Pełny tekst orzeczenia

1.Przewodniczący:

1.SSO Waldemar Majka

1.Protokolant:

1.Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 591/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z 11 kwietnia 2022 roku, sygnatura akt VI K 920/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

R. B.

Karalność oskarżonego

Informacja z KRK

1018

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów prawa materialnego mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia tj. art. 65 § 1 k.k.s. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności karno-skarbowej za popełnienie przestępstwa paserstwa akcyzowego, w sytuacji gdy w opisie czynu przypisanego oskarżonemu brak jest znamion tegoż przestępstwa w postaci ustaleń, iż ujawnione w magazynie papierosy, krajanka tytoniowa lub alkohol etylowy stanowią przedmiotu czynu zabronionego określonego w art. 63, 64 lub 73 k.k.s

obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. poprzez dowolną, sprzeczną z materią dowodową oraz zasadami logiki ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, przejawiającą się w przyjęciu, że wyroby akcyzowe zabezpieczone w toku postępowania przygotowawczego stanowią przedmiot czynu zabronionego z przepisu art. 63 k.k.s., podczas gdy prawidłowa ocena zgromadzonego materiału dowodowego nie pozwala na poczynienie jakichkolwiek ustaleń w przedmiocie pochodzenia zabezpieczonych wyrobów

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżonemu zarzucono i w efekcie przypisano przechowywanie wyrobów akcyzowych bez polskich znaków akcyzy. Tymczasem przepis art. 65 kks penalizuje obecnie zachowania polegające na nabywaniu, przechowywaniu, przewożeniu lub przesyłaniu wyrobów akcyzowych stanowiących przedmiot czynu zabronionego określonego w art 63-64,art. 69 § 1 lub 3, art. 69a, art. 73 lub art. 73a kks (przed zmianą kks odnosząc się do art.63-64 kks i art.73 kks) nie zaś, jak zarzucił to oskarżyciel publiczny „każdego tytoniu czy wyrobów alkoholowych nieoznaczonych znakami akcyzy” niezależnie od źródła jego pochodzenia.

W opisie czynu zarzuconego oskarżonemu w ramach znamion czynu zabronionego nie wskazano jakiego konkretnie czynu zabronionego zabezpieczony tytoń, papierosy i wyroby alkoholowe miał stanowić przedmiot, a jest to nieodzowne w zakresie treści zarzutu stawianego oskarżonemu, bowiem znamiona czynów do których odnosi się przepis art.65§1 kks są rodzajowo różne. Sąd I instancji nie poczynił ustaleń faktycznych w tym zakresie ani też nie wskazał tego w ramach czynu przypisanego oskarżonemu.

Sąd odwoławczy skorzystał z instytucji art.449a§1 kpk w zw. z art.113§1 kks, zaś sąd I instancji po uzupełnieniu uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazał, iż ujawnione w pomieszczeniach magazynowych przedmioty opisane w ramach czynu przypisanego oskarżonemu stanowiły przedmiot czynu zabronionego z art.63 kks i ciążył na nich obowiązek podatkowy (k.980 odwr.). W uzupełnionym uzasadnieniu wskazał również, iż nie ustalono w jaki sposób oskarżony wszedł w posiadanie zabezpieczonych u niego wyrobów akcyzowych i nie ma to znaczenia w aspekcie odpowiedzialności oskarżonego (k.983 odwr.) wskazując, iż nie ulega wątpliwości że „stanowią one przedmiot czynu zabronionego z art.63 kks” nie wskazując jednak o jaką postać przestępstwa wskazanego w tym przepisie chodzi i kiedy oraz w jakich okolicznościach zostało ono popełnione. Jak słusznie wywodzi apelujący „ art. 63 k.k.s. zawiera pięć rodzajów przestępstw skarbowych w typie podstawowym, pięć rodzajów typów uprzywilejowanych przestępstw skarbowych, gdzie znamieniem przywilejującym jest mała wartość należnego podatku akcyzowego, oraz pięć, adekwatnych w stosunku do podstawowych przestępstw, rodzajów wykroczeń skarbowych. Z uwagi na powyższe na Sądzie Rejonowym przy przypisywaniu oskarżonemu czynu z art. 65 § 1 k.k.s. ciążył obowiązek wskazania z jakiego czynu zabronionego z wymienionych w art. 63 § 1-5 k.k.s. pochodziły zabezpieczone towary akcyzowe, jednakże Sąd meriti ograniczył się jedynie do wskazania numeru artykułu w kodeksie karnym skarbowym, czego nie sposób uznać za wystarczające, zwłaszcza wobec faktu, iż nie uszczegółowiono chociażby wskazaniem opisowym, która z sytuacji określonych w art. 63 k.k.s. miała miejsce. Ma to o tyle ważkie znaczenie, że w wypadku czynu z art.63§2 kks przestępstwo to polega na sprowadzeniu na terytorium kraju wyrobów akcyzowych bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy i sprawca dopuszcza się również przemytu celnego (art. 86 § 1 k.k.s.), a przestępstwo to nie pozostaje w katalogu art.65§1 kks. Czyn zabroniony polega na przywiezieniu z zagranicy towaru bez jego przedstawienia organowi celnemu lub zgłoszenia celnego. Dochodzi tu do narażenia na uszczuplenie należności celnej. Skoro zatem przemytnik w takiej sytuacji nie ujawnia, że dokonany został import np. papierosów, które powinny być przedmiotem opodatkowania akcyzą oraz obowiązkiem uiszczenia cła i VAT, i nie dokonał zgłoszenia celnego, to działa w celu uchylenia się od opodatkowania. Działanie takie powoduje z kolei skutek w postaci narażenia VAT i akcyzy na uszczuplenie. Gdyby zatem przypisać oskarżonemu przechowywanie takich wyrobów akcyzowych, to już na etapie realizacji znamion czynu z art.63§2 kks doszłoby do narażenia na uszczuplenie akcyzy, a nie w wypadku działania oskarżonego. Przemytnik odpowiadałby również z art.54 kks, który również nie pozostaje w katalogu art.65§1 kks.

Aktualne w tym zakresie pozostaje orzecznictwo do art.291 kk. Do przypisania bowiem paserstwa niezbędne jest ustalenie znamion czynu określonego w ustawie karnej, za pomocą którego uzyskana została rzecz będąca przedmiotem przestępstwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z 6.08.1981 r., I KR 145/81, LEX nr 21915; Kodeks karny ..., oprac. K. Janczukowicz, s. 683, teza 22 do art. 215 k.k. z 1969 r.; zob. też wyrok SA w Warszawie z 22.05.2013 r., II AKa 120/13; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 16.05.2013 r., II AKa 298/12, LEX nr 1324731). W innym ujęciu podkreśla się, że „byt paserstwa uzależniony jest od dokonania wcześniej, przez inną osobę czynu zabronionego, w wyniku którego uzyskuje ona rzecz, to wymaga zaś poczynienia ustaleń, co do znamion określonego w ustawie karnej czynu, za pomocą którego uzyskana rzecz była następnie przedmiotem nabycia (wyrok Sądu Najwyższego z 10.02.2009 r., V KK 426/08). Również w aspekcie paserstwa skarbowego z art.65§1 kks istotne pozostaje ustalenie z jakiego przestępstwa wyroby akcyzowy pochodziły.

W niniejszym postępowaniu oskarżyciel publiczny nie zebrał i w konsekwencji nie przedstawił jakichkolwiek dowodów, pozwalających na ustalenie, że wyroby akcyzowe posiadane przez oskarżonego pochodzą z konkretnego przestępstwa skarbowego wymienionego w art.65§1 kks. Brak jest dowodów, że pochodzą od podmiotu, o jakim mowa w przepisie art. 63 § 3 kks. W efekcie tego zaniedbania, co słusznie podnosi apelujący obrońca, pochodzenie przedmiotowych wyrobów do dnia dzisiejszego jest niewiadome, a tylko w sferze spekulacji pozostają alternatywne założenia dotyczące pochodzenia z przemytu celnego albo nielegalnej produkcji krajowej. Słusznie wywodzi zatem apelujący obrońca, iż „powyższe okoliczności wyraźnie wskazują, iż Sąd Rejonowy nie miał pewności, z którego z czynów zabronionych z art. 63 § 1-5 k.k.s. pochodziły zabezpieczone wyroby. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż nie jest przy tym tak, jak wskazano w uzupełnieniu uzasadnienia wyroku, iż „nie ma konieczności dowodzenia, z jakiego konkretnie źródła pochodziły krajanka tytoniowa, papierosy i wyroby alkoholowe, które przechowywał oskarżony, ani na jakiej konkretnie podstawie doszło do ich nabycia". Takie rozumowanie Sądu jest u podstawy obarczone błędem i stoi w rażącej sprzeczności z treścią art. 65 § 1 k.k.s. Przepis ów nie przewiduje bowiem kryminalizacji zachowania polegającego na nabywaniu, przechowywaniu, przewożeniu, przesyłaniu lub przenoszeniu wyrobów akcyzowych, które stanowiły przedmiot innego czynu przestępnego, aniżeli wprost wymienione w jego treści. Należy z tego wyciągnąć wniosek, iż po pierwsze w opisie czynu zarzucanego sprawcy przestępstwa z art. 65 k.k.s. konieczne jest wskazanie, jako elementu znamienia przedmiotowego, faktu, iż przedmiotem zarzucanego paserstwa był wyrób akcyzowy pochodzący z czynu zabronionego z art. 63-64, art. 69 § 1 lub 3, art. 69a, art. 73 lub art. 73a. Ponadto zaś okoliczność ta powinna znajdować odzwierciedlenie w przeprowadzonym przez Sąd postępowaniu dowodowym i zostać wskazana w uzasadnieniu wydanego w sprawie rozstrzygnięcia, czego w sprawie Sąd I instancji niewątpliwie zaniechał. Samo zaś przechowywanie (posiadanie) przez oskarżonego krajanki tytoniowej, papierosów i alkoholu etylowego, bez możliwości ustalenia, że pochodziły z któregoś z czynów wymienionych w art. 65 § 1 k.k.s., skutkuje brakiem możliwości przypisania oskarżonemu odpowiedzialności na podstawie tegoż przepisu”.

Biorąc pod uwagę fakt, że apelację wniesiono jedynie na korzyść oskarżonego zaś przypisany mu czyn nie zawiera wszystkich koniecznych ustawowych znamion czynu zabronionego powoduje to określone konsekwencje w postępowaniu odwoławczym w wypadku wniesienia apelacji jedynie na korzyść oskarżonego, co i ma miejsce. Do istotnych bowiem elementów opisu czynu zabronionego należą wskazania dotyczące podmiotu czynu, rodzaju atakowanego dobra, czasu, miejsca i sposobu popełnienia czynu oraz jego skutków. Uzupełnienie sentencji orzeczenia (opisu czynu przypisanego) podlega ograniczeniom wynikającym z treści art. 434 § 1 k.p.k. oraz art. 443 k.p.k. Brak zaskarżenia orzeczenia na niekorzyść powoduje, iż tego opisu nie można uzupełnić określeniami, które nie znalazły się w opisie czynu przypisanego oskarżonemu lub domniemaniem faktycznym (podzielając pogląd prawny wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z 30 września 2021 roku, LEX nr 3259113). Koniecznym zatem stało się uniewinnienie oskarżonego od zarzutu popełnienia przypisanego mu czynu wobec braku znamion czynu zabronionego w ramach czynu przypisanego oskarżonemu oraz niemożnością dokonania zmian w tym zakresie na niekorzyść oskarżonego, a to ze względu na kierunek zaskarżenia jedynie na korzyść oskarżonego. Zakazem bezpośrednim reformationis in peius, określonym w art. 434 § 1 k.p.k., objęte są zmiany na niekorzyść oskarżonego w jakimkolwiek zakresie, w relacji do wyroku wydanego wobec niego w I instancji, a także niezależnie od tego, w jakim miejscu zostały dokonane. Wykluczone jest zatem dokonanie wbrew treści art. 434 § 1 k.p.k. niekorzystnych dla oskarżonego zmian zarówno w części dyspozytywnej wyroku sądu odwoławczego, jak również w jego części motywacyjnej, w tym także w ramach ustaleń faktycznych (podzielając pogląd prawny wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z 30 kwietnia 2021 roku, I KK 55/19).

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od

popełnienia zarzucanego mu czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek zasadny wobec braku w ramach czynu przypisanego oskarżonemu wszystkich znamion przestępstwa z art.65§1 kks

3.2.

obraza przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia a to:

a) art. 410 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez oparcie rozstrzygnięcia jedynie na wybiórczych elementach ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego i nie odniesienie się przy wydawaniu rozstrzygnięcia do informacji wynikających z:

- opinii Komendy Wojewódzkiej Policji we W. z przeprowadzonych badań z zakresu chemii z dnia 16 grudnia 2019 r.} iż zabezpieczone próbki alkoholu etylowego wskazują na możliwość przeznaczenia tegoż alkoholu wyłączanie do zastosowań technicznych;

- pisma (...) we W. z dnia 28 lutego 2020 r., iż zabezpieczone próbki alkoholu etylowego nie pozwalają jednoznacznie stwierdzić czy jest to alkohol etylowy całkowicie skażony przeznaczony do celów technicznych czy też jest to alkohol etylowy czysty;

b) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez dowolną niezgodną z zasadami doświadczenia życiowego oraz logiki ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nieopartą na całokształcie ujawnionych w sprawie okoliczności i dokonaną bez rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego polegającą na uznaniu, iż umowa najmu z dnia 14 listopada 2019 r. stworzona została na użytek procesu a wyjaśnienia R. B. nie zasługują na wiarę w zakresie w jakim utrzymywał on, że podnajął część magazynu D. G., a co za tym idzie zabezpieczone przez organy ścigania przedmioty przechowywyane były w magazynie przez tegoż podnajmującego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodnie z art.436 kpk w zw. z art.113§1 kks Sąd może ograniczyć rozpoznanie środka odwoławczego tylko do poszczególnych uchybień, podniesionych przez stronę lub podlegających uwzględnieniu z urzędu, jeżeli rozpoznanie w tym zakresie jest wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne lub bezprzedmiotowe dla dalszego toku postępowania.

Uwzględnienie zarzutów opisanych w części 3.1. niniejszego uzasadnienia w sytuacji wniesienia apelacji jedynie na korzyść oskarżonego i co za tym idzie niemożność uchylenia zaskarżonego wyroku celem poczynienia dodatkowych ustaleń faktycznych na niekorzyść oskarżonego czyni zbędnym odnoszenie się szczegółowe do pozostałych zarzutów apelacji.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od

popełnienia zarzucanego mu czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów wskazanych w części 3.1.

3.3.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mogący mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia polegający na:

a)  nieustaleniu, iż R. B. podnajął D. G. część lokalu
znajdującego się w J. przy ul (...);

b)  nieustaleniu, iż D. G. przechowywał w pomieszczeniach
znajdujących się w J. przy ul (...) worków z krajanką
tytoniową oraz 50.000 sztuk papierosów;

c)  ustaleniu, iż w 558 pojemnikach plastikowych o pojemności 5 litrów
znajdujących się w J. przy ul (...) znajdował się alkohol
etylowy będący przedmiotem przestępstwa paserstwa akcyzowego tj. podlegający
opodatkowaniu stawką akcyzy określoną w ustawie o podatku akcyzowym

d) ustaleniu, iż przechowywanie zabezpieczonego przez organy ścigania alkoholu etylowego naraziło kwotę podatku akcyzowego na uszczuplenie w kwocie 10.044,61 zł

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodnie z art.436 kpk w zw. z art.113§1 kks Sąd może ograniczyć rozpoznanie środka odwoławczego tylko do poszczególnych uchybień, podniesionych przez stronę lub podlegających uwzględnieniu z urzędu, jeżeli rozpoznanie w tym zakresie jest wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie pozostałych uchybień byłoby przedwczesne lub bezprzedmiotowe dla dalszego toku postępowania.

Uwzględnienie zarzutów opisanych w części 3.1. niniejszego uzasadnienia w sytuacji wniesienia apelacji jedynie na korzyść oskarżonego i co za tym idzie niemożność uchylenia zaskarżonego wyroku celem poczynienia dodatkowych ustaleń faktycznych na niekorzyść oskarżonego czyni zbędnym odnoszenie się szczegółowe do pozostałych zarzutów apelacji.

Godzi się jednak zauważyć, iż w aspekcie przypisanego oskarżonemu narażenia na uszczuplenie podatku akcyzowego – zgłoszenie do opodatkowania przedmiotu działalności przestępczej zarzucanej oskarżonemu (przedmiotów pochodzących z przestępstwa) prowadziłoby do samooskarżenia gdyby oskarżony informował organy podatkowe w celu uiszczenia akcyzy z tytułu nabycia wyrobów akcyzowych od sprawcy jednego z przestępstw wymienionych w art.65§1 kks, który z racji popełnienia przestępstwa z tego obowiązku się nie wywiązał.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od

popełnienia zarzucanego mu czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych w części 3.1.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z 11 kwietnia 2022 roku, sygnatura akt VI K 920/20

odnośnie oskarżonego R. B. w punktach II, IV,V i VII dyspozycji.

Zwięźle o powodach zmiany

W czynie przypisanym oskarżonemu brak znamion czynu zabronionego, co skutkować musiało uniewinnieniem oskarżonego w braku apelacji na niekorzyść oskarżonego.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego uzasadnia przepis art.636§1 kpk i art.632 pkt 2 kpk w zw. z art.113§1 kks.

7.  PODPIS

SSO Waldemar Majka

1.11. 

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z 11 kwietnia 2022 roku, sygnatura akt VI K 920/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana