Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2018 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2018 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania B. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 września 2018 r. nr (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu B. B. (1) prawo do emerytury począwszy od (...)

2.zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IXU 1396/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 września 2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. B. (1) (B.) prawa
do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku
z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ponieważ ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił 15 – letniego okresu pracy
w szczególnych warunkach – nie złożył świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych podnosząc, iż od momentu zakończenia edukacji zawodowej podjął pracę w (...) w R. w dniu 20.07.1976r. i nieprzerwanie pracuje w tym samym miejscu, lecz w innej firmie w związku z przekształceniami własnościowymi. Pracuje w oddziale radiatorów PR-7, który w całości był pracą w warunkach szczególnych. Ubezpieczony złożył także wniosek o zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji. Dodał, że z zaświadczenia Rp-7 znajdującego się w aktach ubezpieczonego na k. 3 i 4 wynika, że w okresie od 20.07.1976r. do 28.02.1993r. ubezpieczony pracował w Hucie – (...) na stanowisku automatyk – bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń, a z zaświadczenia Rp-7 na k.5 akt kapitałowych wynika z kolei, że ubezpieczony od 1.03.1993r. jest zatrudniony w (...) Sp. z o.o. na stanowisku pracownik obsługi technicznej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony B. B. (1) urodził się w dniu (...) Na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się ponad 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym. Przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W dniu (...) ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa
do emerytury, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał decyzję zaskarżoną omówioną
na wstępie.

Ubezpieczony w okresie od dnia 20 lipca 1976r. do dnia 28 lutego 1993r. był zatrudniony w (...) Zakładach (...) w R.. Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku automatyka. Do jego obowiązków należało: bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń. W tym czasie, bo w okresie od 25.10.1977r. do 17.10.1979r., odbył czynną służbę wojskową. Do pracy w Hucie (...) na to samo stanowisko wrócił w dniu 24.10.1979r.

W okresie zatrudnienia, zgodnie ze schematem organizacyjnym obowiązującym u pracodawcy, ubezpieczony przydzielony był do D. Głównego S.. Faktycznie pracę świadczył na oddziale grzejników płytowych PR7. Oddział ten stanowiły: hala produkcyjna z dwoma liniami produkcyjnymi, malarnia (lakiernia), warsztat. Produkowano tam grzejniki od „0”, czyli od formowania blachy do produktu finalnego jakim był pomalowany grzejnik. Ubezpieczony wchodził w skład specjalnej brygady, która zajmowała się na bieżąco usuwaniem awarii występujących na liniach produkcyjnych. W skład takiej brygady wchodziło każdorazowo: dwóch automatyków, dwóch ślusarzy i dwóch hydraulików. Do danej awarii kierowany był konkretny specjalista z tej brygady, np. ślusarz do silnika, automatyk do wyłączenia systemu, odcięcia zasilania, hydraulik do prac hydraulicznych. Wszystkie prace wykonywane na oddziale grzejników płytowych zaliczone były do prac w warunkach szczególnych (I kategorii zatrudnienia). Wszyscy otrzymywali mleko. Ubezpieczony jako automatyk zajmował się usuwaniem awarii urządzeń w czasie pracy będących w ruchu innych urządzeń i w czasie pracy całej drugiej linii produkcyjnej. W międzyczasie w warsztacie stanowiącym część hali przygotowywał narzędzia, naprawiał wymontowane części, które uległy awarii, spawał. Ubezpieczony kurs spawacza elektrycznego ukończył 5.07.1983r. Pracował na trzy zmiany, w pełnym wymiarze czasu pracy.

Z dniem 1 marca 1993r. doszło do przekształceń własnościowych pracodawcy ubezpieczonego – powstała Spółka (...) gdzie ubezpieczony pracuje nadal, na tym samym co wcześniej w Hucie (...) stanowisku.

Razem z ubezpieczonym w okresie spornym pracowali (w jednej i w drugiej firmie): T. K. (na linii produkcyjnej w oddziale PR7), R. P. (brygadzista prowadzący linię produkcyjną na tym oddziale), E. S. (pracował w brygadzie ubezpieczonego jako ślusarz).

Przed tut.Sądem toczyła się sprawa z odwołania świadka E. S. (sygn.IXU 755/13) – świadkowi przyznano prawo do emerytury z obniżonego wieku z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Z kolei świadkowie T. K. i R. P. otrzymali z Huty (...) świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

W aktach osobowych ubezpieczonego za okres zatrudnienia w Hucie (...), a nadesłanych przez Archiwum Państwowe w W., znajduje się oryginał świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wystawiony w dniu 29.05.2000r. przez Hutę (...) w likwidacji, gdzie odnotowano, że ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 20.07.1976r. do 28.02.1993r. nadto, że:

- w okresie od 20.07.1976r. do 24.10.1977r. i od 24.10.1979r. do 31.07.1992r. na stanowisku bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń w D. Głównym S. – Dział XIV poz.25/1,

- w okresie od 1.08.1992r. do 28.02.1993r. na stanowisku bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń w Wydziale Grzejników Płytowych – Dział XIV poz.25/1.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, w tym świadectwa pracy w warunkach szczególnych, zeznań świadków T. K., R. P., E. S.,
a także zeznań ubezpieczonego ( protokół elektroniczny z rozprawy z dnia: 27.11.18r. czas 00:12:36–01:00:05, k.28 – 29v.a.s.).

Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych w sprawie świadków, gdyż były one rzeczowe, logiczne, zasadniczo zgodne ze sobą. Korespondowały one z zeznaniami ubezpieczonego oraz z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji. Świadkowie pracowali razem
z ubezpieczonym w spornym okresie jego zatrudnienia i stąd posiadają szczegółową wiedzę na temat miejsca i charakteru wykonywanej przez niego wówczas pracy. Nadto świadek E. S. ma prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, zaś pozostali świadkowie i sam ubezpieczony mają świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U.
z 2018r., poz. 1270 ) oraz w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.) prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r., który:

-

ukończył 60 lat,

-

udokumentował do dnia 31.12.1998r. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych,
w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych wymienionej w wykazie
A stanowiącym załącznik do ww. rozporządzenia,

-

nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych
na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa,

W myśl § 2 w.w. rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo
do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca
w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowego dla oceny, czy pracownik pracował
w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj rzeczywiście powierzonej pracy ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt III AUa 168/15 LEX nr 1761793 ).

W rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony
na dzień 01.01.1999r. posiada wymagany 15 – letni okres pracy w warunkach szczególnych,
a konkretnie czy istnieją podstawy do zaliczenia do takiej pracy spornego okresu jego zatrudnienia w Hucie (...) i (...) w R..

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na stanowcze przyjęcie, iż ubezpieczony podczas tego zatrudnienia, a konkretnie od 20 lipca 1976r. do dnia 31 grudnia 1998r., faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A dziale XIV poz.25 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r., to jest „bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń (…) na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie ”.

Ubezpieczony jako automatyk zajmował się w tym czasie usuwaniem awarii urządzeń na liniach produkcyjnych na oddziale PR7.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego Sąd oparł się na wiarygodnych zeznaniach świadków T. K., R. P., E. S. oraz zeznaniach ubezpieczonego, które korespondowały z treścią powołanej w sprawie dokumentacji, w tym w szczególności świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

Zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych podlega też okres odbywania przez ubezpieczonego zasadniczej służby wojskowej od 25.10.1977r. do 17.10.1979r. Należy zwrócić uwagę, iż odbywanie zasadniczej służby wojskowej regulowane było przez ustawę z dnia 21.11.1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 827).

Zgodnie z treścią art. 108 ust. 1 tej ustawy obowiązującego w okresie od dnia 29.11.1967r. do dnia 31.12.1974r.( w brzmieniu pierwotnym) i po zmianie od dnia 01.01.1975r.– a zatem w okresie obywania zasadniczej służby wojskowej przez odwołującego – okres odbytej zasadniczej lub okresowej służby wojskowej zalicza się do okresu zatrudnienia, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem, pracownikom, którzy po odbyciu tej służby podjęli zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym byli zatrudnieni przed powołaniem do służby, albo w tej samej gałęzi pracy.

Na podstawie art. 108 ust. 4 w/w ustawy wydane zostało Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22.11.1968r.w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin (Dz. U. Nr 44, poz. 318). Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych w § 2-4 (tj. w terminie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej zgłosił powrót do zakładu pracy), wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie.

Treść powyższych przepisów wskazuje, że skoro czas odbywania służby wojskowej
w warunkach określonych w tych przepisach, wlicza się do okresu zatrudnienia, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem, w tym w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie, to okres ten należy zaliczyć do pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.). Do odbywania zasadniczej służby wojskowej należy bowiem stosować przepisy w brzmieniu obowiązującym w okresie jej odbywania.

Takie stanowisko potwierdza Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z dnia 09.03.2010r. I UK 333/09 (LEX 585739) oraz w wyroku z dnia 25.02.2010 r. II UK 219/09 (LEX nr 590248), a także uchwała Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 16.10.2013r. sygn.II UZP 6/13 (OSNP 2014/3/42). Przychylił się do tego stanowiska Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 02.04.2015r., III AUa 2325/14, zaś Sąd orzekający prezentowane stanowisko w pełni podziela.

Ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową w okresie zatrudnienia
w Hucie (...), gdzie wykonywał pracę w warunkach szczególnych bezpośrednio przed pójściem do wojska i po powrocie z wojska. Po zwolnieniu ze służby wojskowej ubezpieczony niewątpliwie w ciągu 30 dni powrócił do pracy u tego samego pracodawcy. W takiej sytuacji okres tej służby podlega zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych.

Po zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Hucie (...) od 1976r. do 1993r. ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. już legitymuje się wymaganym 15 – letnim okresem pracy w warunkach szczególnych, przy czym zdaniem Sądu do takiej pracy powinno się zaliczyć również okres pracy w ”R. (...)” w R. (do 31.12.1998r.), bowiem w tym okresie ubezpieczony wykonywał dokładnie taką sama pracę jak wcześniej w Hucie (...). Zatem ubezpieczony spełnia wszystkie konieczne warunki do przyznania dochodzonego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd, kierując się uregulowaniami prawnymi powołanymi na wstępie rozważań, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia
(...), czyli od miesiąca zgłoszenia wniosku ( zgodnie z art.129 ust.1 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS ).

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz.U. z 2015r., poz.1800 ).

SSR del. Renata Stańczak