VI Ns 22/23
fakty:
1. W postanowieniu z dnia 18 grudnia 2003r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia, stwierdził nabycie spadku po M. P. (1) na podstawie ustawy w całości na rzecz żony spadkodawcy, tj. M. P. (2) z d. G. [k. 38 akt VI Ns 263/03];
2. M. P. (1) urodził się (...) w W.; rodzice – A. P. oraz E. S. [akt zawarcia małżeństwa, k. 4 akt VI Ns 263/03];
3. W dniu 02 maja 1927r. M. P. (1) zawarł związek małżeński z M. B. z d. G.;, która urodziła się (...) w W. [akt zawarcia małżeństwa, k. 4 akt VI Ns 263/03];
4. W dniu 20 września 1928r. w J. urodziła się z tego związku córka N. M. J. P. [akt urodzenia, k. 5, k. 894 tom V];
5. Spadkodawca zmarł 15 maja 1949r. w L. [akt zgonu, k. 6-9 akt VI Ns 263/03]; zostawił po sobie żonę M. P. (2) oraz córkę N. M. J. P. [k. 5]
6. Żona spadkodawcy zmarła 26 lutego 1990r. Postępowanie spadkowe w tym zakresie prowadził Sąd Rejonowy w Legionowie. Postanowieniem z dnia 23 października 2013r. stwierdził nabycie spadku po M. P. (2) na rzecz H. S. L.. Postanowienie to jest prawomocne [k. 60 akt I Ns 515/13];
7. Córka spadkodawcy zmarła 08 września 1974 r. w Wielkiej Brytanii [k. 43-44];
8. W piśmie z dnia 08/11/2002r. Wojewoda (...) zaświadczył, że ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy to ul. (...) w W. oraz że posiadał on obywatelstwo Polskie [k. 10 akt VI Ns 263/03];
dowody:
Materiałem dowodowym w sprawie były dowody z dokumentów; wynika z nich bezspornie, że M. P. (1) miał żonę oraz córkę, które przeżyły go i w związku z tym obie powinny być brane pod uwagę jako spadkobierczynie.
prawo:
I. Podstawę wniosku Skarbu Państwa – Starosty (...) stanowił art. 679 k.p.c. W postępowaniu, które toczyło się w sprawie VI Ns 263/03 wnioskodawca nie brał udziału. Sąd nie mógł jednakże zgodzić się z wnioskiem, aby stwierdzić nabycie spadku wyłącznie na rzecz córki spadkodawcy.
II. Natomiast rację mają pozostałe strony tego postępowania, że spadek po M. P. (1) powinny dziedziczyć na podstawie ustawy zarówno żona jak i córka, w ułamkach odpowiednio ¼ oraz ¾ [k. 1515, k. 1538, k. 1540 tom VIII];
III. Powyższe zostało uregulowane w art. 17 § 1 oraz art. 22 Dekretu z dnia 08 października 1946r. Prawo spadkowe , który obowiązywał w chwili śmierci spadkodawcy. powyższe potwierdził również Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 01 czerwca 2011r. [II CSK 608/10].
IV. Jednocześnie Sąd nie rozumie dlaczego wnioskodawca jest tą stroną postępowania, która dążyła do tego aby toczyło się ono jak najdłużej [k. 1543 tom VIII, k. 1607, tom IX]. Nie można przyjąć jako słusznego argumentu, że przed zakończeniem tej sprawy muszą się zakończyć postępowania spadkowe po córce spadkodawcy [I Ns 237/20/S, Sąd Rejonowy dla Krakowska Ś. w K.] oraz po mężu córki spadkodawcy [I Ns 658/21, Sąd Rejonowy w Legionowie]. Wszak pełnomocnik wnioskodawcy musi mieć świadomość, że niewzięcie przez potencjalnego zainteresowanego udziału w sprawie rozpoznawanej w postępowaniu nieprocesowym nie powoduje nieważności postępowania [patrz m.in.: Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów - zasada prawna z dnia 20 kwietnia 2010 r. III CZP 112/09, a także Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CSK 61/15];
V. Zainteresowany, niebędący uczestnikiem postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy, może żądać wznowienia postępowania, jeżeli postanowienie to narusza jego prawa, a niewzięcie przez zainteresowanego udziału w sprawie rozpoznawanej w postępowaniu nieprocesowym nie powoduje nieważności postępowania [Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 2012 r. II CSK 509/11];
VI. Stanowisko w tym zakresie dość jednolicie zostało ukształtowane i nie zmieniło się do chwili obecnej. Natomiast Sąd dołożył starań, aby uczestnikami tego postępowania były osoby, które potencjalnie mogłyby być zainteresowane jej przebiegiem. Natomiast jeśli Sąd odwoławczy uzna inaczej, to przecież każda zainteresowana osoba może przystąpić do sprawy do chwili jej prawomocnego zakończenia. Zatem jeśli pełnomocnik wnioskodawcy tak bardzo obawia się o prawidłowy skład osobowy w tej sprawie, to jest jeszcze czas żeby go uzupełnić.
VII. Niezrozumiały jest dla sądu również argument pełnomocnika wnioskodawcy, jakoby istniały wątpliwości co do faktu śmierci/daty śmierci żony spadkodawcy [k. 1543v, k. 1608 tom IX]. Wszak Sąd dysponuje prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia po niej spadku [patrz: stan faktyczny]. Orzeczenie to do chwili obecnej nie zostało uchylone. Natomiast pełnomocnik wnioskodawcy kwestionuje w tym postępowaniu prawidłowość zupełnie innego postępowania sądowego [prawomocnie zakończonego]. Domaga się także aby Sąd w tym postępowaniu zajmował się badaniem testamentu żony spadkodawcy M. P. (1), który to testament był przedmiotem badania w innym postępowaniu [prawomocnie zakończonym]. Sąd zastanawia się na jakiej podstawie prawnej, w jakim trybie te czynności miałyby być przedmiotem rozpoznania w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku nie po żonie spadkodawcy, ale po jej mężu M. P. (1).
VIII. Dlatego też Sąd zmienił postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, wydane w sprawie VI Ns 263/03;
IX. Koszty sądowe przejęto na rachunek Skarbu Państwa; zaś o pozostałych kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.
(...)