Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2012 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Załęska

Sędziowie: SSO Beata Michalska (spr.)

SSO Katarzyna Powalska

Protokolant: stażysta Elżbieta Ozeg

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 30 sierpnia 2012 roku w Sieradzu

sprawy z powództwa A. Ł.

przeciwko Zakładowi (...) w D.

o odszkodowanie i wynagrodzenie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu - Sądu Pracy

z dnia 15 maja 2012 roku sygn. akt IV P 248/11

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1, 2, 3 i 4 w ten sposób, że kwotę zasądzonego odszkodowania z punktu 1 obniża do kwoty 6.900 (sześć tysięcy dziewięćset) złotych oraz zasądzone koszty procesu z punktu 4 obniża do kwoty 900 (dziewięćset) złotych, a w pozostałym zakresie powództwo oddala;

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  zasądza od A. Ł. na rzecz Zakładu (...) w D. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu za drugą instancję.

Sygn. akt IVPa 47/12

UZASADNIENIE

Powód A. Ł. wystąpił w dniu 7.11.2011r. przeciwko Zakładowi (...) w D. reprezentowa­nemu przez Burmistrza Miasta i Gminy D. z powództwem o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę oraz zasądzenie odszkodowania za czas pozostawania bez pracy Następnie w dniu 9.01.2012r. powód zmienił powództwo, domagając się, w miejsce uznania wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, zasądzenia odszkodowania w wysokości trzymiesię­cznego wynagrodzenia w kwocie 21.300,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wytoczenia powództwa oraz zasądzenia kwoty 14.200,00 zł. za skrócony okres wypowiedzenia z odsetkami ustawowymi od dnia wytoczenia powództwa. Pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie kosztów postępowania w wysokości dwukrotnej stawki minimalnej. W piśmie procesowym 9.01.2012r. pozwany został określony jako Gmina D. - Zakład (...) w D., a w piśmie z 5.03.2012 r. powód wskazał stronę pozwaną - Zakład (...) jako jednostkę organizacyjną Gminy D..

Pełnomocnik pozwanego, reprezentujący Zakład (...) w D. oraz Miasto i Gminę D., nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie, domagając się zasądzenia kosztów postępowania. Wskazał, że strony łączył stosunek pracy od 1.04.2011r. i stąd jednomiesięczny okres wypowiedzenia umowy był zgodny z prawem. Nadto podniósł, że wypowiedzenie umowy o pracę było uzasadnione, a wskazane przyczyny wypowiedzenia rzeczywiste i prawdziwe.

Sąd Rejonowy w Wieluniu wyrokiem z dnia 15.05.2012r. zasądził od pozwanego Zakładu (...) w D. na rzecz A. Ł. kwotę 20.700 zł. z ustawowymi odsetkami od 24.01.2012r. tytułem odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę oraz 13.800zł. z odsetkami od 1.02.2012r. tytułem bezpodstawnie skróconego okresu wypowiedzenia , który winien wynieść trzy, a nie - jeden miesiąc. Oddalił powództwo w pozostałym zakresie - co do żądania wyższych kwot. Zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.800 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu. Nadto nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 6.900zł.

Powyższe orzeczenie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Powód został zatrudniony w Urzędzie Miasta i Gminy w D. na postawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierownika (...) Zakładu (...) od dnia 1.03.1999r. Od dnia 1.07.2009r. powód pełnił funkcję sekretarza Miasta i Gminy D., a w dniu 18.01.2011r. na podstawie porozumienia zmieniającego objął stanowisko kierownika Referatu (...) Urzędu Miasta i Gminy D.. Następnie w dniu 1.04.2011r. doszło, po wyrażeniu pisemnej zgody przez powoda, do zawarcia porozumienia w sprawie przeniesienia pracownika samorządowego pomiędzy pracodawcami samorządowymi, tj. Urzędem Miasta i Gminy D. a Zakładem (...). W oparciu o to porozumienie Burmistrz Miasta i Gminy D. zawarł następnie z powodem umowę o pracę na stanowisku kierownika Zakładu (...) w D., określając jako miejsce wykonywania pracy Urząd Miasta i Gminy w D.. W dniu 31.10.2011r. wręczono powodowi, podpisane przez Burmistrza Miasta i Gminy D., wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 30.11.2011r. W wypowiedzeniu, jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy, wskazano utratę zaufania do pracownika wynikającą z nienależytego wykonywania obowiązków pracowniczych, w szczególności: niewykonanie polecenia wynikającego z pisma z dnia 17.05.2011r., odmowa wykonania polecenia pisemnego z dnia 14.07.2011r. i niewyegzekwowanie zobowiązań pieniężnych na rzecz Zakładu (...), o których mowa w piśmie (...). Powód zwolniony został z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

Jak ustalił Sąd I instancji, w dniu 17.05.2011r. Burmistrz skierował do powoda pismo, w którym nakazał mu przygotowanie terminarza z harmonogramem inwentaryzacji i kontroli szamb bezodpływowych wraz z projektem protokołu kontroli lub odbioru szamba, przedstawienie ofert firm specjalizujących się w sprawdzaniu szczelności oraz uszczelnianiu kanalizacji oraz istniejącego wodociągu, terminarza i harmonogramu inwentaryzacji posesji i budynków odprowadzających wody opadowe do kanalizacji oraz przygotowanie projektu uchwały regulującej pobieranie opłat z tego tytułu, przygotowanie projektu uchwały regulującej pobieranie opłat z tytułu wywozu zbiornikiem asenizacyjnym nieczystości ciekłych oraz przygotowanie harmonogramu inwentaryzacji i kontroli urządzeń poboru wody. W tym samym czasie powód otrzymał od inspektora NIK polecenie, aby w terminie do końca maja 2011 r. udzielić odpowiedzi w związku z prowadzoną w okresie od kwietnia do początku czerwca w Urzędzie Miasta i Gminy kontrolą NIK dotyczącą gospodarki wodno - ściekowej w gminie D. oraz inwestycji z nią związanych na terenie gminy w latach 2008 - 2010. Jak ustalił Sąd Rejonowy, powód przygotował projekt uchwały dotyczącej wywozu nieczystości w czerwcu 2011 roku i uchwała ta została przyjęta przez Radę Miejską w tym samym miesiącu. W sprawie pozostałych zagadnień objętych pismem Burmistrza z dnia 17.05.2011r. powód złożył wyjaśnienia w piśmie z dnia 20.07.2011r. informując, iż Zakład (...) może wykonać inwentaryzację zbiorników bezodpływowych po otrzymaniu odpowiedniego zlecenia od Miasta i Gminy D. oraz, że wykonanie takiej inwentaryzacji własnymi siłami Zakładu potrwa przez kilka miesięcy. Powód załączył do pisma oferty firm specjalizujących się w sprawdzaniu szczelności oraz naprawach kanałów kanalizacyjnych i podał, iż szacunkowy koszt wykonania przeglądu kanalizacji w D. wynosi kilkaset tysięcy złotych, a samo wykonanie monitoringu oraz czyszczenia kanalizacji długości około 20 km będzie kosztowało około 700.000,00zł. bez kosztów usuwanych przecieków wykrytych w trakcie przeglądu. W piśmie powód podniósł, iż prowadzenie badań szczelności wodociągów i lokalizacja wycieków wody jest działaniem długotrwałym, skomplikowanym i drogim i wskazał propozycję działań w celu likwidowania straty wody we własnym zakresie. W piśmie powód wskazał ponadto, iż z uwagi na to, że sieć kanalizacyjna w gminie jest siecią kanalizacji sanitarnej, a nie kanalizacją ogólnospławną, nie jest możliwe włączenie instalacji odprowadzających wody opadowe do sieci kanalizacyjnej, co zostało zapisane w regulaminie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Miasta i Gminy D.. Sieć burzowa jest natomiast w trakcie budowy i w chwili obecnej zdaniem powoda brak jest podstaw do wprowadzenia opłat za odprowadzanie i oczyszczanie wód deszczowych. W załączeniu do pisma powód przedstawił harmonogram inwentaryzacji i likwidacji przyłączy odprowadzających wody opadowe do kanalizacji sanitarnej. Opłaty za odprowadzanie wód deszczowych nie zostały do tej pory wprowadzone w gminie D.. Nadto, jak ustalił Sąd Rejonowy, w piśmie z dnia 14.07.2011r. Burmistrz polecił powodowi, aby Zakład (...) zwrócił (...) Zakładowi (...) koszty poniesione na rzecz pracowników w wysokości 110.778,96zł. po skompensowaniu o kwotę 44.574,72zł., która wpłynęła na konto (...) za sprzedaż wody i wywóz szamba. W odpowiedzi powód w piśmie z dnia 18.07.2011r. poinformował Burmistrza, iż w rozliczeniu pominięto należności z tytułu dopłaty do odbioru ścieków, która powinna wynosić 250.154,00zł. Do końca marca 2011r. do (...) przekazano 189.500,00zł. Różnica w kwocie 60.654,00 stanowiła na dzień 31.03.2011r. należność z tytułu dopłaty do odbioru ścieków, którą to działalność przejął od 1.04.2011r. Zakład (...). Środki te zostały przekazane w kwietniu na konto (...). W związku z tym powód wskazał, iż rozliczenie pomiędzy Zakładem (...) powinno obejmować ostatecznie kwotę 5.550,24zł. na rzecz (...). Powód i główna księgowa Zakładu (...) stwierdzili, jako odpowiedzialni za gospodarkę finansową Zakładu, iż brak jest podstaw do przekazania do (...) określonej przez burmistrza kwoty na samo polecenie burmistrza, bez wskazania podstawy prawnej. Podana przez Burmistrza w piśmie z dnia 14.07.2011r. kwota nie została nigdy przekazana do (...) z Zakładu (...), również po objęciu stanowiska przez nowego kierownika Zakładu (...). Jak wynika z ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji, w maju 2011 roku Zakład (...) otrzymał polecenie, wydane przez inspektora NIK, aby wystawić faktury na opłaty karne dla pięciu zakładów, które w terminie nie dostarczyły badania ścieków. Pozwany Zakład wystawił w czerwcu faktury i wysłał do wskazanych podmiotów. Jeden z obciążonych podmiotów (...)nie zakwestionował faktury i zapłacił w terminie. Pozostałe podmioty zakwestionowały wystawione faktury i rozpoczęła się wymiana korespondencji między zakładami a powodem jako kierownikiem Zakładu (...). Obciążone opłatami podmioty zwracały się następnie bezpośrednio do burmistrza o umorzenie opłat. Kolejne dwie firmy uiściły należność, przy czym jedna w części. Termin zapłaty określony w ponownym wezwaniu z września 2011 roku mijał w końcu października 2011 roku. Firmy kwestionowały prawidłowość wystawienia faktur podnosząc, iż przed obciążeniem opłatą powinny zostać wezwane do złożenia badań. Powód przedstawił- Burmistrzowi pismo, w którym nie wyrażał zgody na umorzenie opłat, które to pismo burmistrz zamierzał skonsultować z radcą prawnym. W listopadzie miały zostać wysłane kolejne wezwania do zapłaty. Dokonując oceny przyczyn wypowiedzenia powodowi umowy o pracę, Sąd I instancji działał w oparciu o art.45 § 1 k.p. w związku z art. 47 ^{( 1)} k.p. oraz art. 30 § 4 k.p. Zdaniem Sądu, wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny rozwiązania stosunku pracy należało uznać w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego za nieuzasadnione. Nietrafny jest zarzut niewykonania przez powoda w zakreślonym terminie do końca maja 2011r. poleceń Burmistrza zawartych w piśmie z dnia 17.05.2011r. Powód wykonał zlecona zadania w czerwcu 2011 roku i w lipcu, składając szczegółowe wyjaśnienia odnośnie kolejnych poleceń Burmistrza w piśmie z dnia 20.07.2011r. Jak ustalił Sad I instancji, opóźnienie w wykonaniu tych poleceń było niezawinione przez powoda. Nadto Sąd Rejonowy podkreślił, że kolejny zarzut dotyczący pobierania opłat za odprowadzanie wód opadowych, nie został rozwiązany do chwili obecnej, co wynika z zeznań obecnego kierownika Zakładu K. L.. Nie był również uzasadniony zarzut nie przekazania z Zakładu (...) na konto (...) Zakładu (...) wskazanej przez burmistrza kwoty w piśmie z dnia 14.07.2011r. Powód wraz z główną księgową M. P. kierowali się dyscypliną finansową i ostrożnością obowiązującą ich jako odpowiedzialnych za gospodarkę finansową Zakładu. Trudno stawiać zarzut powodowi, że bez wskazania podstawy prawnej, na samo polecenie burmistrza jako kierownik Zakładu (...) przekaże kilkaset tysięcy złotych na konto innego zakładu. Również wg Sąd Rejonowego nie można zasadnie zarzucać powodowi, że nie wyegzekwował na rzecz Zakładu (...) należności wynikających z faktur wystawionych w związku z niezłożeniem przez podmioty gospodarcze -firmy prowadzące działalność na terenie gminy D. - badań ścieków. Jak wynika z zeznań powoda po wystawieniu faktur wezwano obciążone opłatą podmioty do zapłaty i jedynie zakład(...)uiścił żądaną należność nie kwestionując faktury. Inne podmioty po otrzymaniu wezwań do zapłaty rozpoczęły korespondencję z Zakładem (...), po czym prowadzący firmy zwracali się bezpośrednio do burmistrza o umorzenie należności.

Między stronami sporna była również długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony. Powód domagał się uznania, iż rozwiązanie umowy o pracę winno być dokonane z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, a nie, jak przyjął pozwany,za jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Długość okresu wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony przepis art. 36§1 k.p. uzależnia od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy oraz 3 miesiące, jeżeli pracownik zatrudniony był co najmniej 3 lata. Sąd Rejonowy uznał,że powód faktycznie wykonywał pracę na rzecz Urzędu Miasta i Gminy w D. jako pracownik samorządowy na różnych stanowiskach kierowniczych już od 1999 roku. W każdym wypadku zatrudnienia powoda lub przeniesienia na inne stanowisko umowę o pracę z powodem zawsze zawierał Burmistrz Miasta i Gminy D..

Z tego względu, zdaniem Sądu Instancji, występuje ciągłość zatrudnienia w jednostce organizacyjnej Miasta i Gminy D. - samorządowym zakładzie budżetowym, jakim jest (...) Zakład (...) w D., następnie w Urzędzie Miasta i Gminy D. i Zakładzie (...), który z kolei jest jednostką organizacyjną Miasta i Gminy D. prowadzoną w formie samorządowego zakładu budżetowego, utworzoną na podstawie przepisów ustawy z dnia 20.12.1996r. o gospodarce komunalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

Z nadesłanej przez pozwanego karty wynagrodzeń wynika, iż powód od kwietnia do września 2011 roku otrzymał wynagrodzenie w kwocie 7 100,00zł. brutto, a następnie w październiku i listopadzie po 6 300,00zł., co daje średnią z 8 miesięcy po 6 900,00zł. Przyjmując taką wysokość wynagrodzenia powoda Sąd zasądził na podstawie art. 45§1 k.p. w zw. z art. 47 ¹ k.p. odszkodowanie za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę odpowiadające trzymiesięcznemu wynagrodzeniu z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pisma obejmującego zmienione powództwo oraz na podstawie art. 49 k.p. kwotę w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia za skrócony okres wypowiedzenia z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lutego 2012r., przyjmując, iż umowa o pracę łącząca strony z zastosowaniem wymaganego okresu wypowiedzenia uległaby rozwiązaniu w dniu 31 stycznia 2012r. Sąd oddalił powództwo w części, w której powód domagał się zasądzenia odszkodowania i wynagrodzenia za skrócony okres wypowiedzenia przy przyjęciu wynagrodzenia wyższego, tj. 7 100,00zł. z uwagi informacje wynikające z nadesłanej karty wynagrodzeń.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik pozwanego zaskarżając wyrok w całości. Orzeczeniu zarzucił:

-

naruszenie przepisów prawa materialnego, art.45 k.p. i art. 30§4 k.p. przez błędne przyjęcie, że wypowiedzenie umowy o pracę było nieuzasadnione;

-

błędną wykładnię art.36 k.p. przez przyjęcie, że powód od 1999r. był pracownikiem jednego zakładu pracy i nie przyjęcie, że Miasto i Gminę D. należy traktować jako samodzielnego pracodawcę;

-

błędne przyjęcie,że do ustalenia okresu wypowiedzenia należy stosować art.36§l pkt 3 k.p.; - błędne zastosowanie art.47 ¹ k.p. i ustalenie wysokości odszkodowania bez uwzględnienia faktu niemożności świadczenia przez powoda pracy.

Nadto skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania art.233 k.p.c.przez dokonanie oceny dowodów w sposób sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego. W uzasadnieniu apelacji pełnomocnik pozwanego podkreślił, że w dniu 1.04.2011r. doszło do przeniesienia powoda między odrębnymi pracodawcami, tj . Urzędem Miasta i Gminy D. oraz Zakładem (...) w D. ną podstawie art.22 ustawy z 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych za zgodą powoda. Pracodawcą powoda stał się Zakład (...) w D., a Burmistrz dokonywał jedynie czynności z zakresu prawa pracy wobec kierownika tej jednostki. Nadto apelujący podniósł, że Sąd błędnie przyjął, że wypowiedzenie umowy o pracę było nieuzasadnione, ponieważ można przypisać powodowi niesumienność i nierzetelność, powodujące utratę zaufania do pracownika zajmującego funkcję kierowniczą. W szczególności wskazał na niewykonanie polecenia wynikającego z pisma z 17.05.2011r. odnośnie zobowiązania powoda do przygotowania projektu uchwały regulującej pobieranie opłat z budynków i posesji odprowadzających wody opadowe do kanalizacji. W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa bądź uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji z uwagi na nierozpoznanie istoty sprawy, zasądzenie kosztów procesu za obie instancji.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik powoda wnosił o jej oddalenie, jako bezzasadnej i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego. Pełnomocnik powoda podniósł,że Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń przyjmując, że wypowiedzenie umowy o pracę było nieuzasadnione. Twierdzenie , że powód nie wykonał wszystkich poleceń wynikających z pisma z 17.05.2011r. jest gołosłowne i sprzeczne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Pełnomocnik powoda podkreślił, że podstawą wypowiedzenia nie było spóźnienie w wykonaniu poleceń Burmistrza, tylko ich niewykonanie, co nie miało miejsca. Nadto z dniem 1.04.2011r. nie doszło do rozwiązania dotychczasowego stosunku pracy powoda, tylko nastąpiła dokonana w szczególnym trybie zmiana pracodawcy.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja pełnomocnika pozwanego zasługuje na uwzględnienie w części.

Za uzasadniony należało uznać zarzut apelacji dotyczący naruszenia art.36§l pkt 3 k.p. przez błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie winien mieć zastosowanie trzymiesięczny okres wypowiedzenia umowy o pracę. Zgodnie z art.36 §1 pkt 2 i 3 oraz § l ¹ k.p. okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, a jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata - 3 miesiące. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23 ¹, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika.

W kontekście tego przepisu należało ocenić czynność prawną, jaką było przeniesienie pracownika samorządowego, dokonane w dniu 1.04.2011r. pomiędzy Urzędem Miasta i Gminy D. oraz Zakładem (...) w D. na podstawie art.22 ustawy z 21.11.2008r. o pracownikach samorządowych, Dz.U. Nr 223, poz.1458. Zgodnie z powołanym przepisem pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, można za jego zgodą lub na jego wniosek przenieść do pracy w innej jednostce, o której mowa w art.2 w tej samej lub innej miejscowości w każdym czasie, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej. Przeniesienie dokonuje się w drodze porozumienia pracodawców.

W pierwszej kolejności należało skonkretyzować pracodawcę powoda, ponieważ w tym zakresie powód nie zajął jednoznacznego stanowiska. W rezultacie podmiot pozwany występował w procesie pod różną nazwą - początkowo powód wskazał Zakład (...)

(...) w D. reprezentowany przez Burmistrza Miasta i Gminy D.. Następnie W piśmie procesowym z 9.01.2012r. pozwany został określony jako Gmina D. - Zakład (...) w D., a w piśmie z 5.03.2012 r. - Zakład (...) jako jednostkę organizacyjną Gminy D.. Jednocześnie Sąd Rejonowy w zaskarżony wyroku prawidłowo określił pozwanego, jako Zakład (...) w D.. Podmiot ten był też w toku całego procesu reprezentowany przez pełnomocnika i dlatego, mimo błędów we wskazaniu strony pozwanej i błędnego jej oznaczenia w protokole rozprawy (k.119 akt), nie zachodzi w sprawie nieważność postępowania z art.379 pkt 5 k.p.c. Nie może budzić w niniejszej sprawie wątpliwości, że od 1.04.2011r. pracodawcą powoda był Zakład (...) w D.. Dla pracowników samorządowych zatrudnionych w jednostce organizacyjnej gminy pracodawcą jest ta jednostka, a nie - gmina. Zakład (...) w D., jako jednostka organizacyjna zatrudniająca pracowników, jest pracodawcą w rozumieniu art.3 k.p. również dla kierownika tego zakładu, choćby jego zatrudnienie i zwolnienie oraz prawo wydawania poleceń służbowych należało do Burmistrza. W sprawach z zakresu prawa pracy w tym wypadku podmiotem biernie legitymowanym jest wyłącznie pracodawca, a nie osoba wykonująca za pracodawcę czynności z zakresu prawa pracy. Zatrudnienie lub zwolnienie przez Burmistrza Miasta i Gminy D. nie jest więc wyrazem pozostawania powoda w stosunku pracy z Urzędem Miasta i Gminy D., tylko wyrazem realizowania przez ten podmiot (Burmistrza) kompetencji Zakładu (...) jako samodzielnego pracodawcy w rozumieniu art.3 k.p. w oparciu o obowiązujące przepisy art.7 pkt 1 cyt. ustawy o pracownikach samorządowych (por. wyrok SN z 2.10.1998r. w sprawie I PKN 390/98,OSNP 1999/23/744, wyrok SN z 28.10.2008r. w sprawie I PK 95/09, wyrok SN z 5.05.2011r. w sprawie IIPK 181/10, OSNP 2012/11-12/139).

W kontekście powyższych ustaleń należało ocenić, czy w wypadku przejścia pracownika samorządowego na podstawie porozumienia pracodawców do pracy w innej jednostce, okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy można zaliczyć do stażu pracy, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia wskazana w art.36 k.p. Zgodnie z art.36 §1 i § l ¹ k.p. okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się

pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23 ¹, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika. Jak wyżej ustalono niewątpliwie 1.04.2011r. doszło do zmiany pracodawcy - do tego czasu, począwszy od 1.07.2009r., pracodawcą powoda był Urząd Miasta i Gminy D.. Od 1.04.2011r. powód został zatrudniony w Zakładzie (...) w D.. Nie ma zatem podstaw faktycznych i prawnych do przyjęcia, że w okresie od 1.07.2009r. do daty wypowiedzenia umowy o pracę w październiku 2011r. występowała tożsamość pracodawcy w rozumieniu art.36§l k.p. Należało zatem rozważyć, czy może mieć w tej sytuacji zastosowanie art.SGSl ¹ k.p. Poza sporem jest, że w niniejszej sprawie nie doszło do zmiany pracodawcy na zasadach określonych w art. 23 ¹ k.p. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 6.10.1998r. w sprawie I PKN 377/98, OSNP 1999/22/716 pojęcie zmiany pracodawcy na zasadach określonych w art. 23 ¹ k.p., a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika ( art.36§ l ¹ k.p.) nie obejmuje przejścia pracownika do nowego pracodawcy na podstawie porozumienia między pracodawcami (por. uchwałę SN z 20.05. 1977r. w sprawie I PZP 18/77, OSNCP 1977/11/210) . Jak podkreślił w uzasadnieniu cyt.wyroku Sąd Najwyższy, w przypadku porozumienia miedzy zakładami nowy pracodawca nie staje się automatycznie (z mocy samego prawa)stroną stosunku pracy, lecz nawiązuje nowy stosunek pracy ( zawiera z pracownikiem nową umowę o pracę) i stąd nie jest „następcą prawnym" poprzedniego pracodawcy. U nowego pracodawcy stosunek pracy nie był kontynuowany, lecz jest nowym stosunkiem nawiązanym przez pracownika na podstawie nowej umowy o pracę z nowym pracodawcą.

W konsekwencji tych rozważań należało uwzględnić zarzuty apelacji co do naruszenia art.36 k.p. w zakresie jego błędnej interpretacji. Pracodawca - Zakład (...) w D. w sposób prawidłowy, zgodny z treścią art.36§ 1 pkt 2 k.p., wypowiedział powodowi umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, ponieważ okres zatrudnienia u danego pracodawcy był dłuższy niż 6 miesięcy ale krótszy niż 3 lata.

Nie było natomiast podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia zarzutów apelacji, dotyczących naruszenia art.233 k.p.c. oraz art.45 k.p. i art. 30§4 k.p. przez błędne przyjęcie, że wypowiedzenie umowy o pracę było nieuzasadnione, ocena dowodów została dokonana w sposób sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego. Zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, wyrażoną w art. 233 kpc, Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów wg własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, a zatem, jak podkreśla się w orzecznictwie, z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu , jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzeniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności (Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny komentarz, A. Jakubecki, Zakamycze 2005, wyd. II, zob. wyrok SA w Poznaniu z dnia 22.12.2005r. w sprawie I ACa 540/05).

Sąd I instancji przeprowadził szczegółowe postępowanie dowodowe na okoliczność ustalenia zasadności przyczyn wypowiedzenia spornej umowy o pracę. Uzasadnienie wyroku zawiera obszerny wywód co do poszczególnych przyczyn wypowiedzenia, wskazanych w piśmie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę. Wywód ten został poparty prawidłową oceną zgromadzonych dowodów. W szczególności odnosząc się do przyczyny wymienionej w apelacji, trzeba podkreślić, że Sąd I instancji ustalił w oparciu © zeznania obecnego kierownika Zakładu (...), że żądany przez Burmistrza w piśmie z 17.05.2011r. projekt uchwały regulującej pobieranie opłat za odprowadzanie wód opadowych nie został sporządzony również przez następcę powoda. Jako przyczynę niemożności wprowadzenia takich opłat na terenie miasta i gminy D. zarówno powód, jak i w/w świadek podali brak ogólnospławnej kanalizacji przystosowanej do odprowadzania wód opadowych na tym terenie. Również nieuzasadnionym jest zarzut apelacji, że Sąd Rejonowy błędnie ocenił przyczyny opóźnień w wykonaniu przez powoda poleceń służbowych zawartych w piśmie z 17.05.2011r. W tym miejscu należy podzielić argumentację pełnomocnika powoda, przedstawioną w odpowiedzi na apelację, iż jest to zarzut bezzasadny, ponieważ podstawą wypowiedzenia nie było ewent. opóźnienie w wykonaniu poleceń Burmistrza, tylko ich niewykonanie, co jak ustalił niespornie Sąd I instancji, nie miało miejsca. Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd I instancji prawidłowo wywiódł , iż doszło do naruszenia art.45§1 k.p., ponieważ wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny jej rozwiązania były nieuzasadnione. W konsekwencji zaistniała podstawa prawna do zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda na podstawie art.45 § 1 k.p. w związku z art.47 ¹ k.p. – zgodnie z żądaniem powoda - odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Ponieważ , jak wywiedziono wyżej na podstawie art. 36§1 pkt 2 k.p. okres wypowiedzenia winien wynieść w tym wypadku - z uwagi na czas trwania umowy o pracę - 1 miesiąc, na podstawie art.386§l k.p.c. należało zmienić zaskarżony wyrok i obniżyć wysokość należnego odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia oraz oddalić powództwo co do żądania wynagrodzenia za skrócony okres wypowiedzenia, ponieważ pracodawca zastosował okres wypowiedzenia odpowiadający prawu. Kwota średniego miesięcznego wynagrodzenia, ustalona przez Sąd I instancji, nie była sporna i wynosiła 6.900 zł. Na podstawie art.385 k.p.c. oddalono apelację pozwanego w pozostałej części , jako bezzasadną.

O kosztach za I instancję Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 3 k.p.c. w zw. z §12 ust. 1 pkt 2 w zw. z §6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Z uwagi na fakt, że pozwany wygrał postępowanie przed Sądem II instancji w znacznej części, tj . w 4/5, na podstawie art.100 k.p.c. i § 13 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia zasądzono na jego rzecz od powoda częściowy zwrot kosztów procesu za II instancję.