Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 64/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śl. z dnia 21 listopada 2022r. sygn. akt II K 619/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Na podstawie art. 427§1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 4 k.p.k. zarzucił wyrokowi rażącą łagodność orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych za czyny z art. 244 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i art. 178§4 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. jak i kary łącznej podczas gdy uwzględnienie i należyte rozważenie przez Sąd wszystkich okoliczności wpływających na wymiar kary, w tym zwłaszcza dużej ilości popełnionych przez oskarżonego przestępstw, ich rodzaju wskazuje, iż kary jednostkowe jak i kara łączna wymierzone przez Sąd nie spełniają swojej roli prewencyjnej i nie czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rażąca niewspółmierność kary w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. zachodzi wówczas, gdy orzeczona kara bądź suma zastosowanych kar zasadniczych i środków karnych wymierzonych przez sąd za przypisane oskarżonemu przestępstwo nie uwzględnia należycie stopnia szkodliwości społecznej czynów oraz nie realizuje w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma uczynić w stosunku do osoby skazanej. Innymi słowy, tylko wtedy można uznać, że przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona, jeśli z punktu widzenia nie tylko sprawcy, ale i ogółu społeczeństwa, kara jawi się jako niesprawiedliwa, zbyt drastyczna, przynosząca nadmierną dolegliwość.

Oczywistym jest, iż zmiana kary w instancji odwoławczej nie może następować w każdym przypadku, lecz wyłącznie wówczas, gdy kara orzeczona nie daje się akceptować z powodu różnicy między nią a kara sprawiedliwą, różnicy o randze zasadniczej, rażącej.

Rażąca niewspółmierność kary jest uchybieniem w zakresie konsekwencji prawnych czynu, a zatem realnie można o niej mówić wówczas, gdy suma zastosowanych kar i środków karnych, wymierzonych za popełnione przestępstwo, nie odzwierciedla należycie stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz nie zapewnia spełnienia celów kary. Ponadto, orzeczona kara lub środek karny mogą być uznane za niewspółmierne, gdy nie uwzględniają w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnionego czynu, jak i osobowości sprawcy ( wyrok SN z dnia 30.06.2009r. sygn. akt WA 19/09, OSNwSK 2009/1/1255 ).

W innym swoim wyroku Sąd Najwyższy stwierdza, że rażąca niewspółmierność kary występuje wtedy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyraźną i oczywistą, a więc niedającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą ( zasłużoną ). Przesłanka rażącej niewspółmierności kary jest spełniona tylko wtedy, gdy na podstawie ustalonych okoliczności sprawy, które powinny mieć decydujące znaczenie dla wymiaru kary, można przyjąć, iż zachodzi wyraźna różnica między karą wymierzoną a karą, która powinna zostać wymierzona w wyniku prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary oraz zasad ukształtowanych przez orzecznictwo ( wyrok SN z dnia 22.10.2007r. sygn. akt SNO 75/07, LEX nr 569073 )

Oczywistym jest, że cele prewencji indywidualnej – wychowawcze i zapobiegawcze - które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego mają zwykle prymat przed innymi, zwłaszcza negatywną prewencją generalną polegającą na wymierzaniu nadmiernie surowych sankcji. Sankcja sprawiedliwa nie powinna zatem wykraczać poza rzeczywistą potrzebę, właściwa reakcja karna to reakcja celowa, uwzględniająca wszystkie elementy decydujące o jej rodzaju i wymiarze, sprawiedliwa i akceptowana społecznie.

Zdaniem Sądu Odwoławczego w kontekście przeanalizowanych i wyeksponowanych przez Sąd meriti wszystkich istotnych okoliczności wpływających na wymiar orzeczonych kar pozbawienia wolności, determinujących ocenę w zakresie stopnia winy, jak i stopnia szkodliwości społecznej, tj. rodzaju i charakteru naruszonych przez oskarżonego dóbr chronionych prawem, nieusprawiedliwionych motywów działania - jazda pod wpływem substancji psychotropowych w trakcie dnia, w terenie zabudowanym, siedmiokrotne kierowanie samochodem wbrew zakazowi - czy też okoliczności dotyczących oskarżonego, in concreto dotychczasowego sposobu życia wyrażającego się uprzednią wielokrotną karalnością - był dotychczas karany 7 razy, w tym dwukrotnie za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a niniejszego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa - wymierzone mu kary jednostkowe za przestępstwa z art. 244 k.k. i art. 178a§4 k.k. po . 6 miesięcy pozbawienia są karami rażąco, niewspółmiernie łagodnymi. Są to kary niewiele przekraczające dolny ustawowy próg zagrożenia i z uwagi na wyżej już wskazane okoliczności z cała pewnością nie spełniają wymogów prewencyjnego oddziaływania kary. Podobnie należy ocenić wymierzoną oskarżonemu karę łączną – 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu:

- za czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z art. 178a§4 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. kary 2 lat pozbawienia wolności,

- wymierzenie kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyżej już wskazano powody, dla których sąd odwoławczy uwzględnił zarzut apelacji wywiedzionej przez Prokuratora. Z tego też powodu wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie mu kar wyższych niż te orzeczone przez sąd I instancji zasługiwał na uwzględnienie, choć nie w wysokości zaproponowanej przez autora apelacji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o sprawstwie i winie oskarżonego odnośnie zarzucanych mu czynów a także kara orzeczona za czyn z art. 284§2 k.k.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W powyższym zakresie wyrok nie został zaskarżony a sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do ingerencji w tej części z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Podwyższenie kary orzeczonej za czynny z art. 244 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. z 6 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Podwyższenie kary orzeczonej za czyn z art. 178a§4 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. z 6 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku pozbawienia wolności

Orzeczenie kary łącznej w wymiarze 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Powyżej już przedstawiono powody uznania zarzutu apelacji za zasadny. W ocenie sądu odwoławczego wymierzone za przestępstwa z art. 244 k.k. i in. oraz z art. 178a§1 k.k. i in. kary odpowiednio 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 1 roku pozbawienia wolności są karami, które w pełni realizują dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53§1 i 2 k.k. z jednej strony uzmysłowią, niepoprawnemu sprawcy, ponownie wchodzącemu w konflikt z prawem nieopłacalność takiego zachowania a z drugiej wykażą społeczeństwu konieczność ponoszenia surowych konsekwencji powrotu do przestępstwa i będą wystarczająco odstraszające.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

W związku z tym, że apelacja wywiedziona przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego okazała się skuteczna na podstawie art. 627k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze Sąd Okręgowy obciążył oskarżonego wymierzając mu opłatę w kwocie 400zł. za obie instancje – art.2 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie w części dotyczącej wymierzenia oskarżonemu rażąco łagodnych kar jednostkowych oraz kary łacznej

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana