Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marcin Graczyk

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2017 r. w Warszawie

sprawy A. W. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania A. W. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 25 maja 2015 r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala, że A. W. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp z o.o. z siedzibą w W. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom : emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 1 stycznia 2014 r.

Sygn. akt VII U 1896/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., decyzją z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...) , stwierdził, że A. W., jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 stycznia 2014 r. W podstawie prawnej decyzji organ rentowy powołał przepisy art. 83 ust. 1 pkt. 1, art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 1 i art. 38 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) (decyzja z dnia 25 maja 2015 r. r., nr: (...), k. 5 a.r.).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona A. W. od dnia 1 kwietnia 2015 r. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 1 kwietnia 2014 r. wpłynęło do organu rentowego w dniu 4 marca 2014 r., tj. po obowiązującym 7-dniowym terminie. W dniu 22 sierpnia 2014 r. wnioskodawczyni została wyrejestrowana z ubezpieczeń społecznych na dokumencie (...) od dnia 1 sierpnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych podał, że w dniu 9 września 2014 r. płatnik składek nadesłał dokument (...), korygujący dane o wyrejestrowaniu wnioskodawczyni z ubezpieczeń społecznych od dnia 1 stycznia 2014 r. Wskazał także, że na koncie płatnika składek nie zidentyfikowano ponownego dokumentu zgłoszeniowego do ubezpieczeń (...) z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. W celu ustalenia prawidłowości zgłoszenia ww. do ubezpieczeń społecznych oraz wykazanych podstaw wymiaru składek, które za okres od stycznia do lipca 2014 r. oraz za okres od lutego do kwietnia 2015 r. zostały wyzerowane, wszczęte zostało postępowanie wyjaśniające. Korespondencją z dnia 26 marca 2015 r., płatnik składek został poinformowany o toczącym się postępowaniu i miał możliwość wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów, czego jednak nie uczynił. Pomimo dwukrotnego awizowania przesyłki, korespondencja nie została podjęta wobec, czego pismo zostało doręczone w trybie art. 44 § 1-4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego. W piśmie procesowym z dnia 24 kwietnia 2015 r. pełnomocnik płatnika składek wyjaśnił jedynie, że ze względu na zmiany, jakie miały miejsce w składzie zarządu Spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie jest możliwe ustosunkowanie się do twierdzeń organu rentowego zawartych w wezwaniu z dnia 26 marca 2015 r. Płatnik składek zaznaczył, że powodem takiego stanu rzeczy było podejmowanie przez poprzedniego Prezesa Spółki R. J. czynności sprzecznych z interesem Spółki m.in. w postaci rozwiązywania umów z pracownikami lub wypowiadania umów kontrahentom. Na tej podstawie organ rentowy uznał, że w sprawie nie zostały złożone wyjaśnienia oraz nadesłane dokumenty, do których dostarczenia strony zostały wezwane pismami z dnia 20 kwietnia 2015 r. W związku z powyższym brak jest dowodów faktycznego świadczenia pracy przez ubezpieczoną A. W. na rzecz ww. płatnika składek. Organ rentowy nadmienił przy tym, że brak świadczenia pracy przez ubezpieczoną potwierdził także sam płatnik składek, wyrejestrowując ją z ubezpieczeń społecznych z dniem 1 stycznia 2014 r., tj. z dniem zgłoszenia do ubezpieczeń. Powyższe skutkowało odmową przyznania na rzecz ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego za wskazany powyżej okres czasu. W ocenie organu rentowego przedstawione powyżej okoliczności dały podstawy do stwierdzenia, że ubezpieczona A. W. faktycznie nie świadczyła pracy na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w ramach umowy zawartej w dniu 1 stycznia 2014 r. (decyzja z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...), k. 5-8 a.r.).

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 29 czerwca 2015 r. złożył płatnik składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Uzasadniając swe stanowisko płatnik składek wskazał, że w odpowiedzi na zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 26 marca 2015 r. pełnomocnik skarżącego wyjaśnił, że żądane przez organ rentowy dokumenty zostaną niezwłocznie przesłane, po ustaleniu, jakie działania były podejmowane w czasie, gdy jedynym członkiem zarządu Spółki był R. J.. Płatnik składek podkreślił, że w dniu 26 maja 2015 r. pełnomocnik odebrał pismo z dnia 21 maja 2015 r., z którego treści wynikało, że żadne dokumenty nie zostały w postępowaniu przez płatnika składek złożone. W piśmie tym organ rentowy powołał się na art. 10 § 1 k.p.a. Następnie w dniu 27 maja 2015 r. pełnomocnik przesłał wyjaśnienia wraz z dowodami, powyższe pismo zostało przygotowane w dniu 28 kwietnia, jednak na skutek pomyłki nie zostało wcześniej wysłane. Z kolei w dniu 25 maja 2015 r. organ rentowy wydał w sprawie decyzję merytoryczną, uznając, że płatnik składek nie przedstawił dowodów na to, że A. W., począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. pozostawała w stosunku pracy ze Spółką (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zdaniem płatnika składek z powyższych okoliczności wynika, że przesyłając pismo z dnia 21 maja 2015 r. organ rentowy, odwołując się do treści art. 10 § 1 k.p.a., nie umożliwił mu przed wydaniem decyzji wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zbadał również wyjaśnień i dowodów nadesłanych przez niego w dniu 27 maja 2015 r., pomimo, że w świetle tych informacji i dokumentów, ubezpieczona od dnia 1 stycznia 2014 r. świadczyła pracę na rzecz Spółki. W ocenie płatnika składek, okoliczności faktyczne i dowody przytoczone w piśmie z dnia 27 maja 2015 r. uzasadniają wniosek o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i stwierdzenie, że A. W., jako pracownik Spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 stycznia 2014 r. (odwołanie z dnia 29 czerwca 2015 r. k. 5-8 a.s.).

A. W. , w dniu 8 lipca 2015 r. również złożyła do Sądu Okręgowego w Warszawie, XIII Wydziału Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. odwołanie od decyzji z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...), stwierdzającej, że od dnia 01 stycznia 2014 r. nie podlega ona obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu, jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W uzasadnieniu odwołania, ubezpieczona, powołując się na argumentację analogiczną, jak w treści odwołania z dnia 29 czerwca 2015 r., wskazała, iż nie zgadza się ze stanowiskiem wyrażonym w decyzji zgodnie, z którym płatnik składek potwierdził brak świadczenia przez nią pracy, dokonując wyrejestrowania jej z ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczona wskazała, że po pierwsze wyrejestrowanie jej z ubezpieczeń społecznych nie zostało podpisane przez K. W., osobę upoważnioną z ramienia Spółki do składania deklaracji ZUS, a zostało podpisane przez jej byłego Prezesa – R. J., który, nie posiadał wiedzy na temat osób zatrudnionych w firmie, a więc nie mógł wiedzieć, czy praca była faktycznie przez nią świadczona, czy też nie. Po drugie ubezpieczona zwróciła uwagę na fakt, iż pomimo rzekomego braku świadczenia przez nią pracy na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., Zakład Ubezpieczeń Społecznych przez cały okres trwania stosunku pracy przyjmował składki wpłacane przez ww. płatnika. Jednocześnie ubezpieczona zaznaczyła, że po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia 26 marca 2015 r. wszystkie posiadane dokumenty przekazała pełnomocnikowi Spółki, który miał przedstawić organowi rentowemu stanowisko płatnika składek w niniejszej sprawie. Następnie płatnik składek poinformował ją o złożeniu ww. pisma, zapewniając jej możliwość zapoznania się z jego treścią. Powołując się na powyższe argumenty, skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenie, co do istoty sprawy poprzez uznanie, że podlegała ona obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 stycznia 2014 r. (odwołanie z dnia 9 lipca 2015 r. k. 2-3 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 13 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o jego oddalenie. W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy przytoczył argumentację prawną i faktyczną zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji oraz wniósł o oddalenie odwołania (odpowiedź na odwołanie z dnia 13 sierpnia 2015 r. k. 15 a.s.).

Postanowieniem z dnia 2 września 2015 r., Sąd Okręgowy w Warszawie, XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych, przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga w Warszawie, VII Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (postanowienie z dnia 2 września 2015 r. k. 21 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. została powołana na mocy aktu notarialnego z dnia 26 czerwca 2013 r. za numerem Rep.(...). Umowa Spółki została zawarta pomiędzy A. R., działającym w imieniu i na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a S. P. i R. J.. Spółka jest wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy pod numerem KRS (...). Przedmiotem działalności (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., zgodnie z (...), jest działalność usługowa w zakresie organizowania transportu ładunków drobnicowych, jak i całokontenerowych (lotniczego, morskiego i drogowego), przygotowywania dokumentów oraz obsługi celnej i magazynowania. Wszystkie powyższe usługi są wykonywane głównie w oparciu o inne firmy, czyli tzw. podwykonawców. Zarząd Spółki jest jednoosobowy, a jego Prezesem, uprawnionym do jednoosobowej reprezentacji od dnia podpisania umowy Spółki do dnia 17 listopada 2014 r. pozostawał R. J. (akt notarialny z dnia 26 czerwca 2013 r. za numerem Rep. A (...) k. 33-49, odpis pełny z KRS k. 51-57 a.r., sprawozdanie z dnia 29 maja 2015 r., k. 169-174 - akta sprawy o sygn. X GU 180/15).

W grudniu 2013 r. pomiędzy R. J., a pozostałymi wspólnikami (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zaczęło dochodzić do konfliktów na tle funkcjonowania Spółki. A. R. oraz S. P. zarzucali R. J., że na skutek prowadzenia przez niego niewłaściwej polityki firmy, Spółka osiągnęła niski poziom przychodów ze sprzedaży, jak również nie osiągnęła planowanego wyniku finansowego. Z uwagi na powyższe, wspólnicy zażądali ustąpienia R. J. ze stanowiska Prezesa Zarządu Spółki. W związku z tym, że R. J. nie zgodził się ze stawianymi mu zarzutami, w dniu 13 grudnia 2013 r. odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Spółki, podczas którego została jednogłośnie podjęta uchwała w przedmiocie odwołania R. J. z pełnionej funkcji. Przebieg nad głosowaniem miał jednak charakter jawny, co w rzeczywistości skutkowało nieważnością uchwały. Pomimo zaistniałej okoliczności, wszyscy wspólnicy Spółki pozostawali w przekonaniu, że zmiany w składzie zarządu są skuteczne. W konsekwencji od grudnia 2013 r. do końca stycznia 2014 r. funkcję Prezesa Zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. faktycznie sprawował S. P., który działając w imieniu Spółki prowadził negocjacje z jej kontrahentami, podpisywał wszelkiego rodzaju umowy, w tym umowy o pracę z nowymi pracownikami, składał oferty oraz wystawiał i podpisywał faktury VAT. W tym czasie R. J. utracił wpływ na działalność Spółki (odpis pełny z KRS k. 51-57, uchwała nr (...) wspólników Spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., podjęta na Zgromadzeniu Wspólników z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie odwołania Zarządu k. 59 a.r.).

W styczniu 2014 r. A. R. i S. P. - wspólnicy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., podjęli decyzję o zatrudnieniu w firmie nowego pracownika na stanowisku specjalisty ds. administracyjnych, który odciążyłby ich od wykonywania zadań związanych z bieżącą obsługą administracyjną biura. W tym celu wspólnicy Spółki nie zamierzali jednak prowadzić postępowania rekrutacyjnego na nowo utworzone stanowisko pracy, albowiem A. R. zgłosił kandydaturę A. W., którą znał z poprzedniego miejsca zatrudnienia i co do której miał pełne zaufanie pod względem posiadanych przez nią kwalifikacji zawodowych i doświadczenia. A. R. jest także szwagrem ubezpieczonej. Na zatrudnienie ubezpieczonej w Spółce, wpływ miało również zakończenie współpracy z S. W., który współpracował ze Spółką w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. W związku z tym, że współpraca z S. W. nie układała się pomyślnie również z tego względu, że był on osobą zatrudnioną z polecenia R. J., pozostali wspólnicy postanowili rozwiązać z nim współpracę w grudniu 2013 r., a więc w tym samym czasie, w którym została podjęta uchwała w przedmiocie odwołania R. J. z funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Jednocześnie stanowisko A. W. zostało utworzone w celu jej zatrudnienia, jednak zawarcie umowy o pracę wiązało się z koniecznością świadczenia pracy administracyjnej w biurze w S., co było efektem faktycznego przejęcia przez A. R. prowadzenia spraw Spółki wobec rezygnacji R. J. i rozpoczęcia prowadzenia przez niego własnej konkurencyjnej działalności gospodarczej. W zakresie prowadzenia spraw księgowych (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. korzysta z usług Biura (...), prowadzonego przez K. W., która od A. R. i S. P. otrzymała polecenie służbowe przygotowania umowy o pracę dla ubezpieczonej A. W. (zeznania świadka K. W. k. 116-117, k. 119, zeznania odwołującej k. 304-310 a.s.).

W dniu 2 stycznia 2017 r. ubezpieczona uzyskała zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na ww. stanowisku pracy. Jednocześnie przed podjęciem ww. zatrudnienia, ubezpieczona odbyła szkolenie wstępne z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie instruktażu ogólnego i stanowiskowego. Od dnia 1 kwietnia 2014 r. A. W. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu ww. zatrudnienia. Powyższe zgłoszenie wpłynęło do organu rentowego w dniu 4 marca 2014 r., tj. po obowiązującym 7-dniowym terminie (zaświadczenie lekarskie z dnia 2 stycznia 2014 r. k. 48, k. 83, karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy k. 49-50, k. 84-85, zaświadczenie o ukończeniu szkolenia z zakresu bhp k. 51-54, k. 86-89, zeznania odwołującej k. 304-310 a.s.).

W dniu 8 stycznia 2014 r., pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowaną przez S. P. – Prezesa Zarządu, a A. W. doszło do zawarcia umowy o pracę na czas nieokreślony na mocy, której ubezpieczona została zatrudniona w ww. Spółce na stanowisku specjalisty ds. administracyjnych w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem miesięcznym brutto w wysokości 5.000,00 zł, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Do zakresu obowiązków ubezpieczonej należało samodzielne przygotowywanie całej dokumentacji firmy na polecenie A. R. oraz głównej księgowej K. W., wykonywanie obowiązków administracyjno-biurowych, w tym księgowych takich jak: kontrola dokumentów księgowych, przekazywanie dokumentów głównej księgowej oraz dokonywanie z jej polecenia kontroli kont, a także przygotowywanie projektów umów zawieranych z kontrahentami. Dokumenty te nie były jednak podpisywane przez ubezpieczoną z uwagi na brak jej uprawnień do reprezentowania Spółki. Ubezpieczona w ramach powierzonych jej obowiązków, kontaktowała się z klientami firmy, jak również zajmowała się kontrolą płatności. Zatrudnienie ubezpieczonej było podyktowane koniecznością wsparcia głównej księgowej w wykonywaniu przez nią obowiązków oraz zaległościami płatniczymi kontrahentów. Ubezpieczona wraz z A. R. jeździła także do klientów, pełniąc wówczas funkcję kierowcy małego busa. A. W. wykonywała powierzone jej czynności w godzinach od 9:00 do 17:30 z półgodzinną przerwą, jednak w praktyce w zależności od potrzeb pracodawcy świadczyła pracę w określonych przez niego przedziałach czasowych. Z uwagi na specyfikę pracy ubezpieczonej i jej miejsce zamieszkania, wykonywała ona swoje obowiązki pracownicze poza (...) siedzibą Spółki w biurze przy ul. (...) w S., co umożliwiało jej także utrzymywanie bezpośredniego kontaktu z główną księgową K. W., z którą w głównej mierze współpracowała. Ubezpieczona pozostawała także w bieżącym kontakcie z A. R., który często przebywał w biurze w S. i nadzorował jej pracę. Z uwagi na różny zakres obowiązków i miejsce pracy, A. W. pozostawała w niewielkim kontakcie z pracownikami i współpracownikami Spółki, wykonującymi swoje obowiązki w biurze w W.. Bezpośredni nadzór nad prawidłowością wykonywanych przez ubezpieczoną czynności sprawował A. R., który w tym czasie faktycznie prowadził sprawy Spółki oraz zajmował się organizacją pracy biura w S., jak również wydawał polecenia głównej księgowej K. W.. Z kolei organizacją pracy biura w W. zajmował się S. P., który jednocześnie sprawował nadzór nad zatrudnionymi tam pracownikami. Wynagrodzenie za pracę było wypłacane ubezpieczonej początkowo w formie gotówkowej, a następnie przelewem bankowym na wskazanym przez nią numer rachunku bankowego (umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 8 stycznia 2014 r. k. 61-65 a.r., k. 55-5, k. 90-95 a.s., dowody wpłat k. 115-126 a.r., zeznania zainteresowanego k. 256-258, zeznania odwołującej k. 304-310 a.s.).

Na przełomie stycznia i lutego 2014 r. wspólnicy (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. A. R. i S. P., powzięli wiedzę odnoście nieważności uchwały z dnia 13 grudnia 2013 r. Od tego czasu, Spółkę przestał faktycznie reprezentować S. P.. Piastując w dalszym ciągu stanowisko Prezesa Zarządu Spółki R. J. zaczął podejmować rozliczne działania na szkodę Spółki m.in. w postaci prowadzenia działalności konkurencyjnej względem Spółki, wypowiadania umów z kontrahentami Spółki, wypowiadania umów z pracownikami Spółki, dokonywania nieuprawnionych operacji bankowych, wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, utrudniania odbioru korespondencji adresowanej do Spółki oraz utrudniania korzystania ze służbowych telefonów komórkowych. W dniu 22 sierpnia 2014 r. R. J. dokonał wyrejestrowania A. W. z ubezpieczeń społecznych na dokumencie (...) od dnia 1 sierpnia 2014 r. Następnie w dniu 9 września 2014 r. do organu rentowego wpłynął dokument (...), korygujący dane o wyrejestrowaniu ww. z ubezpieczeń na dzień 1 stycznia 2014 r., tj. od dnia zgłoszenia do ubezpieczeń. Na koncie płatnika składek nie zidentyfikowano ponownego dokumentu zgłoszeniowego do ubezpieczeń (...) z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przez ww. płatnika składek. Analogiczne czynności zostały także podjęte w stosunku do pozostałych pracowników Spółki m.in. D. G., M. G., S. R. oraz R. Z.. Poza wyrejestrowaniem z ubezpieczeń społecznych ww. osób, w stosunku do nich zostały także wyzerowane deklaracje zgłoszeniowe. Ponadto w dniu 28 maja 2014 r. R. J. wystąpił do Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie, IX Wydziału Gospodarczego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. z możliwością zawarcia układu. Postępowanie zainicjowane w sprawie o sygn. X GU 180/15 zostało umorzone wobec cofnięcia wniosku o ogłoszenie upadłości (dokumentacja (...) k. 133-232, zeznania świadka K. W. k. 116-117, k. 119, zeznania świadka R. J. k. 117-119, zeznania zainteresowanego k. 256-258 a.s., dokumentacja zgromadzona w aktach sprawy o sygn. X GU 180/15).

Z uwagi na działania podejmowane przez R. J., pozostali wspólnicy zmierzali do odwołania go ze stanowiska Prezesa Zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. W związku z powyższym, pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zwróciła się do R. J., jako Prezesa Zarządu Spółki, z żądaniem, na zasadzie art. 236 § 1 k.s.h. zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników Spółki. W pkt. 4 i 5 proponowanego porządku obrad było m.in. podjęcie uchwały w przedmiocie odwołania R. J. ze składu zarządu i powołania do zarządu A. R.. Pismem z dnia 2 lipca 2014 r., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wystąpiła do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z wnioskiem o upoważnienie do zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników. Postanowieniem z dnia 19 września 2014 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie upoważnił (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników Spółki. W dniu 17 listopada 2014 r. odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Spółki, na którym została podjęta uchwała w przedmiocie odwołania R. J. ze składu zarządu Spółki, a następnie w przedmiocie powołania do zarządu A. R.. Po wyborze do zarządu Spółki, A. R. podjął działania celem poprawy jej kondycji finansowej i w tym celu prowadził rozmowy z kontrahentami, jak również intensywne działania sprzedażowe. Część umów współpracy z dostawcami i kontrahentami została ponownie podpisana. W dniu 27 listopada 2014 r. A. R. ponownie podpisał umowę o pracę na czas nieokreślony z A. W.. Powyższa umowa potwierdziła dotychczasowe warunki pracy i płacy (umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 27 listopada 2014 r. k. 58-60 a.s., wniosek z dnia 2 lipca 2014 r. k. 71-83, postanowienie z dnia 19 września 2014 r. k. 85, akt notarialny z dnia 17 listopada 2014 r. k. 87-94 a.r.).

W okresach od dnia 18 kwietnia 2014 r. do dnia 25 kwietnia 2014 r. oraz od dnia 14 stycznia 2015 r. do dnia 16 lutego 2015 r. A. W. stała się niezdolna do pracy, a od dnia 17 lutego 2015 r. wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego. W celu ustalenia prawidłowości zgłoszenia ww. do ubezpieczeń społecznych oraz wykazanych podstaw wymiaru składek, organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające, o czym powiadomił płatnika składek pismem z dnia 26 marca 2015 r. Płatnik składek, pomimo dwukrotnego awizowania przesyłki, nie podjął korespondencji, zatem pismo zostało doręczone w trybie art. 44 § 1-4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego. W dniu 24 kwietnia 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynęło pismo pełnomocnika (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., w którym wyjaśnił on, że ze względu na zmiany, jakie miały miejsce w składzie zarządu Spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie jest możliwe ustosunkowanie się do twierdzeń organu rentowego zawartych w wezwaniu z dnia 26 marca 2015 r. Płatnik składek zaznaczył, że powodem takiego stanu rzeczy było podejmowanie przez poprzedniego Prezesa Spółki R. J. czynności sprzecznych z interesem Spółki m.in. w postaci rozwiązywania umów z pracownikami lub wypowiadania umów kontrahentom. Na tej podstawie organ rentowy uznał, że w sprawie nie zostały złożone wyjaśnienia oraz nadesłane dokumenty, do których dostarczenia strony zostały wezwane pismami z dnia 20 kwietnia 2015 r., a tym samym, że brak jest dowodów faktycznego świadczenia pracy przez ubezpieczoną A. W. na rzecz ww. płatnika składek (zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 26 marca 2015 r. k. 157-159 a.r.).

Na tej podstawie decyzją z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. stwierdził, że A. W., jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 1 stycznia 2014 r. W podstawie prawnej decyzji organ rentowy powołał przepisy art. 83 ust. 1 pkt. 1, art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt. 1 i art. 38 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) (decyzja z dnia 25 maja 2015 r. r., nr: (...), k. 5 a.r.).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego, ubezpieczona A. W. wniosła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym postępowanie w niniejszej sprawie (odwołanie z dnia 29 czerwca 2015 r. k. 5-8 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych i osobowych odwołującej, a także na podstawie zeznań płatnika składek A. R. (k. 256-258 a.s.), odwołującej A. W. (k. 304-310 a.s.) oraz świadka K. W. (k. 116-117, k. 119 a.s.). Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają oraz są zgodne z zeznaniami strony zainteresowanej. Dodatkowo nie były one kwestionowane przez strony sporu w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało przyjąć za podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom zainteresowanego A. R., które były logiczne, spójne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. A. R. zeznawał na okoliczność pracy wykonywanej przez ubezpieczoną na rzecz Spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., jej rodzaju, wysokości i zasad wynagradzania, potwierdzając tym samym, że A. W. podpisała umowę o pracę i faktycznie realizowała zadania zlecone jej przez bezpośredniego przełożonego, jak również główną księgową. Zainteresowany w sposób szczegółowy odniósł się do współpracy z odwołującą, wskazując miejsce, czas oraz rodzaj czynności wykonywanych przez nią w ramach umowy o pracę. Dodatkowo zeznania zainteresowanego korespondowały z zeznaniami samej odwołującej i świadka K. W., które Sąd ocenił jako wiarygodne z uwagi na fakt, że były one spójne i wzajemnie się uzupełniały. Zainteresowany potwierdził bowiem, to co zeznała odwołująca i świadek. Ich relacja, co do okoliczności istotnych w sprawie była niemal jednakowa, a dodatkowo została potwierdzona dowodami z dokumentów. Jednocześnie podkreślić należy, że szczególnie istotne dla rozstrzygnięcia sprawy były zeznania świadka K. W., która jako główna księgowa pozostawała w bezpośrednim kontakcie osobistym z odwołującą, a zatem miała możliwość codziennej obserwacji jej pracy, wiedziała zatem, czym ubezpieczona się zajmuje oraz jaki jest zakres powierzonych jej zadań, które również przez nią były jej wyznaczane. Jednocześnie zarówno świadek, jak i strony postępowania potwierdzili, że kwestia związana z wyrejestrowaniem odwołującej z ubezpieczeń społecznych była związana z sytuacją konfliktową istniejącą pomiędzy wspólnikami Spółki w osobach A. R. i S. P., a R. J. oraz podejmowaniem przez niego działań na szkodę Spółki, o czym świadczy m.in. złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości. Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy odmówił wiarygodności zeznaniom świadka R. J. (k. 117-119 a.s.), albowiem pozostawały one w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania A. W. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji organu rentowego z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...) są zasadne i jako takie zasługują na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszego postępowania było ustalenie, czy umowa o pracę zawarta przez odwołującą A. W. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 8 stycznia 2014 r. stanowi ważną i skuteczną umowę o pracę, czy też - jak twierdzi ZUS - umowa ta została zawarta jedynie dla pozoru, w związku z czym nie wywołała ona i nie wywołuje skutków w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia.

Przystępując do oceny prawnej przedmiotu sporu, w pierwszej kolejności przyznać należy, że dokonywana przez organ rentowy kontrola zgłoszeń do ubezpieczenia oraz prawidłowości i rzetelności obliczenia składki oznacza przyznanie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych kompetencji do badania samego tytułu ubezpieczenia wynikającego z zawarcia umowy o pracę, a zatem badania również ważności takiej umowy (por. postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2013 r., III AUa 1039/12 oraz z dnia 25 września 2012 r., III AUa 398/12).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust.1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.), obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalno- rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu podlegają pracownicy w okresie od momentu nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem (art. 22 § 1 k.p.). W ujęciu art. 22 § 1 k.p. stosunek pracy to relacja prawna łącząca pracodawcę i pracownika, na której treść składają się wzajemne prawa i obowiązki. Zgodnie z treścią powołanego przepisu zasadniczym elementem konstrukcyjnym stosunku pracy jest zobowiązanie pracownika do wykonywania pracy pod kierownictwem pracodawcy w czasie i miejscu przez niego wyznaczonym za wynagrodzeniem. Swoistość stosunku pracy wyraża się w jego cechach, które odróżniają go od stosunków cywilnoprawnych, a także zwyczajowej, okazjonalnej pomocy członków najbliższej rodziny świadczonej na rzecz określonego przedsiębiorcy, w ramach których świadczona jest praca. Do tych właściwości stosunku pracy należą: dobrowolność zobowiązania, zarobkowy charakter stosunku pracy, osobisty charakter świadczenia pracy oraz podporządkowanie pracownika co do miejsca, czasu i sposoby wykonywania pracy, wyrażające się również w możliwości wydawania pracownikowi poleceń dotyczących pracy.

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzić należało, że sformułowany przez organ rentowy zarzut pozorności umowy o pracę w oparciu o przepis art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. był chybiony.

Jak trafnie wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 czerwca 2013 r. (II PK 299/12) oświadczenie woli jest złożone dla pozoru, jeżeli jest symulowane. Symulacja ta musi się składać z dwóch elementów. Po pierwsze, strony, które dokonują symulowanej czynności prawnej, próbują wywołać wobec osób trzecich przeświadczenie (niezgodne z rzeczywistością), że ich zamiarem jest wywołanie skutków prawnych, objętych treścią ich oświadczeń woli. Po drugie między stronami musi istnieć tajne, niedostępne osobom trzecim porozumienie, że te oświadczenia woli nie mają wywołać zwykłych skutków prawnych (akt konfidencji). A zatem jest to porozumienie, co do tego, że zamiar wyrażony w treści symulowanych oświadczeń woli nie istnieje lub że zamiar ten jest inny niż ujawniony w symulowanych oświadczeniach. Niezgodność rzeczywistego zamiaru stron z treścią czynności prawnej musi odnosić się do jej skuteczności prawnej oraz woli powołania do życia określonego stosunku prawnego.

Sąd Najwyższy zwraca w tym orzeczeniu uwagę, że przepis art. 83 § 1 k.c. opisuje dwie różne postaci pozorności. Pierwsza z nich dotyczy sytuacji, gdy strony dokonują czynności prawnej dla pozoru i jej dokonanie nie służy ukryciu innej czynności prawnej. Można tu mówić o pozorności zwykłej, bezwzględnej lub o symulacji absolutnej, bezwzględnej. Druga dotyczy sytuacji, gdy strony dokonują czynności prawnej pozornej w celu ukrycia innej czynności prawnej (dysymulowanej), której skutki prawne rzeczywiście chcą wywołać. Czynność prawna pozorna, wyrażająca oświadczenie woli pozorne, nie ukrywające innej czynności prawnej, nie wywołuje między stronami skutków prawnych, gdyż jest nieważna w świetle art. 83 § 1 k.c. Oświadczenie woli stron nie może wywołać skutków prawnych odpowiadających jego treści, ponieważ same strony tego nie chcą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 czerwca 1986 r., I CR 45/86).

Osoba, która zawarła fikcyjną umowę o pracę, nie podlega ubezpieczeniu społecznemu i nie nabywa prawa do świadczeń wynikających z tego ubezpieczenia (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., II UKN 32/96 oraz z dnia 17 marca 1998 r., II UKN 568/97). Fakt, że oświadczenia stron umowy zawierają określone w art. 22 k.p. formalne elementy umowy o pracę, nie oznacza jednak, że umowa taka jest ważna. Jeżeli bowiem strony nie zamierzały osiągnąć skutków wynikających z umowy, w szczególności jeżeli nie doszło do podjęcia i wykonywania pracy, a jedynym celem umowy było umożliwienie pracownikowi skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, umowa taka jest pozorna (art. 83 k.c.).

W świetle ustalonego stanu faktycznego w sprawie, nie ulega wątpliwości, że A. W. świadczyła pracę na podstawie umowy o pracę zawartej z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Potwierdzają to w sposób jednoznaczny nie tylko zeznania stron niniejszego postępowania, ale również wiarygodne zeznania świadka K. W., będącej osobą współpracująca z odwołującą w ramach usług księgowych świadczonych dla zainteresowanej Spółki. Świadek potwierdziła bowiem, że widywała odwołującą w biurze Spółki w S. w trakcie wykonywania przez nią obowiązków pracowniczych, jak również otrzymywała od niej przygotowane dokumenty księgowe, które odwołująca sporządzała na zlecenie swojego bezpośredniego przełożonego A. R.. W ocenie Sądu nie było podstaw, aby odmówić zeznaniom ww. świadka waloru prawdziwości. Świadek nie była powiązana rodzinnie z żadnym ze skarżących, jej zeznania były spójne, kategoryczne i konsekwentne i w ocenie Sądu należało uznać je jak najbardziej za wiarygodne. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało także, że u zainteresowanej w momencie zawierania umowy o pracę z odwołującą, istniała potrzeba zatrudnienia osoby, która zajęłaby się szeroko pojętymi czynnościami o charakterze administracyjno-biurowym. Na zatrudnienie ubezpieczonej w Spółce, wpływ miało przede wszystkim zakończenie współpracy z S. W., który współpracował ze Spółką w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. W związku z tym, że współpraca z S. W. nie układała się pomyślnie z tego względu, że był on osobą zatrudnioną z polecenia R. J., pozostali wspólnicy postanowili rozwiązać z nim współpracę w grudniu 2013 r. i zatrudnić na jego miejsce nowego pracownika. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że racjonalny pracodawca zatrudnia pracownika, dlatego, że potrzebuje w swoim zakładzie pracy siły roboczej. U źródła każdej umowy o pracę leży przyczyna w postaci uzasadnionej przesłankami ekonomiczno - organizacyjnymi konieczności pozyskania pracownika do wykonywania prac zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej pracodawcy. Pracodawca kieruje się własną potrzebą gospodarczą i przy prawidłowym, ważnym stosunku pracy wyłącznie ta potrzeba jest sprawczym czynnikiem zatrudnienia. Sąd Najwyższy wielokrotnie stwierdzał, że przy ocenie pozorności umowy o pracę racjonalność zatrudnienia, potrzeba zatrudnienia pracownika są przesłankami istotnymi dla oceny ważności umowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2002 r., II UKN 359/99, wyrok Sądu Najwyższego z 17 marca 1997 r., II UKN 568/97 oraz wyrok Sądu Najwyższego z 4 lutego 2000 r., II UKN 362/99). Oceniając w tym kontekście zeznania ubezpieczonej i zainteresowanego nie sposób nie dać wiary ich twierdzeniom, że istniała rzeczywista potrzeba zatrudnienia pracownika w ramach umowy o pracę. Zrozumiałym dla Sądu też był argument dotyczący zaufania, A. W. jest szwagierką A. R., więc z racji łączących ich więzów rodzinnych płatnik składek mógł mieć do niej zaufanie, jako do pracownika, tym bardziej, że miał świadomość posiadanych przez nią kompetencji i doświadczenia zawodowego. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że utworzenie konkretnego stanowiska i zatrudnienie pracownika celem realizacji zadań przypisanych do tego stanowiska leży w sferze samodzielnych decyzji pracodawcy, który ponosi wszelkie konsekwencje wynikające z podjętej decyzji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2006 r., sygn. akt III AUa 577/05).

W realiach rozpoznawanej sprawy, organ rentowy powoływał się również na fakt, iż płatnik składek w toku postępowania wyjaśniającego nie przedłożył żadnych dokumentów, świadczących o faktycznym realizowaniu przez A. W. obowiązków służbowych. Wskazać jednak należy, że to zarząd prowadzi sprawy Spółki i reprezentuje Spółkę na zewnątrz, zgodnie z art. 201 § 1 k.s.h. Prowadzenie spraw spółki obejmuje realizację stosunków wewnętrznych, które ogranicza się, co do zasady do czynności faktycznych i organizacyjnych m.in. w postaci sporządzania i podpisywania dokumentów wystawianych w imieniu Spółki. Uzupełnia tę regułę art. 204 § 1 k.s.h. stanowiący, że prawo członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki. Tak, więc według zasady wynikającej z regulacji prawa handlowego zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest głównym reprezentantem tej spółki nie tylko w odniesieniu do czynności z zakresu prawa materialnego, ale też w postępowaniach sądowych. Oznacza to, że wyjątki od tej reguły powinny być wyraźnie wyartykułowane w przepisach szczególnych a ich wykładnia nie może mieć charakteru rozszerzającego. Wnioskodawczyni nie była zatem upoważniona do podpisywania dokumentów Spółki, wychodzących na zewnątrz i dokumentów tych nie podpisywała. Dokumenty te mogły być bowiem podpisane wyłącznie przez członków zarządu, uprawnionych do reprezentacji (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W ocenie Sądu Okręgowego, powyższa okoliczność nie może jednak stanowić samodzielnej podstawy do przyjęcia, że ubezpieczona nie wykonywała pracy zarobkowej na rzecz ww. Spółki w spornym okresie czasu. Sama czynność złożenia podpisu na dokumencie nie może być bowiem traktowana, jako praca w rozumieniu art. 22 k.p., zwłaszcza przy spełnieniu wszystkich przesłanek określonych w treści powyższej regulacji. Jak wynika bowiem z zeznań świadka K. W. oraz stron postępowania, ubezpieczona przez cały okres zatrudnienia pozostawała w dyspozycji pracodawcy w biurze firmy w S., wykonując jego polecenia. Wyznaczone jej zadania nie były fikcyjne, ich rodzaj i ilość znajdowały uzasadnienie w faktycznie prowadzonej przez pracodawcę działalności, a przede wszystkim ich wykonywanie potwierdziła osoba obca dla wnioskodawczyni i płatnika składek – główna księgowa K. W.. A. W. zobowiązała się i świadczyła pracę określoną w umowie o pracę na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, za co otrzymywała ustalone w umowie wynagrodzenie. W takiej sytuacji niewątpliwie posiadała status pracownika, zaś zawarta w dniu 8 stycznia 2014 r. pomiędzy stronami umowa o pracę nie może być uznana za czyn-ność prawną pozorną, bądź też sprzeczną z prawem lub mającą na celu obejście prawa, co w konsekwencji powodowałoby jej nieważność. Jednocześnie Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko wyrażone w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie III AUa 536/09, zgodnie z którym krótkotrwałe wykonywanie pracy, nawet ze stosunkowo wysokim wynagrodzeniem, nie może stanowić podstawy do uznania zawartej umowy o pracę za nieważną i prowadzić do uznania, że brak jest podstaw do objęcia pracownika ubezpieczeniem społecznym.

Pracodawca spełnił także obowiązek zgłoszenia wnioskodawczyni do ubezpieczeń społecznych oraz odprowadzał za nią składki z tego tytułu. Dopiero na skutek działań podejmowanych na szkodę Spółki przez R. J., ubezpieczona wraz z pozostałymi pracownikami zostali wyrejestrowani z ubezpieczeń społecznych, a ich deklaracje zgłoszeniowe zostały wyzerowane. Sam fakt wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń społecznych nie oznacza jednak bezwzględnego ustania stosunku pracy, o czym świadczy chociażby zamiar wykonywania przez ubezpieczoną pracy do momentu podpisania kolejnej umowy o pracę z dnia 27 listopada 2014 r. Wskazać także należy, że wyrejestrowanie z ubezpieczeń społecznych jest stanem faktycznym, a nie prawnym, albowiem ani przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ani ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują takiego stanu. Ocena, czy niewykonywanie pracy ma wpływ na obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, musi być poprzedzona, ustaleniem, czy w okresie, w którym pracodawca zgłosił wyrejestrowanie pracownika z ubezpieczeń społecznych, praca ta faktycznie nie była świadczona. Jak wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy przepisy o systemie ubezpieczeń społecznych mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących, stąd niedopuszczalne są jakiekolwiek odstępstwa, poza wyraźnie określonymi wyjątkami, od zasad objęcia systemem ubezpieczeń społecznych, obowiązku opłacania składek i obliczania wysokości składek na ubezpieczenie społeczne, a także ich wypłaty. Oznacza to, że niedopuszczalne jest swobodne kształtowanie przez podmiot ubezpieczeń warunków, na jakich następuje objęcie lub wygaśnięcie obowiązku ubezpieczenia. W świetle okoliczności, że o obowiązku podlegania ubezpieczeniu społecznemu przesądzają przepisy prawa, a nie wola ubezpieczonego, bądź innego podmiotu prawnego, przyjąć należy, że wnioskodawczyni pozostając w zatrudnieniu spełniała warunki do objęcia jej ubezpieczeniem z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W tym stanie rzeczy wnioskodawczyni w okresie objętym zaskarżoną decyzją z mocy ustawy podlegała obowiązkowi ubezpieczenia w związku z pozostawaniem w stosunku pracy. Analiza materiału dowodowego sprawy pozwala także stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie miały miejsca zdarzenia losowe, które pozwoliłyby przyjąć, że w spornym okresie czasu wnioskodawczyni rzeczywiście nie wykonywała pracy, co uzasadniałoby ustalenie, że okresowo nie podlegała ona ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia. Trudności przy prowadzeniu działalności gospodarczej związane ze zmianami w składzie zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie zniwelowały bowiem obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym pracowników zatrudnionych w Spółce w ramach prowadzonej przez nią działalności.

Reasumując, skoro pomiędzy stronami powstał ważny stosunek pracy i był on faktycznie realizowany, odwołująca A. W. podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie przepisów art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust.1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) od dnia 1 stycznia 2014 r.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy uwzględnił odwołania A. W. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 maja 2015 r., nr: (...), w konsekwencji czego orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie powołanych przepisów prawa oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)