Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 180/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku wydany w dniu 10 grudnia 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 1070/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut pierwszy (1) apelacji obrońcy oskarżonego M. P. dotyczył obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia tj. art. 7 kpk poprzez dowolną a nie swobodna ocenę dowodów sprzeczną z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczeniem życiowym polegającą na uznaniu za wiarygodne zeznań pokrzywdzonej E. M., w których wskazała, iż oskarżony miał kierować do niej groźby pozbawienia życia oraz stosować przemoc fizyczną w sytuacji, gdy oskarżony w swych wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym temu zaprzeczył oraz na odmowie wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, w których zaprzeczył, aby kierował do pokrzywdzonej jakiekolwiek groźby oraz obrazę art. 410 kpk poprzez niewszechstronne rozpatrzenie materiału dowodowego, w zakresie ustalenia miejsca i czasu wypowiadanych gróźb wobec świadka E. M. , a to mogło mieć wpływ na zakres przypisanego mu sprawstwa czynu z art. 281 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Niniejszy zarzut jawi się jako typowa polemika z prawidłowymi ustaleniami i oceną materiału dowodowego dokonaną przez sąd I instancji. Aby skutecznie podnosić zarzut naruszenia wynikający z art. 7 kpk zasady swobodnej oceny dowodów należałoby wykazać, czego obrońca oskarżonego nie zdołał uczynić, iż ustalenia sądu meriti oraz ocena zgromadzonego w niniejszej sprawie istotnego materiału dowodowego z punktu widzenia postawionego oskarżonemu zarzutu nie została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy ( art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 §2 kpk), a nadto nie była wynikiem rozważania wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść , jak i na niekorzyść oskarżonego ( art. 4 kpk) oraz nie zostało wyczerpująco i logicznie, z jednoczesnym uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego uargumentowane w uzasadnieniu wyroku ( art. 424 §1 pkt 1 kpk) - zobacz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1990 r., OSNKW 1991/7-9/41 oraz wyrok Sądu najwyższego z dnia 3 września 1998 r., Prok. i Pr. 1999/2/6.

Dokładna lektura uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku ,iż sąd I instancji w sposób bardzo dokładny wskazał jakim dowodom dał wiarę i w jakiej części odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego i dlaczego, kierując się przy tym zasadami wskazanymi powyżej. Skutkować to musi przyjęciem, że taki tok rozumowania sądu rejonowego zasługiwać będzie na ochronę przewidzianą przez treść art. 7 kpk. Podnieść należy, że pokrzywdzona E. M. precyzyjnie opisała w złożonych zeznaniach w dniu 23 maja 2021 roku przebieg zaistniałego zdarzenia. Z jej zeznań wynika, że gdy oskarżony uciekał ze sklepu ze skradzioną butelką alkoholu i pokrzywdzona próbowała go zatrzymać, to już poza linią kas szarpał się z nią i krzyczał do niej, że ją ,,zaje..e". Tego rodzaju zachowanie wypełniło znamiona przestępstwa z art, 281 kk, gdyż oskarżony używał przemocy wobec pokrzywdzonej, szarpiąc ją i jeszcze do tego jej groził pozbawieniem życia. Oskarżony był dalej agresywny i jego groźby były realne, gdyż podczas szamotaniny w przedsionku sklepu między innymi z pokrzywdzoną spowodował u niej uraz jej ręki, który biegły sądowy ocenił jako obrażenia ciała naruszające funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na okres czasu poniżej 7 dni ( art. 157§2 kk) . Dopiero później wypadła mu spod kurtki skradziona butelka alkoholu, która upadła na ziemię i rozbiła się. Sąd I instancji uzasadnił dlaczego zeznaniom pokrzywdzonej dał wiarę i dokonana ocena jest zgodna z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. Zarzut naruszenia art. 410 kpk może być zasadny w przypadku gdyby sąd opierał się w sprawie na materiale dowodowym , który w sprawie nie został ujawniony , bądź orzekał w oparciu jedynie o część ujawnionego materiału dowodowego. Art. 410 kpk nakazujący uwzględnienie całokształtu okoliczności ujawnionych na rozprawie, nie może być jednak rozumiany w ten sposób, że każdy z przeprowadzonych dowodów ma stanowić podstawę ustaleń sądu. Byłoby to oczywiście niemożliwe, gdy z różnych dowodów wynikają wzajemnie sprzeczne okoliczności. Nie można więc zarzutu opierać na tym, iż pewne dowody nie stanowiły podstawy ustaleń , jeżeli sąd rozważył je i ocenił ich znaczenie w sposób określony w art. 7 kpk ( podobnie : wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt III KK 396/13, LEX nr 1451526, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2014 r., sygn akt II KK 17/14, LEX nr 1425048, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 czerwca 2013 r., sygn akt V KK 82/13, LEX nr 1350322, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt II AKa 279/13, KZS 2014 r., nr 4 ,poz.49). Przechodząc bezpośrednio na grunt przedmiotowej sprawy odnotować należy, ze autor apelacji nie wskazał , aby sąd meriti wydając zaskarżony wyrok opierał się na nieujawnionych dowodach. Podnieść należy, że do wydania zaskarżonego wyroku doszło na rozprawie w dniu 10 grudnia 2021 roku po uwzględnieniu wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego w trybie art. 387 § 1 kpk w obecności obrońcy oskarżonego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut pierwszy zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczący obrazy przepisów postępowania , która mogła mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia tj. art. 7 kpk poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów sprzeczną zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczeniem życiowym polegającą na uznaniu za wiarygodne zeznań pokrzywdzonej E. M. oraz zarzut obrazy art. 410 kpk poprzez niewszechstronne rozpatrzenie materiału dowodowego , w zakresie ustalenia miejsca i czasu wypowiadanych gróźb wobec świadka E. M. , okazał się niezasadny , to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego. W tym miejscu wskazać należy, że obrońca oskarżonego skarżąc wyrok w całości nie wskazał żadnych zarzutów odnośnie przypisanego oskarżonemu drugiego z zarzuconych mu w akcie oskarżenia czynów wypełniającego dyspozycję art. 288 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk, a sąd okręgowy nie dopatrzył się żadnych okoliczności uzasadniających zastosowanie z urzędu art. 440 kpk w celu uniewinnienia oskarżonego od dokonania tego czynu. Brak jest także w przedmiotowej sprawie postaw do uchylenia wyroku sądu I instancji z urzędu.

3.2.

Zarzut drugi apelacji obrońcy oskarżonego M. P. dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego , która miała wpływ na treść wyroku tj. art. 281 §1 kk poprzez jego niewłaściwą wykładnię i zastosowanie w niniejszej sprawie, a polegającą na nieprawidłowym odkodowaniu treści normy z tegoż przepisu i uznaniu, iż w zakresie znaczeniowym jej dyspozycji ,,grozi natychmiastowym użyciem przemocy" mieści się również sytuacja, w której osoba wypowiadająca groźbę sama znajduje się w położeniu uniemożliwiającym jej realizację.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut drugi zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego M. P. nie zasługuje na uwzględnienie. Podnieść należy, że pokrzywdzona E. M. precyzyjnie opisała w złożonych zeznaniach w dniu 23 maja 2021 roku przebieg zaistniałego zdarzenia. Jednoznacznie z jej zeznań wynika, że gdy oskarżony uciekał ze sklepu ze skradzioną butelką alkoholu i pokrzywdzona próbowała go zatrzymać, to już poza linią kas szarpał się z nią i krzyczał do niej, że ją ,,zaje..e". Tego rodzaju zachowanie już wypełniło znamiona przestępstwa z art, 281 kk, gdyż oskarżony używał przemocy wobec pokrzywdzonej, szarpiąc ją i jeszcze do tego jej groził pozbawieniem życia. Oskarżony był dalej agresywny i jego groźby były realne ( wbrew stanowisku obrońcy oskarżonego), gdyż podczas szamotaniny w przedsionku sklepu między innymi z pokrzywdzoną spowodował u niej uraz ręki, który biegły sądowy ocenił jako obrażenia ciała naruszające funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na okres czasu poniżej 7 dni ( art. 157§2 kk) . Dopiero później wypadła mu spod kurtki skradziona butelka alkoholu, która upadła na ziemię i rozbiła się. Reasumując przyjąć należy, że wbrew stanowisku obrońcy oskarżonego nie zachodzą wątpliwości co do wypełnienia znamion przestępstwa art. 281 kk przez oskarżonego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i wyeliminowanie z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1, iż oskarżony groził pokrzywdzonej pozbawieniem życia i uniewinnienie oskarżonego lub uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sadowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut drugi zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego M. P. dotyczący obrazy przepisów prawa materialnego , która miała wpływ na treść wyroku tj. art. 281 §1 kk poprzez jego niewłaściwą wykładnię okazał się niezasadny , to brak było podstaw prawnych do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego, a także brak było postaw do uchylenia wyroku sądu I instancji z urzędu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 1 części wstępnej wyroku jako podstawę prawną zarzuconego oskarżonemu czynu oraz podstawę prawną skazania czynu przypisanego w punkcie 1 przyjął art. 281 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11 §2 kk i art. 64 §1 kk. W pozostałej części sąd okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

M. P. był oskarżony o dokonanie dwóch czynów :

1. wypełniającego dyspozycję art. 281 kk w zb. z art. 157 §2 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 64§1 kk.,

2. wypełniającego dyspozycję art. 288 §1 kk w zw. z art. 64§1 kk.

Sąd I instancji błędnie w punkcie 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku wskazał podstawę prawną zarzuconego oskarżonemu czynu z art. 281 kk w zb. z art. 157 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 64§1 kk i powielił ten błąd w podstawie prawnej skazania w punkcie 1 zaskarżonego wyroku. Z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku jednoznacznie wynika, że pokrzywdzona podczas opisanego zdarzenia doznała obrażeń ciała naruszających funkcjonowanie narządów jej ciała na okres czasu poniżej dni 7 ( art. 157§2 kk). Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok przyjmując podstawę prawną skazania oskarżonego za czyn przypisany mu w punkcie 1 na art 281 kk i art. 157 §2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W pozostałej części sąd okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. N. kwotę 516,60 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, Wysokość zasądzonej kwoty wynika z § 17ust. 2 pkt 4 w zw. z 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U. z 2019 r, poz. 18).

Punkt 4 wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zwolnił oskarżonego M. P. od opłaty za drugą instancję i zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze uznając, że ich uiszczenie byłoby zbyt uciążliwe ( art. 624 §1 kpk).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. P..

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżony jest cały wyrok, a zarzuty apelacyjne dotyczą rozstrzygnięcia sądu I instancji w przedmiocie ustalenia, że oskarżony działaniem swoim wypełnił dyspozycję art. 281 kk i dopuścił się przypisanego mu w punkcie 1 wyroku czynu.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana