Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29.12.2016r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Paweł Biziak

Protokolant : Paweł Wabich

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w(...) Andrzeja Nowaka

po rozpoznaniu w dniach 14.05.2015, 29.06.2015, 01.09.2015, 15.09.2015, 30.10.2015, 01.12.2015, 22.01.2016, 29.02.2016, 01.04.2016, 29.04.2016, 30.05.2016, 25.07.2016 roku, 02.08.2016 r., 13.09.2016 r., 11.10.2016 r., 08.11.2016 r., 28.11.2016 r. i 20.12.2016 r. s p r a w y

R. M. (1) syna L. i T. z domu K., urodzonego (...) w J., zamieszkałego ul. (...), (...)-(...) I., P. (...)

oskarżonego o to, że :

I. w dniu 6 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe R. U. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na rachunek bankowy założony na nazwisko R. U. (1), do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

II. w dniu 20 maja 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził ,,(...). (...)" sp. z „o. o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. P. (1) bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu w firmie (...)" sp. z o.o. i osiąganych dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

III. w dniu 3 czerwca 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził ,,L. (...)" sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. P. (1) bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu w firmie (...) z/s w T. , po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IV. w dniu 10 czerwca 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 600 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. P. (1) bez jej wiedzy i zgody oraz przedkładając poświadczające nieprawdę zaświadczenie o jej zatrudnieniu w swojej firmie (...) w charakterze pracownika biurowego, drogą internetową złożył wniosek i zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionej, bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

V. w dniu 14 maja 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści; majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 400 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe J. D. bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony na nazwisko wymienionego, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VI. w dniu 17 maja 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził ,,(...). (...)" sp. z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe J. D. bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu w firmie (...) w T. i osiąganych dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony na nazwisko wymienionego, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty, pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VII. w dniu 28 października 2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VIII. w dniu 17 listopada 2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o. o. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 620 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IX. w dniu 10 kwietnia. 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp’. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. -K. bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

X. w dniu 15 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...)' sp, z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XI. w dniu 5 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe U. J. (1) bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę co do wysokości uzyskiwanej emerytury, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionej, bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XII. w dniu 26 października 2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...)," sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 350 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (2) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XIII. w dniu 26 października .2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 620 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (2) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XIV. w dniu 8 kwietnia 2013 roku w’ G., działając w celu osiągnięcia korzyści, majątkowej, doprowadził ,(...) P.,, sp. z o-.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (2) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XV. w dniu 12 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyścią majątkowej, doprowadził ,, (...) P.,, sp. z oo. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. K. (2) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XVI. w dniu 8 listopada 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili V. Bank (...) Oddział w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 900 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z

tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w banku

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XVII. w dniu 12 września 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili (...) sp, z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 400 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XVIII. w dniu 5 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej , wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili ,, (...) P." sp. z o. o z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy , nie mając zamiaru spłaty pożyczki, ,na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XIX. w dniu 12 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili (...), sp. z o.o. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) a umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki a szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XX. w dniu 16 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści, majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili (...) sp. z o.o z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia, mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę, pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXI. w dniu 5 czerwca 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili ,(...) (...)" sp. z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodów, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXII. w dniu 29 października 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z E. M. doprowadzili , (...)" sp. z o.o. z/s we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXIII. w dniu 31 października 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokość została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXIV. w dniu 23 listopada 2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M., doprowadzili (...) sp. z o o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 620 złotych, w ten sposób, że drogą Internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXV. w dniu 20 grudnia 2011. roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z E. M. doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 600 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXVI. w dniu 5 lutego 201:3 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. W. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej, wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXVII. w dniu 5 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. W. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXVIII. w dniu 8 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. W. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXIX. w dniu 12 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o. o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe D. W. (1) bez jego wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jego zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jego nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionego, bez jego wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował; nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXX. w dniu 17 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził ,,W..(...)" sp. z o.o. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 750 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M., Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu w firmie (...), po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXI. w dniu 17 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził „(...)" sp. z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXII. w dniu 18 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z:.o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1400 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXIII. w dniu 23 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Oddział we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana, na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w banku

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXIV. w dniu 24 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził ,,(...)” z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXV w dniu 24 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 600 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXVI. w dniu 24 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) sp. z o.o. z./,s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXVII. w dniu 24 kwietnia 2014 roku I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, w którym podał nieprawdę o jej zatrudnieniu na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej rachunek bankowy, do którego uzyskał dostęp, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XXXVIII. w dniu 13 kwietnia 2012 roku w G. poświadczył nieprawdę w zaświadczeniu o zarobkach wystawionym dla I. W. (1) co do jej zatrudnienia w swojej firmie (...) w charakterze, konsultanta i osiąganych z tego tytułu dochodach, podczas gdy wymieniona nigdy nie była tam zatrudniona, które następnie przedłożyła w (...) sp. c. i na tej podstawie uzyskała pożyczkę w wysokości 3.000 złotych

tj. o czyn z art. 271 § 1 kk

XXXIX. w dniu 21 lutego 2013 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o.o. z/s we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 400 złotych, w ten sposób że drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jego rachunek i środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XL. dniu 13 grudnia 2013 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził ,,(...)” Oddział we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 400 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jego rachunek i środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w banku

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XLI. dniu 28 czerwca 2013 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) sp. z o o., z/s. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 620 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. (...) bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelaną na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionej bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XLII. w dniu 3 lipca 2013 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) sp. z o. o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co do osoby pożyczkobiorcy w ten sposób, że wykorzystując dane osobowe M. M. (5) bez jej wiedzy i zgody, drogą internetową złożył wniosek, po czym zawarł na jej nazwisko umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na internetowy rachunek założony przez niego na nazwisko wymienionej bez jej wiedzy i zgody, po czym środkami tymi rozdysponował, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

E. M. (1) córki K. i H. z domu J., urodzonej (...) w I., zamieszkałej ul. (...), (...)-(...) G., P. (...)

oskarżonej o to, że :

I. w dniu 23 listopada 2011 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści, majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 620 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali, nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1), w firmie (...),, i osiąganiu przez nią z tego tytułu dochodach po czym zawarli, na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

II. w dniu 20 grudnia 2011roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 600 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) ^:w firmie (...) i osiąganych przez nią z tego tytułu dochodach po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

III. w dniu 5 czerwca 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili ,,(...) (...)" sp. z o.o. z/s w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek , nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IV. w dniu 12 września 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili, (...) sp. - z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 400 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali, nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1), na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

V. w dniu 29 października 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VI. w dniu 31 października 2012 roku w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 200 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych przez nią z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, n szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VII. w dniu 8 listopada 2012 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili „(...)” Oddział w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 900 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali, nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1), na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty, pożyczki, na szkodę w/w Banku

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

VIII. w dniu 5 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o. o. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IX. w dniu 12 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z

tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

X. w dniu 16 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. M. (1), doprowadzili (...) sp. z o.o. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, w ten sposób, że drogą internetową złożyli wniosek, w którym podali nieprawdę o zatrudnieniu E. M. (1) na umowę o pracę i osiąganych z tego tytułu dochodach, po czym zawarli na nazwisko wymienionej umowę pożyczki, która w podanej wysokości została przelana na jej internetowy rachunek, nie mając zamiaru spłaty pożyczki, na szkodę w/w spółki

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

I. W. (1) córki Z. i D. z domu J., urodzonej (...) w W., zamieszkałej ul. (...), (...)-(...) G., P. (...)

oskarżonej o to, że :

I. w dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., starając się o pożyczkę w firmie (...)s.c. w. (...), placówka w I., przedłożyła potwierdzające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...) z/s w G. i osiąganych z tytułu zatrudnienia na czas nieokreślony dochodach, podczas gdy w rzeczywistości nie była tam- zatrudniona

tj. o czyn z art. 273 kk

orzeka:

1.  oskarżonego R. M. (1) uznaje za winnego zarzucanych mu przestępstw z art. 286 § 1 kk opisanych akcie oskarżenia w pkt 1-37 i 39-42, stosując przepisy w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) na podstawie art. 4 § 1 kk, z tym ustaleniem, że:

- czyn nr 1 polegał na tym, że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w dniu 6 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co zatrudnienia R. U. (1) na umowę o pracę i osiąganych dochodach i co do zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 12 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 13 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy, jego zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 17 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 22 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 24 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do okoliczności zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 26 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 32 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 33 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 35 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy, jej zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 36 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 37 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynów zarzucanych w pkt 39-40 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

oraz z tym ustaleniem, że czynów tych dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w myśl art. 91 § 1 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

2.  oskarżonego R. M. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 13 kwietnia 2012 r. w G. pomógł I. W. (1) dopuścić się oszustwa z art. 286 § 1 kk polegającego na tym, że ta dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) s.c. w. (...) w kwocie 3000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela pożyczkodawcy co do zatrudnienia i uzyskiwanych dochodach, a pomoc R. M. (1) sprowadzała się wydania w tym celu I. W. (1) blankietu zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z pieczątką firmy i podpisem R. M. (1), wiedzą w jakim celu wydaje ten blankiet, podczas gdy I. W. (1) w rzeczywistości nie była zatrudniona w firmie (...), tj. za winnego przestępstwa z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk, stosując przepisy w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) na podstawie art. 4 § 1 kk, i za to przy zastosowaniu art. 18 § 3 kk, na podstawie art. 286 § 1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego R. M. (1) w pkt 1 i 2 wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną pozbawienia wolności w rozmiarze 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

4.  oskarżoną E. M. uznaje za winną zarzucanych jej przestępstw z art. 286 § 1 kk opisanych akcie oskarżenia w pkt 1-10, stosując przepisy w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) na podstawie art. 4 § 1 kk, z tym ustaleniem, że:

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 1 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do okoliczności zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 4 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 5 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

oraz z tym ustaleniem, że czynów tych dopuściła się w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w myśl art. 91 § 1 kk skazuje ją na karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk wymierza jej grzywnę w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

5.  oskarżoną I. W. (1) uznaje z winną tego, że w dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) s.c. w. (...) w kwocie 3000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela pożyczkodawcy co do swojego zatrudnienia i uzyskiwanych dochodach w firmie (...) z/s w G. z dochodami (...) zł netto tj. za winną przestępstwa z art. 286 § 1 kk, stosując przepisy w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) na podstawie art. 4 § 1 kk, i za to na podstawie art. 286 § 1 kk skazuje ją na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk wymierza jej grzywnę w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,

6.  na podstawie art. 69 § 1 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej E. M. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata,

7.  na podstawie art. 69 § 1 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego I. W. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

8.  na podstawie art. 73 § 1 kk oskarżoną E. M. w okresie próby oddaje pod dozór kuratora,

9.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonych R. M. (1) i E. M. do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych w ten sposób, że:

a)  zobowiązuje oskarżonego R. M. (1) do zapłaty kwot podanych niżej na rzecz pokrzywdzonych podanych niżej:

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...). (...)" sp. z „o. o. z/s w G.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...).(...)" sp. z o.o. z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w S.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz (...). (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp’. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz ,(...) P."' sp, z o.o. sp. k. z/s w P.,

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych na rzecz „(...)," sp. z o.o. z/s w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz ,(...) P.,, sp. z o-.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz ,, (...) P.,, sp. z oo. sp. k. z/s w P.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. sp. k. z/s w P.;

- 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych na rzecz ,,(...)" sp. z o.o. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz „(...) (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 1400 (jeden tysiąc czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z:.o.o. z/s w W.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) Oddział we W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...).” z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z./,s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz ,,(...)” Oddział we W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o o., z/s. w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. z/s w W.;

b)  zobowiązuje oskarżonych R. M. (1) i E. M. solidarnie do zapłaty kwot podanych niżej na rzecz pokrzywdzonych podanych niżej:

- 900 (dziewięćset) złotych na rzecz (...) (...) Oddział w W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp, z o.o. z/s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...), sp. z o.o. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w P.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...). (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o o. z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s. w W.,

10.  na podstawie § 14 ust. 1 pkt 3, § 16 i § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1348) nakazuje pobrać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu na rzecz adw. J. K.– Kancelaria Adwokacka w I. kwotę 2162,34 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt dwa zł 34/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu R. M. (1) z urzędu,

11.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i na podstawie art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz.223 z późn. zm.) zwalnia ich od obowiązku uiszczenia opłaty.

SSR Paweł Biziak

II K 1/15

Wniosek o uzasadnienie został złożony przez obrońcę oskarżonego R. M. (1), co stanowiło podstawę do ograniczenia uzasadnienia jedynie co do tego oskarżonego – art. 423 § 2 kpk.

UZASADNIENIE

Oskarżony zawierał dużą ilość pożyczek przez Internet. Znał procedury ich zawierania, w tym, że często weryfikacja pożyczkobiorcy odbywała się za pośrednictwem wcześniejszego przelewu z rachunku bankowego założonego na dane pożyczkobiorcy. Oskarżony wiedział również, iż mając dostęp do rachunku bankowego danej osoby może założyć przez Internet kolejne rachunki bankowe na dane takiej osoby.

Dowód: informacja o rachunkach bankowych i operacjach na nich wykonywanych k. 178-261, informacja i dokumentacja z (...) k. 123-125, 1147-1150, zeznania przedstawicieli firm pożyczkowych: R. R. – przedstawiciela (...) (k. 288, 345-346, 487, 506-507, 648-649, 698-699), P. R. – przedstawiciela firmy (...).(...) (k. 113-114, 161), M. D. (1) – przedstawiciela firmy (...) (k. 131-132, 892-894), P. S. (1) – przedstawiciela firmy (...) (k. 828-837, 865-869, 884-889), M. O. – przedstawiciela (...) (k. 48-49), P. O. – przedstawiciela (...) (862-865), A. K. – przedstawiciela firmy (...) sp. z o.o. (k. 1271-1299), A. Ł. – przedstawieciela (...).(...)(k. 876-877), K. P. – przedstawiciela(...) (k. 937-941, 892-893, 1177-1179), K. T. – przedstawiciela (...) (...) Oddział w W. (k. 1192-1193).

Zarzut nr 1

W dniu 06.04.2013 r. R. M. (1) na dane osobowe: R. U. (1), zam. (...)-(...) G., ul.(...) złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w kwocie 300 zł (podwyższoną do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku o pożyczkę podano, że R. U. (2) jest zatrudniony i uzyskuje dochody. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego (...) nr (...) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). W tym dniu na podane wyżej konto przelano kwotę pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwoty te w zasadniczej części oskarżony przelał na konta bankowe należące do E. M. (1) i I. W. (1). R. U. (1) i R. M. (1) znali się. W okresie w którym zaciągana była ta pożyczka R. U. (1) nadużywał alkoholu i nie pracował. Do oskarżonego R. M. (1) R. U. (1) przyszedł nietrzeźwy. Kwotą uzyskanej pożyczki oskarżony R. M. (1) i R. U. (1) się podzielili. Żaden z nich nie miał zamiaru spłaty pożyczki.

Dowód: częściowo zeznania R. U. (1) k. 1803v, zeznania R. R. k. 288, informacja z (...) (...) (k. 178v, 233v-234), dokumentacja dotycząca pożyczki k. 276-279, 292-328, informacja z (...) k. 283-284, informacja z (...) k. 285.

Zarzuty nr 2-6

J. D. do czerwca 2013 r. mieszkał w bursie szkolnej w I. przy ul. (...). J. D. zna R. M. (1), gdyż ten był sąsiadem ojca J. D.. Na początku maja 2013 r. R. M. (1) zapytał się J. D. czy ten chciałby trochę zarobić. W tym celu J. D. miał założyć konto bankowe w banku (...) oraz przekazać R. M. (1) dane do logowania na to konto oraz parę kodów do przelewów. J. D. zgodził się na powyższe. Założył konto bankowe w B. (...) nr rach. (...) i przekazał dane do logowania i kody oskarżonemu R. M. (1). R. M. (1) wykorzystując to konto założony nowe konto na J. D. w A. (...)Następnie oskarżony zapytał się J. D. czy ten zna inne osoby, które również mogłyby mu przekazać numery rachunków bankowych wraz z danymi do logowania i kodami do przelewów. J. D. przekazał oskarżonemu dane do logowania i kody do przelewów należące do D. P. (1). D. P. (1) nie znała oskarżonego R. M. (1). Do końca czerwca 2013 r. mieszkała w burskie szkolnej w I. przy ul. (...). W maju 2013 r. poszła do (...)w I. i założyła sobie rachunek bankowy (...). Podczas wizyty w banku był z nią J. D., który również w tym okresie mieszkał w tej bursie. J. D. powiedział D. P. (1), że ma znajomego i jak mu przekaże numer rachunku bankowego to D. P. (1) będzie mogła brać udział w losowaniu nagrody. Po powrocie z banku (...) był w pokoju D. P. (1) gdzie spisał numer rachunku bankowego D. P. (1). Wykorzystując chwilowe opuszczenie pokoju przez D. P. (1) J. D. zabrał część dokumentów bankowych D. P. (1) umożliwiających logowanie się i dokonywanie przelewów na jej koncie. Wykorzystując dostęp do rachunku bankowego należącego do D. P. (1) w (...) R. M. (1) założył w dniu 06.06.2013 r. kolejny rachunek bankowy na dane D. P. (1) - w (...)nr rachunku (...). Jest to rachunek założony za pośrednictwem Internetu. Potwierdzenie otwarcia takiego rachunku dokonuje się poprzez przelew autoryzacyjny z innego rachunku bankowego należącego do osoby otwierającej ten rachunek. Przelewu autoryzacyjnego dokonano z rachunku bankowego w (...) należącego do D. P. (1). Przelewu autoryzacyjnego oskarżony dokonał za pośrednictwem adresu IP (...) (należącego do firmy w której był zatrudniony). Jako nr telefonu kontaktowego D. P. (1) podano(...) (należący do R. M. (1) k. 169). Oskarżony zawierał umowy pożyczki na dane D. P. (1) i J. D. bez ich wiedzy i zgody, nie mając zamiaru spłaty tych pożyczek.

Zarzut nr 2

W dniu 20.05.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane D. P. (1) złożył wniosek o przyznanie pożyczki w firmie (...). (...) sp. z o.o. w kwocie 300 zł. We wniosku podał nieprawdzie informacje o zatrudnieniu i zarobkach D. P. (1). Składając wniosek o pożyczkę oskarżony nie miał zamiaru jej spłacić. Wniosek złożył wykorzystując dostęp do internatu z adresu IP (...) (należącego do firmy w której był zatrudniony). Jako numer rachunku bankowego podał rachunek bankowy D. P. (1) w (...). Za pośrednictwem w/w konta i wykorzystując podany wyżej adres IP R. M. (1) dokonał przelewu weryfikacyjnego w kwocie 1 grosza. Kwota pożyczki została przelana na to konto, którą R. M. (1) wykorzystując w/w adres IP przelał na rachunek bankowy nr (...). Konto to należy do E. M. (1) do którego R. M. (1) ma dostęp. Na adres zameldowania D. P. (1) przyszło wezwanie do zapłaty kwoty 300 zł. Z uwagi na prośbę matki D. P. (2) która wskazała, że nie chce mieć w miejscu zameldowania problemów z (...) spłaciła tą pożyczkę. Dokonana przez D. P. (1) spłata była świadczeniem nienależnym.

Zarzut nr 3

W dniu 24.05.2013 r. oskarżony R. M. (1) zarejestrował się na stronie internetowej (...)z adresu IP (...) (należącego do firmy w której pracował). We wniosku o przyznanie pożyczki jako dane pożyczkobiorcy wpisał: D. P. (1), nr (...), numer rachunku bankowego (...). We wniosku podał nieprawdzie informacje o zatrudnieniu D. P. (1). W tym samym dniu oskarżony z powyższego konta dokonał przelewu autoryzacyjnego. Następnie w dniu 03 czerwca 2013 r. została udzielona pożyczka w kwocie 300 zł. Pożyczka wpłynęła na konto bankowe D. P. (1) (...) w dniu 06.06.2013 r. i tego samego dnia została przelana przez R. M. (1) (z IP (...) należącego do firmy w której pracował) na konto bankowe nr (...) - konto należące do E. M. (1) do którego oskarżony miał dostęp.

Zarzut nr 4

W dniu 10.06.2010 r. R. M. (1) przy wykorzystaniu numeru IP(...) należącego do firmy w której wówczas pracował - (...) sp. z o.o. (...).sp.k. za pośrednictwem internatu na stronie internetowej złożył w firmie (...) wniosek o przyznanie pożyczki. Wniosek o przyznanie pożyczki został złożony na dane D. P. (1). Jako numer rachunku bankowego podano rachunek (...) (...) (założony wcześniej przez oskarżonego na dane osobowe D. P. (1)). Jako miejsca zatrudnienia podano: M.-M., a jako numer kontaktowy tej firmy - numer tel. (...) - numer z którego korzystał R. M. (1) będąc zatrudnionym w (...) sp. z o.o. (...).sp.k. Za pośrednictwem tego numeru przedstawiciele pożyczkobiorcy dokonali potwierdzenia faktu zatrudnienia D. P. (1) w firmie oskarżonego. Kwota pożyczki 600 zł została przelana na rachunek nr (...) D. P. (1) w dniu 11.06.2013 r.. Tego samego dnia kwota 598 zł została przelana przez R. M. (1) na inny rachunek bankowy.

Zarzut nr 5

W dniu 14.05.2013 r. R. M. (1) złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o wykorzystując dane osobowe J. D. na kwotę 400 zł. Logowania na stronie internetowej następowały z adresu IP. (...)(firmy w której oskarżony pracował). W tym samym dniu na konto na dane J. D. w (...) nr rach. (...) (k.178, 179) wpłynęła kwota 400 zł, po uprzednim uiszczeniu z tego konta opłaty potwierdzającej dane. Do konta tego miał dostęp R. M. (1), który powyższą kwotę rozdysponował.

Zarzut nr 6

W dniu 17.05.2013 r. R. M. (1) złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...). (...) (...)" sp. z o.o. wykorzystując dane osobowe J. D. na kwotę 300 zł. We wniosku o pożyczkę podał również nieprawdę o zatrudnieniu i dochodach J. D.. W celu uzyskania pożyczki dokonał wpłaty opłaty weryfikacyjnej z rachunku bankowego w (...) (...) nr (...) należącego do J. D. (założonego wcześnie przez internet przy wykorzystaniu przelewu z Banku (...)). W tym samym dniu na podane wyżej konto została przelana pożyczka w wysokości 300 zł do którego to konta dostęp miał R. M. (1).

Dowód: zeznania D. P. (1) k. 1802v-1803, 68-71, częściowo zeznania J. D. k. 1694, 46-47, 118-112, zeznania P. R. k. 113-114, 161, zeznania M. D. (1) k. 131-132, zeznania P. S. (1) k. 884-889, zeznania M. O. k. 48-49, zeznania R. R. k. 288, dokumentacja dotycząca pożyczek k. 1-12, 52, 134-160,753-754, informacja z(...) dotycząca braku zatrudnienia D. P. (1) k. 67, informacja o operacjach na koncie D. P. (1) w (...) S.A. k. 97-99, informacja o zarejestrowanym numerze tel. R. M. (2) k. 102-103, informacja o numerze Ip i nr tel. z firmy (...) w której konsultantem był R. M. (1) k. 110, informacja o rachunku bankowym D. P. (1) w (...) k. 123-125, informacja z sieci (...)o nr tel. zarejestrowanym na R. M. (1) k. 169, informacja z (...)S.A. co do rachunków bankowych i operacji na nich wykonywanych k. 178-261, informacja z (...)o opłaceniu składek ubezpieczenia zdrowotnego dla oskarżonego R. M. (1) przez firmę (...) k. 273, informacja z (...) w I. i (...)o zarejestrowania J. D. jako osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku k. 761-761, 765.

Zarzuty nr 7-10

Oskarżony R. M. (1) znał M. K. (1). R. M. (1) wystawił M. K. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu aby ten mógł zawrzeć umowę w celu uzyskania telefonu. R. M. (1) zaproponował również M. K. (1), że jak ten założył konto bankowe i oddał mu dokumenty do tego konta to dostanie 100 zł. M. K. (1) się na powyższe zgodził, założył rachunek bankowy i oddał dokumenty od tego rachunku R. M. (1). Oskarżony zawierał następnie umowy pożyczki na dane M. K. (1) bez jego wiedzy i zgody, nie mając zamiaru spłaty tych pożyczek. M. K. (1) nie pracował i nie przysługiwało mu prawo do zasiłku.

Zarzut nr 7

Oskarżony R. M. (1) w dniu 28 października 2011 roku w G. za pośrednictwem Internetu złożył wniosek o pożyczkę w firmie (...) sp. z o.o. w kwocie 500 zł. We wniosku o pożyczkę wpisał dane M. K. (1) i uiścił opłatę rejestracyjną w kwocie 1 zł z konta złożonego na M. K. (1). Pożyczka została udzielona we wnioskowanej wysokości i przelana w kwocie 500 złotych na konto M. K. (1), którą to kwotę oskarżony rozdysponował składając dyspozycję prośby o wypłatę środków.

Zarzut nr 8

R. M. (1) w dniu 28.10.2011 roku w G., za pośrednictwem Internetu złożył wniosek o pożyczkę w firmie (...) sp. z o.o. w kwocie 620 zł. We wniosku o pożyczkę wpisał dane M. K. (1) i w dniu 17.11.2011 r. uiścił opłatę rejestracyjną w kwocie 1 grosz z konta złożonego na M. K. (1). Pożyczka została udzielona w dniu 17.11.2011 r. i przelana na rachunek bankowy M. K. (1), którą to kwotą oskarżony rozdysponował składając dyspozycję prośby o wypłatę środków.

Zarzut nr 9

W dniu 08.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K. (1) złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w kwocie 300 zł (podwyższoną do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku podał nieprawdę o zatrudnieniu i zarobkach M. K. (1). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. K. (1) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). Rejestracji dokonano z nr IP. (...) (logowanie następowało także z adres ip. firmy w której pracował oskarżony ). W dniu 10.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę pożyczki w zasadniczej części przelał na konto bankowe należące do M. M. (5) do którego do konta oskarżony miał dostęp.

Zarzut nr 10

Również w dniu 15.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K. (1), złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w kwocie 450 zł (podwyższoną do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku podał nieprawdę o zatrudnieniu i zarobkach M. K. (1). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bankowego założonego na M. K. (1) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). Rejestracji dokonano z nr IP. (...) (adres IP należący do firmy w której oskarżony pracował ). W dniu 10.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę pożyczki w zasadniczej części przelano na konto bankowe należące do I. W. (2) do którego to konta miał dostęp R. M. (1).

Dowód: zeznania M. K. (3) k. 1803, zeznania P. O. k. 863, zeznania A. K. k. 1297-1299, zeznania R. R. k. 345, informacja o rachunkach bankowych i operacjach na nich wykonywanych k. 178-261, dokumentacja dotycząca pożyczek 332-336, 349-383, 384-425, informacja z (...) w I. i (...) k. 340-342

Zarzut nr 11

U. J. (1) jest babcią E. M. (1). Jest na rencie rodzinnej. Posiada konto w banku (...) S.A. W 2013 r. U. J. (1) poprosiła R. M. (1) aby ten zaciągną na nią pożyczkę na zakup pralki. U. J. (1) dała R. M. (1) dokumenty umożliwiające dostęp do jej rachunku bankowego. R. M. (1) powiedział, że nie udało mu się zawrzeć pożyczki i nie dał żadnych pieniędzy U. J. (1). Pomimo powyższego oskarżony R. M. (1) dniu 05.04.2013 r. wykorzystując dane osobowe: U. J. (1) złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w kwocie 250 zł (podwyższoną do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku oskarżony podał nieprawdę o wysokości uzyskiwanej przez U. J. (1) emerytury. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bankowego złożonego na U. J. (1) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). Rejestracji dokonano z nr IP. (...) (adres IP należący do firmy w której oskarżony pracował ). W dniu 05.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczkę w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę uzyskanej pożyczki oskarżony w zasadniczej części przelał na konto bankowe należące do I. W. (2) do którego miał dostęp. Tym samym pożyczka którą zaciągnął oskarżony nie została zaciągnięta dla U. J. (1) na jej prośbę, a oskarżony pożyczkę tę zaciągnął dla siebie, o czym U. J. (1) nie wiedziała i się na to nie godziła. R. M. (1) nie miał zamiaru spłacić tej pożyczki.

Dowód: zeznania U. J. (1) k. 935-936 przepisany protokół znajduje się obecnie na (...)- (...), 1269v, częściowo wyjaśnienia E. M. (1) k. 1617, 1269, zeznania R. R. k. 487, dokumentacja dotycząca pożyczki k. 428-433, 435-476, informacja o rachunkach bankowych i operacjach na nich wykonywanych k. 178-261, informacja z (...)k. 483.

Zarzuty nr 12-15

M. K. (2) w 2011 r. na prośbę R. M. (1) założyły rachunek bankowy w banku (...). Oskarżony obiecał mu za to pieniądze. Po założeniu rachunku M. K. (2) przekazał oskarżonemu dokumenty z banku umożlwiające dostęp do jego rachunku. M. K. (2) nie zawierał pożyczek i nie prosił oskarżonego R. M. (1) o zawarcie dla niego pożyczek. Oskarżony R. M. (1) zawierał następnie umowy pożyczki na dane M. K. (2) bez jego wiedzy i zgody, nie mając zamiaru spłaty tych pożyczek. M. K. (2) nie pracował.

Zarzut nr 12

W dniu 21.10.2011 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K., złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bankowego założonego na M. K. (2) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). W dniu 26.10.2011 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 350 zł. Kwotę pożyczki w zasadniczej części przelano na konto bankowe należące do I. W. (2) do którego to konta miał dostęp R. M. (1).

Zarzut nr 13

W dniu 26.10.2011 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K. (2), złożył wniosek przez Internet o pożyczkę w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku podał również nieprawdę o zatrudnieniu M. K. (2) w (...), ul. (...) w I.. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bankowego założonego na M. K. (2) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). W dniu 26.10.2011 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 620 zł. Kwotę pożyczki w zasadniczej części przelano na konto bankowe należące do I. W. (2) do którego to konta miał dostęp R. M. (1).

Zarzut nr 14

W dniu 08.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K. (2), złożył wniosek przez internat o pożyczkę w kwocie 250 zł (podwyższoną do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku o pożyczkę podał nieprawdę co do zatrudnienia i osiąganych z tego tytułu dochodach M. K. (2). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na M. K. (2) (...) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). Rejestracji dokonano z nr IP. (...) (logowania następowały również z adresu firmy w której oskarżony pracował ). W dniu 8.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę pożyczki oskarżony w zasadniczej części przelał na konto bankowe należące do M. M. (5) do którego miał dostęp.

Zarzut nr 15

W dniu 08.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: M. K. (2), złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku o pożyczkę podał nieprawdę co do zatrudnienia i osiąganych z tego tytułu dochodach M. K. (2). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na M. K. (2) (...). W dniu 12.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwoty te w zasadniczej części przelał na konto bankowe należące do I. W. (1) do którego oskarżony miał dostęp.

Dowód: zeznania M. K. (2) z k. 576-577, częściowo k. 1808-1809, 1922, zeznania P. O. k. 862-865, zeznania R. R. k. 507, zeznania A. K. k. 1283, informacja o rachunkach bankowych i operacjach na nich wykonywanych k. 178-261, dokumentacja dotycząca pożyczek k. 490-495, 510-574, informacja z (...) k. 505,

Zarzuty nr 16-25

E. M. (1) znała oskarżonych R. M. (1) i I. W. (1) od kilku lat. E. M. (2) poprosiła R. M. (1) o pomoc przy zawarciu umów pożyczek przez internet. R. M. (1) poinformował E. M., że ta musi założyć konto bankowe w banku (...) tak uczyniła. Następnie R. M. (1) na prośbę E. M. (1) zawierał umowy pożyczki. W chwili zawierania umów E. M. (1) nie pracowała, nie uzyskiwała dochodów, nie miała środków na spłaty pożyczek. E. M. (1) nie miała zamiaru ich spłaty. O powyższych okolicznościach wiedział R. M. (1), który również nie miał zamiaru spłaty tych pożyczek. Kwoty pożyczki nie zostały spłacone. Z każdej z zawartych umów pożyczek R. M. (1) otrzymywał kwoty 100 zł lub więcej.

Zarzut nr 16

W dniu 31.10.2012 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w firmie (...)Oddział w W.. Składając wniosek podano nieprawdziwe dane o zatrudnieniu oskarżonej w firmie (...) i uzyskiwaniu z tytułu zatrudnienia dochodu netto (...) zł. W następstwie powyższego w dniu 08.11.2012 r. na konto (...) (...) Oddział w W. przelał kwotę 900 zł.

Zarzut nr 17

W dniu 12.09.2012 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o na dane osobowe E. M. (1) na kwotę 400 zł. We wniosku nie zostały podane informacje o zatrudnieniu E. M. (2) i osiąganych z tego tytułu dochodach. W tym samym dniu na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 400 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z (...) sp. z o.o.

Zarzut nr 18

W dniu 05.04.2013 r. R. M. (1) w uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 300 zł (podwyższona do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. Składając wniosek oskarżeni podali nieprawdziwe dane o zatrudnieniu oskarżonej na podstawie umowy o pracę z dochodem netto(...) zł. W tym samym dniu 05.04.2013 r. na konto E. M. (1) przelano kwotę pożyczki - 500 zł

Zarzut nr 19

W dniu 16.04.2013 r. R. M. (1) w uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł (podwyższona do kwoty 500 zł) w firmie (...) sp. z o.o. Składając wniosek oskarżeni podali nieprawdziwe dane o zatrudnieniu oskarżonej na podstawie umowy o pracę z dochodem netto (...) zł. W dniu 12.04.2013 r. firma (...) sp. z o.o. przelała na konto E. M. (1) kwotę 500 zł z tytułu zawartej umowy pożyczki.

Zarzut nr 20

W dniu 16.04.2013 r. R. M. (1) w uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. Składając wniosek oskarżeni podali nieprawdziwe dane o zatrudnieniu oskarżonej na podstawie umowy o pracę z dochodem netto (...)zł. W dniu 16.04.2013 r. firma (...) sp. z o.o. przelała na konto E. M. (1) kwotę 500 zł z tytułu zawartej umowy pożyczki.

Zarzut nr 21

W dniu 05.06.2012 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...). (...) sp. z o.o. na dane osobowe E. M. (1) na kwotę 300 zł. We wniosku zostały podane informacje o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach w kwocie (...) zł. W tym samym dniu na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 300 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z „(...). (...) sp. z o.o.

Zarzut nr 22

W dniu 29.10.2012 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o na dane osobowe E. M. (1) na kwotę 200 zł. W tym samym dniu na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 200 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z (...) sp. z o.o.

Zarzut nr 23

W dniu 31.10.2012 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o. na dane osobowe E. M. (1) na kwotę 200 zł. We wniosku zostały podane informacje o zatrudnieniu E. M. (2) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach w kwocie (...) zł. W tym samym dniu na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 200 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z (...) sp. z o.o.

Zarzut nr 24

W dniu 31.10.2011 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o na dane osobowe E. M. (1) na kwotę 620 zł. We wniosku podano nieprawdziwą informację o zatrudnieniu E. M. (1) w firmie (...) (...). W dniu 23.11.2011 r. na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 620 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z (...) sp. z o.o.

Zarzut nr 25

W dniu 11.12.2011 r. R. M. (1) po uzgodnieniu z E. M. w celu uzyskania pożyczki dokonali rejestracji na stronie internetowej w firmie (...) sp. z o.o. na dane osobowe E. M. (1). Dokonując rejestracji podali nieprawdziwe informacje o zatrudnieniu E. M. (2) w firmie (...) i osiąganych z tego tytułu dochodach w kwocie(...) zł. Następnie w dniu 20.12.2011 r. złożyli wniosek o pożyczkę na kwotę 600 zł. W tym samym dniu na konto bankowe E. M. (3) wpłynęła kwota 600 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej z (...) sp. z o.o.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. M. (1) (k. 1337-1338, 996-999, 1001, 1072-1073, 1348-1350, 1694), częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. M. (1) (k. 1538-1539, 1356-1359), zeznania świadka K. T. k. 1192-1193, dokumentacja dotycząca umowy zawartej z (...) (...) Oddział w W. (k. 1992-2000), dokumentacja dotycząca pożyczki (...) sp. z o.o. k. 767-769, zeznania P. S. (1) k. 832-834, 884-889, zeznania R. R. 648-649, zeznania P. S. (2) (k. 1582, 866-869), dokumentacja z firmy (...) k. 591-642, informacja z(...) k. 643, dokumentacja (...) (...) k. 644-645, zeznania M. D. (1) k. 892-895, dokumentacja dotycząca pożyczki od „(...). (...) sp. z o.o. k. 898-908, zeznania K. P. k. 937-941, zeznania P. S. (2) k. 866-869, dokumentacja dotycząca pożyczki od „(...). (...) sp. z o.o. k. 870-875, zeznania A. K. k. 1287-1290, dokumentacja dotycząca pożyczki od (...) sp. z o.o. k. 2018-2025,

Zarzuty nr 26 - 29

R. M. (1) uzyskał dostęp do rachunku bankowego D. W. (1) (w tym również umożlwiający dokonywanie przelewów). Wykorzystując powyższe zawierał na dane D. W. (1) umowy pożyczki przez internet, o czym D. W. (1) nie wiedział. D. W. (1) w okresie w którym R. M. (1) zawierał pożyczki nie pracował. R. M. (1) nie miał zamiaru spłaty pożyczek.

Zarzut nr 26

W dniu 05.02.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: D. W. (1), nr PESEL (...), tel. (...) (numer podany przez oskarżonego także przy zawieraniu umowy na R. U. (1)) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 200 zł w firmie (...) sp. z o.o.. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane D. W. (1). W dniu tym samym dniu na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 200 zł. Kwotę te w zasadniczej przelał na konto bankowe I. W. (1) (...) do którego oskarżony miał dostęp.

Zarzut 27

W dniu 05.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: D. W. (1), zam. (...)-(...) G., ul. (...) tel. (...) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 550 zł w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia i dochodach uzyskiwanych przez D. W. (1). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane D. W. (1). Rejestracji dokonano z nr IP. (...) (ip firmy w której pracował oskarżony ). W dniu 05.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 500 zł. Kwoty te w zasadniczej części przelał na konta bankowe do których to kont dostęp miał R. M. (1).

Zarzut nr 28

W dniu 08.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: D. W. (1), zam. (...)-(...) G., ul. (...) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 350 zł w firmie (...) sp. z o.o. (podwyższoną do kwoty 500 zł). We wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia i dochodach uzyskiwanych przez D. W. (1). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na D. W. (1). Rejestracji dokonano z nr IP.(...) Logowania następowało także z adresu IP (...) - (...) firmy w której pracował oskarżony . W dniu 08.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwoty te w zasadniczej części przelał na konto bankowe należące do D. W. (1) i E. M. (1) do których to kont miał dostęp oskarżony.

Zarzut nr 29

W dniu 08.04.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe: D. W. (1), zam. (...)-(...) G., ul. (...) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 350 zł w firmie (...) sp. z o.o. (w dniu 12.04.2013 r. podwyższona do kwoty 500 zł). We wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia i dochodach uzyskiwanych przez D. W. (1). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na D. W. (1) (która służy również do weryfikacji danych pożyczkobiorcy). Rejestracji dokonano z nr IP.(...), z tym, że logowanie do systemu następowało także z adresu IP (...) - ip firmy w której oskarżony pracowa ł. W dniu 12.04.2013 r. na podane wyżej konto przelano mu pożyczki w łącznej kwocie 500 zł. Kwoty te w zasadniczej części przelał na konta bankowe do których oskarżony miał dostęp.

Dowód: częściowo zeznania D. W. (1) k. 1037-1038, zeznania R. R. k. 698, informacja o rachunkach bankowych i operacjach na nich wykonywanych k. 178-261, dokumentacja dotycząca pożyczek k. 702-749, informacja o nr tel i adresach Ip wykorzystywanych przez R. M. (1) k. 12, 103, 110, 334-335, 345v, 662, 1044, informacja z(...) k. 505, dokumentacja dotycząca pożyczki w (...) sp. z o.o. k. 2002,

Zarzuty nr 30-37

M. Ś. zwróciła się do R. M. (1) z prośbą o pomoc o umorzenie postępowania komorniczego. Podczas spotkania R. M. (1) powiedział, że musi mieć jej pełne dane osobowe oraz polecił jej otwarcie rachunku bankowego w (...). W dniu 17.04.2014 r. M. S. otworzyła rachunek w (...) nr (...), z tym, że jako numer telefonu z którym miał się kontaktować bank podała numer R. M. (1) (na żądanie tego oskarżonego). Na ten numer telefonu bank przekazał oskarżonemu login i hasło zapewniające dostęp do konta internetowego. 18.04.2014 r. oskarżony poinformował ją, że przygotował wszystkie dokumenty mające załatwić sprawę komorniczą lecz później nie odbierał od niej telefonów. M. Ś. nie zawierał pożyczek i nie prosił oskarżonego R. M. (1) o zawarcie dla niej pożyczek. Oskarżony R. M. (1) zawierał następnie umowy pożyczki na dane M. Ś. bez jej wiedzy i zgody, nie mając zamiaru spłaty tych pożyczek. M. Ś. w tym okresie pracował w (...).

Zarzut nr 30

W dniu 17.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 750 zł w firmie (...).(...)" sp. z o.o. (...) wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia M. Ś.. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Wniosek o pożyczkę złożono z nr IP. (...) (ip firmy w której pracował oskarżony ). Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 750 zł. Kwotę tę oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 31

W dniu 17.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia i dochodów M. Ś.. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Wniosek o pożyczkę złożono z nr IP. (...) (ip firmy w której pracował oskarżony ). Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę tę w zasadniczej części oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 32

W dniu 18.04.2014 r. R. M. (1) złożył wniosek o udzielenie pożyczki w firmie (...) sp. z o.o wykorzystując dane osobowe M. Ś. na kwotę 1400 zł. Logowania na stronie internetowej następowały z adresu IP. (...) (firmy w której oskarżony pracował). W tym samym dniu na konto na dane M. Ś. w (...) S.A. nr rach. (...) wpłynęła kwota 1400 zł po wcześniejszym potwierdzeniu rejestracji poprzez dokonanie przelewu z tego konta. W tym samym dniu oskarżony R. M. (1) dokonał przelewu wyżej wskazanej kwoty na swoje konto nr (...).

Zarzut nr 33

W dniu 23.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 200 zł w firmie (...). W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty weryfikacyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 200 zł. Kwotę tę w zasadniczej części oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 34

W dniu 24.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Pożyczka została udzielona w kwocie 300 zł i kwota ta została przelana na podane wyżej konto. Kwotę tę w zasadniczej części oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 35

W dniu 24.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 600 zł w firmie (...) sp. z o.o. We wniosku oskarżony podał nieprawdę co do zatrudnienia M. Ś.. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 600 zł. Kwotę tę oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 36

W dniu 24.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. zarejestrował się w firmie (...) sp. o.o. W tym samym dniu na dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 600 zł w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Pożyczka została przyznana przez pożyczkodawcę w kwocie 300 zł i w dniu 24.04.2014 r. przelana na konto M. Ś.. Kwotę te oskarżony przelał na swoje konto bankowe.

Zarzut nr 37

W dniu 24.04.2014 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. Ś. złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. Ś.. Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 500 zł. Kwotę tę oskarżony przelał na swoje konto.

Dowód: zeznania M. Ś. k. 1581-1582, 784-788, 818, 1023-1024, zeznania A. Ł. k. 876-877, zeznania M. D. (1) k. 892-894, zeznania P. S. (1) k. 832, zeznania K. P. k. 942-943, zeznania świadka P. O. k. 862-865, zeznania A. K. k. 1275-1277, dokumentacja dotycząca pożyczek k. 909-924, 813-817, 792-793, 796-798, 800-801, 819, 879-883, zestawienia operacji na rachunku bankowym M. Ś. k. 795, 802-805, dane rachunku bankowego R. M. (1) k. 806, informacja o nr tel i adresach Ip wykorzystywanych przez R. M. (1) k. 12, 103, 110, 334-335, 345v, 662, 1044, dokumentacja dotycząca pożyczki z (...) sp. o.o. k. 1974-1979, dokumentacja dotycząca pożyczki z (...) sp. o.o. k. 1971-1972,

Zarzut nr 38

Oskarżona I. W. (1) była partnerką oskarżonego R. M. (1). Nie pracowała w jego firmie. I. W. (1) zamierzała otrzymać pożyczkę w firmie (...) s.c. Aby uzyskać pożyczkę musiała przedłożyć zaświadczenie o zatrudnieniu. W tym celu zwróciła się do R. M. (1) o wydanie jej blankietu zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z pieczątką firmy i podpisem R. M. (1). R. M. (1) 13.04.2012 r. dał I. W. (1) blankiet zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z pieczątką firmy i jego podpisem, który to blankiet uzupełniła I. W. (1). Następnie w dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania pożyczki, udała się do firmy (...) s.c. wprowadzając w błąd przedstawiciela tej firmy co do jej zatrudnienia w firmie (...) z/s w G. z dochodami (...) zł netto. W następstwie powyższego I. W. (1) została udzielona pożyczka w kwocie 3000 zł. I. W. (1) spłaciła pożyczkę.

Dowód: częściowo wyjaśnienia I. W. (1) (k.1539-1540, 1326-1328) , zeznania świadka A. M. k. 1693-1694,, dokumentacja dotycząca pożyczki w firmie (...) s.c. k. 1202-1215,

Zarzut nr 39-40

Oskarżony R. M. (1) zamierzał zaciągnąć pożyczkę w firmie (...) sp. z o.o. W tym celu zarejestrował się na stronie internetowej wskazanej firmy, a dla potwierdzenia rejestracji przelał kwotę 0,01 zł. Oskarżony w dniu 21.02.2013 r. złożył wniosek o pożyczkę w kwocie 400 zł i powyższą kwotę otrzymał. Pożyczka została udzielona na 15 dni. Oskarżony nie miał zamiaru jej spłaty i nie została ona spłacona. Następnie w dniu 13.12.2013 r. złożył na stronie internetowej wniosek o pożyczkę w firmie (...)na kwotę 400 zł. Oskarżony zgodnie z procedurą przelał kwotę 0,01 zł ze swojego konta, co stanowiło wymóg dla udzielania pożyczki. W dniu 13.12.2013 r. oskarżonemu została przyzna kwota 400 zł tytułem pożyczki z obowiązkiem spłaty w terminie 15 dni. Oskarżony nie zamierzał spłacić tej pożyczki i jej nie spłacił.

Dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. M. (1) (k. 1337-1338, 996-999, 1001, 1072-1073, 1348-1350, 1694), zeznania świadka K. P. k. 937-941, 1177-1179

Zarzuty nr 41-42

M. M. (5) poprosiła R. M. (1) o pomoc w uzyskaniu pożyczki. W tym celu udostępniła oskarżonemu dostęp do swojego konta – umożliwiający wykonywanie przelewów przez internet. Oskarżony R. M. (1) za pośrednictwem intranetu zaciągnął pożyczkę na M. M. (5) w firmie (...) na kwotę 1000 zł. Pieniądze z pożyczki wpłynęły na konto M. M. (5), a następnie zostały przelane przez oskarżonego na konto I. W. (1). Z konta tego zostały wypłacone w bankomacie i kwotę pożyczki odebrała M. M. (5). M. M. (5) nie zawierała innych pożyczek przez Internet i nie prosił oskarżonego R. M. (1) o zawarcie dla niej takich pożyczek. Oskarżony R. M. (1) wykorzystując dostęp do rachunku bankowego M. M. (5) założył następnie kolejny rachunek bankowy na dane M. M. (5) – w (...) (...) S.A. Oskarżony R. M. (1) zawierał następnie umowy pożyczki na dane M. M. (5) bez jej wiedzy i zgody, nie mając zamiaru spłaty tych pożyczek, przy wykorzystaniu rachunku bankowego założonego na M. M. (5).

Zarzut nr 41

W dniu 28.06.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. M. (5) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 620 zł w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. M. (5). Na podane wyżej konto przelano oskarżonemu M. pożyczkę w łącznej kwocie 620 zł. Kwotę tę oskarżony przelał na swoje konto.

Zarzut nr 42

W dniu 24.06.2013 r. R. M. (1) wykorzystując dane osobowe M. M. (6) złożył wniosek przez internet o pożyczkę w kwocie 500 zł w firmie (...) sp. z o.o. W celu potwierdzenia danych oskarżony dokonał przelewu - opłaty rejestracyjnej z konta bakowego założonego na dane M. M. (5). Wniosek o pożyczkę złożono z nr IP.(...)(ip firmy w której pracował oskarżony ). Pożyczka została udzielona w dniu 03.07.2013 r. i kwota pożyczki została przelana podane wyżej konto. Kwotę pożyczki oskarżony przelał na inne konto.

Dowód: zeznania M. M. (5) k. 1617-1618, 927-928, 1072-1074, 1101, 1129-1130, 1139, dokumentacja dotycząca pożyczek k. 1081-1089, 1142-1145, dokumentacja dotycząca rachunku w (...) k. 1147-1154, dane rachunku bankowego R. M. (1) k. 806, informacja o nr tel i adresach Ip wykorzystywanych przez R. M. (1) k. 12, 103, 110, 334-335, 345v, 662, 1044.

Oskarżony R. M. (1) był w przeszłości karany za przestępstwa. Oskarżony R. M. (1) ani osoby, które działały z nim wspólnie i w porozumieniu przy zawieraniu przez internet umów o pożyczki nie spłacili kwot zaciągniętych pożyczek.

Dowód: informacja z krajowego rejestru karnego k. 2011-2012, informacje o braku spłaty pożyczek k.: 1486, 1614, 1871, 1611, 1872, 1614, 1865, 1626, 1511, 1507, 1464, 1865, 1626, 1477, 1473, 1863, 1872, 1488, 1493, 1469, 1614, 1912, 1668, 1626, 1666, 1912, 1608, 1464, 1477, 1473, 1869,1614, 1872, 1608, 1865, 1626, 1666, 1867, 1912, 1608, 1626, 1666.

Wyjaśnieniom oskarżonego R. M. (1) (k. 1337-1338, 996-999, 1001, 1072-1073, 1348-1350, 1694) są dał wiarę jedynie w części. Za wiarygodne uznał jego wyjaśnienia, że to on zawierał umowy o pożyczkę, które były zawierane za pośrednictwem stron internetowych. Powyższe znajduje bowiem potwierdzenie w numerach IP które były powiązane z oskarżonym. W ocenie Sądu nie było podstaw do kwestionowania powyższego wyjaśnienia. Jego wyjaśnienia, że jedynie pomagał przy zawieraniu umów o pożyczki zawieranych przez internet już nie zasługiwało na uwzględnienie. Zebrane dowody wskazują bowiem, że rola oskarżonego nie sprowadzała się jedynie do pomocy. W tych przypadkach gdy zawierane były umowy w uzgodnieniu z innymi osobami tj. z R. U. (1) i E. M. to należy zauważyć, iż osoby te wspólnie i w porozumieniu podejmowały decyzję o zawarciu tych pożyczek mając pełną świadomość, że wprowadzają w błąd firmy pożyczkowe co do okoliczności istotnych dla udzielenia tych pożyczek (tj. zamiaru spłaty tych pożyczek lub okoliczności zatrudnienia i uzyskiwanych dochodach), a tym samym, że doprowadzają do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez firmy pożyczkowe. Osoby te działały przy tym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania kwoty pożyczki, która to kwota w części była otrzymywana przez osobę na którą zawierano umowę, a w części przez oskarżonego R. M. (1). W tym miejscu należy wskazać, że Sąd jedynie częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej E. M. (1). Sąd uznał za wiarygodne jedynie te jej wyjaśnienia w których wskazywała, że zawierała niektóre umowy objęte aktem oskarżenia. Za niewiarygodne zostały uznane jej wyjaśnienia w których wskazywała ona, że części umów nie zawierała. Po pierwsze oskarżona nie była konsekwentna co do umów, które zawierała i co do umów których nie zawierała. Po drugie należy zauważyć, iż kwoty pożyczek wpływały na konto E. M. (1) i były potem w zasadniczej części wypłacane za pomocą karty bądź za pomocą karty były robione zakupy w sklepach. Dla pożyczki zarzucanej oskarżonej w punkcie 2 aktu oskarżenia z rachunku bankowego wynika, że 20.12.2011 wpłynęła pożyczka 600 zł, a 21 i 22 grudnia 2011 r. były wypłaty kwoty 500 zł i 330 zł z bankomatu (k. 180-182). Dla zarzutu nr 5 kwota pożyczki wpłynęła w dniu 29.10.2012 r. a już 31.10.2012 pieniądze wypłacone w bankomacie. Dla zarzutu nr 8 wpływ środków z pożyczki nastąpił 5 kwietnia 2013 r., a wypłaty w bankomacie następowały 7 kwietnia 2013 r.. Dla zarzutu nr 9 środki wpłynęły na jedno konto E. M. (1), następnie zostały przelane na jej kolejne konto i z konta tego wypłacono środki z bankomatu (używając karty jak wcześniej – z tego samego konta co wcześniej). Również co do zarzutu nr 10 należy zauważyć, iż po wpłynięciu pieniędzy na inne konto E. M. (1) środki te zostały następnie przelane na jej konto do którego miała ona kartę do bankomatu i następnie z tego konta były wypłacane środki z konta bankowego oraz robione zakupy przy użyciu tej karty. W ocenie Sądu podważa to wyjaśnienia oskarżonej, że to nie ona zawierał te pożyczki skoro później korzystała z tych środków. Sąd nie podważa wyjaśnień tej oskarżonej, że mogła pożyczać swoją kartę dla wypłaty innych kwot (od innych podmiotów) ale należy zauważyć, iż na jej konto wpływały również środki z innych kont niż firmy pożyczkowe, a tym samym dokonywano wypłat z bankomatu tych innych środków. W ocenie Sądu powyższe stanowiło przyjętą przez oskarżoną linię obrony, która zmierzała do ograniczenia jej odpowiedzialności karnej ale również cywilnej – w zakresie obowiązku naprawienia szkody. Co istotne jako nielogiczne należało uznać jej wyjaśnienia, że zamierzała spłacić pożyczki – skoro zawierając te umowy nie miała żadnych źródeł dochodów, a tym samym środków na spłaty tych pożyczek. W konsekwencji pomimo twierdzeń oskarżonej co do spłaty niektórych pożyczek (które to twierdzenia również nie były konsekwentne, co do pożyczek, która miała spłacić) to należy zauważyć, iż pożyczki które oskarżona twierdziła, że spłaciła (przy uwzględnieniu rozbieżności w tym zakresie) nie zostały spłacone – informacje z k. 1614, 1668, 1863, 1987. Wyjaśnieniom oskarżonego R. M. (1) w zakresie umów o pożyczki zawieranych przez internet na pozostałe osoby, a objętych zarzutem, Sąd nie dał wiary, że umowy te były zawierane na prośbę osób, na które były one zawierane. Podważeniem tych wyjaśnień są zeznania świadków, na które były zawierane te umowy – wskazani niżej, a którzy zaprzeczyli twierdzeniom oskarżonego, które to zeznania zostały uznane za wiarygodne z przyczyn wskazany niżej. Jedynie świadek D. W. był niekonsekwentny w swoich zeznania, a które to zeznania w zasadniczej części zostały uznane za niewiarygodne. Co do umów zawieranych na dane D. W. (1) to należy zauważyć, iż z konta D. W. były robione przelewy na konto I. W. (1) (do którego dostęp miał oskarżony R. M. (1)) i na konto (...) (na to konto były również robione przelewy z konta M. K. (2) do którego dostęp miał R. M. (1)). Składając wniosek o rejestrację (k. 662) dla udzielania pożyczki na D. W. (1) skorzystano z adresu IP (...), a więc firmy w której pracował oskarżony (k. 110,1044), jak również z adresu IP (...) (k. 663) – adresu IP wykorzystywanego również przy logowaniu się w zakresie pożyczki zawartej przez oskarżonego M. na M. K. (1) (k. 334v), także adres IP (...) były wykorzystywane przez oskarżonego zarówno przy pożyczkach zawieranych na M. K. (1) (k. 334v) jak i na D. W. (1) (k. 664v), adres IP(...)także wiąże pożyczki zawierane na M. K. (1) i D. W. (1) k. 345v, 663v. Składając wniosek o pożyczkę na D. W. (1) oskarżony podał swój numer tel. (...) (k. 662, 12, 103). Należy mieć również na uwadze okoliczność, że oskarżony R. M. (3) wpływał na zeznania świadka M. K. (1). Okoliczności te świadczą, że w zakresie umów o pożyczki zawieranych na D. W. (1) czynności dokonywał oskarżony R. M. (1) (wskazane wyżej powiązania adresów IP), a jednocześnie miał on dostęp do konta D. W. (1), który to dostęp mógł uzyskać poprzez przekazanie mu dokumentów od D. W. (1) (wskazane wyżej powiązania kont przy przelewach). W ocenie Sądu niewiarygodne są zatem zeznania świadka D. W. (1), że to on zawierał umowy pożyczki objęte aktem oskarżenia bowiem powyższe okoliczności wskazują, że zawierał je oskarżony R. M. (1). Co do przypisanego oskarżonemu zarzutu pomocnictwa w oszustwie to za wiarygodne zostały uznane wyjaśnienia I. W. (1). W ocenie Sądu oskarżona ta wiarygodnie wyjaśniła co do okoliczności zawierania tej umowy, w tym o okoliczności, że oskarżony wiedział po co daje jej zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach. Należy zauważyć, iż byli oni wówczas w związku konkubenckim. Przedkładanie zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach jest typową, często spotykaną czynnościach przy ubieganiu się o pożyczki, kredyty i zakupy na raty. Potwierdza to twierdzenia I. W. (1), że oskarżony wiedział po co daje jej to zaświadczenie. W tym miejscu należy także wskazać, że za wiarygodne zostały uznane wyjaśnienia oskarżonej I. W. (1), że to ona na prośbę R. M. (1) potwierdzała składanie wniosków o pożyczki w imieniu innych osób k. 1922-1923. W ocenie Sądu porównując głos z nagrań z głosem oskarżonej co do tożsamości głosów nie zachodziły w tym względzie wątpliwości. Co do pożyczek, które oskarżony zawierał na swoje dane to za wiarygodne zostały uznane jego wyjaśnienia, że nie zostały one spłacone (k. 1349) bowiem powyższe znajduje potwierdzenie w informacjach od firm pożyczkowych. Zebrane dowody podważają wyjaśnienie oskarżonego, który nie przyznaje się do popełnienia tych czynów (do popełnienia przestępstw) bowiem oskarżony nie tylko nie spłacił tych pożyczek w terminie ale również później, gdzie posiadał środki na spłatę tych pożyczek (chociażby z tytułu środków uzyskiwanych z innych pożyczek zawieranych na inne osoby). W ocenie Sądu świadczy to, że oskarżony nie miał zamiaru spłaty tych pożyczek i to już w chwili ich zawierania. Należy mieć tu na uwadze również wyjaśnienia z k. 999, z których wynika, że zawierając jedną z pożyczek nigdzie nie pracował i nie miał żadnych dochodów. Nie wyjaśnił dlaczego w spłacie nie pomogła mu matka (co miała uczynić) ale należy jeszcze raz podkreślić, iż posiadając później odpowiednie środki i tak tych pożyczek nie spłacił.

Sąd uznał za częściowo wiarygodne zeznania świadka R. U. (1) (k. 1803v, 1265v-1266). Ze względu na nadużywanie alkoholu przez tego świadka Sąd podszedł do tych zeznań z ostrożnością. Za wiarygodne Sąd uznał zeznania, w których podał on, że nadużywał alkoholu, że był nietrzeźwy, że poszedł do R. M. (1) aby ten zawarł umowę pożyczki w firmie (...), że kwotę pożyczki wypłacono z konta E. M. (1) i że pieniędzmi się podzielili z R. M. (1). W tym zakresie zeznania tego świadka znajdują potwierdzenie w zeznaniach przedstawiciela pożyczkodawcy R. R., w dokumentacji od pożyczkodawcy oraz w dokumentacji wynikającej z przelewów kwot z pożyczki. Jednocześnie należy zauważyć, iż to właśnie firma (...) zajmuje się udzielaniem pożyczek przez Internet. Tym samym za niewiarygodne zostały uznane zeznania tego świadka w których podał, że pożyczka była zawarta w firmie (...) (bowiem ze wskazanych wyżej dowodów jednoznacznie wynika, że była zawierana w firmie (...)) oraz że nie dawał oskarżonemu danych do swojego rachunku bankowego – bowiem jak wynika z powołanych już wyżej dowodów – dla udzielenia tej pożyczki konieczne było posługiwanie się rachunkiem bankowym R. U. (1). Również w zakresie kwoty pożyczki należy zauważyć, iż kwota ta została podwyższona z pierwotnej kwoty 300 zł do kwoty 500 zł – to właśnie kwota 500 zł znajduje potwierdzenie w zebranych dowodach. Wprawdzie świadek ten zeznawał przez kogo pożyczka ta miała zostać spłacona (chociaż w tym zakresie były rozbieżności) – to okoliczności sprawy – nadużywanie alkoholu, brak pracy – w odniesieniu do tego świadka oraz zaciąganie innych pożyczek przez M. i ich nie spłacanie – świadczą, że zarówno świadek jak i oskarżony nie mieli zamiaru spłacić tej pożyczki i obaj o tym wiedzieli.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka D. P. (1) (k. 1802v-1803, 68-71). W ocenie Sądu świadek ten złożył wiarygodną relację odnośnie zdarzeń, które miały miejsca. W zeznaniach była ona konsekwentna, z tym, że na rozprawie zapomniała już o rozmowie którą przeprowadziła z J. D. – co jest wiarygodne mając na uwadze upływ czasu. Zeznania tego świadka znajdują częściowe potwierdzenie w zeznaniach J. D..

Sąd uznał za częściowo wiarygodne zeznania świadka J. D. (k. 1694, 46-47, 118-112). Za wiarygodne uznał jego zeznania w który wskazał, że przekazał oskarżonemu R. M. (1) dane do swojego rachunku bankowego za co otrzymał od R. M. (4) pieniądze. Sąd dał wiarę jego zeznaniom, że przekazał R. M. (1) dane umożliwiające dostęp i przelewy z konta bankowego D. P. (1). Co do powyższego świadek był konsekwentny w swoich zeznaniach. Sąd nie dał wiary jego zeznaniom w zakresie w którym podał w jaki sposób uzyskał dane do rachunku D. P. (1) – w tym zakresie jego zeznania pozostając w sprzeczności z zeznaniami D. P. (1) i to D. P. (1) Sąd dał wiarę. Należy zauważyć, iż D. P. (1) w przeciwieństwie do J. D. nie znała oskarżonego R. M. (1), a tym samym nie zgodziłaby się na przekazanie danych i dokumentów do rachunku osobie którą nie znała.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. K. (1) k. 1803. W ocenie Sądu świadek ten zeznawał obiektywnie, o czym świadczy chociażby okoliczność, że podał również informacje o popełnionym przez siebie przestępstwie. Jednocześnie przedstawiona przez tego świadka relacja – o tym że R. M. (1) namawiał inne osoby do umożliwiania mu korzystania z rachunków bankowych innych osób - znajduje potwierdzenie w sposobie działania oskarżonego M. także w innych przypadka np. w odniesieniu co do J. D..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka U. J. (2) złożonym w toku postępowania przygotowawczego (k. 935-936 przepisany protokół znajduje się obecnie na 1575-1576 oraz 1269v). Swoje pierwsze zeznania z postępowania przygotowawczego potwierdziła podczas składania drugich zeznań w postępowaniu przygotowawczym. Należy zauważyć, iż zdarzenia które opisywał ta świadek miały miejsce w kwietniu 2013 r., a w postępowaniu przygotowawczym zeznawała we wrześniu 2014 r. i grudniu 2014 r. Termin przesłuchań nie był więc bardzo odległy od okoliczności na które zeznawała. Zeznania te znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach E. M. (1) złożonych na rozprawie (k. 1617) i podczas konfrontacji (k. 1269) – które w tym zakresie zostały uznane za wiarygodne. Potwierdzeniem założeniach zeznań o takiej treści- są zeznania policjanta – M. P. (1) (k.1802)– który zeznał, że spisywał to co świadek mu mówiła i sam od siebie nic nie dopisywał. Sąd uznał zeznania M. P. (2) za wiarygodne bowiem świadek ten nie miał żadnych powodów aby spisywać protokół przesłuchania świadka niezgodnie z relacją tego świadka. Wobec powyższego za niewiarygodne Sąd uznał zeznania tego świadka złożone na rozprawie w zakresie w jaki pozostają w sprzeczności z poprzednimi zeznaniami. W ocenie Sądu świadek ta nie zeznawała jednak świadomie nieprawdy, a jedynie zapomniała te okoliczności – ze względu na znaczny upływ czasu (zeznania na rozprawie składała we wrześniu 2015 r.) oraz ze względu na swój wiek – 86 lat.

Do oceny zeznań świadka M. K. (2) Sąd podszedł z dużą ostrożnością z uwagi na jego upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim. Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłego psycholog M. D. (2) (k. 1840-1840, 1922) bowiem również podczas przesłuchania świadek ten stwarzał wrażenie, że jego zdolności do spostrzegania i odtwarzania spostrzeżeń jest obniżone. Jednocześnie zachowanie tego świadka na rozprawie w dniu 29.02.2016 r. świadczy, że na początkową treść jego zeznań miał wpływ R. M. (1). Świadek ten zeznawał bowiem odmiennie niż w postępowaniu przygotowawczym, a jednocześnie jak zeznawał to co chwilę patrzył się na oskarżonego. Dopiero po zwróceniu uwagi przez Przewodniczącego na takie zachowanie świadka zaczął zeznawać inaczej, chociaż zaprzeczył aby wpływ na niego miał oskarżony. Sąd uznał za wiarygodne te zeznania świadka z których wynika, że założył on rachunek w banku, a dokumenty z tego rachunku przekazał oskarżonemu M. oraz, że nie zawierał on żadnych pożyczek (zeznania z k. 576-577, częściowo z rozprawy k. 1808-1809, 1922). Są to bowiem okoliczności łatwe do zapamiętania nawet dla powyższego świadka. W zakresie w jakim zaprzeczył on że oddał swoje dokumenty od rachunku bankowego oskarżonemu M. Sąd nie dał temu wiary. Należy zauważyć, iż świadek ten samodzielnie nie byłby w stanie zawrzeć takich umów. Zeznając początkowo na rozprawie było widać, że na jego zeznania (w zakresie w jakim próbował on chronić oskarżonego M.) miał wpływ oskarżony. Dopiero po zwróceniu uwagi świadkowi – zaczął on podawać okoliczności prawdzie – a wskazane wyżej, co do których Sąd dał wiarę.

Sąd w niewielkiej części dał wiary zeznaniom świadka D. W. (1) (k. 1802, 1037-1038). Świadek ten zeznał, że nie zna R. M. (1) i nie przekazywał mu danych do swojego rachunku bankowego. Rozbieżnie zeznawał co do zawierania pożyczek o których mowa w akcie oskarżenia (w postępowaniu przygotowawczym zaprzeczył aby je zawierał, a w postępowaniu sądowym podawał już, że zawierał te pożyczki). Dowody zebrane w sprawi jednoznacznie podważają zeznania tego świadka co do znajomości z R. M. (1) i przekazaniem mu dokumentów dotyczących rachunku bankowego . Należy zauważyć, iż z konta D. W. (1) były robione przelewy na konto I. W. (1) (do którego dostęp miał oskarżony R. M. (1)) i na konto (...) (na to konto były również robione przelewy z konta M. K. (2) do którego dostęp miał R. M. (1)). Składając wniosek o rejestrację (k. 662) dla udzielania pożyczki na D. W. (1) skorzystano z adresu IP(...), a więc firmy w której pracował oskarżony (k. 110,1044), jak również z adresu IP (...) (k. 663) – adresu IP wykorzystywanego również przy logowaniu się w zakresie pożyczki zawartej przez oskarżonego M. na M. K. (1) (k. 334v), także adres IP (...)były wykorzystywane przez oskarżonego zarówno przy pożyczkach zawieranych na M. K. (1) (k. 334v) jak i na D. W. (1) (k. 664v), adres IP (...) także wiąże pożyczki zawierane na M. K. (1) i D. W. (1) k. 345v, 663v. Składając wniosek o pożyczkę na D. W. (1) oskarżony podał swój numer tel. (...) (k. 662, 12, 103). Należy mieć również na uwadze okoliczność już wyżej wskazywaną – że oskarżony R. M. (3) wpływał na zeznania świadka – jak w odniesieniu co do M. K. (1). Okoliczności te świadczą, że w zakresie umów o pożyczki zawieranych na D. W. (1) czynności dokonywał oskarżony R. M. (1) (wskazane wyżej powiązania adresów IP), a jednocześnie miał on dostęp do konta D. W. (1), który to dostęp mógł uzyskać poprzez przekazanie mu dokumentów od D. W. (1) (wskazane wyżej powiązania kont przy przelewach). W ocenie Sądu niewiarygodne są zatem zeznania świadka D. W. (1), że to on zawierał umowy pożyczki objęte aktem oskarżenia bowiem powyższe okoliczności wskazują, że zawierał je oskarżony R. M. (1). Niewiarygodne są jego zeznania, że nie przekazywał dokumentów od rachunku bankowego R. M. (1) – bowiem przelewy na tych kontach (przelewy z kont założonych na D. W. (1) a kontami do których dostęp miał R. M. (1)) świadczą, że dostęp do nich miał R. M. (1). Natomiast za wiarygodne Sąd uznał pierwsze zeznania tego świadka, w których podał że nie zawierał umów objętych aktem oskarżenia – i w ocenie Sądu nie miał on również świadomości, że takie umowy były zawierane – podobnie jak w większości innych umów zawieranych przez oskarżonego R. M. (1) na inne osoby. Za niewiarygodne w tym zakresie zostały więc uznane zeznania tego świadka co do powyższej okoliczności złożone na rozprawie. Świadek podał, że jak zawierał pożyczki to pracował, a ich nie spłacił bo przestał pracować. Powyższe jest niewiarygodne bo należy zauważyć, iż pożyczki były udzielane na krótkie okresy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. Ś. (k. 1581-1582, 784-788, 818, 1023-1024), która zeznała, że nie zawierał umów objętych aktem oskarżenia, nie miała świadomości, że oskarżony na nią zawierał te umowy i nie prosiła oskarżonego o zawieranie tych umów. Świadek ta podała, że dała oskarżonemu M. dane umożliwiające dysponowanie jej rachunkiem bankowym. Należy zauważyć, iż świadek ta była konsekwentna w swoich zeznaniach na przestrzeni całego postępowania, a podawane przez nią okoliczności – że oskarżony uzyskał dostęp do jej rachunku bankowego i wykorzystując tę okoliczność zawierał na jej dane osobowe pożyczki przez interent – wpisuje się w model postępowania oskarżonego M. wykorzystywany w innych sytuacjach.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. M. (5) (k. 1617-1618, 927-928, 1072-1074, 1101, 1129-1130, 1139). Świadek ta była konsekwentna w swoich zeznaniach na przestrzeni całego postępowania, a podawane przez nią okoliczności – że oskarżony uzyskał dostęp do jej rachunku bankowego i wykorzystując tę okoliczność zawierał na jej dane osobowe pożyczki przez interent – wpisuje się w model postępowania oskarżonego M. wykorzystywany w innych sytuacjach.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków – przedstawicieli pożyczkodawców: R. R. – przedstawiciela (...) (k. 288, 345-346, 487, 506-507, 648-649, 698-699), P. R. – przedstawiciela firmy (...). (...)(k. 113-114, 161), M. D. (1) – przedstawiciela firmy (...) (k. 131-132, 892-894), P. S. (1) – przedstawiciela firmy (...) (k. 828-837, 865-869, 884-889), M. O. – przedstawiciela (...) (k. 48-49), P. O. – przedstawiciela (...) (862-865), A. K. – przedstawiciela firmy (...) sp. z o.o. (k. 1271-1299 ), A. Ł. – przedstawieciela (...) (...) (k. 876-877 ), K. P. – przedstawiciela(...) (k. 937-941, 892-893, 1177-1179), K. T. – przedstawiciela (...) (...) Oddział w W. (k. 1192-1193), P. S. (2) – przedstawiciela firmy (...) sp. z o.o. (k. 1582, 866-869), A. M. – przedstawiciela firmy (...) s.c. (k. 1693-1694) W ocenie Sądu zeznania tych świadków są obiektywne, złożone na podstawie danych które posiadały ich firmy. W ocenie Sądu nie było żadnych podstaw by kwestować ich wiarygodność.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka K. K. (3) ( (...)- (...), (...)), M. J. (k. 1618, 1239-1240) i P. K. (k. 1809). W ocenie Sądu świadkowie Ci zeznali szczerze i nie zachodziły żadne okoliczności wskazujące aby miała one zeznawać nieprawdę. Za wiarygodne zostały uznane również zeznania świadka D. W. (2) z rozprawy (k. 1618) oraz częściowo z postępowania przygotowawczego (k. 1244-1245). W ocenie Sądu świadek ta przekazał Sądowi prawdzie informacje i Sąd nie doszukał się okoliczności, które podważyłyby treść jej zeznań.

Sąd uznał za wiarygodne zebrane w sprawie dowody z dokumentów stanowiące podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Należy zauważyć, iż sam oskarżony nie kwestionował zawierania umów przez internet. Jedynie oskarżona E. M. (1) (z osób, które rzeczywiście zasiewały umowy) twierdziła, że spłaciła część pożyczek, jednak jak wskazano wyżej jej wyjaśnienia nie mogły zostać uznane za wiarygodne. Tym samym w ocenie Sądu nie zachodziły okoliczności, które by podważały dokumenty powołane wyżej, stanowiące podstawę dokonanych ustaleń.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 286 § 1 kk kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Dobrem chronionym przez art. 286 § 1 KK jest mienie. Nie ulega wątpliwości, że mieniem jest również pieniądz. Ubocznie chroniona jest również uczciwość obrotu majątkowego oraz wolność od oszukańczych zabiegów w zakresie rozporządzania mieniem (post. SN z 6.5.2014 r., IV KK 12/14, OSNKW 2014, Nr 11, poz. 84). Podmiotem oszustwa może być każda osoba zdolna do odpowiedzialności karnej (przestępstwo powszechne). Do znamion przestępstwa z art. 286 § 1 kk należą trzy oszukańcze sposoby jego popełnienia: wprowadzenie innej osoby w błąd, wyzyskanie błędu, wyzyskanie niezdolności innej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Pierwszy i drugi opiera się na błędzie pokrzywdzonego, którego wyobrażenie o rzeczywistości nie odpowiada faktom w zakresie istotnym dla podjęcia decyzji o określonym rozporządzeniu mieniem (wyr. SN z 2.12.2002 r., IV KKN 135/00, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 6, poz. 8). Sprawca albo błąd ten wywołuje, przedstawiając pokrzywdzonemu fałszywy obraz rzeczywistości, albo wykorzystuje fakt, że pokrzywdzony z innego powodu jest już w błędzie. Za pokrzywdzonego uznaje się tylko tę osobę, której mienie było przedmiotem rozporządzenia (wyr. SA w Gdańsku z 4.2.2013 r., AKa 300/12, KZS 2013, Nr 11, poz. 81). Chociaż nie jest konieczne, aby rozporządzenia mieniem dokonał pokrzywdzony, to musi istnieć "tożsamość pomiędzy osobą wprowadzoną w błąd (lub której błąd wyzyskano albo też wyzyskano jej niezdolność do należytego pojmowania przedsiębranego działania) i osobą rozporządzającą mieniem własnym lub cudzym" (post. SN z 10.1.2014 r., III KK 10/13, OSNKW 2014, Nr 5, poz. 41). Jeśli sprawca stosuje jedną z oszukańczych metod wymienionych w art. 286 § 1 kk, to "dla bytu przestępstwa oszustwa jest obojętne, czy pokrzywdzony mógł lub powinien był sprawdzić prawdziwość twierdzeń sprawcy, nie jest nawet istotne, że pokrzywdzony mógł wykryć błąd przy dołożeniu znikomej nawet staranności", nie ma znaczenia bezkrytyczność i łatwowierność pokrzywdzonego (wyr. SA w Krakowie z 18.12.2012 r., II AKA 190/12, L.; wyr. SA w Krakowie z 20.10.2011 r., II AKA 145/11, OSA 2012, Nr 12, poz. 42; wyr. SA we Wrocławiu z 3.4.2013 r., II AKa 80/3, niepubl.; wyr. SA w Krakowie z 22.5.2014 r., II AKA 58/14, KZS 2014, Nr 6, poz. 73) ani np. niezapoznanie się przez pokrzywdzonego z kondycją finansową kontrahenta (wyr. SA w Poznaniu z 19.9.2013 r., II AKA 124/13, L.) lub niewystarczający nadzór ze strony banku nad udzielanymi kredytami (wyr. SA w Szczecinie z 30.10.2012 r., II AKA 169/12, L.). Oszustwo jest przestępstwem materialnym, na co wskazuje znamię czynnościowe "doprowadza". Dokonanie oszustwa następuje zatem dopiero z chwilą niekorzystnego rozporządzenia mieniem (wyr. SN z 15.11.2002 r., IV KKN 618/99, Prok. i Pr. – wkł. 2003, Nr 6, poz. 7), które pozostaje w związku przyczynowym z oszukańczymi metodami postępowania sprawcy (wyr. SN z 19.7.2007 r., V KK 384/06, KZS 2008, Nr 1, poz. 28; wyr. SA w Łodzi z 12.8.2014 r., II AKA 142/14, L.). Jak stwierdził SN: "Cywilnoprawne znaczenie "rozporządzenia mieniem" nie determinuje wykładni tego pojęcia na gruncie znamion strony przedmiotowej przestępstwa określonego w art. 286 § 1 KK. Ma ono tu bowiem znaczenie swoiste, odpowiadające przedmiotowi ochrony i odnosi się do szeroko postrzeganego stanu majątkowego pokrzywdzonego" (wyr. SN z 29.8.2012 r., V KK 419/11, OSNKW 2012, Nr 12, poz. 133; podobnie wyr. SN z 2.10.2015 r., III KK 148/15, L.; post. SN z 28.4.2016 r., I KZP 3/16, OSNKW 2016, Nr 6, poz. 37). Niekorzystną zmianę stanu majątkowego może wywołać rozporządzenie, rozumiane jako "każda czynność zadysponowania mieniem, kształtująca określony stan prawny, a także stan faktyczny w zakresie władania mieniem" (post. SN z 28.4.2016 r., I KZP 3/16, OSNKW 2016, Nr 6, poz. 37; podobnie wyr. SN z 29.8.2012 r., V KK 419/11, OSNKW 2012, Nr 12, poz. 133). Niekorzystny charakter rozporządzenia należy oceniać z perspektywy interesów pokrzywdzonego. Polegać może na jakimkolwiek pogorszeniu jego sytuacji majątkowej (wyr. SA w Łodzi z 29.1.2001 r., II AKA 74/01, Prok. i Pr. – wkł. 2002, Nr 10, poz. 16; wyr. SN z 6.5.2010 r., II KK 256/09, OSNwSK 2010, Nr 1, poz. 966; wyr. SN z 30.8.2000 r., V KKN 267/00, OSNKW 2000, Nr 9–10, poz. 85; wyr. SA w Katowicach z 28.6.2012 r., II AKA 205/12, OSAK 2012, Nr 3, poz. 13; wyr. SN z 3.4.2012 r., V KK 451/11, L.; wyr. SA w Katowicach z 21.1.2015 r., II AKA 419/14, KZS 2015, Nr 5, poz. 96). Rozporządzenie mieniem ma zatem charakter niekorzystny nie tylko wówczas, gdy pokrzywdzony nie otrzyma należnego mu świadczenia (np. zwrotu pożyczki, kredytu), ale również wtedy, gdy otrzyma je na innych, gorszych warunkach, niż było uzgodnione, np. bez należnych odsetek, po upływie terminu, w innych ratach (wyr. SN z 30.8.2000 r., V KKN 267/00, OSNKW 2000, Nr 9–10, poz. 85; wyr. SN z 1.5.2006 r., III KK 198/05, OSNKW 2006, Nr 4, poz. 40; wyr. SA we Wrocławiu z 20.4.2016 r., II AKA 78/16, L.), gdy "wskutek wprowadzenia w błąd dochodzi do udzielenia kredytu o wyższym stopniu ryzyka niż ten, który istnieje w przekonaniu pokrzywdzonego" (wyr. SA w Lublinie z 18.6.2002 r., II AKA 343/01, KZS 2004, Nr 1, poz. 42; podobnie wyr. SA w Szczecinie z 30.10.2012 r., II AKA 169/12, L.; wyr. SA w Szczecinie z 12.6.2014 r., II AKA 65/14, KZS 2014, Nr 12, poz. 76; wyr. SA w Katowicach z 11.7.2013 r., II AKA 223/13, KZS 2013, Nr 10, poz. 86; wyr. SA w Gdańsku z 2.12.2015 r., II AKA 373/15, L.), gdy pokrzywdzony poręczy kredyt wyłudzony przez inną osobę (post. SN z 27.9.2013 r., IV KK 211/13, L.). Jak trafnie ujął to SN, "dla przestępstwa oszustwa nie ma potrzeby wykazywania, że w chwili zawierania umowy sprawca nie miał zamiaru zapłacić za uzyskane świadczenie. Wystarczające jest ustalenie, że pokrzywdzony nie zawarłby umowy, gdyby wiedział o okolicznościach, które były przedmiotem wprowadzenia go w błąd przez sprawcę" (wyr. SN z 2.10.2015 r., III KK 148/15, L.). Oszustwo może być popełnione tylko umyślnie, a przy tym stanowi przestępstwo kierunkowe, znamienne celem, którego treścią jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca powinien obejmować wszystkie znamiona oszustwa zamiarem bezpośrednim (post. SN z 4.1.2011 r., III KK 181/10, OSNKW 2011, Nr 3, poz. 27; wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5). Dla ustalenia celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie jest istotne, czy sprawca miał zamiar przywłaszczenia, ponieważ korzyść majątkowa może polegać również na innym wykorzystaniu cudzego mienia. Ani niekorzystny charakter tego rozporządzenia, ani korzyść majątkowa, którą chce osiągnąć sprawca, nie muszą polegać na niespełnieniu przez sprawcę świadczenia, do jakiego się zobowiązał (np. zwrotu pożyczki), mogą polegać też na wykonaniu go w inny sposób, niż wynika to z umowy (np. w późniejszym terminie). Dlatego dla przypisania oszustwa nie jest konieczne ustalenie, że sprawca miał zamiar niezwrócenia długu; wystarczy stwierdzić, że zamierzał zwrócić dług na innych warunkach, niż strony uzgodniły (wyr. SA w Szczecinie z 2.10.2015 r., II AKA 157/15, L.; wyr. SN z 2.10.2015 r., III KK 148/15, L.). Zamiar ten musi jednak istnieć u sprawcy już w momencie powstania zobowiązania (wyr. SN z 14.1.2004 r., IV KK 192/03, Prok. i Pr. – wkł. 2004, Nr 9, poz. 5; wyr. SN z 21.11.2007 r., V KK 66/07, L.; wyr. SA w Poznaniu z 4.3.2014 r., II AKA 16/14, L.; wyr. SA w Krakowie z 20.5.2015 r., II AKA 56/15, KZS 2015, Nr 6, poz. 68). Dla jego ustalenia nie wystarczy więc sam fakt niewykonania zobowiązania zgodnie z jego treścią. Konieczne jest poznanie całokształtu przyczyn, dla których wykonanie nie nastąpiło, zwłaszcza wskazujących na to, czy i w jakiej mierze było to realne w czasie zawierania umowy (wyr. SN z 19.4.2005 r., WA 8/05, OSNwSK 2005, Nr 1, poz. 794; wyr. SA w Katowicach z 10.12.2009 r., II AKA 361/09, OSAK 2010, Nr 1, poz. 10; wyr. SA w Krakowie z 29.8.2013 r., II AKA 122/13, KZS 2013, Nr 9, poz. 78; wyr. SA we Wrocławiu z 28.3.2013 r., II AKA 67/13, Legalis; B. Michalski, w: Wąsek, Zawłocki (red.), Kodeks karny, t. II, s. 1138–1139; T. Oczkowski, w: Zawłocki (red.), System, t. 9, 2015, s. 142–144) - Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. A. G., prof. dr hab. K. W., Rok wydania: 2017, Wydawnictwo: C.H. B., Wydanie: 4. W ocenie Sądu czyny oskarżonego przypisane mu w punkcie 1 wyroku wyczerpywały znamiona przestępstw oszustwa. Oskarżony działał bowiem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – uzyskania kwoty pożyczki dla siebie, a w zakresie czynów których dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami – w celu otrzymania części kwoty z tytułu udzielonej pożyczki. Czynów tych oskarżony dopuszczał się po wprowadzeniu w błąd przedstawicieli pożyczkodawców. Wprowadzenie w błąd dotyczyło w poszczególnych czynach różnych okoliczności. W każdym z przypadków wprowadzenie w błąd dotyczyło braku zamiaru spłaty pożyczki. Przy umowach zawieranych na cudze dane wprowadzenie w błąd dotyczyło zawsze osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki. Oskarżony zawierał w ten sposób pożyczki po to by nie spłacić tych pożyczek i dodatkowo aby pożyczkodawcy nie zwracali się do niego o zwrot tych pożyczek. W zakresie czynów, których oskarżony dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami – z R. U. (1) i E. M. wprowadzenie w błąd w każdym przypadku dotyczyło braku zamiaru spłaty pożyczki. Oceniając sytuację tych osób – R. U. (1) i E. M. (1) - oczywistym jest, że zawierając umowy pożyczki nie miały te osoby zamiaru spłaty tych pożyczek, o czym wiedział również oskarżony R. M. (1), który również nie miał zamiaru spłaty tych pożyczek. W zakresie umów pożyczek, które oskarżony zawierał na swoje dane – to należy mieć na uwadze, że oskarżony nie spłacił tych pożyczek w terminie do spłaty ani później – pomimo iż wchodził w posiadanie odpowiednich kwot na ich spłatę. W ocenie Sądu świadczy to o tym, że zawierając te umowy nie miał zamiaru ich spłacić, zwłaszcza, że w niniejszej sprawie nie zachodziły żadne szczególne okoliczności, które by zachodziły zaraz po zawieraniu tych umów, a które to okoliczności powodowałby niemożność spłacenia tych pożyczek. Dodatkowo należy zauważyć, iż przy części pożyczek oskarżony wprowadzał w błąd również co do dodatkowych okoliczności jak zatrudnienia lub uzyskiwanych dochodów, które to okoliczności miały znaczenia dla udzielania tych pożyczek. W następstwie oszukańczych zabiegów oskarżonego dochodziło do niekorzystanego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonych – firm udzielających pożyczki, bowiem w zakresie tych umów osoby które otrzymywały pieniądze nie miały zamiaru spłaty tych pożyczek i pożyczek tych nie spłacały. Powyższe spowodowało, że Sąd doszedł do przekonania, że czyny oskarżonego wyczerpywał znamiona przestępstw oszustwa z art. 286 § 1 kk. Oskarżony został zatem skazany za czyny opisane w akcie oskarżenia w pkt 1-37 i 39-42, z tym ustaleniem, że:

- czyn nr 1 polegał na tym, że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w dniu 6 kwietnia 2013 roku w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych, wprowadzając w/w podmiot w błąd co zatrudnienia R. U. (1) na umowę o pracę i osiąganych dochodach i co do zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 12 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 13 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy, jego zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 17 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 22 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 24 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do okoliczności zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 26 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 32 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 33 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 35 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy, jej zatrudnienia i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 36 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynu zarzucanego w pkt 37 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do osoby pożyczkobiorcy i braku zamiaru spłaty pożyczki,

- w zakresie czynów zarzucanych w pkt 39-40 aktu oskarżenia wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego ograniczało się co do braku zamiaru spłaty pożyczki.

Sąd dokonał modyfikacji opisu czynów przypisanych oskarżonemu bowiem w zakresie czynu nr 1 aktu oskarżenia zostało ustalone, że oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z R. U. (1), obaj nie mieli zamiaru spłaty pożyczki, a R. U. (1) nie pracował i nie uzyskiwał dochodów. W zakresie czynów zarzucanych w akcie oskarżenia w pkt 12,13,17,22,24,26,32,33,35,36,37 Sąd zmodyfikował opisy czynów poprzez ograniczenie znamienia wprowadzenia w błąd jedynie co do okoliczności, które znalazły potwierdzenie w zebranych dowodach. W zakresie czynów nr 39-40 Sąd doprecyzował opis czynu, że wprowadzenie w błąd dotyczyło właśnie braku zamiaru spłaty pożyczki. Sąd uznał, że czynów opisanych w akcie oskarżenia w pkt 1-37 i 39-42, a przypisane po ich modyfikacji w pkt 1 wyroku, oskarżony dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk. Zgodnie z treścią tego przepisu jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Wszystkie czyny zostały popełnione w podobny sposób – poprzez zawieranie umów o pożyczkę przez internet, pomiędzy poszczególnymi czynami – zawieranymi umowami przez internet - zachodziły krótkie odstępy czasu, wszystkie te czyny zostały objęte jednym postępowaniem i osądzone w jednym wyroku, a podstawę do orzeczenia karty stanowił jeden przepis – art. 286 § 1 kk. Zebrane dowody i dokonane na ich podstawie ustalenia doprowadził do wniosku, iż czyn oskarżonej I. W. (1) polegał na tym, że ta w dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (uzyskania kwoty pożyczki) doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem(...) s.c. w. (...) w kwocie 3000 zł (niekorzystne rozporządzenie mieniem polegało w tym przypadku na udzieleniu pożyczki osobie która nie pracowała i nie osiągała dochodów – a więc pożyczki obarczonej większym ryzykiem jej niespłacenia i nieściągnięcia w drodze ewentualnej egzekucji niż w przypadku pożyczki udzielonej osobie pracującej i osiągającej dochody), a wprowadzenie w błąd przedstawiciela pożyczkodawcy dotyczyło właśnie okoliczności zatrudnienia i uzyskiwanych dochodów w firmie (...) z/s w G. z dochodami (...) zł netto. Takie zachowanie oskarżonej I. W. (1) niewątpliwie wyczerpywało znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk i fakt spłaty tej pożyczki przez oskarżoną nie pozbawia przestępczego charakteru jej zachowania. Zgodnie z art. 18 § 3 kk odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. Zachowanie oskarżonego polegające na wydaniu oskarżonej I. W. (1) podpisanego przez niego blankietu oświadczenia o zatrudnieniu i uzyskiwanych dochodach w jego firmie – gdzie oskarżony wiedział w jakim celu go podpisywał i wydał jej ten blankiet - wyczerpuje znamiona przestępstwa pomocnictwa w dokonaniu oszustwa. Zatem Sąd w punkcie 2 wyroku uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 13 kwietnia 2012 r. w G. pomógł I. W. (1) dopuścić się oszustwa z art. 286 § 1 kk polegającego na tym, że ta dniu 16 kwietnia 2012 roku w I., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) s.c. w. (...) w kwocie 3000 zł poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela pożyczkodawcy co do zatrudnienia i uzyskiwanych dochodach, a pomoc R. M. (1) sprowadzała się wydania w tym celu I. W. (1) blankietu zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z pieczątką firmy i podpisem R. M. (1), wiedzą w jakim celu wydaje ten blankiet, podczas gdy I. W. (1) w rzeczywistości nie była zatrudniona w firmie (...), tj. za winnego przestępstwa z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk. Jednocześnie Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela podgląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2004 r., I KZP 12/04 (publ. OSNKW 2004/6/59, Prok.i Pr.-wkł. 2004/10/4, OSP 2005/3/41, Biul.SN 2004/6/13) zgodnie z którym osobą uprawnioną do wystawienia "zaświadczenia o zatrudnieniu" jest tylko pracodawca, a więc podmiot prawa pracy, którego łączy z konkretnym pracownikiem stosunek pracy. Pracodawca nie ma potencjalnego uprawnienia do wystawiania tego rodzaju dokumentów każdej osobie fizycznej, a wyłącznie pracownikowi w rozumieniu art. 2 k.p. I. W. (1) nie była zatrudniona u R. M. (1), a więc czyn R. M. (1) zarzucany w pkt 38 aktu oskarżenia nie wyczerpywał jednocześnie znamion przestępstwa z art. 271 § 1 kk.

Sąd rozpoznając niniejszą sprawę stosował przepisy w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396) na podstawie art. 4 § 1 kk, bowiem uznał treść tych przepisów za korzystniejszą dla oskarżonego.

Za ciągu 41 przestępstw oszustwa Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności. Oskarżony działa bowiem umyślnie z zamiarem uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. Kwoty poszczególnych pożyczek nie były znaczne ale należy mieć na uwadze, iż oskarżony doprowadził swoim zachowaniem do uzyskania aż 41 takich pożyczek, a tym samym Sąd miał na uwadze również ogólną kwotę szkody spowodowanej przez oskarżonego. Oskarżony w żadnym zakresie nie naprawił wyrządzonej swoimi przestępstwami szkody. Oskarżony wprowadzał w błąd co do różnych okoliczności, a swoje przestępstwa potrafił także zaangażować swoją konkubinę – I. W. (1), która w niektórych przepadkach na prośbę oskarżonego podawała się za pożyczkobiorców. Należy zauważyć, iż oskarżony swoimi czynami spowodował szkody w mieniu pokrzywdzonych – firm pożyczkowych, ale w zakresie jego czynów, gdzie wprowadzenie w błąd polegało na zawieraniu umów pożyczek na inne osoby bez ich wiedzy i woli, negatywne konsekwencje ponosiły również osoby na które te pożyczki były zawierane, bowiem to do tych osób firmy pożyczkowe zwracał się o zwrot udzielonych pożyczek. Sąd miał na uwadze również stosunkowo długi okres czasu przez który oskarżony prowadził swój proceder, a także jego karalność za przestępstwa, w tym że część przestępstw za które został skazany w niniejszym postępowaniu zostało popełnione przez oskarżonego już po jego skazaniu za inne przestępstwa – z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 3 kk. Również cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara powinna odnieść w stosunku co do oskarżonego przemawiała za wymierzeniem mu kary powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Także w odbiorze społecznym, uwzględniając osobę oskarżonego, liczbę jego przestępstw oraz czasookres ich popełniania – kara jednego roku pozbawienia wolności winna być odebrana jako sprawiedliwe ukaranie, a tym samym spełnić cele w zakresie prewencji ogólnej. W zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 2 wyroku Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Pomoc oskarżonego w popełnieniu przestępstwa była bardzo istotna (wydanie podpisanego blankietu zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach) i umożliwiła I. W. (1) popełnienie przestępstwa oszustwa. Oskarżony wiedział w jakim celu wydaje to zaświadczenie. Grożąca szkoda w tym przypadku wynosiła kwotę 3000 zł (większe ryzyko niespłacenia pożyczki i braku możliwości jej ściągnięcia w drodze egzekucji), jednak szkoda ta (w postaci niespłacenia pożyczki) nie nastąpiła bowiem I. W. (1) spłaciła pożyczkę. Również w tym przypadku Sąd miał na uwadze okoliczność, że oskarżony był w przeszłości karany za przestępstwa, w tym, że czynu tego dopuścił się po jego wcześniejszych skazaniach za przestępstwa z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 3 kk. Jednocześnie kara ta w ocenie sądu spełni cele prewencji szczególnej i ogólnej. Sąd jako karę łączną wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę łączną w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze dyrektywy prewencyjne, a także związki zachodzące pomiędzy pozostającymi w zbiegu przestępstwami. Oba elementy, stanowią bowiem podstawowe okoliczności wpływające na wybór szczegółowej dyrektywy wymiaru kary łącznej: na zasadzie absorpcji, asperacji lub kumulacji. W orzecznictwie podkreśla się, że oparcie wymiaru na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo. Oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie asperacji stwarza podstawy do orzeczenia kary łącznej w granicach adekwatnych z punktu widzenia zasad prewencji ogólnej i prewencji szczególnej, przy uwzględnieniu zasady racjonalizacji jako podstawowego celu wymiaru kary łącznej oraz zasady humanitaryzmu w stosowaniu kar. Dyrektywa asperacji, z jednej strony, pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, do czego prowadzi dyrektywa absorpcji oznaczająca w istocie wymiar kary za jedno z pozostających w zbiegu przestępstw oraz praktyczną bezkarność w zakresie pozostałych, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji. Sąd jako okoliczność łagodzącą potraktował związki przedmiotowe i czasowe pomiędzy przestępstwami. Przestępstwo za które oskarżony został skazany w punkcie 2 wyroku zostało bowiem popełnione w czasie objęty ciągiem przestępstw z punktu 1 wyroku. Ciąg przestępstw z punktu 1 wyroku dotyczył przestępstw oszustwa, a przestępstwo z punktu 2 wyroku dotyczyło pomocnictwa w oszustwie. Należy jednak zauważyć, iż ciąg przestępstw z punkt 1 wyroku dotyczył pożyczek internetowych, a pomocnictwo co do przestępstwa z punktu drugiego dotyczyło już przestępstwa popełnionego poza internetem, gdzie oskarżony wydał I. W. (1) dokument, dzięki któremu ta mogła popełnić swoje przestępstwo. Sąd również w tym przypadku miał na uwadze karalność oskarżonego, w tym skazania, które miały miejsce jeszcze przed popełnieniem przestępstw objętych niniejszym postępowaniem. Tym samym Sąd doszedł do przekonania, że nie zachodziły podstawy do zastosowania zasady absorbcji i kumulacji przy wymiarze kary łącznej i zastosował w niniejszej sprawie zasadę asperacji, wymierzając karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, mając możliwość wymierzenia kary w granicach od 1 roku do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd uznał, że w stosunku co do oskarżonego nie zachodzą podstawy do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Należy zauważyć, iż przestępstwa objęte niniejszym postępowaniem były popełniane przez oskarżonego także po jego skazaniu za inne przestępstwa. Oskarżony dopuszczał się tych przestępstw w okresie od 26 października 2011 r. do 24 kwietnia 2014 r. W ocenie Sądu nie można przyjąć, że odniesieniu co do oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna. Wręcz przeciwnie jedynie wykonania kary pozbawienia wolności może wpłynąć na zachowanie oskarżonego poprzez doprowadzić do tego, że poniesie on rzeczywiste i odczuwalne następstwa swoich czynów. Kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie spełniłaby swoich celów.

Przestępstwa popełnione przez oskarżonego R. M. (1) oraz przestępstwa popełnione przez R. M. (1) wspólnie i w porozumieniu z E. M. spowodowały szkody u pokrzywdzonych – firm które udziały pożyczki. Zobowiązani do naprawienia tych szkód powinni zostać oskarżeni bowiem to oni swoimi czynami (przestępstwami, które jednocześnie były czynami niedozwolonymi) spowodowały te szkody. Ewentualne spełnienie świadczenia przez osoby na które zostały zaciągnięte te pożyczki nie eliminuje obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonych bowiem osoby na które były zawierane umowy pożyczki nie wiązały z firmami pożyczkowymi żadne stosunki prawne, a tym samym osoby te nie były i nie są obowiązane do spłacania pożyczek zaciągniętych na te osoby. Jeżeli osoba taka spłaciła pożyczkę to ma uprawnienia do zwrotu kwoty jako świadczenia nienależnego. W zakresie czynów, których oskarżony R. M. (1) dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z E. M. Sąd uznał za zasadne nałożenie tego obowiązku na oskarżonych na zasadzie solidarności. Oskarżeni bowiem działali wspólnie i w porozumieniu przy popełnianiu tych przestępstw, a tym samym oboje solidarnie powinny ponosić konsekwencje finansowe swoich zachowań, czego nie eliminuje okoliczność, że kwoty jakie uzyskiwali z tych czynów były różne. W zakresie czynu, którego oskarżony dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z R. U. (1) to nie zachodziła możliwość orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności wspólnie z tą osobą, bowiem osoba ta nie występowała w niniejszym postępowaniu jako oskarżony. Jednak i w tym przypadku z uwagi na działanie wspólnie i w porozumieniu Sąd uznał, że zachodzi konieczność orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody w całości przez oskarżonego R. M. (1). W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonych R. M. (1) i E. M. do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych w ten sposób, że:

a) zobowiązał oskarżonego R. M. (1) do zapłaty kwot podanych niżej na rzecz pokrzywdzonych podanych niżej:

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...). (...)" sp. z „o. o. z/s w G.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...)" sp. z o.o. z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w S.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz (...). (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp’. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) (...) sp, z o.o. sp. k. z/s w P.,

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych na rzecz „(...)," sp. z o.o. z/s w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz ,,(...) (...), sp. z o-.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz ,, (...) (...),, sp. z oo. sp. k. z/s w P.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. sp. k. z/s w P.;

- 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych na rzecz ,,(...)" sp. z o.o. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz „(...) (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 1400 (jeden tysiąc czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z:.o.o. z/s w W.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...)Oddział we W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...)” z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z./,s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz ,,(...)” Oddział we W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o o., z/s. w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o. z/s w W.;

b) zobowiązał oskarżonych R. M. (1) i E. M. solidarnie do zapłaty kwot podanych niżej na rzecz pokrzywdzonych podanych niżej:

- 900 (dziewięćset) złotych na rzecz (...) (...)Oddział w W.;

- 400 (czterysta) złotych na rzecz (...) sp, z o.o. z/s w W.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o. o z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...), sp. z o.o. z/s w P.;

- 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w P.;

- 300 (trzysta) złotych na rzecz ,,(...). (...)" sp. z o.o. z/s w G.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s we W.;

- 200 (dwieście) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s w W.;

- 620 (sześćset dwadzieścia) złotych na rzecz (...) sp. z o o. z/s w W.;

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. z/s. w W.,

Oskarżony korzystał w niniejszym postępowaniu z obrońcy z urzędu, któremu na podstawie § 14 ust. 1 pkt 3, § 16 i § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1348) należało się wynagrodzenie w kwocie wnioskowanej - 2162,34 zł.

Oskarżony jest osobą bez pracy i dochodów, a Sąd wymierzył mu bezwzględną karę pozbawienia wolności. Powyższe powodował, że Sąd uznał, iż zachodzą podstawy do zwolnienia go od kosztów sądowych, w tym zwolnienia go od obowiązku uiszczenia opłaty stosowanie do treści art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r. Nr 49 poz.223 z późn. zm.).

SSR Paweł Biziak

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem.

I., dnia 26.01.2017 r.