Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 134/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący : sędzia Bartłomiej Gadecki

Sędzia: Adam Barczak

Ławnicy: Dorota Welsyng, Lidia Sobiepan, Justyna Dobrzyńska

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Paulina Wolniarczyk

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. w Lidzbarku Warmińskim – Krystyny Kozdój

po rozpoznaniu w dniach 27.04., 8 i 22 czerwca 2022 r.

sprawy oskarżonego

R. Z. , s. S. i D. z d. W., ur. (...) w D.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 30 listopada 2020 roku w G., gm. L., woj. (...), działając w zamiarze pozbawienia życia R. B. i E. Z. oddał w ich kierunku kilka strzałów z broni palnej tj. pistoletu marki G. (...), czym spowodował u R. B. obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej łokcia ręki lewej prowadzącej w kierunku nadgarstka, które naruszyły prawidłowe funkcjonowanie czynności narządów jego ciała i roztrój zdrowia na okres przekraczający 7 dni, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

II. w dniu 30 listopada 2020 roku w G., gm. L., (...), używając przemocy wobec E. Z. w postaci ciągnięcia za włosy i popchnięcia, zmusił ją do określonego zachowania w postaci umieszczenia się na miejscu pasażera w samochodzie osobowym marki T. (...) o nr rej. (...) którym następnie zamierzał odjechać, tj. o czyn z art. 191 § 1 kk.

orzeka:

I. oskarżonego R. Z. w ramach zarzucanego mu czynu z pkt I a/o uznaje za winnego tego, że w dniu 30 listopada 2020 roku w G., gm. L., woj. (...), działając w zamiarze ewentualnym, usiłował jednym czynem zabić więcej niż jedną osobę - pozbawić życia R. B. i E. Z. oddając w ich kierunku szybko serię 6 strzałów z broni palnej, tj. pistoletu marki G. (...) kal. 9 mm, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych, jednocześnie poprzez trafienie 1 strzałem w rękę R. B. spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni, który kwalifikuje jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 3 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i na podstawie powyższych przepisów skazuje go, a na podstawie art. 14 § 1 k.k., art. 148 § 2 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. oraz art. 60 § 2 k.k., art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierza mu karę 8 (osiem) lat pozbawienia wolności;

II. oskarżonego R. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu z pkt II a/o, który kwalifikuje jako przestępstwo z art. 191 § 1 k.k. i na podstawie art. 191 § 1 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 191 § 1 k.k. wymierza mu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec oskarżonego R. Z. kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt. I i II wyroku i orzeka karę łączną 8 (osiem) lat i 1 (jeden) miesiąc pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 93a § 1 pkt 2 k.k. i art. 93c pkt 4 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeka wobec oskarżonego R. Z. środek zabezpieczający w postaci terapii;

V. na podstawie art. 44 § 2 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeka przepadek dowodów rzeczowych zapisanych pod numerem 33/21 księgi przechowywanych przedmiotów ujętych w spisie na k. 772 pod poz. 1-5, 9-11 oraz w wykazie DRZ na k. 759 pod nr DRZ 266/21;

VI. na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeka wobec oskarżonego R. Z. zakaz kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z R. B. i E. Z. na okres lat 10 (dziesięciu) oraz zakaz zbliżania się do R. B. i E. Z. na odległość mniejszą niż 100 (sto) metrów na okres lat 10 (dziesięciu);

VII. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 30 listopada 2020 r., godz. 19:00 do dnia 22 czerwca 2022 r.;

VIII. na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe:

a) zapisane pod numerem 33/21 księgi przechowywanych przedmiotów ujętych w spisie na k. 772:

z poz. 6-8, 12-16, 21 – zwrócić oskarżonemu R. Z.;

z poz. 17-19 – zwrócić R. B.;

z poz. 20 – zwrócić E. Z.;

b) ujęte w wykazie DRZ na k. 759 pod nr DRZ od 246/21 do 259/21 na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2020 r. poz. 955) złożyć do depozytu Komendy Wojewódzkiej Policji w O.;

IX. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 134/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. Z.

I. oskarżonego R. Z. w ramach zarzucanego mu czynu z pkt I a/o uznano za winnego tego, że w dniu 30 listopada 2020 roku w G., gm. L., woj. (...), działając w zamiarze ewentualnym, usiłował jednym czynem zabić więcej niż jedną osobę - pozbawić życia R. B. i E. Z. oddając w ich kierunku szybko serię 6 strzałów z broni palnej, tj. pistoletu marki G. (...) kal. 9 mm, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych, jednocześnie poprzez trafienie 1 strzałem w rękę R. B. spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni, który zakwalifikowano jako przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 3 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Z uwagi, że czyny następowały w bliskim związku czasowym (najpierw czyn II, a potem I) zostały one omówione łącznie.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. R. Z. urodził się (...) Przed zatrzymaniem pracował jako przedstawiciel handlowy, uzyskując dochód około 3500 zł miesięcznie. Jest współwłaścicielem nieruchomości – mieszkania o wartości ok. 300 000 zł. Nie był dotychczas karany sądownie. Posiadał bardzo dobrą opinię w miejscu pracy, wśród znajomych, członków lokalnej społeczności.

1.1. Dane osobopoznawcze

184

1.2. Wywiad środowiskowy kuratora

355, 462

1.3. Dane o karalności

654

1.4. opinia z pracy

896-897

1.5. oświadczenie A. Z.

949-950

1.6. opinia proboszcza

953

1.7. opinia sołtysa

954

1.8. opinia znajomego

955

2. R. Z. nie jest upośledzony umysłowo ani chory psychicznie, ma mieszane zaburzenia osobowości oraz przebyte zaburzenia adaptacyjne. W trakcie popełnienia zarzucanych mu czynów miał całkowicie zachowaną zdolność rozpoznawania znaczenia czynów i ograniczoną, ale nie w stopniu znacznym, zdolność kierowania swoim postępowaniem. Posiada zaburzoną kontrolę emocji negatywnych. Nie można wykluczyć ponownego sięgnięcia przez w/w po broń, zwłaszcza w sytuacjach stresogennych, z którymi w/w nie potrafi sobie poradzić w konstruktywny sposób, czy też pojawienia się agresji fizycznej do innych osób.

2.1. Pismo (...) w O.

521

2.2. Opinie sądowo psychiatryczno-psychologiczne

523-588, 911v-912v

3. R. Z. miał pozwolenie na broń, z której strzelał na mocy decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia 14.12.2017 r. Pozwolenie zostało cofnięte decyzją z dnia 11.2.2021 r.

3.1. Kserokopia akt PA-B-WM 1900

147-177

3.2. Decyzja o cofnięciu R. Z. pozwolenia na broń palną sportową

455-456

4. R. Z. mieszkał wraz z żoną E. Z. i ich wspólnym małoletnim synem (lat 9) w domu w G.. W domu obok mieszkali rodzice E. R. B. i S. B.. Żeby dostać się z domu R. B. do domu E. Z. można było przejść przez drzwi od kotłowni w łazience w domu R. B. i wejść do kuchni w domu E. Z..

4. zeznanie R. B.

835-837, 257v-258, 959

5. R. Z. i E. Z. małżeństwem byli 13 lat, a 3 lata wcześniej byli jako para; poznali się gdy E. Z. miała 19 lat. W 2020 r. w ich małżeństwie był kryzys. E. Z. zalogowała się na portalu T. i korespondowała z mężczyznami. Z jednym z tych mężczyzn zdradziła męża.

5.1. zeznanie E. Z.

831v-835; 9v-13 (odpis, k. 6-8); 322v-323; 406v, 956v-958v

5.2. Opinia z zakresu informatyki

495-519

6. Relacje R. Z. z R. B. były bardzo dobre.

6. zeznanie E. Z.

831v-835; 9v-13 (odpis, k. 6-8); 322v-323; 406v, 956v-958v

7. R. Z. w dniu 11 października 2020 r. zachorował na (...) i 2 tygodnie czuł się bardzo źle, spędził nawet dwie doby w szpitalu. Jak wyzdrowiał i był po kwarantannie to żona powiedziała, aby się wyprowadził. R. Z. spakował swoje rzeczy i wyprowadził się do mieszkania w O.. Tam spędził 2 tygodnie. W dniu 11 listopada 2020 r. na prośbę syna przyjechał do domu. W dniu 14 listopada 2020 r. ponownie na prośbę syna przyjechał do domu. Chciał też wtedy zabrać swoje rzeczy. Gdy pojechał do domu w G. jego żony w tym czasie w domu nie było. Wtedy razem z teściem wsadzili do samochodu szafę pancerną z bronią. W tym czasie oskarżony miał przy sobie dwa magazynki do pistoletu. Gdy szafa pancerna była załadowana oskarżony udał się do domu do syna. Gdy był w domu oskarżony zorientował się, że ma przy sobie dwa magazynki w kieszeni, chciał je gdzieś schować, żeby dzieci po nie nie sięgnęły, a nie chciało mu się iść do auta. Dlatego magazynki schował na lamperię i poszedł bawić się z synem. Po jakimś czasie przyjechała jego żona, która zaproponowała mu kawę i poprosiła, żeby przyszedł do niej. Oskarżony porozmawiał z żoną, która powiedziała, żeby się pogodzić i żeby wracał do domu i żeby już nie jechał do O. tylko nocował w domu. Oskarżony wrócił do żony i ponownie zamieszkał w domu.

Imprezę andrzejkową oskarżony spędził u swojego brata. Oskarżony, gdy żona poszła spać, wziął jej telefon i zaczął przeglądać ten telefon i z treści wiadomości odkrył, że żona go zdradza. Wtedy ubrał się, zamówił taxi i wrócił do domu do Gronowa. O całej sytuacji powiadomił telefonicznie swojego przyjaciela. Rano oskarżony pojechał do swojego przyjaciela na kawę, a następnie wrócił do domu.

7. wyjaśnienia R. Z.

828v-831; 182; 197; 224-224v; 910v-911; 967-968v

8. W dniu 30 listopada 2020 r. R. Z. wstał rano, pojechał do pracy. Wrócił z pracy do domu około godz. 17:30. Siedział w domu i czytał screeny rozmów swojej żony z mężczyznami. Postanowił odebrać sobie życie. Wziął broń z szafy. Następnie spędził czas z synem. Po około godzinie czasu z pracy wróciła E. Z..

8. wyjaśnienia R. Z.

828v-831; 182; 197; 224-224v; 910v-911; 967-968v

9. Jak E. Z. w dniu 30 listopada 2020 r. wróciła z pracy to, gdy jadła obiad podszedł do niej R. Z. i zaczął rozmawiać o aplikacji T. i pytać się jej – słownie atakować ją - o spanie z kochankami. R. B. siedząc w swoim domu usłyszał słowa wulgarne głośno wypowiadane przez R. Z. wobec czego wszedł do domu E. Z. i zwrócił uwagę R. Z., żeby się tak nie zachowywał, na co R. Z. nic nie odpowiedział i R. B. wrócił do swojego domu. Po wyjściu R. B., R. Z. dalej słownie „atakował” E. Z.. Przy E. Z. był jej syn. W pewnym momencie R. Z. skoczył na kanapę, wziął z lamperii magazynek, który podpiął do broni, po czym podszedł do syna, pocałował go w czoło i powiedział, żeby uciekał do dziadków. E. Z. zaczęła krzyczeć do syna, aby uciekał, po czym zbiegli ze schodów. W kuchni, przy wyjściu, R. Z. złapał ją za włosy. W tym czasie syn wybiegł do dziadków i powiedział im, że tata chce zabić mamę. Następnie R. Z. używając przemocy wobec E. Z. w postaci ciągnięcia za włosy i popchnięcia, zmusił ją do określonego zachowania w postaci umieszczenia się na miejscu pasażera w samochodzie osobowym marki T. (...) o nr rej. (...) którym następnie zamierzał odjechać; R. Z. wyciągnął E. Z. za włosy, pchnął ją na klomb i za włosy zaciągnął ją do auta, po czym wepchną ją siłą tak, że E. Z. wpadła przodem ciała do auta zaparkowanego przed domem rodziców E. Z..

9.1. zeznanie E. Z. za wyjątkiem, że:

- w salonie R. Z., gdy wskoczył na kanapę to przeładował broń (bowiem świadek tego nie widział i sam następnie przyznał, że „Mogło tak być, że włożył wtedy tylko magazynek”)

831v-835; 9v-13 (odpis, k. 6-8); 322v-323; 406v, 956v-958v

9.2. zeznanie K. B., za wyjątkiem, że:

- oskarżony sięgał z półki z halogenami broń, bowiem świadek nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia.

844-845, 276v-277v, 960v-961

9.3. Protokół oględzin osoby

243-244

10. Następnie gdy R. Z. szedł z przodu auta, aby w nim zasiąść na miejscu kierowcy E. Z. postanowiła uciec - wybiegła z auta i zaczęła biec do drzwi domu rodziców. W tym czasie jej tata wyszedł z lewej strony domu patrząc w kierunku domu (wcześniej wyszedł z domu E. Z., do którego wszedł przez piwnicę łączącą domy). E. Z. krzyknęła do swojego taty, że R. ma broń i może strzelać i żeby uciekał. E. Z. biegła szybko do domu rodziców, a za nią szybko szedł jej ojciec. W tym czasie R. Z. stanął przy boku auta i strzelał, pierwszy strzał oddając w powietrze. Stał w tym czasie w odległości 9-11 metrów od budynku. R. Z. działając w zamiarze ewentualnym, usiłował jednym czynem pozbawić życia więcej niż jedną osobę - pozbawić życia R. B. i E. Z. oddając w ich kierunku szybko serię 6 strzałów z broni palnej, tj. pistoletu marki G. (...), kal. 9 mm, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych, jednocześnie poprzez trafienie 1 strzałem w rękę R. B. spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni. Następnie pokrzywdzeni weszli do domu, zamknęli drzwi, ukryli się i wezwali pogotowie i policję.

10.1. zeznanie E. Z. za wyjątkiem, że:

- jej tata biegł do domu (bowiem przesłuchany R. B. sam stwierdził, że „nie była duża odległość, żeby rozpędzać się biegiem”;

- w czasie biegu do domu pociągnęła ojca za rękę (bowiem przesłuchany R. B. sam stwierdził, że „córka nie pomagała mi w wejściu do domu”).

831v-835; 9v-13 (odpis, k. 6-8); 322v-323; 406v, 956v-958v

10.2. zeznanie S. B. za wyjątkiem kiedy świadek zeznaje, że R. B. wyszedł drzwiami głównymi, aby się dostać do domu córki, a nie przez kotłownię (bowiem sam świadek następnie stwierdził, że R. B. do domu córki wszedł przez kotłownię) i kiedy zeznaje, że nie słyszała strzałów (bowiem przesłuchana tuż po zdarzeniu zeznała o słyszeniu wystrzałów).

838v-839v, 30v-32 (odpis, k. 286-287), 959v-960

10.3. zeznanie R. B.

835-837, 257v-258, 959

10.4. zeznanie K. B., za wyjątkiem, że:

- E. Z. w czasie zajścia ciągnęła tatę;

- R. B. wyszedł z własnego domu, bowiem świadek nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia.

844-845, 276v-277v

10.5. Protokół oględzin miejsca zdarzenia

18-21, 315-316 (odpis)

10.6. Protokół z zabezpieczenia śladów GSR

24, 118 (oryginał)

10.7. Notatka służbowa z zabezpieczenia śladów GSR

25-26, 119-120 (oryginał)

10.8. Protokół oględzin osoby

37-40, 121-122 (oryginał)

10.9. Protokół oględzin rzeczy

138-140

10.10. Protokół zatrzymania rzeczy (pocisk)

279-280a

10.11. Protokół oględzin rzeczy

288-289

10.12. Dokumentacja medyczna R. B.

313-313a

10.13. Protokół oględzin rzeczy

599-602

10.14. Opinia biegłego z zakresu badań zapisów wizualnych, fotografii w tym cyfrowych nośników danych

624-637

10.15. Opinia z zakresu badań broni i balistyki

668-707

11. W wyniku postrzału R. B. doznał rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni.

11. Opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

375, 402

12. Pociski wystrzelone (oprócz tego co trafił pokrzywdzonego) uderzyły:

- w odległości 0,64 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,4 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi;

- w odległości 0,64 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,29 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi;

- w odległości 0,52 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,1 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi;

- w odległości 0,65 metra od progu i utknął w ościeżnicy;

- w odległości 5 centymetrów od progu i przebijając ościeżnicę.

Po przebiciu drzwi i ościeżnicy pociski:

- jeden pocisk znajdował się w odległości 0,52 metra od drzwi wejściowych;

- jeden przebił szafkę znajdującą się w korytarzu i został w szafce;

- jeden przebił ściankę karonowo-gipsową (zabudowę grzejnika) na wysokości 0,6 metra od podłoża i 0,47 metra od prawej ściany i został w środku zabudowy grzejnika;

- jeden przebił ściankę karonowo-gipsową (zabudowę grzejnika) na wysokości 0,68 metra od podłoża i 0,39 metra od prawej ściany i został w środku zabudowy grzejnika.

Łuski znaleziono m.in. w odległości od 9,6 m do 11,5 m od ściany fontowej budynku.

12. Protokół oględzin miejsca zdarzenia

18-21, 315-316 (odpis)

13. Po wejściu do domu E. Z. zamknęła drzwi domu, syna schowała do łazienki. Zadzwoniono na policję i pogotowie. R. B. został zabrany do szpitala.

13.1. zeznanie E. Z.

831v-835; 9v-13 (odpis, k. 6-8); 322v-323; 406v, 956v-958v

13.2. zeznanie R. B.

835-837, 257v-258, 959

14. R. Z. po oddaniu strzałów, odjechał spod domu i zadzwonił do M. W. (1) z informacją, że chce się pożegnać, powiedział mu, że użył broni i że zaraz odbierze sobie życie. Na pytanie powiedział, że jest na drodze do miejscowości P.. M. W. (1) pojechał do R. Z.. R. Z. bez broni wsiadł do samochodu M. W. (2) i powiedział „zawieź mnie na policję”. M. W. (1) zadzwonił do znajomego policjanta - K. P. informując, że w samochodzie jest R. Z. i że w jego domu była awantura, w której padły strzały i, że zawiezie R. Z. na komendę. M. W. (1) zawiózł R. Z. na komendę. R. Z. został zatrzymany. Wskazał policjantom, gdzie schował broń w lesie i broń odnaleziono.

14.1. zeznanie M. W. (1)

837v-838v, 22v, 960-960v

14.2. zeznanie K. P.

842-843; 264v, 965v-966

14.3. zeznanie M. O.

843v, 273v, 961-961v

14.4. Protokół eksperymentu procesowego

68-72, 130-132 (oryginał)

14.5. Protokół oględzin miejsca

73-76, 128-129 (oryginał)

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1. Dane osobopoznawcze

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.2. Wywiad środowiskowy kuratora

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.3. Dane o karalności

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.4. opinia z pracy

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.5. oświadczenie A. Z.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.6. opinia proboszcza

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.7. opinia sołtysa

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

1.8. opinia znajomego

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.1. Pismo WZLP w O.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.2. Opinie sądowo psychiatryczno-psychologiczne

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

3.1. Kserokopia akt PA-B-WM 1900

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

3.2. Decyzja o cofnięciu R. Z. pozwolenia na broń palną sportową

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

4. zeznanie R. B.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

5.1. zeznanie E. Z.

5.2. Opinia z zakresu informatyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

6. zeznanie E. Z.

7. wyjaśnienia R. Z.

oskarżony co do tego faktu wyjaśnił tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia, podawał okoliczności zarówno korzystne, jak i niekorzystne dla siebie

8. wyjaśnienia R. Z.

oskarżony co do tego faktu wyjaśnił tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia, podawał okoliczności zarówno korzystne, jak i niekorzystne dla siebie

9.1. zeznanie E. Z. za wyjątkiem, że:

- w salonie R. Z., gdy wskoczył na kanapę to przeładował broń (bowiem świadek tego nie widział i sam następnie przyznał, że „Mogło tak być, że włożył wtedy tylko magazynek”)

- należy wskazać, że zeznania świadków E. Z. i K. B. są spójne i korespondują ze sobą.

9.2. zeznanie K. B., za wyjątkiem, że:

- oskarżony sięgał z półki z halogenami broń, bowiem świadek nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia.

9.3. Protokół oględzin osoby

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.

10.1. zeznanie E. Z. za wyjątkiem, że:

- jej tata biegł do domu (bowiem przesłuchany R. B. sam stwierdził, że „nie była duża odległość, żeby rozpędzać się biegiem”;

- w czasie biegu do domu pociągnęła ojca za rękę. (bowiem przesłuchany R. B. sam stwierdził, że „córka nie pomagała mi w wejściu do domu”).

- należy wskazać, że zeznania świadków E. Z., R. B. i K. B. są spójne i korespondują ze sobą, znajdują też potwierdzenie w protokole oględzin miejsca zdarzenia.

10.3. zeznanie R. B.

10.4. zeznanie K. B., za wyjątkiem, że:

- E. Z. w czasie zajścia ciągnęła tatę;

- R. B. wyszedł z własnego domu, bowiem świadek nie była bezpośrednim świadkiem zdarzenia.

10.5. Protokół oględzin miejsca zdarzenia

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.6. Protokół z zabezpieczenia śladów (...)

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.7. Notatka służbowa z zabezpieczenia śladów (...)

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.8. Protokół oględzin osoby

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.9. Protokół oględzin rzeczy

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.10. Protokół zatrzymania rzeczy (pocisk)

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.11. Protokół oględzin rzeczy

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.12. Dokumentacja medyczna R. B.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.13. Protokół oględzin rzeczy

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

10.14. Opinia biegłego z zakresu badań zapisów wizualnych, fotografii w tym cyfrowych nośników danych

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

10.15. Opinia z zakresu badań broni i balistyki

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

11.

11. Opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

12.

12. Protokół oględzin miejsca zdarzenia

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

13.

13.1. zeznanie E. Z.

13.2. zeznanie R. B.

14.

14.1. zeznanie M. W. (1)

14.2. zeznanie K. P.

14.3. zeznanie M. O.

14.4. Protokół eksperymentu procesowego

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

14.5. Protokół oględzin miejsca

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

9 i 10

Wyjaśnienia oskarżonego

Nie zasługują na uwzględnienie te wyjaśnienia, w których oskarżony nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Należy wskazać, że w orzecznictwie słusznie wskazuje się, że w sytuacji, gdy na podstawie wyjaśnień oskarżonego nie da się w sposób nie budzący wątpliwości ustalić zamiaru sprawcy, sąd powinien sięgać do najbardziej uchwytnych i widocznych elementów działania sprawcy, to jest okoliczności przedmiotowych (post. SN z 29.3.2011 r., V KK 344/10, Prok. i Pr. Orz. 2011, Nr 10, poz. 2, s. 5), a zamiar pozbawienia życia można ustalić nie tylko na podstawie wyjaśnień sprawcy przyznającego się do winy, ale także dowodzeniem pośrednim, przy uwzględnieniu sposobu działania, jego intensywności oraz innych podobnych okoliczności (wyr. SA w Lublinie z 9.8.2012 r., II AKa 164/12, KZS 2012, Nr 11, poz. 80, s. 49). W niniejszej sprawie biorąc pod uwagę fakt, że oskarżony stojąc w odległości 9-11 metrów od budynku, oddał szybko serię 6 strzałów z broni palnej, tj. pistoletu marki G., kal 9 mm w kierunku poruszających się do drzwi domu R. B. i E. Z. (oddalających się od strzelającego i będących do strzelającego zwróconymi plecami), w sytuacji gdy 1 z pocisków trafił w rękę R. B., przed którym była E. Z., a pociski wystrzelone (oprócz tego co trafił pokrzywdzonego) uderzyły w drzwi i ościeżnicę (jeden w odległości 0,64 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,4 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi; drugi w odległości 0,64 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,29 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi; trzeci w odległości 0,52 metra od dolnej krawędzi drzwi i 0,1 metra od prawej krawędzi drzwi przebijając drzwi; czwarty w odległości 0,65 metra od progu i utknął w ościeżnicy; piąty w odległości 5 centymetrów od progu i przebijając ościeżnicę), to niewątpliwie oskarżony musiał mieć zamiar zabicia pokrzywdzonych – dokonując serii strzałów w ich kierunku musiał przewidywać możliwość popełniania przestępstwa zabójstwa i na to się godzić. Oskarżony jest osobą dorosłą, miał pozwolenie na broń, zatem musiał wiedzieć, jakie są skutki użycia broni palnej – oddawania strzałów w kierunku osób z bliskiej odległości. – Słusznie wskazuje się w orzecznictwie, że sprawca działa z zamiarem ewentualnym popełnienia przestępstwa wtedy, gdy ma on świadomość możliwości nastąpienia skutku przestępczego i na to się godzi, to znaczy wprawdzie nie chce, aby skutek taki nastąpił, ale zarazem nie chce, żeby nie nastąpił, a więc gdy wykazuje całkowitą obojętność wobec uświadomionej sobie możliwości nastąpienia skutku przestępczego (wyr. SA we Wrocławiu z 8.8.2012 r., II AKa 210/12, KZS 2012, Nr 11, poz. 71, s. 44-45).

Odnośnie do czyny z pkt II wyroku należy wskazać, że wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonej, której zeznania oceniono jako zeznania konsekwentne, przedstawiające w sposób obiektywny przebieg zdarzenia (należy też wskazać, że zeznania świadków E. Z. i K. B. są spójne i korespondują ze sobą). Należy też wskazać, że mimo, że oskarżony formalnie nie przyznał się do tego czynu to wyjaśniając (k. 967v) podał, że „Wziąłem żonę i pociągnąłem do samochodu, włożyłem ją, pchnąłem na miejsce pasażera (…)”.

Dlatego te wyjaśnienia, w których oskarżony nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów mają na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej za zarzucane mu czyny.

wydruk dotyczący choroby COVID

Jest to opracowanie ogólne nie odnoszące się do oskarżonego.

1-14

Zeznania świadków: J. K., k. 82-83, M. K., k.84-86, Z. W., k. 89-90, A. Ł., k. 93-94, A. F., k. 95-97, M. T., k. 317-318, P. B., k. 426-427

Nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzenia

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II.

R. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jeżeli sprawca używając przemocy wobec pokrzywdzonego w postaci ciągnięcia za włosy i popchnięcia, zmusza go do określonego zachowania (w tym wypadku do umieszczenia pokrzywdzonego na miejscu pasażera w samochodzie osobowym) to jego zachowanie wypełnia znamiona przestępstwa z art. 191 § 1 kk.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

R. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jeżeli sprawca działając w zamiarze ewentualnym, usiłował jednym czynem pozbawić życia więcej niż jedną osobę - pozbawić życia R. B. i E. Z. oddając w ich kierunku szybko serię 6 strzałów z broni palnej, tj. pistoletu marki G. (...), jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych, jednocześnie poprzez trafienie 1 strzałem w rękę R. B. spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni, to jego zachowanie wypełnia znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 3 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Art. 148 par. 3 k.k. stanowi, że „Karze określonej w par. 2 podlega, kto jednym czynem zabija więcej niż jedną osobę (…)”. Oddanie w kierunku dwóch osób (w sytuacji, gdy jedna osoba stała za drugą) szybko serii 6 strzałów z broni palnej stanowi jeden czyn. Czyn był popełniony w formie stadialnej usiłowania z uwagi na ucieczkę pokrzywdzonych. Jednocześnie poprzez trafienie 1 strzałem w rękę R. B. sprawca spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rany postrzałowej lewego przedramienia ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej, złamaniem kości nadgarstka i powstaniem zespołu ciasnoty przedramienia lewego, powodujące naruszenie prawidłowych czynności kończyny górnej lewej na czas przekraczający 7 dni, co wypełnia znamiona czynu z art. 157 par. 1 k.k. Zachodzi zatem zbieg przepisów (art. 11 par. 2 k.k.).

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Z.

I.1. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK, uznając, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest znaczny.

I.2. okoliczności wpływające obciążająco na wymiar kary:

- usiłowanie zabójstwa żony i teścia, czyli bliskich członków rodziny bez istotnego powodu;

- spowodowanie u jednego z pokrzywdzonych obrażeń, o których mowa w art. 157 par. 1 k.k.

I.3. okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary:

- działanie z zamiarem ewentualnym;

- niekaralność w dacie czynu;

- posiadanie bardzo dobrej opinii w miejscu pracy, wśród znajomych, członków lokalnej społeczności;

- ograniczona, ale nie w stopniu znacznym, zdolność kierowania swoim postępowaniem;

- odpowiedzialność za usiłowanie (a nie dokonanie) zabójstwa;

- dobrowolne zgłoszenie się po dokonaniu czynu na Policję.

Sąd zastosował nadzwyczajne złagodzenie kary uznając, że kara przewidziana za czyn z art. 148 par. 3 k.k. była by zbyt surowa. Za nadzwyczajnym złagodzeniem kary przemawiały następujące okoliczności:

- działanie z zamiarem ewentualnym;

- niekaralność w dacie czynu;

- posiadanie bardzo dobrej opinii w miejscu pracy, wśród znajomych, członków lokalnej społeczności;

- ograniczona, ale nie w stopniu znacznym, zdolność kierowania swoim postępowaniem;

- odpowiedzialność za usiłowanie (a nie dokonanie) zabójstwa;

- dobrowolne zgłoszenie się po dokonaniu czynu na Policję.

R. Z.

I.1. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK, uznając, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest znaczny.

I.2. okoliczności wpływające obciążająco na wymiar kary:

- podjęcie czynności w stosunku do osoby najbliżej - żony.

I.3. okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary:

- niekaralność w dacie czynu;

- posiadanie bardzo dobrej opinii w miejscu pracy, wśród znajomych, członków lokalnej społeczności;

- ograniczona, ale nie w stopniu znacznym, zdolność kierowania swoim postępowaniem;

- dobrowolne zgłoszenie się po dokonaniu czynu na Policję.

R. Z.

III

I i II

Wobec wymierzenia kary pozbawiania wolności za dwa przestępstwa konieczne było orzeczenie kary łącznej (art. 85, 86 par. 1 k.k.). Zgodnie z art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Odnośnie do tego przepisu w orzecznictwie wskazano, że „Decydując o ostatecznym kształcie kary łącznej sąd winien, zgodnie z art. 85a k.k., brać pod uwagę przede wszystkim dyrektywy prewencji indywidualnej oraz generalnej. Jako że przepis ten nie zawiera enumeratywnego katalogu przesłanek decydujących o wymiarze kary łącznej, to użycie zwrotu >>przede wszystkim<< pozwala uwzględnić relacje zachodzące pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, które sprowadzają się do łączącego je związku przedmiotowo-podmiotowego oraz dzielących je odstępów czasowych, tak aby orzeczona kara łączna zawierała w sobie całościową ocenę przestępczej działalności skazanego i we właściwy sposób miarkowała zastosowaną wobec niego represję karną. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa objęte tym wyrokiem” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 24 maja 2018 r., II AKa 49/18, Lex). Przy wymiarze kary łącznej wzięto pod uwagę fakt, że choć oskarżony popełnił przestępstwa o różnym przedmiocie ochrony, to oskarżony popełnił przestępstwa w bardzo bliskim związku czasowym (jedno po drugim) i były to przestępstwa popełnione przez osobę dotychczas niekaraną.

R. Z.

Na podstawie art. 93a § 1 pkt 2 k.k. i art. 93c pkt 4 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeczono wobec oskarżonego R. Z. środek zabezpieczający w postaci terapii. W opinii sądowo-psychiatrycznej stwierdzono, że oskarżony posiada zaburzoną kontrolę emocji negatywnych i nie można wykluczyć ponownego sięgnięcia przez w/w po broń, zwłaszcza w sytuacjach stresogennych, z którymi w/w nie potrafi sobie poradzić w konstruktywny sposób, czy też pojawienia się agresji fizycznej do innych osób. Biegli wskazali, że powinien on podjąć psychoterapię. Oskarżony popełnił czyn z rozdziału XIX kk i została wymierzona mu kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Mając na uwadze charakter i okoliczności czynu zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez niego czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia.

R. Z.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeczono przepadek dowodów rzeczowych zapisanych pod numerem 33/21 księgi przechowywanych przedmiotów ujętych w spisie na k. 772 pod poz. 1-5, 9-11 oraz w wykazie DRZ na k. 759 pod nr DRZ 266/21. Należało orzec przepadek broni, z której strzelano i amunicji. Rzeczy te służyły do popełnienia przestępstwa.

R. Z.

Na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku orzeczono wobec oskarżonego R. Z. zakaz kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z R. B. i E. Z. na okres lat 10 (dziesięciu) oraz zakaz zbliżania się do R. B. i E. Z. na odległość mniejszą niż 100 (sto) metrów na okres lat 10 (dziesięciu). Orzekając te zakazy wzięto pod uwagę charakter czynu (usiłowanie zabójstwa) oraz wnioski z opinii psychiatryczno-psychologicznej, w której m.in. stwierdzono, że oskarżony posiada zaburzoną kontrolę emocji negatywnych i nie można wykluczyć ponownego sięgnięcia przez w/w po broń, zwłaszcza w sytuacjach stresogennych, z którymi w/w nie potrafi sobie poradzić w konstruktywny sposób, czy też pojawienia się agresji fizycznej do innych osób. Orzekając zakazy kierowano się tym, aby zapewnić ochronę pokrzywdzonym.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. Z.

VII

I i II

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 30 listopada 2020 r., godz. 19:00 do dnia 22 czerwca 2022 r. Oskarżony był w sprawie zatrzymany i następnie tymczasowo aresztowany. Zatem okres ten należało zaliczyć mu na poczet orzeczonej kary.

R. Z.

VIII

I i II

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe:

a) zapisane pod numerem 33/21 księgi przechowywanych przedmiotów ujętych w spisie na k. 772:

z poz. 6-8, 12-16, 21 – nakazano zwrócić oskarżonemu R. Z.;

z poz. 17-19 – nakazano zwrócić R. B.;

z poz. 20 – nakazano zwrócić E. Z..

b) ujęte w wykazie DRZ na k. 759 pod nr DRZ od 246/21 do DRZ 259/21 na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2020 r. poz. 955) złożyć do depozytu Komendy Wojewódzkiej Policji w O..

Rzeczy zbędne dla postępowania nakazano zwrócić osobom uprawnionym.

W toku postępowania zabezpieczono także broń i amunicję niezwiązaną ze sprawą. Oskarżony miał na nią pozwolenie, lecz je utracił. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2020 r. poz. 955) Osoba, która utraciła uprawnienie do posiadania broni lub której unieważniono kartę rejestracyjną broni pneumatycznej, jest obowiązana niezwłocznie zbyć broń i amunicję do tej broni. Natomiast zgodnei z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2020 r. poz. 955)Jeżeli broń nie zostanie zbyta w terminie 30 dni, należy ją złożyć wraz z amunicją do depozytu właściwego organu Policji.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości. Oskarżony przez długi czas przebywa w areszcie śledczym, nie ma dochodów. Orzeczono karę pozbawienia wolności. Zatem istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie kosztów byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową.

1.Podpis

II K 134/21

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE