Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 września 2016 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 34 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 83 o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek K. w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2011 do 31 marca 2012 podwyższa o 50% i ustala w wysokości 3,00%.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w przekazanych do Zakładu deklaracjach rozliczeniowych za okres od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. płatnik składek (...) wykazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 1,20%.

ZUS wskazał, że w roku kalendarzowym poprzedzającym rok składkowy, którego dotyczy rozstrzygnięcie tj. 2010 r. płatnik składek (...) zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego średniomiesięcznie 10 ubezpieczonych. W złożonej przez płatnika w dniu 4 stycznia 2011 r. informacji ZUS IWA za 2010 o identyfikatorze (...), płatnik składek w bloku III – „dane o liczbie ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego wykazał wartość 10.

Decyzją z dnia 13 września 2016 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 34 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 83 o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek K. w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2012 do 31 marca 2013 podwyższa o 50% i ustala w wysokości 3,00%.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w przekazanych do Zakładu deklaracjach rozliczeniowych za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. płatnik składek (...) wykazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 0,93%.

ZUS wskazał, że w roku kalendarzowym poprzedzającym rok składkowy, którego dotyczy rozstrzygnięcie tj. 2011 r. płatnik składek (...) zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego średniomiesięcznie 11 ubezpieczonych. W złożonej przez płatnika w dniu 18 stycznia 2012 r. informacji ZUS IWA za 2011 o identyfikatorze (...), płatnik składek w bloku III – „dane o liczbie ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego wykazał wartość 11.

Decyzją z dnia 13 września 2016 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 34 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 83 o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, iż stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek K. w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2013 do 31 marca 2014 podwyższa o 50% i ustala w wysokości 1,50%.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż w przekazanych do Zakładu deklaracjach rozliczeniowych za okres od kwietnia 2013 r. do marca 2014 r. płatnik składek (...) wykazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 0,84%.

ZUS wskazał, że za lata kalendarzowe poprzedzające rok składkowy, którego dotyczy rozstrzygnięcie tj. 2010 r., 2011 r., 2012 r. płatnik składek (...) był zobowiązany do złożenia informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA, ponieważ w w/w latach zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego średniomiesięcznie 10 ubezpieczonych.

W związku z powyższym na podstawie złożonych przez płatnika informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe ZUS IWA za 2010, 2011 i 2012 rok Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił, iż w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od dnia 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2014 r. wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosi 0,84% podstawy wymiaru.

Nadto w uzasadnieniach decyzji organ rentowy wskazał, że w dniach 18 – 25 lipca 2016 r. Wydział Kontroli Płatników Składek w Ł. przeprowadził u płatnika (...) kontrolę, w trakcie której stwierdzono między innymi, iż płatnik w przekazanej informacji ZUS IWA za lata 2010, 2011 i 2012 podał nieprawidłowe dane do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe, tj. numer (...) – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Z ustaleń dokonanych przez Wydział Kontroli Płatników Składek w Urzędzie Statystycznym w Ł. wynika, że płatnika na dzień 31 grudnia 2010 r., 31 grudnia 2011 r., 31 grudnia 2012 r. obowiązuje numer (...) – Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Pismem z dnia 23 sierpnia 2016 r. Zakład poinformował płatnika (...) o obowiązku złożenia korekty informacji ZUS IWA 2010, 2011, 2012.

W dniu 29 sierpnia 2016 r. W. C. Prezes Zarządu spółki (...) złożył do sprawy pismo, w którym wyjaśnia, że składając do Krajowego Rejestru Sądowego w 2010 r. wniosek o wykreślenie Rady Nadzorczej wpisał przedmioty prowadzenia działalności gospodarczej chronologicznie według numerów (...). Nie zaznaczył jednak przeważającego rodzaju działalności.

Z załączonego Aktu Notarialnego z dnia 25 listopada 2009 r. (...) wynika, iż w pierwszej pozycji płatnik wskazał przedmiot prowadzenia działalności gospodarczej – Realizacja projektów budowalnych związana ze wznoszeniem budynków – według numeru (...). Chronologia numerów (...) jest zakończona na pozycji 31 tj. Działalność prawnicza – (...), kolejne dopisane przedmioty prowadzonej działalności w pozycji 32 i 33 według numerów (...) to (...) oraz (...). Zatem nie można uznać, że chronologia według numerów (...) została zachowana.

Z załączonego dodatkowo przez płatnika pisma z Urzędu Statystycznego w Ł. z dnia 1 sierpnia 2016 r. wynika, że działalność przeważająca podmiotu (...) spółka z o.o została zmieniona w dniu 25 marca 2010 r. na podstawie wniosku RG-1 o zmianę danych objętych wpisem do rejestru REGON wraz z załącznikiem RG-RD i dokumentacją z KRS zgodnie z zasadą „jednego okienka”. Aktualizacja polegała na zmiennie kodu (...) z numeru (...) na numer (...). Z pisma wynika, iż płatnik nie zaznaczył zgodnie z instrukcją we wniosku numeru porządkowego rodzaju przeważającego rodzaju działalności. Natomiast symbole działalności według (...) wraz z opisami wpisano według kolejności podanej w załączonym postanowieniu Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia.

Na podstawie powyższego Zakład sporządził z urzędu korektę informacji ZUS IWA 2010, 2011, 2012 z wykazaniem prawidłowego numeru (...) obowiązującego płatnika tj. (...).

Dodał, że płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, który nie miał obowiązku przekazywania informacji ZUS IWA przez trzy kolejne lata kalendarzowe, zobowiązany jest samodzielnie ustalić stopy procentowej składki w wysokości jaka została określona dla grupy działalności, do której należy z uwagi na swój rodzaj przeważającej działalności według (...) z jakim był ujęty w rejestrze REGON na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego, dany rok składkowy.

Zgodnie z powyższym stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe na rok składkowy obejmujący okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. została ustalona w wysokości 2%.

W związku z tym, że stosowana przez płatnika składek stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe w dokumentach rozliczeniowych składanych za okres od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. została zaniżona, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił stopę procentową w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych tj. w wysokości 3,00%.

Zgodnie z powyższym stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe na rok składkowy obejmujący okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2012 r. do 31 marca 2013 r. została ustalona w wysokości 2%.

W związku z tym, że stosowana przez płatnika składek stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe w dokumentach rozliczeniowych składanych za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. została zaniżona, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił stopę procentową w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych tj. w wysokości 3,00%.

Zgodnie z powyższym stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe na rok składkowy obejmujący okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2014 r. została ustalona w wysokości 1%.

W związku z tym, że stosowana przez płatnika składek stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe w dokumentach rozliczeniowych składanych za okres od kwietnia 2013 r. do marca 2014 r. została zaniżona, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił stopę procentową w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych tj. w wysokości 1,50%.

/decyzje – k. 38 – 39, 36 – 37, k. 35 akt ZUS/

Odwołania od w/w decyzji w dniu 26 października 2016 r. złożyła Spółka (...) i wskazała, że jej działalnością wiodącą wg (...) jest (...). najem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że Urząd Statystyczny omyłkowo wskazał jako działalność przeważającą (...) – realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

/odwołania – k. 2, k. 2 w aktach VIII U 814/17, k. 2 w aktach VIII U 813/17/

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie. W uzasadnieniach podniósł argumentację z decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 4 – 5, k. 3 – 4 w aktach VIII U 814/17, k. 3 – 4 w aktach VIII U 813/17/

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2018 r. Sąd Okręgowy połączył sprawy VIII U 814/17, VIII U 813/17 ze sprawą VIII U 2585/16 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

/postanowienie - k. 55 w aktach VIII U 814/17, k. 28 w aktach VIII U 813/17/

Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/protokół rozprawy z dnia 18 stycznia 2018 r. 00:22:43 – 00:30:24 – płyta CD – k. 105/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowo – Produkcyjne (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowego w dniu 19 marca 2004 r. W Krajowym Rejestrze nie wskazano przedmiotu przeważającej działalności przedsiębiorcy. Wskazano, przedmiot pozostałej działalności spółki wg kodów (...) od najniższego do najwyższego od poz.1 – (...) – realizacja projektów budowlanych związanych ze wnoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych do 31 – (...) - działalność prawnicza, natomiast pod poz. 32 wskazano (...), pod poz. 33 wskazano (...).

/wypis z KRS – k. 26 – 29 akt ZUS, k. 95 – 101/

Firma (...) od początku jej istnienia zajmuje się głównie wynajmem powierzchni użytkowych innym firmom - nr (...).

/zeznania wnioskodawcy z dnia 21 marca 2017 r. - 00:01:28 – 00:21:45 – płyta CD – k. 25 w zw. z zeznaniami z dnia 18 stycznia 2018 r. – 00:07:27 - 00:22:43 – płyta CD – k. 105/

Z zaświadczenia o nadaniu nr (...) sp. z o.o. w Ł. z dnia 6 maja 2009 r. wynika, że przeważającą działalnością spółki wg (...) jest (...) – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

/zaświadczenie – k. 2 verte akt ZUS/

W celu ograniczenia kosztów spółka w 2009 r. wystąpiła do Sądu o zmianę umowy spółki, chodziło o wykreślenie rady nadzorczej. W umowie spółki z dnia 25 listopada 2009 r. zostały podane potencjalne przedmioty działalności gospodarczej by przy podjęciu innej działalności nie trzeba było ponosić kosztów związanych z kolejnym wpisem. Według wykazu do Sądu na pierwszej pozycji wskazano przedmiot prowadzenia działalności gospodarczej – Realizacja projektów budowalnych związana ze wznoszeniem budynków – według numeru (...). Numery działalności gospodarczej zostały podane chronologicznie - chronologia numerów (...) jest zakończona na pozycji 31 tj. Działalność prawnicza – (...). Nadto na końcu dopisano kolejne przedmioty prowadzonej działalności w pozycji 32 i 33 według numerów (...) to (...) oraz (...).

/akt notarialny – k. 16 – 17 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy z dnia 21 marca 2017 r. - 00:01:28 – 00:21:45 płyta CD – k. 25 w zw. z zeznaniami z dnia 18 stycznia 2018 r. – 00:07:27 - 00:22:43 – płyta CD – k. 105/

Sąd przekazał dane do Urzędu Statystycznego.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 21 marca 2017 r. - 00:01:28 – 00:21:45– płyta CD – k. 25 w zw. z zeznaniami z dnia 18 stycznia 2018 r. – 00:07:27 - 00:22:43 – płyta CD – k. 105/

Zmiana w zakresie przeważającej działalności spółki (...) w rejestrze REGON nastąpiła w dniu 25 marca 2010 r. na podstawie wniosku RG1 o zmianę danych objętych wpisem do rejestru REGON otrzymanego wraz z załącznikiem RG-RD i dokumentacją towarzyszącą w dniu 23 marca 2010 r. z Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z obowiązującą zasadą „jednego okienka”. Aktualizacja polegała na zmianie kodu (...) (2007) (...) „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi dzierżawionymi’ na kod (...) (2007) (...) „Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków”. Wnioskodawca we wniosku nie otoczył obwódką numeru porządkowego rodzaju działalności przeważającej (co wynikało z instrukcji). Natomiast widać wyraźnie, że symbole działalności wraz z opisami wpisano według kolejności podanej w załączonym postanowieniu Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Lodzi, XX Wydział Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 15 marca 2010 r.

/pismo z Urzędu Statystycznego w Ł. – k. 18 akt ZUS, k. 1 verte akt ZUS/

Pomimo zmiany w rejestrze REGON prowadzonym przez Urząd Statystyczny w Ł. głównym przedmiotem działalności firmy był i jest nadal wynajem, który stanowi ponad 90% obrotów firmy. W spornym okresie płatnik składek zlecił także budowę bloku, ale nie wykonywali tego pracownicy płatnika tylko podwykonawcy. Pracownicy firmy (...) nie wykonywali żadnych prac budowlanych. Budowa bloku zakończyła się w 2012 r. Wartość inwestycji wyniosła około 3 miliony złotych.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 21 marca 2017 r. - 00:01:28 – 00:21:45– płyta CD – k. 25 w zw. z zeznaniami z dnia 18 stycznia 2018 r. – 00:07:27 - 00:22:43 – płyta CD – k. 105/

Przychody firmy wyniosły:

- w 2010 r. – 970.240,81 zł, z czego najem stanowił 910.866,85 zł,

- w 2011 r. – 906.387,02 zł, z czego najem stanowił 878.259,10 zł,

- w 2012 r. – 3.950339,87 zł, z czego najem stanowił 824.073,00 zł.

/przychody – k. 22, k. 47, k. 92, k. 93 – 94/

W spornym okresie spółka zatrudniała maksymalnie 11 osób, na stanowiskach: pracowników umysłowych: specjalisty administracyjno-biurowego, zastępcy Prezesa, handlowca, Prezesa, księgowej. Byli też zatrudnieni pracownicy związani z obsługą dużego obiektu: murarz, pracownik gospodarczy, robotnik budowlany oraz osoby na podstawie umów zlecenia. Prace fizyczne polegały na utrzymaniu w okresie zimowym kotłowni oraz wykonywaniu drobnych napraw przy wynajmowanych powierzchniach, jak również pracach porządkowych, takich jak odśnieżanie czy koszenie trawy.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 21 marca 2017 r. - 00:01:28 – 00:21:45– płyta CD – k. 25 w zw. z zeznaniami z dnia 18 stycznia 2018 r. – 00:07:27 - 00:22:43 – płyta CD – k. 105, wykaz pracowników z 2010 r. – k. 48 – 51, umowy o pracę – k. 52 – 64, wykaz – k. 65, umowy zlecenia – k. 66 – 67, wykaz pracowników z 2011 r. – k. 78 – 80, wykaz – k. 81, wykaz pracowników z 2012 r. – k. 82 – 87, wykaz – k. 88, wykaz pracowników z 2013 r. – k. 89 – 90, wykaz – k. 91 /

Następnie na mocy wniosku spółki (...) z dnia 19 lipca 2016 r. dokonano zmiany w rejestrze prowadzonym przez Urząd Statystyczny i wskazano jako rodzaj przeważającej działalności – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi – nr (...).

/zaświadczenie – k. 1 akt ZUS, pismo z Urzędu Statystycznego w Ł. – k. 18 akt ZUS/

W 2011 r., 2012 r. i 2013 r. płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego miesięcznie co najmniej 10 ubezpieczonych.

/bezsporne/

Płatnik w przekazanej informacji ZUS IWA za lata 2010, 2011 i 2012 podał do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe jako rodzaj przeważającej działalności - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - numer (...) oraz wykazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe za okres od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. w wysokości 1,20%, za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. w wysokości 0,93%, za okres od kwietnia 2013 r. do marca 2014 r. w wysokości 0,84%.

/deklaracje – k. 24 akt ZUS, k. 22 akt ZUS, k. 20 akt ZUS/

W oparciu o informację uzyskaną w Urzędzie Statystycznym w Ł., na dzień 31 grudnia 2010 r., 31 grudnia 2011 r. i 31 grudnia 2012 r. przeważającym rodzajem działalności płatnika składek jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków nr (...) organ rentowy z urzędu dokonał korekty informacji ZUS IWA 2010, 2011 i 2012 z wykazaniem nr (...) i wskazaniem stóp procentowych składki w wysokości: 2% od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r., 2% od 1 kwietnia 2012 r. do 31 marca 2013 r., 1% od 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2014 r.

/bezsporne, deklaracje – k. 30 – 32 akt ZUS/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania wnioskodawcy zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 27 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1773) stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy.

Na mocy art. 2 pkt 8 „rok składkowy” jest to okres obowiązywania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe należnych za okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku;

Stosownie do treści art. 28 ust. 2 Ustawy, stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych ustala Zakład jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności, do której należy płatnik składek, i wskaźnika korygującego ustalonego dla płatnika składek, z zastrzeżeniem art. 33.

Art. 28 ust. 3 Ustawy stanowi, iż liczbę ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się jako iloraz sumy ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniu wypadkowemu w ciągu poszczególnych miesięcy poprzedniego roku kalendarzowego i liczby miesięcy, przez które płatnik składek był w poprzednim roku kalendarzowym zgłoszony w Zakładzie co najmniej 1 dzień.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy, płatnik składek o którym mowa w art. 28 ust. 2, należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku. Natomiast w myśl ust. 2, płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony.

W myśl art. 33 ust. 1 stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji, o której mowa w art. 31 ust. 6, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 Ustawy, płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku.

Stosownie do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji ( (...)) (Dz. U. z 2007 r., Nr 251, poz. 1885 ze zm.) oraz zgodnie z dyspozycją §3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz. U. z 2013 r., poz. 878 ze zm.), grupy działalności, kategorie ryzyka i stopy procentowe składki dla grup działalności określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, że płatnik składek w przekazanej informacji ZUS IWA za lata 2010, 2011 i 2012 podał do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe numer (...) – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Organ rentowy zakwestionował podany przez płatnika rodzaj przeważającej działalności gospodarczej i wskazał, że z ustaleń dokonanych w Urzędzie Statystycznym w Ł. wynika, że płatnika na dzień 31 grudnia 2010 r., 31 grudnia 2011 r., 31 grudnia 2012 r. obowiązuje numer (...) – Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków i tym samym uznał, że skarżący w zaniżonej wysokości ustalił wysokość stopy procentowej składki za okresy od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r., od 1 kwietnia 2012 r. do 31 marca 2013 r., od 1 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2014 r.

W przedmiotowym stanie faktycznym organ rentowy uznał, iż winien mieć zastosowanie przepis art. 34 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Na mocy art. 34 ust. 1 w/w ustawy, jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31, co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych. Płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

Z treści art. 34 ust. 3 w/w ustawy wynika natomiast, że przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do płatników składek, o których mowa w art. 28 ust. 1 i art. 33 ust. 1 i 2, którzy nieprawidłowo ustalili liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności, przy czym, jeżeli płatnik składek stwierdzi nieprawidłowość, obowiązany jest on ponownie ustalić stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe we własnym zakresie.

Zgodnie z dyspozycją art. 34 ust. 4 Ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, płatnik składek zobowiązany jest złożyć brakującą informację lub dokonać korekty nieprawidłowej informacji.

Jak wynika wprost z przepisu art. 34 Ustawy, dotyczy on jedynie sytuacji, w której płatnik składek nieprawidłowo ustali liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności bądź nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31.

Na mocy art. 31 ust. 6 Ustawy dane, o których mowa w ust. 3 (poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem, poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich, zatrudnionych w warunkach zagrożenia), płatnik składek przekazuje do dnia 31 stycznia danego roku za poprzedni rok kalendarzowy w informacji zawierającej w szczególności:

1) dane identyfikacyjne płatnika składek, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych;

2) rodzaj działalności według (...);

3) liczbę ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego;

4) adres płatnika składek.

Natomiast w myśl ust. 7 art. 31 Ustawy informację określoną w ustępie 6 przekazuje płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, zgłoszony w Zakładzie nieprzerwanie od dnia 1 stycznia do 31 grudnia poprzedniego roku i co najmniej 1 dzień w styczniu danego roku.

Bezspornym jest, iż informacja, o której stanowi przepis art. 31 ust. 6 jest zgłaszana przez płatników składek zgłoszonych do Zakładu przez cały poprzedni rok kalendarzowy i co najmniej 1 dzień w styczniu bieżącego roku, którzy zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, na druku ZUS IWA.

W myśl art. 33 ust. 1 stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji, o której mowa w art. 31 ust. 6, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy.

W związku z powyższym skarżący miał obowiązek obliczenia wysokości stopy procentowej składki według stopy procentowej składki określonej dla grupy działalności, do której jest zaklasyfikowana, czyli zgodnie z (...) .

Mając na względzie treść w/w przepisów należy wskazać, że przepis art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej stanowi swoistą sankcję wobec płatnika składek za podanie przez niego nieprawdziwych lub za nieprzekazanie wymaganych danych, o których stanowi przepis art. 31 ustawy wpadkowej. Warunkiem jest jednak, by zachowanie płatnika doprowadziło do zaniżenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. W takim wypadku ZUS ustala stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej, która zostałaby ustalona na podstawie prawidłowych danych. Sankcją jest zatem konieczność poniesienia przez płatnika składek dodatkowej opłaty w wysokości 50% ponad normę, którą opłacałby przy podaniu prawidłowych danych. Dodatkowo płatnik jest zobowiązany opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę. Komentowany przepis stanowi lex specialis wobec przepisu art. 24 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, na podstawie którego Zakład jest uprawniony do wymierzenia płatnikowi dodatkową opłatę w wysokości do 100% nieopłaconych składek, w związku z czym w tym zakresie można jedynie stosować przepis ustawy wypadkowej. Należy uznać, iż jedynie zawinione zachowanie płatnika kwalifikuje się do subsumcji niniejszego przepisu. Świadczy o tym nie tylko sam przepis stwierdzający o konieczności opłaty odsetek jedynie za zwłokę, ale także przepis karnoprawny art. 219 k.k., który to statuuje umyślny czyn zabroniony polegający na niedopełnieniu obowiązków związanych z ubezpieczeniami społecznymi. Jeśli zatem płatnik składek przekazał obiektywnie nieprawdziwe dane, będąc przekonanym o ich zgodności z rzeczywistością, odpada podstawa dla naliczenia mu stopy procentowej składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych (komentarz do ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - Lach Daniel Eryk, Samol Sebastian, Ślebzak Krzysztof, Ustawa, Opublikowano: Oficyna 2010)

Kwestia nieprzekazania danych lub przekazanie danych nieprawdziwych była również przedmiotem rozważań SN w wyroku z 16 czerwca 2011 r. (I UK 15/11, L.), który podkreślił, iż "pojęcia danych nieprawidłowych nie jest tożsame z pojęciem danych nieprawdziwych. W tym ostatnim przypadku chodzi o zawinione zachowanie płatnika, ukierunkowane na wprowadzenie organu rentowego w błąd" i jak dalej wywiedziono, "art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej pozwala na zastosowanie sankcji w nim przewidzianej tylko w przypadku podania nieprawdziwych danych, a nie danych nieprawidłowych". Konkludując, wskazano, iż "w sprawie o podwyższenie składki na ubezpieczenie wypadkowe nie można abstrahować od przyczyn i okoliczności, z powodu których jednostka wadliwie przekazała informacje. Stwierdzenie, czy strona nie ponosi, czy też ponosi, odpowiedzialność na zasadzie art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej musi być podejmowane indywidualnie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności, których dopiero łączna ocena może doprowadzić do konkluzji, że w tej konkretnej sprawie wymierzenia składki wypadkowej podwyższonej było zgodne lub nie do pogodzenia z normą prawną zawartą w powołanym przepisie i oceniana także przez pryzmat zasady zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez to państwo prawa".

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z nieprzekazaniem danych lub przekazaniem danych nieprawidłowych. W niniejszej sprawie zachodzi sytuacja przedstawiona przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 listopada 2016 r. (II UK 402/15, LEX nr 2183487). Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.; dalej ustawa systemowa), stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe oscyluje w granicach od 0,40% do 8,12% podstawy wymiaru. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe jest zróżnicowana dla poszczególnych płatników składek i ustalana w zależności od poziomu i skutków zagrożeń zawodowych (art. 15 ust. 2 ustawy systemowej). Przepis ten wskazuje na zindywidualizowany charakter składek na ubezpieczenie wypadkowe uzależniony od poziomu i skutków zagrożeń zawodowych występujących u danego płatnika. Potwierdzają to obowiązujące z odesłania wynikającego z art. 22 ust. 2 ustawy systemowej przepisy ustawy wypadkowej, różnicujące stopę procentową składek na ubezpieczenie wypadkowe. Zgodnie z nimi, obliczenie wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe odbywa się przy uwzględnieniu trzech zmiennych: liczby ubezpieczonych, wartości przypisanej charakterowi działalności prowadzonej przez pracodawcę (grupa działalności) oraz wskaźnika korygującego (art. 28 ust. 1 i 2 ustawy wypadkowej). Stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w przypadku płatników zatrudniających 10 i więcej ubezpieczonych oblicza się na podstawie dwóch zmiennych: wskaźnika powiązanego z ogólnie rozumianym charakterem działalności płatnika (grupa działalności) oraz wskaźnika korygującego (art. 28 ust. 2 ustawy wypadkowej). Płatnik składek należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku (art. 29 ust. 1 ustawy wypadkowej). Stopa procentowa przypisana do grupy działalności stanowi wartość ustalaną odgórnie. W załączniku Nr 1 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz. U. Nr 200, poz. 1692 z późn. zm.) określono wartości procentowe składki przypisane do kolejno ponumerowanych grup ryzyka. Z kolei w załączniku Nr 2 do powyższego rozporządzenia do poszczególnych rodzajów działalności (opisanych kodami (...)) przypisano wartość grupy ryzyka i związaną z tym wartość procentową składki. Zasady ustalania wartości dla grupy działalności opisuje szczegółowo art. 30 ustawy wypadkowej. Z jego treści wynika, że jedną z istotnych przesłanek w algorytmie obliczania składki jest przynależność płatnika do określonej grupy działalności (...), z czym wiąże się określony (generalny) stopień zagrożeń zawodowych, ustalany w oparciu o dane Głównego Urzędu Statystycznego za trzy ostatnie lata kalendarzowe, dostępne w dniu 31 stycznia danego roku (art. 30 ust. 4 ustawy wypadkowej). Z kolei ustalana dla płatnika składek w wymiarze indywidualnym kategoria ryzyka jest odnoszona w pierwszej kolejności do generalnej kategorii ryzyka (ustalonej dla grupy działalności) i stanowi podstawę do korygowania wysokości stopy procentowej składki (obniżenia lub podwyższenia) - § 8 tego rozporządzenia. Tego rodzaju sposób obliczenia składek na ubezpieczenie wypadkowe wypełnia ustawowe założenie uzależnienia wysokości składki od poziomu i skutków zagrożeń zawodowych występujących u danego płatnika. Przedstawione zasady wskazują na prawną doniosłość rzeczywistego profilu działalności danego płatnika. Chodzi bowiem o to, aby płatnik opłacał składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości adekwatnej do rodzaju działalności, którą faktycznie wykonuje i w odniesieniu do kategorii ryzyka, które u niego rzeczywiście występuje (oczywiście z uwzględnieniem, że ustalenie kategorii ryzyka dla płatnika ma charakter prospektywny, ale z uwzględnieniem - co do zasady - danych retrospektywnych z trzech kolejnych, ostatnich lat kalendarzowych).

Niezależnie od zmian redakcyjnych ustawy o statystyce publicznej, w rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) jest ujmowana wykonywana przez osoby prawne działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, a podmioty w nim wymienione mają obowiązek wypełniania i składania wniosku o wpis do rejestru podmiotów oraz informowania o zachodzących zmianach w zakresie danych, w tym dotyczących rodzaj przeważającej działalności. Stosownie zaś do treści § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej (Dz. U. Nr 69, poz. 763 z późn. zm.), wydanego na podstawie art. 46 ustawy o statystyce publicznej, wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, jest kodowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) na poziomie podklasy (ust. 1), a rodzaj przeważającej działalności jest ustalany odpowiednio, między innymi, dla osób prawnych - na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży lub, jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika, na podstawie udziału pracujących, wykonujących poszczególne rodzaje działalności, w ogólnej liczbie pracujących (ust. 2 pkt 1). Według § 14 rozporządzenia (również niezależnie od jego zmian redakcyjnych), aktualizacja rejestru podmiotów jest dokonywana przez służby statystyki publicznej na podstawie, między innymi, wniosku na odpowiednim formularzu (przedtem formularzu RG-1, obecnie RG-OP), czyli na podstawie wniosku o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej lub o zmianę cech objętych wpisem. Oświadczenie składane przez płatnika składek w tych formularzach jest oświadczeniem wiedzy, a nie woli, gdyż nie łączą się z nim skutki cywilnoprawne, tj. na jego podstawie nie następuje powstanie, zmiana lub ustanie stosunku prawnego. Co więcej, skoro kategoria ryzyka jest instytucją związaną ze stopniem zagrożeń zawodowych, to kreuje ją rzeczywisty stan rzeczy. W takim też kontekście należy interpretować art. 29 ust. 1 ustawy wypadkowej. Przepis ten określa sposób ustalania przynależności płatnika do określonej grupy działalności według (...) oparty również na oświadczeniu wiedzy płatnika, tyle tylko że złożonym dla potrzeb statystycznych. Wskazana na wstępie i wynikająca z ustawy funkcja, jaką pełni zróżnicowanie stóp procentowych składek na ubezpieczenie wypadkowe, nakazuje uwzględniać rzeczywiste ryzyko zagrożeń zawodowych występujące u danego płatnika. Dlatego też z treści art. 29 ust. 1 ustawy wypadkowej nie można wywieść wniosku, że dane w zakresie (...) ujęte w rejestrze REGON w każdym przypadku są danymi prawidłowymi, a w konsekwencji, że zawsze podanie innego rodzaju działalności według (...) niż wynikający z rejestru REGON będzie podaniem nieprawdziwej informacji w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej. Inaczej rzecz ujmując, podanie w formularzu ZUS IWA rzeczywistego rodzaju działalności według (...) (niepokrywającego się z rejestrem REGON) nie wyczerpuje hipotezy art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej, ponieważ nie stanowi przekazania nieprawdziwych danych, o których mowa w art. 31 ustawy wypadkowej. Jedyny zarzut, jaki można w tym przypadku postawić płatnikowi, to niezgodność ze stanem faktycznym danych podanych dla potrzeb statystycznych, ale tego rodzaju czyn jest spenalizowany w ustawie o statystyce publicznej (art. 56 tej ustawy), a nie w art. 34 ustawy wypadkowej, który wymierza sankcję jedynie za opisane w nim sytuacje.

Identyczne stanowisko w omawianej kwestii przedstawił także Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 stycznia 2013 r., II UK 142/12 (OSNP 2013 nr 21-22, poz. 260).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że z materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie jednoznacznie wynika, że płatnik składek od początku powstania spółki faktycznie wykonuje działalność wskazaną pod nr (...) – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Jedynie przez niedopatrzenie wspólników tzn. nieotoczenie (zgodnie z instrukcją zawartą w formularzu wniosku) obwódką numeru porządkowego rodzaju działalności przeważającej nastąpiła zmiana w zakresie przeważającej działalności spółki (...) w rejestrze REGON na podstawie wniosku 25 marca 2010 r. Aktualizacja polegała na zmianie kodu (...) (2007) 6820 Z „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi dzierżawionymi’ na kod (...) (2007) (...) „Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków”.

Natomiast, wbrew stanowisku organu rentowego, w ocenie Sądu Okręgowego, zamiarem ustawodawcy było to aby płatnik opłacał składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości adekwatnej do rodzaju działalności, którą faktycznie wykonuje i w odniesieniu do kategorii ryzyka, które u niego rzeczywiście występuje (oczywiście z uwzględnieniem, że ustalenie kategorii ryzyka dla płatnika ma charakter prospektywny, ale z uwzględnieniem - co do zasady - danych retrospektywnych z trzech kolejnych, ostatnich lat kalendarzowych).

A zatem skoro płatnik składek ustalił wysokość stopy procentowej składki w oparciu o rodzaj działalności, którą rzeczywiście prowadził i prowadzi i ustalił ją prawidłowo za sporne okresy to w ocenie Sądu Okręgowego brak podstaw do zastosowania art. 34 w/w ustawy wypadkowej.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt 1 wyroku.

W przedmiocie kosztów Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Sąd Okręgowy zasądził w pkt 2 wyroku od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. na rzecz płatnika składek kwotę 540,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego – stosownie do treści § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron – w tym pełnomocnikowi ZUS z aktami rentowymi.

14 II 2018 roku.

K.K.-W.