Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 maja 2024 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia (del.) Agnieszka Onichimowska

Protokolant: Maksymilian Obrębski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 maja 2024 roku w Warszawie

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. K. i B. K.

o zapłatę

1.  zasądza solidarnie od pozwanych P. K. i B. K. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 315.810,53 (trzysta piętnaście tysięcy osiemset dziesięć i 53/100) złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 250.242,12 (dwieście pięćdziesiąt tysięcy dwieście czterdzieści dwa i 12/100) złotych od dnia 08 listopada 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza solidarnie od pozwanych P. K. i B. K. na rzecz powoda Banku (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 26.608,00 (dwadzieścia sześć tysięcy sześćset osiem i 00/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwota 10.800,00 (dziesięć tysięcy osiemset 00/100) złotych, tytułem zwrotu kosztów procesu.

sędzia (del.) Agnieszka Onichimowska

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 listopada 2018 roku (data stempla pocztowego) powód (...) Bank S.A. w W. (obecnie Bank (...) S.A. w W.) wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i zasądzenie solidarnie od pozwanych P. K., B. K. oraz A. K., z ograniczeniem odpowiedzialności A. K. do nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę gruntu nr (...) położoną w J. ul. (...) dla której Sąd Rejonowy w Jaworznie V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...), obciążonej hipoteką na rzecz powoda (...) Bank S.A. kwoty 315.810,53 złotych wraz z odsetkami od dnia 08.11.2018 r. do dnia zapłaty liczonymi od kwoty niespłaconego kapitału tj. 250.242,12 zł w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 03.10.2016 r. (...) Bank S.A. zawarł z kredytobiorcą - P. K., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...), umowę kredytu „(...)” na łączną kwotę 250.242,12 zł. Zabezpieczeniem spłaty kredytu była hipoteka do kwoty 425.411,60 zł wpisana w księdze wieczystej KW nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Jaworznie V Wydział Ksiąg Wieczystych, na zabudowanej działce gruntu nr (...) o powierzchni 2.008,00 m2 położonej przy ul. (...) w J. należącej do A. K.. Powód wskazał również że w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności, pomiędzy (...) Bank S.A. a B. K. (poręczyciel) została zawarta w dniu 03.10.2016 r. umowa poręczenia nr (...) zgodnie z którą poręczyciel nieodwołalnie il bezwarunkowo zobowiązał się względem Banku wykonać wszelkie zobowiązania za Dłużnika wynikające z umowy kredytu w przypadku, gdy Dłużnik nie wykona ciążących na nim zobowiązań w terminie i na warunkach określonych w umowie. Powód wyjaśnił ponadto, że kredytobiorca po otrzymaniu kwoty kredytu, dokonał tylko wpłaty jednej raty w dodatku w wysokości odbiegającej od przyjętego przez strony harmonogramu spłaty, a następnie całkowicie zaprzestał spłat, co powodowało naliczanie przez powoda odsetek karnych od należności przeterminowanych. W związku z wystąpieniem opóźnień w terminowym spłacaniu rat kredytu, powód wzywał pozwanych (kredytobiorcę i poręczyciela) do spłaty zadłużenia kierując do nich w dniu 01.02.2017 r. ostateczne wezwanie do zapłaty w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania niniejszego wezwania pod rygorem wypowiedzenia ww. umowy oraz skierowania sprawy do windykacji z jednoczesną informacją o możliwości ubiegania się o restrukturyzację zadłużenia poprzez zmianę określonych w umowie warunków lub terminów spłaty kredytu. Z uwagi na fakt, iż pozwani nie dokonali spłaty w wyznaczonym terminie, powód skierował do Pozwanych wypowiedzenie umowy (pozew k. 4-10)

Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2019 r. Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił pozew w stosunku do pozwanego A. K., z uwagi na śmierć tego pozwanego w dniu 27 stycznia 2018 r. (postanowienie k. 88)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 30 listopada 2020 r. (sygn. akt XXV Nc 223/20) Sąd Okręgowy w Warszawie uwzględnił powództwo w całości w stosunku do pozwanych P. K. i B. K. ( nakaz zapłaty – k. 111)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwani, reprezentowani przez pełnomocnika profesjonalnego wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że powództwo jest bezzasadne, bowiem nie nastąpiło skuteczne wypowiedzenie umowy kredytowej. Wezwanie do zapłaty przed wypowiedzeniem umowy zostało nadane na adres, który w dacie ich nadania nie stanowił adresu miejsca zamieszkania pozwanej B. K.. B. K. zamieszkuje bowiem pod adresem (...) J., ul. (...). Korespondencja kierowana do B. K. została odebrana przez jej małżonka P. K., który w dacie odbioru korespondencji nie był dorosłym domownikiem, bowiem strony nie zamieszkiwały wspólnie. Strony pozostawały wówczas w separacji faktycznej i nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego. Wyjaśniono przy tym, iż pozwany P. K. nie przekazywał pozwanej B. K. jakichkolwiek informacji związanych z wezwaniami do zapłaty oraz wypowiedzeniem umowy kredytowej. ( sprzeciw k. 123 – 124)

Do czasu zamknięcia rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 03 października 2016 r. P. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...), zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą w W., umowę Kredytu „(...)” o numerze (...) W ramach przedmiotowej umowy kredytodawca udzielił kredytu w kwocie 250.242,12 zł z przeznaczeniem na cel operacyjny (finansowanie bieżącej działalności gospodarczej) w kwocie 250.000,00 zł oraz na opłatę za ustanowienie zabezpieczeń prawnych w kwocie 242,12 zł. Spłata kredytu miała nastąpić w ciągu 120 miesięcy, od dnia spłaty pierwszej raty zgodnie z Harmonogramem Spłat, przy równych miesięcznych ratach kapitałowo odsetkowych. Oprocentowanie kredytu było zmienne, stanowiło sumę marży Kredytowej i stawki referencyjnej 3M WIBOR (§5 ust. 1 części ogólnej umowy) i w dniu sporządzenia umowy kredytu wynosiło 8,50% (ust. VII pkt 11 części szczególnej umowy). Stawka referencyjna WIBOR 3M miała ulegać zmianie w okresach 3-mlesięcznych pod warunkiem zmiany o przynajmniej 10 punktów bazowych w stosunku do stawki referencyjnej poprzednio obowiązującej dla danej waluty. (§ 5 ust. 2). Bank miał naliczać odsetki za każdy dzień korzystania przez Kredytobiorcę z Kredytu począwszy od dnia wypłaty Kredytu aż do dnia spłaty włącznie w wysokości 1/360 stopy procentowej mającej zastosowanie w danym dniu do Kredytu (§ 5 ust. 8). W przypadku nie spłacenia przez Kredytobiorcę w terminie wierzytelności Banku z tytułu Umowy Kredytu po upływie okresu wypowiedzenia Umowy, niespłacona kwota stawała się zadłużeniem przeterminowanym, w tym kwota kapitału jako kapitał przeterminowany. Od zadłużenia przeterminowanego Bank miał naliczać odsetki w wysokości określonych w przepisach prawa maksymalnych odsetek za opóźnienie ( (§ 5 ust. 10 umowy, pkt VII ppkt 12 Regulaminu Kredytowania).

Zgodnie z § 8 Umowy Bank miał prawo wypowiedzieć Umowę Kredytu z zachowaniem 30-dnlowego okresu wypowiedzenia, a w razie zagrożenia upadłością Kredytobiorcy z zachowaniem 7-dniowego okresu wypowiedzenia (ust. 2) m. in. w przypadku:

a) niedotrzymania przez Kredytobiorcę któregokolwiek z warunków udzielenia Kredytu;

b) niewykonania lub nieterminowego regulowania przez Kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, w szczególności w przypadku, gdy Kredytobiorca zalega w całości lub części z zapłatą dwóch rat Kredytu i pomimo wezwania do zapłaty nie spłaci zaległości w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. (ust. 1 pkt a i b). Okres wypowiedzenia miał liczyć się od dnia doręczenia przez Bank przesyłki listowej zawierającej oświadczenie o wypowiedzeniu Umowy Kredytu (ust. 4). W świetle zapisów Umowy Kredytobiorcy ponosili solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z Umowy Kredytu (§ 1 ust. 2 części szczegółowej Umowy).

W myśl § 9 ust. 4 lit. b) ppkt. II Umowy (części ogólnej) kredytobiorca zobowiązał się do wskazywania każdorazowo nowego adresu do doręczeń na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W przypadku braku wskazania właściwego adresu - ostatnio wskazany adres do doręczeń miał być adresem właściwym dla miejsca zamieszkania Kredytobiorcy w postępowaniu sądowym. Zgodnie z § 9 ust. 4 lit. b) ppkt. III Umowy (części ogólnej) – kredytobiorca zobowiązał się do wskazywania o informowania Banku o każdej zmianie swoich danych osobowych lub poręczyciela, w szczególności o zmianie stanu cywilnego adresu zameldowania na pobyt stały i czasowy adresu zamieszkania, poczty elektronicznej (e-mail), numeru telefonu. W myśl zapisów § 13 Umowy integralną część Umowy Kredytu stanowiły załączniki w postaci: Regulaminu Kredytowania (...) Bank S.A., Tabeli Opłat i Prowizji (...) Bank S.A., Dyspozycji Uruchomienia Środków, Oświadczenia o ryzyku stopy procentowej. W treści Umowy jako adres korespondencyjny i adres siedziby Kredytobiorcy wskazano: ul (...),(...)-(...) J.. Adres ten został wskazany w umowie również jako adres zamieszkania poręczyciela B. K..

Dowód: umowa kredytu – k. 23-26, (...) Bank S.A. (dla przedsiębiorców) – k. 69-75

W dni 03 października 2016 r. B. K. zawarła z (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę poręczenia nr (...). Umowa została zawarta w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności przysługujących Bankowi z tytułu kredytu w kwocie 250.242,12 zł udzielonego P. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) (kredytobiorcy) przez Bank na podstawie Umowy (...) nr (...) z dnia 30 września 2016 r (Umowa Kredytu") wraz z należnymi odsetkami prowizjami, opłatami i kosztami z nimi związanymi (Wierzytelności Zabezpieczone) (§ 1)

W § 2 Umowy poręczenia wskazano, że Poręczyciel nieodwołalnie i bezwarunkowo zobowiązuje się względem Banku wykonać wszelkie zobowiązania za Dłużnika wynikające z Umowy Kredytu w przypadku, gdy Dłużnik nie wykona ciążących na nim zobowiązań w terminie i na warunkach określonych w Umowie Kredytu (ust. 1) Poręczyciel poręczał w całości za zobowiązania Dłużnika wynikające z Umowy kredytu (ust. 2). Poręczycie zostało zaś udzielone bezterminowo (ust. 3).

W § 4 Umowy stwierdzono, że w wypadku opóźnienia Dłużnika w wykonaniu zobowiązań wobec Banku wynikających z Umowy (...) Bank prześle Dłużnikowi wezwanie do zapłaty w formie pisemnej pod rygorem nieważności i zawiadomi o tym fakcie w formie pisemnej Poręczyciela. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego Dłużnikowi terminu Bank może zaś żądać od Poręczyciela spełnienia świadczenia w całości (ust. 1)

W § 6 Umowy poręczenia stwierdzono, że Poręczyciel zobowiązany jest do wskazywania każdorazowo nowego adresu do doręczeń na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W przypadku zaś braku wskazania właściwego adresu - ostatnio wskazany adres do doręczeń miał być adresem właściwym dla miejsca zamieszkania Poręczyciela w postępowaniu sądowym (ust. 3). Jednocześnie w Poręczyciel wskazał w treści Umowy poręczenia jako swój adres do doręczeń: ul (...), (...)-(...) J. (ust. 4).

Dowód: umowa poręczenia – k. 30-30v

W dniu 04 października 2016 r. kredytodawca przekazał jednorazowo środki kredytu na wskazany rachunek bankowy.

Dowód: umowa kredytu – k. 23-26, dyspozycja uruchomienia środków do umowy kredytu -k. 31, historia rachunku – k. 32-33

Kredytobiorca w ramach spłaty kredytu dokonał jedynie jednej wpłaty w dniu 21 listopada 2016 r. na kwotę 166,83 zł, a następnie całkowicie zaprzestał spłat.

Dowód: historia rachunku – k. 32-33, okoliczność niezaprzeczona

Wobec zaległości w spłacie kredytu Kredytodawca pismem z dnia 01 lutego 2017 r. skierowanym do Kredytobiorcy – P. K. oraz poręczyciela – B. K., Bank wezwał do natychmiastowego uregulowania zadłużenia w kwocie 8.693,99 zł w terminie 14 dni roboczych pouczając, że brak wpłaty w wyznaczonym terminie spowoduje wypowiedzenie umowy, a w konsekwencji postawienie w stan natychmiastowej wymagalności całej należności w kwocie 250.242,12 zł wraz z odsetkami naliczonymi do dnia spłaty oraz wszelkimi kosztami. Jednocześnie kredytodawca pouczył o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

Wezwania zostały skierowane na adres ul. (...), (...)-(...) J.. Wezwania adresowane do kredytobiorcy zostały odebrane w dniach 13 lutego 2017 r. (osobiście) oraz 08 lutego 2017 r. (syn). Wezwanie dla poręczyciela – B. K. odebrał P. K. w dniu 13 lutego 2017 r.

Dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 35, 38, k. 41, potwierdzenie odbioru – k. 37, 40,
k. 43.

Wobec nieuregulowania zaległości w spłacie kredytu, kredytodawca pismem z dnia 14 marca 2017 r. skierował do kredytobiorcy – P. K. oraz poręczyciela – B. K. oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu, z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, wskazując, że brak spłaty przeterminowanego zadłużenia w kwocie 12.051,16 zł w terminie 30 dni spowoduje, że cała należność kapitałowa w kwocie 250.242,12 zł stanie się natychmiast wymagalna wraz z należnymi odsetkami. Oświadczenie zostało wysłane do kredytobiorcy oraz poręczyciela na adres ul. (...), (...)-(...) J.. Oświadczenie adresowane do kredytobiorcy zostało odebrane w dniu 27 marca 2017 r. (osobiście). Oświadczenie adresowane do poręczyciela odebrał P. K. w dniu 27 marca 2017 r. P. K..

Dowód: oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy – k. 44, k. 47, potwierdzenie odbioru – k. 46, k. 49

W związku z wypowiedzeniem umowy kredytu i postawieniem całej należności w stan wymagalności pismem z dnia 15 listopada 2017 r. Bank wezwał kredytobiorcę oraz poręczyciela do spłaty na wskazany rachunek w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania całości całego wymagalnego zadłużenia w kwocie 280.971,28 zł. Oba wezwania zostały skierowane na adres ul. (...), (...)-(...) J.. Wezwania adresowane do kredytobiorcy zostało odebrane w dniu 30 listopada 2017 r. (osobiście). Wezwanie dla poręczyciela – B. K. odebrał P. K. w dniu 30 listopada 2017 r.

Dowód: ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty – k. 51, k. 54, potwierdzenie odbioru – k. 53, k. 56

Z uwagi na brak spłaty zobowiązania, Bank wystawił w dniu 08 listopada 2018 r. Wyciąg z ksiąg banku określający wysokość zobowiązania kredytobiorcy na dzień sporządzenia wyciągu na kwotę 315.810,53 zł w tym:

1) kapitał w wysokości 250.242,12 zł,

2) odsetki od należności nie spłaconej w terminie do dnia 07 listopada 2018 r. w wysokości 65.278,41 zł

4) koszty (koszty +opłaty +prowizje) w wysokości 290,00 zł

Dowód: wyciąg z ksiąg banku – k. 60, pełnomocnictwo do działania w imieniu banku – k. 62

W dniu 03 stycznia 2021 r. na podstawie decyzji (...) z dnia 30 grudnia 2020 r. o przejęciu w zakresie określonym w art. 174 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, Dz. U. z 2020 r„ poz. 842, tj., Bank (...) SA w oparciu o art. 176 ust. 1 Ustawy o (...) wstąpił w miejsce (...) Banku SA w zakresie przejętych praw majątkowych i związanych z nim zobowiązań, również w postępowaniach sądowych i administracyjnych.

Dowód: decyzja – k. 128-131

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów, w tym umowy kredytu, wezwań do zapłaty wraz z ZPO, historii rachunku, a także wyciągu z ksiąg bankowych. Dokumenty te należało uznać za wiarygodne i na ich podstawie dokonać ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Dokumenty te miały w istocie walor dokumentów prywatnych, jednakże okoliczność ta nie pozbawia ich mocy dowodowej. Należy zaznaczyć, że wiarygodność dokumentów prywatnych jako dowodów w sprawie podlega wszechstronnej ocenie Sądu w myśl przepisu art. 233 § 1 k.p.c. Dokumenty przedstawione przez powoda tworzyły spójny i logiczny obraz stanu faktycznego. Co więcej strona pozwana nie kwestionowała wiarygodności przedstawionych przez powoda dowodów. Pozostałe zalegające w aktach sprawy, a nie wymienione wyżej dowody, nie stanowiły podstawy do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powód Bank (...) S.A. w W. (pierwotnie (...) Bank S.A.) skierował swoje żądanie w związku z umową Kredytu „(...)” o numerze (...) z dnia 03 października 2016 r. Strona pozwana zarzuciła brak skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu, a to z uwagi na doręczenie wypowiedzenia B. K. na adres, pod którym faktycznie nie zamieszkiwała. (sprzeciw – k. 124)

Zdaniem Sądu zarzuty te w żadnej mierze nie zasługiwały na uwzględnienie, o czym mowa będzie w dalszej części uzasadnienia.

Na wstępie należy jednak wspomnieć, że wyrok w przedmiotowej sprawie zapadł jedynie co do pozwanych P. K., który był kredytobiorcą oraz B. K., która była poręczycielem kredytu. Jak już bowiem wspomniano we wcześniejszej części uzasadnienia, Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił pozew w stosunku do pozwanego A. K., w związku z powzięciem z urzędu w toku sprawy, wiadomości o śmierci pozwanego A. K. w dniu 27 stycznia 2018 r. a więc przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie (vide: postanowienie k. 88)

Przechodząc do zasadniczej części rozważań stwierdzić należy, że w świetle złożonych dokumentów wykazane zostało, iż doszło do zawarcia ważnej umowy kredytu, a kwota wskazana w umowie została wydana do dyspozycji kredytobiorcy (P. K.) przelewem bankowym na wskazany rachunek bankowy (k. 31). Jak wynika z historii rachunku/zestawienia spłat (k. 32-33), pozwany P. K. dokonał jedynie jednej spłaty w kwocie 166,83 zł, następnie zaś zaniechał wszelkich spłat. Podkreślić przy tym należy, iż pozwani nie zaprzeczyli twierdzeniom strony powodowej, co do braku spłaty kredytu.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie prowadzi do przekonania, iż powód wykazał skuteczność dokonanego wypowiedzenia umowy kredytu, w oparciu o oświadczenia z 14 marca 2017 r. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy zostało wysłane do pozwanego P. K. na adres wskazany w umowie (ul. (...), (...)-(...) J. – k. 44) za pomocą przesyłki listownej poleconej za zwrotnym potwierdzeniem odbioru (adres ten był dla stron wiążący w świetle umowy kredytu), która pozwany odebrał osobiście (k. 46).

Podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały również wymogi wynikające z regulacji 75c ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, albowiem pozwany P. K. w wezwaniu do zapłaty z dnia 01 lutego 2017 r. (k. 35) został pouczony o możliwości skorzystania z uprawnienia do złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia zaś wezwanie to zostało wysłane na adres wskazany w umowie oraz osobiście przez niego odebrane (k. 37).

Odnosząc się zaś do samej kwestii istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności, zaznaczyć trzeba, że twierdzenia strony powodowej w tym względzie znalazły potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji tj. umowie kredytu (k. 23-26), dyspozycji uruchomienia środków (k. 31), historii rachunku (k. 32-33) oraz wyciągu z ksiąg banku (k. 60). Dokumenty te wprawdzie nie mają mocy dokumentu urzędowego w postępowaniu cywilnym, ale są dokumentami prywatnymi, do których znajduje zastosowanie art. 245 k.p.c. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt III CSK 66/13, art. 245 k.p.c. zawiera domniemanie, które powinien uwzględnić sąd, iż osoba, która złożyła podpis na dokumencie złożyła zawarte w nim oświadczenie. Do domniemania tego stosuje się art. 234 k.p.c., według którego domniemania ustanowione przez prawo wiążą sąd, dopóki nie zostaną obalone. W zakresie nie objętym domniemaniem z art. 245 k.p.c., moc dowodowa dokumentu prywatnego podlega ocenie przez sąd zgodnie z regułami zawartymi w art. 233 § 1 k.p.c., tak jak każdego innego dowodu. Podobnie, jak w wypadku innych dowodów, sąd ocenia czy dowód ten ze względu na okoliczności sprawy zasługuje na wiarę, czy też nie. Biorąc pod uwagę, że strona pozwana nie kwestionowała, ani samego faktu zaciągnięcia przez pozwanego P. K. zobowiązania, ani nawet faktu niespłacenia (niemal w całości) zobowiązań wynikających z zwartej umowy kredytu, Sąd uznał za wiarygodne ww. dowody na okoliczność istnienia i wysokości roszczenia powoda.

Odpowiedzialność drugiego pozwanego tj. B. K. wynikała z faktu zawarcia przez nią w dniu 03 października 2016 r. z (...) Bank S.A. w W. umowy poręczenia nr (...) (k. 30-30v).

Zgodnie z przepisem art. 876 § 1 k.c. przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał (§1). Oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie (§2). W doktrynie wskazuje się, że stronami umowy poręczenia są poręczyciel i wierzyciel, zaś niezbędnymi elementami umowy są oświadczenia stron ujawniające w sposób dostateczny wolę poręczyciela do zobowiązania się względem wierzyciela, że wykona on określone zobowiązanie, gdyby dłużnik główny go nie wykonał. Oświadczenie woli poręczyciela dla swej ważności wymaga natomiast formy pisemnej. Z powyższego wynika, że istotą umowy poręczenia jest zobowiązanie się osoby trzeciej w stosunku do wierzyciela i dłużnika, która zobowiąże się spłacić zobowiązanie dłużnika. ( Zdzisław Gawlik, w pod red. A. Kidyby: Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania –cześć szczególna., Lex 2014, komentarz do art. 876 k.c). Zaznaczyć jednocześnie należy, że w braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny (art. 881 k.c). Jednocześnie wyjaśnić należy, że zwłoka wierzyciela w zawiadomieniu poręczyciela o opóźnieniu się dłużnika głównego ze spełnieniem świadczenia nie wyłącza – na podstawie art. 880 – obowiązku wykonania zobowiązania przez poręczyciela ( wyrok SN z dnia 10 października 2003 r., II CK 84/02). Zawiadomienie jest bowiem jedynie oświadczeniem wiedzy i nie ma wpływu na chwilę wymagalności zobowiązania poręczyciela, gdyż to ostatnie staje się wymagalne już w chwili opóźnienia dłużnika głównego, co wynika z art. 881, który nakazuje do odpowiedzialności poręczyciela stosować odpowiednio przepisy o solidarności biernej ( G. Karaszewski [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2024, art. 880)

Jak wynika z zebranego materiału dowodowego, umowa poręczenia z dnia 03 października września 2016 r. została zawarta w wymaganej formie pisemnej. Nawet gdyby przyjąć – co nie miało miejsca w niniejszej sprawie- że kredytodawca nie dopełnił obowiązku informacyjnego, co do opóźnienia dłużnika (P. K.) w spłacie kredytu, wystosowując jednocześnie wezwanie do zapłaty do kredytobiorcy i poręczyciela, to w okoliczność ta nie miała żadnego znaczenia na istnienie i wymagalność zobowiązania (solidarnego z dłużnikiem) pozwanej.

Przechodząc do zasadniczego zarzutu podniesionego w sprzeciwie od nakazu zapłaty tj. zarzutu braku skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu, a to uwagi na skierowanie korespondencji do pozwanej na adres, który rzekomo w dacie nadania nie stanowił adresu miejsca zamieszkania pozwanej B. K.. Przede wszystkim podnoszone przez stronę powodową okoliczności (co do zmiany adresu zamieszkania wobec separacji) nie zostały w żaden sposób wykazane. Sam zaś fakt, że pozwana nie dopełniła wynikającego z umowy poręczenia obowiązku wskazania nowego adresu, zdaje się przeczyć tym twierdzeniom. Podkreślenia bowiem wymaga, że w świetle zapisów § 6 ust. 3 Umowy poręczenia (k. 30v) pozwana była zobowiązana do wskazywania każdorazowo nowego adresu do doręczeń na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a w przypadku braku wskazania właściwego adresu - ostatnio wskazany adres do doręczeń miał być adresem właściwym dla miejsca w postępowaniu sądowym. Pozwana nie wykazała zaś ani tego, że adres na który została wysłana korespondencja był nieaktualny (same gołosłowne twierdzenia w tym względzie są daleko niewystarczające), czy też tego aby wskazała kredytodawcy nowy aktualny adres.

Niemniej jednak, nawet gdyby uznać, że wezwanie do zapłaty skierowane do B. K., będącej poręczycielem zobowiązania z tytułu zawartej umowy kredytu, nie zostało jej skutecznie doręczone, to okoliczność ta nie ma żadnego znaczenia dla oceny skuteczności wypowiedzenia umowy kredytu. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że ustanowiony przez ustawodawcę w art. 75c prawa bankowego wymóg doręczenia przed wypowiedzeniem umowy kredytu wezwania do zapłaty, w którym znajdzie się pouczenie o możliwości wnioskowania o restrukturyzację zadłużenia, dotyczy wyłącznie strony umowy kredytu tj. kredytobiorcy, nie zaś poręczycieli. Jak zaś już wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia niedopełnienie obowiązku informacyjnego względem poręczyciela nie ma wpływu ani na istnienie, ani też na wymagalność zobowiązania.

W ocenie Sądu sformułowane zarzuty stanowią w istocie część strategii procesowej, mającej na celu podważenie odpowiedzialności z tytułu przedmiotowej umowy kredytu. Przy czym, jak wskazano we wcześniejszych rozważaniach, nawet gdyby pozwani wykazali podnoszone okoliczności, to żaden z podniesionych zarzutów nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

W świetle powyższych rozważań powództwo zarówno co do zasady, jak i co do wysokości zasługiwało na uwzględnienie.

W związku z powyższym, Sąd w pkt I wyroku zasądził od pozwanych solidarnie kwotę 315.810,53 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 250.242,12 złotych od dnia 08 listopada 2018 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 26.608,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. Na powyższą kwotę złożyła się opłata od pozwu w kwocie 15.791,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w kwocie 10.800,00 zł (ustalone na podstawie (§ 2 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych - w brzmieniu obowiązującym na dzień wniesienia pozwu) (pkt 2. sentencji wyroku)

Sędzia del. Agnieszka Onichimowska