Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2019 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa R. R.

przeciwko M. G.

o zapłatę

I oddala powództwo;

II zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 975,50 zł (dziewięćset siedemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: V GC 1184/18upr

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 6 marca 2019 r.

Powód R. R. w dniu 15 stycznia 2018 roku wniósł pozew do tut. Sądu przeciwko M. G.. Powód żądał zasądzenia od pozwanego kwoty 4.758,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 10 lipca 2017 roku do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego w tym opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu powód twierdził m.in., że wykonywał dla pozwanego roboty elektryczne w T. w budynku mieszkalnym przy ul. (...). Powód twierdził też, że wykonał swoje prace, wystawił pozwanemu fakturę, która opiewała na kwotę 4.758,25 zł. Przedmiotowe prace z ramienia powoda wykonywał R. W. (1) oraz R. S. (1). Do dnia dzisiejszego faktura nie została opłacona. (k. 2-3)

W dniu 27 lutego 2018 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając powództwo w całości oraz zasądzając na rzecz powoda od pozwanego koszty procesu. (k.19)

W przewidzianym przez prawo terminie pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, którym żądał oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa prawnego w tym kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany przyznał, iż faktycznie zlecił powodowi wykonanie robót elektronicznych w budynku mieszkalnym położonym w T. przy ul. (...). Pozwany działał w tym zakresie jako podwykonawca głównego wykonawcy remontu budynku – J. S.. Prace zlecone powodowi nie zostały wykonane w zdecydowanej większości, zaś część zleconych robót została wykonana źle lub po umówionym terminie. Pozwany wielokrotnie wzywał powoda do dokończenia prac, jednak ten nie reagował i porzucił prace. Pozwany został zmuszony do zlecenia wykonania prac innemu podmiotowi ( Usługi (...)). Pozwany wskazał także, iż nigdy nie otrzymał faktury za wykonaną usługę, nigdy jej nie zaakceptował, ani nie zaksięgował. (k. 23-24)

W piśmie z dnia 22 czerwca 2018 r. (data stempla pocztowego) powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Wskazał, że wszelkie zarzuty pozwanego są nieprawdziwe, albowiem powód w sposób prawidłowy wykonał swoje prace. Zdaniem powoda nie było prawdą, że porzucił plac budowy. Powód przesłał pozwanemu fakturę. Powód zakupił materiały, które zostały użyte w remontowanym obiekcie.

Sąd ustalił, co następuje :

Powód R. R. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w 2016r. przyjął zlecenie od M. G. na wykonanie robót elektrycznych w obiekcie położonym przy ul. (...) w T.. Powód miał wykonywać pracę w klatce nr 1 i 2. Generalnym wykonawcą całego remonty w obiekcie była firma (...). Pozwany M. G. był podwykonawcą generalnego wykonawcy, a R. R. podwykonawcą podwykonawcy M. G.. Termin zakończenia prac został określony przez generalnego wykonawcę na 30 czerwca 2017 r.

(okoliczność bezsporna; nadto dowód: wydruk z (...) k. 10-11, zeznania świadków M. K. – k. 106v., zeznania świadka J. S. – k. 106v.-107, zeznania świadka K. G. – k. 69v.-70v.)

W okresie od 1 sierpnia 2016 r. do 28 czerwca 2017 r. powód R. R. dokonał zakupu różnego rodzaju materiałów (między innymi kable teleinformatyczne, przewody instalacyjne, uchwyty) na łączną kwotę 10.311,60 zł. :

- faktura nr (...) – data dostawy 28 czerwca 2017 r. na kwotę 4.224,13 zł

- faktura nr (...) – data dostawy 26 sierpnia 2016 r. na kwotę 5.949,57 zł

- faktura VAT (...) – z dnia 8 sierpnia 2016 r. na kwotę 94,94 zł

- faktura VAT (...) – z dnia 1 sierpnia 2016 r. na kwotę 42,96 zł

(dowód: faktury VAT – k. 102-105)

W okresie wykonywania prac na obiekcie położonym przy ul. (...) w T. powód prowadził równolegle inne prace w miejscowości B..

(dowód: korespondencja mailowa powoda – k. 60

W ramach zlecenia R. R. przystąpił do wykonania prac. Na budowę skierowani zostali pracownicy powoda tj. między innymi R. W. (1) i R. S. (1). Prace wykonane miały być „odcinkowo” ze względu na specyfikę obiektu i jednoczesny udział kilku ekip zajmujących się innymi pracami budowlanymi. Uprzednio powód wykonał prace związane z instalacją elektryczną na tym samym obiekcie, lecz w innej klatce schodowej. Roboty w spornej klatce numer dwa miały być identyczne jak te w klatce numer jeden. Roboty w klatce numer jeden zostały odebrane, a pozwany zapłacił za nie powodowi.

Prace zlecone powodowi w spornej klatce schodowej należało oddać do dnia 30 czerwca 2017 r., roboty jednak nie zostały oddane w całości pozwanemu, część niewykonana została porzucona, mimo wielokrotnych wzywań do podjęcia prac przez pozwanego. Za część prac pozwany zapłacił powodowi, zostały wystawione przez powoda dwie faktury, które zostały zapłacone przez pozwanego.

(dowód: dokumentacja zdjęciowa – k. 40-50, zeznania świadka R. S. (1) – k. 68v.-69, zeznania świadka K. G. – k. 69v.-70v., korespondencja sms-owa – k. 77-96)

Strony prowadziły korespondencję mailową i sms-ową celem ustalenia współpracy oraz wyjaśnienia nieporozumień. Mailem z dnia 30 maja 2017 r. powód przedstawił szereg zastrzeżeń odnośnie pozwanego, w tym zastrzeżeń co do braku możliwości rozpoczęcia przez niego prac w styczniu oraz lutym 2017 r. i stwierdził, że ma „dość współpracy” z pozwanym, a także poprosił by ten poszukał sobie kogoś innego na jego miejsce, zwrócił się także poinformowanie w sprawie rozliczenia za prace w B.. Mailem z dnia 31 maja 2017 r. pozwany odniósł się do zarzutów powoda, informując iż ze względu na zaawansowanie prac nie było możliwym rozpoczęcie prac elektrycznych w styczniu i lutym 2017 r. oraz poinformował, że jeśli pozwany dąży do odstąpienia od realizacji umowy, to jest to możliwe jedynie w trybie ustalenia wykonawstwa zastępczego. Mailem z dnia 7 czerwca 2017 r. pozwany wezwał powoda do wykonania robót elektrycznych w terminie i zgodnie z ustaleniami.

(dowód: korespondencja mailowa – k. 55-59)

Powód R. R. w dniu 25 czerwca 2017 r. wystawił pozwanemu M. G. sporną fakturę VAT na kwotę 4.758,25 zł z terminem płatności 14 dni tytułem wykonania prac elektrycznych w klatce schodowej nr 2 w obiekcie położonym przy ul. (...) w T.. Fakturę powód przesłał mailem kierowanym do „m.thiede” w dniu 5 sierpnia 2017 r wraz z rozpisaniem należności wynikającej faktury na koszty materiałów (3434,25 zł netto) oraz koszty robocizny (1324 zł) Pismem z dnia 20 lipca 2017 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.758,25 zł w terminie 7 dni, które to pismo zostało doręczone pozwanemu w dniu 25 lipca 2017 r.

(dowód: faktura VAT – k. 4, korespondencja mailowa – k. 5, wezwanie do zapłaty – k. 6, potwierdzenie odbioru – k. 7)

Pozwany M. G. pod koniec czerwca 2017 r. zlecił dokończenie, a w zasadzie wykonanie od nowa, po R. R., prac w zakresie wykonania prac elektrycznych w obiekcie położonym w T. przy ul. (...) - M. S.. Zlecone podmiotowi trzeciemu tj. M. S. roboty były pozostawione przez powoda w fazie ledwie początkowej. M. S. wycenił swoje prace na kwotę 8800 zł.

(dowód: zeznania świadka M. S. – k. 107, zeznania świadka J. S. – k. 106v.-107)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zeznania świadków M. K., M. S., J. S., R. W. (1), R. S. (1), K. G., zeznania pozwanego M. G. oraz powoda R. R., a także przedłożone przez strony postępowania dokumenty tj. korespondencję mailowa, sms-owa, fakturę VAT nr (...), pismo z dnia 20 lipca 2017 r., dokumentację zdjęciowa, faktury VAT za zakup materiałów.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów w całości, gdyż nie budziły one wątpliwości co do swojej prawdziwości, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich skutecznie.

Podkreślenia wymaga jednak to, że czym innym jest przyznanie dowodom z dokumentów waloru prawdziwości to jest uznania, że nie zostały one podrobione, czy przerobione, a czym innym są wnioski jakie z zaoferowanych przez strony postępowania dokumentów się wyciąga.

Odnośnie zeznań świadków M. K., M. S., J. S., R. W. (1), R. S. (1), K. G. Sąd uznał je za wiarygodne, bowiem były wyczerpujące i logiczne. Świadkowie co do zasady zeznawali spójnie co do faktów związanych z prowadzeniem prac przy montażu folii samoprzylepnej będącej przedmiotem niniejszej sprawy. Na uwadze trzeba mieć jednak to, że tak świadek R. W., jak i świadek R. S. mylili prace wykonane (bez zastrzeżeń) w klatce schodowej numer jeden, na tym obiekcie z tymi, które miały być wykonane w klatce numer dwa to jest w klatce spornej. Ponadto wiedzę o szczegółach finansowego rozliczenia robót posiadali wyłącznie z subiektywnego przekazu powoda.

Sąd dał również wiarę zeznaniom powoda R. R. i pozwanego M. G., lecz jedynie w tej części, w której korespondowały one ze zgromadzonym materiałem dowodowym, któremu dano wiarę w całości..

W niniejszej sprawie bezspornym był fakt zlecenia powodowi przez pozwanego wykonania prac elektrycznych w obiekcie znajdującym się w T. przy ul. (...). Bezspornym był także fakt, że na zupełnie wstępnym etapie prace zostały porzucone przez powoda, ze względu na brak porozumienia między stronami. Spór ogniskował wokół zasadności zapłaty faktury za częściowe prace wykonane przez powoda. Pozwany wskazywał, że powód wykonał prace (w zasadzie ich namiastkę) w sposób wadliwy, z opóźnieniem, a za część prac dokonano faktycznej zapłaty. Powód pozostawił po sobie na budowie totalny chaos, który nie był do zaakceptowania tak rzez pozwanego jak i generalnego wykonawcę, skoro na budowie pracowały także inne ekipy, a postęp ich prac w dużej mierze zależał od postępu prac powoda. Takich postępów jednak nie było. De facto prace remontowe ruszyły pełną parą dopiero po tym, gdy pozwany znalazł na miejsce powoda innego podwykonawcę. Ponadto powód w fazie wstępnej porzucił prace, w związku z czym koniecznym było zlecenie tych prac innemu podwykonawcy.

Należy wskazać, że umowa skutecznie zawarta pomiędzy powodem R. R., a pozwanym M. G. miała charakter umowy o dzieło. Zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia za wykonanie dzieła można określić przez wskazanie podstaw do jego ustalenia (art. 628 k.c.). Wskazać, przy tym należy że kodeks cywilny nie zastrzega dla ważności umowy o dzieło żadnej konkretnej formy. Można zawrzeć ją więc chociażby ustnie, czy w sposób dorozumiany.

W myśl zasady, której odzwierciedleniem są art. 6 k.c. i 232 k.p.c., strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, gdyż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Art. 6 k.p.c. reguluje podstawowe reguły dowodowe. Pierwszą - generalnie wymagającą udowodnienia powołanego przez stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych, oraz drugą regułę, która sytuuje ciężar dowodu danego faktu po stronie osoby, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Pierwsza „zasada obowiązku udowodnienia powoływanego faktu" jest w istocie nieunikniona ze względów racjonalnych, ponieważ odmienna regulacja powodowałaby powstanie niedopuszczalnej łatwości wywodzenia skutków prawnych z prostego powołania się na fakt bez potrzeby jego udowodnienia. Natomiast druga stanowi „ogólną zasadę rozkładu ciężaru dowodu", od której wyjątki mogą wskazywać niektóre przepisy szczególne (tak: Nazaruk P. - Ciszewski J. (red.), Jędrej K., Karaszewski G., Knabe J., Nazaruk P., Ruszkiewicz B., Sikorski G., Stępień-Sporek A. - Kodeks cywilny. Komentarz, wyd. II., LexisNexis 2015). Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego. To one, a nie sąd, są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik (por. uzasadnienie wyroku SN z 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 76, z glosą A. Zielińskiego, Palestra 1998, nr 1-2, s. 204; wyrok SN z dnia 7 marca 1997 r., II CKN 70/96, OSNC 1997, nr 8, poz. 113; uzasadnienie wyroku SN z dnia 16 grudnia 1997 r., II UKN 406/97, OSNAPiUS 1998, nr 21, poz. 643; uzasadnienie wyroku SN z dnia 11 października 2000 r., II UKN 33/00, OSNP 2002, nr 10, poz. 251). Strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodzenia co do tych okoliczności na niej spoczywał, zaś sąd powinien wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 28 lutego 2013 r., I ACa 613/12, LEX nr 1294695).

W świetle powyższego należało uznać, że powód nie wykazał istnienia roszczenia zarówno co do zasady jak i co do wysokości. Zawnioskowani na te okoliczności przez powoda świadkowie (R. W. (1), R. S. (1), K. G.) zgodnie zeznali, że powód porzucił na pewnym etapie prace zlecone mu przez pozwanego, co potwierdził także powód w swoich zeznaniach („praca nie została dokończona ze względu na konflikty i przedłużające się płatności” – k. 129v.). Co więcej, K. G. (będący kierownikiem przedmiotowej budowy) twierdził, że powód wystawił dwie faktury VAT dotyczące wykonania części prac, za które pozwany zapłacił. Trzecia, ostatnia faktura, wystawiona przez powoda nie została zapłacona, albowiem jak zeznał świadek K. G., z informacji załączonej do tej faktury wynikało, że została ona wystawiona jako należność uwzględniająca rzeczy, za które pozwany już wcześniej zapłacił. Ponadto po okazaniu świadkowi dokumentacji zdjęciowej, złożonej przez powoda na okoliczność potwierdzenia wykonania prac w przedmiotowym obiekcie, świadek zeznał, iż zdjęcia dokumentują klatkę nr 1 przedmiotowego obiektu i obrazują prace, które zostały wykonane przez powoda, za które pozwany dokonał zapłaty. Powód kolejno, na poparcie swoich twierdzeń, przedstawił kilka faktur na zakup materiałów elektrycznych z okresu od 1 sierpnia 2016 r. do 28 czerwca 2017r. Analizując przedstawione przez powoda faktury należy jednak nadmienić, że niemożliwym jest ustalenie, czy zakupiony przez powoda materiał faktycznie został wykorzystany przy wykonywaniu prac zleconych mu przez pozwanego, a nawet jeśli został wykorzystany przy tych pracach, to niemożliwym jest do ustalenia, czy pozwany wcześniej dokonał zapłaty za te towary (przy uregulowaniu dwóch wystawionych wcześniej przez powoda faktur). Zawnioskowani przez powoda świadkowie R. W. (1) i R. S. (1) (jego pracownicy) wykonywali prace w okresie od kwietnia do maja 2017 r. na obiekcie, prace zgodnie z ich zeznaniami nie zostały w pełni wykonane. Ich zeznania nie pozwoliły na ustalenie jakich materiałów użyto oraz ilości ewentualnie zużytych materiałów przy wykonanych robotach. W połączeniu z zeznaniami M. S. można stwierdzić, że prace jakie miał wykonać powód zostały przez niego porzucone w fazie początkowej. Świadek K. G. (kierownik budowy) nie potrafił się także odnieść do ewentualnego materiału wykorzystanego do prac elektrycznych w klatce nr 2. Należy także zaznaczyć, że ostatnia faktura przedłożona przez powoda wystawiona przez dostawcę materiału budowlanego jest z dnia 28 czerwca 2017 r. Zgodnie natomiast z zeznaniami świadka M. S. (podmiotu trzeciego, który wykonał faktycznie prace zlecone pierwotnie powodowi) pod koniec czerwca 2017 r .zgłosił się do niego pozwany ze zleceniem, by ten wykonał zaczęte przez powoda w klatce nr 2 prace elektryczne. Po miesiącu, gdy powód nadal nie przystępował do wykonania prac, świadek M. S., przystąpił do wykonania zlecenia.

Zgodnie z powyższym mało prawdopodobne jest to, by materiały dostarczone powodowi pod koniec czerwca 2017 r. (zgodnie z fakturą – k. 102) zostały wykorzystane na przedmiotowej budowie, biorąc pod uwagę fakt, że powód nie prowadził po tym okresie już prac na przedmiotowym obiekcie (na co wskazuje także treść maila powoda – k. 5). Inne faktury za zakup materiału, które powód przedstawił zostały wystawione w 2016 r. (26 sierpnia, 8 sierpnia, 1 sierpnia), jest więc bardzo prawdopodobnym, przy założeniu że materiał widniejący na fakturach został wykorzystany na przedmiotowej budowie, iż pozwany wcześniej zapłacił za powyższe regulując poprzednie faktury wystawione przez powoda. A materiały te, co jest poza sporem, wykorzystano podczas remontu klatki numer jeden. Należy stwierdzić, w związku z powyższym, że powód nie wykazał, by poniósł jakiekolwiek koszty związane z zakupem materiałów wykorzystanych przy pracach w klatce nr 2 położonej przy ul. (...) w T..

Na marginesie jedynie należy zauważyć, że przy jednym z zakupów materiałów był obecny świadek R. S. (ówczesny pracownik powoda), który zeznał m.in., że widział jak powód kupował przewody elektryczne, przewody do poprowadzenia Internetu, dzwonki do mieszkań itp. Z zeznań świadka wynikało jednak pośrednio, że chodziło, bądź o inną budowę (powód prowadził jednocześnie, co najmniej jeszcze jedno zlecenie), bądź o zakup materiałów użytych przy remoncie klatki numer jeden.

Powód nie wykazał także, by należne było mu jakiekolwiek wynagrodzenie za koszty robocizny. Co prawda zeznania świadków R. W. (1) i R. S. (1) wskazują, iż powód rozpoczął roboty na przedmiotowym obiekcie, jednak roboty te nie zostały wykonane do końca, co przyznają także Ci świadkowie. Zgodnie natomiast z zeznaniami J. S. (generalny wykonawca) w związku z niewywiązywaniem się przez powoda z powierzonych mu zadań podjęto decyzję o zatrudnieniu innego elektryka do montażu instalacji elektrycznej w obiekcie. Podmiot trzeci (M. S.), który przejął pracę po powodzie R. R. wykonał zlecenie w przeciągu 2-3 tygodni, co dodatkowo może świadczyć a nierzetelnym prowadzeni prac przez powoda, jego opieszałości, a także lekceważeniu swojego kontrahenta. Ponadto zeznania M. S. podważają w wysokim stopniu jakość wykonanych prac oraz ich zaawansowanie. Świadek ten zeznając wskazywał, że stan wykonanych prac uzasadniał rozpoczęcie prac od samego początku, co świadczyć może o niewłaściwym ich wykonaniu i bardzo wczesnym etapie wykonawstwa. Także świadek M. K. (przewodniczący wspólnoty mieszkaniowej) zaznaczył, że gdy prace wykonywane były przez powoda R. R. panował ogólny nieład na terenie wykonywanych prac, materiały były niezabezpieczone. Należy też podkreślić, że sam świadek R. S.- pracownik powoda, zeznał że na budowie panował „kogel- mogel”, co świadczy o wadliwej organizacji pracy ekipy powoda, a ponadto może świadczyć o tym, że powód zaangażował się w kilka inwestycji i utracił nad nimi kontrolę. Z korespondencji mailowej wynikało wręcz, że powodowi nie zależało na ukończeniu zleconych robót elektrycznych w budynku przy ulicy (...) w T..

W związku z powyższym należy stwierdzić, że powód porzucając prace na wczesnym ich etapie nie wywiązał się z przyjętego przez siebie zlecenia wykonania prac elektrycznych, nie wykazał również w jakim zakresie prace zostały wykonane. Świadkowie R. S. (1) oraz R. W. (1) w sposób ogólnikowy zeznali na tę okoliczność, wskazując że prace dotyczyły położenia przewodów pod elewację zewnętrzną oraz wyłożenia wewnętrznej linii zasilającej. Nie przedstawili jednak, której części budynku prace mogły dotyczyć (czy klatki nr 1 czy klatki nr 2), ile materiału zużyli, a także ewentualnej wysokości wynagrodzenia, którą powód wypłacił świadkom w zakresie wykonywanych prac w klatce nr 2 przedmiotowego obiektu. Zeznania te stanowiły zbyt enigmatyczne i niejasne określenie wykonanych prac, aby można było ustalić zakres i czasochłonność wykonanych prac, a także wycenić ich wartość.

Jedynie marginalnie należy wskazać, że Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 506 ^{6 § 3} k.p.c. stanowiącego, że jeśli sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy. Zasada może mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do wysokości dochodzonego roszczenia, natomiast samo roszczenie powinno być udowodnione, według ogólnych zasad dotyczących reguł dowodowych. (Komentarz do art. 505 ⁶ KPC, red. Marszałkowska-Krześ 2019, wyd. 24/I. Gil, wersja elektroniczna Legalis).

W ocenie Sądu, roszczenie dotyczące wynagrodzenia za robociznę, podobnie jak roszczenie wynikające z zakupionych materiałów przez powoda, nie zostało przez niego wykazane w niniejszym postępowaniu. Zeznania świadka M. S. skutecznie podważyły zasadność samego roszczenia powoda. Zeznania tego świadka mają walor wysokiej wiarygodności, ze względu na jego niezależność od stron postępowania, w związku z czym Sąd oparł się na nich w dużej mierze. Świadek ten zeznał, że prace porzucone przez powoda znajdowały się na tak wczesnym etapie, że poddawał w wątpliwość samą zasadność żądania przez powoda wynagrodzenia za podjęte działania. Przy tej okazji, o czym był już w zasadzie wyżej mowa, należy ponownie podkreślić, że pracownik powoda świadek R. S. (1) zeznał, że na przedmiotowej budowie panował „kogel – mogel” (k. 69), mogący mieć związek z chaosem komunikacyjnym panującym między stronami postępowania, jednakże powyższe nie usprawiedliwia porzucenia prac przez powoda. Zgodnie z przedłożoną korespondencją sms-ową powód w maju 2017 r. był kilkukrotnie wzywany do podjęcia przedmiotowych prac. Świadkowie zeznali, że termin do wykonania przedmiotowego zlecenia upływał pod koniec czerwca 2017 r., powód w czerwcu 2017 r. porzucił prace, pozostawiając odpowiedzialność za brak dokończenia inwestycji po stronie pozwanego. Podmiot trzeci (M. S.), któremu zlecono wykonanie prac elektrycznych w miejsce powoda zakończył prace w przeciągu 2-3 tygodni. Rodzi to uzasadnione wątpliwości Sądu co do rzetelności i odpowiedzialności za przyjęte przez powoda zlecenie. Podjęte prace przez powoda w jakimś, bliżej nie określonym zakresie, nie rodziły obowiązku po stronie pozwanego do uiszczenia należności za te prace, tym bardziej w przypadku, gdy prace te zostały porzucone na ich wczesnym etapie. Sąd nie znalazł także podstaw do zastosowania określonej w art. 639 k.c. szczególnej ochrony dla przyjmującego zamówienie, zgodnie z którym zamawiający nie może odmówić zapłaty wynagrodzenia mimo niewykonania dzieła, jeżeli przyjmujący zamówienie był gotów je wykonać, lecz doznał przeszkody z przyczyn dotyczących zamawiającego, w takim zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła. W okolicznościach niniejszej sprawy powód nie wykazał, aby pozostawał w gotowości do wykonania dzieła, a nie wykonał go z przyczyn dotyczących zamawiającego. Okoliczności niniejszej sprawy wskazują na coś zupełnie przeciwnego. To bowiem powód porzucił prace, które zlecił mu pozwany. Pozwany w maju 2017 r. kilkukrotnie wzywał powoda do spełnienia zobowiązania polegającego na wykonaniu robót elektrycznych w przedmiotowym obiekcie. Powód w toku procesu twierdził, iż zaprzestał wykonywania prac ze względu na braki komunikacyjne po stronie pozwanego, a także ze względu na brak regulowania należności wynikających z wykonania innych prac, które zlecił mu pozwany. W toku procesu powód jednak nie wykazał w ocenie Sądu, jakie konkretnie zlecenia miał wykonać na rzecz pozwanego oraz czy faktycznie należności wynikające z wykonania tych zleceń przez pozwanego nie zostały uregulowane.

Przy tej okazji należy się odnieść do podnoszonej kwestii braku harmonogramu, którym według powoda powinny być objęte prace na przedmiotowej budowie. Art. 640 k.c. wyznacza obowiązek stron do współdziałania przy wykonaniu umowy a także daje uprawnienie przyjmującemu zamówienie w postaci możliwości odstąpienia od umowy jeśli brak jest współdziałania ze strony zamawiającego oraz możliwość dochodzenia przez przyjmującego zamówienie, wynagrodzenia na podstawie art. 639 k.c. W niniejszej sprawie powód jednak nie wykazał, by pozwany naruszył obowiązek współdziałania stron. Korespondencja przedłożona przez powoda świadczy raczej o istnieniu tego współdziałania a przynajmniej chęci porozumienia w tej kwestii ze strony pozwanego. Sąd nie dopatrzył się w niniejszej korespondencji złej woli pozwanego, czy uchylania się od umożliwienia powodowi wykonanie dzieła. W mailu z dnia 31 maja 2017 r. pozwany wezwał powoda do realizacji umowy. Powód jednak mailem z dnia 30 maja 2017 r. zasugerował pozwanemu, żeby poszukał na jego miejsce innego podmiotu, który wykona powierzone mu zlecenie. W celu realizacji umowy (jeśli brak jest konkretnego harmonogramu, którego w niniejszej sprawie żadna ze stron Sądowi nie przedłożyła) koniecznym jest współpraca obu stron umowy oraz ich wzajemne ustępstwa w zakresie ustalenia chronologii wykonania prac.

W ocenie Sądu powód winien mieć na uwadze specyfikę przyjmowanego zlecenia i wziąć ją pod rozwagę przy planowaniu czynności. Zgodnie z korespondencją sms-ową powód zadeklarował gotowość do podjęcia prac w kwietniu 2017 r., co zostało zaakceptowane przez pozwanego. Jednakże w maju 2017r. mimo wielokrotnych wezwań pozwanego kierowanych do powoda celem nakłonienia powoda do wykończenia prac, ten mimo to ich nie podejmował. W końcu mailem z dnia 30 maja 2017 r. powód stwierdził, że ma dość współpracy i zasugerował, by pozwany poszukał innego podwykonawcę na jego miejsce. W oparciu o powyższe, w ocenie Sądu, to działania powoda stanowiły w tej relacji element nierzetelny. Powód nie wykazał, by to z winy pozwanego nastąpiła rezygnacja z wykonania zlecenia, a szczątkowo wykonane prace na przedmiotowej budowie przez powoda nie wykazują w ocenie Sądu istnienia roszczenia po jego stronie w zakresie żądanego wynagrodzenia za robociznę. Powód nie wykonał umowy, wykazał się brakiem woli do zakończenia zlecenia i w ocenie Sądu, z przyczyn leżących po jego stronie, odstąpił od dalszego realizowania umowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności powództwo jako pozbawione uzasadnionych podstaw podlegało oddaleniu na podstawie 627 k.c.

Odnośnie kosztów orzeczono zgodnie z art. 98 §1 i 3 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie stroną przegrywającą sprawę w całości był powód i to on winien zwrócić pozwanemu poniesione koszty procesu. Do niezbędnych kosztów postępowania w niniejszej sprawie należy zaliczyć koszty zastępstwa procesowego powoda w kwocie 900 zł ustalone zgodnie z §2 pkt 3. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804 ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17, a także koszty dojazdu świadka (58,50 zł) zł tj. łącznie 975,50 zł którą zasądzono w punkcie II sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć :

a.  pełnomocnikowi powoda

3.  przedłożyć z wpływem lub po 2 tyg. od doręczenia.

T., dn. 22 marca 2019 r.

SSR Ryszard Kołodziejski