Sygn. akt VIII U 2444/21
UZASADNIENIE do całości wyroku
Decyzją z dnia 9 sierpnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że T. K. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od dnia 1 marca 2019 roku i dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 marca 2019 roku.
Analiza składanych przez ubezpieczonego do ZUS dokumentów rozliczeniowych wykazała, że od 1.03.2019 r. z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej ubezpieczony obliczył i rozliczył za siebie składki na ubezpieczenia społeczne jedynie za bardzo krótkie okresy pomiędzy wypłaconymi zasiłkami chorobowymi i zgłaszanymi przerwami wykonywania działalności gospodarczej. W ocenie ZUS świadczy to jedynie o chęci zachowania ciągłości ubezpieczenia społecznego i możliwości korzystania z prawa do wypłaty zasiłków z ubezpieczenia chorobowego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej przy bardzo niskich kwotach zapłaconych składek. Formalne posiadanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz rozliczanie i opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne miało - zdaniem organu rentowego jedynie na celu umożliwienie ubezpieczonemu korzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego.
(decyzja – k. 36-42 załączonych do sprawy akt organu rentowego)
Odwołanie od w/w decyzji wniósł T. K. zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej zmianę wskazując, że jest ona dla niego krzywdząca. Wnioskodawca wskazał, że jest właścicielem działki przy ul. (...) w Ł., którą kupił w maju 2017 roku i od tamtej pory cały czas ogłaszana jest w internecie jej oferta sprzedaży. Zdaniem skarżącego już samo ogłoszenie sprzedaży należy interpretować jako prowadzenie działalności gospodarczej w sposób ciągły i zorganizowany. Ponadto skarżący wskazał, że sporadycznie wykonywał również wizualizacje, animację i montaż filmów architektonicznych, a to że nie osiągał wysokich przychodów i dochodów wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności.
(odwołanie – k. 3-3 verte)
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie przytaczając argumentację jak w zaskarżonej decyzji.
(odpowiedź na odwołanie – k. 18-20)
Na rozprawie w dniu 12 maja 2022 roku sąd postanowił pominąć zgłoszone przez skarżącego w piśmie z dnia 11 maja 2022 roku wnioski dowodowe na postawie art. 235 2 § 1 pkt 2 k.p.c.
(postanowienie – rozprawa z dnia 12 maja 2022 roku e-protokół (...):06:02 – 00:06:15 – płyta CD – k. 186)
Na rozprawie w dniu 30 czerwca 2022 roku sąd postanowił pominąć zgłoszony przez pełnomocnika ZUS wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z opinii kardiologa i ortopedy na fakt tego czy w datach 5.03.2020 r. i 17.02.2020 r. wnioskodawca mógł uzyskać zdolność do pracy na jeden dzień i ponownie ją utracić następnego dnia na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 3,5 k.p.c.
(postanowienie – rozprawa z dnia 30 czerwca 2022 roku e-protokół (...):03:30 – 00:04:49 – płyta CD – k. 219)
Na rozprawie w dniu 30 czerwca 2022 roku pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
(rozprawa z dnia 30 czerwca 2022 roku e-protokół (...):00:17 – 00:03:30 – płyta CD – k. 219)
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny
Z danych zawartych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej wynika, iż T. K. posiada wpis w w/w ewidencji z następującymi danymi: data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej – 02.01.2011 r. , przeważająca działalność gospodarcza (kod (...)) – kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, w dniu 30.08.2021 r. zmiana danych we wpisie na działalność związaną z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych.
(wypis z (...) k. 24, k. 64 załączonych do sprawy akt organu rentowego)
Z tytułu prowadzenia w/w działalności skarżący zgłosił się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych tj. emerytalnego, rentowych, i wypadkowego oraz do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, a także do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 2.01.2011 r.
(okoliczność bezsporna)
Ubezpieczony w (...) zgłaszał zawieszenia prowadzenia działalności m.in. na okresy: od 1.02.2019 r. do 28.02.2019 r., od 18.03.2019 r. do 16.04.2019 r., od 18.04.2019 r. do 17.05.2019 r., od 19.11.2019 r. do 18.12.2019 r., od 20.12.2019 r. do 18.01.2020 r., od 8.08.2020 r. do 6.09.2020 r. , od 8.09.2020 r. do 7.10.2020 r., od 1.04.2021 r. do 30.04.2021 r., od 2.05.2021 r. do 31.05.2021 r.
(okoliczność bezsporna, karta zasiłkowa – k. 55-58, zestawienie zaświadczeń – k. 59-60)
Po dniu 28 lutego 2019 r. wnioskodawca wznawiał w (...) prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej od 1.03.2019 r. do 17.03.2019 r., na dzień 17.04.2019 r., od 18.05.2019 r. do 18.11.2019 r., na dzień od 19.12.2019 r., od 19.01.2020 r. do 7.08.2020 r., na dzień od 7.09.2020 r., od 8.10.2020 r. do 31.03.2021 r., na dzień 1.05.2021 r. oraz od 1.06.2021 r.
(okoliczność bezsporna, karta zasiłkowa – k. 55-58, zestawienie zaświadczeń – k. 59-60)
Przy prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca nie zgłaszał do ubezpieczeń pracowników, zleceniobiorców czy osób współpracujących.
(okoliczność bezsporna)
Po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego za okres od 18.01.2019 r. do 31.01.2019 r. już od następnego dnia tj. od 1.02.2019 r. wnioskodawca zgłosił zawieszenie prowadzenia działalności. Ponownie wnioskodawca zgłosił wznowienie prowadzenia działalności gospodarczej od 1.03.2019 r., a już od 2.03.2019 r. stał się niezdolny do pracy z powodu choroby.
(wykaz wypłaconych świadczeń – k. 18 verte – 20 załączonych do sprawy akt organu rentowego, karta zasiłkowa – k. 55-58, zestawienie zaświadczeń – k. 59-60, dokumentacja medyczna – k. 30, k. 68-70 verte, k. 90-134, k. 138-179 )
Wnioskodawca jest właścicielem działek inwestycyjnych zlokalizowanych na ul. (...) w Ł..
(wydruki ofert (...) – k. 12-17)
(...) 8 P. W., (...) S.C. w piśmie z dnia 3 czerwca 2022 roku wskazała, że współpracowała z wnioskodawcą w zakresie tworzenia animacji graficznej związanej z prowadzoną inwestycją.
(pismo – k. 192)
W toku postępowania wnioskodawca przedstawił następujące faktury:
1. Nr 3/03/2019 – data wystawienia : 01.03.2019 r. – wizualizacje architektoniczne;
2. Nr 1/6/2019 - data wystawienia: 18.06.2019 r. – przeniesienie licencji (...) 9 PRO;
3. Nr 1/02/2020- data wystawienia: 17.02.2020 r. – animacja architektoniczna;
4. Nr 2/03/2020 – data wystawienia: 05.03.2020 r. - wizualizacje architektoniczne;
5. Nr 1/03/2020 – data wystawienia : 05.03.2020 r. - wizualizacje architektoniczne;
6. Nr (...) – data wystawienia: 10.06.2020 r. – rata leasingowa;
7. Nr (...)UL – data wystawienia: 02.11.2021 r. – rata okresowa;
8. Nr (...)UL – data wystawienia: 01.10.2021 r. - rata okresowa;
9. Nr (...)UL – data wystawienia: 01.09.2021 r. – rata okresowa;
10. Nr (...)UL – data wystawienia: 02.08.2021 r. - rata okresowa;
11. Nr (...)UL – data wystawienia: 01.07.2021 r. – rata okresowa;
12. Nr (...) data wystawienia: 30.06.2021 r. – wstępny okres użytkowania;
13. Nr (...) – data wystawienia: 06.06.2021 r. – wstępna opłata leasingowa;
14. Nr (...) – data wystawienia: 10.06.2020 r. – rata leasingowa;
15. Nr (...) – data wystawienia: 10.04.2020 r. - rata leasingowa;
16. Nr (...) – data wystawienia: 10.02.2020 r. - rata leasingowa;
17. Nr (...) – data wystawienia: 10.01.2020 r. - rata leasingowa;
18. Nr (...) – data wystawienia: 10.12.2019 r. - rata leasingowa;
19. Nr (...) – data wystawienia: 21.10.2019 r. – opłata wstępna;
20. Nr 1/1/2020- data wystawienia: 19.01.2020 r. – wizualizacje i animacje architektoniczne;
21. Nr 2/02/2020- data wystawienia: 17.02.2020 r. – animacja architektoniczna;
22. Nr 01/03/2021 – data wystawienia: 05.03.2021 r. – animacja architektoniczna;
23. Nr 1/09/2020 – data wystawienia: 07.09.2020 r. – wizualizacje architektoniczne;
24. Nr 2/03/2019 – data wystawienia: 01.03.2019 r. - wizualizacje architektoniczne;
25. Nr (...) – data wystawienia: 01.03.2019 r. - wizualizacje architektoniczne;
(faktury – k. 6-11, k. 34- 47, k. 193-198, k. 204-214)
W 2019 r. wnioskodawca osiągnął przychód w wysokości 11 550,00 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 12 057, 40 zł, stratę w kwocie 507,40 zł. Natomiast za 2020 r. przychód wynosił 10 220,00 zł, koszty uzyskania przychodu 6 915,04 zł oraz dochód 3 304,96 zł. W 2021 r. wnioskodawca osiągnął przychód w wysokości 65 448,95 zł.
( PIT – 36L – k. 10, k. 12, pismo – k. 14 załączonych do sprawy akt organu rentowego, podatkowa księga przychodów i rozchodów – k. 76-87)
Z danych pozyskanych z Urzędu Skarbowego Ł. wynika, że od 2.01.2011 r. ubezpieczony figuruje jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie wg. (...): (...) KUPNO I SPRZEDAŻ NIERUCHOMOŚCI NA WŁASNY RACHUNEK.
Z danych z Urzędu Skarbowego Ł. wynika, że wnioskodawca figuruje od 6.07.2020 r. do 28.04.2021 r. jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą z formą opodatkowania: podatek dochodowy w wysokości 19 % pobierany od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
(pisma – k. 38 verte – 32 załączonych do sprawy akt organu rentowego)
Decyzją z dnia 20 sierpnia 2021 roku organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego za okresy: od 19-05-2019 do 30-06-2019, od 02-07-2019 do 31-08-2019, od 02-09-2019 do 18-11-2019, od 20-01-2020 do 16-02-2020, od 18-02-2020 do 04-03-2020, od 06-03-2020 do 08-04-2020, od 10-04-2020 do 10-05-2020, od 12-05-2020 do 26-06-2020, od 29-06-2020 do 25-07-2020, od 08-10-2020 do 25-10-2020, od 27-10-7.020 do 27-12-2020, od 29-12-2020 do 14-02-2021, od 17-02-2021 do 04-03-2021, od 08-03-2021 do 31-03-2021, od 01-06-2021 do 19-07-2021 oraz od 21-07-2021 do 22-08-2021 i zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z funduszu chorobowego za okresy: od 19-05-2019 do 30-06-2019, od 02-07-2019 do 31-08-2019, od 02-09-2019 do 18-11-2019, od 20-01-2020 do 16-02-2020, od 18-02-2020 do 04-03-2020, od 06-03-2020 do 08-04-2020, od 10-04-2020 do 10-05-2020, od 12-05-2020 do 26-06-2020, od 29-06-2020 do 25-07-2020, od 08-10-2020 do 25-10-2020, od 27-10-2020 do 27-12-2020, od 29-12-2020 do 14-02-2021, od 17-02-2021 do 04-03-2021 oraz od 08-03-2021 do 31-03-2021 w łącznej kwocie 37.231,46 zł oraz do zapłaty odsetek.
(kopia decyzji – k. 4-5)
Sąd dokonał następującej oceny materiału dowodowego i zważył, co następuje
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zawarte w aktach organu rentowego i aktach sprawy, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała.
Podkreślić należy też, że wnioskodawca mimo prawidłowego wezwania nie stawiał się na wyznaczone terminy rozprawy (17 lutego 2022 roku, 12 maja 2022 roku, 30 czerwca 2022 roku), pozbawiając się tym samym możliwości złożenia zeznań, a zatem możliwości dowodzenia swoich racji przed Sądem.
W ocenie Sądu o wykonywaniu działalności dającej tytuł ubezpieczenia nie świadczy fakt sporadycznego wykonywania pewnych czynności związanych z animacjami czy wizualizacjami architektonicznymi, czy też, jak podnosił w odwołaniu i kolejnych pismach procesowych skarżący, ogłaszaniu w internecie ofert sprzedaży działek inwestycyjnych. W ocenie Sądu, w kontekście całości zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności ustalonych rzeczywistych kwot uzyskiwanych przychodów począwszy od 2019 roku uznać należy, iż w/w czynności miały charakter incydentalny, zmierzający do uwiarygodnienia prowadzania działalności tym bardziej, że wnioskodawca był w badanym okresie na długookresowych zwolnieniach lekarskich i nigdy nie zatrudniał nikogo w swojej firmie, ani też nie upoważnił nikogo do dokonywania w jego imieniu czynności, związanych z działalnością.
W toku niniejszego postępowania przedłożone zostały wprawdzie faktury na okoliczność współpracy prowadzonej pomiędzy wnioskodawcą a K. D., czy spółką (...) W., (...) S.C. jednak zdaniem sądu nie stanowią one potwierdzenia faktycznego wykonywania przez skarżącego działalności gospodarczej.
Analiza okresów niezdolności do pracy oraz okresów zawieszenia działalności gospodarczej doprowadziła Sąd do wniosku, że ubezpieczony nie miał możliwości przygotowania i wykonania czynności, za które wystawiono faktury. Doświadczenie życiowe nakazuje bowiem zadać pytanie, kiedy i przez jaki okres wnioskodawca miałby przygotowywać animację graficzną inwestycji dla (...) 8, bądź wizualizację architektoniczną dla K. D., kiedy zapoznał się z projektem i w końcu kiedy kontaktował się ze zleceniodawcą skoro od 1.02.2019 r. do 28.02.2019 r. jego działalność była zawieszona, zaś fakturę wystawiono 1 marca 2019 roku. Musiałby zatem wykonać pracę wcześniej, albo wprowadzał ZUS w błąd i pomimo zawieszenia działalności albo zwolnień lekarskich po prostu pracował. Podobnie sytuacja dotyczy kolejnych okresów od 20-01-2020 do 16-02-2020, od 18-02-2020 do 04-03-2020, od 06-03-2020 do 08-04-2020 wnioskodawca był na zwolnieniach lekarskich, zaś fakturę wystawiono akurat jednego dnia przerwy tj. 05.03.2020 roku.
Podobnie jest z fakturą wystawioną w dniu 17.02.2020 roku, również za animację architektoniczną. Faktura została wystawiona akurat 1 dnia przerwy w zwolnieniach lekarskich, trwających od 20-01-2020 do 16-02-2020 i od 18-02-2020 do 04.03.2020 roku.
Należy także podkreślić, że od 19.11.2019 r. do 18.12.2019 r., od 20.12.2019 r. do 18.01.2020 roku wnioskodawca zgłosił przerwy w wykonywaniu działalności, a od 19-05-2019 do 30-06-2019, od 02-07-2019 do 31-08-2019, od 02-09-2019 do 18-11-2019 był na zwolnieniach lekarskich, zaś przed 19 maja 2019 roku zawieszał działalność od 18.03.2019 r. do 16.04.2019 r., od 18.04.2019 r. do 17.05.2019 roku. Brak jakichkolwiek dowodów na wykonywanie działalności gospodarczej w okresie od 1.03.2019 do 17.03.2019 roku
Podsumowując, od 18 marca 2019 do 6 marca 2020 roku (1 rok) wnioskodawca miałby prowadzić działalność gospodarczą jedynie przez 8 dni i to po jednym dniu w różnych miesiącach.
Tym samym nie sposób wnioskować, iż wnioskodawca prowadził systematycznie, w sposób ciągły, swoją działalność. Powyższe, nie ma bowiem nic wspólnego z ciągłą, zorganizowaną, działalnością, podejmowaną w celach zarobkowych. W ocenie Sądu, odwołujący się, podejmując czynności sporadyczne uprawdopodabniał tylko prowadzenie działalności gospodarczej na potrzeby uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Tym samym, uprawniona jest teza, iż zmierzał on jedynie do osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych.
Jednocześnie sąd pominął zgłoszone przez skarżącego wnioski dowodowe w postaci m.in. zapoznania się przez tutejszy sąd ze sprawą o sygn akt II C 105/11 w kontekście złozonych tam badań badań lekarskich przez biegłą dr. U. F. na podstawie 235 2 § 1 pkt 2 k.p.c. jako niestotnych dla rostrzygnięcia sprawy, a ponadto pominął zgłoszony przez pełnomocnika ZUS wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z opinii kardiologa i ortopedy na fakt tego czy w datach 5.03.2020 r. i 17.02.2020 r. wnioskodawca mógł uzyskać zdolność do pracy na jeden dzień i ponownie ja utracić następnego dnia na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 3,5 k.p.c. jako nieprzydatny oraz zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania. Zdaniem sądu zebrany w sprawie materiał był wystarczający do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu odwołanie podlega oddaleniu.
Decydujące znaczenie dla rozważenia zasadności stanowiska strony odwołującej miało rozstrzygnięcie kwestii, czy wnioskodawca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom/u: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od dnia 1 marca 2019 roku oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 marca 2019 roku.
Aby rozstrzygnąć powyższą kwestię, należy dokonać szczegółowej wykładni przepisów ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2022.0.1009.), zwanej dalej ustawą systemową.
Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 5 i art.12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu. Ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają dobrowolnie na swój wniosek (art.11 ust.2 ww. ustawy). Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art.12 ust.1 ww. ustawy).
Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, z wyjątkiem ust. 6a (art.8 ust.6 punkt 1 ww. ustawy).
Okres podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom określa przepis art.13 punkt 4 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności, zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. Dz. U. z 2019 r. , poz.1292). W orzecznictwie Sądu Najwyższego, jednolicie przyjmuje się, że wykonywanie tejże działalności, to rzeczywista działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 14 września 2007 r., III UK 35/07, LEX nr 483284; z dnia 18 lutego 2009 r., II UK 207/08, LEX nr 736738; z dnia 19 lutego 2009 r., II UK 215/08, LEX nr 736739; z dnia 19 lutego 2010 r., II UK 186/09, LEX nr 590235; z dnia 22 lutego 2010 r., I UK 240/09, LEX nr 585723; z dnia 18 listopada 2011 r., I UK 156/11, LEX nr 1102533).
Definicja działalności gospodarczej do 29 kwietnia 2018 r. była ujęta w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz. U. z 2017 r. , poz. 2168). Stosownie do tego przepisu działalnością gospodarczą była zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
W chwili obecnej art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców określa, iż działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.
W judykaturze powszechnie przyjętym jest pogląd, że podstawą do powstania obowiązku ubezpieczenia w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy jest faktyczne wykonywanie działalności pozarolniczej (art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), w tym gospodarczej, co oznacza, że prowadzenie tejże działalności – to rzeczywista działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (vide: wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 25 listopada 2005 r., I UK 80/05 OSNAPiUS 2006, nr 19-20, poz. 309; z dnia 14 września 2007 r., III UK 35/07; z dnia 18 lutego 2009 r., II UK 207/08; z dnia 19 lutego 2009 r., II UK 215/08; z dnia 19 lutego 2010 r., II UK 186/09; z dnia 22 lutego 2010 r. I UK 240/09; z dnia 18 listopada 2011 r., I UK 156/11).
Prowadzenie działalności gospodarczej o tyle stanowi tytuł podlegania ubezpieczeniom, o ile faktycznie ubezpieczony działalność tę wykonuje.
Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności, określonych czynności, w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności.
Samo stwierdzenie „prowadzi działalność” zakłada określony ciąg działań, a nie tylko pojedyncze czynności. Przedsiębiorcą jest więc tylko ten, kto wykonuje czynności powtarzalne i to w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanowią oderwanego świadczenia, czy też świadczeń określonych rzeczy lub usług. Tylko, jeżeli takie działania mają charakter gospodarczy lub zawodowy istnieją podstawy do uznania, że podejmujący je podmiot jest przedsiębiorcą (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 7 sierpnia 2006 r., I Acz 441/06, LEX nr 279953).
W ocenie Sądu Okręgowego, z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że stanowisko organu rentowego w kwestii faktycznego niewykonywania przez skarżącego działalności gospodarczej w spornym okresie tj. od dnia 1 marca 2019 roku jest uzasadnione. Świadczy o tym całokształt okoliczności sprawy. Wnioskodawca w spornym okresie podejmował pewne czynności ale miały one charakter jedynie epizodyczny i nie zmierzały do osiągnięcia zarobku. Analiza okresów zawieszania działalności oraz zwolnień lekarskich doprowadziła Sąd do wniosku, iż tak naprawdę trudno uznać z punktu widzenia ekonomicznego, że skarżący miałby prowadzić działalność gospodarczą do dnia wydania zaskarżonej decyzji jedynie w pojedynczych dniach i okresach: 01.03.2019 r, 17.04.2019 r., 18.05.2019 r., 1.07.2019 r., 1.09.2019 r., 19.12.2019 r., 19.01.2020 r., 17.02. 2020 r., 05.03.2020 r., 09.04.2020 r., 11.05.2020 r., 27.06.2020 r., 28.06.2020 r. oraz od dnia 26.07.2020 r. do 07.08.2020 r., 07.09.2020 r., 26.10.2020 r., 28.12.2020 r., od 15.02.2021 r. do 16.02.2021 r., 05.03.2021 r. do 7.03.2021 r., 01.05.2021 r. skoro przez pozostałą większość czasu jego działalność podlegała zawieszaniu, albo przebywał na zwolnieniach lekarskich. Tym samym w kontekście powyższego nie wiadomo kiedy odwołujący miałby realizować usługi o jakich jest mowa w przedstawionych przez niego fakturach. Co również istotne, gdy wnioskodawca przebywał na długotrwałych zwolnieniach lekarskich nikt nie prowadził w jego imieniu przedmiotowej działalności gospodarczej.
Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej. W przypadku przedsiębiorcy wpisanego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej i trwa do dnia wskazanego w tym wniosku albo we wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej albo do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego. Wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej następuje na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W przypadku zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej (art. 24 ust 1,2,4,7 ustawy z dnia z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców).
Samo zaś sporadyczne podejmowane działań nie świadczy o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej. Podkreślić w tym miejscu należy, że nawet dokonanie pojedynczych, okazjonalnych usług, ale bez istotnego zaangażowania sił i środków, bez organizacji i planowania, które by wskazywało na możliwość prowadzenia przez daną osobę usług, nie ma cech działalności gospodarczej, ponieważ podjętym przez wnioskodawcę działaniom nie można przypisać ani zawodowego, ani zarobkowego charakteru, ani też rzeczywistego, a nie tylko pozorowanego zamiaru uczestnictwa w obrocie gospodarczym, czego zaprzeczeniem są działania jednorazowe, okazjonalne. Prowadzenie działalności gospodarczej, powinno być bowiem działaniem konsekwentnym i przemyślanym, pod względem organizacyjnym, technicznym, ekonomicznym, finansowym, marketingowym, handlowym itd. Działania podjęte przez wnioskodawcę niewątpliwie nie odpowiadają powyższym warunkom. Zwłaszcza, że już w samym odwołaniu od zaskarżonej decyzji skarżący wskazywał, że sporadycznie wykonywał wizualizacje, animację i montaż filmów architektonicznych, a ponadto dokonał ogłoszenia sprzedaży w internecie należących do niego działek inwestycyjnych.
Odnośnie jeszcze przedłożonych przez wnioskodawcę faktur należy zauważyć, że część z nich została wystawiona w dniach, w których skarżący przebywał na zwolnieniach lekarskich. Faktura Nr (...) została wystawiona w dniu 18.06.2019 r., a faktura Nr (...) została wystawienia w dniu 10.06.2020 r.
Wszystkie powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że z założenia wynik finansowy działalności nie był istotny. Może też wskazywać na intencję (element subiektywny) nie tyle podjęcia i wykonywania zarobkowej działalności gospodarczej, lecz włączenia do systemu ubezpieczeń społecznych w celu uzyskania świadczeń (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 13 września 2016 r., I UK 455/15). Jednakże uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie może być jedyną przesłanką prowadzenia działalności gospodarczej. W takiej bowiem sytuacji prowadzenie działalności gospodarczej, a ściślej realizowanie jednego z aspektów tej działalności, czyli osiąganie zysku, polegałoby tylko na pozyskiwaniu świadczeń z ubezpieczenia społecznego.
W okolicznościach sprawy zachowanie wnioskodawcy świadczyło wyraźnie o zamiarze uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, zachowania ciągłości ubezpieczenia społecznego jednocześnie przy niskich kwotach opłaconych składek i braku rzeczywistego prowadzenia działalności gospodarczej.
Podsumowując Sąd przyjął za prawdziwe stanowisko organu rentowego, że wnioskodawca od dnia 1 marca 2019 roku faktycznie nie prowadził działalności gospodarczej, a co za tym idzie
nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. zasądzając od wnioskodawcy na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił zgodnie z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. , poz.265).
A.B.
odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji doręczyć wnioskodawcy.