Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

X Wydział Ubezpieczeń Społecznych, w składzie;

Przewodniczący SSO Karina Skowron

Protokolant st. sekr. sądowy Iwona Kotas

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014r. w Katowicach

sprawy T. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe

na skutek odwołania T. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek T. S. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2013 roku do 31 marca 2014 roku ustala w wysokości 2,20% podstawy jej wymiaru.

SSO K. S.

Sygn. akt XU 2978/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2013r., nr (...), organ rentowy (...) Oddział w C. stwierdził, że w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2014r. stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe u płatnika składek T. S. podwyższa się o 50% i ustala w wysokości 3,30% podstawy jej wymiaru, a to na podstawie art. 34 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /j.t. DZ. U. Nr 167 z 2009r. poz. 1322 ze zm./.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, że płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego, co najmniej 10 ubezpieczonych w latach 2010, 2011 i 2012. W myśl art. 31 ustawy był zobowiązany i złożył informację (...) za lata 2010 -2012. Jednakże płatnik wskazał w tych informacjach nieprawidłowe dane, co do kodu rodzaju działalności gospodarczej tj. wskazywał rodzaj działalności na (...) 41.10. Z zamiast 41.20. Z. W dniu 3 czerwca 2013r. przekazał korektę tych danych za rok 2010 wskazując kod działalności (...) 41.20. Z., w dniu 19 lipca 2013r. przekazał korektę danych za rok 2011 podając (...) na 41.20. Z. oraz 8 lipca 2013r. korektę za rok 2012 wskazując (...) na 41.20 Z.

W związku ze złożonymi korektami organ rentowy ponownie dokonał ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za okres od kwietnia 2013r. do marca 2014r. w wysokości 2,20% podstawy jej wymiaru w miejsce stopy procentowej 1,00%, jaką ustalił wcześniej na podstawie złożonych informacji (...).

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej, zakład w drodze decyzji ustalił płatnikowi stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych. Tym samym ustalono stopę procentową składki na 3,30% podstawy jej wymiaru.

Płatnik wniósł odwołanie od decyzji przyznając, że dopiero wobec kontroli ZUS stwierdzono, że podawał błędny rodzaj działalności na (...) 41.10.Z zamiast 41.20 Z. W związku z powyższym złożył korekty tych informacji. Podniósł dodatkowo, że w toku swojej działalności jego pracownicy nie ulegli wypadkom przy pracy, a także nie prowadził prac w warunkach szkodliwych, a wpisanie tych danych było skutkiem problemów z komputerem i internetem.

Płatnik wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i ponowne wyliczenie stopy procentowej składki od kwietnia 2013 do marca 2014r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że wydana decyzja jest zgodna z prawem, a zastosowanie sankcji z art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej jest uzasadnione.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego a to: akt organu rentowego, akt kontroli płatnika, odpisów z (...) dotyczących płatnika / załączone do akt sprawy/ i zeznań płatnika T. S. w charakterze strony k. 11-12 akt;

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Odwołanie płatnika od decyzji zasługuje na uwzględnienie.

Z niekwestionowanego stanu faktycznego sprawy wynika, że płatnik składek w informacji (...) za rok 2010-2012 podał kod swojej działalności jako (...) 41.10. Z zamiast 41.20. Z.

Płatnik składek dokonał korekty informacji (...) za lata 2010 - 2012 wpisując kod (...) 42.10. Z.

Płatnik składek prowadzi od 1 marca 1995r. działalność gospodarczą remontową - budowlaną. Jest właścicielem Zakładu (...) w K.. Płatnik wpisywał kod działalności 41.10. Z zamiast, jak stwierdzono w toku kontroli, kod 41.20. Z, albowiem rodzaj działalności był dla niego bardzo podobny. Z odpisu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wynika, że przeważająca działalność gospodarcza prowadzona przez płatnika nosi kod (...) 41.10. Z. Wykonywana przez niego działalność gospodarcza oznaczona jest kodami 41.10. Z, 41.20. Z, 43.11. Z, 43.31. Z, 43.33. Z 43.34. Z, 43.30.Z i 49.41. Z.

Zgodnie z rozp. RM z dnia z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) /Dz.U.2007.251.1885 ze zm./ kod 41.10.Z obejmuje realizację projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Podklasa ta obejmuje:

-realizację projektów budowlanych obejmujących przedsięwzięcia finansowe, techniczne i rzeczowe w celu przygotowania lub budowy budynków do sprzedaży.

Podklasa ta nie obejmuje:

-robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, sklasyfikowanych w 41.20.Z,

-działalności w zakresie architektury i inżynierii oraz zarządzania projektami budowlanymi, sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach grupy 71.1.

Kod 41.20.Z obejmuje zaś roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych

Podklasa ta obejmuje:

-wznoszenie wszelkich typów budynków mieszkalnych:

*jednorodzinnych,

*wielomieszkaniowych, włączając wieżowce,

-wznoszenie wszelkiego typu budynków niemieszkalnych, takich jak:

*budynki przemysłowe, np. fabryki, warsztaty, montownie itp.,

*budynki szpitali, szkół i biurowe,

*hotele, sklepy, centra handlowe, restauracje,

*budynki lotnisk,

*kryte obiekty sportowe,

*garaże parkingowe, włączając podziemne,

*budynki magazynowe,

*budynki przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych,

-montaż i wznoszenie budynków z elementów prefabrykowanych w określonym miejscu,

-przebudowę lub remont istniejących budynków mieszkalnych.

Podklasa ta nie obejmuje:

-wznoszenia obiektów przemysłowych, z wyłączeniem budynków, sklasyfikowanego w 42.99.Z,

-działalności w zakresie architektury i inżynierii oraz zarządzania projektami budowlanymi sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach grupy 71.1.

Przepis art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /j.t. DZ. U. Nr 167 z 2009r. poz. 1322 ze zm./ zwanej dalej ustawą wypadkową stanowi swoistą sankcję wobec płatnika składek za podanie przez niego nieprawdziwych lub za nie przekazanie wymaganych danych, o których stanowi przepis art. 31 ustawy wpadkowej. Warunkiem jest jednak, by zachowanie płatnika doprowadziło do zaniżenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. W takim wypadku ZUS ustala stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej, która zostałaby ustalona na podstawie prawidłowych danych. Sankcją jest, zatem konieczność poniesienia przez płatnika składek dodatkowej opłaty w wysokości 50% ponad normę, którą opłacałby przy podaniu prawidłowych danych. Dodatkowo płatnik jest zobowiązany opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

Zasadność wymierzenia wyższej składki może podlegać ocenie sądu ubezpieczeń społecznych, do którego przysługuje odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nakładającej taki obowiązek.

W nin. sprawie organ rentowy upatruje zawinienia płatnika składek w tym, że podał on nieprawidłowe dane dotyczące kodu (...). W niniejszej sprawie ZUS, zatem nie powołał się na błędne postępowanie płatnika składek, wypełniające hipotezę przepisu art. 34 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, a skoro organ nie ustalił, by płatnik przedstawił dane nieprawdziwe, nie miał podstaw do wydania decyzji o treści ustalającej podwyższenie wysokości składki. Należy, bowiem podzielić pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 16 czerwca 2011 r. (sygn. akt: I UK 15/11), w którym między innymi podniesiono, że ustawodawca przewidział sankcję za wskazanie danych nieprawdziwych, nie zaś nieprawidłowych. Pojęcia te nie są tożsame. Podanie danych nieprawdziwych to zawinione zachowanie płatnika ukierunkowane na wprowadzenie organu podatkowego w błąd. Już powyższe wg sądu stanowiło o zasadności odwołania.

Z ostrożności należy jednak podnieść, że w ocenie sądu w nin. sporze wykazano, że nie miała miejsca w ogóle sytuacja polegająca na nieprawdziwym podaniu kodu (...). Należy, bowiem zważyć, że oba kody (...) 41.10. Z i (...) 41.20. Z wynikają z odpisu z informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Tym samym należy stwierdzić, że płatnik podawał symbol (...) zgodnie z wpisem do ewidencji, zaś wcześniejsze kontrole nie wykazały, że symbol (...) 41.10. Z był dla niego niewłaściwy. Gdy do tego dodać, że kody (...) 41.10 Z i 41.20 Z zamieszczone są w tej samej Sekcji 7 – Budownictwo i dotyczą szeroko pojętych robót budowlanych, zachowanie płatnika nie można uznać za zawinione.

Tym samym twierdzenia organu rentowego w zaskarżonej decyzji były chybione.

Mając na uwadze powyższe sąd na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.