrządzonej akcjonariuszowi przez Skarb Państwa poprzez wadliwe określenie zasad zamiany akcji i zastosowanie tych zasad, w tym w szczególności dokonania przez Skarb Państwa jednostronnej redukcji wartości akcji Spółki (...) przydzielonych akcjonariuszowi w zamian za przedstawione przez niego do zamiany akcje Spółki (...).

O dokonanym przelewie wierzytelności Skarb Państwa został zawiadomiony.

(dowód: kopia umowy zlecenia oraz powierniczego przelewu wierzytelności w celu jej wykonania z dnia 3 marca 2011r., k. 6971, zawiadomienie o nabyciu wierzytelności wraz z wezwaniem do zapłaty z dnia 3 listopada (...)., k. 72-76)

M. K. był właścicielem 14.211 akcji spółki (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R., a mianowicie: 2.000 akcji serii (...) o numerach od (...) do (...), 2.000 akcji serii (...) o numerach od (...) do (...), 2000 akcji serii (...) o numerach od (...) do (...), 2.000 akcji serii (...) o numerach od (...) do (...) oraz od (...) do (...), 1.000 sztuk akcji serii (...) o numerach od (...) do (...) oraz 5.211 akacji serii (...) o numerach od (...) do (...).

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego R. I. w dniu 23 lipca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 2.000 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...) oraz od (...) do (...) zostało zamienione na 1.531 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego S. S. w dniu 10 lipca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 2.000 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...) zostało zamienione na 1.531 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego H. K. w dniu 2 lipca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 2.000 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...), zostało zamienione na 1.531 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego A. J. w dniu 1 czerwca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 2.000 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...), zostało zamienione na 1.531 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego W. M. w dniu 12 sierpnia 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 1.903 akcje spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...), zostało zamienione na 1.336 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego P. J. w dniu 24 lipca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 5.211 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...), zostało zamienione na 3.991 akcji spółki konsolidującej.

W dniu 9 lipca 2010r. została zawarta umowy zamiany akcji nr (...) pomiędzy Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Skarbu Państwa a M. K. jako uprawnionym akcjonariuszem. M. K., powołując się na złożone przez jego poprzednika prawnego K. Ł. w dniu 18 czerwca 2008r. pisemne oświadczenie o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A., oświadczył, iż zamierza skorzystać z prawa do zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...).

Zgodnie z zapisem § 2 powyższej umowy zamiany posiadane przez M. K. 1.000 akcji spółki konsolidowanej serii (...) o numerach od (...) do (...), zostało zamienione na 1.531 akcji spółki konsolidującej.

(dowód: umowy zamiany akcji, k. 155-172, oświadczenia o zamiarze zamiany akcji (...) S.A. na akcje (...) S.A., k. 2576-2589)

Postanowieniem z dnia 25 listopada 2016r. wydanym w sprawie sygn. akt XGR 30/16/12 Sąd Rejonowy Katowice – Wschód w Katowicach X Wydział Gospodarczy otworzył przyspieszone postępowanie układowe dłużnika (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K..

(dowód: kopia postanowienia z dnia 25 listopada 2016r. wydanego w sprawie XGR 30/16/12 przez Sąd Rejonowy Katowice – Wschód w Katowicach X Wydział Gospodarczy)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Powód bardzo szeroko zakreślił podstawę prawną żądania, jednakże w ocenie Sądu żadna ze wskazanych podstaw prawnych nie uzasadnia odpowiedzialności Skarbu Państwa.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymaga dokonania wykładni przepisów ustawy z dnia 7 września 2007r. o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego (Dz. U Nr 191, poz. 1367 ze zm.) – powoływanej w dalszej części uzasadnienia jako ustawa konsolidacyjna oraz wydanego na jej podstawie Rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 lutego 2008r. w sprawie sposobu określenia liczby akcji spółki konsolidującej podlegających zamianie i trybu dokonywania zamiany akcji lub prawa do akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej (Dz. U Nr 41, poz. 250 ze zm.)

Przywołana powyżej ustawa konsolidacyjna określiła zasady nieodpłatnego nabywania akcji przez uprawnionych pracowników lub ich spadkobierców oraz zamiany akcji posiadanych przez uprawnionych akcjonariuszy lub zamiany prawa do ekwiwalentu w związku z procesem konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego (art. 1 ustawy). Zgodnie natomiast z zapisem art. 3 ust. 3 ustawy suma akcji spółki konsolidującej udostępnionych uprawnionym pracownikom spółek konsolidowanych i ich spadkobiercom oraz uprawnionym akcjonariuszom, na zasadach określonych w ustawie, nie może przekroczyć 15 % liczby akcji objętych przez Skarb Państwa w spółce konsolidującej w zamian za wniesione akcje spółki konsolidowanej.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest zapis art. 5 ust. 1 ustawy konsolidacyjnej. Przepis ten w pierwotnym brzmieniu, w jakim obowiązywał od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 18 listopada 2007r. do czasu nowelizacji, tj. do 12 lutego 2009r., przewidywał, że uprawnieni akcjonariusze mogli skorzystać z praw zamiany posiadanych akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej, o ile złożyli pisemne oświadczenie o zamiarze dokonania takiej zamiany.

Przepis ten został zmieniony na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz ustawy o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 13 z 2009r., poz. 70). Zgodnie z brzmieniem tegoż przepisu obowiązującym od daty wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. od dnia 12 lutego 2009r., uprawnieni pracownicy spółek konsolidowanych oraz uprawnieni akcjonariusze mogą skorzystać z praw zamiany posiadanych akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej, o ile złożą pisemne oświadczenie o zamiarze dokonania zamiany wszystkich posiadanych akcji. Dokonując zmiany powyższego przepisu ustawodawca zmierzał w istocie do wyeliminowania sytuacji, kiedy w posiadaniu jednego podmiotu znajdowałyby się zarówno akcje spółki konsolidowanej, jak i spółki konsolidującej. W konsekwencji znowelizowanym art. 5 ust.1 ustawy uprawniony podmiot został zobligowany do przedstawienia do zamiany wszystkich posiadanych akcji spółki konsolidowanej, wprowadzając mechanizm oparty na zasadzie „wszystko albo nic”, przy czym wybór skorzystania bądź nieskorzystania z tego mechanizmu, w dalszym ciągu został pozostawiony właścicielowi akcji spółki konsolidowanej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 2013r., sygn. I CSK 27/13).

Zgodnie natomiast z § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 lutego 2008r. w sprawie sposobu określenia liczby akcji spółki konsolidującej podlegających zamianie i trybu dokonywania zamiany akcji lub prawa do akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej (Dz. U Nr 41, poz. 250 ze zm.) – zwanego w dalszej części uzasadnienia rozporządzeniem wykonawczym, w przypadku, gdy suma udostępnianych akcji spółki konsolidującej mogłaby przekroczyć wysokość określoną w art. 3 ust. 3 ustawy konsolidacyjnej, nastąpi proporcjonalna redukcja liczby akcji spółki konsolidującej udostępnianych w zamian za akcje spółek konsolidowanych. Akcje spółki konsolidującej zostaną przydzielone zgodnie z zasadą proporcjonalnej redukcji. Celem powyższej regulacji prawnej było wyeliminowanie takich sytuacji, gdy w rękach jednego podmiotu znajdują się zarówno akcje spółki konsolidowanej, jak i akcje spółki konsolidującej.

Prawo do zamiany akcji powstawało po upływie dwunastu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy konsolidacyjnej i wygasało z upływem dwunastu miesięcy od dnia powstania (art. 5 ust. 3 ustawy) Na postawie ustawy nowelizującej ustawę konsolidacyjną sposób liczenia powyższego terminu został zmieniony w ten sposób, iż bieg wskazanego w art. 5 ust. 3 ustawy terminu rozpoczął się po upływie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, co miało miejsce w dniu 12 lutego 2009r. Zatem prawo do zamiany akcji spółki konsolidowanej na akacje spółki konsolidującej powstało w dniu 13 sierpnia 2009r. i wygasło w dniu 13 sierpnia 2010r. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 lutego 2008r. w sprawie sposobu określenia liczby akcji spółki konsolidującej podlegających zamianie i trybu dokonywania zamiany akcji lub prawa do akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej, tj. zapisem § 20 zamiana akcji miała się dokonywać przez zawarcie przez Ministra Skarbu Państwa w imieniu Skarbu Państwa z osobą uprawnioną umowy zamiany akcji, wyniku której posiadane przez uprawnionego akcjonariusza akcje spółki konsolidowanej uległy zamianie na posiadane przez Skarb Państwa akcje danej spółki konsolidującej.

Wszystkie opisane powyżej wymogi dotyczące zawarcia umowy zamiany akcji zostały spełnione w przypadku umów zawieranych pomiędzy pozwanym a uprawnionym akcjonariuszem M. K..

W ocenie powoda, który przedstawił w toku procesu bardzo szeroką własną interpretację kluczowych dla rozstrzygnięcia sprawy przepisów, dokonana przez Ministra Skarbu Państwa wykładnia art. 5 ustawy konsolidacyjnej oraz § 2 ust. 3 Rozporządzenia nie jest prawidłowa i skutkowała szkodą po stronie M. K., którego roszczenia nabył powód. W ocenie powoda pozwany Skarb Państwa nie zaoferował świadczenia ekwiwalentnego do 1.845 akcji spółki konsolidowanej przedstawionych do zamiany. Zastosowano bowiem mechanizm redukcji jednostronnej, zamiast mechanizmu redukcji dwustronnej, co oznaczało, iż aby nie przekroczyć limitu wynikającego z § 2 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 19 lutego 2008r., część akcji spółki konsolidowanej nie powinna być poddana zamianie. Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, iż zastosowany mechanizm jednostronnej redukcji liczby akcji podlegających zamianie był niezgodny z przepisami ustawy konsolidacyjnej, gdyż prawidłowa wykładnia przepisów tejże ustawy winna prowadzić do wniosku, że zamiana akcji powinna być dokonana z zachowaniem tzw. mechanizmu dwustronnej redukcji, który gwarantuje zachowanie parytetu zamiany akcji przewidzianego w art. 9 ustawy konsolidacyjnej. Mechanizm ten oznacza, iż w razie zaistnienia konieczności dokonania redukcji akcji spółki konsolidacyjnej przeznaczonych do zaoferowania uprawnionym akcjonariuszom, odpowiedniej redukcji powinna podlegać również liczba akcji spółki konsolidowanej należących do uprawnionego akcjonariusza, które mają być przedmiotem umowy zamiany i tym samym tylko tak ustalona zredukowana liczba akcji spółki konsolidowanej powinna być przedmiotem zamiany realizowanej w trybie art. 5 ustawa konsolidacyjnej. Jedynie bowiem zastosowanie mechanizmu dwustronnej redukcji gwarantuje, w ocenie powoda, zachowanie parytetu zamiany akcji ustalonego w oparciu o art. 9 ustawy konsolidacyjnej, a tym samym gwarantuje ekwiwalentność świadczeń obu stron umowy zamiany. W ocenie powoda wnioski takie wynikają zarówno z wykładni literalnej przepisów ustawy konsolidacyjnej i rozporządzenia, jak i z zastosowania zasad wykładni systemowej i funkcjonalnej. W ocenie Sądu powyższa argumentacja strony pozwanej nie zasługuje na aprobatę, w tym w szczególności przy zastosowaniu zasady obowiązku wykładni prokonstytucyjnej.

Zakreślając bardzo szeroko postawę prawną żądania pozwu, powód wskazał w pierwszej kolejności art. 417 k.c. jako podstawę zgłoszonego żądania, uzasadniając, iż zastosowanie przez Ministra Skarbu Państwa mechanizmu jednostronnej redukcji liczby akcji podlegających zamianie stanowi naruszenie przepisów ustawy konsolidacyjnej i rozporządzenia z 19 lutego 2008r., wobec czego należy uznać ze po stronie organów Skarbu Państwa doszło do bezprawnego działania w rozumieniu art. 417 k.c.

W ocenie Sądu powyższa argumentacja strony pozwanej nie zasługuje na aprobatę. W żadnej mierze wykładnia tak literalna, jak i systemowa i funkcjonalna nie mogą prowadzić do wniosku, jak chce tego strona powodowa, iż na skutek regulacji zawartych w ustawie konsolidacyjnej i rozporządzeniu został nałożony na Ministra Skarbu Państwa obowiązek zastosowania mechanizmu dwustronnej redukcji podlegających zamianie akcji. Wykładnia ta winna przy tym odnosić się do brzmienia obowiązujących norm prawnych, nie zaś założeń, czy projektów, które ostatecznie nie przybrały kształtu obowiązującego prawa. Bez znaczenia zatem pozostaje podnoszona konsekwentnie przez powoda argumentacja, iż zgodnie z pierwotnymi projektowanymi zapisami ustawy konsolidacyjnej i rozporządzenia oraz ustaleniami w ramach zespołu trójstronnego ds. branży energetycznej, zamiana akcji miała mieć charakter ekwiwalentny, odbywający się na zasadach dwustronnej redukcji, a tym samym przewidywana była konieczność wykupienia od uprawnionych akcjonariuszy akcji spółek konsolidowanych, pozostałych w ich rękach po zamianie.

Wykładnia literalna kluczowych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy przepisów ustawy konsolidacyjnej, tj. art. 3 ust. 3 w zw. z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 prowadzi do wniosku, iż jedynym możliwym do zastosowania przy zmianie akcji mechanizmem była jednostronna redukcja akcji.

Sąd podziela przy tym w pełni stawisko zaprezentowane w uzasadnieniu w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2015r., sygn. I ACa 421/14. W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd Apelacyjny wskazał, iż z art. 3 ust. 3 w zw. z art. 5 ustawy konsolidacyjnej nie wynikał nakaz zastosowania dwustronnej redukcji akcji podlegających zamianie zgodnie z zasadami określonymi w ustawie i rozporządzeniu wykonawczym. Powołanie się przy tym przez powoda na art. 9 ustawy nie było wystarczające i w żadnym zakresie nie uzasadniało żądania pozwu. Przepis ten nie odnosi się bowiem w ogóle do ilości akcji podlegających zamianie na wniosek uprawnionego akcjonariusza spółki konsolidowanej. Został w nim bowiem uregulowany ogólny mechanizm ustalenia wartości zamienianych akcji. Chodziło o zastosowanie, na potrzeby konsolidacji, w tym zamiany akcji, tej samej metody oraz tożsamego momentu wyceny akcji spółki konsolidowanej i konsolidującej. Zastosowanie zasad ich wyceny, określonych w powołanym przepisie, pozwala na spójne oszacowanie wartości jednostkowych akcji podlegających zamianie, jak również wartości wszystkich akcji nabytych przez akcjonariusza spółki konsolidowanej oraz przeniesionych na rzecz Skarbu Państwa wskutek zawarcia umowy zamiany. W zależności od zakresu wymuszonej przez art. 3 ust. 3 ustawy redukcji akcji spółki konsolidującej, nie może wykluczać powstania rozbieżności pomiędzy wskazanymi wartościami. Nie może tym samym stanowić podstawy prawnej, z której miałby wynikać nakaz zastosowania dwustronnej redukcji zamienianych akcji do poziomu gwarantującego pełną ich równowartość. Przeciwnie, podane argumenty wykazują, że zastosowanie zasad wyceny zamienianych akcji z art. 9 ustawy w odniesieniu do redukcji wymuszonej przez ograniczenie przyjęte w art. 3 ust. 3 ustawy, może prowadzić do sytuacji, w której wartość zamienianych akcji nie będzie w pełni ekwiwalentna. Dodatkowego potwierdzenia trafności tej tezy można doszukać się w art. 8 ust. 2 ustawy. Przewidziana w tym przepisie równa wartość akcji spółki konsolidującej została zastrzeżona tylko do prawa ekwiwalentu do akcji, czyli do zamiany dokonywanej na zasadach określonych w art. 6 ustawy, który nie miał w tej sprawie zastosowania. Jeśli więc powód podstawy prawnej redukcji dwustronnej dopatrywała się w wykładni a contrario norm zawartych w art. 3 ust. 3 ustawy i § 2 rozporządzenia, zastosowanie tej samej reguł interpretacji prawnej w odniesieniu do art. 8 ust. 2 ustawy, pozwalało na zaprzeczenie tezie, jakoby zamiana akcji spółki konsolidowanej i konsolidującej musiała dotyczyć akcji równej wartości. Podobne wnioski można wyprowadzić z wykładni treści powołanych przez powoda przepisów rozporządzenia wykonawczego, w tym § 18 ust. 2 i 3 tegoż rozporządzenia.

Mechanizmu dwustronnej redukcji akcji nie można także wyprowadzić odwołując się do wykładni systemowej i funkcjonalnej przepisów ustawy konsolidacyjnej. W szczególności nie uzasadnia go przywołana przez stronę powodowa zasada ekwiwalentności świadczeń, gdyż na gruncie ustawy konsolidacyjnej została ona ograniczona regułą wynikającą z art. 3 ust. 3 ustawy. Zgodnie z powyższym przepisem suma akcji spółki konsolidującej udostępnionych uprawnionym pracownikom spółek konsolidowanych i ich spadkobiercom oraz uprawnionym akcjonariuszom, na zasadach określonych w ustawie, nie może przekroczyć 15 % liczby akcji objętych przez Skarb Państwa w spółce konsolidującej w zamian za wniesione akcje spółki konsolidowanej. Należy przy tym podkreślić, iż pełna ekwiwalentność podlegających zamianie akcji ma miejsce tylko wówczas, gdy nie zostanie osiągnięty pułap 15 % liczby akcji wskazany w art. 3 ust. 3 ustawy. Jednakże w sytuacji przekroczenia wskazanego pułapu następuje, z uwagi na istniejące ustawowe ograniczenie, proporcjonalna reedukacja liczba akcji spółki konsolidującej udostępnianych w zamian za przedstawione do zamiany akcje spółki konsolidowanej. Za odmienną wykładnia powyższych przepisów ustawy konsolidacyjnej nie przemawiają przy tym przywołane przez powoda zasady konstytucyjne: zasada równości wobec prawa oraz zasada ochrony własności. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa nie polega na tym, że wszystkie podmioty prawa w każdej sytuacji powinny być traktowane w tożsamy sposób, ale podmioty charakteryzujące się dana cechą istotną powinny być traktowane równo, co też miało miejsce w niniejszej sprawie, biorą pod uwagę, że uprawnione podmioty zostały podzielone na grupy, w ramach których ich uprawnienia i obowiązki uregulowano tożsamo. Okoliczność, że poszczególne grupy mogły być traktowane odmienne wynikało z odmienności przysługujących ich uprawnień. Natomiast ustawa konsolidacyjna przewiduje proporcjonalną redukcję liczby przyznawanych akcji spółki konsolidacyjnej, w przypadku przekroczenia ustawowego progu ilościowego - odnosi się to do wszystkich uprawnionych do zamiany akacji danej spółki konsolidowanej, bez dokonywania innych rozróżnień, a tym samym nie dochodzi również do naruszenia zasady równości. Nie zasługuje także na aprobatę zarzut powoda sprzeczności dokonanej wykładni przepisów ustawy konsolidacyjnej z konstytucyjną zasadą ochrony władności. Przede wszystkim należy podkreślić, iż zawarte przez M. K. umowy zamiany miały charakter dobrowolny nie zaś przymusowy. M. K. jako uprawniony akcjonariusz miał możliwość zdecydowania, czy przystępuje do przedmiotowej umowy, czy też nie. Dopóki rozporządzenie prawem własności zostaje dokonane dobrowolnie, to niezależnie od tego, czy decyzja ta miała charakter korzystny czy nie korzystny pod względem ekonomicznym, nie ma podstaw do uznania zasadności zarzutu naruszenia przepisów o ochronie własności, jak również zarzutu bezpodstawnego wywłaszczenia (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 lutego 2016r., k. sygn.. I ACa 791/15.

Wobec powyższego w ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że zastosowana przez Ministra Skarbu Państwa interpretacja przepisów ustawy konsolidacyjnej i rozporządzenia wykonawczego poprzez zastosowanie metody jednostronnej, a nie jak wskazuje powód dwustronnej redukcji podlegających zamianie akcji spółki konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej, stanowi o bezprawności działania organów Skarbu Państwa, uzasadniających przypisanie pozwanemu odpowiedzialności deliktowej z art. 417 k.c., czy też art. 415 k.c. czy art. 416 k.c. Z uwagi na niewykazanie przez stronę powodową podstawowej przesłanki odpowiedzialności deliktowej, tj. bezprawności działania organów Skarbu Państwa bezprzedmiotowym było rozważanie pozostałych przesłanek odpowiedzialności określonych w powyższych przepisach sytuujących podstawowe zasady odpowiedzialności deliktowej, tj. szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy bezprawnym działaniem a szkodą.

W żadnej mierze stanowiska powoda nie uzasadniają także twierdzenia iż z uwagi na złożenie przez uprawnionych akcjonariuszy pisemnych oświadczeń o zamiarze zamiany wszystkich posiadanych akcji Spółki (...) na akcje Spółki (...), tj. (...) S.A. w dacie obowiązywania ustawy konsolidacyjnej w pierwotnym brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie 12 lutego 2009r., przy dokonywaniu zamiany akcji posiadanych przez uprawnionego akcjonariusza M. K. winien być zastosowany mechanizm dwustronnej redukcji. W ocenie Sądu zważywszy na okoliczność, iż przedmiotowe umowy zamiany były zawarte w dniu 9 lipca 2010r., zatem po wejściu w życie nowelizacji ustawy konsolidacyjnej, do oceny skuteczności powyższych umów i ich zgodności z prawem winny być zastosowane przepisy ustawy konsolidacyjnej w brzmieniu obowiązującym w dacie dokonywania powyższych czynności. Wobec powyższego w żadnej mierze nie można uznać, aby zastosowany przy zamianie akcji mechanizm jednostronnej redukcji ilości akcji stanowił naruszenie przepisów ustawy konsolidacyjnej oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia wykonawczego.

Z uwagi na zakreśloną bardzo szeroką podstawę prawną żądania pozwu rozważanie wymaga kolejna ze wskazanych przez powoda podstaw prawnych, tj. art 471 k.c. W tym zakresie Sąd podziela w pełni stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie zawarte w wyroku z dnia 29 maja 2015r., sygn. I ACa 421/14. W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd Apelacyjny wskazał, iż powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego dotyczące nałożonego na Skarb Państwa obowiązku zawarcia z osobą uprawnioną umowy nieodpłatnego nabycia akcji pracowniczych, przepisami powołanej ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, w tym na uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2003 r., III PZP 22/02, w której takich obowiązek został istotnie potwierdzony, powód utrzymywał, że również za naruszenie zobowiązania przewidzianego ustawą o komercjalizacji z dnia 7 września 2007 r., dotyczącego zawarcia z uprawnionym akcjonariuszem spółki konsolidowanej umowy zamiany akcji tej spółki na równej wartości akcje spółki konsolidującej, czyli przy zastosowaniu dwustronnej redukcji zamienianych akcji, pozwany Skarb Państwa powinien zostać pociągnięty do odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 471 k.c., który nie odnosi się tylko do nienależytego wykonania umowy, ale również do innych zobowiązań, w tym wynikających wprost z ustawy. Aprobując pogląd Sądu Najwyższego, który został wyrażony w powołanej uchwale, jak też w innych orzeczeniach wskazanych w uzasadnieniu apelacji, Sąd Apelacyjny nie podzielił tezy, jakoby można było to stanowisko odnieść do okoliczności rozpoznanej sprawy. Na tle stanów faktycznych, w których Sąd Najwyższy opowiedział się za możliwością uwzględnienia roszczeń odszkodowawczych na postawie art. 471 k.c. , chodziło o naprawienie szkody wywołanej zaniechaniem zawarcia z uprawnionym umowy nabycia akcji pracowniczych przed upływem ustawowo określonego terminu. Dochodzone na tej postawie roszczenia dotyczyły więc zawarcia umowy albo wypłaty odszkodowania z powodu nienabycia przez takie osoby praw do akcji, uzyskanie których znajdowało bezpośrednią podstawę w przepisach ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji. W rozpoznanej sprawie stan faktyczny był odmienny. Uwzględniając wniosek uprawnionego akcjonariusza z art. 5 ust. 1 ustawy komercjalizacyjnej, Skarb Państwa przygotował i zawarł z tą osobą umowę zamiany akcji, w stosunku do treści której tenże akcjonariusz nie zgłaszał zastrzeżeń i którą dobrowolnie podpisał. Przy ustalaniu treści tej umowy zostały prawidłowo wyłożone i oddane w postanowieniach tej umowy zapisy zawarte w art. 3 ust. 3 w zw. z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, jak również postanowienia rozporządzenia wykonawczego. Przed nabyciem roszczeń odszkodowawczych stanowiących przedmiot sporu uprawniony akcjonariusz nie występował z żadnymi roszczeniami, nie powoływał się na nierówną wartość rozporządzeń dokonanych umowami z 9 lipca 2010 r. Nie składał także oświadczenia o uchyleniu się od jej skutków. Nie było więc żadnych podstaw do uznania, że Skarb Państwa nie wywiązał się wobec M. K. z obowiązków wynikających z przepisów powołanej ustawy oraz rozporządzenia wykonawczego. Nie było tym samym uzasadnione twierdzenie, że z powodu nienależytego wykonania tych obowiązków, na podstawie art. 471 k.c., Skarb Państwa powinien zostać pociągnięty do odpowiedzialności za szkodę, ostatecznie została wywołana akceptacją warunków umowy ze strony uprawnionego akcjonariusza oraz jej dobrowolnym podpisaniem. Ewentualna szkoda, jeżeli istotnie wystąpiła, z wszystkich podanych przyczyn nie mogła zostać wywołana działaniem pozwanego, na którego także na podstawie art. 471 k.c. nie mógł zostać nałożony obowiązek jej naprawienia.

Sąd Okręgowy podzielił także dalsze stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyrażone w uzasadnieniu wyroku z dnia 29 maja 2015r., sygn. I ACa 421/14, iż niezależnie od wszystkich podniesionych argumentów, które sprzeciwiały się pociągnięciu Skarbu Państwa do odpowiedzialności odszkodowawczej, która była dochodzona na podstawie art. 417, art. 415 i art. 471 k.c., w odniesieniu do każdej z tych podstaw prawnych żądania, należy wskazać na dalsze przeszkody, które nie pozwalały na uwzględnienie apelacji w żadnym zakresie. Oceniając niesporne okoliczności tej sprawy w kategoriach ewentualnej tylko bezprawności działania organów Skarbu Państwa przy ustalaniu treści umów zamiany z 9 lipca 2010 r., czyli warunkowo tylko zakładając, że ustawa z 7 września 2007 r. nakładała na pozwanego obowiązek zastosowania dwustronnej redukcji akcji, nie tylko spółki konsolidującej, ale również konsolidowanej, do poziomu gwarantującego zachowanie równej wartości zamienianych akcji, przy uwzględnieniu skutków ewentualnego naruszenia tych przepisów przez Skarb Państwa, w ogóle nie można byłoby dopatrzeć się wystąpienia szkody po stronie uprawnionego akcjonariusza M. K.. Przyjmując bowiem takie założenie, do czego nie było, jak zaznaczono, podstaw, na akceptację zasługiwałoby stanowisko powoda, który twierdził, że w części, w której akcje spółki konsolidowanej zostały przeniesione na Skarb Państwa bez wzajemnego świadczenia, umowy zamiany z 9 lipca 2010 r., jako sprzeczne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami powołanych aktów prawnych, której to sprzeczności Sąd się nie dopatrzył, stanowiła nieważną czynność prawną. Przyjęcie takiego założenia, istotnie prowadziłoby do podanego wniosku. Nie może bowiem ulegać jakiejkolwiek wątpliwości, że umowa o treści sprzecznej z bezwzględnie obowiązującymi przepisami, zgodnie z art. 58 § 1 k.c., stanowi nieważną czynność prawną. Nie wywołuje tym samym jakichkolwiek skutków prawnych, które wynikają z jej treści i obowiązujących przepisów prawa. Sąd Okręgowy, odwołując się do argumentacji Sądu Apelacyjnego w Warszawie, z zasadniczych zupełnie powodów nie podzielił natomiast poglądu dotyczącego skutku, jaki strona powodowa wyprowadziła z ewentualnej częściowej nieważności umów zamiany z 9 lipca 2010 r. Chybione było bowiem łączenie tej nieważności z instytucją bezpodstawnego wzbogacenia, którą powód powoływał jako kolejną podstawę dochodzonego roszczenia. Podnosił w szczególności, powołując treść art. 410 k.c., że źródło bezpodstawnego wzbogacenia może w szczególności stanowić uzyskanie przez pozwanego świadczenia spełnionego przez powoda na podstawie nieważnej czynności prawnej. Nie kwestionując ogólnej poprawności tezy, która jednoznacznie wynika z powołanego przepisu, nie można było uznać, aby miał on zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. Umowy zamiany akcji z dnia 9 lipca 2010 r. nie były bowiem podstawą faktyczną spełnienia przez uprawnionego akcjonariusza jakiegokolwiek świadczenia majątkowego w ramach ich wykonywania już po zawarciu umów. Ich przedmiotem nie było żadne inne świadczenie, zwłaszcza pieniężne, ponad przeniesienie praw do akcji spółki konsolidowanej, które należały do M. K. przed zawarciem tych umów. Umowa zamiany akcji, podobnie jak ich sprzedaży, zgodnie z art. 337 i nast. ksh, dochodząc do skutku poprzez złożenie przez jej strony oświadczeń o charakterze konsensualnym, wywołuje także skutek rozporządzający. Wyłącznie w wypadku akcji imiennych wymagane jest przeniesienie posiadania akcji lub świadectwa tymczasowego. Z okoliczności tej sprawy nie wynika, aby akcje, które zostały zamienione powołaną umową, miały charakter imienny albo by nie zostały wydane po jej zawarciu. Nie może natomiast ulegać kwestii, że gdyby istotnie wskazana umowa była dotknięta sankcją nieważności w podanym tylko zakresie, za bezskuteczne należałoby uznać rozporządzenie prawami do tych akcji poprzez ich przeniesienie na rzecz Skarbu Państwa. Podnoszona przez skarżącą częściowa nieważność umowy zamiany, gdyby rzeczywiście wystąpiła, zupełnie eliminowałaby wystąpienie szkody po stronie M. K.. Powodowałaby bowiem, że akcje, które powód uważa za przeniesione na tej podstawie na rzecz Skarbu Państwa, po zawarciu nieważnej ewentualne umowy, w dalszym ciągu pozostawałyby częścią majątku M. K.. Taka umowa, która jest dotknięta nieważnością, nie wywołuje skutków, które mogłyby wystąpić w wypadku jej zawarcia zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Niezależnie więc od tego, czy po zawarciu tej umowy M. K. wykonywał posiadane prawa do akcji, przyjęcie sankcji częściowej nieważności umów zamiany z 9 lipca 2010 r. musiałoby się wiązać z uznaniem, że prawa do tych akcji nie został przeniesione na rzecz Skarbu Państwa.

Uznanie zatem ewentualnej częściowej nieważność umów zamiany z 9 lipca 2010 r. nie mogło zatem zostać, z podanych powodów, uznane za źródło bezpodstawnego wzbogacenia po stronie Skarbu Państwa. Na podstawie tych okoliczności, które zostały podane jako podstawa faktyczna roszczenia, nie było więc uzasadnione uwzględnienie powództwa również zgodnie z art. 410 k.c.

Mając na uwadze całą przedstawioną powyżej argumentację Sąd oddalił powództwo jako nie znajdujące prawnego ani faktycznego uzasadnienia.

O kosztach postępowania Sąd orzekła na podstawie art. 98 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Skoro powód przegrał proces w całości winien zwrócić pozwanemu oraz interwenientowi ubocznemu wszystkie poniesione przez nich koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Wobec powyższego Sąd zasądził na rzecz reprezentującej pozwany Skarb Państwa – Ministra Skarbu Państwa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3.600, 00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, ustalając wysokość należnego wynagrodzenia na podstawie § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U z 2013, poz. 490 ze zm.)

Na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U z 2013, poz. 461 ze zm.) Sąd zasądził od powoda na rzecz interwenienta ubocznego kwotę 3.617,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Renata Lech

ZARZĄDZENIE

Doręczyć odpis wyroku z uzasadnieniem pełnomocnikowi powoda oraz pełnomocnikowi interwenienta ubocznego.

16 lutego 2017r.

SSO Renata Lech