Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 lutego 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U z 2016, poz. 887), ustalił wartość kapitału początkowego D. M.. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1.01.1999 r. wyniósł 139.948,49 zł. Ustalony w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest okresu od 01.01.1983 r. do 31.12.1992 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 274,28 %. Wskaźnik ten został następnie ograniczony do maksymalnej wysokości tj. 250,00 %. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 274,28 % przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego przyjęto okresy składkowe w ilości: 12 lat, 11 miesięcy i 13 dni.

Zakład przyjął, że współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. - wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawcy wynosi 53,63%.

Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01 zł.

Do ustalenia współczynnika przyjęto wiek w dniu 31.12.1998r. - po zaokrągleniu do pełnych lat - wynoszący 44 lata oraz łączny staż ubezpieczeniowy - po zaokrągleniu w górę do pełnych lat - wynoszący 13 lat.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił okresów od 1.04.1970 r. do 22.04.1976 r., 02.10.1977 r. do 31.05.1982 r., ponieważ nie zostały one wystarczająco udowodnione.

(decyzja k. 7 – 7 verte akt kapitałowych ZUS)

D. M. w dniu 22 maja 2020 r. odwołał się od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego w Łodzi uznając ją za krzywdzącą i wniósł o jej zmianę i ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego przy przyjęciu do obliczenia współczynnika proporcjonalnego spornych okresów zatrudnienia od 1.04.1970 r. do 22.04.1976 r., od 02.10.1977 r. do 30.09.1983 r. w Funduszu (...).W. (...) w K. k/Ł., na podstawie przedłożonego świadectwa pracy wystawionego przez pracownika J. J. (1), który w ocenie ubezpieczonego był upoważniony jako kierownik (...) w K. do wystawiania tego rodzaju dokumentów.

(odwołanie k. 3 – 5)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o oddalenie odwołania wywodząc jak w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że informacje zawarte w oświadczeniu wnioskodawcy, dołączonym do wniosku o zaliczenie spornego okresu do stażu pracy, są sprzeczne z dokumentami znajdującymi się w aktach rentowych. W oświadczeniu wnioskodawca podał, że w czasie podanego zatrudnienia nie posiadał innego źródła utrzymania. Natomiast od 01.06.1982r. do 31.07.1984r. wnioskodawca był zatrudniony w R. (...) Zrzeszenia (...) w Ł.. Dodatkowo też w kserokopii zwolnienia z pracy z powodu choroby z dnia 11.08.1972r. zawarty jest wpis - pracownik sezonowy, nie posiada legitymacji służbowej. Nadto w kserokopii oświadczenia z dnia 20.07.2015r. Główna Księgowa Zespołu (...) w S. ( brak poświadczenia zgodności z oryginałem ) J. W. nie podała na podstawie jakich dokumentów oświadczyła, że J. J. (1), którego podpis widnieje na świadectwie pracy miał prawo zatwierdzać i podpisywać dokumenty stwierdzające zatrudnienie. W powyższej sprawie było przeprowadzone postępowanie wyjaśniające oraz została wydana decyzja z dnia 14.12.2000r., w której wnioskodawca został poinformowany o niezaliczeniu do stażu pracy ww. okresów zatrudnienia. W związku z powyższym organ rentowy nie mógł uznać, że zatrudnienie wnioskodawcy w Funduszu (...) wykazane w świadectwie pracy było wykonywane przez cały rok. W ocenie organu rentowego do wniosku o ustalenie kapitału początkowego wnioskodawca nie dołączył nowych dowodów w sprawie, zatem odmówiono zaliczenia ww. okresów do stażu pracy.

(odpowiedź na odwołanie k. 11 – 11 verte )

W piśmie procesowym z dnia 2 kwietnia 2021 r. profesjonalny pełnomocnik z urzędu ubezpieczonego poparł odwołanie wnioskodawcy oraz wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonemu z urzędu, gdyż koszty te nie zostały pokryte w całości, ani w części.

(pismo pełnomocnika wnioskodawcy k. 74 – 75 verte)

Na terminie rozprawy poprzedzającej bezpośrednio wydanie wyroku z dnia 9 listopada 2021 r. strony podtrzymały swoje stanowisko w sprawie.

(e – protokół rozprawy z dnia 9.11.2021 r. oświadczenie pełnomocnika wnioskodawcy 00:02:57, 00:18:04, oświadczenie pełnomocnika ZUS 00:18:59, płyta CD k. 153)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca D. M. urodził się w dniu (...)

(okoliczność bezsporna)

Ubezpieczony uczęszczał do Szkoły Podstawowej położonej w miejscowości K., powiat Ł..

(świadectwo ukończenia Szkoły Podstawowej k. 108)

Ubezpieczony od 1968 r. do 12.09.1983 r. zamieszkiwał w K., powiat Ł., na który to adres była kierowana do niego korespondencja. Po tej dacie w okresie odbywania studiów przyznano mu akademik i przeprowadził się do Ł..

(zaświadczenie o poprzednich adresach k. 121, zawiadomienie k. 119, potwierdzenie przyjęcia prenumeraty k. 120, k. 119 verte zeznania wnioskodawcy 00:10:37 płyta CD k. w zw. z 00:09:33, płyta CD k. 153)

W okresie od 01.04.1970 r. do 30.09.1983 r. ubezpieczony był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Funduszu (...) w K. pod Ł., w tym od 01.04.1970 r. do 31.05.1975 r. na ½ etatu jako bibliotekarz, od 1.06.1975 r. do 31.05.1982 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1.06.1982 r. do 30.09.1983 r. na ½ etatu jako instruktor (...) Oświatowy. W okresie od 23.04.1976 r. do 1.10.1977 r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

(świadectwo pracy k. 4 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy 00:03:18 płyta CD k. w zw. z 00:09:33, płyta CD k. 153 )

(...) w K. był to ośrodek całoroczny i wnioskodawca wykonywał tam pracę przez cały rok oraz zamieszkiwał obok tego ośrodka do września 1983 r. W kwietniu 1970 r. ubezpieczony ukończył 15 rok życia i pobierał naukę w systemie korespondencyjnym w II Liceum Ogólnokształcącym dla pracujących w Ł.. Nauka odbywała się głównie w systemie weekendowym. Czasami były też dodatkowe zajęcia wieczorowe, popołudniowe. Zajęcia rozpoczynały się około godz. 17 i odbywały się co tydzień dwa razy w tygodniu - w sobotę i w niedzielę. Zajęcia w soboty, w niedziele trwały około 5 - 6 godzin na ogół od rana, tj. około godz. 10:00 - 11:00. W ciągu tygodnia odbywały się tylko okazjonalnie, w okresie przedegzaminacyjnym. W zakładzie pracy umożliwiono wnioskodawcy uczestniczenie w zajęciach szkolnych. Na początku zatrudnienia u wskazanego wyżej pracodawcy ubezpieczony pracował jako pomocnik bibliotekarza i wypożyczał książki. Praca w tym charakterze była dla niego bardzo korzystna, bo mógł równocześnie się uczyć.

(zeznania wnioskodawcy 00:03:18 - 00:14:13, płyta CD k. w zw. z 00:09:33, płyta CD k. 153, zaświadczenie o odbywaniu nauki z dnia 14.06.1973 r. k. 252 akt ZUS, zaświadczenie k. 119 verte, kopia świadectwa dojrzałości k. 108 verte - 109)

W sierpniu 1972 r. wskazany pracodawca skierował ubezpieczonego do odbycia 3 tygodniowego kursu zawodowego nad morzem polegającego na organizowaniu gier i zawodów sportowych o charakterze plażowym. Tam wnioskodawca zachorował na kamicę nerkową i dostał ataku kolki nerkowej. Nie otrzymał wówczas zwolnienia lekarskiego L4 ze względu na to, że wykonywał pracę w ramach kursu.

(zeznania wnioskodawcy 00:22:39 – 00:24:37, płyta CD k. w zw. z 00:09:33, płyta CD k. 153)

Ubezpieczony ukończył Liceum w 1974 r. i od 1974 r. zaczął pracować na cały etat, wtedy wykonywał obowiązki instruktora kulturalno-oświatowego. Wypożyczał książki, wyświetlał filmy, organizował zawody sportowe, wycieczki itp. Po powrocie z wojska wnioskodawca został przyjęty na studia na Uniwersytecie (...) w 1978 r. i nadal świadczył pracę w tym samym zakładzie pracy, gdzie zamieszkiwał do 1983 r. Kiedy w 1983 r. otrzymał akademik i przeprowadził się do Ł. zaprzestał zatrudnienia w tym zakładzie pracy.

(zeznania wnioskodawcy 00:22:39 – 00:24:37, płyta CD k. w zw. z 00:09:33, płyta CD k. 153, kopia indeksu k. 109 verte – 117 verte)

W okresie od 1 września 1982 r. do 30 listopada 1983 r. w Funduszu (...) w K. stanowisko kierownika zajmował J. J. (1).

(świadectwo pracy w załączonych aktach osobowych J. J. (1) k. 63)

W dniu 30 września 1983 r. J. J. (1), jako kierownik Funduszu (...) w K., wystawił ubezpieczonemu dokument w postaci świadectwa pracy.

(świadectwo pracy k. 4 akt ZUS)

Nie zachowała się dokumentacja osobowa ze wskazanego wyżej zakładu pracy.

(bezsporne)

Ubezpieczony w okresie od 1.06.1982 r. do 31.07.1987 r. świadczył pracę na umowę o pracę w R. (...) Zrzeszenia (...) w Ł.. W tym samym okresie zmieniono wnioskodawcy wymiar czasu pracy w Funduszu (...) w K. z całego etatu na ½ etatu

(świadectwo pracy k. 7 akt ZUS, umowy o pracę k. 63 – 65 akt ZUS; świadectwo pracy k. 4 akt ZUS )

W dniu 31.10.2019 r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o ustalenie kapitału początkowego.

(wniosek k. 1- 6 akt ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 lutego 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U z 2016, poz. 887) ustalił wartość kapitału początkowego D. M.. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1.01.1999 r. wyniósł 139.948,49 zł. Ustalony w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest okresu od 01.01.1983 r. do 31.12.1992 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 274,28 %. Wskaźnik ten został następnie ograniczony do maksymalnej wysokości tj. 250,00 %. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 274,28 % przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego przyjęto okresy składkowe w ilości: 12 lat, 11 miesięcy i 13 dni.

Zakład przyjął, że współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. - wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawcy wynosi 53,63%.

Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01 zł.

Do ustalenia współczynnika przyjęto wiek w dniu 31.12.1998r. - po zaokrągleniu do pełnych lat - wynoszący 44 lata oraz łączny staż ubezpieczeniowy - po zaokrągleniu w górę do pełnych lat - wynoszący 13 lat.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił okresów od 1.04.1970 r. do 22.04.1976 r., 02.10.1977 r. do 31.05.1982 r., ponieważ nie zostały one wystarczająco udowodnione .

(decyzja k. 7 – 7 verte akt kapitałowych ZUS)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności o zeznania wnioskodawcy i o dokumenty zawarte w aktach sprawy, w tym o dokumenty z akt rentowych wnioskodawcy oraz z akt osobowych J. J. (1) z Funduszu (...) w K., a nadto w oparciu o świadectwo pracy z dnia 30 września 1983 r. wystawione dla ubezpieczonego, na którym to dokumencie brak jest cech podrobienia, czy przerobienia. Dokument ten zaopatrzony jest w oryginalną pieczątkę z nazwą tego pracodawcy wraz z podpisem osoby wystawiającej – J. J. (1). Podkreślić należy, że powyższemu dokumentowi należy przyznać przymiot wiarygodności w świetle całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Pracownik J. J. (1) był osobą upoważnioną z ramienia tego pracodawcy do wystawiania dokumentacji osobowej w tym okresie, gdyż jak bezsprzecznie wynika z jego akt osobowych z Funduszu (...) w K. był on w tej dacie kierownikiem tego zakładu pracy - a zatem przedstawicielem pracodawcy. A zatem J. J. (1) był w pełni uprawniony do zatwierdzania i podpisywania dokumentów stwierdzających zatrudnienie. Powyższy dokument został zatem wydany przez uprawnionego pracownika, na podstawie dokumentacji źródłowej ubezpieczonego, tj. akt osobowych zawierających angaże i umowy o prace. Stanowi ono potwierdzenie wykonywania pracy w ramach umowy o pracę. Z uwagi na powyższe dokument w postaci zwolnienia z pracy z powodu choroby z dnia 11.08.1972 r. wystawiony przez lekarza, wbrew twierdzeniom ZUS, nie jest żadnym dowodem na sezonowość zatrudnienia ubezpieczonego. Przede wszystkim dokument ten w przeciwieństwie do świadectwa pracy nie ma za zadanie potwierdzić faktu zatrudnienia i dlatego nie został sporządzony przez pracodawcę w oparciu o dokumentację źródłową. Został jedynie wydany przez lekarza celem potwierdzenia niezdolności do pracy w okolicznościach wykonywania przez ubezpieczonego czynności w ramach odbywania kursu zawodowego nad morzem, polegającego na organizowaniu gier i zawodów sportowych o charakterze plażowym, stąd zamieszczono na nim zapis o sezonowości tego typu prac.

Niezależnie od powyższego dodatkowo także sezonowości pracy ubezpieczonego, wykonywanej w spornym okresie w Funduszu (...) w K., przeczy także dokumentacja w postaci świadectw szkolnych, czy zawiadomienia sądowego, zaświadczenia o poprzednich adresach oraz potwierdzenia przyjęcia prenumeraty, z których to jednoznacznie wynika, że w spornym okresie wnioskodawca stale zamieszkiwał w miejscowości - K., gdzie mieścił się ośrodek wczasowy, w którym wykonywał on zatrudnienie. Do tej miejscowości min. była do wnioskodawcy stale adresowana korespondencja, a także tam uczęszczał do szkoły podstawowej.

O stałości zatrudnienia ubezpieczonego świadczy również fakt, że w spornym okresie nie pobierał on nauki w zwykłym trybie, lecz korespondencyjnie uczył się w Liceum dla osób pracujących.

W ocenie Sądu równoległe zatrudnienie ubezpieczonego w R. (...) Zrzeszenia (...) w Ł. nie pozbawiało go jednoczesnej możliwości wykonania pracy na rzecz Funduszu (...) w K., gdyż ubezpieczony wykonywał wówczas pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy w miejscu swego zamieszkania. Jednocześnie w niniejszej sprawie nie wykazano bezsprzecznie, że wnioskodawca faktycznie na rzecz Rady (...) Zrzeszenia (...) w Ł. od 1.06.1982 r. świadczył pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, szczególnie, że ubezpieczony podniósł, iż jego czas pracy nie był wówczas normowany, a w świadectwie pracy od tego pracodawcy nie wskazano wymiaru czasu pracy.

Mając na względzie wszystkie przytoczone wyżej okoliczności w świetle całokształtu materiału dowodowego dokument w postaci świadectwa pracy z Funduszu (...) w K. pozwolił na precyzyjniejsze ustalenie kapitału początkowego oraz przyjęcie prawidłowej ilości okresów składkowych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie D. M. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.114 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2021 r., poz. 291 z późn. zm.), w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Przepis ten z mocy art. 175 ust. 4 ww. ustawy ma zastosowanie również do ponownego ustalenia wysokości kapitału początkowego.

Możliwość wzruszenia decyzji rentowych polega przede wszystkim na niwelowaniu tzw. wad materialnoprawnych, czyli uchybień organu rentowego w zakresie rozstrzygania o faktach warunkujących nabycie prawa do emerytur i rent albo zaniedbań samych ubezpieczonych wywołanych nieporadnością w dokumentowaniu prawa do świadczeń lub niedostateczną znajomością warunków, od których spełnienia zależy przyznanie uprawnień ubezpieczeniowych.

Niezbędnym warunkiem ponownego ustalenia prawa do świadczeń jest powołanie nowych dowodów lub wskazanie okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji rentowej, które mogą mieć wpływ na istnienie tego prawa. Prawo do świadczenia należy ustalić ponownie (na wniosek zainteresowanego albo z urzędu), jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody albo ujawnione okoliczności wskazujące na błędność decyzji. Zwrot „nowy dowód” obejmuje zarówno przypadki ujawnienia dowodów istniejących przed wydaniem decyzji, jak i sytuacje zgłoszenia dowodów uzyskanych po wydaniu decyzji, pod warunkiem że wynikają z nich fakty powstałe przed tym momentem. Zwrot „ujawnione okoliczności” oznacza zarówno okoliczności faktyczne, jak i okoliczności sprawy, czyli nie tylko fakty, których ustalenie warunkuje wydanie decyzji, lecz także wszelkie zachowania uczestników postępowania w sprawie ustalania prawa. Należy więc przyjąć, że „ujawnione okoliczności” to określane w przepisach prawa materialnego fakty warunkujące powstanie uprawnień ubezpieczeniowych oraz uchybienia normom prawa materialnego lub/i procesowego wpływające na dokonanie ustaleń w sposób niezgodny z ukształtowaną ex lege sytuacją prawną zainteresowanego (Jankowska Karina, Jędrasik-Jankowska Inetta, Komentarz do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, (w:) Prawo do emerytury. Komentarz do ustaw z orzecznictwem, komentarz do art.114).

W ocenie organu rentowego w niniejszej sprawie o ustalenie kapitału początkowego wnioskodawca nie dołączył nowych dowodów w sprawie, a zatem odmówiono zaliczenia ww. okresów do stażu pracy.

Powyższe stanowisko nie jest prawidłowe. Należy podkreślić, iż w toku postępowania sądowego zgromadzanych zostało szereg nowych dokumentów, chociażby w postaci świadectwa pracy J. J. (1), który podpisał wydane wnioskodawcy sporne świadectwo pracy, a z których wynika wprost, iż miał on prawo do jego podpisania, kopie przesyłek kierowanych do skarżącego na jego adres zamieszkania w K., które wskazywały jasno, iż w spornym okresie skarżący tam zamieszkiwał czy wreszcie dokumentacja dotycząca okresów kształcenia wnioskodawcy. Tym samym należało uznać, że niewątpliwie pojawiły się w sprawie nowe dowody, istniejące jeszcze przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na wysokość kapitału początkowego i które umożliwiły ponowne jego ustalenie.

W myśl art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2021 r., poz. 291 z późn. zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Zgodnie z ust. 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie cytowanej ustawy.

Stosownie do treści art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. (ust. 2)

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (ust. 3)

Z kolei w myśl art. 15 ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu (ust. 6 cytowanego artykułu).

Z treści § 22 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe (Dz. U. z 2011 roku poz. 237, nr 1412) wynika, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:

1)legitymacja ubezpieczeniowa;

2)legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Jednakże judykatura stoi na stanowisku, że w postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia, co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru emerytury lub renty. ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku, II UKN 186/97, OSNP 1998/11/342, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2006 roku, I UK 115/06).

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 6 k.c. to na odwołującym się D. M. reprezentowanym przez pełnomocnika z urzędu, ciążył ciężar dowodowy w przedmiotowej sprawie, zatem to on powinien udowodnić okoliczności, z których wywodzi skutki prawne. Samo zaś twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (art. 232 k.pc.).

Wnioskodawca powinien więc był przedłożyć dowody na podstawie, których możliwym byłoby ustalenie spornych okresów zatrudnienia. Za okresy zatrudnienia od 1.04.1970 r. do 22.04.1976 r., od 02.10.1977 r. do 30.09.1983 r. w Funduszu (...).W. (...) w K. k/Ł. ubezpieczony przedłożył wiarygodny dokument w postaci świadectwa pracy wystawionego przez tego pracodawcę, a podpisanego przez J. J. (1) zatrudnionego na stanowisku kierownika i tym samym uprawnionego do wystawiania świadectw pracy podległym mu pracownikom, co ustalono w oparciu o dokumentację źródłową w postaci akt osobowych J. J.. Warto przy tym podkreślić, iż świadectwo pracy z dnia 30 września 1983 r. wystawione dla ubezpieczonego, nie nosi cech podrobienia, czy przerobienia, czego nie kwestionował również ZUS. Dokument ten zaopatrzony jest również w oryginalną pieczątkę z nazwą tego pracodawcy. Tym samym sporne świadectwo pracy, w ocenie Sądu, niewątpliwie stanowi potwierdzenie wykonywania pracy w ramach umowy o pracę.

Powyższego nie podważa dokument w postaci zwolnienia z pracy z powodu choroby z dnia 11.08.1972 r. wystawiony przez lekarza, który nie może być żadnym dowodem na sezonowość zatrudnienia ubezpieczonego, o czym szeroko wskazał Sąd w ocenie materiału dowodowego. Warto jedynie przypomnieć, że taki dokument (w przeciwieństwie do świadectwa pracy) nie służy potwierdzaniu faktu zatrudnienia i nie został sporządzony przez pracodawcę w oparciu o dokumentację źródłową. Został jedynie wydany przez lekarza celem potwierdzenia niezdolności do pracy w okolicznościach wykonywania przez ubezpieczonego czynności w ramach odbywania kursu zawodowego nad morzem, polegającego na organizowaniu gier i zawodów sportowych o charakterze plażowym, stąd zamieszczono na nim zapis o sezonowości tego typu prac.

Dodatkowo okoliczność stałości przedmiotowego zatrudnienia potwierdziły zeznania wnioskodawcy, które pozostają spójne w całości z licznymi dokumentami w postaci: świadectw szkolnych, zawiadomienia sądowego, zaświadczenia o poprzednich adresach oraz potwierdzenia przyjęcia prenumeraty, z których bezsprzecznie wynika, że w spornym okresie wnioskodawca stale zamieszkiwał w miejscowości - K., gdzie mieściła się siedziba pracodawcy.

Należy również podkreślić, iż ze świadectw szkolnych, czy zawiadomienia sądowego, zaświadczenia o poprzednich adresach oraz potwierdzenia przyjęcia prenumeraty, jednoznacznie wynika, że w spornym okresie wnioskodawca stale zamieszkiwał w miejscowości - K., gdzie mieścił się ośrodek wczasowy, w którym wykonywał on zatrudnienie, a także tam uczęszczał do szkoły podstawowej. Poza tym w spornym okresie odwołujący nie pobierał nauki w zwykłym trybie, lecz korespondencyjnie uczył się w Liceum dla osób pracujących, co umożliwiało mu świadczenie pracy w pełnym wymiarze.

Sąd podkreśla także, że fakt zatrudnienia ubezpieczonego w okresie od 1.06.1982 r. do 31.07.1987 r. w R. (...) Zrzeszenia (...) w Ł. nie pozbawiał go jednoczesnej możliwości wykonania pracy na rzecz Funduszu (...) w K.. Jak wynika wprost ze świadectwa pracy dokładnie w tym czasie zmniejszono bowiem odwołującemu się wymiar czasu pracy do ½ , a nadto nadal zamieszkiwał on w K.. Jednocześnie w niniejszej sprawie nie wykazano bezsprzecznie, że wnioskodawca faktycznie na rzecz Rady (...) Zrzeszenia (...) w Ł. od 1.06.1982 r. świadczył pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, szczególnie, że ubezpieczony podniósł, iż jego czas pracy nie był wówczas normowany, a w świadectwie pracy od tego pracodawcy nie wskazano wymiaru czasu pracy.

W tym, stanie faktycznym, zdaniem Sądu, materiał dowodowy okazał się wystarczający dla ustalenia, że zaliczeniu do stażu ubezpieczeniowego powinien podlegać także okres pracy od 1.04.1970 r. do 22.04.1976 r. i od 02.10.1977 r. do 30.09.1983 r. w Funduszu (...).W. (...) w K. k/Ł..

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. i orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku uznając odwołanie wnioskodawcy za zasadne.

Na podstawie § 15 ust. 2 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2019 r., poz. 68) przyznał i nakazał wypłacić z kasy Sądu Okręgowego w Łodzi na rzecz radcy prawnego P. J. kwotę 110,70 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej wnioskodawcy przez pełnomocnika z urzędu.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego wraz z aktami rentowymi pocztą oraz z pouczeniem, iż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wyroku z uzasadnieniem przysługuje mu prawo złożenia apelacji do tutejszego Sądu Okręgowego w Łodzi, które rozpoznaje Sąd Apelacyjny w Łodzi

K.B.