Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy A. R. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu od 1 czerwca 1999 r. do 29 marca 2018 r.

na skutek odwołania A. R. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 23 kwietnia 2018 r. nr (...)- (...) decyzja nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i stwierdza, że A. R. (1) jako osoba prowadząca działalność w zakresie wolnego zawodu podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 11 czerwca
1999 r. do 29 marca 2018 r.

/-/ SSO R. Jerka

Sygn. akt: IV U 820/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2018 r., nr (...), (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j.Dz.U.2016.963 ze zm.) stwierdził, że A. R. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 11 czerwca 1999 r. do 29 marca 2018 r.

W uzasadnieniu Zakład podniósł, że według danych systemu informatycznego ZUS A. R. (1) od dnia 11 czerwca 1999 r. dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i rozliczał składki jako prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu, oraz nie uzyskał wymaganego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a także nie wskazał uprawnień do jej prowadzenia. W konsekwencji Zakład podjął postępowanie wyjaśniające w sprawie zasadności podlegania wnioskodawcy ubezpieczeniom społecznym. W wyniku złożonych przez A. R. (1) pisemnych wyjaśnień oraz dokumentów dotyczących prowadzonej działalności jako konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej, organ rentowy w świetle obowiązujących przepisów ubezpieczeniowych oraz przepisów podatkowych ocenił, że brak jest podstaw do objęcia go ubezpieczeniami społecznymi z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wykonywania wolnego zawodu. Zakład powołał się na treść art. 8 ust. 6 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz definicję wolnego zawodu jako profesji związanej z osobistym świadczeniem pracy (usług) przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę fachową, z reguły potwierdzoną wymaganymi uprawnieniami, nadawanymi przez powołane do tego organy, a praca ta (usługi) nie może być wykonywana w jakimkolwiek stosunku podległości i musi być wykonywana na rachunek własny wykonującego ten zawód. W konsekwencji Zakład uznał, że wykonywane przez wnioskodawcę usługi konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej nie stanowią działalności pozarolniczej wykonywanej w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i nie mogą stanowić podstawy objęcia A. R. (1) ubezpieczeniami z tytułu jej prowadzenia.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył A. R. (1), domagając się jej uchylenia. Wskazał, że ZUS dokonał błędnej oceny stanu faktycznego w jego sprawie oraz niewłaściwej oceny prawnej. W zakresie nieprawidłowości co do ustaleń okoliczności faktycznych podkreślił, że w istocie jego wyjaśnienia na etapie poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji były nieprecyzyjne. Dlatego też uszczegółowił, że efekty jego pracy nie trafiały do podmiotów mających siedzibę w kraju, lecz za granicę albowiem (...) ma siedzibę w Czechach. Podkreślił, że z racji tego, iż na stałe mieszka w Polsce i posiada rachunek bankowy, oczywistym było, że także tutaj podlega ubezpieczeniom społecznym i dokonuje rozliczeń podatkowych. Taki stan rzeczy został też potwierdzony kiedy rejestrował się w 1999 r jako płatnik składek w ZUS i z pomocą pracownika organu rentowego został zarejestrowany z kodem zgłoszenia jako osoba wykonująca wolny zawód. Dodał przy tym, że w kolejnych latach wielokrotnie kontaktował się z ZUS. Dotyczyło to wydawania zaświadczeń o niezaleganiu ze składkami w 2003 r., 2013 i 2015 r., ustalenia kapitału początkowego, czy kontroli konta. Wówczas organ rentowy nie kwestionował żadnych okoliczności w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym, podobnie jak w 2013 r., kiedy to wyjaśniano kwestię braku rejestracji jego działalności gospodarczej w urzędzie miasta. W podsumowaniu podniósł, że zaskarżona decyzja niesłusznie zanegowała 19–letni okres kiedy to opłacał należne składki do ZUS, co w przyszłości może pozbawić go uprawnień emerytalnych, tym bardziej, że miał przekonanie, iż podlega ubezpieczeniom społecznym, skoro organ rentowy cały czas znał jego sytuacje zawodową. Podkreślił, że od początku swojej drogi zawodowej działał dobrej wierze i w zaufaniu do organów państwa. W załączeniu do odwołania przedłożył obszerną dokumentację potwierdzającą powyższe okoliczności.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. domagał się jego oddalenia i powołując się na uzasadnienie zaskarżonej decyzji, uczynił je stanowiskiem procesowym w sprawie. Zakład powtórzył, że przeprowadzone postępowanie wyjaśniające potwierdziło, iż wnioskodawca wykonujący usługi konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów ubezpieczeniowych i jako takie nie mogą stanowić one podstawy objęcia ubezpieczeniem z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. R. (1), ur. (...), zgłosił się od dnia 11 czerwca 1999 r. do ubezpieczeń społecznych w ZUS i rozliczał składki jako prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu.

Ponieważ ubezpieczony nie uzyskał wymaganego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (CEIDG), a także nie wskazał uprawnień do jej prowadzenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w marcu 2018 r. podjął postępowanie wyjaśniające w sprawie zasadności podlegania ubezpieczeniom społecznym. W wyniku złożonych przez A. R. (1) pisemnych wyjaśnień oraz dokumentów dotyczących prowadzonej działalności jako konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej, organ rentowy uznał, że brak jest podstaw do objęcia go ubezpieczeniami społecznymi z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wykonywania wolnego zawodu i w dniu 23 kwietnia 2018 r. powołując się na treść art. 8 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wydał zaskarżoną decyzję.

Wymienioną działalność wnioskodawca prowadzi pod nr NIP: (...) będąc konsultantem międzynarodowej organizacji pozarządowej - (...) (...) (...) (...) (...) ( (...)) w P., zarejestrowanej w Republice Czeskiej. Powyższa organizacja - (...) jest jedynym odbiorcą świadczonych przez niego usług i jedynym płatnikiem. (...) ((...) (...) (...)) jest organizacją międzynarodową działającą od 150 lat, obecnie w 100 krajach. W Polsce działała w latach 1923-1949 i reaktywowała swoją działalność w 1990 r.

Przed podjęciem działalności w (...) A. R. (1) prowadził do 1998 r. korepetycje z historii i języka angielskiego.

Za świadczone usługi konsultanta, (...) wypłaca A. R. (1) honorarium, od którego skarżący odprowadza podatki i opłaca składki ZUS jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Do wykonywania obowiązków wynikających z zawartego kontraktu nie są wymagane specjalistyczne uprawnienia ani formalne kwalifikacje, lecz jedynie predyspozycje, nabyte doświadczenie oraz wiedza w zakresie wykonywanych zadań.

A. R. (1) na stałe mieszka w Polsce. Obecnie jest jedynym konsultantem tej organizacji w kraju. Posiada stały kontakt z europejskim biurem organizacji w P. i z resztą jej personelu głównie dzięki technologii IT. Jego stawiennictwo w siedzibie organizacji jest wymagana tylko podczas okresowych spotkań zwoływanych przez Sekretarza Generalnego (...).

W ramach tej działalności skarżący odbywa podróże służbowe do krajów, w których Biuro (...) prowadzi konkretne projekty. W takich podróżach występuje jako osoba reprezentująca (...) z siedzibą w P.. Usługi wykonywane na rzecz tej organizacji jako konsultanta to:

- zbieranie, analiza i edytowanie informacji na temat możliwości realizacji wspólnych celów strategicznych w poszczególnych narodowych organizacjach członkowskich (...) w różnych krajach Europy;

- koordynowanie i wspieranie wysiłków w organizacjach członkowskich na rzecz (...) w Europie;

- motywacja organizacji członkowskich (...) do udziału w międzynarodowych projektach (...);

- szkolenia liderów organizacji członkowskich w zakresie wspólnych przedsięwzięć programowych; koordynowanie i wspieranie współpracy z innymi organizacjami oraz partnerami wspierającymi.

Związane z powyższym obowiązki obejmują w szczególności : opracowywanie i edytowanie raportów i materiałów informacyjnych związanych z zadaniami organizacji, publikowanie artykułów w tym zakresie, opracowywanie i wdrażanie projektów dotyczących szkoleń liderów, wymiany młodzieży i dorosłych oraz imprez programowych, organizacja pomocy organizacjom członkowskich w wypadku trudności lub konfliktów wewnętrznych.

Wcześniej odwołujący zajmował się między innymi kwestią rozwoju ludzi młodych w Rumunii i na Ukrainie. Wówczas przyjeżdżał do tych krajów na kilka dni, zbierał informacje, odbywał spotkania, a następnie wracał do kraju i w swoim domu w biurze sporządzał raporty, strategie rozwoju. Aktualnie wnioskodawca realizuje programy na rzecz społeczeństwa w zakresie ujednolicenia obozownictwa dziecięcego i młodzieżowego. Za wykonywaną pracę wystawiał co miesiąc faktury i na tej podstawie otrzymywał wynagrodzenie.

W chwili zgłoszenia powyższej działalności w 1999 r. jako tytułu do ubezpieczenia, wnioskodawc a wraz z pracownikiem ZUS dokonał rejestracji z kodem oznaczenia przewidzianym dla osób wykonujących wolne zawody oraz rozpoczął opłacanie składek z tego tytułu.

Sprawy podatkowo-rachunkowe wnioskodawcy prowadzi Kancelaria (...) w O..

Organ rentowy od początku rejestracji skarżącego w systemie ubezpieczeń społecznych w 1999 r. znał jego sytuację zawodową. Na przestrzeni kolejnych kilkunastu lat Zakład nie kwestionował podlegania ubezpieczeniom społecznym w kontekście wykonywanej przez niego działalności jako konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej. W tym czasie wnioskodawca kilkakrotnie zwracał się do ZUS o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu ze składkami (w 2003 r., w 2013 r. i w 2015 r.), występował w 2003 r. o wypłatę zasiłku chorobowego, składał wniosek o ustalenie wartości kapitału początkowego. Ponadto Zakład w 2013 r. wyjaśniał z kancelarią (...)” kwestię braku rejestracji działalności gospodarczej w urzędzie miasta.

W dniu 30 marca 2018 r. A. R. (1) uzyskał wpis w CEIDG, gdzie jego działalność została zarejestrowana pod firmą (...).

(dowód: akta składkowe wnioskodawcy, w tym: umowa z (...), kopie zeznań PIT-36 za lata 2012-2016, wpis do CEIDG, zaskarżona decyzja; oraz: dokumenty złożone przez odwołującego – k- 9, 17, 26-27, 39-45 akt sprawy, zeznania D. M. – zapis audiowideo z rozprawy w dniu 6 września 2018 r., oraz zeznania wnioskodawcy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Istotę niniejszego procesu stanowiło ustalenie, czy organ rentowy zaskarżoną decyzją zasadnie stwierdził, że A. R. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 11 czerwca 1999 r. do 29 marca 2018 r.

Organ rentowy zarówno w odpowiedzi na odwołanie jak i w toku procesu niezmiennie wskazywał, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa. Argumentował, że wykonywane przez odwołującego usługi konsultanta międzynarodowej organizacji pozarządowej nie stanowią działalności pozarolniczej wykonywanej w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych „ Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:

a) w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

b) z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych „

Poszukiwanie przepisów definiujących osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne prowadzi do art. 4 pkt 11 ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. (Dz.U. Nr 144, poz. 930) zgodnie z który wolny zawód to „ pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu „

Zgodzić się zatem należy ze stanowiskiem organu rentowego, iż osoba wykonująca wolny zawód to taka która świadczy osobiście pracę (usługi ) posiadając specjalistyczną wiedzę fachową, z reguły potwierdzoną wymaganymi uprawnieniami nadawanymi przez powołane do tego organy, a praca ta nie może być wykonywana w jakimkolwiek stosunku podległości i musi być świadczona na rachunek własny wykonującego zawód. Chodzi o ten krąg osób, który tradycyjnie postrzegany jest jako wykonujący wolny zawód ( por art. 88 kodeks spółek handlowych ) W tym kontekście rację ma organ rentowy w zakresie w jakim twierdzi, iż wątpliwym jest to aby działalność ubezpieczonego wypełniała definicję wolnego zawodu a to z tego względu na to, iż przy jego wykonywaniu wymieniony nie posługuje się wiedzą specjalistyczną , która wymaga certyfikowania przez organ zewnętrzny ( radcowie prawni, adwokaci, rewidenci, felczerzy itp. )

Jednakże konstatacja ta wcale nie wskazuje na to, iż zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa.

Zauważyć, bowiem należy, iż niniejsza sprawa jest o tyle specyficzna i ile się weźmie pod uwagę fakt, iż organ rentowy przy zgłoszeniu się do ubezpieczenia skarżącego A. R. - 11 czerwca 1999 r. - sam miał kłopoty w zakwalifikowaniem aktywności wymienionego jako wolnego zawodu bądź pozarolniczej działalności gospodarczej. Co więcej pracownik ZUS po przeprowadzonych konsultacjach wewnętrznych, wskazał, iż prawidłowym rozwiązaniem będzie zgłoszeniem wymienionego do ubezpieczenia z kodem właściwym dla wolnego zawodu. Co istotne w długiej bo prawie 20 – letniej historii ubezpieczenia z tytułu wykonywania wolnego zawodu organ rentowy nie kwestionował tak wskazanego tytułu ubezpieczenia. Nadto co wymaga podkreślenia dysponującym tymi samymi informacjami co w roku 1999 r. nagle w 2018 roku zmienił zdanie i stwierdził, iż aktywność ta winna być kwalifikowana jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej ( ostatecznie nastąpiło zgłoszenie wymienionego do ubezpieczeń właśnie z tego tytułu w 2018 r. )

Nadto należy mieć na uwadze, iż organ rentowy nie wskazał w zaskarżonej decyzji trybu „weryfikacji „. dokonanego w 1999 r. zgłoszenia do ubezpieczenia. Szukając w zastępstwie organu takowej należy wskazać na art. 83a ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zgodnie z którym „ 1. Prawo (… ) stwierdzone decyzją ostateczną Zakładu ulega ponownemu ustaleniu ( … ) z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na to prawo ( .. .) |

Na tle tej regulacji i na tle podobnych zagadnień jak występujących w niniejszej sprawie w orzecznictwie sądowym podkreśla się iż nie może być tak, że organ władzy publicznej, po upływie kilku czy kilkunastu lat, w reakcji na stwierdzone własne nieprawidłowości interpretacyjne w procesie ustalania uprawnień - zmienia warunki ubezpieczenia obywatela, co prowadzi do sytuacji w której to obywatel ponosi wszelkie tego konsekwencje (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 22 lutego 2018 r., III AUa 737/17, LEX nr 2456166, uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 października 2016 r., I UK 386/15, LEX nr 2169474, uzasadnienie wyroku Sadu Najwyższego z dnia 13 listopada 2014 r., I UK 117/14). Wyjaśniano, iż istnieje możliwość ponownego ustalenia z urzędu tytułu niepodlegania ubezpieczeniu społecznemu ale chodzi tu wyłącznie o przypadki ujawnienie istotnych okoliczności istniejących przed wydaniem wcześniejszej decyzji, które zostały zatajone przez ubezpieczonego. Na tej podstawie Sąd Najwyższy stwierdzał, że ponownie wydana decyzja wywołuje skutek z mocą wsteczną (ex tunc). Stanowisko takie zostało zajęte przez Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 11 marca 2008 r. I UK 256/07 (OSNP 2009 nr 11-12, poz. 159); z dnia 19 września 2007 r., III UK 39/07 (OSNP 2008 nr 21-22, poz. 330) i z dnia 9 czerwca 2008 r., II UK 312/07. We wszystkich powyżej powołanych wyrokach występowała okoliczność zatajenia przez wnioskodawców istotnej okoliczności mające wpływ na kwalifikacje zgłoszonego tytułu ubezpieczenia.

Sąd Okręgowy nie ma wątpliwości, że w niniejszej sprawie mamy doczynienia właśnie z pierwszą ze wskazanych sytuacji . Co jeszcze raz wymaga podkreślenia odwołujący w 1999 r. zgłaszając się do ubezpieczeń społecznych jako osoba wykonująca wolny zawód uczynił to po konsultacji z pracownikiem ZUS, który miał świadomość jakiego rodzaju prace on wykonuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności .Wnioskodawca mógł więc oczekiwać, że jego procedura zgłoszenia do ubezpieczeń z określonym kodem jest zgodna z prawem i kierując się zaufaniem do tej instytucji, podejmował swoje dalsze decyzje życiowe oraz dochowując należytej staranności opłacał należne z tego tytułu składki do ZUS i odprowadzał podatki od osiąganego dochodu.

W tych okolicznościach zatem wydanie przez organ rentowy po 19 latach decyzji, która niweczy wieloletni okres podlegania wnioskodawcy ubezpieczeniom społecznym – jest sprzeczna z zasadą dobrej administracji, na którą w swoich orzeczeniach wskazywał Sąd Najwyższy, powołując się w tym zakresie na stanowisko Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, art. 1 Protokołu Nr 1, sporządzonej dnia 4 listopada 1950 r. w Rzymie (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z późn. zm.) oraz wypracowanego na tym tle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, a także orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego RP dotyczącego zasady lojalności państwa względem obywateli ściśle wiążącą się z bezpieczeństwem prawnym jednostki (por. np. wyrok w sprawie Moskal przeciwko Polsce z dnia 15 września 2009 r., skarga nr 10373/05 z glosą A. Bodnara, B. Grabowskiej, PiZS 2010 r., nr 6, por. też uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 2014 r., I UK 117/14, OSNP 2016/5/62).

Zgodnie z powyższym władze publiczne powinny działać z najwyższą sumiennością, zwłaszcza gdy przedmiotem jest bardzo istotne z punktu widzenia jednostki zabezpieczenie społeczne. Jeśli naruszenie prawa wystąpiło bez świadomego udziału uprawnionego, te same organy winny inaczej ocenić proporcjonalność naruszenia. Sąd Najwyższy zwracał w tym kontekście także uwagę na konstytucyjną zasadę proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP).

Na tle tych uwag zdaniem Sądu Okręgowego rygor ustania prawa do ubezpieczeń społecznych, po wielu latach opłacania składek, prowadzi do zastosowania nieproporcjonalnie drastycznej sankcji w zestawieniu z niezawinionym działaniem wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, iż w następstwie wydania zaskarżonej decyzji wymieniony utraciłby niemal połowę potrzebnego stażu niezbędnego do wypracowania świadczenia emerytalnego a nadto znaczna część uiszczonych przez niego składek ubezpieczeniowych nie uległaby zwrotowi z uwagi na termin przedawnienia. Dodatkowo należy mieć na uwadze fakt, iż opłacanie składek „ z kodu” ubezpieczenia wolnego zawodu bądź prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nic bym nie zmieniło w sytuacji wnioskodawcy skoro te dwa rodzaje ubezpieczenia de facto zrównano ( art. 8 ust. 6 pkt 3 ustawy systemowej ma przecież brzmienie „ Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu „)

Sąd Okręgowy zważył więc, że wbrew stanowisku Zakładu, odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie, dlatego też z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że A. R. (1) jako osoba prowadząca działalność w zakresie wolnego zawodu podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 11 czerwca 1999 r. do 29 marca 2018 r.

/-/ SSO Rafał Jerka