Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Frankowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Zawiło

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z o.o. w O.

przeciwko: J. R. - (...) J. R. w R.

o zapłatę

I.  o d d a l a powództwo,

II.  z a s a d z a od powoda (...) Spółki z o.o. w O. na rzecz pozwanego J. R. kwotę 7.217 zł (siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI GC 113/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 grudnia 2013 r.

Pozwem z dnia 19 lutego 2013 r. (data stempla pocztowego k. 77) powód – C. Huta (...) w O., wniósł o zasądzenie od pozwanego J. R. kwoty 226.680 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 8 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.
Swoje roszczenie wywiódł z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie obróbki dwóch wałów wirników do elektrowni wiatrowej zamówionych
u powoda przez firmę (...) w H..

Uzasadniając żądanie pozwu powód podał, że zlecił pozwanemu m.in. obróbkę mechaniczną zgrubną wałów wiatraka o numerze (...) i nr (...). Pozwany obróbkę tych wałów wykonał jednak wadliwie i niezasadnie odmówił ich wydania. W konsekwencji powód nie dostarczył wałów wirników do elektrowni wiatrowej zamawiającemu i nie uzyskał z tego tytułu umówionej ceny.

Odnosząc się do wysokości szkody powód stwierdził, że stanowi ona równowartość ceny (podstawowa i dodatkowa) jaką miał otrzymać od (...), tj. 244.680 zł, pomniejszoną o wynagrodzenie pozwanego jakie byłoby mu należne, gdyby prawidłowo wykonał obróbkę (18.000 zł).

W dniu 15 marca 2013 r. w sprawie został wydany przez tut. Sąd nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający żądanie pozwu,
sygn.. akt VI GNc 95/13.

Pozwany pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. wniósł sprzeciw od
w/w nakazu zapłaty żądając oddalenia powództwa i zasądzenia kosztów procesu. W sprzeciwie strona pozwana zarzuciła przedawnienie roszczeń powoda wynikających z umowy o dzieło wykonania obróbki spornych wałów, skuteczne skorzystanie przez pozwanego z prawa zatrzymania wobec zaległości powoda w zapłacie pozwanemu wynagrodzenia za wykonane prace, brak szkody po stronie powoda, oraz wadliwe obliczenie i zawyżenie kwoty odszkodowania. Ponadto pozwany zakwestionował aby wadliwe wykonał zleconą mu obróbkę na gotowo spornych wałów.

Strony w toku procesu podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Powód (...) Sp. z o.o. w O.,
w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, w dniu 30 stycznia 2008 r. zawarł
z firmą (...) w H. umowę ramową, której przedmiotem była produkcja i dostawa wałów wirnika oraz śrub z nakrętkami jako części do turbin wiatrowych wykonanych zgodnie ze specyfikacjami
i rysunkami szczegółowo określonymi w umowie. Była to umowa dodatkowa zawarta w ramach ogólnej umowy dostaw, której zawarcie strony ustaliły
w najbliższej przyszłości (§ 1 umowy). W umowie określono szacunkowe ilości produktów, które miały być przedmiotem zamówienia oraz dostarczenia przez powoda w latach 2008-2011 r. Dostawy miały być uzgadniane i ustalane
w indywidualnych umowach, zgodnie z ogólną umową dostaw i umową dodatkową (§ 2 umowy). W § 3 umowy strony uzgodniły sposób ustalania ceny podstawowej, jak też opłaty dodatkowej (za surowce) podając procedurę ich obliczania. Umowa została zawarta do 31.12.2011 r.

(Dowód: umowa wraz z tłumaczeniem k. 17-30).

Firma (...) zamówieniem z dnia 28 czerwca 2010 r. nr (...) zamówiła dostawę partii wałów wiatraka do turbiny (...), według szczegółowo opisanej dokumentacji, w ilości 26 sztuk, na miesiąc listopad
2010 r.

Powód w potwierdzeniu zamówienia nr (...) wskazał, że przedmiotem zamówienia jest 26 sztuk wału głównego (...) według rysunku
nr Z-2.9-TS-RW.01-A/C. Wał główny miał być wykonany ze ściśle określonej klasy stali, hartowany zgodnie ze wskazaną specyfikacją, poddany obróbce końcowej według wyżej wskazanego rysunku, a ponadto miał być pomalowany według ściśle określonej specyfikacji i rysunku. Miał być także poddany obróbce alkalicznym krzemem cynku według przedmiotowej specyfikacji
i rysunku.

Specyfikacja do wyliczenia ceny wału wiatraka została ustalona na grudzień 2010 r. i wynosiła 28.150 euro w zakresie ceny podstawowej oraz 2.246,55 euro jako opłata dodatkowa. Łącznie cena jednego wału wiatraka, którą REpower zapłaciłby powodowi wynosiła 30.396,55 euro za 1 wał wiatraka.

(Dowód: zamówienie wraz z tłumaczeniem k. 32-48; potwierdzenie zamówienia wraz z tłumaczeniem k. 49-54; specyfikacja ceny, k. 55, faktury VAT wstawione ba rzecz REpower, k. 123-125, 210-236; dowody zapłaty przez REpowe, k. 147-152;).

Powód pozostawał z pozwanym w stałych stosunkach gospodarczych zlecając mu obróbki wałów ( okoliczność bezsporna).

Powód w dniu 14 października 2010 r. zamówił u pozwanego obróbkę łącznie 16 wałów wiatraka, w tym obróbkę zgrubną dwóch wałów wiatraka
o symbolach (...) i (...) (poz. 30 zamówienia, k. 57).
Cena jednostkowa za obróbkę jednego wału została określona na kwotę
9.000 zł, zaś termin dostawy na dzień 10 listopada 2010 r.

(Dowód: zamówienie nr (...), k. 56-61)

Powód nie zaprzeczył, że ostatecznie zlecona pozwanemu obróbka zgrubna wałów wiatraka o symbolach (...) i (...) była obróbką na gotowo i pozwany takiej obróbce wały te poddał.

Powód nie złożył pisemnej reklamacji na wykonanie obróbki wałów
nr (...) i (...).

Wały po obróbce przez pozwanego nadawały się do sprzedaży dopiero po wykonaniu przez powoda dalszych kolejnych czynności, nie były produktem gotowym bezpośrednio do wydania zamawiającemu, co wprost wyjaśnił pełnomocnik powoda na rozprawach. Wały zamówione dla firmy (...) były wykonywane przez powoda zgodnie z konkretnymi wymaganiami tego klienta
i nie nadawały się do sprzedaży dla innych kontrahentów.

(Dowód: zeznania świadków M. G., k. 255; A. K., k. 290; zeznania pozwanego J. R., k. 291; korespondencja email z 7.10.2010 r. i 8.10.2010 r., k. 285-287; rysunki techniczne wału,
k. 288-289

Pozwany pismem z dnia 26 października 2010 r. wezwał powoda do zapłaty kwoty 134.964,94 zł tytułem płatności za faktury szczegółowo wymienione w wezwaniu. Natomiast pismem z dnia 4 listopada 2010 r. pozwany poinformował powoda, że wstrzymuje dostawę wałów do jego firmy, oraz odbiór wałów przeznaczonych do obróbki do chwili uregulowania zaległości w płatnościach, które na dzień 17 października 2010 r. wynosiły 134.964,94 zł.

Powód pismem z dnia 8.12.2010 r., nawiązując do reklamacji 10 sztuk wałów szczegółowo w nim wymienionych (nie objętych niniejszym sporem) stwierdził, że 3 z 10 reklamowanych wałów muszą być zezłomowane, a pozostałe nadają się do poprawy i wyliczył koszty reklamacji na kwotę 260.000 zł.

Pozwany w odpowiedzi na powyższe pismo zażądał dokładnego rozliczenia reklamacji poszczególnych sztuk wałów oraz przedstawienia wyliczenia kosztów.

(Dowód: pisma pozwanego, k. 93, 94, 96; pismo powoda, k. 95; kalkulacja strat, k. 97).

Strony prowadziły negocjacje co do reklamacji i wzajemnych rozliczeń, których konsekwencją było spotkanie w siedzibie powoda, odbyte
w dniu 24 maja 2011 r. W spotkaniu tym uczestniczyli przedstawiciele powoda oraz przedstawiciele pozwanego w osobach A. K. i R. R.. Uzgodniono w jego trakcie kwestię reklamacji 10 sztuk wałów, z których żaden nie jest objęty niniejszym sporem (punkt 1 notatki). Strona pozwana zapewniła, że poczyni starania w celu wyeliminowania powstałych błędów w obróbce
(punkt 6). Nadto stwierdzono, że pozwany winien jest powodowi 2 sztuki wałów (strony zgodnie przyznały, że są to wały objęte niniejszym procesem)
i po ich dostarczeniu wzajemne rozliczenie złomu będzie wynosić 0 kg.

(Dowód: notatka służbowa z 24.05.2011 r., k. 62; zeznania świadków R. R., k. 255, i A. K., k. 290).

Powód w celu sprawdzenia jakości obróbki spornych wałów wysłał do siedziby pozwanego przedstawicieli w osobach J. S.
i S. S., którzy wykonali pomiary spornych wałów.
Na powyższą okoliczność został sporządzony protokół z dnia 27 września
2011 r. W protokole tym stwierdzono niezgodności wałów wiatraka. W zakresie wału o nr (...) polegające na wtoczkach w otworze centralnym, nieprawidłowym sprawdzianie nieprzechodnim, niezgodnościach wymiarowych zaznaczonych w karcie pomiarowej oraz chropowatości. Natomiast co do wału
o nr (...) niezgodności polegające na rysie wzdłużnej przez całą długość otworu centralnego, nieprawidłowym sprawdzianie nieprzechodnim, wżerach
i korozji oraz niezgodnościach wymiarowych w karcie pomiarowej.

W trakcie powyższego pomiaru pozwany nie był obecny a jedynie odebrał w/w protokół, co potwierdził swoim podpisem pod nim.

(Dowód: protokół z inspekcji, k. 63-67 wraz z tłumaczeniem wyników badań k. 174-178; zeznania świadka S. S., k. 290-291; zeznania J. R. słuchanego w charakterze strony pozwanej, k. 291).

Powód w korespondencji elektronicznej email z dnia 22 marca 2012 r. zażądał od pozwanego podania terminu wydania spornych wałów wiatraka. Pozwany odmówił jednak wydania wałów uzależniając to od uprzedniej zapłaty wynagrodzenia za obróbkę.

W ostatecznym przedsądowym wezwaniu z dnia 8 sierpnia 2012 r. powód ponownie zażądał zwrotu przedmiotowych wałów.

(Dowód: email z 22.03.2012 r., k. 68; pismo powoda z 8.08.2012 r. wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 69; zeznania pozwanego J. R.,
k. 291; zeznania świadka A. K., k. 290).

Pismem z dnia 28 listopada 2012 r. powód podał, że kwestionuje fakt zadłużenia względem pozwanego i zarzucając mu wadliwe wykonanie obróbki spornych wałów oświadczył, iż odstępuje od umowy zawartej na podstawie zamówienia z dnia 14 października 2010 r. w zakresie dotyczącym wałów
o numerach seryjnych (...) i (...). Jednocześnie zażądał bezzwłocznego zwrotu tych wałów oraz wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 235.667 zł z tytułu nienależytego wykonania umowy (zniszczenie wałów) skutkującego powstaniem szkody po stronie powoda. Pozwany nie uznał odstąpienia od umowy, ani zgłaszanych przez powoda roszczeń.

(Dowód: pismo pozwanego z 28.11.2012 r., wraz z potwierdzeniem odbioru, k. 71-75, zeznaia pozwanego J. R., k. 291)

Pozwany poddał sporne wały kontroli przez firmę (...) Sp. z o.o. w S., która w raporcie kontroli potwierdziła wykonanie wałów zgodnie z zamówieniem.

(Dowód: raport kontroli z 9.01.2012 r., k. 98)

Pozwany w dniu 30 marca 2012 r. wystawił fakturę VAT nr (...), która obejmowała m.in. wynagrodzenie za obróbkę spornych wałów. Termin płatności ustalono w powyższej fakturze na dzień
13 kwietnia 2012 r.

(Dowód: faktura VAT nr (...), k. 100).

Sąd Okręgowy ustalił stan faktyczny w oparciu o powołane wyżej dowody z dokumentów, z zeznań świadków M. G., R. R., A. K. i S. S. oraz zeznań słuchanego
w charakterze strony pozwanej J. R..

Sąd uznał w całości za wiarygodne dowody z dokumentów albowiem nie budziły one wątpliwości co do prawdziwości i ich treść nie była kwestionowana przez strony. Zeznania w/w świadków oraz pozwanego również zasługują na wiarę, gdyż są zgodne, na zadawane im pytania udzielali odpowiedzi w sposób spontaniczny, a nadto treść tych zeznań koresponduje z treścią dowodów.
Sąd pominął zeznania A. K. i M. G. oraz pozwanego w zakresie oceny prawidłowości wykonania obróbki spornych wałów wiatraka bowiem osoby nie posiadają w tym zakresie wiedzy specjalnej.

Dowód z przesłuchania stron Sąd ograniczył do przesłuchania pozwanego wobec niestawiennictwa powoda wezwanego pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania.

Sąd oddalił również wnioski dowodowe:

-

pozwanego: z żądania od Firmy (...) oryginałów faktur wystawionych przez powoda tyt. realizacji zamówienia nr (...) – jako zbędny dla rozstrzygnięcia sprawy;

-

powoda: z noty obciążeniowej nr (...) i faktur korygujących pozwanego nr (...) 1-4/2011/06/MG dla wykazania realizacji ustaleń z notatki z dnia 24.05.2011r. (k.127-131) – jako zbędnych dla rozstrzygnięcia sprawy w kontekście tezy dowodowej.

Wobec cofnięcia przez pełnomocnika powoda wniosku z zeznań świadka D. D. Sąd dowód ten pominął.

Sąd oddalił także zawnioskowany przez pozwanego na okoliczności prawidłowej obróbki wałów dowód z opinii biegłego bowiem był zbędny wobec niewykazania szkody przez powoda, a przeprowadzenie tego dowodu w tych warunkach jedynie niezasadnie zwiększałoby koszty postępowania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powód C. Huta (...) w O. w niniejszym procesie domagał się zasądzenia od pozwanego J. R. kwoty
226.680 zł. Swoje roszczenie wywiódł z tytułu odszkodowania za nienależyte wykonanie obróbki dwóch wałów wirników do elektrowni wiatrowej (zamówionych u powoda przez firmę (...) w H.)
o numerach (...) i (...). Przy czym twierdził, że pozwany wykonał obróbkę tych wałów wadliwie oraz niezasadnie odmówił ich wydania na skutek czego powód nie dostarczył przedmiotowych wałów wirników zamawiającemu
i nie uzyskał z tego tytułu umówionej ceny. Wysokość szkody powód wyliczył jako równowartość ceny (podstawowa i dodatkowa), którą miał otrzymać od (...), tj. 244.680 zł, pomniejszoną o wynagrodzenie pozwanego jakie byłoby mu należne, gdyby prawidłowo wykonał obróbkę (18.000 zł).

Strona pozwana w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty
w postępowaniu upominawczym zarzuciła zaś przedawnienie roszczeń powoda wynikających z umowy o dzieło, skuteczne skorzystanie przez pozwanego
z prawa zatrzymania wobec zaległości powoda w zapłacie pozwanemu wynagrodzenia za wykonane prace, brak szkody po stronie powoda, oraz wadliwe obliczenie i zawyżenie kwoty odszkodowania. Ponadto pozwany zaprzeczył aby wadliwie wykonał zleconą obróbkę na gotowo spornych wałów.

Sąd Okręgowy na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych w jego oparciu ustaleń faktycznych uznał, że strony łączyła umowa o świadczenie usługi obróbki wałów (art. 750 k.c.). Pozwany bowiem nie wykonywał niczego nowego, tylko obrabiał wał wykonany przez powoda, którą to usługę wykonywał zresztą na rzecz powoda wielokrotnie. W konsekwencji roszczenie powoda nie uległo przedawnieniu bowiem w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie 3 letni termin przedawnienia (art. 118 k.c.). Gdyby nawet przyjąć, jak chce pozwany, że mamy do czynienia z umową o dzieło, to również roszczenie nie uległo przedawnieniu. Pozwany bowiem wystawił fakturę za obróbkę dopiero 30 marca 2012 r. Należy zgodzić się z powodem, że w niniejszym przypadku termin wymagalności roszczenia powinien być liczony raczej od dnia wymagalności należności
o zapłatę wynagrodzenia.

Na marginesie powyższego należy zasygnalizować pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 15 listopada 2012 r.
( I ACa 1150/12, LEX nr 1283506), zgodnie z którym roszczenie o zapłatę odszkodowania jest roszczeniem bezterminowym, a zatem jego wymagalność wiązać należy ze skutecznym wezwaniem do spełnienia świadczenia.

Odnosząc się do zarzutu zatrzymania spornych wałów przez pozwanego należy stwierdzić, że jest on niezasadny. Zdaniem Sądu pozwany nie wykazał bowiem takiego uprawnienia. Podkreślić należy, że w toku procesu nie powołał się na podstawę prawną zatrzymania. W ocenie Sądu pozwany nie wykazał, aby przysługiwało mu ustawowe prawo zatrzymania uregulowane w art. 461 § 1 k.c, który stanowi, że zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej. Jednakże wynagrodzenie za wykonanie usługi związanej z powierzoną rzeczą, czy zapłata wynagrodzenia za wykonanie umowy o dzieło, jeżeli przyjąć za pozwanym, że obróbka wału taką wiatraka stanowiła, nie jest nakładem na rzecz w rozumieniu art. 461 kc. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy
w analogicznej sprawie, tj. w wyroku z dnia 14.02.2007r., sygn. akt II CNP 70/06, pisząc: wynagrodzenie za naprawę samochodu nie jest nakładem na rzecz w rozumieniu art. 461 § 1 k.c., wobec czego w sprawie o wydanie dzieła prawo zatrzymania przewidziane w tym przepisie nie przysługuje. Stanowisko to w pełni podziela Sąd Okręgowy rozpoznający przedmiotową sprawę.

Natomiast kwestia wypowiedzenia umowy, zważywszy na charakter
i podstawy dochodzonego przez powoda roszczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, nie miała istotnego znaczenia.

W kontekście powyższego w dalszej kolejności należało ocenić, czy powód wykazał swoje roszczenie odszkodowawcze.

Zgodnie z treścią art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W świetle powyższego przepisu odpowiedzialność kontraktowa znajduje zastosowanie w stosunkach między wierzycielem i dłużnikiem, którzy są stronami określonego stosunku zobowiązaniowego.

Przy czym odpowiedzialność kontraktowa dłużnika powstaje, jeżeli spełnione zostaną następujące przesłanki:

1)  szkoda wierzyciela w postaci uszczerbku majątkowego;

2)  szkoda musi być spowodowana niewykonaniem lub nienależycie wykonanym zobowiązaniem przez dłużnika;

3)  związek przyczynowy między faktem nienależytego lub niewykonania zobowiązania a poniesioną szkodą.

Ciężar dowodu istnienia wyżej wymienionych przesłanek, tj. faktu aktualizującego odpowiedzialność z art. 471 k.c., w myśl art. 6 k.c. spoczywa na wierzycielu, jako osobie, która z tychże faktów wywodzi skutki prawne.
Musi on zatem najpierw udowodnić istnienie ważnego zobowiązania
o określonej treści, w stosunku do którego czyni dłużnikowi zarzuty jego naruszenia (fakt zawarcia umowy przez strony na obróbkę wałów w sprawie był bezsporny).

Winien także wykazać fakt wystąpienia szkody i jej wysokość. Dodać należy, że wprawdzie pojęcie szkody nie ma ustawowego określenia, ale chodzi w nim
o uszczerbek poniesiony w dobrach chronionych poszkodowanego, wbrew jego woli, wskutek zdarzenia wyrządzającego szkodę (por. wyrok SN z 29.04.2011 r., I CSK 457/10, LEX nr 1318300).

Następnie zaś powód zobligowany był do wykazania związku przyczynowego pomiędzy szkodą a nienależytym wykonaniem zobowiązania.

Dopiero wykazanie tych trzech przesłanek aktualizuje potrzebę obrony dłużnika, który może wykazać, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności. Nieudowodnienie przez wierzyciela którejkolwiek z trzech wymienionych wyżej przesłanek skutkować musi oddaleniem powództwa.
(por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 19.02.2013 r., I ACa 717/12, LEX nr 1314796; Komentarz do art. 471 k.c. [w:] Rzetecka-Gil Agnieszka. Kodeks cywilny. Komentarz. Zobowiązania - część ogólna. LEX/el., 2011).

W ocenie Sądu powód w toku niniejszej sprawy udowodnił, że sporne wały były produkowane tylko na zamówienie konkretnego klienta (REpower),
o czym świadczy zbieżność rysunków, numerów zamówienia. Udowodnił również, że wykonanie przedmiotowej usługi w zakresie obróbki zgubnej na gotowo spornych wałów zlecił pozwanemu. Wykazał także, że uzyskałby cenę (podstawową i dodatkową) za te wały jaką wskazał w pozwie, gdyby sporne wały dostarczył zamawiającemu w terminie, tj. w XI 2010 r.

Zdaniem Sądu powód w toku postępowania nie wykazał jednak wysokości swego roszczenia, do czego był zobligowany w myśl art. 6 k.c.

Powód twierdzi, że szkoda równa jest nieuzyskanej cenie od zamawiającego pomniejszonej o wynagrodzenie przysługujące za wykonaną usługę pozwanemu (18.000 zł). Powyższy sposób wyliczenia szkody nie jest jednak prawidłowy co do zasady. Przyjąć bowiem należy, że skoro powodowi wałów nie wydano to koszt ich wykonania mieści się w kwocie odszkodowania, ale dalsze koszty produkcji, po obróbce, już nie. Z twierdzeń samej strony powodowej wynika, że wały miały zostać poddane dalszym zabiegom (obróbce) przez powoda (np. wskazywane w potwierdzeniu zamówienia: malowanie, ochrona przed korozją, obróbka alkalicznym krzemianem cynku), co z pewnością wiązało się
z dalszymi kosztami, w tym robocizny (własnej lub zleconej innym podmiotom) i było skalkulowane w cenie jaką powód miał uzyskać od swojego zleceniodawcy. Koszty te zatem także podlegały odliczeniu od określonej przez powoda w pozwie kwoty żądania. Powód zaś w swym pozwie nie tylko kosztów tych nie odliczył, ale również nie określił.

Wobec zarzutu pozwanego co do wysokości szkody powinien był zaś przeprowadzić kompleksowy dowód celem jej wykazania, a nie poprzestawać na wykazaniu wysokości nieuzyskanej ceny od zamawiającego.

Nie można przesądzać, że niezbędny był w tym zakresie dowód z opinii biegłego i wiadomości specjalne, ale co najmniej jakaś kalkulacja ceny, dokumentacja z tym związana itp. Dowodów takich powód jednak nie wnioskował.

Odnoszą się zaś do nienależytego wykonania zobowiązania (wadliwej obróbki wałów) należy wskazać, że pozwany wnioskował dowód w tym zakresie z opinii biegłego. Dowód ten okazał się jednak zbędny wobec niewykazania przez powoda wysokości szkody.

W świetle powyższego powództwo, na mocy powołanych wyżej przepisów oraz art. 6 k.c. należało w całości oddalić, o czym Sąd Okręgowy orzekł w pkt. I wyroku.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd Okręgowy orzekł na mocy
art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i 2
w związku z oraz § 6 pkt. 7 rozp. Min. Spr. z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r.,
nr 163, poz. 1348, z późn. zm.). Na powyższe koszty składają się koszty zastępstwa procesowego w wysokości 7.200 zł i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Zarządzenie:

1.odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. stron;

2.kal. 2 tyg.