Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSR Maria Sałacińska

Ławnicy: Irena Sikorska, Grażyna Pera

Protokolant: starszy protokolant sądowy Lena Fremmel

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2018 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa D. P., A. K., G. P., E. Z., J. B. (1), J. B. (2), T. W., H. W., J. K., M. N., E. K., H. K., E. C., T. K. (1), B. R. (1), T. R. (1), E. I., A. G., H. J., M. J., M. R. (1), H. S. (1), B. L., W. G., A. P.

przeciwko Szpitalowi (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W.

o wynagrodzenie za pracę, odszkodowanie za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu

1.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki D. P. kwotę 2.418,12 zł (słownie: dwa tysiące czterysta osiemnaście złotych 12/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

2.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 2.499,58 zł (słownie: dwa tysiące czterysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych 58/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

3.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki G. P. kwotę 2.384,42 zł (słownie: dwa tysiące trzysta osiemdziesiąt cztery złote 42/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

4.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki E. Z. kwotę 2.407,50 zł (słownie: dwa tysiące czterysta siedem złotych 50/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

5.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki J. B. (1) kwotę 1.765,66 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt pięć złotych 66/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

6.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki J. B. (2) kwotę 2.620,86 zł (słownie: dwa tysiące sześćset dwadzieścia złotych 86/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

7.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki T. W. kwotę 2.225,42 zł (słownie: dwa tysiące dwieście dwadzieścia pięć złotych 42/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

8.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki H. W. kwotę 2.446,08 zł (słownie: dwa tysiące czterysta czterdzieści sześć złotych 08/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

9.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki J. K. kwotę 2.129,32 zł (słownie: dwa tysiące sto dwadzieścia dziewięć złotych 32/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

10.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki M. N. kwotę 2.089,44 zł (słownie: dwa tysiące osiemdziesiąt dziewięć złotych 44/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

11.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki E. K. kwotę 2.238,86 zł (słownie: dwa tysiące dwieście trzydzieści osiem złotych 86/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

12.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki H. K. kwotę 2.333,24 zł (słownie: dwa tysiące trzysta trzydzieści trzy złote 24/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

13.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki E. C. kwotę 2.570,72 zł (słownie: dwa tysiące pięćset siedemdziesiąt złotych 72/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

14.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki T. K. (1) kwotę 1.995,46 zł (słownie: jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt pięć złotych 46/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

15.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki B. R. (1) kwotę 2.506,60 zł (słownie: dwa tysiące pięćset sześć złotych 60/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

16.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki T. R. (1) kwotę 1.329,70 zł (słownie: jeden tysiąc trzysta dwadzieścia dziewięć złotych 70/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

17.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki E. I. kwotę 2.214,80 zł (słownie: dwa tysiące dwieście czternaście złotych 80/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

18.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki A. G. kwotę 2.224,90 zł (słownie: dwa tysiące dwieście dwadzieścia cztery złotych 90/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

19.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki H. J. kwotę 2.248,28 zł (słownie: dwa tysiące dwieście czterdzieści osiem złotych 28/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

20.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki M. J. kwotę 2.297,08 zł (słownie: dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych 08/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

21.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. na rzecz powódki M. R. (1) kwotę 1.126,10 zł (słownie: jeden tysiąc sto dwadzieścia sześć złotych 10/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

22.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki H. S. (1) kwotę 2.109,96 zł (słownie: dwa tysiące sto dziewięć złotych 96/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

23.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki B. L. kwotę 1.767,15 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt siedem złotych 15/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

24.  zasądza od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. na rzecz powódki W. G. kwotę 2.192,42 zł (słownie: dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt dwa złote 42/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2014 roku do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu;

25.  w pozostałym zakresie oddala powództwa D. P., A. K., G. P., E. Z., J. B. (1), J. B. (2), T. W., H. W., J. K., M. N., E. K., H. K., E. C., T. K. (1), B. R. (1), T. R. (1), E. I., A. G., H. J., M. J., M. R. (1), H. S. (1), B. L., W. G.;

26.  oddala w całości powództwo A. P.;

27.  zasądza na rzecz pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. tytułem zwrotu kosztów procesu:

a.  od powódki D. P. kwotę 1.008,00 zł (słownie: jeden tysiąc osiem złotych 00/100);

b.  od powódki A. K. kwotę 972,00 zł (słownie: dziewięćset siedemdziesiąt dwa złote 00/100);

c.  od powódki G. P. kwotę 432,00 zł (słownie: czterysta trzydzieści dwa złote 00/100);

d.  od powódki E. Z. kwotę 972,00 zł (słownie: dziewięćset siedemdziesiąt dwa złote 00/100);

e.  od powódki J. B. (1) kwotę 1.188,00 zł (słownie: jeden tysiąc sto osiemdziesiąt osiem złotych 00/100);

f.  od powódki J. B. (2) kwotę 936,00 zł (słownie: dziewięćset trzydzieści sześć złotych 00/100);

g.  od powódki T. W. kwotę 1.152,00 zł (słownie: jeden tysiąc sto pięćdziesiąt dwa złote 00/100);

h.  od powódki H. W. kwotę 450,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100);

i.  od powódki J. K. kwotę 1.080,00 zł (słownie: jeden tysiąc osiemdziesiąt złotych 00/100);

j.  od powódki M. N. kwotę 414,00 zł (słownie: czterysta czternaście złotych 00/100);

k.  od powódki H. K. kwotę 1.008,00 zł (słownie: jeden tysiąc osiem złotych 00/100);

l.  od powódki E. C. kwotę 972,00 zł (słownie: dziewięćset siedemdziesiąt dwa złote 00/100);

m.  od powódki B. R. (1) kwotę 432,00 zł (słownie: czterysta trzydzieści dwa złote 00/100);

n.  od powódki T. R. (1) kwotę 648,00 zł (słownie: sześćset czterdzieści osiem złotych 00/100);

o.  od powódki E. I. kwotę 1.044,00 zł (słownie: jeden tysiąc czterdzieści cztery złote 00/100);

p.  od powódki A. G. kwotę 378,00 zł (słownie: trzysta siedemdziesiąt osiem złotych 00/100);

q.  od powódki H. J. kwotę 1.044,00 zł (słownie: jeden tysiąc czterdzieści cztery złote 00/100);

r.  od powódki M. J. kwotę 486,00 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt sześć złotych 00/100);

s.  od powódki M. R. (1) kwotę 684,00 zł (słownie: sześćset osiemdziesiąt cztery złote 00/100);

t.  od powódki H. S. (1) kwotę 252,00 zł (słownie: dwieście pięćdziesiąt dwa złote 00/100);

u.  od powódki B. L. kwotę 450,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych 00/100);

v.  od powódki W. G. kwotę 1.044,00 zł (słownie: jeden tysiąc czterdzieści cztery złote 00/100);

w.  od powódki A. P. kwotę 900,00 zł (słownie: dziewięćset złotych 00/100);

28.  znosi wzajemnie koszty procesu pomiędzy powódką E. K. a pozwanym Szpitalem (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W.;

29.  znosi wzajemnie koszty procesu pomiędzy powódką T. K. (1) a pozwanym Szpitalem (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W.;

30.  nakazuje pobrać od pozwanego Szpitala (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. rzecz Skarbu Państwa – konto bankowe Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie łącznie kwotę 2.607,08 zł (słownie: dwa tysiące sześćset siedem złotych 08/100) tytułem opłat sądowych od pozwów, od uiszczenia których powódki były zwolnione z mocy ustawy;

31.  nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności:

a.  w pkt 1 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

b.  w pkt 2 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

c.  w pkt 3 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

d.  w pkt 4 do kwoty 1.711,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset jedenaście złotych 00/100);

e.  w pkt 5 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

f.  w pkt 6 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

g.  w pkt 7 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

h.  w pkt 8 do kwoty 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100);

i.  w pkt 9 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

j.  w pkt 10 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

k.  w pkt 11 do kwoty 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100);

l.  w pkt 12 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

m.  w pkt 13 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

n.  w pkt 14 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

o.  w pkt 15 do kwoty 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100);

p.  w pkt 16 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

q.  w pkt 17 do kwoty 1.711,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset jedenaście złotych 00/100);

r.  w pkt 18 do kwoty 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100);

s.  w pkt 19 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

t.  w pkt 20 do kwoty 1.680,00 zł (słownie: jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych 00/100);

u.  w pkt 21 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

v.  w pkt 22 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

w.  w pkt 23 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100);

x.  w pkt 24 do kwoty 1.740,00 zł (słownie: jeden tysiąc siedemset czterdzieści złotych 00/100).

Sygn. akt VI P 203/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 marca 2014 roku (data prezentaty) powódki D. P., A. K., G. P., E. Z., J. B. (1), J. B. (2), T. W., H. W., J. K., M. N., E. K., H. K., E. C., T. K. (1), B. R. (2), T. R. (1), E. I., A. G., H. J., M. J., M. R. (2), H. S. (1), B. L., W. G. oraz A. P. wniosły o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego Szpitala (...). Dr. (...). J. B. (3) S. (...) w W. następujących kwot:

1)  na rzecz powódki D. P. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

2)  na rzecz powódki A. K. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty., na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego w ww. okresie za naruszanie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

3)  na rzecz powódki G. P. kwoty 6.600 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 5.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 lipca 2013 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.600 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

4)  na rzecz powódki E. Z. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

5)  na rzecz powódki J. B. (1) kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. – 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

6)  na rzecz powódki J. B. (2) kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w' okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

7)  na rzecz powódki T. W. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

8)  na rzecz powódki H. W. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

9)  na rzecz powódki J. K. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. – 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

10)  na rzecz powódki M. N. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. – 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

11)  na rzecz powódki E. K. kwoty 5.386 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 sierpnia 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

12)  na rzecz powódki H. K. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

13)  na rzecz powódki E. C. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

14)  na rzecz powódki T. K. (1) kwoty 5.386 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 1 grudnia 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

15)  na rzecz powódki B. R. (1) kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

16)  na rzecz powódki T. R. (1) kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

17)  na rzecz powódki E. I. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

18)  na rzecz powódki A. G. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

19)  na rzecz powódki H. J. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

20)  na rzecz powódki M. J. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

21)  na rzecz powódki M. R. (1) kwoty 6.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 5.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 15 marca 2010 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

22)  na rzecz powódki H. S. (1) kwoty 5.386 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 15 lipca 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

23)  na rzecz powódki B. L. kwoty 5.500 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 26 listopada 2009 r. - 6 grudnia 2012 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.500 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

24)  na rzecz powódki W. G. kwoty 7.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 6.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

25)  na rzecz powódki A. P. kwoty 6.680 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 5.000 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 24 marca 2011 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Powódki wniosły też o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódki wskazały, że większość z nich została pierwotnie zatrudniona w pozwanym Szpitalu w charakterze salowych. Jednak na mocy porozumień zmieniających bądź wypowiedzeń zmieniających dokonanych w latach 2005-2007 pozwany zmienił ich stanowisko pracy z salowych na sprzątaczki, zapewniając jednocześnie, że zmiana nazwy stanowiska nie pociągnie za sobą niekorzystnych zmian finansowych. Powódki dalej podniosły, że na skutek owej zmiany nazwy stanowiska pracy zakres ich obowiązków nie uległ żadnym zmianom, utraciły zaś one prawo do dodatków za pracę w soboty, niedziele i święta, które nadal przysługiwały salowym. Wobec tego powódki za taką samą pracę, jak praca salowych otrzymują niższe wynagrodzenie. W ocenie powódek więc postanowienia porozumień zmieniających i wypowiedzeń zmieniających oraz umów o pracę kształtujących zasady zatrudnienia i wynagrodzenia powódek w sposób dyskryminujący są nieważne, domagają się więc one zasądzenia na ich rzecz od pozwanego wynagrodzenia za okres nieprzedawniony w wysokości takiej, jaką otrzymałyby, gdyby były zatrudnione jako salowe. Ponadto domagają się one zasądzenia na ich rzecz od pozwanego odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

(pozew – k. 1 – 11)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie wszystkich powództw w całości oraz o zasądzenie od powódek na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podkreślił, że na skutek zmian wprowadzonych w regulaminie wynagradzania od dnia 1 grudnia 2010 roku w pozwanym nie przysługują dodatki za pracę w soboty, niedziele i święta ani sprzątaczkom, ani też salowym. Wobec tego pozwany podniósł, że zarówno sprzątaczki jak i salowe mają jednakowe zasady wynagradzania, brak jest więc jakiejkolwiek dyskryminacji. Ponadto pozwany dodał, że przed wprowadzeniem owych zmian do regulaminu wynagradzania również nie było podstaw do uznawania, że dochodzi do dyskryminacji płacowej, bowiem sprzątaczki miały inny zakres obowiązków niż salowe, a także pracowały w innym systemie czasu pracy.

(odpowiedź na pozew – k. 20 - 25)

Pismem procesowym z dnia 17 sierpnia 2015 roku (data na kopercie) powódki: D. P., A. K., G. P., E. Z., J. B. (1), J. B. (2), T. W., H. W., J. K., M. N., E. K., H. K., E. C., T. K. (1), B. R. (2), T. R. (1), E. I., A. G., H. J., M. J., M. R. (2), H. S. (1), B. L., W. G. oraz A. P. zmodyfikowały swoje roszczenie i wniosły o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego następujących kwot:

1)  na rzecz powódki D. P. kwoty 12.558,12 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.878,12 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

2)  na rzecz powódki A. K. kwoty 12.639,58 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.959,58 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego w ww. okresie za naruszanie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

3)  na rzecz powódki G. P. kwoty 10.757,12 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.157,12 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 lipca 2013 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.600 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

4)  na rzecz powódki E. Z. kwoty 12.223,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.543,20 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

5)  na rzecz powódki J. B. (1) kwoty 11.905,66 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.225,66 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. – 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

6)  na rzecz powódki J. B. (2) kwoty 12.760,86 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 11.080,86 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w' okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

7)  na rzecz powódki T. W. kwoty 12.330,22 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.650,22 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

8)  na rzecz powódki H. W. kwoty 11.324,58 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.644,58 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

9)  na rzecz powódki J. K. kwoty 12.269,32 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.589,32 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. – 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

10)  na rzecz powódki E. K. kwoty 5.946,86 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.560,86 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 sierpnia 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

11)  na rzecz powódki H. K. kwoty 12.473,24 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.793,24 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

12)  na rzecz powódki E. C. kwoty 12.710,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 11.030,72 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

13)  na rzecz powódki T. K. (1) kwoty 6.297,46 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 4.911,46 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 1 grudnia 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

14)  na rzecz powódki B. R. (1) kwoty 11.385,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.705,10 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

15)  na rzecz powódki T. R. (1) kwoty 11.469,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.789,70 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

16)  na rzecz powódki E. I. kwoty 12.051,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.371,80 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

17)  na rzecz powódki H. J. kwoty 12.388,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.708,28 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

18)  na rzecz powódki M. J. kwoty 11.612,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.932,18 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

19)  na rzecz powódki M. R. (1) kwoty 11.266,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 9.586,10 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 15 marca 2010 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

20)  na rzecz powódki H. S. (1) kwoty 7.329,36 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 5.943,36 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 15 lipca 2011 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.386 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

21)  na rzecz powódki B. L. kwoty 8.598,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 7.098,75 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 26 listopada 2009 r. - 6 grudnia 2012 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.500 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

22)  na rzecz powódki W. G. kwoty 12.332,42 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 10.652,42 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 31 lipca 2009 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu;

23)  na rzecz powódki A. P. kwoty 9.168,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, na którą składają się: kwota 7.488,19 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego przez tą osobę w okresie 24 marca 2011 r. - 31 marca 2014 r. na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz kwota 1.680 zł jako wartość minimalnego odszkodowania należnego za naruszanie w ww. okresie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

(pismo procesowe z dnia 17.08.2015r. – k. 279 – 284)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka D. P. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. (poprzednio W. (...)im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1997 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 36)

Powódka A. K. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. (poprzednio W. (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1997 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 37)

Powódka G. P. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. (poprzednio W. (...)im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 lipca 1993 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 32)

Powódka J. B. (1) jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...)w W. (poprzednio W. (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1995 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, wypowiedzenie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 39)

Powódka J. B. (2) jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. (poprzednio W. (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1994 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 40)

Powódka T. W. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) S. (...) w W. (poprzednio W. (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1995 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 41)

Powódka H. W. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 2 maja 2007 roku, w tym na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest ona zatrudniona od dnia 20 czerwca 2008 roku. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.680,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 42)

Powódka J. K. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1999 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, wypowiedzenie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 43)

Powódka M. N. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1999 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 44)

Powódka E. K. była zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony od dnia od dnia 15 maja 2006 roku do dnia 31 sierpnia 2011 roku, na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.680,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, świadectwo pracy – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 35)

Powódka H. K. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 1 lutego 2007 roku, a od dnia 1 maja 2010 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 45)

Powódka E. C. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 5 stycznia 1997 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku kucharza, a następnie od dnia 1 kwietnia 2002 roku na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające, wypowiedzenie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 46)

Powódka T. K. (1) była zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 czerwca 1995 roku do dnia 30 listopada 2011 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, wypowiedzenie zmieniające, świadectwo pracy – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 34)

Powódka B. R. (1) jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 18 maja 2009 roku, w tym od dnia 1 grudnia 2011 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.680,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 47)

Powódka T. R. (1) jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 1 lipca 2001 roku, w tym od dnia 1 października 2002 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, wypowiedzenie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 48)

Powódka E. I. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 16 czerwca 2003 roku, w tym od dnia 1 stycznia 2009 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.711,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 49)

Powódka A. G. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 15 czerwca 2009 roku, w ty od dnia 15 września 2011 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.680,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 50)

Powódka H. J. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1999 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 51)

Powódka M. J. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 12 lutego 2007 roku, w tym od dnia 12 maja 2009 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 15 marca 2007 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.680,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę, porozumienie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 52)

Powódka M. R. (1) jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 15 marca 2010 roku. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 53)

Powódka H. S. (1) była zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 1998 roku do dnia 19 kwietnia 2012 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 grudnia 2005 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, porozumienie zmieniające, świadectwo pracy – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 31)

Powódka B. L. była zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 16 czerwca 2003 roku, w tym od dnia 16 lipca 2007 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, do dnia 6 grudnia 2012 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku podpisania przez nią porozumienia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 7 sierpnia 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę, porozumienie zmieniające, świadectwo pracy – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 33)

Powódka W. G. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. (poprzednio Wojewódzki Szpital (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) w W.) od dnia 1 czerwca 1990 roku. Powódka początkowo pracowała na stanowisku salowej. W wyniku wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego warunki umowy o pracę od dnia 1 lutego 2006 roku jej stanowisko pracy zostało zmienione na stanowisko sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowa o pracę, wypowiedzenie zmieniające – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 54)

Powódka A. P. jest zatrudniona w pozwanym Szpitalu (...) im. prof. dr. med. J. B. (3) SPZOZ w W. od dnia 2 lutego 2010 roku, ostatnio na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony do dnia 1 maja 2015 roku. Powódka została zatrudniona na stanowisku sprzątaczki. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.740,00 zł brutto.

(dowód: umowy o pracę – akta osobowe, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 55)

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki E. Z. liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.711,00 zł brutto.

(dowód: zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 38)

Pod koniec 2005 roku doszło do zmian organizacyjnych w pozwanym szpitalu. W wyniku tych zmian części dotychczasowych salowych zaproponowano zmianę ich stanowiska pracy z salowych na sprzątaczki. Niektóre powódki, które były wówczas zatrudnione w pozwanym podpisały porozumienie zmieniające ich stanowiska pracy, a niektórym ich stanowisko zostało zmienione w drodze wręczenia im wypowiedzenia zmieniającego. Po tych zmianach powódki musiały wykonywać w ciągu 8 godzin swoje obowiązki, które wcześniej wykonywały w ciągu 12-godzinej zmiany.

(dowód: wypowiedzenia zmieniające i porozumienia zmieniające – akta osobowe powódek, zeznania świadka R. C. – k. 236 - 238, zeznania świadka B. G. – protokół rozprawy z dnia 15.01.2016r. od 00:11:54 do 01:02:29)

Z dniem 1 grudnia 2010 roku do regulaminu wynagradzania została wprowadzona zmiana, zgodnie z którą od tego dnia pracownicy nie mieszczący się w definicji pracownika medycznego utracą uprawnienia do dodatków nocnych (65%) i świątecznych (45%) za pracę zmianową (§3 zarządzenia nr (...)). Zgodnie z nowym brzmieniem §9 ust. 2.1 i 3 tego regulaminu tylko pracownikom wykonującym zawód medyczny przysługuje, zamiast dodatkowego wynagrodzenia za pracę w orze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości co najmniej 65% stawki godzinowej za pracę w godzinach nocnych, oraz dodatek wysokości co najmniej 45% stawki godzinowej za każda godzinę pracy w porze dziennej w soboty, niedziele i święta. Zgodnie z §9 ust. 2.2 tego nowego regulaminu wynagradzania pracownikiem wykonującym zawód medyczny jest osoba uprawniona do udzielania świadczeń zdrowotnych, na podstawie odrębnych przepisów, legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielenia świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Wprowadzenie tej zmiany do regulaminu wynagradzania oznaczało, że od dnia 1 grudnia 2010 roku zarówno sprzątaczki, jak i salowe gospodarcze i salowe pracujące na oddziałach zamkniętych straciły prawo do owego dodatku za pracę w godzinach nocnych oraz za pracę w soboty, niedziele i święta, wynikającego z regulaminu pracy.

(dowód: zarządzenie nr (...) – k. 63 – 65, zarządzenie nr (...) – k. 56, regulamin wynagradzania – k. 57 – 62)

Do dnia 30 listopada 2010 roku wynikający z regulaminu wynagradzania dodatek za pracę w niedziele i święta oraz za pracę w porze nocnej przysługiwał wszystkim salowym, czyli zarówno salowym pracującym na oddziałach zamkniętych, jak i salowym gospodarczym. Dodatek ten jednocześnie nie przysługiwał powódkom, zatrudnionym na stanowiskach sprzątaczek. Za pracę w niedziele i święta oraz w godzinach nocnych w okresie do dnia 30 listopada 2010 roku powódki, gdyby otrzymywały wskazane wyżej dodatki tak jak wszystkie pozostałe salowe, powinny z tego tytułu otrzymać następujące kwoty:

1)  na rzecz powódki D. P. – 2.418,12 zł za 639 godzin pracy,

2)  na rzecz powódki A. K. – 2.499,58 zł za 660 godzin pracy;

3)  na rzecz powódki G. P. – 2.384,42 zł za 630 godzin pracy;

4)  na rzecz powódki E. Z. – 2.407,50 zł za 630 godzin pracy;

5)  na rzecz powódki J. B. (1) – 1.765,66 zł za 470 godzin pracy;

6)  na rzecz powódki J. B. (2) – 2.620,86 zł za 692 godziny pracy;

7)  na rzecz powódki T. W. – 2.225,42 zł za 590 godzin pracy;

8)  na rzecz powódki H. W. – 2.446,08 zł za 646 godzin pracy;

9)  na rzecz powódki J. K. – 2.129,32 zł za 566 godzin pracy;

10)  na rzecz powódki M. N. – 2.089,44 zł za 555 godzin pracy;

11)  na rzecz powódki E. K. – 2.238,86 zł za 596 godzin pracy;

12)  na rzecz powódki H. K. – 2.333,24 zł za 618 godzin pracy;

13)  na rzecz powódki E. C. – 2.570,72 zł za 682 godzin pracy;

14)  na rzecz powódki T. K. (1) – 1.995,46 zł za 526 godzin pracy;

15)  na rzecz powódki B. R. (1) – 2.506,60 zł za 663 godzin pracy;

16)  na rzecz powódki T. R. (1) – 1.329,70 zł za 354 godzin pracy;

17)  na rzecz powódki E. I. – 2.214,80 zł za 588 godzin pracy;

18)  na rzecz powódki A. G. – 2.224,90 zł za 590 godzin pracy;

19)  na rzecz powódki H. J. – 2.248,28 zł za 596 godzin pracy;

20)  na rzecz powódki M. J. – 2.297,08 zł za 606 godzin pracy;

21)  na rzecz powódki M. R. (1) – 1.126,10 zł za 300 godzin pracy;

22)  na rzecz powódki H. S. (1) – 2.109,96 zł za 558 godzin pracy;

23)  na rzecz powódki B. L. – 1.767,15 zł za 466 godzin pracy;

24)  na rzecz powódki W. G. – 2.192,42 zł za 578 godzin pracy.

(dowód: wykaz wynagrodzeń – k. 69 – 70 i 73, wykaz przepracowanych godzin – k. 71 – 72)

Powódki według stanu na dzień 31 marca 2014 roku miały uposażenie zasadnicze w wysokości 1.450,00 zł brutto miesięcznie. Niektóre sprzątaczki, poza powódkami, miały też uposażenie w wysokości 1.400,00 zł brutto miesięcznie. Takie samo uposażenie miały też salowe gospodarcze. Z kolei salowe pracujące na oddziałach zamkniętych – na Bloku Operacyjnym, w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym oraz w Oddziale Intensywnej Terapii –miały uposażenie w wysokości 1.615,00 zł, czyli o 165,00 zł większe.

(dowód: wykaz zatrudnienia na stanowiskach salowych i sprzątaczek na dzień 31 marca 2014 roku – k. 132 – 134)

W pozwanym funkcjonowały trzy rodzaje stanowisk pracy:

- sprzątaczka,

- salowa gospodarcza,

- salowa.

Jeśli chodzi o sprzątaczki i salowe gospodarcze, to ich zakres obowiązków był podobny, pracowały w podobnym systemie czasu pracy. Salowe gospodarcze (gospodarczo - pomocnicze) w ramach swych obowiązków miały:

- przyjmowanie posiłków od firmy cateringowej,

- higieniczne transportowanie posiłków, porcjowanie ich i pomoc pielęgniarkom przy rozdawaniu posiłków,

- mycie i dezynfekcja naczyń,

- prowadzenie segregacji brudnej bielizny, odbieranie czystej bielizny, z wyłączeniem transportu dot. Bloku Operacyjnego,

- transport środków, materiałów na potrzeby oddziału,

- sprawowanie kontroli nad używaniem i zużyciem środków czystości i dezynfekcji,

- utrzymywanie w nienagannej czystości magazynków,

- transportowanie materiałów do sterylizacji i ze sterylizacji,

- transportowanie materiałów do badań, dostarczenie wyniku badań do oddziału na polecenie pielęgniarki,

- pomoc przy sprzątaniu w razie nieobecności sprzątaczek,

- wykonywanie wszelkich zaleceń lekarzy i pielęgniarek związanych ze stanowiskiem pracy, mieszczących się w możliwościach kwalifikacyjnych pracownika.

Z kolei sprzątaczki w swym zakresie obowiązków miały:

- mycie i dezynfekcja pomieszczeń, sprzętów, parapetów, okien, ścian i łóżek, ze szczególnym podejściem epidemiologicznym przy utrzymywaniu higieny pomieszczeń zabiegowych, mycie i dezynfekcja łóżek, założenie czystej pościeli na łóżko i przygotowanie dla następnego pacjenta,

- stosowanie detergentów i środków dezynfekujących,

- zabezpieczenie i przechowywanie środków czystości oraz dezynfekcji,

- segregacja odpadów zgodnie z obowiązującą procedurą,

- utrzymywanie nienagannej czystości w oddziale, w toaletach i w brudowniku,

- pomoc przy transporcie chorych, pomoc salowej gospodarczej przy transporcie środków i materiałów na potrzeby oddziału,

- na polecenie pielęgniarki transportowanie materiału do badań i dostarczanie wyników z powrotem na oddział.

Ponadto sprzątaczki wykonywały niektóre czynności, jak np. segregacja brudnej bielizny i jej transport, czy utrzymywanie higieny kuchenki, mycie i dezynfekcja naczyń, w zastępstwie salowych gospodarczych.

Sprzątaczki i salowe gospodarcze pracowały na 10-godzinnych zmianach, od 7 rano do 17 po południu, albo od 8 rano do 18 po południu, czasami od 11 rano do 21 wieczorem. Nie pracowały one na dyżurach w godzinach nocnych.

Jeśli zaś chodzi o salowe pracujące w Zespole Higieny Oddziałów o szczególnych wymogach epidemiologicznych: Oddział Intensywnej Terapii, Szpitalny Oddział Ratunkowy, Blok Operacyjny i POOP (dalej też jako: salowe na oddziałach zamkniętych) to pracowały one w systemie zmianowym czasu pracy. Salowe na oddziałach zamkniętych pracowały w równoważnym systemie czasu pracy na zmianach trwających po 12 godzin, od 8 rano do 20 wieczorem i od 20 wieczorem do 8 rano dnia następnego. Pracowały one tylko na zamkniętych oddziałach. W ramach swych obowiązków salowe te, oprócz obowiązków podobnych, jakie miały w swym zakresie sprzątaczki, czy salowe gospodarcze, pomagały w toalecie chorych, transportowały zwłoki, pomagały przy toalecie pośmiertnej, transportowały krew, a także wykonywały wszelkie zalecenia lekarzy i pielęgniarek związane ze stanowiskiem pracy, mieszczące się w ich możliwościach kwalifikacyjnych.

Salowe na oddziałach zamkniętych zajmują się dezynfekcją specjalistycznego sprzętu medycznego, sprzątaczki zaś w oddziałach otwartych nie dezynfekują znajdującego się tam sprzętu – zajmują się tym na tych oddziałach pielęgniarki. Salowe pracujące na oddziałach zamkniętych muszą przygotować salę operacyjną do każdej operacji, a następnie sprzątnąć salę operacyjną po każdej operacji. Takich operacji może być w ciągu dnia 20, a nawet 30. Z kolei sprzątaczki na pozostałych oddziałach mają harmonogram sprzątania, tzw. plan higieny, według którego sprzątają poszczególne sale. Zgodnie z tym planem pomieszczenia w oddziałach otwartych są sprzątane dwukrotnie w ciągu dnia, chyba, że dojdzie do zalania płynami ustrojowymi, wówczas konieczne jest dodatkowe sprzątnięcie pomieszczenia. Salowe na oddziałach zamkniętych mają częsty kontakt z krwią, podczas gdy w przypadku sprzątaczek ten kontakt jest dużo rzadszy, a ponadto sprzątaczki zajmują się sprzątnięciem krwawych zanieczyszczeń dopiero po uprzednim zdezynfekowaniu tej krwi przez pielęgniarki. Salowe na oddziałach zamkniętych w niektórych przypadkach mogą też być proszone do pomocy przy wykonywaniu prostych czynności przy operacji.

Na oddziałach zamkniętych jest szczególny reżim sanitarny w porównaniu do oddziałów otwartych, taki reżim poza oddziałami zamkniętymi panuje na oddziale oparzeniowym. Ponadto na każdym oddziale otwartym jest gabinet zabiegowy o podwyższonym standardzie epidemiologicznym, nie jest to jednak to samo co reżim sanitarny na oddziałach zamkniętych. Na oddziale (...) jest najwięcej pacjentów, około 150- 200 dziennie. Na oddziałach zamkniętych potrzebna jest 24-godzinna praca salowych. Na oddziałach zamkniętych jeśli dziecko zwymiotuje w nocy to salowa ma obowiązek od razu to posprzątać. Na oddziałach otwartych, gdzie pracują powódki jako sprzątaczki, jeśli dziecko zwymiotuje w nocy to pielęgniarka przykrywa to ligniną i czeka, aż rano sprzątaczka przyjdzie do pracy i to sprzątnie.

(dowód: zakres obowiązków salowej gospodarczo – pomocniczej – k. 352 – 353, zakres obowiązków salowej na oddziałach zamkniętych – k. 135 – 136 verte, zakres obowiązków sprzątaczki – k. 137 – 138 verte, zeznania świadka R. C. – k. 236 - 238, zeznania świadka K. K. – k. 238 - 239, zeznania świadka B. G. – protokół rozprawy z dnia 15.01.2016r. od 00:11:54 do 01:02:29, zeznania świadka E. G. - protokół rozprawy z dnia 15.01.2016r. od 01:03:35 do 01:42:55, zeznania świadka E. W. - protokół rozprawy z dnia 15.01.2016r. od 01:43:48 do 02:12:18, procedura bloku operacyjnego i POOP – k. 193 – 203, zeznania powódki G. P. – protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:34:11 do 00:42:35, zeznania powódki A. P. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:44:11 do 00:49:33, zeznania powódki D. P. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:49:35 do 00:59:33, zeznania powódki M. R. (1) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:07:55 do 01:13:19, zeznania powódki T. R. (2) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:13:27 do 01:23:01, zeznania powódki T. W. – protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:27:48 do 01:31:44)

Pozwany zatrudnia również salowe gospodarczo – pomocnicze w przychodni przyszpitalnej. Stanowisko to łączy w sobie obowiązki salowej gospodarczej i sprzątaczki pracujących w szpitalu.

(dowód: zakres obowiązków salowej gospodarczo – pomocniczej w przychodni przyszpitalnej – k. 350 – 351 verte)

Powódki nie były dyskryminowane ze względu na jakąkolwiek cechę osobistą.

(dowód: zeznania powódki J. B. (2) – protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 00:19:40 do 00:32:20, zeznania powódki J. B. (1) - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 00:32:38 do 00:38:46, zeznania powódki E. C. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 00:38:59 do 00:47:27, zeznania powódki A. G. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 00:47:27 do 00:59:59, zeznania powódki W. G. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:00:16 do 01:04:05, zeznania powódki E. I. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:04:16 do 01:08:11, zeznania powódki M. J. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:08:17 do 01:14:01, zeznania powódki H. J. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:14:09 do 01:19:28, zeznania powódki H. K. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:19:38 do 01:27:02, zeznania powódki E. K. - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:27:11 do 01:36:53, zeznania powódki T. K. (1) - protokół rozprawy z dnia 21.09.2016r. od 01:37:00 do 01:41:00, zeznania powódki A. K. – protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:06:02 do 00:20:35, zeznania powódki J. K. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:20:35 do 00:28:34, zeznania powódki B. L. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:28:36 do 00:34:00, zeznania powódki G. P. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:34:11 do 00:42:35, zeznania powódki A. P. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:44:11 do 00:49:33, zeznania powódki D. P. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:49:35 do 00:59:33, zeznania powódki B. R. (1) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 00:59:40 do 01:07:50, zeznania powódki M. R. (1) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:07:55 do 01:13:19, zeznania powódki T. R. (2) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:13:27 do 01:23:01, zeznania powódki H. S. (2) - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:23:07 do 01:27:43, zeznania powódki T. W. – protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:27:48 do 01:31:44, zeznania powódki H. W. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:31:47 do 01:36:12, zeznania powódki E. Z. - protokół rozprawy z dnia 10.02.2017r. od 01:36:15 do 01:41:59)

Wyrokiem z dnia 29 marca 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI P 422/09 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od pozwanego w niniejszej sprawie na rzecz: D. P., J. B. (2), T. W., G. P., H. M., T. K. (1), E. K. oraz H. J. odpowiednie kwoty tytułem wyrównania wynagrodzenia w okresach od poszczególnych miesięcy w 2006 roku do daty wniesienia pozwów przez poszczególną z powódek, co miało miejsce w 2009 roku.

Z kolei wyrokiem z dnia 21 marca 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI P 439/09 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od pozwanego w niniejszej sprawie na rzecz: T. K. (2), J. K., J. B. (4) i B. L. odpowiednie kwoty tytułem wyrównania wynagrodzenia. Od powyższego wyroku pozwany w niniejszej sprawie złożył apelację, która jednak została oddalona wyrokiem z dnia 10 października 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VII Pa 108/12 przez Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

(dowód: wyrok SR z dnia 29.03.2013r. w sprawie VI P 422/09 wraz z uzasadnieniem – k. 373 – 386, wyrok SO z dnia 10.10.2012r. w sprawie VII Pa 108/12 wraz z uzasadnieniem – k. 397 – 425)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dowody z dokumentów, których wiarygodność nie została skutecznie zakwestionowana przez strony w toku postępowania. Sąd oparł się również na zeznaniach świadków i stron, różnie jednak oceniając ich wiarygodność.

Odnośnie zeznań powódek Sąd miał na uwadze, że powódki J. B. (2), J. B. (1), E. C., W. G., E. I., H. J., T. K. (1), A. K., J. K., B. L., G. P., D. P., T. R. (2), H. S. (2), T. W., E. Z. podczas swych zeznań podkreślały, że zmieniając stanowisko pracy z salowej na sprzątaczkę w rzeczywistości wykonywały dalej te same czynności, które przed zmianą stanowiska pracy wykonywały jako salowe. Sąd zauważył jednak, że powódki pozostały w pracy na swoich oddziałach, na których pracowały wcześniej jako salowe, ewentualnie nawet przy zmianie oddziałów, nie były delegowane do pracy w oddziałach zamkniętych, oprócz sporadycznych przypadków powódki J. B. (1) (oddelegowana jeden raz, 5 lub 7 lat temu), E. I. (1,5 dnia pracy na bloku operacyjnym), H. J. (praca na (...)ze 3 lub 4 dni, ale nie wiadomo w jakim okresie), G. P. (3 godziny oddelegowania na (...)) i T. R. (2) (kilka godzin pracy na (...)ze). Ich zakres pracy więc nie zmienił się, co w ocenie Sądu należy kwalifikować jako wykonywanie pracy bardzo podobnej do pracy na stanowiskach salowych gospodarczych, ale już nie do pracy na stanowiskach salowych pracujących na oddziałach zamkniętych. Stąd też zeznania powódek w tym zakresie nie oznaczają, że w rzeczywistości powódki wykonywały te same czynności co salowe pracujące na oddziałach zamkniętych.

I tak powódka J. B. (2) pracowała przed zmianą stanowiska na oddziale laryngologii, dalej zeznała, że po zmianie stanowiska na sprzątaczkę była „rzucana” po wszystkich oddziałach, jednak z jej zeznań wynika, że nigdy nie była delegowana do pracy na bloku operacyjnym (oprócz takiego bloku na oddziale laryngologii), na (...)ze, czy na oddziale intensywnej terapii. Powódka J. B. (1) pracowała na oddziale chirurgii ogólnej, raz była jedynie delegowana na blok operacyjny, ale miało to mieć miejsce w okolicach 2009 – 2011 roku. Powódka E. C. również pracowała na oddziale chirurgii ogólnej, zeznała, że nigdy nie była delegowana na którykolwiek z oddziałów zamkniętych oraz, że jedynie wydaje jej się, że ma więcej pracy niż salowa na oddziale zamkniętym. Powódka E. I. pracowała na oddziale okulistyki, przez 1,5 dnia pracowała ona na bloku operacyjnym, jednak zrezygnowała. Powódka W. G. pracowała na oddziale patologii noworodka i niemowlęcia, powódka H. J. na oddziale pediatrycznym i alergologicznym, powódka T. K. (1) na oddziale patologii noworodka i niemowlęcia, powódka J. K. na oddziale patologii noworodka i niemowlęcia, powódka B. L. na oddziale alergologii, powódka D. P. na oddziale chirurgii urazowej, powódka T. R. (2) na oddziale okulistyki, powódka T. W. na oddziale alergologii, powódka E. Z. na bloku laryngologicznym. Powódka A. K. pracowała na alergologii i na chirurgii urazowej, przyznała też ona, że nie była nigdy na oddziale zamkniętym. Z kolei powódka G. P. pracowała na oddziale pediatrycznym, była tylko raz delegowana na (...), ale jej delegacja trwała zaledwie 3 godziny. Powódka T. R. (2) była na (...) jedynie przez kilka godzin, ponieważ nie było żadnej salowej na (...). Jednak sama powódka T. R. (2) przyznała w swych zeznaniach, że nie sprząta na oddziałach zamkniętych, ponieważ tam są inne warunki. Z kolei powódka E. I. zeznała co prawda, że przez półtora dnia pracowała na oddziale zamkniętym, ale nie zostało w żaden sposób sprecyzowane, ani jaki to był oddział, ani kiedy to miało miejsce.

Powódka A. G. została od razu zatrudniona na stanowisku sprzątaczki, pracowała na oddziałach chirurgii ogólnej, na oparzeniach, potem na pediatrii, najdłużej pracowała na neurochirurgii, neurologii. Powódka podała co prawda, że pracowała na bloku operacyjnym, ale chodziło jej o pracę w innym szpitalu niż pozwany, stąd też nie może ona porównywać pracy w pozwanym na oddziałach zamkniętych do pracy na takich oddziałach w innych szpitalach. Sama powódka zresztą w swych zeznaniach przyznała, że nie wie, jak wygląda praca na oddziałach zamkniętych w pozwanym szpitalu. Również powódka M. J. została zatrudniona od razu na stanowisku sprzątaczki, pracowała ona na oddziale chirurgii urazowej, jednocześnie zeznała, że nigdy nie była delegowana do pracy na oddziale zamkniętym. Od razu na stanowiskach sprzątaczek zostały też zatrudnione powódki: H. K., która pracowała na oddziałach alergologii, chirurgii ogólnej oraz na oddziale pediatrycznym, A. P., która pracowała na oddziale okulistyki, nie pracowała nigdy na oddziale zamkniętym, B. R. (1), która pracowała na oddziale chirurgii ogólnej, M. R. (1), która pracowała na oddziale neurochirurgii i neurologii oraz H. W., która nigdy nie pracowała na oddziale zamkniętym,

W związku z powyższym Sąd nie uznał za wiarygodne zeznań wskazanych wyżej powódek w zakresie, w jakim twierdziły one, że w rzeczywistości ich zakres obowiązków niczym nie różni się od zakresu obowiązków wykonywanych przez salowe pracujące na oddziałach zamkniętych. Sąd miał na uwadze, że powódki nie miały doświadczenia w pracy na tych oddziałach zamkniętych, nie mogą wiec wiarygodnie i obiektywnie ocenić faktycznego zakresu wykonywanych obowiązków. Odnośnie zaś powódek, które były delegowane do pracy na oddziałach zamkniętych Sąd miał na uwadze, że ich delegowanie miało charakter sporadyczny i krótkotrwały, powódki przebywały tam zwykle po kilka godzin. Jest to zbyt krótki czas, aby móc ocenić rzetelnie zakres obowiązków oraz porównać zakres obowiązków powódek pracujących na stanowiskach sprzątaczek oraz salowych na oddziałach zamkniętych.

Jednocześnie z porównania dokumentów dotyczących zakresów obowiązków na stanowiskach sprzątaczki i salowej pracującej na oddziałach zamkniętych wynikają istotne różnice. Ponadto również zeznania świadków: R. C., K. K., E. G., E. W. potwierdzają, że inaczej wyglądała praca salowych na oddziałach zamkniętych, a inaczej praca powódek jako sprzątaczek na innych oddziałach. W szczególności świadkowie przytoczyli tu kwestie konieczności dezynfekcji specjalistycznego sprzętu medycznego przez salowe na oddziałach zamkniętych, kwestię częstotliwości sprzątania sal operacyjnych, czy kwestię kontaktu z krwią. Ponadto niezwykle istotna jest również kwestia pracy zmianowej powódek i porównania do pracy zmianowej salowych na oddziałach zamkniętych, które pracowały na 12 – godzinnych zmianach przez całą dobę. Odnośnie zaś reżimu sanitarnego Sąd miał na uwadze, że ten reżim faktycznie był wyższy na oddziałach zamkniętych niż na oddziałach otwartych. W ocenie Sądu taki wyższy reżim panował również na oddziale oparzeniowym, na którym pracowała powódka J. B. (2), czy powódka J. B. (1). Należy jednak pamiętać, że oprócz wyższego reżimu sanitarnego w toku postępowania Sąd ustalił również inne różnice znamionujące pracę na oddziałach zamkniętych i odróżniające ją od pracy na oddziale otwartym

Sąd miał również na uwadze, że zeznania powódek: G. P., A. P., D. P., M. R. (1), T. R. (2) oraz T. W. potwierdzają, że na oddziałach zamkniętych istniała konieczność zapewnienia 24-godzinnej obsługi przez salowe, podczas gdy na oddziałach otwartych sprzątaczki nie musiały być przez 24 godziny w szpitalu, nie pracowały w nocy.

Sąd miał równocześnie na uwadze, że jedna z powódek - E. K. – przed zmianą stanowiska na sprzątaczkę i przeniesieniem w związku z tym na oddział otwarty (oddział chirurgii urazowej) pracowała przez pewien czas na oddziale zamkniętym jako salowa gospodarcza. Powódka ta zeznała, że w jej ocenie nie ma żadnych różnic w sprzątaniu na oddziałach zamkniętych i na oddziałach otwartych. Sąd jednak nie dał wiary zeznaniom tej powódki, bowiem z pozostałego materiału dowodowego wynika jednak, że takie różnice istniały. Ponadto Sąd miał na uwadze, że oprócz samego sprzątania sal istniały też inne różnice pomiędzy pracą sprzątaczek, a pracą salowych na oddziałach zamkniętych, które to różnice dotyczyły chociażby systemu czasu pracy na tych dwóch stanowiskach.

Sąd nie dał też wiary zeznaniom powódek: J. B. (2), E. C., E. I., E. K., w zakresie, w jakim twierdzą one, że muszą sprzątać krew, bez zastrzeżenia, że krew ta została uprzednio zdezynfekowana. Jak bowiem wynika z ustaleń Sądu poczynionych na tle pozostałego materiału dowodowego, w szczególności zeznań świadków K. K. i B. G., krew w gabinetach zabiegowych była sprzątana przez sprzątaczki, ale dopiero po jej uprzednim zdezynfekowaniu przez pielęgniarki. Wobec powyższego nie zostały uznane za wiarygodne również zeznania powódki J. K., która wskazała, że to sprzątaczki muszą dezynfekować tę krew.

Jednocześnie Sąd zauważył, że powódki: A. G., H. K., A. K., zeznały, że często wykonywały czynności przypisane salowym gospodarczym, wykonywały te czynności, gdy tych salowych nie było. Sąd uznał zeznania tych powódek w tej części za wiarygodne, znajduje to bowiem potwierdzenie w pisemnych zakresach obowiązków, z których wynika, że sprzątaczka wykonuje niektóre czynności w zastępstwie salowych gospodarczych.

Odnośnie zeznań świadka R. C. Sąd nie dał im wiary w zakresie, w jakim świadek ten wskazuje, że sprzątaczki nie mają kontaktu z krwią, Sąd miał bowiem na uwadze, że również na innych oddziałach, poza oddziałami zamkniętymi, dochodzi do kontaktu z krwią pacjenta. Jednocześnie jednak Sąd miał na uwadze, że na bloku operacyjnym ten kontakt jest w dużo większych rozmiarach, nie sposób bowiem porównywać jednostkowych wypadków na oddziałach otwartych z codziennymi operacjami chirurgicznymi. Ponadto z zeznań świadków: K. K. i B. G. wynika, że nawet gdy na oddziałach otwartych dochodzi do zanieczyszczenia krwią to krew ta, zanim zostanie sprzątnięta przez sprzątaczki jest wpierw zdezynfekowana specjalnym środkiem przez pielęgniarki. W pozostałym zakresie zeznania świadka R. C. zostały uznane za wiarygodne. Zeznania świadka R. C. są niezwykle istotne, Sąd miał bowiem na uwadze, że świadek ten nadzoruje pracę zarówno sprzątaczek jak i salowych, ma więc pełne porównanie specyfiki pracy na tych stanowiskach.

Sąd uznał za wiarygodne również zeznania świadków: K. K., E. G. i E. W., wzajemnie się one bowiem potwierdzają i są ze sobą zgodne, a także znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadka R. C.. Świadkowie ci zgodnie potwierdzili różnice pomiędzy pracą salowych na oddziałach zamkniętych a pracą sprzątaczek na pozostałych oddziałach szpitala. Ponadto zeznania te znajdują również potwierdzenie w dokumentach, a zwłaszcza w dokumentach dotyczących zakresu obowiązków na porównywanych w niniejszej sprawie stanowiskach.

Odnośnie zeznań świadka B. G. Sąd nie dał im wiary w zakresie, w jakim świadek twierdzi, że częstotliwość sprzątania sal na oddziałach otwartych była większa niż na oddziałach zamkniętych, ponieważ trzeba było sprzątnąć po każdym wyjściu pacjenta, z zeznań świadków: E. G. oraz R. C. wynika bowiem, że gabinety zabiegowe na oddziałach otwartych były co do zasady sprzątane jedynie dwa razy dziennie, nie licząc jednak przypadków sprzątania ich po zalaniu płynami ustrojowymi. W pozostałym zakresie Sąd uznał zeznania tego świadka za wiarygodne. Świadek w toku zeznań podkreślała, że powódki musiały zajmować się również transportem chorych, czy pomocą przy przenoszeniu wyników badań, nie jest to jednak nic wykraczającego poza ich pisemny zakres obowiązków na stanowisku sprzątaczki. Sąd miał na uwadze również, że świadek pracowała zarówno na oddziale zamkniętym, jak i na oddziale otwartym, stąd ma porównanie w pracy wykonywanej na tych dwóch rodzajach oddziałów. Świadek wskazuje więc na wzmożony reżim sanitarny na oddziałach zamkniętych, przyznaje też, że oddział intensywnej opieki jest najcięższym oddziałem w całym szpitalu, zaś (...) ma największe obłożenie pacjentów, potwierdziła też ona, że reżim sanitarny jest większy na oddziałach zamkniętych. Co prawda świadek zeznała, że nie są jej znane różnice pomiędzy sprzątaniem bloku operacyjnego, a sal na oddziałach otwartych, jednak z zeznań pozostałych świadków wynika, że takie różnice były chociażby co do dezynfekowania specjalistycznego sprzętu. W pozostałym zakresie Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. G.. Sąd miał na uwadze, że choć świadek zeznaje, że sprzątaczki na oddziałach otwartych również miały kontakt z krwią, to jednak potwierdza ona, że krew ta była uprzednio zdezynfekowana przez pielęgniarki.

Sąd miał też na uwadze, że wszystkie powódki jako przyczynę dyskryminacji podawały zgodnie, że chodzi im o brak dodatków za pracę w niedziele, święta i godziny nocne, które to dodatki otrzymywały salowe. Na podstawie analizy treści regulaminu wynagradzania Sąd ustalił, że chodziło tu o dodatki wynikające z tego regulaminu.

Ponadto powódki: E. K., J. B. (1), A. K., J. K., B. L., G. P., A. P., D. P., B. R. (1), M. R. (1), T. R. (2), H. S. (1), T. W. oraz H. W. zgodnie potwierdziły też, że nie pracują w systemie równoważnym, tak jak salowe na oddziałach zamkniętych, nie pracują też w nocy.

Powódka T. K. (1) zeznała również, że czuje się dyskryminowana także w stosunku do lekarzy, ale nie zostało to w żaden sposób rozwinięte dalej przez powódkę w toku postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie były roszczenia powódek o zasądzenie na ich rzecz odpowiednich kwot tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych oraz tytułem odszkodowania należnego za naruszanie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Przechodząc do analizy merytorycznej roszczeń podniesionych przez powódki Sąd w pierwszej kolejności zajmie się roszczeniami o zasądzenie wyrównania wynagrodzenia za pracę utraconego na skutek stosowania przez pozwanego niedozwolonych praktyk dyskryminacyjnych.

Powódki jako podstawę tych roszczeń podały art. 18 ^3c §1 i 3 KP. Zgodnie z tym unormowaniem pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości; pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

Powódki argumentowały, że ich praca była pracą o jednakowej wartości w porównaniu do pracy salowych, które jednak zarabiały więcej, gdyż miały prawo do dodatku za pracę w soboty, niedziele i święta, którego to dodatku powódki zatrudnione na stanowiskach sprzątaczek zostały pozbawione. W toku postępowania Sąd ustalił, że w pozwanym funkcjonowały trzy grupy stanowisk:

- sprzątaczka,

- salowa gospodarcza,

- salowa na oddziale zamkniętym.

W ocenie Sądu praca powódek na stanowiskach sprzątaczek jest pracą porównywalną z pracą salowych gospodarczych. Sąd miał na uwadze, że z zakresu obowiązków wynikają podobne obowiązki wykonywane przez pracowników zatrudnionych na obu tych stanowiskach, ponadto powódki jako sprzątaczki często miały zastępować w pracy salowe gospodarcze. Zarówno sprzątaczki, jak i salowe gospodarcze pracowały też na tych samych oddziałach pozwanego szpitala, pracowały na 10-godzinnych zmianach, nie pracowały w nocy. Pozwany nie wykazał też, aby między pracą świadczoną przez powódki a pracą świadczoną przez salowe gospodarcze zachodziły jakieś istotne różnice. Reasumując Sąd uznał, że praca wykonywana przez sprzątaczki i praca wykonywana przez salowe gospodarcze to praca o jednakowej wartości w rozumieniu art. 18 ^3c §1 i 3 KP.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że zasada jednakowego wynagradzania pracowników jest rozwinięciem ogólnego zakazu dyskryminacji wynikającego z art. 18 ^3a KP. Zgodnie z art. 18 ^3a § 1 KP pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Przepis ten wyodrębnia dwie grupy zakazanych kryteriów, które mogą prowadzić do dyskryminacji – chodzi tu o kryterium obejmujące cechy lub właściwości osobiste pracownika oraz o kryterium dotyczące zatrudnienia na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Na gruncie niniejszej sprawy jednak najbardziej istotne jest to, że pracownik pragnący wykazać dyskryminację płacową, tak jak w niniejszej sprawie, musi wykazać przyczynę, ze względu na którą był dyskryminowany, a przynajmniej okoliczności pozwalające na identyfikację takiej przyczyny (wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2017 roku, sygn. akt III PK 100/16). W sporach, w których pracownik wywodzi swoje roszczenia z faktu naruszenia wobec niego zakazu dyskryminacji, spoczywa na nim obowiązek przytoczenia takich okoliczności faktycznych, które uprawdopodobnią nie tylko to, że jest lub był wynagradzany mniej korzystnie od innych pracowników wykonujących pracę jednakową lub jednakowej wartości (art. 18 ^3b § 1 w związku z art. 18 ^3c § 1 pkt 2 k.p.), ale i to, że to zróżnicowanie spowodowane jest lub było niedozwoloną przyczyną (art. 18 ^3b § 1 pkt 2 w związku z art. 18 ^3a § 1 k.p.). Dopiero w razie uprawdopodobnienia obu tych okoliczności na pracodawcę przechodzi ciężar wykazania (udowodnienia), że to nierówne traktowanie - jeżeli faktycznie nastąpiło - było obiektywnie usprawiedliwione i nie wynikało z przyczyn pozwalających na przypisanie mu działania dyskryminującego pracownika (wyrok SN z dnia 2 października 2012 roku, sygn. akt II PK 82/12). Podnosząc zarzut dyskryminacji w zakresie wynagradzania i domagając się z tego tytułu odszkodowania, pracownik ma obowiązek wykazania nie tylko, że był wynagradzany w sposób mniej korzystny od innych pracowników wykonujących pracę jednakową lub pracę jednakowej wartości, ale również, że takie zróżnicowanie było spowodowane niedozwoloną przyczyną. Wykazanie przez pracownika istnienia określonej przyczyny dyskryminacji jest warunkiem sine qua non dalszego procedowania w sprawie o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji w zatrudnieniu (wyrok SN z dnia 3 czerwca 2014 roku, sygn. akt III PK 126/13).

W niniejszej sprawie powódki nie wykazały jakiejkolwiek przyczyny dyskryminacyjnej, z powodu której miały być poddane dyskryminacji płacowej. Strona pozwana na rozprawie, w trakcie przesłuchania powódek, zadawała im pytania w tym zakresie i żadna z nich nie była w stanie takiej przyczyny podać. Powódki, a także ich pełnomocnik, utrzymywały, że przyczyną dyskryminacyjną było szukanie oszczędności przez pozwanego oraz obniżenie im wynagrodzenia o dodatki za pracę w niedziele, święta i w godzinach nocnych. Jednak należy zauważyć, że przyczyna dyskryminacyjna to przyczyna, która musi być związana immanentnie z danym pracownikiem. Przyczyna w postaci szukania oszczędności to przyczyna leżąca nie po stronie pracowników, ale po stronie zakładu pracy, nie może ona być uznana za przyczynę dyskryminacyjną. Z kolei samo zróżnicowanie wynagrodzenia to nie przyczyna dyskryminacyjna, ale ewentualnie efekt zastosowanej dyskryminacji. Ponadto należy też zauważyć, że nie jest rzeczą Sądu poszukiwanie ewentualnych przyczyn dyskryminacji, lecz obowiązek ten ciąży na stronie powodowej. Reasumując Sąd uznał, że w niniejszej sprawie powódki nie wykazały jakiejkolwiek przyczyny dyskryminacyjnej, ze względu na którą miały być poddane dyskryminacji płacowej. Oznacza to, że ich roszczenie, oparte na art. 18 ^3c §1 KP nie jest zasadne.

W tym miejscu należy przejść do analizy roszczenia powódek na podstawie nie zakazu dyskryminacji i art. 18 ^3c KP, ale na podstawie również podniesionego w pozwie przez pełnomocnika powódek art. 11 ² KP. Zgodnie z art. 11 ² KP pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. Regulacja ta wprowadza zasadę równości pracowników. Zasada ta ma na celu wyrównanie sytuacji prawnej pracowników, którzy pomimo jednakowego wypełniania takich samych obowiązków nie są traktowani tak samo. Istotnym na gruncie niniejszej sprawy jest to, że zasada równości pracowników nie nawiązuje do dyskryminacji. Nierówne traktowanie pracowników może więc występować bez jakiegokolwiek kryterium dyskryminacyjnego. Istotą jest jedynie porównanie sytuacji pracowników.

Z porównania sytuacji powódek, zajmujących stanowiska sprzątaczek, z sytuacją pracowników zatrudnionych w pozwanym na stanowiskach salowych gospodarczych wynika, że obie te grupy są od 1 grudnia 2010 roku traktowane tak samo. Od dnia 1 grudnia 2010 roku bowiem zarówno salowe gospodarcze, jak i sprzątaczki zostały pozbawione prawa do dodatku za pracę w święta, w dni wolne i w godzinach nocnych, ich wynagrodzenie jest porównywalne, znajduje się w tej samej kategorii zaszeregowania wynosi od 1.400,00 zł do 1.450,00 zł według stanu na dzień 31 marca 2014 roku. Jednocześnie, jak to już wyżej wskazano, Sąd doszedł do wniosku, że zakres obowiązków i faktycznie wykonywane czynności przez sprzątaczki i salowe gospodarcze prowadzą do wniosku, że były to stanowiska, na których pracownicy wypełniali jednakowo takie same obowiązki. Wobec powyższego należy stwierdzić, że brak jest nierównego traktowania sprzątaczek względem salowych gospodarczych, w rzeczywistości bowiem obie te grupy są traktowane równo, wykonując podobne obowiązki.

Inna sytuacja ma miejsce przy porównaniu sprzątaczek z salowymi pracującymi na oddziałach zamkniętych. Salowe te bowiem też zostały pozbawione od dnia 1 grudnia 2010 roku dodatku za pracę w godzinach nocnych, w święta i w dni wolne, ale za to w zamian od dnia 1 grudnia 2010 roku uzyskały wyższe wynagrodzenie, które wynosiło w podstawie 1.615,00 zł. Wobec tego ich wynagrodzenie jest wyższe niż wynagrodzenie sprzątaczek. W toku postępowania powódki argumentowały, że ich praca jest jednakowa z pracą wykonywaną przez salowe pracujące na oddziałach zamkniętych. Sąd jednak po przeanalizowaniu ustalonego stanu faktycznego doszedł do odmiennych wniosków. W rzeczywistości salowe pracujące na oddziałach zamkniętych nie wykonywały jednakowo takich samych obowiązków jak sprzątaczki. Salowe te w ramach swych obowiązków musiały również asystować przy zabiegach, zajmowały się toaletą pośmiertną, dezynfekowały specjalistyczny sprzęt znajdujący się na tych oddziałach. Ponadto inna była specyfika pracy owych salowych w porównaniu do powódek. Powódki pracowały tylko w ciągu dnia, na 10-godzinnych zmianach. Salowe z oddziałów zamkniętych pracowały zaś w systemie równoważnego czasu pracy, również w nocy, na 12-godzinnnych zmianach. Musiały one być ciągle w gotowości do pomocy, do sprzątnięcia sal czy przyrządów. Powódki z kolei pracowały jedynie w dzień, jeśli w nocy doszło do powstania jakichś zabrudzeń to powódki mogły je sprzątnąć dopiero po przyjściu do pracy, a nie natychmiast, jak to musiało być zapewnione w przypadku pracy na oddziałach zamkniętych. Powódki podkreślały również w toku postępowania, że na oddziałach zamkniętych nie ma wizyt rodziców, stąd też na tych oddziałach salowe mogą spokojnie zorganizować sobie pracę, mają czas, zaś na oddziałach otwartych, na których pracują powódki jako sprzątaczki tego czasu nie ma, bo co chwila coś się dzieje. Jednak Sąd miał na uwadze, że wyróżnikiem sytuacji salowych na oddziałach zamkniętych nie jest ich obciążenie czasowe pracą, ale charakter zadań, jakie mają one na tych oddziałach wykonywać, które to zadania wiążą się z inną specyfiką pracy tych oddziałów, w tym również z dużą ilością wykonywanych zabiegów operacyjnych, z częstym kontaktem z krwią. Z zeznań powódek wynika, że na oddziale laryngologicznym też jest kontakt z krwią, bo dziecko czasem kaszle, czy wymiotuje krwią po operacji usunięcia migdałków. Jednak nie da się tego porównać z sytuacją, gdy na SOR, czy na bloku operacyjnym, gdzie czasem trafia dziecko z ciężkimi obrażeniami i przeciętymi powłokami skóry, w związku z czym tej krwi jest o wiele więcej i kontakt z nią jest o wiele częstszy.

Wobec powyższego Sąd uznał, że jednak praca salowych na bloku operacyjnym, na SOR, czy na oddziale intensywnej terapii nie może być traktowana jako wypełnianie w sposób jednakowy takich samych obowiązków jak powódki, pracujące na stanowiskach sprzątaczek. Ponadto Sąd miał też na uwadze, że powódki, oprócz pięciu sporadycznych przypadków, nie były delegowane do pracy na oddziałach zamkniętych w czasie, gdy zajmowały stanowisko sprzątaczki. To pokazuje odmienność pracy na tych oddziałach w stosunku do pracy na oddziałach otwartych pozwanego szpitala. Gdyby bowiem praca na wszystkich oddziałach była podobna, wówczas mogłoby często dochodzić do zastępowania w razie potrzeby salowych na oddziałach zamkniętych przez sprzątaczki. Takich sytuacji jednak nie było. Reasumując Sąd uznał, że powódki nie wykonywały jednakowo takich samych obowiązków jak salowe pracujące na oddziałach zamkniętych, wobec czego roszczenie powódek dotyczące ich nierównego traktowania w porównaniu z tymi salowymi, w okresie od 1 grudnia 2010 roku zasługuje na oddalenie.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że w okresie do 30 listopada 2010 roku u pozwanego sprzątaczki nie dostawały dodatku za pracę w dni wolne, w święta i w porze nocnej, zaś pozostałe salowe takie dodatki dostawały. Dotyczy to nie tylko salowych pracujących na oddziałach zamkniętych, których pracy, jak to już wyżej wskazano, nie można porównywać z pracą powódek, ale również salowych gospodarczych, które wykonywały takie same obowiązki jak powódki. Wobec tego zasadnym jest uznanie, że w okresie do 30 listopada 2010 roku powódki były nierówno traktowane względem salowych gospodarczych. Za ten okres więc należy się im wyrównanie ich sytuacji prawnej.

Konsekwencją naruszenia art. 11 ² KP jest to, że z mocy ustawy pracownik otrzymujący niższe wynagrodzenie ma roszczenie o uzupełnienie tego wynagrodzenia do poziomu wyższego. Powódki mają więc roszczenie o wyrównanie ich wynagrodzenia o utracone dodatki za pracę w dni wolne, w święta i w godzinach nocnych przez okres do dnia 30 listopada 2010 roku włącznie. Roszczenie to jest zasadne. Co do jego wysokości Sąd oparł się na wyliczeniach pozwanego zawartych na k. 69 – 70 i 73 akt sprawy, które to wyliczenia nie były kwestionowane przez powódki. Wobec tego Sąd zasądził ostatecznie na rzecz powódek kwoty wynikające z k. 69 – 70 i 73 akt sprawy tytułem wyrównania wynagrodzenia za okres do 30 listopada 2010 roku ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu.

Należy jednak zauważyć, że jedna z powódek – A. P. – wnosiła o zasądzenie na jej rzecz wyrównania wynagrodzenia za okres od 24 marca 2011 roku. Powódka A. P. nie była zatrudniona w pozwanym szpitalu przed dniem 1 grudnia 2010 roku. Stąd też w jej przypadku nie można zastosować art. 11 ² KP i na tej podstawie zasądzić na jej rzecz wyrównanie wynagrodzenia. W okresie zatrudnienia powódki A. P. nie było już bowiem sytuacji, w której dodatki za pracę w godzinach nocnych, w święta i dni wolne przysługiwały salowym i salowym gospodarczym, a nie przysługiwały sprzątaczkom, ta sytuacja bowiem trwała do dnia 30 listopada 2010 roku. Jeśli zaś chodzi o kwestię sytuacji powódek, w tym A. P., po dniu 1 grudnia 2010 roku to jak to już było wcześniej wskazane w tym okresie powódki, w tym A. P., nie wykazały, aby doszło do ich nierównego traktowania, ani też, aby były one dyskryminowane pod względem wysokości wynagrodzenia. Reasumując, w przypadku powódki A. P. jej powództwo podlega oddaleniu w całości.

W tym miejscu należy przejść do drugiego rodzajowo roszczenia, które podniosły powódki, a mianowicie roszczenia odszkodowawczego z art. 18 ^3d KP. Zgodnie z tym unormowaniem osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów. W doktrynie konsekwentnie wskazuje się, że odszkodowanie to przysługuje za dyskryminację, a nie za naruszenie zasady równego traktowania (por. A. Sobczyk (red.), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2015, str. 79). Wobec powyższego jedną z przesłanek jest wykazanie, że pracodawca dopuścił się dyskryminacji wobec danego pracownika. Jak już wyżej wskazano powódki nie udowodniły, aby były dyskryminowane, nie wykazały bowiem żadnej przyczyny dyskryminacyjnej. W takiej sytuacji brak jest spełnienia podstawowej przesłanki odszkodowania z art. 18 ^3d KP, wobec czego roszczenia oparte na tej regulacji podlegają oddaleniu.

W toku postępowania powódki podnosiły, że sprawa dyskryminacji została już przesądzona poprzednimi wyrokami tut. Sądu w sprawach VI P 420/09, VI P 422/09 i VI P 439/09. Sąd miał na uwadze, że wyroki te faktycznie dotyczyły kwestii pozbawienia prawa do dodatku za pracę w niedziele i święta za poprzednie okresy pracy powódek, poprzedzające okres, za jaki tym razem domagają się zasądzenia wskazanych pozwem kwot. Zgodnie z art. 365 §1 KPC orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Jak jednak wynika z art. 366 KPC wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Oznacza to więc, że moc wiążąca wspomnianych wyroków dotyczy jedynie sytuacji w latach, które te wyroki obejmowały, kiedy to funkcjonował dodatek za pracę w godzinach nocnych, w niedziele i święta, a który to dodatek nie jest przyznawany ani salowym, ani sprzątaczkom od dnia 1 grudnia 2010 roku. Wobec powyższego Sąd nie jest związany treścią tych wyroków w taki sposób, aby nie mógł samodzielnie ustalić stanu faktycznego w niniejszej sprawie oraz merytorycznie rozpoznać roszczeń powódek podniesionych za kolejne okresy, tym bardziej, że doszło do zmiany regulacji wewnętrznych zakładu pracy.

Pozwany podnosił także zarzut przedawnienia co do roszczeń zgłoszonych przez powódki w piśmie procesowym z dnia 17 sierpnia 2015 roku w zakresie, w jakim dotyczą one wyrównania wynagrodzenia zasadniczego powódek za okres od grudnia 2010 roku do lipca 2012 roku. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z art. 291 §1 KP roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Sąd miał na uwadze, że w pozwie powódki wnosiły o zasądzenie na ich rzecz odpowiednich kwot tytułem wyrównania wynagrodzenia w związku z utratą dodatków za pracę w dni wolne, święta, w godzinach nocnych. Pismem z dnia 17 sierpnia 2015 roku zmodyfikowały one zaś roszczenie w zakresie owego wyrównania utraconego wynagrodzenia, argumentując, że od dnia 1 grudnia 2010 roku, kiedy to zarówno salowe jak i sprzątaczki nie otrzymywały już tych dodatków, istniała dysproporcja w wynagrodzeniu zasadniczym i wyrównania tej dysproporcji się one domagają. Pozwany argumentował, że w istocie jest to ograniczenie powództwa dotyczącego wyrównania utraconych dodatków i wystąpienie z nowym powództwem dotyczącym wyrównania wynagrodzenia z wynagrodzeniem podstawowym innej grupy pracowniczej. Wystąpienie zaś z takim nowym roszczeniem wpływa na ustalenia co do przedawnienia tego roszczenia. W ocenie Sądu jednak taka argumentacja pozwanego nie jest trafna. Sąd miał na uwadze, że w rzeczywistości cały czas powódki domagały się wyrównania wynagrodzenia ze względu na utracone dodatki, które otrzymywały salowe. Sprecyzowanie powództwa w piśmie z dnia 17 sierpnia 2015 roku wynikało jedynie z tego, że powódki uznały, że po dniu 1 grudnia 2010 roku owe utracone przez nie dodatki zostały zrekompensowane salowym pracującym na oddziałach zamkniętych w formie zwiększonego wynagrodzenia podstawowego. W rzeczywistości roszczenia podniesione w piśmie procesowym z dnia 17 sierpnia 2015 roku stanowiły jedynie sprecyzowanie roszczeń podniesionych już w pozwie, a nie wystąpienie z nowymi roszczeniami.

Wobec powyższego należy zbadać, czy roszczenia powódek były przedawnione na dzień wniesienia pozwu. Pełnomocnik powódek powoływał się na wniesienie przez wszystkie powódki, oprócz A. P., wcześniejszych zawezwań do prób ugodowych. Akta tych zawezwań nie zostały dołączone do akt sprawy, pozwany jednak nie kwestionował tej okoliczności, nie podnosił też zarzutu przedawnienia w tym zakresie. Wobec powyższego Sąd uznał, że roszczenia podniesione w pozwie nie są przedawnione. Nie jest przedawnione też roszczenie powódki A. P., gdyż domagała się ona wyrównania wynagrodzenia za okres od marca 2011 roku. Wymagalność wynagrodzenia za marzec 2011 roku powinna być datowana na 10 kwietnia 2011 roku, pozew zaś został wniesiony dnia 24 marca 2014 roku, a więc przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia.

Reasumując Sąd uznał, że zasadne są roszczenia powódek dotyczące jedynie wyrównania ich wynagrodzenia za okres do 30 listopada 2010 roku ze względu na nierówne traktowanie w zatrudnieniu. W pozostałym zakresie powództwo podlega oddaleniu.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98, 99 i 100 KPC oraz §11 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity - Dz. U. z 2013 roku, poz. 490, ze zm.), według jego brzmienia z dnia wniesienia pozwu.

Sąd obliczając stosunek kwot zasądzonych ostatecznie na rzecz powódek do kwot żądanych przez nie w ostatecznie sprecyzowanym powództwie uznał, że powództwa zostały wygrane w następującym stosunku procentowym: powództwo D. P. – w 22%, powództwo A. K. – w 23%, powództwo G. P. – w 26%, powództwo E. Z. – w 23%, powództwo J. B. (1) – w 17%, powództwo J. B. (2) – w 24%, powództwo T. W. – w 18%, powództwo H. W. – w 25%, powództwo J. K. – w 20%, powództwo M. N. – w 27%, powództwo E. K. – w 49%, powództwo H. K. – w 22%, powództwo E. C. – w 23%, powództwo T. K. (1) – w 41%, powództwo B. R. (1) – w 26%, powództwo T. R. (1) – w 14%, powództwo E. I. – w 21%, powództwo A. G. – w 29%, powództwo H. J. – w 21%, powództwo M. J. – w 23%, powództwo M. R. (1) – w 12%, powództwo H. S. (1) – w 36%, powództwo B. L. – w 25%, powództwo W. G. – w 21%, powództwo A. P. – w 0% - przegrała w całości.

Wobec powyższego koszty zastępstwa zasądzane na rzecz pozwanego od poszczególnych powódek, wyniosą od:

- D. P. – wygrała w 22%, przegrała w 78%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 56% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 56% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.008,00 zł,

- A. K. – wygrała w 23%, przegrała w 77%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 54% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 54% z kwoty 1.800,00 zł co daje 972,00 zł,

- G. P. – wygrała w 26%, przegrała w 74%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 48% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 48% z kwoty 900,00 zł co daje 432,00 zł,

- E. Z. – wygrała w 23%, przegrała w 77%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 54% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 54% z kwoty 1.800,00 zł co daje 972,00 zł,

- J. B. (1) – wygrała w 17%, przegrała w 83%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 66% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 66% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.188,00 zł,

- J. B. (2) – wygrała w 24%, przegrała w 76%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 52% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 52% z kwoty 1.800,00 zł co daje 936,00 zł,

- T. W. – wygrała w 18%, przegrała w 82%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 64% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 64% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.152,00 zł,

- H. W. – wygrała w 25%, przegrała w 75%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 50% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 50% z kwoty 900,00 zł co daje 450,00 zł,

- J. K. – wygrała w 20%, przegrała w 80%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 60% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 60% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.080,00 zł,

- M. N. – wygrała w 27%, przegrała w 73%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 46% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 46% z kwoty 900,00 zł co daje 414,00 zł,

- H. K. – wygrała w 22%, przegrała w 78%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 56% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 56% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.008,00 zł,

- E. C. – wygrała w 23%, przegrała w 77%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 54% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 54% z kwoty 1.800,00 zł co daje 972,00 zł,

- B. R. (1) – wygrała w 26%, przegrała w 74%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 48% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 48% z kwoty 900,00 zł co daje 432,00 zł,

- T. R. (1) – wygrała w 14%, przegrała w 86%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 72% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 72% z kwoty 900,00 zł co daje 648,00 zł,

- E. I. – wygrała w 21%, przegrała w 79%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 58% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 58% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.044,00 zł,

- A. G. – wygrała w 29%, przegrała w 71%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 42% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 42% z kwoty 900,00 zł co daje 378,00 zł,

- H. J. – wygrała w 21%, przegrała w 79%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 58% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 58% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.044,00 zł,

- M. J. – wygrała w 23%, przegrała w 77%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 54% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 54% z kwoty 900,00 zł co daje 486,00 zł,

- M. R. (1) – wygrała w 12%, przegrała w 88%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 76% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 76% z kwoty 900,00 zł co daje 684,00 zł,

- H. S. (1) – wygrała w 36%, przegrała w 64%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 28% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 28% z kwoty 900,00 zł co daje 252,00 zł,

- B. L. – wygrała w 25%, przegrała w 75%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 50% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 50% z kwoty 900,00 zł co daje 450,00 zł,

- W. G. – wygrała w 21%, przegrała w 79%, po wzajemnym potrąceniu pozostaje 58% ze stawki kosztów zastępstwa, czyli 58% z kwoty 1.800,00 zł co daje 1.044,00 zł.

W przypadku powódki A. S. miał na uwadze, że przegrała ona w całości, wobec czego Sąd zasądził od niej na rzecz pozwanego kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W przypadku powódek E. K. (wygrała w 49%) i T. K. (1) (wygrała w 41%) Sąd postanowił, iż zasadnym jest skorzystanie z możliwości wzajemnego zniesienia kosztów procesu pomiędzy każdą z tych powódek a pozwanym, na podst. art. 100 KPC.

Sąd nakazał też pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłat od pozwów kwotę 2.607,08 zł obliczaną jako 5% z ostatecznie zasądzonych na rzecz powódek kwot, które po zsumowaniu dają kwotę 52.141,67 zł.

Sąd, działając na podstawie art. 477 ² § 1 KPC, nadał również wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia każdej z powódek, zgodnie z zaświadczeniami z k. 31 – 55 akt sprawy.