Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2022 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2022 r. w Piszu

sprawy z powództwa G. R.

przeciwko R. D. (1), B. M. (1), C. D., B. N.

o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i zaniechanie naruszeń

o r z e k a

I.  Umarza postępowanie wobec pozwanej C. D..

II.  Oddala powództwo w pozostałej części.

III.  Odstępuje od obciążania powódki G. R. kosztami procesu.

UZASADNIENIE

G. R. wytoczyła powództwo przeciwko C. D. o przywrócenie stanu instalacji ogrzewania centralnego w budynku znajdującym się przy ulicy (...) w R. do stanu sprzed dokonania naruszeń przez pozwaną, tj. umożliwiającego powódce swobodne korzystanie z wymienionej instalacji polegające na możliwości ogrzewania jej lokalu oznaczonego nr (...) oraz nakazanie pozwanej naruszeń przysługującego powódce prawa własności nieruchomości położonej w R. przy ulicy (...), poprzez zaniechanie zmiany instalacji centralnego ogrzewania polegającego na wyłączeniu lokalu powódki z wymienionej instalacji w celu pozbawienia jej możliwości ogrzewania jej lokalu oznaczonego nr (...).

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w R. przy ulicy (...). Właścicielem lokalu nr (...) w tym budynku jest matka powódki – C. D.. Od pewnego czasu pozwana pozostaje pod nagannym wpływem swojej drugiej córki i syna, którzy nastawiają pozwaną przeciwko powódce. Wielokrotnie złośliwie uniemożliwiali jej korzystanie z elementów wspólnych budynku, których współwłaścicielami są strony.

Powódka w okresie od 6 kwietnia 2021 roku do 20 lipca 2021 roku przebywała w pracy poza granicami kraju. Po powrocie do swojego mieszkania zorientowała się, że lokatorzy pozwanej, za jej przyzwoleniem rozpoczęli przebudowę instalacji centralnego ogrzewania i rozpoczęli odłączenie lokalu powódki od tej instalacji, pomimo, że powódka uczestniczyła finansowo w zakupie nowego pieca i jego podłączeniu do tej instalacji oraz uczestniczyła finansowo w zakupie opału do ogrzania obu lokali oraz elementów wspólnych tego budynku.

W dniu 26 lipca 2021 roku wystosowane zostało do pozwanej C. D. wezwanie do zaniechania naruszeń i przywrócenia stanu zgodnego z prawem poprzez naprawę instalacji centralnego ogrzewania do stanu sprzed dokonywania przez pozwaną zmian, w taki sposób, aby powódka mogła również ogrzewać swój lokal. Wezwanie nie zostało przez pozwaną odebrane.

Pismem z 20 października 2021 roku powódka wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego B. N. oraz R. D. (1).

W uzasadnieniu wniosku powódka wskazała, że przebywa w celach zarobkowych zagranicą i w okresie, kiedy zrealizowano przebudowę instalacji centralnego ogrzewania i odłączono lokal powódki od tej instalacji w taki sposób, aby jej lokal nie mógł być ogrzewany za pomocą tej instalacji, nie było jej w kraju, w związku, z czym nie miała wiedzy, kto dokonał prac.

Powódka pozyskała wiedzę, z której wynika, że czynności te z uwagi na zły stan zdrowia jej matki C. D., podjęło jej rodzeństwo - B. N. oraz R. D. (2), w związku, z czym powództwo winno być skierowane przeciwko osobom, które faktycznie naruszyły posiadanie powódki.

Postanowieniem z dnia 22 października 2021 roku w sprawie I C 300/21 Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanych B. N. i R. D. (1).

W odpowiedzi na pozew, pozwani B. N. oraz R. D. (2) wnieśli o oddalenie żądań pozwu w całości.

W uzasadnieniu wskazali, że lokal nr (...) w budynku nr (...) przy ulicy (...) w R. jest współwłasnością C. D. oraz spadkobierców po M. D. ustalonych w sprawie I Ns 7/19 Sądu Rejonowego w Piszu.

Wymienieni wyżej pozwani podkreślili, że M. T., M. Z., B. N. i R. D. (2) nie wpływają negatywnie na matkę i nie nastawiają jej przeciwko powódce. Osoby te, co miesiąc dostarczają mamie pieniądze, żeby zapewnić jej środki do życia ogrzania lokalu i pomoc osoby trzeciej w czynnościach życia codziennego.

Rodzeństwo powódki mieszka poza budynkiem nr (...) przy ulicy (...) i z żadnych elementów tego budynku nie korzysta.

Pozwani wskazali, że w 2004 roku rodzice kupili lokal nr (...). Inne pomieszczenia w budynku nr (...) przy (...), w tym te stanowiące obecnie lokal nr (...) należały do Gminy. Rodzice bez żadnego problemu wchodzili do piwnicy i kotłowni przez pomieszczenia Gminy.

Powódka w lokalu nr (...) zamieszkała w 1993 roku. Wówczas zostały zamurowane drzwi, przez które rodzice wchodzili do piwnicy i kotłowni. Jednocześnie powódka z rodzicami uzgodnili, że rodzice będą wchodzić do piwnicy i do kotłowni wejściem przez lokal powódki.

Pod koniec 2019 roku powódka zamknęła swój lokal i matka nie mogła dostać się do piwnicy ani kotłowni. Zmuszona była w otworze służącym za wsyp opału postawić drabinę, aby w ten sposób wejść do piwnicy i do kotłowni w celu ogrzania lokalu.

Powódka ze swego lokalu ma w dalszym ciągu swobodny dostęp do swojej piwnicy, a także do elementów wspólnych. Przeszkodzić jej w tym nie może matka ani rodzeństwo.

We wrześniu 2016 roku rodzice kupili i zainstalowali nowy piec grzewczy. Stary piec stoi w dalszym ciągu w kotłowni i jest do wykorzystania po podłączeniu.

Nowy piec, stanowiący własność rodziców został podłączony tylko do ogrzewania lokalu rodziców.

O powyższym powódka została poinformowana na rodzinnym spotkaniu w dniu 20 września 2020 roku. W toku spotkania była poruszana kwestia braku dostępu do kotłowni przez długie okresy, kiedy powódka przebywała za granicą. Jednocześnie wyraziła zgodę na przełączenie nowego pieca do ogrzewania mieszkania matki, bo swój lokal będzie ogrzewać ze starego pieca.

Postanowieniem z dnia 18 listopada 2021 roku w sprawie I C 300/21 Sąd Rejonowy w Piszu zawiesił postępowanie w stosunku do pozwanej C. D. z uwagi na niemożność doręczenia pozwanej odpisu pozwu.

Na rozprawie w dniu 10 marca 2022 roku świadek B. M. (2) zeznał, że to on odłączył piec od instalacji, na polecenie pozwanej C. M..

Pismem z 12 kwietnia 2022 roku powódka wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego B. M. (1).

W uzasadnieniu wniosku wskazała, że w okresie, kiedy zrealizowano przebudowę instalacji centralnego ogrzewania i odłączono lokal powódki od tej instalacji w taki sposób, aby jej lokal nie mógł być ogrzewany za pomocą tej instalacji, nie było jej w kraju, w związku, z czym nie miała wiedzy, kto dokonał wymienionych prac.

Wskazała, że dopiero treść zeznań pozwanego B. M. (1) na rozprawie w dniu 10 marca 2022 roku pozwoliła ustalić, kto dokonał odłączenia jej lokalu od centralnego ogrzewania. Podkreśliła, że pozwany wszedł sam na posesję bez żadnego nadzoru i odłączył piec od lokalu powódki bez obecności właścicieli.

W ocenie powódki powództwo o zaniechanie naruszeń i przywrócenie stanu zgodnego z prawem winno być skierowane przeciwko B. M. (1).

Postanowieniem z 14 kwietnia 2022 roku w sprawie I C 300/21 Sąd Rejonowy w Piszu wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego B. M. (1).

Sąd ustalił, co następuje:

W 2004 roku M. i C. D. kupili od Gminy R. lokal nr (...) przy ulicy (...) w R., dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...). Do lokalu przynależy udział wynoszący ½ część w usytuowanym w piwnicy pomieszczeniu składu opału, kotłowni i komunikacji o powierzchni 13,20 m ². Z lokalem związany jest udział wynoszący (...) części we własności elementów wspólnych budynku mieszkalno-użytkowego i takim samym udziałem we własności działki gruntu nr (...).

W 2015 roku G. R. kupiła od Gminy R. lokal nr (...) przy ulicy (...) w R., dla którego w Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Lokal nr (...), położony na pierwszej kondygnacji, składa się z jednego pokoju, kuchni, przedpokoju, łazienki i sieni o powierzchni użytkowej 36,38m ² oraz przynależnej piwnicy o powierzchni 5,11m ². Z lokalem związany jest udział wynoszący (...) części we własności elementów wspólnych budynku mieszkalno-użytkowego i takim samym udziałem we własności działki gruntu nr (...). Właściciele lokalu nr (...), aby dostać się do piwnicy i kotłowni przechodzili przez lokal nr (...).

W 2016 roku został zakupiony nowy piec grzewczy. Do pieca została podłączona instalacja centralnego ogrzewania. Piec ogrzewał zarówno lokal nr (...), jak również lokal nr (...).

(okoliczności bezsporne, dowód: odpis treści Księgi Wieczystej k. 6-15, odpis aktu notarialnego k. 16-20 oraz k. 86-90)

M. D. zmarł 3 czerwca 2017 roku. Spadek po nim na podstawie ustawy nabyli C. D., G. R., M. T., R. D. (2), M. Z., B. N.. W skład spadku wchodzi, miedzy innymi, wyżej wymieniony lokal nr (...) wraz z piecem.

(okoliczności bezsporne, dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 6 marca 2019 roku w sprawie I Ns 7/19 k. 17)

G. R. pracuje poza granicami kraju, gdzie spędza większą część roku.

G. R. od 2019 roku nie udostępniała klucza do swojego lokalu matce ani rodzeństwu, wobec czego C. D. nie miała dostępu do kotłowni i piwnicy. W celu ogrzania swojego lokalu wchodziła przez otwór do zsypu węgla po drabinie. Wobec pogarszającego się stanu zdrowia wykonała na swój koszt nowe wejście do piwnicy i kotłowni.

W kwietniu 2021 roku C. D. zleciła swojemu znajomemu hydraulikowi, B. M. (1), odłączenie lokalu należącego do G. R. od pieca. C. D. oznajmiła B. M. (1), że jej córka G. D. zamierza sprzedać swój lokal i z tego powodu chce odłączyć piec. B. M. (1) odłączył piec pod koniec czerwca 2021 roku. Wykonał powierzoną mu czynność pod nieobecność C. D. zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami.

(dowód: pismo z 14.08.2020r. k. 174, pismo z 9.10.2020r. k. 175, zeznania świadka B. M. (1) k. 204-204v)

Pismem z dnia 26 lipca 2021 roku G. R. wezwała C. D. do zaniechania naruszeń i przywrócenia poprzedniego stanu centralnego ogrzewania.

Korespondencji nie podjęto w terminie z uwagi na stan zdrowia C. D.. Obecnie C. D. nie jest w stanie odebrać korespondencji. Jest osobą chorą, leżącą.

(okoliczności bezsporne, dowód: pismo z 26.07.2021r. k. 22-22v, kserokopia koperty k. 23-24v protokół k. 43-44)

Sąd zważył, co następuje:

Cywilistyczna ochrona własności to system roszczeń, które przysługują właścicielowi w razie naruszenia jego prawa. Podstawowymi roszczeniami składającymi się na tę ochronę, przysługującymi właścicielowi, są roszczenia windykacyjne (art. 222 § 1 k.c.) i negatoryjne (art. 222 § 2 k.c.). Znajdują one zastosowanie w razie trwałego wkroczenia przez osobę nieuprawnioną w sferę cudzej własności. Tego rodzaju wkroczenie może polegać bądź na całkowitym pozbawieniu właściciela władztwa nad rzeczą, bądź też na powtarzających się naruszeniach uprawnień właściciela bez pozbawienia go władztwa nad rzeczą.

Zgodnie z treścią art. 222 § 2 k.c. przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.

Roszczenie negatoryjne powstaje dla właściciela w sytuacji, gdy jego prawo zostaje naruszone w inny sposób niż przez objęcie rzeczy we władanie. Jego treścią jest żądanie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i zaniechania naruszeń. W grę wchodzi, zatem jakiekolwiek naruszenie sfery uprawnień właściciela, byleby nie prowadziło ono do pozbawienia go faktycznego władania rzeczą.

Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., I CSK 295/12, LEX nr 1293936, w sposób jednoznaczny wyjaśnił, że przesłanką roszczenia przewidzianego w art. 222 § 2 k.c. jest powstanie stanu obiektywnie sprzecznego z prawem własności: obiektywny fakt wkroczenia w sferę cudzego prawa własności.

W niniejszej sprawie bezspornie ustalono, że urządzenie w postaci pieca, stanowiące współwłasność m.in. powódki, zostało odłączone od instalacji centralnego ogrzewania w taki sposób, że lokal powódki nie jest już ogrzewany za pomocą tej instalacji.

Należy zaznaczyć, że powódka jest współwłaścicielką pieca bez względu na to, czy partycypowała w kosztach jego zakupu, bowiem nabyła udział w wysokości 3/20 spadku po M. D., w którego skład wchodziło przedmiotowe urządzenie.

Powódka początkowo wniosła powództwo negatoryjne przeciwko swojej matce C. D.. Następnie, po zapoznaniu się z notatką urzędową z 12 sierpnia 2021 roku (k. 42) wniosła o wezwanie w charakterze pozwanych B. N. oraz R. D. (1). Kolejno, powódka wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego B. M. (1) i wskazała, że B. M. (1) wykonał czynność bez żadnego nadzoru i bez obecności właścicieli, przez co naruszył własność powódki.

Zgodnie z art. 430 k.c. kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu czynności. Zgodnie z art. 415 k.c. kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.

C. D. powierzyła B. M. (3) wykonanie czynności – odłączenie pieca. Powierzenie to nastąpiło na rachunek C. D.. B. M. (3) działał, zatem dla pozwanej C. D. i w jej interesie, natomiast C. D. miała czerpać korzyści z aktywności B. M. (1).

Pozwany B. M. (1) wskazał, że to on dokonał odłączenia pieca, tj. dokonał technicznej czynności jego odłączenia. Wskazał, że działał grzecznościowo, na polecenie C. D.. W dniu, w którym wykonywał przedmiotową czynność pozwana C. D. nie otworzyła mu drzwi. Pozwany B. M. (1) wszedł sam do piwnicy i wykonał odłączenie pieca zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami pomiędzy nim, a C. D..

Należy zauważyć, że nie jest istotne, na jakiej podstawie następuje powierzenie czynności, i może to mieć miejsce w ramach dowolnego stosunku prawnego, czy też w relacjach czysto faktycznych (rodzinnych, towarzyskich itp.); nie jest też konieczne, aby powierzenie takie miało charakter stały i odpłatny. Istotne jest natomiast występowanie relacji zwierzchnictwa i podporządkowania, bowiem z jednej strony zachodzić musi kierownictwo, a z drugiej obowiązek stosowania się do wskazówek powierzającego czynność. Decydujące jest tu podporządkowanie ogólne i w konkretnej sytuacji osoba wykonująca czynność może mieć pozostawioną stosunkowo dużą samodzielność, a nawet faktycznie nie stosować się do poleceń swego zwierzchnika (zob. A. Rembieliński, Odpowiedzialność cywilna, s. 164; SN w wyr. z 26.1.2011 r., IV CSK 308/10, OSNC 2011, Nr 10, poz. 116, podkreśla, że zachowanie przez wykonującego powierzone czynności określonej samodzielności nie wyłącza istnienia podporządkowania w rozumieniu art. 430 KC; podobnie wyr. SN z 20.5.2016 r., II CSK 517/15, Legalis.

Dla zastosowania reguły odpowiedzialności z art. 430 k.c. konieczne jest ustalenie, że wykonawcą powierzonej czynności jest osoba, która podlega kierownictwu powierzającego oraz ma obowiązek stosowania się do jego wskazówek przy wykonywaniu czynności. Między tymi podmiotami musi zatem zaistnieć stosunek podporządkowania (zwierzchnictwa). Chodzi tu o taki układ relacji, który ze swej istoty zakłada podległość wykonawcy wobec powierzającego (wyr. SA w Gdańsku z 28.11.2013 r., I ACa 524/13, Legalis; wyr. SA w Łodzi z 19.5.2011 r., I ACa 225/11, Legalis). Podstawą takiej relacji może być stosunek prawny (najczęściej będzie to stosunek pracy), ale także innego rodzaju układ sytuacyjny, w którym takie podporządkowanie w istocie występuje (np. relacje rodziców z dziećmi, relacje w wojsku, relacje nauczycieli z uczniami, relacje w ramach zorganizowanej grupy albo związku przestępczego, relacje spółki dominującej ze spółką zależną, relacje pomiędzy organizatorem sieci dystrybucyjnej a członkiem tej sieci – zob. wyr. SN z 27.8.2014 r., III SK 80/13, Legalis).

C. D. w kwietniu 2021 roku dokładnie powiedziała pozwanemu, co zamierza zrobić i z jakiego powodu, wytłumaczyła, czego oczekuje, pozwani wspólnie dokonali oględzin pieca. W ocenie Sądu pozwany B. M. (1) działał na polecenie C. D..

Zgodnie z art. 429 k.c. kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba, że nie ponosi winy w wyborze albo, że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności.

Pozwany B. M. (1) ponosiłby odpowiedzialność solidarną wraz z pozwaną C. D. na podstawie art. 429 k.c. w związku z wyżej powołanym art. 415 k.c., gdyby ponosił winę.

W ocenie Sądu nie sposób jednak przypisać winy pozwanemu B. M. (1). Należy zauważyć, że pozwany znał od kilku lat C. D., a także jej zmarłego męża. Miał prawo być przekonany, że C. D. jest upoważniona do podejmowania decyzji i do zarządzania zarówno lokalem, w którym mieszkała, pomieszczeniem piwnicznym jak również piecem.

Wbrew zasadom doświadczenia życiowego oraz zasadom logiki byłoby oczekiwanie, że pozwany B. M. (1) będzie ustalać wszystkich współwłaścicieli, analizować treść księgi wieczystej czy też treść orzeczeń spadkowych. Nie jest bowiem tak, że specjalista, który wykonuje powierzoną mu czynność, nim przystąpi do pracy, ustala czy osoba polecająca faktycznie jest właścicielem nieruchomości lub czy jest upoważniona do podejmowania decyzji.

B. M. (1) wykonał pracę na polecenie osoby, która dysponowała lokalem, piecem, pomieszczeniem piwnicznym, a więc w ocenie Sądu, mógł mieć uzasadnione przekonanie, że pozwana C. D. jest do tego upoważniona.

Wobec powyższego, zdaniem Sądu w żadnym stopniu nie można przypisać winy pozwanemu B. M. (1). Nie można mu też zarzucić niedbałości czy lekkomyślności.

W ocenie Sądu pozwany B. M. (1) nie naruszył własności G. R.. Wprawdzie to on dokonał technicznie odłączenia pieca od instalacji, jednakże, jak wyżej wspomniano, była to czynność jedynie techniczna, którą wykonał na podstawie powierzenia mu wykonania czynności przez pozwaną C. D..

Należy podkreślić, że z materiału dowodowego nie wynika, że pozwana C. D. w kwietniu 2021 nie była w stanie zlecić pozwanemu B. M. (1) przedmiotowej czynności z uwagi na stan zdrowia. Nadto B. M. (3) zeznał, gdy był przesłuchiwany w charakterze świadka, że wykonanie czynności powierzyła mu C. D..

Jednakże, w stosunku do C. D. postępowanie należało umorzyć. Pozwanej nie można było doręczyć odpisu pozwu. Sąd zawiesił postępowanie w stosunku do C. D. na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., albowiem powódka nie zdołała doręczyć korespondencji pozwanej i w związku z tym nie można było nadać sprawie dalszego biegu. Pozwana C. D. nie była w stanie odebrać korespondencji z uwagi na swój stan zdrowia.. Wobec powyższego, Sąd umorzył postępowanie w stosunku do C. D. na podstawie art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c., który mówi o tym, że Sąd umarza postępowanie zawieszone z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu trzech miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania.

Materiał dowodowy zebrany w niniejszej sprawie nie dał podstaw, aby uznać, że naruszenia posiadania dokonali pozwani B. N. oraz R. D. (2).

Powódka G. R. na rozprawie w dniu 19 maja 2022 r. (e-protokół z 19.05.2022 [000:08:04] k. 291v) wskazała, że nie jest jej wiadomo, kto faktycznie zlecił odłączenie pieca. Nie wykazała żadnymi dowodami, że mogliby to być pozwani R. D. (2) i B. N., a pozwani konsekwentnie temu zaprzeczali. Pozwany B. M. (1) natomiast twierdził, iż wykonanie czynności – odłączenie pieca, poleciła mu C. D., a Sąd nie znalazł podstaw, aby uznać jego twierdzenia za niewiarygodne.

Powódka twierdziła, że w kwietniu 2021 roku, kiedy to pozwana C. D. miała zlecić dokonanie czynności, nie była ona w stanie w tamtym czasie wydawać poleceń. Z materiału dowodowego, w szczególności z załączonej dokumentacji medycznej, nie wynika, iż faktycznie w tym czasie pozwana nie była w stanie polecić wykonania przedmiotowej czynności. Powódka natomiast nie złożyła stosownych wniosków dowodowych w tym zakresie, na przykład o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lekarza.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. umorzył postępowanie wobec C. D., oddalił powództwo w stosunku do B. N. oraz R. D. (1), jako nieudowodnione oraz wobec B. M. (1), jako bezzasadne.

Sąd odstąpił od obciążania powódki kosztami postępowania na podstawie art. 102 k.p.c. mając na uwadze skomplikowaną sytuację rodzinną, a także fakt, iż powódka faktycznie została pozbawiona możliwości korzystania z pieca.

W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. W ocenie Sądu obciążenie powódki całością lub nawet tylko częścią kosztów procesu, w okolicznościach niniejszej sprawy pozostaje trudne do pogodzenia z poczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego. Powódka była subiektywnie przekonana o zasadności swojego roszczenia. Została również faktycznie pozbawiona z możliwości korzystania z pieca, którego jest współwłaścicielką. Należy również mieć na uwadze, że powództwo wobec pozwanej C. D. zostało umorzone ze względu na jej stan zdrowia i brak możliwości doręczenia pozwu. Okoliczności te, zdaniem Sądu, uzasadniają zastosowanie art. 102 k.p.c.