Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 sierpnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. przyznał M. M. emeryturę od 23 marca 2014 r. tj. od daty osiągnięcia wieku, o którym mowa w art. 24 ust. 1a ustawy emerytalnej. Z uwagi na brak możliwości wyliczenia podstawy wymiaru, emerytura wyniosła 24% kwoty bazowej. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy: 1 rok, 8 miesięcy i 16 dni okresów składkowych. Wysokość emerytury wyniosła 766,06 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawczyni na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 200,82 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 23 marca 2014 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 313,87 zł.

Emerytura od 1 września 2016 r. wyniosła 328,04 zł brutto.

W celu podjęcia wypłaty świadczenia ubezpieczona powinna nadesłać zaświadczenie od pracodawcy greckiego potwierdzającego fakt ustania zatrudnienia na terenie Grecji przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Organ rentowy dodał, że zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono z uwzględnieniem najniższego wynagrodzenia pracownika za okresy pozostawania w stosunku pracy, za które nie zostało udokumentowane wynagrodzenie tj. od 16 sierpnia 1974 r. do 31 grudnia 1974 r., od 1 stycznia 1976 r. do 30 kwietnia 1976 r. W przypadku ewentualnego posiadania dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzenia należy w terminie miesiąca od otrzymania niniejszej decyzji doręczyć powyższe dokumenty do ZUS celem ponownego ustalenia podstawy wymiaru Kapitału początkowego. W celu ewentualnego uwzględnienia do stażu pracy okresu od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r. w Związku Zawodowym (...) wnioskodawczyni powinna nadesłać oświadczenie w jakim wymiarze czasu była zatrudniona i czy występowały w tym czasie okresy urlopów wychowawczych, bezpłatnych lub inny dokument (zaświadczenie lub świadectwo pracy) potwierdzający to zatrudnienie w terminie 1 miesiąca od otrzymania niniejszej decyzji.

/decyzja – k. 40 – 41 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji w dniu 11 października 2016 r. 14 września 2016 r. złożyła ubezpieczona i wniosła o zaliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia od sierpnia 1976 r. do stanu wojennego tj. do 13 grudnia 1981 r. w Związku Zawodowym (...).

/odwołanie – k. 2/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania ubezpieczonej.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5 – 6/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona M. M. urodziła się (...)

/bezsporne/

Wnioskodawczyni M. M. w dniu 25 lutego 2014 r. złożyła wniosek o emeryturę.

/bezsporne, akta ZUS/

Decyzją z dnia 27 lipca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego M. M.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z faktycznego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 11,94%.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 1 rok, 8 miesięcy i 16 dni (20 miesięcy) oraz okresy nieskładkowe w ilości: 10 dni (0 miesięcy).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 25,35% (współczynnik proporcjonalny) = 74,28 złotych

(20 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 145,77 złotych (podstawa wymiaru) = 3,16 złotych

RAZEM = 77,44 złotych

77,44 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 16.184,96 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

/decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 38 akt ZUS, obliczenie wskaźnika – k. 37 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 sierpnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. przyznał M. M. emeryturę od 23 marca 2014 r. tj. od daty osiągnięcia wieku, o którym mowa w art. 24 ust. 1a ustawy emerytalnej. Z uwagi na brak możliwości wyliczenia podstawy wymiaru, emerytura wynosi 24% kwoty bazowej. Do ustalenia wysokości emerytury Organ rentowy uwzględnił okresy: 1 rok, 8 miesięcy i 16 dni okresów składkowych. Wysokość emerytury wyniosła 766,06 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawczyni na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 200,82 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 23 marca 2014 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 313,87 zł.

Emerytura od 1 września 2016 r. wyniosła 328,04 zł brutto.

W celu podjęcia wypłaty świadczenia ubezpieczona powinna nadesłać zaświadczenie od pracodawcy greckiego potwierdzającego fakt ustania zatrudnienia na terenie Grecji przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Organ rentowy dodał, że zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono z uwzględnieniem najniższego wynagrodzenia pracownika za okresy pozostawania w stosunku pracy, za które nie zostało udokumentowane wynagrodzenie tj. od 16 sierpnia 1974 r. do 31 grudnia 1974 r., od 1 stycznia 1976 r. do 30 kwietnia 1976 r. W przypadku ewentualnego posiadania dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzenia należy w terminie miesiąca od otrzymania niniejszej decyzji doręczyć powyższe dokumenty do ZUS celem ponownego ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego. W celu ewentualnego uwzględnienia do stażu pracy okresu od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r. w Związku Zawodowym (...) wnioskodawczyni powinna nadesłać oświadczenie w jakim wymiarze czasu była zatrudniona i czy występowały w tym czasie okresy urlopów wychowawczych, bezpłatnych lub inny dokument (zaświadczenie lub świadectwo pracy) potwierdzający to zatrudnienie w terminie 1 miesiąca od otrzymania niniejszej decyzji.

/decyzja – k. 40 – 41 akt ZUS/

Ubezpieczona była zatrudniona w (...) Związku Zawodowym (...) w K. w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r.

/legitymacja ubezpieczeniowa – k. 30 akt ZUS/

Następnie decyzją z dnia 29 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego M. M.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z faktycznego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 26,33%.

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 6 lat, 6 miesięcy i 12 dni (78 miesięcy).

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 47,43% (współczynnik proporcjonalny) = 138,97 złotych

(78 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 321,46 złotych (podstawa wymiaru) = 27,16 złotych

RAZEM = 166,13 złotych

166,13 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 34.721,17 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

/decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 52 akt ZUS, obliczenie wskaźnika – k. 51 akt ZUS/

Decyzją z dnia 30 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. przyznał M. M. emeryturę od 23 marca 2014 r. tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, zgodnie z art. 53 przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym ubezpieczona przystąpiła po raz pierwszy do ubezpieczenia za granicą od 1997 r. do 1997 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 0,00%. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy: 6 lat, 6 miesięcy i 12 dni okresów składkowych, 6 lat, 7 miesięcy okresów zagranicznych. Wysokość emerytury wyniosła 766,06 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawczyni na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 430,81 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 23 marca 2014 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 420,77 zł.

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie:

- od 1 marca 2015 r. – 519,08 zł,

- od 1 marca 2016 r. – 520,33 zł.

Emerytura ustalona niniejszą decyzją została zawieszona, ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym.

/decyzja – k. 55 akt ZUS/

Decyzją z dnia 30 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. przyznał M. M. emeryturę od 23 marca 2014 r. tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, zgodnie z art. 53 przyjęto dotychczasową podstawę wymiaru świadczenia. Z uwagi na brak możliwości wyliczenia podstawy wymiaru, emerytura wynosi 24% kwoty bazowej. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy: 6 lat, 6 miesięcy i 12 dni okresów składkowych, 6 lat. Wysokość emerytury wyniosła 766,06 zł.

Podstawę obliczenia emerytury wnioskodawczyni na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury wyniosła: 430,81 zł.

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury na podstawie art. 183 ustawy emerytalnej od 23 marca 2014 r. wynosi: 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej w łącznej kwocie 497,86 zł.

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie:

- od 1 marca 2015 r. – 519,08 zł,

- od 1 marca 2016 r. – 520,33 zł.

Niniejszą decyzją uwzględniono do stażu pracy i podstawy wymiaru okres od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r.

W celu podjęcia wypłaty świadczenia ubezpieczona powinna nadesłać zaświadczenie od pracodawcy greckiego potwierdzającego fakt ustania zatrudnienia na terenie Grecji przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Organ rentowy dodał, że zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono z uwzględnieniem najniższego wynagrodzenia pracownika za okresy pozostawania w stosunku pracy, za które nie zostało udokumentowane wynagrodzenie tj. od 16 sierpnia 1974 r. do 31 grudnia 1974 r., od 1 stycznia 1976 r. do 30 kwietnia 1976 r., od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r.

/decyzja – k. 57 – 58 akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach oraz zeznań wnioskodawczyni oraz świadka. Analiza zgromadzonych dowodów wskazuje, iż są one spójne i wzajemnie się uzupełniają i nie ma żadnych podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na wstępie rozważań należy wskazać, że mając na względzie fakt, że organ rentowy po uwzględnieniu częściowo okresów zatrudnienia zgodnie z żądaniem wnioskodawczyni, decyzją z dnia 29 września 2016 r. dokonał ponownego ustalenia wysokości kapitału początkowego, a decyzją z dnia 30 września 2016 r. ponownego ustalenia wysokości emerytury zaliczając wnioskodawczyni do stażu pracy okres zatrudnienia od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r., Sąd umorzył postępowanie w tej części.

Stosownie do art. 477 ¹³ kpc zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części.

Zgodnie zaś z art. 355 § 1 kpc sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli wydanie wyroku stało się zbędne.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy, w toku postępowania sądowego, wydał decyzje, w części uwzględniające żądanie odwołującej się.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹³ kpc w związku z art. 355 § 1 kpc, postępowanie umorzył w pkt 1 wyroku postępowanie w sprawie co do okresu uwzględnionego decyzją z dnia 30 września 2016 r.

Odwołanie w pozostałej części podlegało odwołaniu.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 887), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184. Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie: od 1 kwietnia 1953 r. do 30 czerwca 1953 r. wynosi co najmniej 60 lat i 4 miesiące (ust. 1a pkt 5).

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko-wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Emerytura na tzw. starych zasadach wyliczana jest wyłącznie tym osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 roku, które mają prawo do wcześniejszej emerytury (np. na podstawie art. 88 ustawy Karta Nauczyciela). Zgodnie zaś z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura wynosi:

1)  24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

Zgodnie z art. 183 wspomnianej ustawy osobom, które osiągną wiek emerytalny w latach 2009-2014 przysługuje prawo do tzw. emerytury mieszanej, ustalana w odpowiedniej (stosownie do roku, w którym osiągnięty został wiek emerytalny) części emerytury obliczonej według dotychczasowych zasad (art. 53) i części obliczonej według zreformowanych zasad (art. 25-26). W myśl art. 183 ust 1 i ust. 5 emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 roku, z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 lub w 2014, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana regulacja niewątpliwie wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza jednak, iż zarówno okres zatrudnienia jak i wysokość uzyskiwanego uposażenia nie może być wykazana w inny sposób, jak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków (por. wyrok Sądu Najwyższego z 25.07.1997 r. II UKN 186/97, OSNAPiUS 1998/11/342, a także wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 1997-03-04, III AUa 105/97 opubl: OSA w W. rok 1997, Nr. 2, poz. 7; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 1993-08-18, III AUr 294/93 opubl: P.. Sąd. rok 1994, Nr. 3, poz. 6/.

Przyjąć zatem trzeba, iż w postępowaniu przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (sporne czy też niemożliwe do udowodnienia przy pomocy dowodu z dokumentu) mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, które Sąd uzna za pożądane i celowe, co wynika także z treści przepisu art. 473 k.p.c. Mając to na uwadze Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej ze spornymi okresami zatrudnienia wnioskodawczyni.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni kwestionowała wysokość wyliczonej emerytury i ostatecznie wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie przy wyliczaniu wysokości emerytury okresu zatrudnienia wnioskodawczyni w Związku Zawodowym (...) w K. w okresie od 8 września 1976 r. do 13 grudnia 1981 r.

W toku postępowania w oparciu o legitymację ubezpieczeniową organ rentowy decyzją z dnia 30 września 2016 r. uwzględnił ubezpieczonej przy wyliczaniu emerytury okres zatrudnienia w Związku Zawodowym (...) w K. od 8 września 1976 r. do 31 lipca 1981 r.

Zaś w toku postępowania sądowego ubezpieczona nie wykazała, że była zatrudniona w Związku Zawodowym (...) w K., aż do 13 grudnia 1981 r. tj. do ogłoszenia stanu wojennego. Brak jest jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie tego faktu.

Sąd Okręgowy mając powyższe okoliczności na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w pkt 2 sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni.

K.K.-W.