Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Limanowej II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Kulig

Protokolant: st. sekr. sąd. Wioletta Długosz

w obecności oskarżyciela: nie stawił się

po rozpoznaniu dnia 12.09.2017r.

w sprawie: D. S. (S.)

syna J. i K. z domu G.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

1)  od dnia 30.12.2014 r. do dnia 20.03.2015r. w lokalu Bar- (...) w miejscowości (...), (...)-(...) D. urządzał gry na automacie o nazwie: H. S. bez numeru - wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201 z 2009r., poz. 1540 ze zm.) w szczególności z naruszeniem przepisu art. 6 ust. 1 art. 14 ust. 1 i art. 23a ust.1 ustawy;

to jest o przestępstwo z art. 107 § 1 kks

2)  od bliżej nieokreślonego czasu do dnia 28.04.2015 roku w lokalu U (...)
w miejscowości Ś. (...), (...)-(...) Ł., urządzał gry na automatach
o nazwach: H. S. P. bez numeru, H. S. bez numeru - wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201 z 2009r., poz. 1540 ze zm.) w szczególności z naruszeniem przepisu art. 6 ust. 1 art. 14 ust. 1 i art. 23a ust.1 ustawy;

to jest o przestępstwo z art. 107 § 1 kks

I.  uznaje oskarżonego D. S. za winnego tego, że w okresie od dnia 30.12.2014r. do dnia 20.03.2015r., w miejscowości G., w lokalu Bar– (...), wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, określonym w art. 6 ust. 1 oraz w art. 23a ust. 1 ustawy, tj. bez wymaganej koncesji, urządzał gry hazardowe na automacie H. S. bez numeru, który nie został zarejestrowany przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego, stanowiący własność firmy (...) Sp. z o.o. w organizacji, działając w ten sposób, że wynajął w w/w lokalu powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowy automat, co stanowi przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość dziennej stawki na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), to jest karę grzywny w wysokości 3.500 zł (trzech tysięcy pięciuset złotych),

II.  uznaje oskarżonego D. S. za winnego tego, że w dniu 28.04.2015r. w miejscowości Ś., w lokalu U (...), wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, określonym w art. 6 ust. 1 oraz w art. 23a ust. 1 ustawy, tj. bez wymaganej koncesji, urządzał gry hazardowe na automatach H. S. P. bez numeru oraz H. S. bez numeru, które nie zostały zarejestrowane przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego, stanowiące własność firmy (...) Sp. z o.o. w organizacji, działając w ten sposób, że wynajął w w/w lokalu powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowe automaty, co stanowi przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość dziennej stawki na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), to jest karę grzywny w wysokości 4.900 zł (czterech tysięcy dziewięciuset złotych),

III.  na mocy art. 39 § 1 kks biorąc za podstawę kary grzywny wymierzone oskarżonemu za przestępstwa skarbowe wymienione w pkt I i II niniejszego wyroku orzeka wobec oskarżonego karę łączną 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość dziennej stawki grzywny na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), tj. karę grzywny w wysokości 7.000 zł (siedmiu tysięcy złotych),

IV.  na mocy art. 30 § 5 kks orzeka wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa urządzenia w postaci automatu do gier H. S. bez oznaczeń numerycznych - przechowywanego w magazynie depozytowym (...) Skarbowego w K. Referat w N. pod pozycją księgi magazynowej (...), umowy najmu powierzchni użytkowej z dnia 30.12.2014r. przechowywanej w aktach sprawy RKS 245/2015/353000 (akta II K 426/15) na karcie 4 (zał. nr 2 aktu oskarżenia) – poprzez pozostawienie jej w aktach sprawy, polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 1.860 zł (jednego tysiąca ośmiuset sześćdziesięciu złotych), zabezpieczonych w wyniku komisyjnego otwarcia automatów w dniu 16.06.2015r., przechowywanych na koncie depozytowym (...) w K. pod poz. DW nr KP/ (...); urządzeń do gier w postaci: automatu do gier H. S. bez oznaczeń numerycznych, automatu do gier H. S. P. bez oznaczeń numerycznych, zobowiązując oskarżonego do ich zwrotu, polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 2.185 zł (dwóch tysięcy stu osiemdziesięciu pięciu złotych), zabezpieczonych w wyniku komisyjnego otwarcia automatów w dniu 29.06.2015r., przechowywanych na koncie depozytowym (...) w K.,

V.  na zasadzie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 2.174,09 zł (dwóch tysięcy stu siedemdziesięciu czterech 09/100 złotych) tytułem wydatków postępowania oraz kwotę 700 zł (siedmiuset złotych) tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 września 2017 roku

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony D. S. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w K. przy ul. (...). W dniu 30 grudnia 2014 zawarł z właścicielką lokalu o nazwie Bar- (...) w D., (...), umowę najmu powierzchni lokalu, gdzie zainstalował jeden automat do gier H. S. bez numerów i oznaczeń. Lokal Bar- (...) był lokalem gastronomicznym.

/ dowód: zeznania świadka S. B.(k. 20-21 załącznik nr 3 II K 426/15,k. 99 akta główne t. II), umowa najmu (k. 4 załącznik nr 2 II K 426/15), protokół kontroli (k. 9-10 załącznik nr 2 II K 426/15) /

Gry rozgrywane na przedmiotowym urządzeniu H. S. były grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. 2015 poz. 612 z późn. zm.), czyli grami na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawierała element losowości. Grający po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie miał wpływu na przebieg gry, gdyż nie zależał on od umiejętności lub zręczności grającego. Gracz mógł jedynie obserwować przebieg gry, a automat wypłacał wygrane pieniężne. Urządzanie gier na powyższym automacie mogło odbywać się wyłącznie na podstawie posiadanej koncesji na prowadzenie kasyna gry ( art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych). Oskarżony instalując automat H. S. w lokalu Bar- (...), urządzał gry hazardowe na automatach bez wymaganej przepisami prawa koncesji

/ dowód: zeznania świadka S. B.(k. 20-21 załącznik nr 3 II K 426/15,k. 99 akta główne t. II), protokół kontroli (k. 9-10 załącznik nr 2 II K 426/15), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 18 załącznik nr 2 II K 426/15), opinia biegłego (k. 114-152 załącznik nr 2 II K 426/15)/

Stosownie do treści art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku, automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego. Projekt ustawy z dnia 26 maja 2011 roku, która wprowadzała powyższy przepis, został notyfikowany Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku pod numerem (...) i wszedł w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Rejestracja automatu była równoznaczna z dopuszczeniem go do eksploatacji.

Ujawnione w toku kontroli urządzenie nie figurowało w Krajowym Rejestrze Automatów do Gier. D. S. nie występował z wnioskiem o jego zarejestrowanie do Naczelnika Urzędu Celnego w N..

/ dowód: wydruk (...) (k. 12-13 załącznik nr 2 II K 426/15), zeznania świadka S. B. (k. 20-21 załącznik nr 3 II K 426/15, k. 99 akta główne t. II) /

W dniu 20 marca 2015 roku pracownicy Urzędu Celnego w N. w osobach S. B., Z. K. i K. M. przeprowadzili kontrolę w lokalu Bar- (...) w przedmiocie przestrzegania przepisów prawa regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W trakcie kontroli obecny był pracownik zatrudniony przez właściciela lokalu. W lokalu ujawniono jeden włączony automat do gier H. S.. W trakcie kontroli nie było w lokalu osób grających.

Funkcjonariusz celny - S. B. w ramach swoich uprawnień wynikających z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o służbie celnej w brzmieniu obowiązującym w dniu kontroli przeprowadził eksperyment, tj. grę kontrolną, na ujawnionym automacie wskutek czego ustalono, że urządzenie to spełnia przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Ujawnione urządzenie nie posiadało oznaczenia GL1 oraz nie było zarejestrowane przez Naczelnika Urzędu Celnego, a wygląd i budowa tego urządzenia była typowa dla automatów do gier, co skutkowało zatrzymaniem automatu i środków pieniężnych w nim się znajdujących.

/ dowód: zeznania świadka S. B.(k. 20-21 załącznik nr 3 II K 426/15, k. 99 akta główne t. II), ), protokół kontroli (k. 9-10 załącznik nr 2 II K 426/15), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 18 załącznik nr 2 II K 426/15), protokół zatrzymania rzeczy (k. 2-3 załącznik nr 2 II K 426/15), postanowienie o zatwierdzeniu zatrzymania rzeczy (k.22-25, 79-80 załącznik nr 2 II K 426/15)/

W wyniku komisyjnego otwarcia zatrzymanego urządzenia, ujawniono pieniądze obiegowe polskie w łącznej kwocie 1.870 zł, w tym 10 zł pochodzące z gry kontrolnej i stanowiące własność Służby Celnej.

/ dowód: protokół komisyjnego otwarcia automatów (k. 96 załącznik nr 2 II K 426/15) /

Oskarżony na mocy umowy najmu z właścicielką lokalu U (...) w Ś., zawartej nieustalonego dnia , lecz przed dniem 28.04.2015 roku - zainstalował jeden automat do gier H. S. i jeden automat do gier H. S. P. bez numerów i oznaczeń. Lokal U (...) był lokalem gastronomicznym.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego, k. 100 akt głównych, zeznania świadka S. G. (1) (k. 19 załącznik nr 3 II K 415/15, k.98-99 akta główne t. II), protokół kontroli (k. 2-6 załącznik nr 2 II K 415/15) /

Gry rozgrywane na przedmiotowych urządzeniach H. S. i H. S. P. były grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. 2015 poz. 612 z późn. zm.), czyli grami na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawierała element losowości. Grający po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie miał wpływu na przebieg gry, gdyż nie zależał on od umiejętności lub zręczności grającego. Gracz mógł jedynie obserwować przebieg gry, a automaty wypłacały wygrane pieniężne. Urządzanie gier na powyższych automatach mogło odbywać się wyłącznie na podstawie posiadanej koncesji na prowadzenie kasyna gry ( art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych). Oskarżony instalując automaty H. S. i H. S. P. w lokalu U (...) w Ś. urządzał gry hazardowe na automatach bez wymaganej przepisami prawa koncesji.

/ dowód: : zeznania świadka S. G. (1) (k. 19 załącznik nr 3 II K 415/15, k.98-99 akta główne t. II), protokół kontroli (k. 2-6 załącznik nr 2 II K 415/15), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 6 załącznik nr 2 II K 415/15), opinie biegłego (k. 104-140, 141-157 załącznik nr 2 II K 415/15)/

Stosownie do treści art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku, automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego. Projekt ustawy z dnia 26 maja 2011 roku, która wprowadzała powyższy przepis, został notyfikowany Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku pod numerem (...) i wszedł w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Rejestracja automatu była równoznaczna z dopuszczeniem go do eksploatacji.

Ujawnione w toku kontroli urządzenie nie figurowało w Krajowym Rejestrze Automatów do Gier. D. S. nie występował z wnioskiem o ich zarejestrowanie do Naczelnika Urzędu Celnego w N..

/ dowód: wydruk (...) (k. 21-24 załącznik nr 2 II K 415/15), zeznania świadka S. G. (1) (k. 19 załącznik nr 3 II K 415/15, k.98-99 akta główne t. II)/

W dniu 28 kwietnia 2015 roku pracownicy Urzędu Celnego w N. w osobach S. G. (1), S. K. i Z. K. przeprowadzili kontrolę w lokalu U (...) w przedmiocie przestrzegania przepisów prawa regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W trakcie kontroli obecny był mąż właścicielki. W lokalu ujawniono dwa włączone automatu do gier. W trakcie kontroli nie było w lokalu osób grających.

Funkcjonariusz celny - S. G. (1) w ramach swoich uprawnień wynikających z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o służbie celnej w brzmieniu obowiązującym w dniu kontroli przeprowadził eksperyment, tj. grę kontrolną, na ujawnionych automatach wskutek czego ustalono, że urządzenia te spełniają przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Ujawnione urządzenia nie posiadały oznaczeń GL1, a wygląd i budowa tych urządzeń były typowe dla automatów do gier, co skutkowało zatrzymaniem przedmiotowych automatów i pieniędzy w nich się znajdujących.

/ dowód: zeznania świadka S. G. (1) (k. 19 załącznik nr 3 II K 415/15, k.98-99 akta główne t. II), protokół kontroli (k.2-6 załącznik nr 2 II K 415/15), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 6 załącznik nr 2 II K 415/15), protokół zatrzymania rzeczy (k. 7-8 załącznik nr 2 II K 415/15) postanowienie o zatwierdzeniu zatrzymania rzeczy (k. 25-26 załącznik nr 2 II K 415/15) /

W wyniku komisyjnego otwarcia zatrzymanych urządzeń, ujawniono pieniądze obiegowe polskie w łącznej kwocie 2.205 zł, w tym 20 zł pochodzące z gry kontrolnej i stanowiące własność Służby Celnej.

/ dowód: protokół komisyjnego otwarcia automatów (k. 88 załącznik nr 2 II K 415/15) /

D. S. nie był uprzednio karany. Prowadzona przez niego działalność gospodarcza postawiona jest w stanie upadłości. Utrzymuje się ze sprzedawania aktywów.

/ dowód: oświadczenie oskarżonego (k. 98 akta główne t. II), karta karna (k. 61 akta główne t. II), informacja z systemu teleinformatycznego (k. 162 załącznik nr 2 II K 426/15)/

Oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i w postępowaniu przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Podczas rozprawy w dniu 12 września 2017 roku złożył jedynie oświadczenie, iż został zapewniony przez producenta o legalnym charakterze urządzeń. Potwierdził nadto, iż zawarł z właścicielką lokalu U (...) w Ś. umowę najmu na wstawienie automatów do gier.

/ dowód wyjaśnienia oskarżonego, k. 98, 100 akta główne , k. 192, zał. 2 akt II K 415/15, k. 107-111, zał. 2 akt II K 426/15 /

Sąd nie dał wiary oświadczeniom oskarżonego co do winy albowiem sprzeczne były one z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznania świadków S. G. (2) i S. B., protokoły kontroli oraz zapisy video przeprowadzonych kontrolnych gier, a także opinie biegłego z zakresu teleinformatyki pozwoliły na jednoznaczne ustalenie, iż urządzenia zainstalowane przez oskarżonego były grami na automatach oraz oferowały gry o wygrane pieniężne, w których zawarty był element losowy, a zatem wypełniały przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Bezsporną z kolei jest okoliczność, iż oskarżony nie posiadał koncesji na prowadzenie kasyna gry i urządzanie gier hazardowych, jak również, iż przedmiotowe urządzenia nie były zarejestrowane przez właściwego naczelnika Urzędu Celnego. Dodatkowo wskazać należy, iż oskarżony w czasie przypisanych mu czynów, prowadził działalność gospodarczą, a jego działanie powinno być oceniane z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności. Za wiarygodne z kolei uznał sąd oświadczenie oskarżonego, w których potwierdził zawarcie z właścicielka lokalu U (...) umowy najmu albowiem w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego uzupełniały się logicznie z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Podstawę poczynionych ustaleń faktycznych w przeważającej mierze stanowiły dokumenty włączone w poczet materiału dowodowego, w tym protokoły przeprowadzonych kontroli, protokoły zatrzymania automatów do gier, postanowienia w przedmiocie zatrzymania automatów, umowa najmu, protokoły komisyjnych otwarć poszczególnych automatów. Powyższe dokumenty w ocenie sądu, zasługują na walor wiarygodności, zwłaszcza, iż żadna ze stron postępowania nie negowała ich autentyczności i treści. Nie sposób pominąć, iż większość z nich miała charakter dokumentu urzędowego, bowiem zostały sporządzone w przepisanej formie przez uprawnione organy w zakresie ich kompetencji (m.in. protokoły kontroli, które utrwalają efekty czynności służbowych podjętych przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w N.). Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również wyciągi z (...) dotyczące rejestracji automatów przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego. Informacje w nich zawarte pochodziły z urzędowych rejestrów, a brak było okoliczności w niniejszej sprawie, które poddawałyby w wątpliwość wiarygodność wymienionych dokumentów. Na uwzględnienie w całości zasługiwały także nagrania z przeprowadzonych gier kontrolnych utrwalone na płytach CD albowiem były one zgodne z protokołami kontroli oraz zeznaniami S. G. (1) i S. B. .

Opinie biegłego z zakresu teleinformatyki R. N., pozwoliły dokonać ustaleń w zakresie charakteru urządzeń ujawnionych w toku kontroli w lokalu Bar- (...) i w lokalu U (...). Biegły sporządził przedmiotowe opinie w sposób profesjonalny, pełny, wyjaśniając logicznie co przemawia za hazardowym charakterem tychże automatów. Wskazał, iż automaty typu H. S. oraz H. S. P. ujawnione w lokalach oferowały gry losowe, gdyż grający nie miał wpływu na ich przebieg. Podkreślił, że automaty umożliwiały wypłatę wygranych w sposób bezpośredni i pośredni, a przegrana stanowiła zysk właściciela. Wiadomości specjalne zawarte w opinii w precyzyjny sposób wyjaśniły kwestie będące ich przedmiotem. Biegły wskazał, iż możliwa była wypłata wygranej z automatów w sposób bezpośredni lub pośredni, co było rejestrowane w statystykach tych urządzeń.

Za w pełni wiarygodne uznał sąd zeznania S. G. (1) i S. B. albowiem były one obiektywne i logiczne, a co najważniejsze – pokrywały się z treścią zgromadzonych w sprawie dokumentów oraz opiniami biegłego. Wymienieni świadkowie w sposób rzeczowy opisali przeprowadzone w poszczególnych lokalach czynności kontrolne, które doprowadziły do ustalenia, że gry zainstalowane na ujawnionych w toku poszczególnych kontroli automatach, spełniają warunki określone w ustawie o grach na automatach. Wskazali, iż wszystkie z ujawnionych urządzeń były przystosowane do wypłacania wygranych pieniężnych, a gracz po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie miał wpływu na przebieg gry, lecz mógł wyłącznie obserwować jej przebieg. Przeprowadzone przez świadków gry kontrolne miały swoją podstawę w wówczas obowiązującym art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku (Dz. U. 20158 poz. 990) o służbie celnej. Sąd nie znalazł podstaw, by podważyć wiarygodność tych świadków. Dodatkowo wymienieni świadkowie nie mieli żadnych powodów, by obciążać swoim zeznaniami oskarżonego.

Sąd zważył, co następuje:

D. S. w okresie od 30 grudnia 2014 roku do 20 marca 2015 roku w lokalu Bar- (...) w miejscowości (...) oraz w dniu 28 kwietnia 2015 roku w lokalu U (...) w Ś., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, określonym w art. 6 ust. 1 oraz art. 23a ust. 1 ustawy, tj. bez wymaganej koncesji, urządzał gry hazardowe na automatach, które nie zostały zarejestrowane przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego, działając w ten sposób, że wynajął w ww. lokalach powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowe urządzenia, co stanowiło przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.

W niniejszej sprawie, z uwagi na daty popełnienia przestępstw przez oskarżonego (30.12.2014 r – 20.03.2015 r., 28.04.2015 r.) , zastosowanie będzie miał art. 107 § 1 k.k.s. oraz art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 kwietnia 2017 roku oraz art. 23a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku.

Stosownie do treści art. 107 § 1 k.k.s. kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry, co wynika z treści art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych. Grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 powyższej ustawy w brzmieniu z daty popełnienia czynów są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego, co statuował art. 23a ust. 1 wskazanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku.

D. S. w okresie od 30 grudnia 2014 roku do 20 marca 2015 roku w lokalu Bar- (...) w miejscowości (...) oraz w dniu 28 kwietnia 2015 roku w lokalu U (...) w Ś. urządzał gry na automatach typu H. S. i H. P. albowiem w celu zainstalowania powyższych urządzeń zawarł umowy najmu powierzchni w w/w lokalach i zgodnie z zamierzeniem wstawił tam automaty.

Automaty do gier typu H. S. i H. S. P. były urządzeniami elektronicznymi, w których gracz po naciśnięciu klawisza „start” mógł wyłącznie obserwować przebieg gry, co stanowiło o elemencie losowości, gdyż rezultat gry nie był efektem umiejętności bądź zręczności grającego. Każdy z ujawnionych automatów wypłacał nadto nagrody pieniężne. Stwierdzić zatem należy, iż zatrzymane przez funkcjonariuszy celnych automaty były automatami do gier w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych, zatem stosownie do treści art. 6 ust. 1 powyższej ustawy urządzanie na nich gier wymagało uzyskania koncesji na prowadzenie kasyna gry. W toku postępowania ustalono, iż oskarżony nie uzyskał takiej koncesji.

Wskazać należy, iż nowelizacja art. 6 ustawy o grach hazardowych, która weszła w życie z dniem 3 września 2015 roku (Dz. U. 2015, poz. 1201) doprecyzowała w ust. 4, że działalność w zakresie gier na automatach może być prowadzona wyłącznie na podstawie koncesji udzielonej na prowadzenie kasyna gry oraz może być prowadzona wyłącznie w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa zmiana nie stanowiła depenalizacji działalności w zakresie urządzania gier na automatach, albowiem powyższa nowelizacja nie zmieniła brzmienia art. 6 ust. 1 ustawy, a jedynie stanowiła doprecyzowanie jakie podmioty prawa uprawnione są do prowadzenia działalności w zakresie urządzania gier na automatach. Powyższe zmiany miały zatem charakter wyłącznie uzupełniający i doprecyzowujący. Również ustawa z dnia 15 grudnia 2016 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2017 poz. 88), która znowelizowała art. 6 ust. 1 ww. ustawy miała charakter wyłącznie doprecyzowujący, iż termin, na który będą udzielone koncesje i zezwolenia będzie określony w treści koncesji lub zezwolenia z zastrzeżeniem, że prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach objęta jest monopolem państwa. Z powyższego wynika, iż zarówno w dniach popełnienia zarzucanych czynów, jak i w dniu wyrokowania warunkiem urządzania gier na automatach było uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry, zatem nie ma podstaw, by w niniejszej sprawie zastosowanie znalazł art. 2 k.k.s. Oskarżony prowadził działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, nie uzyskał jednak wymaganej koncesji.

Art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych również został doprecyzowany ustawą z dnia 12 czerwca 2015 roku, iż urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach jest dozwolone wyłącznie w kasynach gry, ale na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu oraz wynikających z przepisów ustawy. Powyższa ustawa nowelizacyjna została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 05 listopada 2014 roku (nr (...)), zatem od 03 września 2015 roku, tj. dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, nie występuję kolizja prawa krajowego z prawem unijnym. Norma niestosowania krajowego przepisu technicznego, którego projektu nie notyfikowano Komisji Europejskiej, wynikająca z dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 roku (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998r. ze zm.), uniemożliwia uzupełnienie normy blankietowej jaką jest art. 107 § 1 k.k.s. przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, jeżeli czyn zabroniony miał miejsce przed dniem 03 września 2015 roku. Natomiast przepis art. 6 ust. 1 powyższej ustawy mógł być i nadal może uzupełniać normę blankietową z art. 107 § 1 k.k.s., o ile okoliczności faktyczne wskazują, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony.

Z uwagi na okoliczność, iż w dacie popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów przepis art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie był notyfikowany Komisji Europejskiej, zgodnie z wymogami stawianymi przez ww. dyrektywę, sąd nie mógł w niniejszej sprawie zastosować tego przepisu jako wypełnienie normy blankietowej z art. 107 § 1 k.k.s. Z tego względu z opisów czynów przypisanych D. S. - sąd wyeliminował przepis art. 14 ust. 1 ustawy. Z kolei jak wskazano już wyżej art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie wymagał notyfikacji Komisji Europejskiej(wyrok ETS z dnia 13 października 2016 roku, sprawa C-303/15), zatem mógł stanowić podstawę odpowiedzialności oskarżonego. Oskarżony D. S. swoim zachowaniem naruszył art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, albowiem urządzał on gry na automatach bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gry.

Wskazać należy, iż zachowanie oskarżonego wypełniło także dyspozycję normy z art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych, która została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku ( (...)) i weszła w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Z powyższego przepisu wynika, iż warunkiem dopuszczenia automatu do gier jest uprzednie jego zarejestrowanie przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, zwłaszcza z wyciągu z Krajowego Rejestru Automatów do Gier, oskarżony nie zarejestrował przedmiotowych, automatów, a także nie występował z wnioskiem o ich zarejestrowanie. Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż zachowanie oskarżonego naruszało także ten przepis ustawy o grach hazardowych.

Z uwagi na nie przedstawienie przez oskarżyciela publicznego umowy najmu - zawartej pomiędzy oskarżonym a właścicielką lokali U (...) w Ś., sąd ustalając stan faktyczny poprzestał na oświadczeniu złożonym przez oskarżonego na rozprawie (tryb kontradyktoryjny), który potwierdził zawarcie takiej umowy ( k.100 akt głównych) . Z uwagi jednak na powyższe i brak możliwości ustalenia dokładnej daty zawarcia umowy i zainstalowania automatów, koniecznym było zmodyfikowanie czasookresu zarzucanego oskarżonemu w tym zakresie zarzutu i w oparciu o art. 5 § 2 k.p.k. rozstrzygnięcie zaistniałych wątpliwości na korzyść oskarżonego, poprzez przyjęcie, iż urządzał on gry na ujawnionych automatach wyłącznie w dniu kontroli.

D. S. zarzucanych mu czynów dopuścił się umyślnie , mając świadomość nielegalnego charakteru urządzania gier na automatach , bez wymaganej koncesji i rejestracji automatów przez właściwego naczelnika Urzędu Celnego. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność uwzględniająca zawodowy charakter prowadzonej przez oskarżanego działalności gospodarczej.

Sąd, bacząc na dyrektywy wymiaru kary, wymierzył oskarżonemu za czyn zarzucany mu w pkt I aktu oskarżenia karę 50 stawek dziennych grzywny, a za czyn zarzucany mu w pkt II aktu oskarżenia karę 70 stawek dziennych grzywny. Ustalając liczbę stawek dziennych sąd miał na uwadze, iż w pierwszym z zarzucanych mu czynów oskarżony urządzał gry hazardowe na jednym automacie do gry, a w drugim z zarzucanych mu czynów - na dwóch automatach do gry. Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary, sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynów, których oskarżony się dopuścił, w tym sposób i okoliczności jego popełnienia, rodzaj i stopień ciążących na sprawcy obowiązków oraz sposób zachowania się oskarżonego i jego motywację. Jako okoliczność łagodzącą wziął z kolei pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Ustalając wysokość stawki dziennej w kwocie 70 zł sąd wziął pod uwagę aktualne dochody oskarżonego, jego warunki osobiste oraz stosunki majątkowe .

Stosownie do treści art. 39 § 1 k.k.s. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie przekraczając jednak 1080 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Stosując zasadę asperacji sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 100 stawek dziennych , uznając, iż jest ona karą adekwatną do popełnionych przez oskarżonego czynów. Ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 70 zł, sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Wobec treści art. 30 § 5 kks sąd w pkt IV wyroku, orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: automatu do gier H. S. bez oznaczeń numerycznych, umowy najmu z dnia 31 grudnia 2014 roku, polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 1.860 zł, a także automatu do gier H. S. bez oznaczeń numerycznych oraz automatu do gier H. S. P. bez oznaczeń numerycznych – zobowiązując oskarżonego do ich zwrotu (jak wynika z treści postanowienia SR w Limanowej z dnia 27.07.2015 roku, k. 99 załącznik nr 4 akt II K 415/15 przedmiotowe automaty zostały oskarżonemu zwrócone) oraz polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 2.185 zł.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem wydatków postępowania kwotę 2.174.09 złotych oraz tytułem opłaty kwotę 700 złotych .