Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 maja 2021 r. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 lutego 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił B. L. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2021 r.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 16 kwietnia 2021 r. orzekła, że B. L. jest częściowo niezdolna do pracy od 1 kwietnia 2021 r. do 31 marca 2023 r. Jednocześnie Zakład odmówił prawa do renty ponieważ niezdolność do pracy ubezpieczonej nie powstała w ciągu 18 miesięcy od dnia ustania ostatniego zatrudnienia (ostatnie ubezpieczenie ustało 21 sierpnia 2015 r.). Wskazano, że w konsekwencji nadal będzie wypłacane świadczenie przedemerytalne w dotychczasowej wysokości i terminie płatności. Nadto nadmieniono, że prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy za okres od 1 lutego 2021 r. do 31 marca 2021 r. zostało ustalone odrębną decyzją.

/decyzja k. 32 akt ZUS/

B. L. odwołał się od powyższej decyzji w dniu 21 lipca 2021 r., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu podniosła, że jej stan zdrowia uzasadnia stwierdzenie, iż jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. /odwołanie – k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. /odpowiedź na odwołanie – k. 5-6./

Pismem procesowym z dnia 11 sierpnia 2021 r. wnioskodawczyni podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko procesowe, przedkładając na dowód podnoszonych przez siebie twierdzeń, dodatkowo dokumentację medyczną: zaświadczenie o stanie zdrowia z dnia 5 lipca 2021 , informację lekarza kierującego z dnia 30 czerwca 2021 r. i zaświadczenie o stanie zdrowia z tej samej daty. Nadto podniosła, iż posiada co najmniej 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych co uprawnia ją do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. /pismo procesowe wraz z załącznikami k. 11-15/

Mając na uwadze powyższe pismem procesowym dnia 10 września 2021 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o umorzenie postępowania, uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu. Organ rentowy podniósł, iż dokumenty dostarczone przez odwołującą w toku niniejszego postępowania nie były znane organowi w dacie wydania zaskarżonej decyzji. WW. stanowią nową okoliczność medyczną w sprawie. Z tych też względów sprawa powinna zostać ponownie oceniona przez ZUS. /pismo k. 24/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

Jeżeli w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy pojawią się nowe okoliczności, które mają znaczenie dla oceny stanu zdrowia do dnia wydania decyzji przez organ rentowy, to organ rentowy obowiązany jest uchylić wydaną decyzję, przeprowadzić ponowną procedurę orzeczniczą i wydać nową decyzję. Jeśli natomiast ujawnienie nowych okoliczności nastąpi na etapie sądowego postępowania odwoławczego, obowiązek ten przechodzi na sąd pierwszej instancji. /III AUa 402/14 - wyrok SA Szczecin z dnia 3 lutego 2015 r./

W wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy wyraził pogląd, iż „nowe okoliczności” to schorzenia istniejące przed wydaniem decyzji, lecz wykazane przez ubezpieczonego dopiero po wniesieniu odwołania do sądu albo ujawnione na podstawie badań lekarskich w trakcie postępowania sądowego i których nie oceniał ani lekarz orzecznik, ani komisja lekarska organu rentowego. Jeśli ujawnią się one w postępowaniu przed sądem I instancji, sprawa „wraca” na etap postępowania przed organem rentowym po to zasadniczo, aby organy orzecznicze ZUS mogły dokonać ponownej oceny stanu zdrowia z ich uwzględnieniem. ( por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 12 stycznia 2012 roku, II UK 79/11, opubl. MoPr 2012 nr 5, str. 261).

W wyroku z dnia 17 stycznia 2012 roku Sąd Najwyższy uznał, że art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. znajduje zastosowanie nie tylko wtedy, gdy nowa okoliczność istniała (dotyczyła stanu zdrowia) już w dacie wydania zaskarżonej decyzji rentowej (por. wyrok SN z dnia 16 maja 2008 r., I UK 385/07, OSNP 2009 nr 17-18, poz. 240), ale także wtedy, gdy powstała - w kontekście wymagającym zbadania jej jako „nowości” dotyczącej stwierdzenia „potencjalnej” niezdolności do pracy - po dniu złożenia odwołania od zaskarżonej decyzji, ale przed wydaniem wyroku przez Sąd pierwszej instancji (por. wyrok SN z dnia 17 stycznia 2012 r., I UK 190/11, L.).

Na gruncie rozpoznawanej sprawy w odniesieniu do dokumentacji medycznej przedłożonej przez odwołującą w toku procesu sam organ rentowy wskazuje, iż nie były one znane organowi rentowemu zarówno w datach wydawania przez organ rentowy orzeczeń lekarskich oraz zaskarżonej decyzji. Tym samym stanowią one niewątpliwie nowe okoliczności medyczne, które winny zostać ocenione przez ZUS.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., uchylił zaskarżoną decyzję, przekazał sprawę do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w Ł. i umorzył postępowanie i w sprawie.

J.L.