Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

III K 790/23

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

14 października 2005 r.

sygn. akt XIV K 749/05

1.1.2.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

29 marca 2007 r.

sygn. akt VIII K 889/06

1.1.3.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

11 grudnia 2007 r.

sygn. akt VIII K 1131/07

1.1.4.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

14 kwietnia 2009 r.

sygn. akt III K 172/09

1.1.5.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

19 sierpnia 2009 r.

sygn. akt II K 369/09

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

22 listopada
2010 r.

sygn. akt II K 1849/08

1.1.7.

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Piasecznie

17 lipca 2012 r.

sygn. akt II K 4/11

1.1.8.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

17 lutego 2014 r.

sygn. akt XIV K 1069/13

1.1.9.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

22 października 2014 r.

sygn. akt II K 865/13

1.1.10.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

22 maja 2015 r.

sygn. akt II K 1098/14

1.1.11.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

15 marca 2016 r.

sygn. akt II K 1182/14

1.1.12.

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Piasecznie

01 lutego 2021 r.,

sygn. akt II K 809/17

1.1.13.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

31 marca
2021 r

sygn. akt V K 881/20

1.1.14.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

10 października 2022 r.,

sygn. akt II K 38/22

1.1.15.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

27 lutego 2023 r.

sygn. akt II K 1177/22

1.1.16.

Sąd Rejonowy w Piasecznie

30 marca 2023 r.

sygn. akt II K 697/22

1.1.17.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie

03 sierpnia 2023 r.

sygn. akt XIV K 758/22

Inne fakty

1.1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 14 października 2005 r., sygn. akt XIV K 749/05, za czyny z art. 280 § 1 k.k. oraz art. 291 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 5; kara została wykonana.

informacja
z Krajowego Rejestru Karnego

k. 29-34, 152-154

informacja o pobytach i orzeczeniach

k. 54-55,144-145, 147-150

odpisy orzeczeń

k. 41-44, 46, 49, 51, 60, 63, 65, 67, 68, 69-70, 71-73, 113-114, 117-118, 119, 120, 121, 122-123, 140

akta jednostkowe

opinia o skazanym

k. 32-33, 94-95, 142-143

1.2.1.2.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 29 marca 2007 r., sygn. akt VIII K 889/06, za czyn z art. 286 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 3; kara została wykonana.

1.2.1.3.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. akt VIII K 1131/07, za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym; kara została wykonana.

1.2.1.4.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe
w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2009 r., sygn. akt III K 172/09, za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 4; kara została wykonana.

1.2.1.5.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt II K 369/09, za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 3; kara została wykonana.

1.2.1.6.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 22 listopada 2010 r., sygn. akt II K 1849/08, za czyny z art. 288 § 1 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 3; kara została wykonana.

1.2.1.7.

Wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności
z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat oraz na karę grzywny; kary zostały wykonane.

1.2.1.8.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 17 lutego 2014 r., sygn. akt XIV K 1069/13, za czyny z art. 278 § 1 k.k. oraz art. 288 § 1 k.k. na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres lat 5; kara została wykonana.

1.2.1.9.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt II K 865/13, za czyny z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana.

1.2.1.10.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 22 maja 2015 r., sygn. akt II K 1098/14, za czyny z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana.

1.2.1.11.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 15 marca 2016 r., sygn. akt II K 1182/14, za czyny z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana.

1.2.1.12.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 01 lutego 2021 r., sygn. akt II K 809/17, wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności; kara została wykonana.

1.2.1.13.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia
w Warszawie z dnia 31 marca 2021 r., sygn. akt V K 881/20, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2020 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana.

1.2.1.14.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 października 2022 r., sygn. akt II K 38/22, za czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k. popełniony 6 sierpnia 2021 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana w okresie od dnia 07 kwietnia 2023 r. do dnia 04 września 2023 r.

1.2.1.15.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 27 lutego 2023 r., sygn. akt II K 1177/22, za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 sierpnia 2022 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara jest wykonywana w okresie od dnia 04 września 2023 r. do 29 lutego 2024 r.

1.2.1.16.

Ł. K. został skazany Sądu Rejonowego
w Piasecznie z dnia 30 marca 2023 r., sygn. akt II K 697/22, za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 15 kwietnia 2022 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności; kara będzie wykonywana od dnia 29 lutego 2024 r. do dnia 28 maja 2025 r.

1.2.1.17.

Ł. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 03 sierpnia 2023 r., sygn. akt XIV K 758/22, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 sierpnia 2022 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; kara będzie wykonywana od dnia 28 maja 2025 r. do dnia 22 stycznia 2026 r.

1.2.1.18.

Ł. K. przebywa aktualnie w jednostce penitencjarnej od dnia 07 kwietnia 2023 r. Karę pozbawienia wolności odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego dla recydywistów w systemie zwykłym. Zachowanie skazanego można ocenić jako przeciętne. Został nagrodzony za wykonywanie pracy nieodpłatnie. Nie był karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych przyjmuje postawę regulaminową. Relacje ze współosadzonymi układa poprawnie. W sposób właściwy odnosi się do przepisów zawartych w porządku wewnętrznym oraz w regulaminie organizacyjno-porządkowym wykonywania kary pozbawienia wolności. Podczas pobytu w zakładzie karnym nie przejawia zachowań agresywnych oraz autoagresywnych. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie korzysta z nagród oraz systemu przepustkowego. Nie uczestniczy w zajęciach kulturalno-oświatowych. Uczestniczył w programie resocjalizacyjnym. Obecnie skazany pracuje odpłatnie w pełnym systemie konwojowania na stanowisku pracownika ogólnobudowlanego. Utrzymuje kontakt telefoniczny z rodziną. Nie deklaruje przynależności do nieformalnych struktur podkultury przestępczej. Wobec popełnionych przestępstw prezentuje krytyczną postawę.

1.1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

akta jednostkowe

Sąd uznała za wiarygodne dokumenty stanowiące podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie w postaci akt jednostkowych. Ich treść nie budzi wątpliwości.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Sąd uznał za wiarygodną informację z K. stanowiącą podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Jej treść nie budzi wątpliwości. Rzetelności i prawdziwości informacji
z K. strony nie kwestionowały, zaś Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować treść tego dokumentu.

informacja o pobytach i orzeczeniach

Sąd uznał za wiarygodną informację o pobytach i orzeczeniach stanowiących podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Jej treść nie budzi wątpliwości. Rzetelności oraz prawdziwości informacji o pobytach i orzeczeniach strony nie kwestionowały, zaś Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować treść tego dokumentu.

odpisy orzeczeń

Odpisy wyroków i postanowień dołączone do akt głównych nie budziły wątpliwości Sądu. Są to dokumenty urzędowe, których treść nie była kwestionowana przez strony postępowania.

opinia o skazanym

Sąd uznał za wiarygodną opinię o skazanym sporządzoną przez administrację Aresztu Śledczego stanowiącą podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Jej treść nie budzi wątpliwości. Rzetelności, prawdziwości i fachowości opinii o skazanym strony nie kwestionowały, zaś Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować treść tego dokumentu.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

wyrok Sądu Rejonowego
w Piasecznie z dnia 10 października 2022 r., sygn. akt II K 38/22

kara 5 miesięcy pozbawienia wolności

3.1.2.

wyrok Sądu Rejonowego
w Piasecznie z dnia 27 lutego 2023 r., sygn. akt II K 1177/22

kara 6 miesięcy pozbawienia wolności

3.1.3.

wyrok Sądu Rejonowego
w Piasecznie z dnia 30 marca 2023 r., sygn. akt II K 697/22

karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną

3.1.4.

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 03 sierpnia 2023 r., sygn. akt XIV K 758/22

kara 8 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Z uwagi na daty wydania wyroków w sprawach skazanego Ł. K. na wstępie należało ustalić jaki stan prawny winien być uwzględniany przy ocenie warunków do wydania wobec skazanego wyroku łącznego. Analiza akt jednostkowych oraz wydanych wyroków pozwoliła ustalić, że łączeniu podlegają kary pozbawienia wolności orzeczone po 24 czerwca 2020 r., a tym samym zastosowanie znajdzie w niniejszej sprawie obecnie obowiązujący stan prawny.

Zgodnie z treści art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw
i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Ł. K. został skazany na kary pozbawienia wolności. Jedna z tych kar została wykonana.
W aktualnym stanie prawnym nie stanowi to jednak przeszkody do objęcia karą łączną kary jednostkowej, która została już wykonana (o ile spełnione są przesłanki z art. 85 § 1 k.k.).

Ł. K. został skazany wyrokiem:

a) Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 10 października 2022 r., sygn. akt II K 38/22, za czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k. popełniony 6 sierpnia 2021 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana w okresie od dnia 07 kwietnia 2023 r. do dnia 04 września 2023 r.;

b) Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 27 lutego 2023 r., sygn. akt II K 1177/22, za czyn
z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 sierpnia 2022 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara jest wykonywana w okresie od dnia 04 września 2023 r. do 29 lutego 2024 r.;

c) Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 30 marca 2023 r., sygn. akt II K 697/22, za czyn
z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 15 kwietnia 2022 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności; kara będzie wykonywana od dnia 29 lutego 2024 r. do dnia 28 maja 2025 r.;

d) Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 03 sierpnia 2023 r., sygn. akt XIV K 758/22, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 sierpnia 2022 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności; kara będzie wykonywana od dnia 28 maja 2025 r. do dnia 22 stycznia 2026 r.

Oznacza to, że skazany popełnił wszystkie ww. przestępstwa zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, tj. wyrok Sądu Rejonowego
w Piasecznie w sprawie o sygn. akt II K 38/22 z dnia 10 października 2022 r.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 30 lat pozbawienia wolności. Jeżeli najwyższą z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa jest kara 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 30 lat pozbawienia wolności, orzeka się tę karę jako karę łączną. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Stosownie natomiast do treści art. 85a k.k. orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do skazanego.

Ustalając wymiar nowej kary łącznej Sąd miał na uwadze wytyczne doktryny i orzecznictwa. Przy wymiarze kary łącznej istotne są dyrektywy prewencji indywidualnej i generalnej. Chodzi
w szczególności o to, aby właściwie ukształtowana kara łączna oddziaływała wychowawczo na sprawcę przestępstwa oraz odpowiednio chroniła obywateli przed niebezpieczeństwem ponownego dopuszczenia się przez niego zbrodni czy występku. Kara ta powinna również kształtować
w społeczeństwie świadomość prawną. Należy przy tym pamiętać, że Sąd nie jest uprawniony na płaszczyźnie indywidualnoprewencyjnej i generalnoprewencyjnej uwzględniać po raz wtóry tych samych okoliczności, które zostały wzięte pod uwagę przy wymiarze kar jednostkowych. Powinien natomiast w procesie kształtowania kary łącznej wyciągnąć odpowiednie wnioski z faktu wielości dokonanych przez sprawcę przestępstw, po uprzednim ustaleniu, czy zachodzi między nimi związek czasowy oraz podmiotowy i przedmiotowy. Jak bowiem trafnie wskazuje się w literaturze wielość przestępstw prowadzi do zmiany wartości prognostycznych co do sprawcy oraz rzutuje na karę
z punktu widzenia jej społecznego oddziaływania. Z punktu widzenia dyrektywy prewencji indywidualnej konieczne byłoby również uwzględnienie postawy sprawcy i sposobu jego życia od momentu wydania pierwszego z łączonych orzeczeń do momentu rozprawy, na której miałby zapaść wyrok łączny (D. Kala, Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Zagadnienia karnomaterialne i procesowe, Toruń 2003, s. 105-106).

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 1990 roku, sygn. akt IV KR 80/90, opublikowany w LEX nr 22064, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 roku, sygn. akt IV KR 213/83, OSNKW nr 5-6 z 1984 roku, i inne) zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione a im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem.

Wskazać należy przy tym, że akcentowane okoliczności dotyczące właściwego zachowania skazanego w izolacji penitencjarnej nie mogą przesądzić automatycznie o konieczności ukształtowania kary łącznej według zasady pełnej absorpcji. Nie budzi bowiem wątpliwości zarówno w judykaturze, jak i doktrynie, że zasadę absorpcji stosuje się w wymiarze kary łącznej wyjątkowo, gdy związek zbiegających się przestępstw jest tak ścisły, że upodabnia je do jednego przestępstwa, jak w przypadku pomijalnego zbiegu przestępstw lub ciągu przestępstw, gdy nie potrzeba podwyższać progu represji karnej (wyrok SA w Białymstoku z dnia 21 grudnia 2015 r., II AKa 206/15). Absorpcja czy wymierzenie kary łącznej zbliżonej w swojej wysokości do najsurowszej kary jednostkowej są uzasadnione w sposób szczególny między innymi, w sytuacji, gdy przyjęcie wielu przestępstw zamiast jednego jest merytorycznie wątpliwe ze względu na nieostrość kryteriów jedności czynu czy przestępstwa, tzn. gdy między przestępstwami istnieje ścisły związek rzeczowy, np. objęcie jednym planem działania, choć art. 12 k.k. nie znalazł zastosowania (wyrok SA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2015 r., II AKa 379/15). Normatywne podstawy orzekania kary łącznej, a w szczególności ramy zakreślone przepisami nie przewidują dalszych reguł, które pozwalałyby na modyfikację jej granic chociażby poprzez respektowanie uprzednio orzeczonych.

Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności niniejszej sprawy wskazać należy:

Jak wynika z akt jednostkowych, odpisów wyroków oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego skazany Ł. K. – w zakresie kar podlegających łączeniu w niniejszej sprawie – dopuszczał się przede wszystkim przestępstw przeciwko mieniu. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie
z dnia 10 października 2022 r., sygn. akt II K 38/22, został on natomiast skazany za czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k.

Podkreślić należy, że nawet bliski podmiotowy i przedmiotowy związek między przestępstwami czy też nawet podobieństwo tych przestępstw, nie są tak istotnymi przesłankami wymiaru kary łącznej, aby ograniczały czy też eliminowały którekolwiek z dyrektyw wymiaru kary zawarte w art. 53 k.k. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 17 kwietnia 2014 r., II AKa37/14, LEX nr 1455630). Redukcja kar poprzez zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kar łącznych stanowiłaby w rzeczywistości nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 13 grudnia 2006 r., II AKa 208/06, KZS 2007/1/40). Zasadę absorpcji stosuje się w wymiarze kary łącznej wyjątkowo, gdy związek zbiegających się przestępstw jest tak ścisły, że upodabnia je do jednego przestępstwa, jak w przypadku pomijalnego zbiegu przestępstw lub ciągu przestępstw, gdy nie potrzeba podwyższać progu represji karnej (wyrok SA w Białymstoku z dnia 21 grudnia 2015 r., II AKa 206/15, LEX nr 1962890).

Przy wymiarze kary łącznej Sąd jest zobligowany uwzględnić nadto postawę sprawcy i sposób jego życia od momentu wydania pierwszego z łączonych orzeczeń do momentu rozprawy, na której miałby zapaść wyrok łączny. Sąd, przy wymierzaniu kary łącznej, powinien zatem uwzględnić zachowanie się skazanego w trakcie odbywania kary w zakładzie karnym (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., II KR 245/85), a które ewentualnie w pozytywny sposób prognozowałyby, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych, jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy i odniesie zamierzone cele kary w zakresie resocjalizacji skazanego.

W toku postępowania ustalono, że skazany przebywa w jednostce penitencjarnej od dnia 07 kwietnia 2023 r. Karę pozbawienia wolności odbywa w zakładzie karnym typu półotwartego dla recydywistów w systemie zwykłym. Zachowanie skazanego jest oceniane jako przeciętne. Został nagrodzony za wykonywanie pracy nieodpłatnie. Nie był karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych przyjmuje postawę regulaminową. Relacje ze współosadzonymi układa poprawnie. W sposób właściwy odnosi się do przepisów zawartych w porządku wewnętrznym oraz
w regulaminie organizacyjno-porządkowym wykonywania kary pozbawienia wolności. Nie przejawia zachowań agresywnych oraz autoagresywnych. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie korzysta z nagród oraz systemu przepustkowego. Nie uczestniczy w zajęciach kulturalno-oświatowych. Uczestniczył w programie resocjalizacyjnym. Obecnie skazany pracuje odpłatnie w pełnym systemie konwojowania na stanowisku pracownika ogólnobudowlanego. Utrzymuje kontakt telefoniczny z rodziną. Nie deklaruje przynależności do nieformalnych struktur podkultury przestępczej. Wobec popełnionych przestępstw prezentuje krytyczną postawę.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd mógł wymierzyć karę łączną w wymiarze od 1 roku
i 4 miesięcy pozbawienia wolności (powyżej najwyższej z kar podlegających łączeniu) do 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności (suma kara podlegających łączeniu).

Mając na uwadze zachowanie się skazanego w warunkach izolacji, jak również stosunkowo duży związek podmiotowy i przedmiotowy pomiędzy jednostkowymi czynami, za które ww. został skazany, Sąd wymierzył skazanemu Ł. K. karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara łączna została ukształtowana przy zastosowaniu zasady asperacji, albowiem nie zachodzą okoliczności, które przemawiałyby za przyjęciem czystej zasady absorpcji. Bliski podmiotowy
i przedmiotowy związek między przestępstwami czy też nawet podobieństwo tych przestępstw, nie są tak istotnymi przesłankami wymiaru kary łącznej, aby ograniczały czy też eliminowały którekolwiek z dyrektyw wymiaru kary zawarte w art. 53 k.k. W ocenie Sądu wysokość kary łącznej pozbawienia wolności ustalonej w punkcie I wyroku jest zatem miarodajna i sprawiedliwa.

Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k., w pozostałym zakresie wyroki, które uległy połączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania. Dotyczy to m.in. nałożonego na skazanego obowiązku naprawienia szkody.

III

Na podstawie art. 572 k.p.k. umarzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej wyrokami ujętym w puntach 12 oraz 13 części wstępnej wyroku, albowiem kara łączna orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego
w Piasecznie z dnia 01 lutego 2021 r., sygn. akt II K 809/17 została wykonana
w całości, a nadto kary orzeczone wyrokami jednostkowymi, które stanowiły podstawę wydania ww. wyroku łącznego w spełniają wymogów, o których mowa w art. 85 § 1 k.k.

Natomiast wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 31 marca 2021 r., sygn. akt V K 881/20, Ł. K. został skazany za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2020 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na datę popełnienia czyn nie można było połączyć tej kary z karami orzeczonymi wyrokami wymienionymi w punktach 14-17 części wstępnej wyroku.

IV

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. Sąd umarzył postępowania w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami ujętymi w punktach od 1 do 11 części wstępnej wyroku, albowiem wyroki te stanowiły podstawę wydania wcześniejszych wyroków łącznych wydanych w stosunku do skazanego.

V

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu Ł. K.:

- okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 38/22 od dnia 07 kwietnia 2023 r. do dnia 04 września 2023 r. (kara wykonana w całości);

- okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 1177/22 od dnia 04 września 2023 r. do 27 lutego 2024 r. oraz okres zatrzymania od dnia 20 sierpnia 2022 r., godz. 16:30 do dnia 21 sierpnia 2022 r., godz. 16:50;

- okres zatrzymania w sprawie o sygn.. akt II K 697/22 od dnia 13 maja 2022 r., godz. 15:50 do dnia 14 maja 2022 r., godz. 13:05;

- okres zatrzymania w sprawie o sygn. akt XIV K 758/22 od dnia 03 sierpnia
2022 r., godz. 21:00 do dnia 04 sierpnia 2022 r., godz. 16:45.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. S. kwotę 240 złotych powiększoną o kwotę należnego podatku VAT tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu
w postępowaniu sądowym. Ustalając wysokość należnego wynagrodzenia z tego tytułu Sąd miał na względzie fakt, iż § 17 ust. 1 pkt 2 oraz § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu utraciły moc w dniu 28 grudnia 2022 roku w związku z opublikowaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 roku, sygn. akt SK 78/21, w którym to Trybunał stwierdził, że są one niezgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że wskazane w nich stawki dla adwokatów ustanowionych obrońcami z urzędu są niższe od stawek w tych samych sprawach dla adwokatów ustanowionych obrońcami z wyboru

VII

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych uwagi na jego sytuację finansową, tj. liczne zobowiązania finansowe.

PODPIS