Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2019 roku

Sąd Okręgowy w G. (...) II Wydział Cywilny Ośrodek (...) w R.

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Banko

Protokolant Izabela Kucza

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2019 roku wR.

sprawy z powództwa A. T.

przeciwko K. P.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powódki A. T. na rzecz pozwanej K. P. kwotę 5.417,00 (pięć tysięcy czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Katarzyna Banko

Sygn. akt II C 558/17

UZASADNIENIE

Powódka A. T. domagała się zasądzenia od pozwanej K. P. kwoty 100.000,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01 sierpnia 2013r. oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powyższego żądania podano, że powódka zawarła z K. A. umowę wykonania konstrukcji stalowej. Umowa została zawarta w dniu 17 listopada 2010r. W dniu zawarcia umowy stal została przekazana K. A.. Celem wykonania zlecenia K. A. elementy te przechowywał na terenie dzierżawionym przez siebie od spółki (...) Sp. z o. o. w R. – w hali przy ulicy (...) w R.. W dniu 05 lipca 2012r. P. T. uzyskał informację od K. A., że przedmiotowe elementy stalowe zostały sprzedane przez pozwaną K. P. – działającą jako syndyk masy upadłości spółki (...).

Pozwana K. P. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska podano, że upadłego nie łączyła ani z powódką, ani z K. A. żadna umowa na przechowanie czy składowanie elementów stalowych. K. A. z chwilą zakończenia wykonywania umowy najmu winien był zabrać rzeczy nie stanowiące własności upadłego z najmowanych obiektów. Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2010r. sygn. akt XII Gup 3/10 Sąd Rejonowy w G. (...) zmienił postanowienie o ogłoszeniu upadłości (...) Sp. z o. o. w R. z postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o upadłości obejmującej likwidację majątku. Z datą tego postanowienia majątek upadłego stał się masą upadłości. Zgodnie zaś z przepisem art. 69 ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego rzeczy znajdujące się w posiadaniu upadłego w dniu ogłoszenia upadłości należą do majątku upadłego. Tym samym elementy stalowe znajdujące się w hali upadłego były jego majątkiem. Syndyk miał pełne prawo zbyć je jako składniki masy upadłości. Powódka nie złożyła wniosku o wyłączenie z masy upadłości elementów stalowych względnie świadczenia uzyskanego w zamian za zbycie tego mienia.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka A. T. prowadzi firmę PPHU (...) w R. przy ulicy (...). W dniu 18 listopada 2010r. firma PPHU (...) zawarła z firmą (...) umowę o roboty budowlane. Przedmiotem umowy było wykonanie robót budowlanych w postaci konstrukcji stalowej zgodnie z przedłożoną dokumentacją. Powyższą umowę w imieniu powódki A. T. podpisał jej mąż P. T., który był jej pełnomocnikiem w prowadzonej działalności gospodarczej. Termin realizacji umowy ustalono na dzień 28 lutego 2011r., a następnie zmieniono go na dzień 28 lutego 2012r. Do dnia podpisania umowy stal została przekazana K. A. i odebrana przez jego firmę z placu budowy przy ulicy (...). Przekazany materiał obejmował stal konstrukcyjną w postaci:

- słup typu Heb 30 x 30 x 14 dł 9,5 m cynkowane w ilości 6 sztuk,

- słup typu Heb 40 x 30 x14 dł 12 m cynkowane w ilości 3 sztuk,

- słup typu Heb 30 x 30 x 14 dł 3 m cynkowane w ilości 6 sztuk,

- słup typu 40 x 30 x 14 dł 3 m cynkowane w ilości 4 sztuk,

- stal konstrukcyjna - elementy odpadowe do adaptacji 400 kg.

Powyższe elementy stalowe K. A. przechowywał na terenie hali dzierżawionej przez niego od spółki (...) położonej w R. przy ulicy (...).

dowód: umowa z dnia 18 listopada 2010r. k. 5 – 8, zestawienie stali do adaptacji z dnia 18 listopada 2010r. k.9, pełnomocnictwo z dnia 09 stycznia 2000r. udzielone przez A. P. T. k. 15 – dokumenty zawarte w aktach sprawy Prokuratury Rejonowej w R. (...) sygn. akt 2 Ds. 1046/12, zeznania świadków K. A. i P. T. zapis audio – video przebiegu rozprawy z dnia 05 grudnia 2018r. (k. 79)

K. A. wynajmował od (...) Sp. z o. o. w R. halę położoną w R. przy ulicy (...) w okresie od 30 listopada 2009r. do 20 lipca 2010r. Powyższa umowa najmu została mu wypowiedziana z powodu zaległości w opłacaniu czynszu. Z protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 30 lipca 2010r. wynika, że najemca K. A. zwrócił (...) Spółce z o. o. w upadłości układowej lokal użytkowy będący przedmiotem najmu położony w R. przy ulicy (...) K składający się z hali produkcyjnej i wiaty magazynowej. Z załącznika do powyższego protokołu zdawczo – odbiorczego wynika, że najemca zobowiązał się do zwrotu zbiornika wyrównawczego, pompy obiegu wody, wymiennika ciepła, brakującego odcinka rurociągu. Sprzęt ten został oddany na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 05 sierpnia 2010r. Natomiast w dniu 02 sierpnia 2010r. K. A. zwrócił kompresor spalinowy, piaskarkę sprzęt typu (...).

dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 30 lipca 2010r. k. 61, załącznik do protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 30 lipca 2010r. k. 62, protokół zdawczo odbiorczy sprzętu z dnia 05 sierpnia 2010r. k. 63, protokoły zdawczo odbiorcze sprzętu z dnia 02 sierpnia 2010r. k. 64, 65 – 67, pismo wypowiadające umowę najmu z dnia 20 lipca 2010r. k. 68, wezwanie o zapłatę zaległego czynszu z dnia 01 lipca 2010r. k. 69, umowa najmu z dnia 30 listopada 2009r. k. 71 – 79 - dokumenty zawarte w aktach sprawy Prokuratury Rejonowej w R. (...)

sygn. akt 2 Ds. 1046/12

Sąd Rejonowy wG. (...) postanowieniem z dnia 02 marca 2010r. wydanym w sprawie XII GU 176/09 ogłosił upadłość spółki (...) Sp. z o. o. w R. z możliwością zawarcia układu. Ustanowił zarząd własny upadłego co do całości majątku. Nadzorcą sądowym została ustanowiona pozwana K. P.. Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2010r. wydanym w sprawie XII Gup 3/10 Sąd Rejonowy w G. (...) zmienił postanowienie z dnia 02 marca 2010r. o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu dłużnika (...) Sp. z o. o. w R. na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku. Odwołano nadzorcę sądowego. Powołano syndyka masy upadłości w osobie K. P..

dowód: odpis postanowienia z dnia 02 marca 2010r. sygn. akt XII Gu 176/09 k. 30 – 32, odpis postanowienia z dnia 18 sierpnia 2010r. sygn. akt XII Gup 3/10 k. 46

W marcu 2012r., na terenie wcześniej wynajmowanym od spółki (...) przez K. A., doszło do spotkania, w którym wzięli udział K. A., P. T. i przedstawiciel syndyka masy upadłości A. K.. Świadek A. K. nie został wówczas poinformowany, że stal składowana pod wiatą stanowi własność powódki A. T..

dowód: zeznania świadka A. K. zapis audio – video przebiegu rozprawy z dnia 05 grudnia 2018r. k. 79

W majątku spółki (...) znajdowało się mienie w postaci stali. Elementy te wprowadzone zostały do sprawozdania rachunkowego za okres od dnia 01 marca 2012r. do 31 maja 2012r. jako konstrukcja typu H FV (...). W dniu 02 marca 2012r. elementy stalowe zostały sprzedane spółce (...) Sp. z o. o. jako 9 sztuk elementów konstrukcji typu H za kwotę 20.229,44 zł brutto, a pozostała część została opisana jako surowce wtórne z pozostałych metali i za kwotę 6.380,40 zł zostały sprzedane firmie (...) S. z siedzibą w K.. Wartość sprzedanych elementów została oszacowana przez biuro syndyka masy upadłościowej. Do syndyka masy upadłościowej nie wpłynął żaden wniosek o wyłączenie z majątku upadłej spółki (...) jakiegokolwiek majątku. Sprawozdanie syndyka za okres od 1 marca (...). do 31 maja 2012r. zostało sprawdzone pod kątem rzetelności, prawidłowości i zgodności z obowiązującymi przepisami, a następnie zostało zatwierdzone przez Sąd Rejonowy w G. (...) postanowieniem z dnia 16 października 2012r. sygn. akt XII Gup 3/10.

dowód: sprawozdanie rachunkowe Syndyka Masy Upadłości za okres od 01 marca 2012r. do 31 marca 2012r. k.69, kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego w G. (...) z dnia 19 października 2012r. sygn. akt XII GUp 3/10 wraz z dowodami doręczenia k. 80 – 82

Prokuratura Rejonowa w R. (...) pod sygnaturą akt 2 Ds. 1046/12 prowadziła postepowanie w sprawie przywłaszczenia powierzonego mienia w okresie od marca do lipca 2012r. w postaci elementów stalowych płyt stropowych na szkodę PPUH (...) A. T., tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k. oraz w sprawie przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru przez syndyka masy upadłości K. P. spółki (...) Sp. z o. o. w upadłości likwidacyjnej w związku ze sprzedażą elementów stalowych płyt stropowych typu H o wartość 100.000,00 zł należących do PPUH (...) A. T. firmie (...) Sp. z o. o. w R. i firmie (...) spółce jawnej w K., tj. o czyn z art. 231 § 1 k.k. Powyższe postępowanie karne zostało umorzone postanowieniem z dnia 28 grudnia 2012r. wobec stwierdzenia, iż czyny będące przedmiotem postepowanie nie zawierają znamion czynu zabronionego. Następnie na skutek zażalenia pokrzywdzonej PPHU (...) A. T. na powyższe postanowienie sprawę rozpoznawał Sąd Rejonowy w R. (...), który postanowieniem z dnia 17 lutego 2014r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Próba ugodowego zakończenia sporu nie odniosła skutku.

dowód: dokumenty zawarte w aktach sprawy Prokuratury Rejonowej w R. (...) sygn. akt 2 Ds. 1046/12, w szczególności postanowienie z dnia 28 grudnia 2012r. k. 189 – 197, postanowienie Sądu Rejonowego w R. (...) z dnia 17 lutego 2014r. sygn. akt IX Kp 34/13 k. 216 – 219, dokumenty zawarte w aktach sprawy Sądu Rejonowego w R. (...) sygn. akt VI GCo 103/15

Powyższe okoliczności faktyczne Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dowody, w szczególności dokumenty urzędowe, sporządzone przez uprawnione organy w granicach ich kompetencji, które w ocenie Sądu były w pełni wiarygodne oraz dokumentny prywatne, których wiarygodność nie była podważana. Zeznania świadków P. T. i K. A. potwierdziły istotne okoliczności wynikające z dokumentów i w tym zakresie Sąd dał im wiarę. Natomiast wobec konsekwentnych i stanowczych zeznań A. K. złożonych zarówno w toku niniejszego postępowania, jak również w postępowaniu karnym Sąd nie dał wiary zeznaniom P. T. i K. A., że informowali oni A. K., iż stal znajdująca się pod wiatą stanowi własność A. T.. Przesłuchanie stron uzupełniło materiał dowodowy.

Sąd zważył, co następuje:

W ustalonym stanie faktyczny powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, dawniej Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. 2017.2344 t.j. ze zm. dalej: „Pr.u.”) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015r., gdyż pod rządem tych przepisów zostało wszczęte i jest prowadzone postępowanie upadłościowe wobec spółki (...) Sp. z o. o. w R. stanowi, że syndyk odpowiada za szkodę wyrządzoną na skutek nienależytego wykonywania obowiązków. Jak przyjmuje się w orzecznictwie przepis artykułu 160 ust. 3 Prawa upadłościowego uzależnia odpowiedzialność syndyka masy upadłości od faktu wyrządzenia szkody będącej następstwem nienależytego wykonywania przez niego obowiązków o charakterze ustawowym. Jest to odpowiedzialność odszkodowawcza regulowana przepisami o czynach niedozwolonych (art. 415 k.c.), oparta na zasadzie winy, którą uzasadnia każdy, nawet najmniejszy jej stopień (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 21 sierpnia 2013r., II CSK 707/12; z dnia 18 lipca 1997r., II CKN 33/97; z dnia 26 kwietnia 2006r., II CSK 48/06; z dnia 15 września 2009r., II CSK 704/08; z dnia 12 maja 2011r., III CSK 222/10). Przesłankami tej odpowiedzialności są zatem: szkoda, zawinione nienależyte wykonanie przez syndyka masy upadłości obowiązków wynikających z przepisów prawa upadłościowego lub wymaganych celem tego postępowania oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy szkodą a nienależytym wykonaniem obowiązków. Nienależyte wykonanie obowiązków stanowi zdarzenie wyrządzające szkodę i wobec tego, że należy do sfery faktów, jego ocena musi być dokonywana in casu i w odniesieniu do skonkretyzowanych obowiązków ustawowych określonych w powołanej ustawie z dnia 28 marca 2003r. Wymóg działania przez syndyka z należytą starannością przewiduje także wprost, od dnia 2 maja 2009r. przepis art. 179 Prawa upadłościowego. Już wcześniej taki wymóg wyprowadzany był w piśmiennictwie z treści art. 2 ust. 1 Prawa upadłościowego oraz zawodowego charakteru działalności i podwyższonych wymagań odnośnie do kwalifikacji syndyka, przyjmując że jako profesjonalistę obciąża go podwyższony stopień staranności w wykonywaniu obowiązków, czyli jest to staranność wyższa od przeciętnej (art. 355 § 2 k.c.). Nie sposób zakwalifikować odpowiedzialności syndyka jako odpowiedzialności z umowy ( ex contracto), ponieważ syndyka nie wiąże żadna umowa ani z dłużnikiem, ani z wierzycielami, a w wykonywaniu swoich zadań syndyk podlega nadzorowi wyłącznie sędziego-komisarza.

Przepis art. 62 Prawa upadłościowego stanowi zasadę, że do masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez niego w toku postępowania upadłościowego, z wyłączeniami, o których mowa w art. 63-67 powołanej wyżej ustawy. Pojęcie mienia obejmuje wszystkie zbywalne prawa majątkowe upadłego o charakterze rzeczowym i obligacyjnym, niezależnie od podstawy nabycia, a zatem obejmuje ogół jego aktywów. W skład masy upadłości w wypadku upadłości likwidacyjnej wchodzą te wszystkie jej składniki, które mogą zostać spieniężone i przeznaczone na zaspokojenie wierzycieli. Do masy upadłości może także wejść prawo korzystania z rzeczy. Obowiązki syndyka w zakresie ustalania składu masy upadłości wyznaczają przede wszystkim art. 68 ust. 1 i art. 69 Prawa upadłościowego. Skład ten jest ustalany na podstawie wpisów w księgach upadłego oraz dokumentów bezspornych i następuje przez sporządzenie spisu inwentarza. Nie są to jednak jedyne źródła wiedzy syndyka o stanie majątku upadłego. W razie poważnych wątpliwości co do statusu prawnego danego składnika syndyk może zwrócić się do sędziego-komisarza o przeprowadzenie postępowania dowodowego na podstawie art. 218 Pr.u., przy czym ocena dowodów należy do syndyka. Syndyk ma także uprawnienie do żądania informacji dotyczących majątku upadłego od organów administracji i samorządu terytorialnego (art. 178 Pr.u.). Ponadto art. 69 ust. 3 Pr.u wprowadza domniemanie, że rzeczy znajdujące się w posiadaniu upadłego w dniu ogłoszenia upadłości należą do jego majątku. Ten etap postępowania upadłościowego można więc podzielić na dwie fazy; w pierwszej następuje ustalenie składu masy upadłości na podstawie ksiąg upadłego, dokumentów bezspornych, przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz uzyskanych informacji, w drugiej zaś następuje sporządzenie spisu inwentarza, którego nie należy mylić z inwentaryzacją przeprowadzoną na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (jedn. tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1540 - dalej: "ustawa o rachunkowości") na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i obejmującą zarówno aktywa, jak i pasywa majątku upadłego. Zasadnicze znaczenie należy przypisać art. 68 Pr.u., zgodnie z którym syndyk masy upadłości ustala skład masy upadłości. Sformułowanie "ustala" oznacza, że kwalifikacja danego prawa majątkowego jako składnika masy upadłości nie następuje przez automatyczne przepisanie danych z ksiąg i dokumentów bezspornych, lecz wskutek weryfikacji tych danych pod kątem przysługiwania upadłemu do nich praw majątkowych. Wprawdzie ocena zarówno wpisów w księgach, jak i dokumentach bezspornych może być dokonana przez syndyka jedynie od strony formalnej, na tym bowiem etapie postępowania nie ma podstaw do oceny ich prawdziwości, niemniej jednak uwzględniając wszystkie dostępne informacje syndyk jest zobowiązany do ustalenia, czy dane prawo majątkowe należy zakwalifikować jako składnik masy upadłości. Domniemanie określone w art. 69 ust. 3 Pr.u. jest domniemaniem wzruszalnym, zatem syndyk jest także zobowiązany do oceny, czy posiadanie przez upadłego danej rzeczy w dniu ogłoszenia upadłości można zakwalifikować jako posiadanie samoistne w rozumieniu art. 336 k.c., tylko bowiem ten sposób posiadania uzasadnia jego zastosowanie. W fazie drugiej następuje sporządzenie spisu inwentarza. Przepisy prawa upadłościowego nie określają skutków prawnych sporządzenia spisu. Większość przedstawicieli doktryny skłania się ku poglądowi, że nie ma on ani mocy dokumentu urzędowego, ani waloru orzeczenia lub czynności prawnej; jest to spis z natury składników majątku upadłego, do których upadły ma tytuł prawny. Spis inwentarza można zatem określić jako zdarzenie faktyczne, które należy traktować jako oświadczenie wiedzy; pełni on rolę informacyjną, analityczną i sprawozdawczą, ale nie może zmienić statusu prawnego rzeczy. Umieszczenie danego składnika majątkowego w spisie inwentarza nie pozostaje jednak bez znaczenia dla dalszego biegu postępowania upadłościowego, bezpośrednim bowiem skutkiem jest przyjęcie, że składniki majątkowe umieszczone w spisie wchodzą, wskutek ustalenia przez syndyka, w skład masy upadłości. Istotnym problemem budzącym wątpliwości jest to, czy wyłączenie mienia z masy upadłości może nastąpić z urzędu, czy tylko na wniosek (pozew) osoby uprawnionej do mienia. Na tle tego problemu Sąd Najwyższy w wyroku z 18.10.2012r. (V CSK 405/11, OSNC 2013/5, poz. 65) stwierdził, że syndyk może wyłączyć z masy upadłości określone prawo majątkowe także po dokonaniu spisu inwentarza – w razie jego błędnego zakwalifikowania jako składnika masy upadłości, przy czym jest do dopuszczalne wyłącznie w sytuacjach bezspornych i oczywistych, gdy nie ma żadnych wątpliwości, że to prawo służy osobie trzeciej. Oczywisty błąd syndyka nie powinien rodzić tak doniosłego skutku prawnego jak konieczność wszczynania w każdym przypadku sformalizowanego postępowania o wyłączenie z masy upadłości. W doktrynie są prezentowane dwa przeciwstawne stanowiska; dopuszczające możliwość wyłączenia danej rzeczy z masy upadłości z przez syndyka po sporządzeniu spisu inwentarza bez orzeczenia sędziego-komisarza lub orzeczenia sądu oraz negujące taką możliwość. Odnośnie tego ostatniego poglądu podnosi się, że charakter prawny spisu inwentarza jako dokumentu zbliżonego do zajęcia egzekucyjnego uniemożliwia samodzielne wyłączenie przez syndyka określonego składnika mienia, który został przez niego zakwalifikowany do masy upadłości. Syndyk jest związany treścią spisu inwentarza, a korekta błędu przez niego popełnionego może odbyć się wyłączenie na drodze wyłączenia z masy upadłości. Ustawodawca celowo taki tryb wprowadził, aby umożliwić usunięcie wszelkich nieprawidłowości związanych z ustaleniem składu masy upadłości, w tym również wywołanych oczywistym błędem organu postępowania upadłościowego co do kwalifikacji określonego mienia jako składnika masy upadłości. Za niedopuszczalnością wyłączenia z urzędu przez syndyka mienia z masy upadłości przemawia także fakt, że przepisy Prawa upadłościowego przewidują jedynie wyłączenie na wniosek osoby uprawnionej. Tutaj trzeba także zwrócić uwagę na samą systematykę ustawy. Przepisy o ustaleniu masy upadłości poprzedzają przepisy regulujące wyłączenia. Wzmacnia to tezę, że po ustaleniu masy upadłości i sporządzeniu spisu inwentarza każde wyłączenie możliwe jest jedynie w trybie art. 70–74. (tak - Dariusz Chrapoński Komentarz do art.73 ustawy - Prawo upadłościowe).

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pozwana K. P. po przeprowadzeniu inwentaryzacji mienia (...) Sp. z o. o. w R. w upadłości w oparciu o dokumenty będące w posiadaniu upadłej spółki sporządziła spis inwentarza, w którym ujęto elementy konstrukcji stalowej. Żaden dokument, w których posiadaniu była syndyk nie wskazywał, że stal składowana obok wiaty na terenie upadłego w R. przy ulicy (...) stanowi własność osoby trzeciej. W tym miejscu wskazać należy, iż w protokole zdawczo – odbiorczym z dnia 30 lipca 2010r. podano, że najemca K. A. zwrócił (...) Sp. z o. o. w upadłości układowej lokal użytkowy będący przedmiotem najmu przy ulicy (...) K w R. składający się z hali produkcyjnej i wiaty magazynowej. Z załącznika do powyższego protokołu zdawczo – odbiorczego wynika, że najemca zobowiązał się do zwrotu zbiornika wyrównawczego, pompy obiegu wody, wymiennika ciepła, brakującego odcinka rurociągu. Sprzęt ten został oddany na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego z dnia 05 sierpnia 2010r. Natomiast w dniu 02 sierpnia 2010r. K. A. zwrócił kompresor spalinowy, piaskarkę sprzęt typu (...). W żadnym z powyższych dokumentów nie wskazano, że stal znajdująca się obok wiaty na terenie upadłego w R. przy ulicy (...) stanowi własność osoby trzeciej.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził także aby A. K., przedstawiciel syndyka masy upadłości, był informowany przez K. A. lub P. T., że stal znajdująca się obok wiaty na terenie upadłego w R. przy ulicy (...) stanowi własność osoby trzeciej. Świadek ten konsekwentnie zarówno w toku postępowania karnego, jak również w toku niniejszego postepowania podał, że w marcu 2012r. widział na terenie upadłego K. A. z innym mężczyzną, widział stal pod wiatą, ale zaprzeczył, aby był przez nich informowany, że stal znajdująca się obok wiaty na terenie upadłego w R. przy ulicy (...) stanowi własność osoby trzeciej.

(...) znajdowała się na terenie upadłego, zatem wobec niepowiadomienia syndyka o tym, że stal stanowi własność osoby trzeciej, zgodnie z art. 69 ust. 3 Pr.u. działało domniemanie, że rzeczy znajdujące się w posiadaniu upadłego w dniu ogłoszenia upadłości należą do jego majątku.

Celem postępowania upadłościowego jest likwidacja majątku upadłego pozwalająca w sposób możliwie najszerszy na zaspokojenie roszczeń wierzycieli. Pozwana K. P. jest syndykiem masy upadłości, zatem miała kwalifikacje do wykonania powyższego zadania. Ustaliła skład masy upadłości zgodnie z wymogami prawa upadłościowego, w szczególności. art. 68 i art. 69 ustawy Prawo upadłościowe. Nie istniał żaden dokument potwierdzający, że sporne elementy stalowe stanowią własność osoby trzeciej. Ani K. A., ani też A. T. lub jej mąż P. T. nie informowali ustnie pozwanej, że stal stanowi własność A. T. i została ona przekazana K. A. w celu realizacji zawartej umowy o roboty budowlane. Zauważyć należy, że od momentu opuszczenia przez K. A. wynajmowanych pomieszczeń od spółki (...) do momentu sprzedaży stali upłynął dłuższy okres czasu w ciągu, którego ani powódka, ani K. A. nie wykazywali zainteresowania tymi elementami. Zatem pozwana jako syndyk masy upadłości nie dopuściła się uchybień, zaś jej działania, podejmowane zresztą pod nadzorem sędziego komisarza, miały umocowanie w obowiązującym porządku prawnym. Powódka A. T. nie wystąpiła w trybie art. w trybie art. 70–74 Pr.u. o wyłączenie tych elementów ze składu masy upadłości. Zatem stwierdzić należy, że strona powodowa w żaden sposób nie wykazał bezprawności działań pozwanej jako syndyka masy upadłości. Nie wskazała konkretnych norm prawnych, które naruszyłaby swoim działaniem pozwana. Skoro nie została wykazana powyższa przesłanka odpowiedzialności odszkodowawczej, to zbędne było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych zakresu wyceny ruchomości celem ustalenia wartości ewentualnej szkody.

Mając powyższe ustalenia i rozważania na względzie, wobec braku przesłanek z art. 160 ust. 3 Pr. U. w związku z art. 415 k.c. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od powódki na rzecz pozwanej koszty zastępstwa procesowego zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat z czynności radców prawnych (Dz. U.2018.265) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

R., dnia 08 kwietnia 2019r.

SSO Katarzyna Banko