Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2020 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z wniosku K. C., I. Z. (1)

z udziałem Skarbu Państwa działającego przez Starostę (...), B. K., E. L.

o zasiedzenie

postanawia:

I.  stwierdzić, że I. Z. (2) córka W. i A. oraz K. C. córka H. S. i I. nabyły przez zasiedzenie z dniem
1 października 2005 r. na współwłasność po ½ części każda, nieruchomość składającą się z działki nr (...) położoną w S. o pow. 0,0084 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...), w której jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa- Starosta (...),

II.  koszty postępowania wnioskodawczynie i uczestnicy ponoszą we własnym zakresie.

Sygn. akt. I Ns 291/17

UZASADNIENIE

Wnioskodawczynie K. C. i I. Z. (1) wniosły o stwierdzenie, że nabyły przez zasiedzenie własność nieruchomości działki nr (...) o pow. 84 m ² położonej w S. przy ul. (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) stanowiącej własność Skarbu Państwa.

W uzasadnieniu wniosku wskazały, że rodzice wnioskodawczyni K. C. od 185 r. są jedynymi użytkownikami działki nr (...) z tych względów doszło do jej zasiedzenia.

Uczestniczka E. L. wniosła o oddalenie wniosku podnosząc, że działka nr (...) nie była w samoistnym posiadaniu rodziców wnioskodawczyni K. C. gdyż z działki tej korzystali jej rodzice, a następnie uczestniczka.

Uczestnik Skarb Państwa działający przez Starostę (...) nie ustosunkował się do wniosku pozostawiając decyzje do uznania sądu. (płyta CD k.70)

Uczestniczka B. K. nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 września 1949 r. został założony w Sądzie Grodzkim w S. zbiór dokumentów nr 179 dla nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) (obecnie Bartna Strona) nr 31 o pow. 485 m ². Jako właściciel został wpisana W. P.. Do dokumentów stanowiących podstawę założenia zbioru dokumentów załączono wyciąg z matrykuły z 29 czerwca 1948 wraz z mapę działki. Na mapie ujawniona została droga wzdłuż działki prowadząca od ulicy (...) do jeziora D.. (k.7 Zd. w aktach KW nr (...))

Decyzją Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 27.04.1970 r. ustalono protokolarnie w toku przeprowadzonego postępowania rozgraniczeniowego granice działek nr (...) przy ul. (...) strona 29 i 31. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że między działkami nr (...) biegła droga nr (...) z której wydzielono tylko część północna nr (...) do wspólnego korzystania z uwagi na bardzo wąskie czołówki działek. W dalszej części droga nie była użytkowana (istniejące zakrzaczenia) i granicę ustalono wzdłuż zakopanych kamieni granicznych, którą przyjęto za bezsporną. (decyzja k.64, decyzja k. 188-187 akt rozgraniczeniowych)

W maju 1970 dokonano zmian w wykazie zmian gruntowych przez oznaczenie nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) jako działka nr (...) o pow. 0,0566 ha, działki nr (...) położonej w S. przy ul. (...) jako działki nr (...). Na mapie z dnia 28.04.1970 r. naniesiono działkę nr (...) stanowiącą drogę biegnącą między działkami nr (...). (dokumenty k. 74 -75, dokumenty k. 26-28 Zd. w aktach KW nr (...)) Mapa z wytyczoną drogą między działkami nr (...) stanowiła załącznik do decyzji o pozwoleniu na budowę uzyskanego przez S. M. (ojca uczestniczki E. L.) (dokumenty k. 145-147)

Postanowieniem z dnia 4 grudnia 1985 r. Państwowe Biuro Notarialne w S. założyło księgę wieczystą dla nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) oznaczoną nr (...)o pow. 0,0647 ha. Do dokumentów stanowiących podstawę założenia księgi wieczystej złączono mapę – wyrys z mapy ewidencyjnej z listopada 1985 r., na której przedstawiono przebieg granic działki nr (...) a także działki nr (...). Na mapie tej nie ujawniono drogi między działkami nr (...).

Umową z dnia 5.12.1985 r. H. Z. i I. Z. (1) kupili od W. B. nieruchomość położoną w S. przy ul. (...) oznaczoną nr (...) o pow. 0,0647 ha. H. Z. zmarł w dniu 27.01.1999 r. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 20.07.2000 r. w sprawie(...) jego spadkobiercami zostali żona I. Z. (1) oraz dzieci K. C., B. K., J. Z.. J. Z. umową z dnia 3.10.2011 r. darował K. C. przypadający mu udział w spadku po H. Z.. (dowód: k. 4 – 8, 12, 22-23, dokumenty akt KW (...) )

Działka nr (...) graniczy z działką, która w momencie kupna nieruchomości przez H. Z. i I. Z. (1) oznaczona była nr 167.

Działka ta została nabyta przez poprzedników prawnych uczestniczki E. L. (jej rodziców) w 1969 r. Uczestniczka E. L. nabyła przedmiotową nieruchomość od rodziców w 1988 r. (dokumenty k. 64)

Decyzją Starosty (...) z dnia 12.01.2017 r. orzeczono o ujawnieniu działki nr (...) o pow. 0,0084 ha stanowiącej drogę i wpisaniu, jako właściciela Skarb Państwa, zmianie obecnej działki nr (...) o pow. 0,0674 ha na działkę nr (...) o pow.0,0566 ha, zmianie obecnej działki nr (...) o pow. 0,0771 ha na działkę nr (...) o pow. 0,0773 ha. Następnie decyzją Starosty (...) z dnia 19.07.2018 r. uchylono przedmiotowa decyzję i orzeczono o ujawnieniu działki nr (...) o pow. 0,0084 ha stanowiącej drogę i wpisaniu, jako właściciela Skarb Państwa, zmianie obecnej działki nr (...) o pow. 0,0674 ha na działkę nr (...) o pow.0,0550 ha, zmianie obecnej działki nr (...) o pow. 0,0771 ha na działkę nr (...) o pow. 0,0789 ha. (decyzja k. 64, k. 149, dokument z akt (...) k. 248-253, 262-269) Dla nieruchomości składającej się z działki nr (...) o pow. 0,0084 ha położonej w S. przy ul. (...) założona została księga wieczysta nr (...). (odpis KW k. 19)

W momencie zakupu nieruchomości - działki nr (...) przez H. Z. i I. Z. (1), działka obecnie ujawniona jako działka nr (...) stanowiła całość gospodarczą z działką obecnie oznaczoną nr 25/1, fizycznie stanowiły jedność jako działka nr (...). W momencie zamieszkania na działce nr (...), objęli oni także w posiadanie działkę obecnie oznaczoną nr (...). Działka nr (...), w tym działka nr (...), od sąsiednich nieruchomości była wydzielona ogrodzeniem. W ogrodzeniu od strony Od strony ulicy (...), na wysokości obecnie działki nr (...) umiejscowiona była brama wjazdowa na nieruchomość Państwa Z..

Brama ta znajdowała się w części ogrodzenia dochodzącego do rogu budynku mieszkalnego na działce nr (...). Brama wjazdowa na nieruchomość znajdowała się w tym miejscu jeszcze przed zakupem działki nr (...) przez H. Z. i I. Z. (1). Państwo Z. po zakupie nieruchomości wymienili tę bramę na bramę wykonaną z drewna. (zdjęcia k. 89, 208)

Ogrodzenie między działką nr (...) a działką nr (...), biegło od tylnego rogu budynku mieszkalnego położonego na działce nr (...), do rogu budynku gospodarczego znajdującego się na tej nieruchomości. Obrodzenie było wykonane z siatki metalowej. W ogrodzeniu tym od rogu budynku w głąb ogrodzenia była zamontowana brama wjazdowa między nieruchomościami. (zdjęcie k. 175 akt i k. 193 akt rozgraniczeniowych) W 2000 r. ogrodzenie między nieruchomościami zostało wymienione na ogrodzenie z elementów betonowych i postawione w tym samym miejscu co ogrodzenie z siatki, wówczas została zlikwidowana brama istniejąca w tym ogrodzeniu między nieruchomościami. Właściciele działek nr (...) współdziałali przy wymianie tego ogrodzenia.

Po kupnie działki nr (...) przez H. Z. i I. Z. (1) toczyły się postępowania geodezyjne dotyczące działek nr (...). W 2009 r. geodeta M. K. dokonał wznowienia granicy wspólnej dla działki nr (...) i działki nr (...). W 2010 r. geodeta W. O. wykonała wznowienie granic działki nr (...). (dokumenty k. 30-19 akt rozgraniczeniowych, dokumenty k. 297-308 akt (...))

W następstwie czynności dokonanych przez geodetę W. O., uczestniczka E. L. przestawiła ogrodzenie między działkami nr (...) stawiając je zgonie z przebiegiem granicy wskazanym przez geodetę, tj. od rogu budynku gospodarczego do znajdującego się od frontu rogu budynku mieszkalnego.

Wnioskodawczyni I. Z. (1) w dniu 30.03.2011 r. złożyła w postępowaniu administracyjnym wniosek o rozgraniczenie działki nr (...) i działki nr (...). (dokumenty k. 4 akt rozgraniczeniowych)

W trakcie trwania sprawy, w sierpniu 2017 r., uczestniczka ponownie przestawiła ogrodzenie, stawiając je na granicy przy uwzględnieniu granic wynikających z decyzji Starosty (...) z dnia 12.01.2017 r.

H. Z. i I. Z. (1) od daty zakupu działki nr (...) korzystali z działki nr (...) traktując ją, jako część działki nr (...). Porządkowali tą nieruchomość, dbali o nią. Uiszczali podatek od nieruchomości naliczany od pow. 647 m ² (dokumenty 9-11, k. 30-60) W 1987 r. uzyskali zgodę na podłączenie budynku nr (...) do kanalizacji sanitarnej ze wskazaniem parametrów na mapie, na której nie było ujawnionej działki nr (...). (mapa k. 88)

Po śmierci H. Z. w 1999 r. na nieruchomości położonej przy ul. (...) strona 31 pozostała wnioskodawczyni I. Z. (1). Zajmowała się działką, w tym także (...), dbała o nią, utrzymywała na niej porządek, uiszczała podatek od nieruchomości naliczany od pow. 647 m ^{( 2)} Wnioskodawczyni I. Z. (1) wyprowadziła się z domu przy ul. (...) strona 31 ok. 2010 r., wówczas na nieruchomości zamieszkała wnioskodawczyni K. C., która zajmowała się działką nr (...). W 2013 r. wnioskodawczyni K. C. na działce oznaczonej obecnie nr (...) położyła polbruk.

Działka nr (...), od daty kupna przez H. Z. i I. Z. (1) działki nr (...), nigdy nie była wykorzystywana, jako droga. Właściciel działki nr (...) mieli i nadal mają wjazd na swoją nieruchomość od strony ulicy (...).

Powyższy stan faktyczny ustalono ponadto na podstawie: oględzin nieruchomości k.165-166, zeznań świadków A. M., M. Z. płyta CD k. 153a, wnioskodawczyń, uczestniczki płyta CD k. 183, k.360

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie sądu, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem wniosku jest działką oznaczona obecnie nr(...), która w ewidencji gruntu figuruje, jako droga.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 5.10.2012 r. IV CSK 94/12, w świetle art. 8 ustawy z 1985 r. o drogach publicznych, drogi nie zaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych i nie zlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi. Drogi wewnętrzne mogą być urządzane na gruntach będących własnością także innych osób niż wymienionych art. 2a tej ustawy (Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego), a zatem nieruchomości zajęte pod takie drogi mogą być przedmiotem zasiedzenia.

Ponadto należy zauważyć, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że wyłączenie z obrotu cywilnoprawnego, wyłączenie zasiedzenia, dróg publicznych przewidziane w art. 2a ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych, odnosi się do takich nieruchomości będących drogami publicznymi, które po zrealizowaniu procesu inwestycyjnego są budową przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, a nie nieruchomości dopiero przeznaczone pod drogę publiczną. Istotny jest zatem realny aspekt infrastruktury, a nie same, nawet najdalej idące, zamierzenie planistyczne. Skoro działka przeznaczona pod drogę znajduje się przez cały czas w posiadaniu osób trzecich, to samo wpisanie drogi do ewidencji gruntów nie prowadzi do wyłączenia takiej drogi z obrotu prawnego. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22.05.2014 r. IV CSK 556/13, z dnia 15.02.2012 r. ICSK 293/11, uzasadnienie postanowienia SN z dnia 10.04.2013 r. IV CSK 541/12)

Mając na uwadze powyższe sąd uznał, że działka nr (...) może być przedmiotem zasiedzenia.

Zasiedzenie polega na nabyciu przez osobę nieuprawnioną prawa podmiotowego z mocy samego prawa i jest konsekwencją długotrwałego faktycznego wykonywania tego prawa.

Nabycie własności w drodze zasiedzenia uzależnione zostało od spełnienia dwóch podstawowych przesłanek: władanie nieruchomością, jako posiadacz samoistny oraz upływ ustawowego terminu zasiedzenia. Dobra lub zła wiara posiadacza nie stanowi przesłanki uzyskania własności, a wpływa jedynie na długość terminu zasiedzenia.

Posiadanie ma charakter posiadania samoistnego, jeżeli posiadacz włada rzeczą "jak właściciel" (art.336 k.c.). Posiadacz wykonuje zatem faktycznie uprawnienia składające się na treść prawa własności, stąd też posiadanie takie zwane jest również właścicielskim. O tym, czy posiadanie ma charakter posiadania samoistnego, decydują okoliczności faktyczne o charakterze przede wszystkim zewnętrznym (zachowanie się posiadacza względem przedmiotu posiadania dostrzegalne dla innych osób).

W postanowieniu z dnia 5 czerwca 2009r. Sąd Najwyższy stwierdził, że świadomość posiadacza, że wykonywane wobec rzeczy prawo nie przysługuje (albo przysługuje) ma znaczenie jedynie dla oceny jego złej lub dobrej wiary i w związku z tym decyduje o tym, jaki okres potrzebny jest do zasiedzenia, (gdy chodzi o rzecz ruchomą rozstrzyga także o tym, czy zasiedzenie w ogóle może nastąpić). O tym natomiast, czy posiadanie jest samoistne, (bowiem tylko takie może prowadzić do zasiedzenia), rozstrzyga stan woli posiadacza i jej uzewnętrznienie. Posiadacz, który wie, że nie jest właścicielem, ale chce posiadać nieruchomość tak jak właściciel i wolę swoją manifestuje, jest posiadaczem samoistnym. ( sygn. akt. I CSK 430/08, LEX nr 528169)

W ocenie sądu, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, należy przyjąć że H. Z. i I. Z. (1), a następnie wnioskodawczyni K. C. posiadali przedmiotową nieruchomość, jako posiadacze samoistni.

Jako bezsporne należy przyjąć, że działka oznaczona nr (...) nie była fizycznie wydzielona na gruncie. Od daty kupna nieruchomości przy ul (...) przez H. Z. i I. Z. (1) umową z dnia 5.12.1985 r, a także przed tą datą, stanowiła całość gospodarczą z działką obecnie oznaczoną nr (...) W dacie zakupu nieruchomości przez H. Z. i I. Z. (1), obie działki obecnie oznaczone nr (...) były scalone wspólnym ogrodzeniem i ujęte w ewidencji gruntów jako jedna działka nr (...). Bezspornym jest również, że na nieruchomość tą, działkę nr (...), prowadziła brama wjazdowa usytuowana na wysokości obecnej działki nr (...). Okoliczności należy uznać za bezsporne, gdyż zostały potwierdzone przez uczestniczkę E. L.. Ponadto maja one potwierdzenie w pozostałych dowodach, a mianowicie wyrys z mapy ewidencyjnej z listopada 1985 r., stanowiącej podstawę założenia księgi wieczystej nr (...), zdjęciach k. 89, 175, 208.

W oparciu o zeznania świadków A. M., M. Z., zeznania wnioskodawczyń, sąd uznał, że H. Z. i I. Z. (1), a następnie wnioskodawczyni K. C. zarządzali przedmiotową nieruchomością oraz korzystała z niej z wyłączeniem innych osób jak posiadacz samoistny. Z zeznań tych wynika, bowiem, że po zakupie nieruchomości przez H. Z. i I. Z. (1), działka oznaczona obecnie nr (...) była wykorzystywana wyłącznie przez nich, stanowiła jedną całość z działką obecnie o numerze (...) oraz, że działka ta od nie była użytkowana jako droga, w tym także jako dojazd do nieruchomości położonej przy ul. (...) stanowiącej obecnie własność uczestniczki E. L.. H. Z. i I. Z. (1) porządkowali tą nieruchomość, dbali o nią, uiszczali podatek od nieruchomości naliczany od pow. 647 m ^{( 2 )}, w 1987 r. uzyskali zgodę na podłączenie budynku nr (...) do kanalizacji sanitarnej, parametry podłączenia zaznaczono na mapie, na której nie było ujawnionej działki nr (...). Bez konsultacji z innymi osobami wymienili bramę wjazdową prowadzącą na nieruchomość, co potwierdza w swoich zeznaniach świadek M. M.. Wnioskodawczyni K. C. w 2013 r. na działce tej położyła nawierzchnię z polbruku, co potwierdza uczestniczka E. L..

Ogrodzenie scalające działki nr (...) istnieje do chwili obecnej, co wynika także z oględzin nieruchomości.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26.04.2017 r. w sprawie (...) wypowiedziała się, że ustalenie faktu posiadania rzeczy i jego charakteru odbywa się na podstawie manifestowanych przez posiadacza i widocznych na zewnątrz przejawów władania rzeczą i zawsze musi odnosić się do okoliczności konkretnego przypadku. Do zasiedzenia może prowadzić jedynie posiadanie jawne, widoczne dla otoczenia. Niewątpliwie manifestacją takiego posiadania może być wykonanie ogrodzenia działki gruntu.

W ocenie sądu nie zasługują na wiarę twierdzenia uczestniczki E. L. oraz zeznania świadków E. K., M. M., że po kupnie nieruchomości przez H. Z. i I. Z. (1), poprzednicy prawni uczestniczki E. L. (rodzice S. i M. M.), a następnie uczestniczka korzystali z dojazdu tą drogą do swojej nieruchomości działki nr (...) (obecnie (...) że dbali o czystość na działce nr (...). Z zeznań uczestniczki wynika, bowiem, że brama istniejąca w ogrodzeniu między działkami nr (...) (obecnie nr (...)) a nr(...)(obecnie (...) została zlikwidowana podczas wymiany ogrodzenia na betonowe w 2000 r., a zatem należy uznać, że brama ta nie była przez nich wykorzystywana i podczas modernizacji ogrodzenia doszło do jej likwidacji. Za przyjęciem takie stanowiska przemawia ponadto postawa uczestniczki w toku przeprowadzanych czynności geodezyjnych związanych z ustaleniem granic między nieruchomościami. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, po kupnie działki nr (...) przez H. Z. i I. Z. (1) w 2009 r. geodeta M. K. dokonał wznowienia granicy wspólnej dla działki nr (...) i działki nr (...), w 2010 r. geodeta W. O. wykonała wznowienie granic działki nr (...).

W toku tych prac geodezyjnych uczestniczka E. L. nie podnosiła, że istnieje droga wewnętrzna biegnąca do jej nieruchomości, nie wnosiła o ustalenie przebiegu granicy przy uwzględnieniu granic działki stanowiącej drogę. Należy, zatem przyjąć, że uczestniczka E. L. nie miała wiedzy, że między nieruchomościami biegnie droga wewnętrzna. Kierowane przez nią pisma w toku postępowania rozgraniczeniowego wszczętego na wniosek I. Z. (1) w dniu 30.03.2011 r., również przemawiają za przyjęciem tej okoliczności. W piśmie z dnia 8.06.2011 r., stanowiącym odpowiedź na decyzję o wszczęciu postepowania rozgraniczeniowego, nie podnosiła faktu istnienie drogi wewnętrznej. Z notatki sporządzonej w dniu 9.06.2011 r. wynika, że dopiero wówczas znalazła decyzję z dnia 27.04.1970 r. Natomiast w piśmie z dnia 13.01.2012 r. zwróciła się o wskazanie, jaki tytuł prawny ma do działki nr (...) wydzielonej zgodnie z decyzją z dnia 27.04.1970 r. (k. 47, 49, 190 akt rozgraniczeniowych)

Skoro, zatem uczestniczka E. L., jak wynika z powyższych rozważań nie wiedziała o istnieniu działki nr (...), przemawia to za uznaniem, że zarówno ona jak i jej poprzednicy prawni (rodzice) nie korzystali z niej, jako drogi dojazdowej do swojej nieruchomości, nie podejmowali czynności w celu utrzymania na niej porządku, nie sadzili tam kwiatów.

Okoliczność, że przed zakupem nieruchomości, działki nr (...), przez H. Z. i I. Z. (1), w latach 60 – tych, 70 – tych, okoliczni mieszkańcy korzystali z drogi między nieruchomościami, nie przesądza o tym, że od zakupu nieruchomości przez Państwa Z. nieruchomość nie była wykorzystywana, jako droga a oni posiadali działkę nr (...) a posiadanie to miało charakter samoistny.

Nieruchomość, której dotyczy wniosek jest nieruchomością Skarbu Państwa.

W dniu 1 października 1990r. weszła w życie ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny .(Dz. U. z dnia 18 sierpnia 1990 r.), uchylająca z dniem 1 października 1990 r. przepis art. 177 k.c., który wyłączał zasiedzenie nieruchomości państwowych. Ustawa ta wprowadziła dłuższy 30 – letni termin zasiedzenia w przypadku posiadania w złej wierz. Zgodnie zaś z art. 9 wskazanej ustawy do zasiedzenia, którego bieg rozpoczął się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się od tej chwili przepisy niniejszej ustawy; dotyczy to w szczególności możliwości nabycia prawa przez zasiedzenie. Jednocześnie też ustawą tą, ustawodawca unormował sytuację, iż jeżeli przed dniem wejścia w życie tej ustawy istniał stan rzeczy, który według przepisów dotychczasowych wyłączał zasiedzenie nieruchomości, a według przepisów obowiązujących po jej wejściu w życie prowadzi do zasiedzenia, zasiedzenie biegnie od dnia wejścia ustawy w życie, z tym że termin ten ulega skróceniu o czas, w którym powyższy stan istniał przed wejściem w życie ustawy, lecz nie więcej niż o połowę. Wobec powyższego w sprawie należało przyjąć termin zasiedzenia nieruchomości, którego bieg rozpoczął się od dnia 1.10.1990 r., i który ulega skróceniu o czas, w którym powyższy stan istniał przed wejściem w życie ustawy, lecz nie więcej niż o połowę, a więc w tym przypadku o 5 lat.

Sąd przyjął, że H. Z. i I. Z. (1) nabyli posiadanie nieruchomości, działki nr (...) w dobrej wierze. Z umowy sprzedaży z dnia(...)r. wynika, że kupili oni nieruchomość położoną w S. przy ul. (...) oznaczoną nr (...) o pow. 0,0647 ha. Działka nr (...) ujawniona decyzją Starosty (...) z dnia (...)r. ma powierzchnię 0,0084 ha i łącznie z powierzchnią działki nr (...) ha odpowiada powierzchni działki nr (...). Ponadto do dokumentów stanowiących podstawę założenia księgi wieczystej złączono mapę – wyrys z mapy ewidencyjnej z listopada 1985 r., na której przedstawiono przebieg granic działki nr (...) a także działki nr (...). Na mapie tej nie ujawniono drogi między działkami nr (...). H. Z. i I. Z. (1), a następnie wnioskodawczynie jak wynika z przedłożonych dokumentów uiszczali podatek od nieruchomości naliczany od pow. gruntu 647 m ^{( 2)}.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż do zasiedzenia nieruchomości opisanych we wniosku doszło na rzecz wnioskodawczyń, przy doliczeniu okresu posiadania poprzedników (art.176 k.c.) w dniu 1.10.2005 r.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.