Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 102/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy rozpoznawał sprawę:

1. D. K. oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 01 lipca 2013 r. do 29 listopada 2013 r. w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru będąc prokurentem samoistnym podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...), przyjął nierzetelne dokumenty mając świadomość, że poświadczają one nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, w postaci łącznie 833 faktur VAT wskazujących na fikcyjny zakup:

A) granulatu złota oraz wyrobów ze złota od F.H.-U. (...) z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 152 faktury VAT na łączną kwotę brutto 9 088 593,62 PLN, w tym podatek VAT na łączną kwotę 1 699 493,19 PLN,

B) granulatu złota oraz wyrobów ze złota od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 159 faktur VAT na łączną kwotę brutto 9 466 904,97 PLN, w tym podatek VAT na łączną kwotę 1 770 234,39 PLN,

C) granulatu złota oraz wyrobów ze złota od (...) z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 218 faktur VAT na łączną kwotę brutto 13 012 732,33 PLN, w tym podatek VAT na łączną kwotę 2 433 729,23 PLN,

D) granulatu złota oraz wyrobów ze złota od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 212 faktur VAT na łączną kwotę brutto 12 655 769,10 PLN, w tym podatek VAT na łączną kwotę 2 366 525,95 PLN,

E) wyrobów ze złota od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...); 92 faktur VAT na łączną kwotę brutto 5 396 423,06 PLN, w tym podatek VAT na łączną kwotę 1 009 087,27 PLN,

a następnie posłużył się nimi mając wiedzę o okolicznościach ich wystawienia, udokumentował nieprawidłowo na podstawie wyżej wymienionych dokumentów w rejestrze zakupów VAT, nie mających w rzeczywistości miejsca zakupu granulatu złota oraz wyrobów ze złota, a następnie wprowadził Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (1) w błąd co do wysokości obrotów w ten sposób, że w deklaracjach VAT składanych w Urzędzie Skarbowym W. (1) za III kwartał 2013 roku, za październik 2013 roku i za listopad 2013 roku podał nieprawdziwe i niezgodne ze stanem rzeczywistym dane wpływające na uprawnienie w ramach działalności podmiotu (...) sp. z o.o. do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu rozliczenia wyżej wymienionych faktur, czym naraził podatek wielkiej wartości od towarów i usług na uszczuplenia w łącznej kwocie 9 279 070,03 PLN, z czego uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 273 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i art. 65 § 1 kk

II. w okresie od 4 lipca 2013 r. do 6 grudnia 2013 r. w T. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru będąc prokurentem samoistnym podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...), wystawił dokumenty w postaci łącznie 38 faktur VAT, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, wskazujących na fikcyjną sprzedaż:

A) granulatu złota oraz wyrobów ze złota do podmiotu (...) z siedzibą B. (...); 27 faktur VAT na łączną kwotę brutto 49 527 382,51 PLN, w tym VAT 9 261 217,87 PLN,

B) granulatu złota oraz wyrobów ze złota do podmiotu (...) sp., z o.o. z siedzibą B. (...); 11 faktur VAT na łączną kwotę brutto 7 461 537,38 PLN, w tym VAT 1 395 246,83 PLN,

tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

III. w okresie od 10 stycznia 2013 r. do 18 lipca 2013 r. w T. i w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru będąc prezesem zarządu i jedynym udziałowcem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. prokurentem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...), przyjął nierzetelne dokumenty mając świadomość, że poświadczają one nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, w postaci łącznie 528 faktur VAT wskazujących na fikcyjny zakup:

A) granulatu srebra, granulatu złota oraz złotej blachy walcowanej od F.H.-U. (...)z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 160 faktur VAT na łączną kwotę brutto 9 484 847,11 PLN, w tym VAT 1 773 589,33 PLN,

B) granulatu złota od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 79 faktur VAT na łączną kwotę brutto 4 631 257,51 PLN, w tym VAT 865 557,55 PLN,

C) granulatu srebra, granulatu złota oraz blachy złotej walcowanej od(...) z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 132 faktury VAT na łączną kwotę brutto 7 836 582,32 PLN, w tym VAT 1 465 380,22 PLN,

D) granulatu złota od (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...); 32 faktury VAT na łączną kwotę brutto 1 774 051,14 PLN, w tym VAT 331 733,14 PLN,

E) granulatu złota od (...) z siedzibą w I. przy ul. (...); 8 faktur VAT na łączną kwotę brutto 432 408,59 PLN, w tym VAT 80 856,84 PLN,

F) granulatu złota od (...) z siedzibą w W. (1) przy (...); 24 faktury VAT na łączną kwotę brutto 1 323 430,56 PLN, w tym VAT 247 470,76 PLN,

G) granulatu srebra, granulatu złota oraz blachy złotej walcowanej od (...) sp. z o.o. z siedzibą w I. przy ul. (...); 93 faktury VAT na łączną kwotę brutto 5 329 574,16 PLN, w tym VAT 996 587,06 PLN,

a następnie posłużył się nimi mając wiedzę o okolicznościach ich wystawienia, dokumentując nieprawidłowo na podstawie wyżej wymienionych dokumentów w rejestrze zakupów VAT, nie mających w rzeczywistości miejsca zakupu granulatu srebra, granulatu złota oraz blachy złotej walcowanej, a następnie wprowadził Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego W. (1) i Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w T. w błąd co do wysokości obrotów w ten sposób, że w deklaracjach VAT składanych w (...) Urzędzie Skarbowym W. (1) za I kwartał 2013 roku, za maj 2013 roku i za czerwiec 2013 roku oraz w (...) Urzędzie Skarbowym w T. za lipiec 2013 roku podał nieprawdziwe i niezgodne ze stanem rzeczywistym dane wpływające na uprawnienie w ramach działalności podmiotu (...) sp. z o.o. do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu rozliczenia wyżej wymienionych faktur, czym naraził podatek wielkiej wartości od towarów i usług na uszczuplenia w łącznej kwocie 5 761 174,90 PLN,

tj. o czyn z art. 273 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i art. 65 § 1 kk

IV. w okresie od 7 lutego 2013 r. do 18 lipca 2013 r. w T. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru będąc prezesem zarządu i jedynym udziałowcem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. prokurentem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...), wystawił nierzetelne dokumenty w postaci 26 faktur VAT, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, wskazujące na fikcyjną sprzedaż granulatu złota oraz wyrobów ze złota do podmiotu (...) z siedzibą B. (...): na łączną kwotę brutto 26 497 594,12 PLN, w tym VAT 4 954 834,67 PLN,

tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

V. w okresie od 12 lutego 2013 r. do 10 maja 2013 r. w C. działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc prezesem zarządu i jedynym udziałowcem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. prokurentem podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) lok. (...), wystawił nierzetelne dokumenty w postaci 12 faktur VAT wskazujących na fikcyjną sprzedaż granulatu złota oraz półfabrykatu blachy do podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą C. ul. (...) na łączną kwotę brutto 7 739 455,40 PLN, w tym VAT 1 447 215,21 PLN i poprzez wystawienie wskazanych 12 nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT udzielił pomocy S. C. - prezesowi zarządu podmiotu (...) sp. z o.o., J. G. - udziałowcowi i prokurentowi podmiotu (...) sp. z o.o. oraz M. P. - zatrudnionej w podmiocie (...) sp. z o.o. w posłużeniu się tymi nierzetelnymi fakturami VAT przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w P. podczas składania deklaracji VAT-7 za okres od lutego 2013 roku do maja 2013 roku w ramach działalności podmiotu (...) sp. z o.o., tym samym we wprowadzeniu w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. odnośnie kwoty podatku naliczonego i następnie w wystąpieniu o zwrot podatku naliczonego w ramach działalności podmiotu (...) sp. z o.o. i w konsekwencji w doprowadzeniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w postaci zwrotu nienależnego podatku od towarów i usług w wielkiej wartości na rachunek podmiotu (...) sp. z o.o., w kwocie 1 447 215,21 PLN,

tj. o czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk, z art. 271 § 1 i 3 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

VI. w okresie od 1 lipca 2013 r. do 16 grudnia 2013 r. w I. i w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru będąc prokurentem samoistnym podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...) uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy (...):

A) przyjął nierzetelne dokumenty wskazane w punkcie I, poświadczające nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, wskazujące zapłatę w formie gotówki od podmiotu (...) sp. z o.o. do podmiotów F.H.-U. (...), (...) sp. z o.o., (...), (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. z tytułu zakupu wskazanego w nich towaru, co faktycznie nie miało miejsca, na łączną kwotę brutto 49 620 423,08 PLN w tym podatek VAT na łączną kwotę 9 279 070,03 PLN

B) wystawił nierzetelne dokumenty wskazane w punkcie II poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, wskazując w nich zapłatę w formie gotówki od podmiotu (...) sp. z o.o. z tytułu sprzedaży wskazanego w nich towaru podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) sp. z o.o., co faktycznie nie miało miejsca, na łączną kwotę brutto 367 300,91 PLN w tym podatek VAT na łączną kwotę 68 682,28 PLN

C) wystawiając jednocześnie 41 nierzetelnych dokumentów KW na łączną kwotę 2 472 017,10 PLN, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, potwierdzając w nich dokonanie zapłaty w gotówce w łącznej kwocie 2 472 017,10 PLN z tytułu sprzedaży przez podmiot F.H.-U. (...) do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie 41 nierzetelnych dokumentów w postaci 41 faktur VAT wskazanych w punkcie I:

D) wystawiając jednocześnie nierzetelne 33 dokumenty KW na łączną kwotę 1 956 624,96 PLN, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, potwierdzając w nich dokonanie zapłaty w gotówce w łącznej kwocie 1 956 624,96 PLN z tytułu sprzedaży przez podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie 33 nierzetelnych dokumentów w postaci 33 faktur VAT wskazanych w punkcie I:

E) wystawiając jednocześnie 28 nierzetelne dokumenty KW na łączną kwotę 1 691 857,87 PLN, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, potwierdzając w nich dokonanie zapłaty w gotówce w łącznej kwocie 1 691 857,87 PLN z tytułu sprzedaży przez podmiot (...) do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie 28 nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie I:

F) wystawiając jednocześnie 55 nierzetelnych dokumentów KW na łączną kwotę 3 235 659,69 PLN, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, potwierdzając w nich dokonanie zapłaty w gotówce w łącznej kwocie 3 235 659,69 PLN z tytułu sprzedaży przez podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie 55 nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie I:

G) wystawił jednocześnie 6 nierzetelnych dokumentów KP na łączną kwotę 367 300,91 PLN, poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, potwierdzając w nich przyjęcie zapłaty w gotówce w łącznej kwocie 367 300,91 PLN z tytułu zapłaty za sprzedaż przez podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie 6 nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II.

H) przyjmując jednocześnie w okresie od 9 lipca 2013 roku do 29 listopada 2013 roku na rachunek bankowy numer (...) prowadzony przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. przekazane z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego dla podmiotu (...) łącznie 49 527 382,28 PLN tytułem zapłaty za sprzedaż przez podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II

I) przyjmując jednocześnie w okresie od 29 listopada 2013 roku do 16 grudnia 2013 roku na rachunek bankowy numer (...) prowadzony przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. przekazane z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 7 094 236,46 PLN tytułem zapłaty za sprzedaż przez podmiot (...) sp. z o.o. do podmiotu (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II

J) wypłacając jednocześnie w okresie od 9 lipca 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 5 099 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z rachunków bankowych kontrahentów podmiotu (...) sp. z o.o.

K) wypłacając jednocześnie kartą w okresie od 20 lipca 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 923 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z rachunków bankowych kontrahentów podmiotu (...) sp. z o.o.

L) wypłacając jednocześnie w okresie od 23 września 2013 roku do 15 października 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 560 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

Ł) wypłacając jednocześnie w okresie od 23 września 2013 roku do 14 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 100 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

M) wypłacając jednocześnie kartą w okresie od 16 października 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 2 334 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

N) wypłacając jednocześnie w okresie od 7 sierpnia 2013 roku do 23 sierpnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 685 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

O) wypłacając jednocześnie w okresie od 30 sierpnia 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 2 573 500,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

P) wypłacając jednocześnie w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 22 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 830 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

Q) wypłacając jednocześnie w bankomatach w okresie od 16 września 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 240 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

R) wypłacając jednocześnie w bankomatach w okresie od 3 września 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) w T. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 2 272 050,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

S) wypłacając jednocześnie gotówkowo w okresie od 16 sierpnia 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) w T. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 1 750 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

T) wypłacając jednocześnie gotówkowo w okresie od 28 sierpnia 2013 roku do 25 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 4 050 260,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

U) wypłacając jednocześnie w okresie od 8 sierpnia 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...)prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 2 848 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

V) wypłacając jednocześnie w bankomatach w okresie od 15 sierpnia 2013 roku do 23 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 200 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

W) wypłacając jednocześnie w okresie od 30 lipca 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 2 820 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

X) wypłacając jednocześnie gotówkowo w okresie od 10 lipca 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) w W. (1) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 5 120 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

Y) wypłacając jednocześnie w bankomatach w okresie od 15 lipca 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) w W. (1) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 799 900,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

Z) wypłacając jednocześnie w bankomatach w okresie od 9 września 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 897 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

AA) wypłacając jednocześnie w okresie od 22 sierpnia 2013 roku do 2 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 3 032 500,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

BB) wypłacając jednocześnie kartą w okresie od 23 sierpnia 2013 roku do 27 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 4 022 990,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

CC) wypłacając jednocześnie kartą w okresie od 14 września 2013 roku do 26 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez Bank (...) S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 1 746 000,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

DD) wypłacając jednocześnie kartą w okresie od 24 sierpnia 2013 roku do 27 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...)Bank (...) dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 4 452 037,50 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

EE) wypłacając jednocześnie w okresie od 24 sierpnia 2013 roku do 27 listopada 2013 roku z rachunku bankowego numer (...) prowadzonego przez (...) Bank S.A. dla podmiotu (...) sp. z o.o. łącznie 748 500,00 PLN, które to środki finansowe pochodziły z tytułu płatności dokonanych dla (...) sp. z o.o. na podstawie nierzetelnych dokumentów w postaci faktur VAT wskazanych w punkcie II i przekazanych na rachunek bankowy numer (...) z innych rachunków bankowych prowadzonych dla podmiotu (...) sp. z o.o.

z czego uczynił sobie stałe źródło dochodu i podjął w ten sposób czynność mającą na celu udaremnienie lub znaczne utrudnienie stwierdzenia przestępnego pochodzenia środków pochodzących z tytułu opisanych czynów,

tj. o czyn z art. 299 § 1 kk.

2. R. J. oskarżonego o to, że:

I. w okresie od 04 listopada 2013 r. do 06 stycznia 2014 r. w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru, faktycznie wykonując czynności polegające na zajmowaniu się sprawami gospodarczymi podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) później w W. (1) przy ul. (...) lub będąc jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu wskazanej spółki uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, pomimo zawiadomienia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o miejscu i zakresie prowadzonej działalności gospodarczej przez reprezentowaną spółkę będącą w tym okresie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, nie prowadził ksiąg w postaci ewidencji zakupu oraz ewidencji sprzedaży towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w miejscu zgłoszonym jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tj. W. (1) ul. (...) później W. (1) ul. (...), nie zawiadamiając przy tym aby księgi te prowadził na rzecz reprezentowanej przez niego spółki doradca podatkowy lub inny uprawniony do prowadzenia takich ksiąg i upoważniony przez niego podmiot, wystawiając jednocześnie w tym okresie 9 faktur VAT na łączną kwotę brutto 4 020 474,34 PLN, w tym VAT 751 796,01 PLN, mające dokumentować sprzedaż oleju rzepakowego, wyrobów jubilerskich oraz blachy złotej walcowanej, których przechowywania w zgłoszonym organowi podatkowemu miejscu także zaniechał,

tj. o czyn z art. 60 § 1 i 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks;

II. w okresie od 04 listopada 2013 r. do 06 stycznia 2014 r. w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru, faktycznie wykonując czynności polegające na zajmowaniu się sprawami gospodarczymi podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) później w W. (1) przy ul. (...) lub będąc jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu wskazanej spółki uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, wystawił nierzetelne dokumenty dot. sprzedaży oleju rzepakowego, wyrobów jubilerskich oraz blachy złotej walcowanej, tj. towarów których faktycznie reprezentowana przez niego spółka nie nabyła, w postaci 9 faktur VAT wskazujących na fikcyjną sprzedaż tych towarów do podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) na łączną kwotę brutto 4 020 474,34 PLN, w tym VAT 751 796,01 PLN,

tj. o czyn z tj. o czyn z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 9 § 3 kks przy zastosowaniu art. 8 § 1 kks;

III. w okresie od 04 listopada 2013 r. do 06 stycznia 2014 r. w W. (1) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu tego samego zamiaru, faktycznie wykonując czynności polegające na zajmowaniu się sprawami gospodarczymi podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) później w W. (1) przy ul. (...) lub będąc jedynym udziałowcem oraz prezesem zarządu wskazanej spółki uprawnionym do wystawienia oraz odbioru dokumentów, a także reprezentowania wymienionej spółki w relacjach z podmiotami i osobami trzecimi, wystawił poświadczające nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne dokumenty dot. sprzedaży oleju rzepakowego, wyrobów jubilerskich oraz blachy złotej walcowanej, tj. towarów których faktycznie reprezentowana przez niego spółka nie nabyła, w postaci 9 faktur VAT wskazujących na fikcyjną sprzedaż tych towarów do podmiotu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (1) przy ul. (...) na łączną kwotę brutto 4 020 474,34 PLN, w tym VAT 751 796,01 PLN,

tj. o czyn z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Wyrokiem z 22 grudnia 2022r. w sprawie III K 108/21:

w myśl art. 4 § 1 kk i art. 2 § 2 kks stosując w całości wyroku przepisy kodeksu karnego i kodeksu karnego skarbowego w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynów przypisanych niżej oskarżonym

1.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. I czynu tj. przestępstwa z art. 273 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§ 1 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 273 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł.,

2.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. II czynu tj. przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 271 § 1 k.k. skazał go na karę roku pozbawienia wolności,

3.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. III czynu tj. przestępstwa z art. 273 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 65 § 1 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 273 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 zł.,

4.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. IV czynu tj. przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 271 § 1 k.k. skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. V czynu z tym ustaleniem, że udzielił pomocy innym ustalonym osobom reprezentującym spółkę (...) sp. z o.o. tj. przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art.294 § 1 k.k. i w zw. z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w myśl art. 11 § 3 k.k. skazał go na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

6.  oskarżonego D. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. VI czynu z tym ustaleniem, że czyn ten wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 299 § 1 k.k. skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności,

7.  na podstawie art. 299 § 7 k.k. orzekł wobec oskarżonego D. K. przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści osiągniętych z przestępstwa opisanego wyżej w pkt. 6 poprzez zapłatę kwoty 104.725.355,74 zł.,

8.  na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. w myśl art. 4 § 1 k.k. połączył wyżej orzeczone wobec oskarżonego D. K. w pkt. 1 - 6 wyroku kary pozbawienia wolności oraz wymierzone w pkt. 1 i 3 grzywny i wymierzył mu karę łączną pozbawienia wolności w rozmiarze 3 lat oraz karę łączną grzywny w rozmiarze 300 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 200 zł.,

9.  oskarżonego R. J. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. I czynu tj. za winnego przestępstwa z art. 60 § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i w myśl art. 2 § 2 k.k.s. na podstawie art.60 § 2 k.k.s. skazał go na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł.,

10.  oskarżonego R. J. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. II czynu tj. za winnego przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. i za to w myśl art. 2 § 2 k.k.s. na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. za to przy zastosowaniu art. 8 § 1 k.k.s. skazał go na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł.,

11.  oskarżonego R. J. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wyżej w pkt. III czynu tj. uznał go za winnego przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to przy zastosowaniu art. 8 § 1 k.k.s. w myśl art. 4 § 1 k.k. na podstawie art. 271 § 1 k.k. skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł.,

12.  na mocy art. 8 § 2 k.k.s. uznał, że kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego R. J. w pkt. 9 wyroku nie podlega wykonaniu,

13.  na podstawie art. 39 § 2 k.k.s. połączył orzeczone wobec oskarżonego R. J. w pkt. 8 i 10 wyroku kary grzywny i wymierzył mu karę łączną w rozmiarze 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł.,

14.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. J. w pkt. 10 kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata,

15.  na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązał oskarżonego R. J. do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby 1 raz na 6 miesięcy,

16.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonych D. K. i R. J. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości w częściach im odpowiadających oraz wymierzył im opłaty w wysokości: 12.400,- zł. od oskarżonego D. K. i w kwocie 4.180,- zł. od R. J..

0.11.2. Podmioty wnoszące apelacje

☒ oskarżyciel publiczny

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego D. K.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżeni:

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.  D. K.,

2.  R. J.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżeni:

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1. D. K.,

2. R. J.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego.

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp

Zarzuty

1Apelacja oskarżyciela publicznego

I.  obraza przepisu prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu D. K. w pkt. 5 zaskarżonego wyroku, w postaci art. 13 § 1 kk, poprzez jego błędne wskazanie w kwalifikacji prawnej, podczas gdy z opisu czynu wynika, że został on popełniony w warunkach o których stanowi art. 18 § 3 kk, a nie w warunkach art. 13 § 1 kk,

II.  rażąca niewspółmierność kary wymierzonej wobec D. K. za czyn wskazany:

a)  w pkt. 1 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 273 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk, na podst. art. 273 kk w zw. z art. 65 § 1, Sąd skazał go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) złotych, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności

b)  w pkt. 2 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk, na podstawie art. 271 § 1 kk Sąd skazał go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności,

c)  w pkt. 3 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 273 kk w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk na podst. art. 273 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk Sąd skazał go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu złotych), podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności,

d)  w pkt. 4 wyroku tj. za przestępstwo z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk na podstawie art. 271 § 1 kk Sąd skazał go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności,

e)  w pkt. 5 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk i w zw. z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art.294 § 1 kk w myśl art. 11 § 3 Sąd skazał go na karę (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności,

f)  w pkt. 6 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 299 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, za które w myśl art. 4 § 1 kk na podst. art. 299 § 1 kk Sąd skazał go na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności,

g)  w pkt. 8 na podstawie art.85 kk w zw. z art. 86 § 1 i 2 kk w myśl art. 4 § 1 kk połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych w punktach 1-6 oraz kar grzywny orzeczonych w punktach 1 i 3 i wymierzenie kary łącznej 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny w rozmiarze 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 200 (dwustu) złotych, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności;

III.  rażąca niewspółmierność kary wymierzonej wobec

R. J. za czyn wskazany:

a)  w pkt. 9 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 60 § 1 i 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, za które w myśl art. 2 § 2 kks na podstawie art. 60 § 2 kks Sąd skazał go na karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary grzywny,

b)  w pkt. 10 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 9 § 3 kks, za które w myśl art. 2 § 2 kks na podst. art. 62 § 2 kks przy zastosowaniu art. 8 § 1 kks, Sąd skazał go na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary grzywny,

c)  w pkt. 11 wyroku, tj. za przestępstwo z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, za które przy zastosowaniu art. 8 § 1 kks w myśl art. 4 § 1 kk na podstawie art. 271 § 1 kk Sąd skazał go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych, podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary pozbawienia wolności oraz surowszej kary grzywny

a)  w pkt. 13 wyroku na podstawie art. 39 § 2 kks połączenie orzeczonych w punktach 9 i 11 wyroku kar grzywny i wymierzenie kary łącznej grzywny w rozmiarze 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych podczas gdy mając na względzie stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zasadnym jest orzeczenie surowszej kary grzywny.

Apelacja obrońcy oskarżonego D. K.

1)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogący mieć wpływ na jego treść w postaci przyjęcia, że oskarżony D. K. w rzeczywistości dokonywał w jakimkolwiek zakresie czynności faktycznych i prawnych na rzecz (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o., podczas gdy z materiału dowodowego wynika jedynie, iż w dokumentach rejestrowych oskarżony figurował odpowiednio jako prokurent samoistny oraz prezes zarządu, a czynności prawne w imieniu obydwu podmiotów wykonywał J. K. będący prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. oraz prokurentem samoistnym (...) Sp. z o.o.,

2)  wyżej opisany błąd w ustaleniach faktycznych stanowił pokłosie obrazy przepisów postępowania, mogącej mieć wpływ na treść orzeczenia - tj. art. 7 KPK w zw. z art. 410 KPK, a polegającej na ocenie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, w szczególności zeznań świadków J. C. oraz A. Ł., a pośrednio także R. K. w sposób dowolny i sprzeczny z zasadami prawidłowego rozumowania poprzez:

a.  swoiste „uzupełnianie" zeznań świadków (J. C. i R. K.) bądź też rażąco sprzeczną z łańcuchem logicznym ocenę zeznań (A. Ł.);

b.  dokonywanie ustaleń faktycznych bez wskazania dowodu, na którym oparł się Sąd w swoim ustaleniu (co dodatkowo stanowi obrazę przepisu art. 424 § 1 pkt 1 kpk, i uniemożliwia tak dokonywanie kontroli instancyjnej w tym zakresie, jak i formułowanie dalszych zarzutów apelacyjnych, co z kolei - w efekcie brzmienia art. 455a kpk - stanowi naruszenie prawa do obrony oskarżonego, gwarantowanego tak w procedurze karnej, jak i w Konstytucji), a w szczególności:

i.  uznanie, że podmioty (...) i (...) Sp. z o.o. „nie prowadziły faktycznej działalności”,

ii.  w zakresie czynu zarzuconego D. K. w pkt. VI aktu oskarżenia - uznanie że to oskarżony dokonywał wypłat środków finansowych z kont;

(...).  w zakresie wszystkich czynów zarzuconych D. K. - uznanie, że to oskarżony wystawił, przyjął i użył dokumentów opisanych w akcie oskarżenia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutów za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne

Apelacja oskarżyciela publicznego

Skarżąca nie złożyła wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu II instancji co, w związku z treścią art.423 § 1a kpk w zw. z art.458 kpk, zwalnia Sąd Apelacyjny od czynienia rozważań odnośnie tego środka odwoławczego.

Apelacja obrońcy oskarżonego D. K.

Ad.2. W pierwszej kolejności Sąd Apelacyjny odniesie się do zarzutów procesowych, gdyż – jak wynika z treści apelacji – skarżący upatruje podstawy błędnych – w jego ocenie - ustaleń faktycznych w błędnie ocenionych dowodach. A zatem autor środka odwoławczego nie traktuje błędu w ustaleniach faktycznych jako samoistnego uchybienia w obszarze określenia podstawy odpowiedzialności karnej lecz zarzut takiego błędu wiąże z obszarem procesowym, tj. wadliwą i niepełną jego oceną (tu art.7 kpk i art.410 kpk). W takiej sytuacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych należy traktować jako konsekwencję uchybień procesowych, jako pierwotnych; to one bowiem – jak wynika z treści podniesionych zarzutów - generują wadliwe ustalenia faktyczne. Nadto – jak wskazał sam skarżący - kwestionowany przez niego w pkt. 1 zarzutów apelacyjnych błąd w ustaleniach faktycznych stanowi pokłosie obrazy przepisów postępowania.

Na wstępie podkreślenia wymaga, że Sąd I instancji ma ustawowo zagwarantowaną swobodę w ocenie przeprowadzonych dowodów i ocena ta podlega ochronie przewidzianej w art.7 kpk dopóty, dopóki nie zostanie wykazana jej błędność. Jak słusznie przyjmuje się w orzecznictwie, przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną art.7 kpk wtedy, gdy: jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art.410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy(art.2 § 2 kpk); stanowi wynik rozważenia wszystkich tych okoliczności, przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art.4 kpk); jest wyczerpująco i logicznie - z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego - argumentowane w uzasadnieniu wyroku (art.424 § 1 pkt 1 kpk); (por.m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z: 24 lutego 2011r. w sprawie III KK 382/2010r.; 7 lipca 2010r. w sprawie II KK 147/2010; 13 czerwca 2007r. w sprawie V KK 5/2007; 25 września 2002r. w sprawie II KKN 79/2000 oraz wyroki Sądu Najwyższego z: 22 lutego 1996r. w sprawie II KRN 199/95; 9 listopada 1990r. w sprawie WRN 149/90).

Sąd odwoławczy rozpoznający apelację dokonuje natomiast kontroli swobodnej oceny dowodów dokonanej przez Sąd pierwszej instancji (porównaj: T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2003 r., s. 90 - 94; S. Waltoś, Proces karny - zarys systemu, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2003r., s. 255 - 259). Może przy tym poprzestać na odwołaniu się do rozważań Sądu I instancji, gdy zarzuty apelacji ograniczają się do gołosłownej polemiki z oceną Sądu (tak: wyrok Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2021r. w sprawie II KK 170/21).

Odnosząc się do wskazanej przez skarżącego (str.2 apelacji) „koncepcji oskarżyciela” wskazać na wstępie należy, że przedmiotem apelacji jest wyrok sądu, nie zaś akt oskarżenia. Stąd odwoływanie się do poczynionych przez oskarżyciela ustaleń faktycznych i zaprezentowanego toku rozumowania jest bezprzedmiotowe. Odnosząc się natomiast do zaprezentowanego w tej części uzasadnienia apelacji stanowiska, że to ojciec oskarżonego, zmarły w toku postępowania – J. K. faktycznie reprezentował oba podmioty, tj. (...) Sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. i oparcie go o zeznania wskazanych świadków nie może przynieść oczekiwanego przez skarżącego rezultatu. Warto bowiem wskazać, że udowodnienie jakiegoś faktu nie musi oznaczać, że dane ustalenie zawsze winno wynikać bezpośrednio z konkretnych dowodów. Może ono wypływać także z nieodpartej logiki sytuacji stwierdzonej konkretnymi dowodami, jeżeli stanowi ona oczywistą przesłankę, na podstawie której doświadczenie życiowe nasuwa jednoznaczny wniosek, iż dana okoliczność faktycznie istotnie wystąpiła ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2021r., V KK 342/20). Wnioski wyciągnięte zatem przez Sąd I instancji nie stanowią – jak twierdzi skarżący – „ekwilibrystyki intelektualnej” (str.3 apelacji), a są efektem dokonanej przez ten Sąd oceny zgromadzonych w sprawie dowodów, tak każdego z osobna, jak i we wzajemnym powiązaniu, w sposób swobodny, zgodnie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia orzeczniczego będącego elementem doświadczenia życiowego. Takie właśnie kompleksowe odniesienie się przez Sąd Okręgowy do przeprowadzonych dowodów (nie zaś – jak utrzymuje skarżący – „poszukiwanie potwierdzenia udziału D. K. w zarzucanych czynach” – str. 3 apelacji) powoduje, że skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść tabela (str.3-apelacji) zawierająca subiektywne odniesienie się skarżącego do dowodu w postaci zeznań świadka J. C.. Należy również w tym miejscu wskazać, że oskarżonemu przypisano działanie w ramach współsprawstwa. Współsprawstwo tymczasem nie oznacza, że wszyscy współdziałający uczestniczą fizycznie w każdej z czynności wykonawczych realizujących znamiona przestępstwa. Istotne przede wszystkim jest, aby każdy ze współdziałających utożsamiał się z działaniami pozostałych, traktując takie zachowanie jako swoje, nawet wówczas, gdy osobiście nie wykonywał żadnych czynności czasownikowych przestępstwa. (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 24 sierpnia 2023r., II AKa 188/22; wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 26 lipca 2023r., II AKa 85/22). Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, oceniony w sposób swobodny, zgodny z dyrektywami określonymi w art.7 kpk przeczy twierdzeniom skarżącego jakoby oskarżony D. K. w obu podmiotach ( (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. – uwaga SA) jedynie formalnie współwystępował ze swoim ojcem J. K.. Poczynione powyżej przez Sąd Apelacyjny rozważania natury ogólnej dotyczące współsprawstwa nie pozwalają na podzielenie poglądu skarżącego (str.3 apelacji), że dla uznania oskarżonego D. K. winnym popełnienia przypisanych mu czynów należałoby wykazać rzeczywiste i faktyczne podejmowanie przez niego osobiście określonych aktywności. Wystarczy bowiem jego świadomość tego, że aktywności podejmowane przez J. K. wyczerpują znamiona przestępstw przypisanych oskarżonemu D. K. popełnionych w ramach współsprawstwa, a on te aktywności w pełni akceptuje. Stąd, wbrew twierdzeniom skarżącego, trafnie przypisanie winy oskarżonemu D. K. Sąd Okręgowy oparł m.in. o zeznania świadka J. C., R. K. i A. Ł..

Świadek J. C., który w przedmiotowej sprawie reprezentuje podmioty: (...) i PHU (...) zaprzeczył realności transakcji dokonywanych ze spółkami (...) i (...), czego skarżący w wywiedzionej apelacji nie kwestionuje. Rozpoznał oskarżonego D. K. jako osobę związaną ze spółkami (...) i (...), a od świadka R. K. wie, że wskazany oskarżony miał coś wspólnego z granulatem złota i srebra (k.303a-304 akt sprawy). Poza sporem pozostaje, że przedmiotem zaskarżonego orzeczenia jest fikcyjny obrót tym towarem. Skoro – jak ustalił Sąd I instancji, a czego nie kwestionuje skarżący w omawianej apelacji – świadek J. C. nie nabywał granulatu złota i srebra to nie mógł go sprzedawać spółkom reprezentowanym m.in. przez oskarżonego D. K.. Skoro – jak już wyżej wskazano – popełnienie przestępstwa w formie współsprawstwa nie wymaga od wszystkich sprawców wykonywania czynności sprawczych, skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść odwoływanie się do tego fragmentu depozycji świadka J. C., w których podał, że nie wie kto ze strony spółek (...) i (...)podpisywał faktury. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że jedynymi osobami reprezentującymi owe podmioty był J. K. i oskarżony D. K..

Również odwoływanie się do depozycji świadka R. K. nie może przynieść oczekiwanych przez skarżącego rezultatów. Na wstępie rozważań dotyczących tej części omawianej apelacji wskazać należy, że Sąd Apelacyjny nie stwierdził zaistnienia podstaw do zastosowania art.449a kpk i zwrotu sprawy Sądowi I instancji celem uzupełnienia uzasadnienia wyroku. Wprawdzie rozważania Sądu Okręgowego co do tego dowodu nie są obszerne (str.142 uzasadnienia wyroku), to są kompatybilne z dość oszczędnymi w treści depozycjami świadka (k.1618-1619 akt sprawy). W pełni również pozwalają na kontrolę instancyjną zaskarżonego orzeczenia, w szczególności pozwalają na prześledzenie toku rozumowania Sądu I instancji dokonującego oceny tego dowodu. Wobec powyższego brak było podstaw do zastosowania art.449 kpk, w szczególności w zakresie postulowanym przez skarżącego. R. K. podał, że reprezentowana przez niego spółka (...) nie prowadziła w rzeczywistości działalności gospodarczej, a wystawiał nierzetelne, mające potwierdzać nie zaistniałe w rzeczywistości zdarzenia gospodarcze faktury. Odbiorcą tych faktur była spółka (...), której – co jest niekwestionowane – prezesem zarządu i jedynym udziałowcem był oskarżony D. K.. Sąd odwoławczy dostrzega oczywiście (podobnie jak Sąd I instancji – str.108 uzasadnienia wyroku), że prokurentem tej spółki był J. K. ale poczynione wyżej uwagi co do działania w formie współsprawstwa oraz zasady logicznego rozumowania i doświadczenia orzeczniczego sądu pozwalają na uznanie za trafne stanowiska Sądu I instancji co do winy oskarżonego D. K.. Wobec akcentowania przez skarżącego (str.4 apelacji), że depozycje R. K. „nie potwierdzają udziału oskarżonego D. K. w zarzuconych mu i przypisanych przez Sąd pierwszej instancji” (pisownia oryginalna) ponownego podkreślenia wymaga, że udowodnienie jakiegoś faktu nie musi oznaczać, że dane ustalenie zawsze winno wynikać bezpośrednio z konkretnych dowodów. Może ono wypływać także z nieodpartej logiki sytuacji stwierdzonej konkretnymi dowodami, jeżeli stanowi ona oczywistą przesłankę, na podstawie której doświadczenie życiowe nasuwa jednoznaczny wniosek, iż dana okoliczność faktycznie istotnie wystąpiła. Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy nie sposób za chybione uznać ustalenia Sądu I instancji co do sprawstwa oskarżonego D. K., skoro:

- przypisano mu działanie w formie współsprawstwa,

- był on osobą decyzyjną (jako prezes zarządu lub prokurent samoistny) w obu spółkach ( (...) i (...)), w których odpowiednio: prokurentem samoistnym i prezesem zarządu był zmarły w toku toczącego się postępowania przygotowawczego w niniejszej sprawie jego ojciec – J. K., któremu również postawiono zarzuty,

- żaden ze wskazanych w przypisanych mu zarzutach podmiotów nie realizował z tym spółkami rzeczywistych zdarzeń gospodarczych,

- został on rozpoznany przez część osób reprezentujących podmioty opisane w przypisanych mu zarzutach. W szczególności świadek A. Ł. (k.3161v-3162 akt sprawy) konsekwentnie zeznaje o „K.” (poza sporem wydaje się, że jedynymi „K.” w realiach rozpoznawanej sprawy jest oskarżony D. K. oraz J. K.), którzy dzwonili do niego gdy (rzekomo – o czym w dalszej części niniejszego uzasadnienia) mieli towar (czyli granulat złota lub gotowe wyroby – uwaga SA) z nimi również czynił ustalenia, obaj byli przy (rzekomym – o czym w dalszej części niniejszego uzasadnienia) – odbiorze towaru, obaj negocjowali cenę i spotykali się z nim w sprawach dotyczących rzekomych (uwaga SA) transakcji. Nadto świadek G. Ł. zeznał (k.3431v-3432 akt sprawy), że spotykał się z oskarżonym D. K. podczas (rzekomych – o czym będzie mowa w dalszej części niniejszego uzasadnienia) transakcji

- wypłacał środki wpływające na konta spółki (...) pochodzące z tytułu płatności dokonanych na podstawie nierzetelnych, nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń faktycznych faktur VAT.

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść deprecjonowanie dokonanej przez Sąd I instancji oceny dowodu w postaci depozycji A. Ł. oraz trafności poczynionych m.in. na ich podstawie ustaleń faktycznych w sprawie. Na wstępie podkreślenia wymaga, że nie ma racji skarżący wskazując na rzekomą sprzeczność konstatacji wskazanych na str.5 uzasadnienia omawianej apelacji. A. Ł. składając zeznania na rozprawie 18 października 2021r. (będąc przesłuchiwanym 4 grudnia 2018r. i 9 grudnia 2020r. odmówił składania wyjaśnień - k.1703 i k.2848 akt sprawy) wskazał, że transakcje z podmiotami (...) i (...) Sp. z o.o. opisane w przypisanych oskarżonemu D. K. czynach miały miejsce oraz, że brał w nich udział, a co najmniej był przy nich obecny oskarżony D. K.. Sąd Okręgowy ustalił natomiast, że oskarżony D. K. działając w imieniu spółki (...) wystawił poświadczające nieprawdę dokumenty w postaci faktur VAT (k.105-106 uzasadnienia wyroku). W żadnej części uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd I instancji nie wskazuje natomiast – wbrew twierdzeniom skarżącego – że oskarżony brał udział lub co najmniej był obecny przy transakcjach, które nie miały miejsca. Sąd Okręgowy natomiast ustalił, że o transakcjach, których wiarygodność (trafnie – uwaga SA) zakwestionował miał pełną wiedzę oskarżony D. K.. Trafnie Sąd Okręgowy uznał (str.145 uzasadnienia wyroku), że A. Ł. ma interes w twierdzeniu, że doszło do przedmiotowych transakcji, skoro na ich podstawie dokonywał określonych zgłoszeń do Urzędu Skarbowego, co zostało zakwestionowane przez Naczelnika (...) Urzędu Celno – Skarbowego w P. (1) w decyzji z 25 stycznia 2018r. (k.482-588 Załącznika nr(...) „Decyzje podatkowe”). Na str.37 tej decyzji (k.500-504 Załącznika nr (...) „Decyzje podatkowe”) znajduje się odniesienie do faktur opisanych w pkt. II A) i IV zaskarżonego orzeczenia. Wobec powyższego jego zeznania co do tego, że w sposób opisany wyżej brał w nich udział oskarżony D. K. nie sposób, pozostając w zgodzie z zasadami logicznego rozumowania, rozumieć jako tego, że oskarżony brał udział w spotkaniach, które miały na celu uwiarygodnienie zdarzeń gospodarczych, które w rzeczywistości nie miały miejsca, co finalnie skutkowało wystawianiem faktur niemających potwierdzenia w realnych zdarzeniach gospodarczych oraz nierzetelnych dokumentów KW poświadczających nieprawdę co do dokonanej zapłaty na rzecz podmiotów reprezentowanych przez oskarżonego D. K., a następnie – składaniem nieprawdziwych deklaracji podatkowych do urzędów skarbowych, co skutkowało uzyskiwaniem zwrotów podatkowych lub uszczupleniem należności publicznoprawnych.

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść cytowanie zeznań świadka A. Ł. (str.5-6 apelacji). Odnosząc się bowiem do poczynionych już w niniejszym uzasadnieniu uwag związanych z instytucją współsprawstwa, bez znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonego D. K. pozostaje, że – jak twierdzi świadek A. Ł. – kluczowych ustaleń dokonywał z J. K., skoro – jak wynika z jego zeznań – oskarżony D. K. był doskonale zorientowany w relacjach między swoim ojcem, a świadkiem A. Ł., w szczególności dotyczących rzekomych (jak trafnie ustalił Sąd I instancji) transakcji związanych z obrotem granulatem złota oraz wyrobami ze złota. Nie budzi wątpliwości Sądu Apelacyjnego, że opisane przez świadka A. Ł. transakcje miały charakter pozorny. Podkreślenia bowiem wymaga, że nie mogło dojść do transakcji między spółkami reprezentowanymi przez oskarżonego D. K. a podmiotem (...) (pkt II A, IV, VI H zarzutów, pkt 2., 4. I 6 zaskarżonego wyroku) i (...) Sp. z o.o. (pkt II B, VI B, VI G zarzutów, pk 2. I 6 zaskarżonego wyroku), skoro – jak wynika ze zgromadzonego w sprawie i ocenionego w sposób swobodny przez Sąd I instancji materiału dowodowego – spółki: (...) i (...) nie nabywały tego towaru. Reprezentujące bowiem podmioty mające rzekomo sprzedawać spółkom reprezentowanym przez oskarżonego D. K. osoby zaprzeczyły aby do tego dochodziło (depozycje: J. C. – k.50-53, 300, 303a-304, 1340-1341, 1535-1536, 1646-1648, 2838, 3472v, 3473 akt sprawy, Z. C. – k.1607-1608, 3161 akt sprawy, R. K. – k.1618-1619, 3444v akt sprawy).

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść wskazywanie na poczynione przez Sąd I instancji ustalenie, że podmioty gospodarcze (...) i (...) Sp. z o.o. nie prowadziły faktycznej działalności gospodarczej (str.107 uzasadnienia wyroku). Podkreślenia na wstępie wymaga, że dla stwierdzenia, czy istnieją podstawy do przypisania oskarżonemu D. K. winy w przedmiotowej sprawie, w szczególności w zakresie pkt. II A, II B, IV, VI B, VI G i VI H zarzutów (i odpowiednio pkt. 2., 4., 6. zaskarżonego orzeczenia) istotne jest wyłącznie to, czy transakcje, do których odnoszą się wskazane faktury miały miejsce, czy też nie. W związku z powyższym bez znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonego D. K. pozostaje czy poza tymi (rzekomymi – jak trafnie ustalił Sąd Okręgowy) transakcjami podmioty (...) i (...) Sp. z o.o. prowadziły faktyczną działalność gospodarczą, w szczególności polegającą na obrocie granulatem złota oraz wyrobami gotowymi ze złota. Istotnie, choćby ze wskazanej wyżej decyzji organu podatkowego wynika, że (...) Sp. z o.o. dokonywała transakcji z firmami jubilerskimi, co wskazuje na udział tego podmiotu w obrocie metalami szlachetnymi. Podkreślenia jednak w tym miejscu wymaga, że faktury w tym zakresie były wystawiane w niewielkich ilościach (od 1 do 6 od poszczególnych kontrahentów) na stosunkowo niewielkie kwoty brutto (od 512,38 zł z do 1.687.925,37 zł, przy czym ta ostatnia kwota dotyczy łącznie 6 faktur). Tymczasem spółka (...) wystawiła na rzecz (...) Sp. z o.o. w okresie od 4 lipca 2013r. do 22 listopada 2013r. 27 faktur na łączną wartość brutto 49.527.382,51 zł. (pkt II.A) aktu oskarżenia, pkt II zaskarżonego wyroku), zaś spółka (...) w okresie od 7 lutego 2013r. do 17 lipca 2013r. wystawiła 26 faktur na łączną wartość brutto 26.497.594,12 zł. (pkt IV aktu oskarżenia, pkt 4 zaskarżonego wyroku). Podkreślenia również w tym miejscu wymaga, że dla skuteczności zarzutu obrazy przepisów postępowania i błędu w ustaleniach faktycznych skarżący musi wykazać zarówno, że doszło do uchybienia w tych sferach, a także – co jest równie ważne – że uchybienie to miało wpływ na treść orzeczenia, co wynika wprost z treści art.438 pkt 2 i 3 kpk. Nawet zatem gdyby Sąd Okręgowy nie poczynił zakwestionowanego, powyżej wskazanego ustalenia, nie miałoby to wpływu na treść orzeczenia skoro – jak wyżej wskazano – transakcje ze spółkami (...) i (...)miały charakter pozorny.

Podnosząc zarzut związany z poczynionym przez Sąd Okręgowy ustaleniem, że oskarżony D. K. dokonywał wypłat środków finansowych z kont, o czym mowa w VI J) - EE) zarzutów (pkt 6 zaskarżonego wyroku) skarżący nie przedstawił żadnego w tym zakresie uzasadnienia. Na wstępie ponownie podkreślenia wymaga, że oskarżonemu przypisano również i w zakresie tego zarzutu działanie wspólnie i w porozumieniu z J. K.. Sąd odwoławczy odwołuje się w tym miejscu do poczynionych już w niniejszym uzasadnieniu rozważań natury ogólnej dotyczących istoty współsprawstwa, gdyż brak jest podstaw do ponownego przytaczania ich w tym miejscu. Dokumentacja znajdująca się w Załączniku nr (...) „Dokumenty z GIFF” (k.31-37, załącznika (...) BANK S.A., k.38-39, 391-392 załącznika – Bank (...) w T., k.40-45, 212-213 załącznika – Bank (...) S.A., k.46-47 załącznika (...) Bank (...) S.A., k.48-55, 397-399 załącznika – Bank (...) S.A., k.89-90, 358-359 załącznika – (...) SA, k.162-163, 182-187, 367-368 załącznika – (...) SA, k.169-178, załącznika (...) Bank S.A., k.214-219, 306-354, 401-414 załącznika – (...) Bank (...), k.220-223, 369-373 załącznika – Bank (...) S.A., k.224-225, 382-387, 424-426 załącznika – (...) S.A., k.226-229, 374-375 załącznika (...) Bank S.A.) potwierdza tymczasem, że z kont, których dysponentami był: oskarżony D. K. oraz J. K. wypłacane były gotówkowo kwoty wskazane w pkt VI J)-EE) zarzutów (pkt 6 zaskarżonego orzeczenia), przede wszystkim przy użyciu kart bankomatowych. Nadto oskarżony D. K. w okresach objętych zarzutami osobiście dokonał 12-krotnie wypłat gotówkowych z banku (...) S.A. na łączną kwotę 610.000 zł. (k.227 załącznika), 3-krotnie dokonał wypłat gotówkowych w (...) S.A. na łączną kwotę 60.000 zł. oraz 192-krotnie dokonał wypłat kartą bankomatową w(...) Banku (...) na łączną kwotę 752.120 zł. Brak wskazania przez skarżącego uzasadnienia omawianego zarzutu zwalnia Sąd odwoławczy od konieczności czynienia szerszych rozważań w tym zakresie. Podkreślenia wymaga, że zgodnie z treścią art.427 § 2 kpk to po stronie obrońcy leży obowiązek wykazania, dlaczego nie zgadza się z zaskarżonym orzeczeniem, jak też przedstawienia rzeczowej w tym przedmiocie argumentacji. Kwestionowanie ustaleń Sądu I instancji nie może ograniczyć się jedynie do bardzo ogólnych stwierdzeń. Zauważyć należy, że skarżący jest podmiotem profesjonalnym świadczącym usługi prawne w tym obronę, toteż wymagania wobec niego przekraczają ogólne sformułowanie wątpliwości co do powziętej przez sąd decyzji procesowej, dla poparcia podniesionego zarzutu obrazy przepisów procesowych. Skarżący nie sprostał zasadom, wymaganym przy formułowaniu zarzutów, stanowiących element niezbędny środka odwoławczego wnoszonego i popieranego przed Sądem odwoławczym przez obrońcę jako podmiot kwalifikowany. Podobna praktyka obrońcy nie tworzy przy tym po stronie Sądu odwoławczego obowiązku poszukiwania w zaskarżonym rozstrzygnięciu wszelkich uchybień, jakie mogły zaistnieć w danej sprawie, a jedynie badanych z urzędu, o których mowa w art. 439 k.p.k. Nie jest bowiem rzeczą sądu odwoławczego przejmowanie roli skarżącego i doszukiwanie się w oparciu o „otwarte” sformułowanie zarzutu uchybień w zaskarżonym orzeczeniu ponad to, co wyraźnie wskazał skarżący. Z tożsamych względów Sąd II instancji, odwołuje się do rozważań Sądu Okręgowego dotyczących pozostałych czynów przypisanych oskarżonemu D. K., niezwiązanych z depozycjami J. C., A. Ł. i R. K.. W tym bowiem zakresie obrońca oskarżonego D. K., skarżący wyrok w całości nie przedstawił jakiejkolwiek argumentacji.

Ad. 1) Wobec bezzasadności zarzutów o charakterze procesowym, bezzasadny jest zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, do którego – w ocenie skarżącego – miało dojść po wadliwie przeprowadzonym postępowaniu sądowym.

Wnioski

Apelacja oskarżyciela publicznego

Zmiana zaskarżonego wyroku:

1.  w części dotyczącej obrazy przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu D. K. w pkt. 5 wyroku, poprzez przypisanie oskarżonemu odpowiedzialności za pomocnictwo w popełnieniu czynu (zgodnie z opisem czynu), a nie za usiłowanie popełnienia przestępstwa, poprzez przyjęcie następującej kwalifikacji prawnej: art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art.294 § 1 kk i w zw. z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

2.  w części dotyczącej wymierzonych oskarżonym kar:

1oskarżonemu D. K. poprzez:

a)  rozwiązanie węzła kary łącznej pozbawienia wolności D. K. orzeczonej w pkt. 8 sentencji wyroku,

b)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt.1 wyroku kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

c)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt. 2 wyroku kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

d)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt.3 wyroku kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

e)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt.4 wyroku kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

f)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt.5 wyroku kary 5 (pięciu) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

g)  orzeczenie za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 6 wyroku kary 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności

h)  orzeczenie na podst. art. 85 § 1 i 2 kk wobec oskarżonego D. K. kary łącznej w postaci 10 (dziesięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 200 (dwustu) zł.

2oskarżonemu R. J. poprzez:

a)  rozwiązanie węzła kary łącznej grzywny orzeczonej wobec R. J. w pkt. 13 sentencji wyroku,

b)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt. 9 wyroku kary grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

c)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt. 10 wyroku kary grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

d)  orzeczenie za czyn przypisany w/w oskarżonemu w pkt. 11 wyroku kary pozbawienia wolności w wysokości 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy i kary grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwustu) zł.,

e)  orzeczenie na podstawie art. 39 § 1 kks wobec oskarżonego R. J. kary łącznej w postaci kary grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 200 (dwieście) zł.

Apelacja obrońcy oskarżonego D. K.:

zmiana ww. wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów,

ewentualnie

uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu wB. do ponownego rozpoznania.

Niezależnie od powyższego, o zwrócenie przez Sąd Apelacyjny jako Sąd Odwoławczy akt sprawy Sądowi Okręgowemu w B. jako Sądowi pierwszej instancji w oparciu o przepis art. 449a kpk, w zakresie o którym mowa w pkt. 2 lit b. ppkt. i - iii powyżej. Nadto w tym samym trybie, o polecenie uzupełnienia uzasadnienia w zakresie oceny zeznań świadka R. K., odnośnie kontaktu ze współwłaścicielami/zarządem (...).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadne

☐ częściowo zasadne

☒ niezasadne

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosków za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne.

Apelacja oskarżyciela publicznego

Skarżąca nie złożyła wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu II instancji co, w związku z treścią art.423 § 1a kpk w zw. z art.458 kpk, zwalnia Sąd Apelacyjny od czynienia rozważań odnośnie tego środka odwoławczego.

Apelacja obrońcy oskarżonego D. K.

Wniosek o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego jest niezasadny wobec niezasadności zarzutów apelacyjnych.

Brak jest podstaw do uznania, że zachodzą przesłanki do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Wniosek o charakterze kasatoryjnym nie jest zasadny wobec niezasadności podniesionych zarzutów. Na marginesie zatem jedynie wskazać należy, że wniosek ten nie został w żaden sposób umotywowany. Podkreślenia tymczasem wymaga, że zgodnie z aktualnym oraz mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie brzmieniem przepisu art.437 § 2 kpk, uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art.439 § 1 kk (skarżący nie podniósł takiego zarzutu, a Sąd odwoławczy nie stwierdza zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej) i art.454 kk (nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie) lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości (skarżący nie wskazał okoliczności świadczących o takiej potrzebie, a Sąd odwoławczy nie stwierdza ich zaistnienia).

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok poza częścią zmienioną.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność zarzutów apelacyjnych, brak przesłanek z art.439 kpk i art.440 kpk.

0.15.2. Zmiany wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmian

1. uchylono orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności zawarte w pkt. 8. wyroku,

2. uchylono pkt 16. w zakresie opłaty wymierzonej oskarżonemu D. K.,

3. w pkt. 2. podwyższono do roku i 6 miesięcy orzeczoną karę pozbawienia wolności,

4. w pkt. 4. podwyższono do 2 lat orzeczoną kary pozbawienia wolności,

5. w pkt. 5.:

a) zmieniono kwalifikację prawną czynu w ten sposób, że w miejsce art.13 § 1 kk przyjęto art.18 § 3 kk,

b) zmieniono podstawę prawną wymiaru kary w ten sposób, że w miejsce art.14 § 1 kk przyjęto art.19 § 1 kk,

c) podwyższono orzeczoną karę pozbawienia wolności do 5 lat,

6. w pkt. 6. podwyższono orzeczoną kary pozbawienia wolności do 8 lat,

Zwięźle o powodach zmian

Ad.3. Sąd Apelacyjny podzielił pogląd skarżącego oskarżyciela publicznego, co do rażącej niewspółmierności (łagodności) kary orzeczonej w pkt. 2. zaskarżonego orzeczenia. Czyn przypisany oskarżonemu D. K. w tej części wyroku zagrożony jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Oskarżonemu przypisano wystawienie w okresie 5 miesięcy 38 faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych na łączną kwotę blisko 7,5 mln. zł., w tym blisko 1,4 mln. podatku VAT. Nie sposób uznać, biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia okoliczności łagodzące i obciążające (str.149), aby karą odpowiadającą sądowym dyrektywom jej wymiaru była kara oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Z drugiej strony Sąd odwoławczy przy określaniu wymiaru kary ograniczony był wnioskiem zawartym w apelacji wniesionej na niekorzyść oskarżonego. Stąd za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 2 zaskarżonego orzeczenia orzekł karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Ad.4. Sąd Apelacyjny podzielił pogląd skarżącego oskarżyciela publicznego, co do rażącej niewspółmierności (łagodności) kary orzeczonej w pkt. 4. zaskarżonego orzeczenia. Czyn przypisany oskarżonemu D. K. w tej części wyroku zagrożony jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Oskarżonemu przypisano wystawienie w okresie 5 miesięcy 26 faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych na łączną kwotę blisko 26,5 mln. zł., w tym blisko 5 mln. podatku VAT. Nie sposób uznać, biorąc pod uwagę wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia okoliczności łagodzące i obciążające (str.149), aby karą odpowiadającą sądowym dyrektywom jej wymiaru była kara oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Z drugiej strony Sąd odwoławczy przy określaniu wymiaru kary ograniczony był wnioskiem zawartym w apelacji wniesionej na niekorzyść oskarżonego. Stąd za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 4 zaskarżonego orzeczenia orzekł karę 2 lat pozbawienia wolności.

Ad.5. Rację ma skarżący twierdząc, że w pkt. 5 zaskarżonego orzeczenia doszło do obrazy prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu. Przypisane oskarżonemu D. K. przestępstwo nie zostało popełnione w formie usiłowania, a dokonania, poprzez udzielenie pomocy wskazanemu z przypisanym zarzucie podmiotowi. Stąd Sąd odwoławczy zmienił kwalifikację prawną tego czynu w ten sposób, że w miejsce art.13 § 1 kk przyjął art.18 § 3 kk. Konsekwencją tej zmiany była zmiana w podstawie prawnej wymiaru kary poprzez przyjęcie za nią w miejsce art.14 § 1 kk, art.19 § 1 kk.

Sąd Apelacyjny podzielił nadto pogląd skarżącego oskarżyciela publicznego, co do rażącej niewspółmierności (łagodności) kary orzeczonej w pkt. 5. zaskarżonego orzeczenia. Czyn przypisany oskarżonemu D. K. w tej części wyroku zagrożony jest karą od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Oskarżonemu przypisano wystawienie w okresie 3 miesięcy 12 faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, czym udzielił pomocy wskazanemu w zarzucie podmiotowi w doprowadzeniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. do zwrotu nienależnego podatku VAT w kwocie 1,5 mln. zł. Nie sposób uznać, biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia okoliczności łagodzące i obciążające (str.149), aby karą odpowiadającą sądowym dyrektywom jej wymiaru była kara oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Biorąc pod uwagę sądowe dyrektywy wymiaru kary, istniejące okoliczności łagodzące i obciążające, Sąd odwoławczy za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 5 zaskarżonego orzeczenia orzekł karę 5 lat pozbawienia wolności.

Ad.6. Sąd Apelacyjny podzielił pogląd skarżącego oskarżyciela publicznego, co do rażącej niewspółmierności (łagodności) kary orzeczonej w pkt. 6. zaskarżonego orzeczenia. Czyn przypisany oskarżonemu D. K. w tej części wyroku zagrożony jest karą od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Oskarżonemu przypisano przyjęcie w okresie nieco ponad 5 miesięcy 833 nierzetelne faktury, nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych na łączną kwotę blisko 50 mln. zł., w tym ponad 9 mln. podatku VAT; wystawienie 332 dokumentów KW poświadczających wpłaty, których nie było w łącznej kwocie ponad 10 mln. zł.; przyjęcie na rachunek bankowy podmiotu, który reprezentował, tj. (...) na podstawie nierzetelnych, nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych faktur łącznie ponad 56 mln. zł.; wypłacenie z rachunku bankowego podmiotu, który reprezentował, tj. (...) łącznie ponad 48 mln. zł. pochodzących z tytułu płatności dokonanych na rzecz (...) na podstawie nierzetelnych, nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych faktur VAT. Nie sposób uznać, biorąc pod uwagę powyższe, a nadto wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia okoliczności łagodzące i obciążające (str.149), aby karą odpowiadającą sądowym dyrektywom jej wymiaru była kara oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Biorąc pod uwagę sądowe dyrektywy wymiaru kary, istniejące okoliczności łagodzące i obciążające, Sąd odwoławczy za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 6 zaskarżonego orzeczenia orzekł karę 8 lat pozbawienia wolności.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na mocy art.85 kk i art.86 § 1 i 2 kk, przy zastosowaniu art.4 § 1 kk orzeczone wobec oskarżonego D. K. w pkt. 1., 3. zaskarżonego wyroku oraz w pkt. I.4, I.6, I.7c), I.8 niniejszego wyroku kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono karę łączną 10 lat.

Zmiana części z orzeczonych kar jednostkowych skutkowała koniecznością zmiany orzeczonej kary łącznej. Również bowiem i orzeczona wobec oskarżonego D. K. kara łączna razi łagodnością. Mając ustawową możliwość orzeczenia kary łącznej od 8 do 15 lat pozbawienia wolności, Sąd odwoławczy uznał, że karą sprawiedliwą, odpowiadającą sądowym dyrektywom wymiary kary łącznej będzie kara 10 lat pozbawienia wolności.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

V.

Na mocy przepisu art.626 § 1 kpk, art. 1, art.2 ust. 1 pkt 6, art.3 ust.1, art.6 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawcach karnych Sąd Apelacyjny wymierzył oskarżonemu D. K. opłatę za drugą instancję w wysokości 12.600 zł. oraz obciążył go połową wydatków postępowania odwoławczego. Uznał bowiem, że brak jest podstaw do zwolnienia go od obowiązku ich ponoszenia.

O kosztach sądowych w postępowaniu odwoławczym Sąd Apelacyjny orzekł na mocy art.626 § 1 kpk w zw. z art.624 kpk i zwolnił oskarżonego od opłaty za postępowanie odwoławcze a jego wydatkami obciążył Skarb Państwa uznając, że przemawiają za tym zasady słuszności, skoro apelacja wywiedziona na jego niekorzyść okazała się niezasadna.

1PODPISy

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

☒

zmiana