Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 276/19

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2021 r.

Sąd Rejonowy w Puławach IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Gałkowska

Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Jankowska

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2021 r. w Puławach

sprawy z powództwa R. L.

przeciwko Starostwu Powiatowemu w O.

o przywrócenie do pracy

1.Oddala powództwo o przywrócenie powoda R. L. do pracy w pozwanym Starostwie Powiatowym w O.;

2.Zasądza od pozwanego Starostwa Powiatowego w O. na rzecz powoda R. L. kwotę 9.680,40 zł ( dziewięć tysięcy sześćset osiemdziesiąt złotych 40/100) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę;

3. Wyrokowi w pkt 1 do kwoty 3.226,80 zł nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

4. Zasądza od pozwanego Starostwa Powiatowego w O. na rzecz powoda R. L. kwotę 1.080,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 grudnia 2019r. powód R. L. wnosił o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego jemu przez pozwane Starostwo Powiatowe w O. za bezskuteczne, ewentualnie o zasądzenie na jego rzecz odszkodowania .

Pozwane Starostwo Powiatowe w O. powództwa nie uznawało i wnosiło o jego oddalenie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. L. zawarł w dniu 10 maja 2000r. umowę o pracę ze Starostą (...) na czas nieokreślony na stanowisko inspektora ds. współpracy z powiatowymi strażami inspekcjami i służbami w wymiarze początkowo 1/4 etatu, a od 1 lipca 2000r. w wymiarze pełnego etatu (k.5, 6, akta osobowe). W związku z wejściem w życie nowego regulaminu organizacyjnego, z dniem 1 stycznia 2005r. powodowi powierzono stanowisko inspektora ds. obrony cywilnej i planowania operacyjnego, szkolenia, analiz i prognoz w Wydziale Zarządzania Kryzysowego i Spraw Obronnych ( akta osobowe). Następnie stanowisko powoda to Inspektor ds. obronnych i kancelarii tajnej w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego, potem Inspektor ds. obronnych i informacji niejawnych w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego ( akta osobowe). Powód posiadał zakres obowiązków i uprawnień na tym stanowisku, ostatni aneks do tego zakresu z czerwca 2018r. ( ostatni aneks k.7-9, akta osobowe).

W pozwanym Starostwie Powiatowym w O., w okresie zatrudnienia powoda, obowiązywał Regulamin Organizacyjny stanowiący załącznik do Obwieszczenia Zarządu Powiatu w O. z dnia 3 listopada 2017r. w sprawie ogłoszenia tekstu Regulaminu Organizacyjnego ( k.126-152). W §10 tegoż Regulaminu wpisano, że Wydziałem Organizacyjnym i Z. Kryzysowego kieruje Naczelnik, przy pomocy zastępcy, a w skład Wydziału wchodziły stanowiska pracy: 1/ Biuro Rady, Zarządu i (...) Powiatu ze stanowiskami: kierownik Biura, wieloosobowe stanowisko pracy ds. obsługi Rady i Zarządu powiatu, wieloosobowe stanowisko ds. promocji, stanowisko ds.obsługi sekretariatu starostwa, rzecznik prasowy, 2/stanowisko ds. zarządzania kryzysowego, spraw wojskowych i obywatelskich, 3/ stanowisko pracy ds. obronnych i informacji niejawnych, 4/ stanowisko ds. obsługi sekretariatu Starostwa, 5/ wieloosobowe stanowisko pracy ds. obsługi interesanta, 6/ stanowskio ds. kadr i bhp, 7/ administrator sieci komputerowych, 8/ administrator systemu informatycznego 9/ stanowisko ds. archiwizacji, spraw administracyjno-gospodarczych i ppoż., 10/ sprzątaczka, 11/ wieloosobowe stanowisko- kierowca, 12/ stanowisko pracy ds. kontroli zarządczej i spraw organizacyjnych ( k.132).

Starosta D. P. (1) w dniu 20 maja 2019r. przygotował pismo skierowane do powoda nazwane „Rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron”, w którym wpisano, że strony zgodnie postanawiają rozwiązać z dniem 31 maja 2019r. umowę o pracę ( akta osobowe). W dniu 24 maja 2019r. powód został poproszony przez Starostę D. P. (1) na rozmowę podczas której to rozmowy Starosta wręczył mu pismo z dnia 20 maja 2019r., powód przeczytał to pismo, odpowiedział że nie widzi podstaw do rozwiązania z nim umowy o pracę i na egzemplarzu tego pisma sporządził adnotację, że nie wyraża zgody (notatka służbowa k.55, zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc 00:04:27 nagrania rozprawi z dnia 23.09.21).

Tego też dnia, wobec tego, że powód jest radnym Rady Gminy K., Starosta zwrócił się do tej Rady o wyrażenie zgody na rozwiązanie z powodem stosunku pracy, a jako przyczynę wskazał zamiar likwidacji stanowiska pracy i zmiany organizacyjne (...), a Rady Gminy K. wyraziła zgodę na rozwiązanie z powodem stosunku pracy ( akta osobowe).

Od 31 maja 2019r. do 28 listopada 2019r. powód był nieobecny w pracy z powodu choroby (zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc, akta osobowe).

Powód posiadał poświadczenie bezpieczeństwa uprawniające go do prowadzenia kancelarii niejawnej i w okresie kiedy przebywał na zwolnieniu lekarskim upływał termin ważności tego dokumentu i Starosta w dniu 22 lipca 2019r. wydał postanowienie o zawieszeniu z urzędu postępowania sprawdzającego upoważniającego powoda do dostępu do informacji niejawnych o odmowie dokonania sprawdzenia w zakresie wiarygodności, powód wniósł na tę decyzję zażalenie i postanowieniem z dnia 10 września 2019r. Szef (...) uchylił postanowienie Starosty, a wtedy Starosta wydał powodowi poświadczenie bezpieczeństwa na 10 lat ( zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc, k.165-170). Oprócz powoda dostąp do informacji niejawnych i klauzuli poufne miał Naczelnik Wydziały D. Ł. ( zeznania świadka D. Ł. 00:01:13 nagrania rozprawy z dnia 15.01.21, zeznania uzupełniające złożone na piśmie k.336-337).

W dniu 23 sierpnia 2019r. w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego zatrudniony został P. K. na stanowisku podinspektora ds. archiwizacji, spraw administracyjno- gospodarczych i ppoż., który w zakresie swoich obowiązków miał wpisane w pkt 28 - wykonywanie zadań obronnych i obrony cywilnej ( k.297-298).

W dniu 29 listopada 2019r. powód wrócił do pracy po 6-cio miesięcznej absencji chorobowej i tego dnia ok. godz. 12.45 Starosta D. K. wręczył mu oświadczenie woli o rozwiązaniu z nim umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, a jako przyczynę tej decyzji wskazano zmniejszenie stanu zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego oraz związaną z tym likwidację zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, na skutek wprowadzenia zmian w Regulaminie Organizacyjnym Starostwa Powiatowego w O.. (k.12, akta osobowe). W piśmie tym zawarta też była informacja, iż zgodnie z art. 167 1 kp w okresie wypowiedzenia powód jest zobowiązany do wykorzystania urlopu wypoczynkowego, a po wykorzystaniu urlopu, zwolniony jest z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Starosta poinformował powoda, że do końca pracy tego dnia ma on załatwić wszelkie formalności z Naczelnikiem Wydziału, w tym, przekazać kancelarię niejawną Naczelnikowi i nie przychodzić już do pracy (zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc 00:04:27 nagrania rozprawy z dnia 23.09.21, notatka służbowa sporządzona przez powoda k.56-57).

W dniu 20 grudnia 2019r. Zarząd Powiatu w O. wydał Uchwałę Nr 189/2019, w której uchwalono Regulamin Organizacyjny Starostwa Powiatowego w O., a Uchwała ta weszła w życie z dniem jej podjęcia (k.73-74, 75-117). W strukturze organizacyjnej Starostwa przewidziano funkcjonowanie Wydziału Organizacyjnego i Z. Kryzysowego, a w §22 tegoż Regulaminu wpisano, że pracą Wydziału kieruje Naczelnik przy pomocy zastępcy, a w skład (...) wchodziły stanowiska pracy: 1/ Biuro Rady, Zarządu i (...) Powiatu ze stanowiskami: kierownik Biura, wieloosobowe stanowisko pracy ds. obsługi Rady i Zarządu powiatu, wieloosobowe stanowisko ds. promocji, stanowisko ds.obsługi sekretariatu starostwa, rzecznik prasowy, 2/stanowisko ds. zarządzania kryzysowego, spraw wojskowych, obronnych i obywatelskich, 3/ stanowisko ds. obsługi sekretariatu Starostwa, 4/ wieloosobowe stanowisko pracy ds. obsługi interesanta, 5/ stanowisko ds. kadr i bhp, 6/ administrator sieci komputerowych, 7/ administrator systemu informatycznego 8/ stanowisko ds. archiwizacji, spraw administracyjno-gospodarczych i ppoż., 9/ sprzątaczka, 10/ stanowisko- kierowca, 11/ stanowisko pracy ds. kontroli zarządczej i spraw organizacyjnych ( k. 82).

Wynagrodzenie miesięczne powoda stanowiło kwotę 3.226,80 zł (k. 71).

Stosunek pracy łączący strony rozwiązał się z dniem 29 lutego 2020r. (bezsporne).

Powód majorem Wojska Polskiego, w Starostwie od początku swojego zatrudnienia zajmował się sprawami obronnymi, kryzysowymi, wojskowymi oraz poufnymi i Z. R., który był Starostą w okresie od 1999r. do 22 listopada 2018r. oceniał pozytywnie pracę merytoryczną powoda, zwracając uwagę na duże doświadczenie wojskowe powoda, szczególnie wykorzystane było podczas powodzi na W. w larach 200, 2010 i 2014, gdy koordynował min. wprowadzenie sił zbrojnych do akcji ( zeznania świadka Z. R. złożone na piśmie k.41-44).

Po wręczeniu powodowi umowy o pracę obowiązki realizowane przez niego zostały przypisane stanowisku ds. zarządzania kryzysowego, spraw wojskowych, obronnych i obywatelskich, ale stanowisko to było nieobsadzone, a obowiązki przypisane temu stanowisku wykonywał Naczelnik Wydziału D. Ł., który przejął cały zakres obowiązków powoda ( zeznania świadka D. Ł.). D. Ł. miał ustalony zakres obowiązków na stanowisku Naczelnika Wydziału, ostatni z 25 czerwca 2018r. ( k.292-294). D. Ł. ma dostęp do informacji niejawnych i klauzuli poufne, jest też pełnomocnikiem ochrony informacyjnej (zeznania świadka D. Ł. ). Aneksem do zakresu obowiązków z dnia 22 stycznia 2021r. do obowiązków merytorycznych D. Ł. dopisano min. wykonywanie zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony, prowadzanie czynności związanych z wykonywaniem powszechnego obowiązku obrony oraz współdziałanie z organami wojskowymi w zakresie administrowania rezerwami osobowymi, zorganizowanie doręczania i doręczanie kart powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych prowadzanych w trybie natychmiastowego stawiennictwa, zarządzanie na wniosek wojskowego komendanta uzupełnieni przymusowego doprowadzania przez Policję do wskazanej jednostki wojskowej, realizowanie zadań w zakresie planowania i nakładania obowiązku świadczenia rzecz obrony, tworzenie i aktualizowanie planów publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obrony państwa, przygotowanie i aktualizacja planu operacyjnego Funkcjonowania Powiatu (...) na czas zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny ( k. 295-296). ).

W dniu 2 listopada 2020r. w pozwanym Starostwie w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego zatrudniony został M. K. na stanowisku inspektora ds. administracyjno- gospodarczych i ppoż, otrzymał zakres obowiązków ( k.275-278), zgodnie z którym min. miał wykonywać też zadania obronne i obrony cywilnej, zadania wynikające z kontroli zarządczej ( pkt 26 i 27), a aneksem do zakresu obowiązków z 22 stycznia 2021r. dodano pkt – prowadzenie kancelarii niejawnej w Starostwie Powiatowym (k. 279). Świadek jednak nie prowadzi kancelarii niejawnej, bo do pracy na stanowisku związanym z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne|” może pracować osoba po uzyskaniu poświadczenia bezpieczeństwa oraz odbycia szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych, świadek odbył to szkolenie i w lutym 2021 wszczęte zostało postępowanie sprawdzające ( zeznania świadka M. K. złożone na piśmie k.333-335, zeznania świadka D. Ł. – na piśmie k.336-337). M. K. nie wykonuje też żadnych czynności związanych z zakresu obronności i obrony cywilnej ( zeznania świadków: M. K. i D. Ł.).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt sprawy przez strony, wymienione wyżej, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a więc sąd uznał złożone do akt sprawy dokumenty za wiarygodne.

Zeznania przesłuchanego bezpośrednio przed sądem, jak i na piśmie świadka D. Ł. zasługują na obdarzenie wiarą w całości, bo zgodne są one z dokumentami złożonymi do akt sprawy, a także korelują z zeznaniami świadka M. K., którego zeznania także sąd obdarzył wiarą z uwagi właśnie na całkowitą ich zgodność z zeznaniami świadka D. Ł., a także dokumentami złożonymi do akt sprawy.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanego na piśmie świadka Z. R. (k.41-44) co do opisu czynności wykonywanych przez powoda w okresie zatrudnienia i oceny jego pracy, ale nie w zakresie w jakim zawierają jego własne oceny przyczyn dokonania wobec powoda wypowiedzenia umowy o pracę, jako że świadkowie mają zeznawać tylko co do faktów. Zeznania świadka A. S. (00:19:28 nagrania rozprawy z dnia 15.01.21) nie wniosły nic do sprawy i nie zostały poddane analizie przez sąd

Zeznania powoda słuchanego w trybie art. 299 kpc – co do faktów, nie są sprzeczne z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy oraz korelują w pełni z zeznaniami świadka D. Ł. a więc zeznania te także należy obdarzyć walorem wiarygodności.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W ocenie sądu, po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału dowodowego, należy podzielić twierdzenia powoda, iż wypowiedzenie jemu umowy o pracę dokonane w dniu 29 listopada 2019r. przez pozwanego pracodawcę było niezgodne z prawem i nieuzasadnione,

Pozwany pracodawca w piśmie wypowiadającym powodowi stosunek pracy wskazywał jako wyłączną i jedyną przyczynę swojej decyzji o wypowiedzeniu stosunku pracy – planowane zmniejszenie stanu zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego oraz związaną z powyższym likwidację zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, na skutek wprowadzenia zmian w Regulaminie Organizacyjnym Starostwa Powiatowego w O..

Powód zaś w treści pozwu wskazywał, że przyczyna podana w wypowiedzeniu jest nieprawdziwa, a ono samo jest nieuzasadnione ponieważ na moment dokonywania tego wypowiedzenia żadne zmiany w Regulaminie Organizacyjnym nie zostały dokonane.

Na wstępie podnieść należy, iż rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, w sytuacji gdy jedna ze stron stosunku pracy nie chce dalej współpracować z drugą i jest oczywiście przewidzianym prawem sposobem rozwiązania stosunku pracy. Z utrwalonego już orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony musi być dokonane z konkretnie wskazanej przyczyny – zgodnie z art. 30 § 4 kp i musi być ono uzasadnione, przy czym wskazanie przyczyny oznacza przedstawienie konkretnego i prawdziwego zdarzenia, które w okolicznościach poprzedzających wypowiedzenie lub mu towarzyszących uzasadnia - zdaniem pracodawcy - wypowiedzenie stosunku pracy. Sąd ma kompetencję, aby rozważyć, czy podana przez pracodawcę przyczyna wypowiedzenia jest rzeczywista, czy też pozorna. Uprawnienie to zmienia się w obowiązek zbadania rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia, gdy pracownik podnosi (twierdzi) i wykazuje (przedstawia dowody), że wskazana przyczyny była pozorna, a pracodawca zwolnił go faktycznie bez przyczyny albo z innych przyczyn niż ujawnione w wypowiedzeniu. Podanie bowiem w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej (nierzeczywistej, nieprawdziwej) jest równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie, a to oznacza, że takie wypowiedzenie jest nieuzasadnione w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. i usprawiedliwia przewidziane w tym przepisie roszczenia pracownika o przywrócenie do pracy lub odszkodowanie. Wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione zarówno wtedy, gdy wskazana w nim przyczyna faktycznie zaistniała, lecz nie mogła stanowić podstawy rozwiązania łączącego strony stosunku pracy, jak i wówczas, gdy przyczyna ta okazała się pozorna (fikcyjna, nierzeczywista, nieprawdziwa, nieistniejąca) i z tego właśnie względu nieuzasadniająca wypowiedzenia, a więc powodująca uznanie tego wypowiedzenia za nieuzasadnione. W obu przypadkach brak takiej przyczyny (uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę) powoduje powstanie po stronie pracownika roszczeń określonych w art. 45 § 1 k.p.

Sąd, po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału dowodowego, podzielając stanowisko judykatury przedstawione wyżej, doszedł do przekonania, że przyczyna wskazana w treści wypowiedzenia umowy o pracę, podjęcia przez pracodawcę decyzji wobec powoda o wypowiedzeniu jemu umowy o pracę, jest nieprawdziwa i pozorna.

Likwidacja stanowiska pracy może być przyczyna uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę i zgodnie z ustalonymi już poglądami orzecznictwa w tym zakresie, kwestia czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji konkretnych stanowisk pracy, należy do autonomii zarządczej pracodawcy i nie podlega ocenie sądu. Organizacja, zakres działania i zasady funkcjonowania Starostwa Powiatowego ustalone są w Regulaminie Organizacyjnym. Zgodnie z art. 32 ust 2 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym ( T.J.Dz.U. z 2019 poz. 511 ze zm) Zarząd Powiatu uchwala Regulamin Organizacyjny Starostwa Powiatowego. W dniu podejmowania przez pozwanego pracodawcę decyzji w wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę i tym samym w dniu wręczania jemu tego oświadczenia woli, w pozwanym Starostwie Powiatowym w O. obowiązywał Regulamin Organizacyjny stanowiący załącznik do Obwieszczenia Zarządu Powiatu w O. z dnia 3 listopada 2017r. w sprawie ogłoszenia tekstu Regulaminu Organizacyjnego, który w §10 ustalał organizację Wydziału Organizacyjnego i (...) Kryzysowego, w tym przewidywał istnienie stanowiska ds. obronnych i informacji niejawnych, czyli stanowiska zajmowanego przez powoda.

Zarząd Powiatu wydał faktycznie Uchwałę nr 189/2019 w sprawie uchwalenia nowego Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w O. i ta Uchwała wprowadzała zmiany w stosunku do poprzedniego brzmienia Regulaminu Organizacyjnego min. nie przewidywała istnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego stanowiska pracy ds. obronnych i informacji niejawnych, ale Uchwała ta- jak stanowi jej §4, weszła w życie z dniem jej podjęcia, czyli w dniu 20 grudnia 2019r. Zatem stwierdzić należy, że w momencie złożenia wobec powoda przez Starostę oświadczenia woli o wypowiedzeniu jemu stosunku pracy zmiana Regulaminu Organizacyjnego zmieniającego struktury organizacyjnej pozwanej Starostwa nie była jeszcze prawnie dokonana, ponieważ zmiany w istniejącej strukturze organizacyjnej zostały dokonane w Uchwale Zarządu Powiatu w O. wydał faktycznie w dniu 20 grudnia 2019r.

Pozwany pracodawca jeszcze przed podjęciem tej Uchwały, sporządził oświadczenie woli o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę wskazując jako przyczynę planowane zmniejszenie stanu zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego oraz związaną z powyższym likwidację zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, na skutek wprowadzenia zmian w Regulaminie Organizacyjnym Starostwa Powiatowego w O.. Poza sporem też jest, że już w maju 2019r. Starosta D. P. rozmawiał z powodem na temat rozwiązania stosunku pracy, a w piśmie z maja 2019r. skierowanym do Rady Gminy K., Starosta zwracając się do tej Rady o wyrażenie zgody na rozwiązanie z powodem stosunku pracy, wskazywał jako przyczynę swojej decyzji- zamiar likwidacji stanowiska pracy i zmiany organizacyjne (...). Należy w tym miejscu podnieść, że Starostwo powiatowe jest jednostką pomocniczą w powiecie, powołaną w celu wykonywania poleceń zarządu powiatu, jego przewodniczącego oraz uchwał rady powiatu, a ponadto służącą obsłudze organów powiatu. Kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa oraz kierowników jednostek organizacyjnych powiatu jest starosta, który kieruje pracą Starostwa i min. w stosunku do pracowników tego urzędu przysługuje mu prawo decydowaniu o zakresie i rodzaju obowiązków. Regulamin organizacyjny starostwa powiatowego stanowi zestaw zasad jego funkcjonowania oraz organizacji. Starosta więc organizuje pracę w Starostwa, a tym samym odpowiada za prawidłową organizację pracy w Starostwie. Jednakże, jak już wyżej podniesiono, zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym, to Zarząd Powiatu ma kompetencje do ustalania Regulaminu Organizacyjnego Starostwa, a więc ma prawo aby uznać, iż dane stanowisko pracy nie jest już niezbędne do pracy w Starostwie. Taka decyzja zapadła w dniu 20 grudnia 2019r. i zgodnie z wolą Starosty, Zarząd Powiatu uznał, że stanowisko pracy w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego - stanowiska ds. obronnych i informacji niejawnych, jest zbędne. Jednakże ta decyzja kompetentnego organu zapadła dopiero w dniu 20 grudnia 2019r., a w dniu 29 listopada był to tylko zamiar Starosty, który to zamiar niekoniecznie musiał był podzielony przez Zarząd Powiatu składający się z 5 osób. Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2001 r. w sprawie I PKN 733/00 - Likwidacja stanowiska pracy stanowi rzeczywistą przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, jeżeli jest na tyle zaawansowana, że nie ma wątpliwości co do jej wykonania" i wyrok Sądu Najwyższego z 29 marca 2001 r. w sprawie I PKN 325/00 - Rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę jest nie tylko przyczyna istniejąca w chwili złożenia pracownikowi oświadczenia woli, ale także przyczyna, która ma się spełnić w nieodległym terminie (np. po upływie okresu wypowiedzenia), a tym bardziej taka, która się w tym terminie spełnia" . Pozwany pracodawca w toku niniejszego postępowania nie wykazał, iżby z całą pewnością przyszła decyzja Zarządu Powiatu co do zmian w regulaminie organizacyjnym miałaby być zgodna z wolą i zamiarem Starosty, a więc że spełni się zmiana polegająca na likwidacji stanowiska pracy zajmowanego przez powoda. Sam zaś zamiar przeprowadzenia zmian organizacyjnych polegających na likwidacji określonego stanowiska pracy istniejący w chwili dokonania wypowiedzenia nie jest rzeczywistą przyczyną uzasadniającą to wypowiedzenie. Tak wskazana przyczyna jest także nieprawdziwa w tym znaczeniu, że powołuje się na likwidację stanowiska pracy, podczas gdy w istocie w chwili dokonania wypowiedzenia istnieje tylko zamiar pracodawcy w tym przedmiocie ( np. wyrok Sądu Najwyższego z 19 września 2002 r. w sprawie IPKN 445/01 ). Sąd rozpoznający sprawę podziela wyżej przedstawione stanowisko Sądu Najwyższego i przenosząc je na realia przedmiotowej sprawy, to stwierdzić należy, iż skoro w chwili składania powodowi oświadczenia woli o wypowiedzeniu jemu umowy o pracę zmiana struktury organizacyjnej w pozwanym Starostwie nie była prawnie wprowadzona, to Starosta jako przewodniczący Zarządu Powiatu w O., nie miał podstaw prawnych, aby rozwiązywać z powodem umowę o prace tylko z tej przyczyny, że planował on zmniejszenie stanu zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego oraz miał on wolę – zamiar likwidacji stanowiska pracy zajmowanego przez powoda. Zgodnie z §3 Uchwały Zarządu Powiatu z dnia 20 grudnia 2019r., Starosta miał obowiązek ale zaistniały dopiero w dniu 20 grudnia 2019r. aby ją wykonać, czyli aby dostosować dotychczasowy stan zatrudnienia w Starostwie do treści nowo uchwalonego Regulaminu Organizacyjnego.

Podnieść w tym miejscu należy, że ocena zasadności, czyli istnienia rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia dotyczy stanu rzeczy, jaki istnieje w chwili składania stosownego oświadczenia woli przez stronę, a nie tego, czy z uwagi na stan rzeczy istniejący w chwili upływu okresu wypowiedzenia lub w chwili wyrokowania jest ono uzasadnione. Faktem jest, wydana przez Zarząd Powiatu w dniu 20 grudnia 2019r. Uchwała nr 189/2019 w sprawie uchwalenia nowego Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w O. wprowadziła zmiany w stosunku do poprzedniego brzmienia Regulaminu Organizacyjnego min. nie przewidywała istnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego stanowiska pracy ds. obronnych i informacji niejawnych, ale na moment składania przez pozwanego pracodawcę przedmiotowego oświadczenia woli wobec powoda, zmniejszenie stanu zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego oraz związana z tym likwidacja zajmowanego przez powoda stanowiska pracy, nie była prawnie skutecznie wprowadzona, a samo planowanie przez Starostę, iż takie zmiany nastąpią na skutek wprowadzenia zmian w Regulaminie Organizacyjnym Starostwa Powiatowego w O., nie może stanowić uzasadnionej i rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia powodowi umowy o pracę.

Ponadto, przedmiotowe wypowiedzenie, w ocenie sądu, jest niezgodne z prawem z jeszcze innej przyczyny.

Poza sporem jest, że z dniem 20 grudnia 2019r., decyzją kompetentnego organu – Zarządu Powiatu doszło do przyjęcia nowego schematu organizacyjnego pozwanego Starostwa, także w zakresie organizacji Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego skutkującego likwidacją istniejącego w poprzednio obowiązującym Regulaminie Organizacyjnym stanowiska pracy o nazwie stanowisko pracy ds. obronnych i informacji niejawnych, a fakt podjęcia przez Zarząd Powiatu decyzji o dokonaniu takiej zmiany organizacyjnej w organizacji pracy Starostwa nie podlega ocenie sądu, bo decyzje co do przydatności i celowości utrzymywania danego stanowiska mieszczą się w uprawnieniach kompetentnego organu i nie podlegają ocenie sądów pracy. Jednakże sąd może badać i oceniać, czy likwidacja stanowiska pracy jest autentyczna, czy też ma charakter pozorny (fikcyjny), służący uzasadnieniu rozwiązania umowy o pracę z konkretnym pracownikiem. Fikcyjne (pozorne) zlikwidowanie stanowiska pracy nie może być uznane za obiektywną i samodzielną przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (zmieniające lub definitywne), a więc ustalenie, że nastąpiła taka pozorna likwidacja stanowiska, uzasadnia roszczenia pracownika o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach.

Powód nie kwestionuje wprowadzenia nowej struktury organizacyjnej w pozwanym Starostwie, tylko podnosi, że wprawdzie formalnie nie ma już stanowiska pracy o nazwie stanowisko pracy ds. obronnych i informacji niejawnych, które on zajmował, ale w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego zatrudniono nowego pracownika, który w części wykonuje jego obowiązki. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, obowiązki przypisane zlikwidowanemu stanowisku pracy ds. obronnych i informacji niejawnych pozostały i w znaczącej części wykonywał je Naczelnik Wydziału D. Ł., a w części przydzielone zostały innemu stanowisku pracy w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego, które istniało w poprzedniej strukturze organizacyjnej oraz istnieje w nowej strukturze tj. ds. archiwizacji, spraw administracyjno- gospodarczych i ppoż. - wykonywanie zadań obronnych i obrony cywilnej, na którym to stanowisku jeszcze w sierpniu 2019r. zatrudniony został P. K., a od dnia 2 listopada 2020r. na tym stanowisku zatrudniony został M. K., który zgodnie z zakresem obowiązków miał wykonywać też zadania obronne i obrony cywilnej oraz zadania wynikające z kontroli zarządczej, a aneksem do jego zakresu obowiązków z 22 stycznia 2021r. przypisano temu stanowisku prowadzenie kancelarii niejawnej w Starostwie Powiatowym, a obowiązki te poprzednio wykonywał powód. Zatem zupełnie niezrozumiałą jest decyzja pozwanego pracodawcy, który w sytuacji, gdy planował zlikwidować stanowisko pracy zajmowane z powodzeniem od 2000r. przez powoda, gdy zadania przypisane temu stanowisku nadal pozostają, aby zatrudnić pracownika z zewnątrz, również i do wykonywania w części obowiązków powoda. Jak zgodnie zeznali świadkowie D. Ł. i M. K., nowo zatrudniony pracownik M. K. w momencie zatrudnienia i przypisania mu obowiązku prowadzenia kancelarii niejawnej nie spełniał wymogów, aby być pracownikiem pionu ochrony informacji niejawnych i nie prowadzi faktycznie kancelarii niejawnej, jak też nie wykonuje żadnych czynności związanych z zakresu obronności i obrony cywilnej, a czynności te wykonuje D. Ł.. Zatem dziwić może dlaczego Starosta zdecydował się zatrudnić osobę z zewnątrz min. do wykonywania zadań, które wykonywał powód, która to osoba nie posiadała wymaganych prawem kompetencji do wykonywania tych prac, a nie zaproponował powodowi, aby podjął on pracę na tym stanowisku, na które prowadzony był nabór tj. ds. archiwizacji, spraw administracyjno- gospodarczych i ppoż. Skoro temu stanowisku przydzielone w części zadania wykonywane przez powoda od lat.

Także, jak podnosi sam pracodawca, na dzień wręczania powodowi pisma wypowiadającego jemu umowę o pracę nie było obsadzone istniejące zarówno w poprzedniej, jak i obowiązującej od 20 grudnia 2019r. strukturze organizacyjnej tj. stanowisko ds. zarządzania kryzysowego, spraw wojskowych, obronnych i obywatelskich, które choćby z samej nazwy jest zbieżne ze zlikwidowanym stanowiskiem zajmowanym przez powoda. Jak wynika z zeznań świadka D. Ł., on wykonywał obowiązki związane z pracą na tym nieobsadzonym stanowisku pracy. Jak już wyżej podniesiono, sąd nie ma kompetencji aby oceniać, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji konkretnych stanowisk pracy, nie ocenia także podziału obowiązków pomiędzy stanowiskami pracy, bo to należy do autonomii zarządczej pracodawcy, ale znowu wątpliwości – co do rzeczywistych intencji pracodawcy budzi fakt, że pozostaje dalej w strukturze organizacyjnej Starostwa w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego stanowisko pracy, które było dotąd nieobsadzone - stanowisko ds. zarządzania kryzysowego, spraw wojskowych, obronnych i obywatelskich, a likwidowane jest stanowisko pracy - ds. obronnych i informacji niejawnych, na którym pracował od lat powód, posiadający wszelkie kompetencji, jak i uprawnienia.

W ocenie sądu, zachowanie Starosty D. P. wobec powoda prezentowane przez niego od 24 maja 2019r. tj. od dnia gdy złożył powodowi propozycję rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron , której to propozycji powód nie przyjął i potem kolejne decyzje podejmowane przez Starostę po tej dacie świadczą o tym, że Starosta bezwzględnie dążył do rozwiązania z powodem stosunku pracy. Starosta bowiem nie wytłumaczył powodowi w rozmowie z dnia 24 maja dlaczego wystąpił nieoczekiwanie z propozycją rozwiązania stosunku pracy istniejącego przecież od 2000r., a potem niezwłocznie wystąpił do Rady Gminy K. o wyrażenie zgody na rozwiązanie z powodem stosunku pracy, podając wtedy jako przyczynę zamiar likwidacji stanowiska pracy i zmiany organizacyjne (...). Następnie zaś w dniu 22 lipca 2019r. Starosta wydał postanowienie, w którym zawiesił z urzędu postępowanie sprawdzające upoważniające powoda do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą poufne, a potem w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego, czyli w wydziale w którym planuje zmniejszyć stan zatrudnienia, jeszcze w sierpniu 2019 r. tj. gdy powód był jeszcze pracownikiem, zatrudnia z zewnątrz nowego pracownika, wpisując w zakres jego obowiązków jedno z zadań wykonywanych przez powoda - wykonywanie zadań obronnych i obrony cywilnej, a potem od dnia 2 listopada 2020r. na tym stanowisku zatrudniony został inny pracownik, który zgodnie z zakresem obowiązków miał wykonywać też zadania obronne i obrony cywilnej oraz zadania wynikające z kontroli zarządczej, a aneksem do jego zakresu obowiązków z 22 stycznia 2021r. przypisano temu stanowisku prowadzenie kancelarii niejawnej. Także i decyzja Starosty, aby powód w dniu, gdy wrócił po długotrwałej nieobecności spowodowanej chorobą i gdy wręczono mu pismo wypowiadające jemu umowę o pracę, natychmiast tego dnia przekazał kancelarię niejawną Naczelnikowi Wydziału, po czym aby w kolejnych dnia przebywał na urlopie wypoczynkowym, a potem został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, budzi zdumienie, ponieważ niezrozumiałym jest ten pośpiech, który mógłby być zrozumiały, gdyby pracownik naruszył swoje obowiązki pracownicze w takim stopniu, że przebywanie w miejscu pracy byłoby zagrożeniem dla dobra pracodawcy. Natomiast jeżeli przyczyną rzeczywistą wypowiedzenia stosunku pracy byłyby faktycznie przyczyny niedotyczące pracownika, czyli np. likwidacja stanowiska pracy, to oczywistym jest, że pracodawca nie miałby interesu, aby ten pracownik natychmiast przekazywał swoje obowiązki i opuszczał „ na zawsze” miejsce swojej pracy; tylko logicznym jest, że powinno takie odejście pracownika odbywać się w kulturalnych, adekwatnych do zaistniałej sytuacji warunkach, czyli po spokojnym przekazaniu obowiązków i możliwości wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia.

Okoliczności te, w ocenie sądu, świadczą o tym, że likwidacja stanowiska pracy zajmowanego przez powoda o konkretnej nazwie – ds. obronnych i informacji niejawnych wprawdzie została dokonana 20 grudnia 2019r., ale jednakże zlikwidowanie tego stanowiska pracy, w sytuacji, gdy zadania przypisane temu stanowisku dalej są i będą realizowane, a w celu wykonywania części tych zadań zatrudniony zostaje pracownik z zewnątrz na inne stanowisko, nakierowane było, w ocenie sądu, nie na samo stanowisko pracy, tylko na osobę powoda, a likwidacja tegoż stanowiska miała służyć uzasadnieniu rozwiązania konkretnie z powodem umowy o pracę, co powoduje, że przyczyna podana w treści wypowiedzenia ma charakter pozorny.

Reasumując więc, faktem jest, że w Regulaminie Organizacyjnym pozwanego Starostwa obowiązującego od 20 grudnia 2019r. nie ma stanowiska pracy noszącego nazwę stanowisko ds. obronnych i informacji niejawnych, ale Regulamin ten został uchwalony dopiero 20 grudnia 2019r., a „planowane” przez sporządzającego oświadczenie woli o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę, czyli Starostę zmniejszenie zatrudnienia w Wydziale Organizacyjnym i (...) Kryzysowego i likwidacja zajmowanego przez powoda stanowiska, było w dniu 29 listopada 2019r. tylko oczekiwaniem Starosty, zaś z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, iżby tego dnia proces zmierzający do likwidacji stanowiska zajmowanego przez powoda był na tyle zaawansowany, że jego wykonanie było pewne.

Zatem uznać należy, że decyzja pozwanego pracodawcy o wypowiedzeniu powodowi stosunku pracy z przyczyny wskazanej przez pracodawcę w treści wypowiedzenia była nieuzasadniona, a nadto i niezgodna z prawem, jako że przyczyna podana w treści wypowiedzenia nie jest przyczyną rzeczywistą, która spowodowała podjęcie przez pracodawcę decyzji o rozwiązaniu z powodem stosunku pracy.

W takiej sytuacji, to jest w razie niezgodnego z prawem i nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę, pracownik może wystąpić przeciwko pracodawcy z roszczeniami przewidzianymi w odpowiednich przepisach Kodeksu pracy (np. wyroki Sądu Najwyższego: z 24 marca 1999 r., I PKN 631/98; z dnia 16 maja 1997 r. I PKN 170/97 oraz z dnia 29 listopada 2006 r., II PK 72/06) i powód to uczynił, domagając się przede wszystkim przywrócenia go do pracy bądź odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę.

Jednakże w ocenie sądu, na podstawie 45§ 2 kp sąd uznał, że przywracanie powoda do pracy jest obecnie niemożliwe i przede wszystkim niecelowe i w oddalił powództwo w tym zakresie. Ocena niemożliwości lub niecelowości przywrócenia do pracy (art. 45 § 2 k.p.) powinna uwzględniać także okoliczności, które wystąpiły po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę (wyrok SN z dnia 4 października 2000 r., I PKN 531/00). Jeszcze wyraźniej pogląd ten przedstawił SN w wyroku z dnia 25 stycznia 2001 r., I PKN 206/00, stwierdzając, że ocena ta powinna być dokumentowana według stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.).

Jak już wyżej podniesiono, stanowiska pracy zajmowanego przez powoda już nie ma w strukturze organizacyjnej Starostwa, a stało się to w dniu 20 grudnia 2019r. gdy Zarząd Powiatu uchwalił nowy obowiązujący Regulamin Organizacyjny pozwanego Starostwa. Wprawdzie, jak wyżej podniesiono, sąd uznał, że ta decyzja kompetentnego organu o likwidacji stanowiska pracy ds. obronnych i informacji niejawnych dokonana została przez pryzmat osoby powoda, to jednak faktem jest, że tego stanowiska pracy nie ma. Przede wszystkim jednak, w ocenie sądu, przywracanie powoda do pracy, w ustalonych okolicznościach sprawy, ze względu na dobro samego powoda, nie jest celowe. Jak już bowiem wyżej podniesiono, Starosta swoimi kolejnymi działaniami dążył od maja 2019r. do rozwiązania z powodem stosunku pracy, co niewątpliwie odczuwał niekorzystnie powód, który - co sam podnosił w swoich zeznaniach, nie jest człowiekiem cieszącym się dobrym zdrowiem. W ocenie sądu, powrót powoda do pracy w Starostwie po niemal 2 latach od rozwiązania stosunku pracy, w takich okolicznościach, w sytuacji gdy nie pozostaje bez środków do życia, bo ma świadczenie emerytalne, nie jest celowy. Pamiętać należy, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest jednym ze sposobów rozwiązania stosunku pracy, w sytuacji gdy jedna ze stron stosunku pracy nie chce dalej współpracować z drugą. Działania Starosty, które zostały zaprezentowane wobec powoda niewątpliwie świadczą o tym, że nie ma on woli dalszego zatrudniania powoda.

Wobec tego i na podstawie art. 45§2 kp sąd zasądził na rzecz powoda odszkodowanie, którego wysokość wynika z treści art. 47 1 kp. Przepis ten stanowi, że odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Wobec tego sąd orzekł jak w sentencji.

Nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia uzasadnia przepis art. 477 2 §1 kpc.

Orzeczenie o kosztach procesu uzasadnia przepis art. 98 kpc w zw. z §9 ust 1 pkt 1 i § 15 ust 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz.U. z 2016r, poz.1800 ze zm).