1.Sygn. akt IIK 220/20
1.2.W Y R O K
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 września 2020 r.
Sąd Rejonowy w Zakopanem w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Janusz Kulka
Protokolant: st. sekr. sąd. L. S.
po rozpoznaniu dnia 9 września 2020 r. sprawy:
A. K. (1)
s. A. i Z. zd. M.
ur. (...) w Z.
oskarżonego o to, że:
I.w okresie od bliżej nieustalonego dnia 2005 roku do dnia 27 kwietnia 2020 roku w K. rejonu (...), znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. K. oraz synem M. K. w ten sposób, że wprowadzając się w stan nietrzeźwości wszczynał awantury, w czasie których wyzywał pokrzywdzonych słowami wulgarnymi, obrażając w ten sposób ich godność osobistą, wyśmiewał, używał wobec nich przemocy fizycznej, kierował groźby pozbawienia życia, ograniczał swobodne korzystanie z domu poprzez zamykanie drzwi i nie wpuszczając ich do wnętrza, a ponadto w dniu 27 kwietnia 2020 roku w trakcie wszczętej przez siebie awantury groził K. K. pozbawieniem życia przykładając do jej głowy pistolet gazowy, które to groźby wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.
to jest o przestępstwo z art. 207 § 1 kk
II. w okresie od bliżej nieustalonego dnia do dnia 27 kwietnia 2020 roku w K. rejonu (...) bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną i fabryczną amunicję do broni palnej w rozumieniu ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji w postaci pistoletu gazowego (...) model 5 kal. 8 mm bez numeru fabrycznego oraz 6 nabojów pistoletowych gazowych kal. 8 mm CS.
to jest o przestępstwo z art. 263 § 2 kk
I.uznaje oskarżonego A. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej w pkt. I czynu, stanowiącego występek z art. 207 § 1 kk i za to, na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. uznaje oskarżonego A. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej w pkt. II czynu, stanowiącego występek z art. 263 § 2 kk i za to, na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
III. na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce wymierzonych wyżej kar pozbawienia wolności orzeka oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,
IV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 4 (czterech) lat próby;
V. na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonych K. K. i M. K. w terminie do 1 (jednego) miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku,
VI. na mocy art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego do powstrzymania się od nadużywania alkoholu,
VII. na mocy art. 72 § 1 pkt 7a kk zobowiązuje oskarżonego do powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonymi K. K. i M. K.,
VIII. na mocy art. 72 § 1 pkt 7b kk zobowiązuje oskarżonego do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi K. K. i M. K.,
IX. na podstawie art. 73 § 2 kk na okres próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego;
X. na mocy art. 44 § 2 kk orzeka oskarżonemu przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci kabury koloru brązowego z zawartością przedmiotu koloru czarnego - bronią palną i magazynek wraz z sześcioma sztukami naboi z żółtym trzpieniem marki C. W., szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych z dnia 5.06.2020 r. poz. 1 i 2 k. 81 akt sprawy,
XI. na mocy art. 616 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 626 § 1 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej K. K. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu uzasadnionego wydatku poniesionego na ustanowienie w sprawie jednego pełnomocnika,
XII. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego A. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 1.376,30 (tysiąc trzysta siedemdziesiąt sześć 30/100) złotych, w tym kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty sądowej.
UZASADNIENIEco do kary i o innych konsekwencjach prawnych czynu |
||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 220/20 |
||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||
0.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.1.1. |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
0.1. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.2.1. |
||||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
2. OCena DOWOdów |
||||||||||||||
0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||
0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
|||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
A. K. (2) |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
Przepis art. 207 § 1 kk określa przestępstwo znęcania się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą, małoletnią, a także nad osobą pozostającą w stosunku zależności od sprawcy lub osobą nieporadną ze względu na jej stan fizyczny lub psychiczny. Ochroną na podstawie przepisów art. 207 § 1-3 objęto osoby najbliższe wobec sprawcy, o których stanowi art. 115 § 11 kk. Przez pozostawanie w stosunku zależności należy rozumieć taki stan, w którym sytuacja danej osoby (materialna, zdrowotna lub choćby tylko psychiczna) uzależniona jest od sprawcy. Uzależnienie to może istnieć z mocy prawa (np. konieczność korzystania ze wspólnego mieszkania). Znęcanie się jest zachowaniem intencjonalnym, co wymaga umyślności w formie zamiaru bezpośredniego (por. wyr. SN z 21 X 1999 r., V KKN 580/97, Orz. Prok. i Pr. 2000, nr 2). Istota kryminalizowanego zachowania się polega na zadawaniu bólu fizycznego lub powodowaniu cierpienia psychicznego pokrzywdzonego. Zachowanie to może się wyrażać w działaniu (np. bicie, szykanowanie, lżenie, grożenie przestępstwem lub porzuceniem) albo w zaniechaniu (np. dręczenie głodem, nieopalanie zimnego mieszkania). Znęcanie się jest przykładem konstrukcji prawnej jedności czynów, w świetle której wielokrotność powtarzających się czynów skierowanych na to samo dobro stanowi jedno przestępstwo. Nie ulega wątpliwości, że w okresie objętym aktem oskarżenia, A. K. (1) dopuszczał się aktów psychicznego znęcania nad swoją żoną i synem. Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oskarżony wprowadzając się w stan nietrzeźwości wszczynał awantury, w czasie których wyzywał pokrzywdzonych słowami wulgarnymi, obrażając w ten sposób ich godność osobistą, wyśmiewał, używał wobec nich przemocy fizycznej, kierował groźby pozbawienia życia, ograniczał swobodne korzystanie z domu poprzez zamykanie drzwi i nie wpuszczając ich do wnętrza, a ponadto w dniu 27 kwietnia 2020 roku w trakcie wszczętej przez siebie awantury groził K. K. pozbawieniem życia przykładając do jej głowy pistolet gazowy, które to groźby wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione. Działanie oskarżonego było działaniem intencjonalnym i celowym. Oskarżony działał w zamiarze dokuczenia i zadania bólu psychicznego pokrzywdzonym. Nie jest sporne, że pokrzywdzeni K. K. i M. K. w inkryminowanym okresie czasu byli osobami uzależnionymi od oskarżonego, zwłaszcza z racji wspólnego z nim zamieszkiwania. Przenosząc te ogólne rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, że oskarżony, działając z zamiarem bezpośrednim w okresie od bliżej nieustalonego dnia 2005 roku do dnia 27 kwietnia 2020 roku w K., znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. K. oraz synem M. K. w ten sposób, że wprowadzając się w stan nietrzeźwości wszczynał awantury, w czasie których wyzywał pokrzywdzonych słowami wulgarnymi, obrażając w ten sposób ich godność osobistą, wyśmiewał, używał wobec nich przemocy fizycznej, kierował groźby pozbawienia życia, ograniczał swobodne korzystanie z domu poprzez zamykanie drzwi i nie wpuszczając ich do wnętrza, a ponadto w dniu 27 kwietnia 2020 roku w trakcie wszczętej przez siebie awantury groził K. K. pozbawieniem życia przykładając do jej głowy pistolet gazowy, które to groźby wzbudziły w zagrożonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione. |
||||||||||||||
☒ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
2 |
A. K. (2) |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
Posiadanie w rozumieniu art. 263 § 2 kk należy rozumieć każde faktyczne, nawet krótkotrwałe władanie rzeczą, zarówno jak właściciel, ale i bez chęci zatrzymania dla siebie np. tylko aby używać chwilowo, czy za kogoś innego, z zamiarem przywłaszczenia lub bez, czy przechowania z upoważnienia innej osoby. Charakteryzują go takie czynności, jak "mieć, trzymać, utrzymać czy dysponować". Co istotne omawiany występek może zostać popełniony nie tylko przez działanie ale i zaniechanie, a sprawca tego przestępstwa może być posiadaczem broni lub amunicji, nawet jeśli ich nie widział i nie dotykał (tak: postanowienie SN z 8 kwietnia 2014 r. sygn. IV KK 44/14, wyrok SN z 21 stycznia 2009 r., sygn. II KK 197/08). W praktyce orzeczniczej i doktrynie utrwalony i niekwestionowany jest pogląd o konieczności innego niż cywilistyczne rozumienia posiadania, w odniesieniu do przestępstwa z art. 263 § 2 kk. Czynność sprawcza z art. 263 § 2 kk polega na nielegalnym "posiadaniu" broni palnej lub amunicji. Jest to czynność, która może przejawiać się zarówno jako działanie, jak i zaniechanie. Sprawca może bowiem aktywnie nielegalnie wejść w posiadanie broni (np. przez jej zabranie komuś lub nielegalny zakup lub użyczenie), jak też może nie oddać broni, na którą nie ma pozwolenia, a która należała na przykład do jego zmarłego ojca (pasywność zachowania) lub na którą utracił pozwolenie. Oskarżony w okresie od bliżej nieustalonego dnia do dnia 27 kwietnia 2020 roku w K. bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palna i fabryczną amunicję do broni palnej w rozumieniu ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji w postaci pistoletu gazowego (...) model 5 kal. 8 mm bez numeru fabrycznego oraz 6 nabojów pistoletowych gazowych kal. 8 mm CS, tym samym naruszył treść art. 263 § 2 kk. |
||||||||||||||
☐ |
3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
☐ |
3.4. Warunkowe umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.5. Umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.6. Uniewinnienie |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||
4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
A. K. (2) |
1, 2, 3 |
1, 2 |
Zdaniem Sądu, wymierzona oskarżonemu kara zgodna jest z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk, uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu opisanego w wyroku, ustalonego na podstawie art. 115 § 2 kk i stopień winy oraz bierze pod uwagę cele prewencji indywidualnej i generalnej pozytywnej. Za okoliczność łagodzącą sąd uznał w stosunku do oskarżonego jego uprzednią niekaralność (k. 79). Za okoliczność obciążającą sąd uznał w stosunku do oskarżonego fakt, że znamiona przedmiotowego występku realizował wobec osób najbliższych, bo swojej żony i syna. Oceniając stopień winy oskarżonego należy zauważyć, że jest on osobą dojrzałą, od której można oczekiwać odpowiedniego poziomu rozwoju intelektualnego i która winna zdawać sobie sprawę z tego, że znęcanie się psychiczne i fizyczne nad osobą najbliższą stanowi przestępstwo. Tym bardziej, więc takie zachowania muszą napotkać należytą reakcją. Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, mając na uwadze podniesione powyżej okoliczności łagodzące i obciążające, wysoki stopień winy oraz znacznej społecznej szkodliwości czynu ustalonego na podstawie art. 115 §2 kk. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia jego winy i zapobiegnie jego powrotowi do ponownej kolizji z normami prawa oraz spełni potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, uświadomi konieczność przestrzegania norm prawnych i nieopłacalność ich naruszania. |
|||||||||||
A. K. (2) |
4 |
1, 2 |
Sąd wykonanie wymierzonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres 4 lat próby. Należy przyjąć, że oskarżony właściwie doceni dobrodziejstwo, jakie wynika z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, a okres próby stanowić będzie gwarancję dalszego, zgodnego z prawem postępowania oskarżonego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowi adekwatną odpłatę za przypisane mu czyny oraz będzie realizować wszystkie cele kary w tym w pierwszej kolejności uzmysłowi mu naganność i brak akceptacji takiego postępowania i tym samym wdroży go do przestrzegania norm prawnych. |
|||||||||||
A. K. (2) |
5 |
1 |
Sąd zobowiązał oskarżonego do pisemnego przeproszenia pokrzywdzonych K. K. i M. K. w terminie 1 miesiąca od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Takie zachowanie oskarżonego będzie czyniło zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także satysfakcji moralnej pokrzywdzonych. |
|||||||||||
A. K. (2) |
6 |
1 |
Dostrzegając, iż motorem działań oskarżonego jest alkohol, Sąd na podstawie72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał A. K. (1) do powstrzymania się od nadużywania alkoholu. |
|||||||||||
A. K. (2) |
7 |
1 |
Sąd zobowiązał A. K. (1) do powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonymi K. K. i M. K., aby zapewnić im poczucie bezpieczeństwa przed ewentualnymi agresywnymi zachowaniami oskarżonego w przyszłości. |
|||||||||||
A. K. (2) |
8 |
1 |
Zobowiązanie przez Sąd oskarżonego do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi K. K. i M. K. w świetle niniejszej sprawy wydaje się być niezbędne w celu zapewnienia pokrzywdzonym bezpieczeństwa, spokoju i zapewnienia im komfortu korzystania z własnego mieszkania. |
|||||||||||
A. K. (2) |
9 |
1, 2 |
Sąd oddał A. K. (1) w wyznaczonym okresie próby pod dozór kuratora uznając jednocześnie, iż instytucja ta będzie skutecznym narzędziem nadzoru nad oskarżonym, gdyż zdaniem Sądu istnieje potrzeba stałej kontroli umożliwiającej Sądowi wgląd w przebieg okresu próby, zdyscyplinuje oskarżonego i zachęci go do przestrzegania porządku prawnego, a ponadto kontakt z kuratorem ma na celu ułatwienie oskarżonemu przestrzeganie porządku prawnego. |
|||||||||||
A. K. (2) |
10 |
2 |
Sąd, na podstawie art. 44 § 2 kk, orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci kabury koloru brązowego z zawartością przedmiotu koloru czarnego – bronią palną i magazynek wraz z sześcioma sztukami naboi z żółtym trzpieniem marki C. W., szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych z dnia 5.06.2020 r. poz. 1 i 2 k. 81 kat sprawy. Biorąc pod uwagę, że służyły one do popełnienia przestępstwa, należało rozdysponować nimi w ten sposób. |
|||||||||||
5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
1.6. inne zagadnienia |
||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||
7. KOszty procesu |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
11 |
W ocenie sądu zasadnym jest zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej K. K. kosztów zastępstwa prawnego wobec wyraźnego żądania jej pełnomocnika na rozprawie (k. 138). |
|||||||||||||
12 |
W ocenie Sądu zasadnym jest, aby oskarżony na zasadzie art. 627 kpk poniósł koszty sądowe we własnej sprawie, uznano bowiem, że przesłanki mogące skutkować zwolnieniem A. K. (1) od ich ponoszenia, a o jakich stanowi art. 624 § 1 kpk, nie zachodzą, a wręcz przeciwnie, jest wskazane, aby oskarżony, z uwagi na kierunek rozstrzygnięcia i jego sytuację majątkową, poniósł koszty procesu. |
|||||||||||||
6. 1Podpis |
||||||||||||||