Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale III Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. do SO Katarzyna Obst

Protokolant: Agata Płaczek

w obecności Prokurator Prok. Rejonowej Stare Miasto w Poznaniu Moniki Rutowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 07.11.2013r., 17.12.2013r., 27.01.2014r., 27.02.2014r., 13.03.2014r. , 18.03.2014r. i 09.05.2014r. sprawy

M. S. (1) ,

córki R. i G., z domu K., urodzonej (...) w P.,

oskarżoną o to, że:

w okresie od 23 grudnia 2005r. do 18 września 2012r. w P., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnioną na stanowisku kasjera, a od 15 grudnia 2010r. pełniąc na stanowisku specjalisty funkcję kasjero-dysponeta w I Oddziale Banku (...) S.A. w P. i będąc w zakresie powierzonych sobie czynności odpowiedzialną za wykonywanie operacji obrotu gotówkowego na rachunkach klientów banku, w tym upoważnioną do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat gotówkowych, przywłaszczyła powierzone mienie w łącznej kwocie 703.000 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości, na szkodę Banku (...) S.A. z siedzibą w W. do kwoty 77.500 złotych, M. S. (2) do kwoty 87.000 złotych i R. W. (1) do kwoty 538.500 złotych w ten sposób, że podrabiając, poprzez nakreślenie podpisów klientów, dokumenty w postaci asygnat kasowych, dokonywała nieuprawnionych wypłat środków z rachunków K. M. (1), B. M. (1), W. G., M. S. (2) i R. W. (1) i tak:

- w dniu 23 grudnia 2005r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 6 stycznia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 24 stycznia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 1 lutego 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.500 złotych;

- w dniu 3 lutego 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 300 złotych;

- w dniu 23 lutego 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 7 marca 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 24 marca 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 14 kwietnia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 27 kwietnia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 18.000 złotych;

- w dniu 29 maja 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 7 lipca 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 14 lipca 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 4 sierpnia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 16 sierpnia 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 19 września 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 30 listopada 2006r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 8.000 złotych;

- w dniu 4 stycznia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 18.000 złotych;

- w dniu 26 stycznia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 3 lutego 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 6 lutego 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 15 lutego 2007r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 26 lutego 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 6 marca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 23 kwietnia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 24 kwietnia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 7 maja 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 25 maja 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 2 czerwca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 5 czerwca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 16 czerwca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 21 czerwca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 13 lipca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 27 lipca 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 13 sierpnia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 22 sierpnia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 4 września 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 25 września 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 28 września 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 złotych;

- w dniu 2 października 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 7.000 złotych;

- w dniu 8 października 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 15 października 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 3 listopada 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 30 listopada 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 21 grudnia 2007r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 12.000 złotych;

- w dniu 30 stycznia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 1 lutego 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 18 lutego 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 10 marca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 27 marca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 4 kwietnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 24 kwietnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 2 maja 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 6 maja 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 20 maja 2008r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 31 maja 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 6 czerwca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 11 czerwca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 19 czerwca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 14 lipca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 23 lipca 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 4 sierpnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 8 sierpnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 19 sierpnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 22 sierpnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 22 września 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 30 września 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 10 listopada 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 500 złotych;

- w dniu 23 grudnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 31 grudnia 2008r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 21 stycznia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.200 złotych;

- w dniu 28 stycznia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.200 złotych;

- w dniu 18 lutego 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 2 marca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 3 marca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 14 kwietnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 23 kwietnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 14 maja 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 2 czerwca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 złotych;

- w dniu 6 czerwca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 17 czerwca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 29 czerwca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 2 lipca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 3 lipca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 9 lipca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 17 lipca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 31 lipca 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 3 sierpnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 12 sierpnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 22 sierpnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 5 września 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 10 września 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 5 października 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 16 października 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 28 października 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 7 listopada 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 13 listopada 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 28 listopada 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 28 grudnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 30 grudnia 2009r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 3 lutego 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 16 lutego 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 złotych;

- w dniu 1 marca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 19 marca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 25 marca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 26 marca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 złotych;

- w dniu 5 maja 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 21 maja 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 4.000 złotych;

- w dniu 25 maja 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 26 maja 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 1 lipca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 6 lipca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 28 lipca 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 2 sierpnia 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 3 sierpnia 2010r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.500 złotych;

- w dniu 11 sierpnia 2010r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 31 sierpnia 2010r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 3 września 2010r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 9 września 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 23 września 2010r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 27 września 2010r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 12 października 2010r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 28 października 2010r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 5 listopada 2010r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 5 stycznia 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 10 stycznia 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 27 stycznia 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 10.000 złotych;

- w dniu 14 lutego 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 24 lutego 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 2 marca 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 31 marca 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 12 kwietnia 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 27 kwietnia 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 19 maja 2011r., podrabiając podpis M. S. (2) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 6 czerwca 2011r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 13 czerwca 2011r., podrabiając podpis R. W. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

- w dniu 19 sierpnia 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 25 sierpnia 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 30 sierpnia 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 6 września 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 14 września 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 27 września 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 29 września 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 14 października 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 18 października 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 24 października 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 7 listopada 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 10 listopada 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 17 listopada 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 25 listopada 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 9 grudnia 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 21 grudnia 2011r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 3 stycznia 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 30 stycznia 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 2 lutego 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 20 lutego 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 24 lutego 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 8 marca 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 15 marca 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 23 marca 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 500 złotych;

- w dniu 30 kwietnia 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 9 maja 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.500 złotych;

- w dniu 15 maja 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 18 maja 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 25 maja 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 5 czerwca 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 18 lipca 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 2.000 złotych;

- w dniu 23 lipca 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 26 lipca 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 14 sierpnia 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 500 złotych;

- w dniu 29 sierpnia 2012r., podrabiając podpis K. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 31 sierpnia 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 500 złotych;

- w dniu 4 września 2012r., podrabiając podpis W. G. na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 7 września 2012r., podrabiając podpis W. G. na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 11 września 2012r., podrabiając podpis W. G. na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.000 złotych;

- w dniu 14 września 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 1.500 złotych;

- w dniu 18 września 2012r., podrabiając podpis B. M. (1) na dokumencie w postaci asygnaty kasowej, dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla wyżej wymienionego, przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 500 złotych,

tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I. Oskarżoną M. S. (1) uznaje za winną tego, że w okresie od 06 stycznia 2006r. do 18 września 2012r. w P., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnioną na stanowisku kasjera, a od 15 grudnia 2010r. pełniąc na stanowisku specjalisty funkcję kasjero-dysponeta w I Oddziale Banku (...) S.A. w P. i będąc w zakresie powierzonych sobie czynności odpowiedzialną za wykonywanie operacji obrotu gotówkowego na rachunkach klientów banku, w tym upoważnioną do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat gotówkowych, przywłaszczyła powierzone mienie znacznej wartości w łącznej kwocie 628.700,00 złotych, działając na szkodę Banku (...) S.A. I Oddział w P., R. W. (1), M. S. (2), K. M. (1), B. M. (1) oraz W. G., w ten sposób, że:

1.dokonywała nieuprawnionych wypłat środków, i tak:

- w dniu 15 lutego 2007r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla R. W. (1), przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 20 maja 2008r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla R. W. (1), przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

oraz w ten sposób, że:

powodując szkodę:

a) w mieniu R. W. (1) w łącznej wysokości 464.700,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w kwocie 450.200,00 złotych;

b) w mieniu B. M. (1) w łącznej wysokości 48.000,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

c) w mieniu W. G. w łącznej wysokości 3.500,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

d) w mieniu K. M. (1) w łącznej wysokości 25.500,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

e) w mieniu M. S. (2) w łącznej wysokości 87.000,00 złotych;

uznając, że czynem tym wyczerpała ona znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza oskarżonej karę 2 (dwóch) pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 1 -3 k.k. wymierza oskarżonej karę grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych;

II. na podstawie art. 415 § 3 k.p.k. powództwo cywilne pozostawia bez rozpoznania;

III. na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżoną do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę:

- na rzecz Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwoty 527 200,00 złotych (pięćset dwadzieścia siedem tysięcy dwieście złotych),

- na rzecz R. W. (1) kwoty 9.500,00 złotych (dziewięć tysięcy pięćset złotych),

- na rzecz M. S. (2) kwoty 87.000,00 złotych (osiemdziesiąt siedem tysięcy złotych);

IV. na podstawie art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonej środek kary w postaci zakazu zajmowania stanowisk w ramach działalności banków i parabanków w zakresie operacji gotówkowych i bezgotówkowych na rachunkach klientów w/w instytucji na okres 5 (pięciu) lat;

V. na podstawie art. 616 § 1 pkt. 2 k.p.k. w zw. z art. 620 k.p.k. oraz § 14 ust. 2 pkt. 5 w zw. z ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwotę 1.320,00 złotych netto tytułem ustanowienia pełnomocnika z wybory w sprawie;

VI. na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 2 pkt. 5, § 16 i § 19 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszty nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. B. kwotę 1.623,60 złotych brutto (1.320,00 zł. + VAT) tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

VII. na podstawie art. 624 k.p.k. i art. 17 ust 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżoną od obowiązku ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierza jej opłaty.

SSR del. do SO Katarzyna Obst

UZASADNIENIE

W sprawie oskarżonej M. S. (1) Sąd Okręgowy w Poznaniu ustalił następujący stan faktyczny:

M. S. (1) była pracownikiem Banku (...) S.A. I Oddział w P. w okresie od 1 kwietnia 1991 roku do 28 września 2012 roku. Oskarżona najpierw pełniła stanowisko kasjera, a później, począwszy od dnia 15 grudnia 2010 roku pełniła stanowisko specjalisty i funkcję kasjera - dysponenta i była w zakresie przydzielonych jej czynności zawodowych uprawniona między innymi do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat gotówkowych. Wskazana wcześniej umowa o pracę została pismem z dnia 28 września 2012r. rozwiązana z powodu zawinionego, ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych polegającego na „dokonywaniu operacji na rachunku bankowym klienta bez jego wiedzy i zgody”, a rozwiązanie nastąpiło bez zachowania okresu wypowiedzenia. Oskarżona początkowo odwołała się do Sądu Pracy lecz w toku postępowania przed Sądem cofnęła złożone przez siebie powództwo.

Zgodnie z procedurą obowiązującą w Banku (...) S.A.I Oddział w P.w okresie od 1 kwietnia 1991 roku do 28 września 2012 roku klient dokonujący wypłat gotówkowych w Oddziale Banku, w tym w Oddziale przy ulicy (...)gdzie pracowała oskarżona, mógł być identyfikowany na podstawie dokumentu tożsamości i złożonego w tym dokumencie podpisu i wówczas transakcję potwierdzono wymagającą podpisu kasjera i klienta asygnatą kasową oraz dyspozycją do rachunku bankowego potwierdzoną przez dwóch uprawnionych pracowników, lub przy użyciu indywidualnej karty magnetycznej i użyciu indywidualnego kodu PIN, przy czym wówczas jako dowód przeprowadzonej operacji bankowej poza asygnatą kasową podpisywaną przez klienta i kasjera, generowany był dokument w postaci wydruku identyfikacyjnego. Ponadto w zakresie wypłaty kwoty powyżej 21.000,00 złotych operację taką poza kasjerem potwierdzić każdorazowo musiała osoba z uprawnieniami określonymi poprzez bankowe procedury.

Bank (...) S.A. I Oddział w P. prowadził dla K. M. (1) rachunek o numerze (...) (był to rachunek w obcej walucie – w Euro), dla B. M. (1) rachunek o numerze (...), dla W. G. rachunek o numerze (...), dla R. W. (1) rachunek o numerze (...) i poza tym począwszy od dnia 29.09.2010 roku również rachunek o numerze (...), a dla M. S. (2) rachunek o numerze (...).

Schemat działania M. S. (1) był zróżnicowany jeśli chodzi o szczegóły poszczególnych nieuprawnionych transakcji ale każdorazowo sprowadzał się do dokonywania nieautoryzowanych wypłat z kont w/w klientów banku. Po pierwsze oskarżona dokonała wypłat środków z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla R. W. (1) i w ten sposób dnia 15 lutego 2007r. przywłaszczyła pieniędzy w kwocie 3.000 złotych, a w dniu 20 maja 2008r. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 5.000 złotych ale asygnaty kasowe wystawione jako potwierdzenie dokonania w/w transakcji nie zostały podpisane. Oskarżona działała ponadto również w ten sposób, że podrabiała podpis klientów (właścicieli rachunków lub w przypadku rachunku W. G. – pełnomocnika do rachunku) na asygnatach kasowych w miejscu przeznaczonym na podpis wypłacającego, a nadto w niektórych przypadkach załączała do tych dokumentów wydruki identyfikacji, z adnotacją „zgodny podpis”, sugerującą weryfikację podpisu klienta ze wzorem podpisu i załączała do tych dokumentów albo wydruki identyfikacji, z których wynikł inny niż faktycznie mu przypisany numer karty (w tym również numer karty jej samej przypisanej) albo wydruk dotyczący wcześniejszych operacji tego klienta i odnotowywała jednocześnie w systemie komputerowym, że operacje te wykonano po okazaniu przez klienta dowodu osobistego albo też – w przypadku rachunku bankowego należącego do R. W. (1) oskarżona wypłat dokonywała także bezpośrednio po dokonaniu prze pokrzywdzonego wpłaty na rachunek, logując się w systemie na podstawie danych z tej wcześniejszej transakcji. M. S. (1) działała w ten sposób w okresie od 06 stycznia 2006 roku do 18 września 2012 roku i na podstawie wyżej opisanych czynności podjętych na rachunkach klientów dokonywała wypłat pieniędzy w różnych (niżej wymienionych) wysokościach z rachunków K. M. (1), B. M. (1), W. G., M. S. (2) i R. W. (1) – w szczególności:

Wszystkie wypłaty dokonane z rachunku W. G. wykonane zostały w Oddziale Banku przy ulicy (...) w P., do którego w okresie ich realizacji delegowano M. S. (1) na zastępstwo.

R. W. (1) przeglądając w dniu 13 czerwca 2011 roku historie swych operacji na podstawie elektronicznego dostępu do swego rachunku stwierdził, że istnieje tam zapis o niedokonanej przez niego samego transakcji w wysokości 5.000,00 złotych, co zgłosił w Banku. Tego samego dnia zatelefonowała do niego M. S. (1) wyjaśniając, że transakcję tę wykonała omyłkowo wpisując jego numer karty przy wykonywaniu wypłaty na rzecz innego klienta. Oskarżana zwróciła R. W. (1) kwotę 5.000,00 złotych.

Na skutek przeprowadzonych wewnętrznych audytów Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji i zwrócił: R. W. (1) kwotę 450.200,00 złotych, B. M. (1) kwotę 48.000,00 złotych, W. G. kwotę 3.500,00 złotych, a K. M. (1) kwotę 25.500,00 złotych.

M. S. (2) nie złożył w Banku reklamacji, nie została więc przeprowadzona odpowiednia w tym zakresie procedury reklamacyjnej i w zawiązku z tym powstała w majątku M. S. (2) szkoda w wysokości 87.000,00 złotych nie została do tej pory naprawiona.

Po ujawnieniu w drodze audytu wewnętrznego okoliczność dokonania przez M. S. (1) transakcji na rachunku K. M. (1) oskarżona podczas spotkania z przedstawicielem pracodawcy przyznała w sporządzonym dnia 24.09.2012 roku oświadczeniu, że przywłaszczyła wskazane wyżej środki klienta.

**********

Oskarżona M. S. (1) ma obecnie 46 lat. Oskarżona jest rozwódką i ma jedno dorosłe dziecko ale prowadzi samodzielnie gospodarstw domowe i nie ma nikogo na utrzymaniu. M. S. (1) ma wykształcenie średnie, z zawodu jest operatorem procesów technologicznych i w momencie wniesienia do Sądu aktu oskarżenia i dalej do stycznia 2014r. przyznaną miała rentę rehabilitacyjną w wysokości 2.200,00 złotych. Wobec oskarżonej poza niniejszym postępowaniem – nie toczyło się żadne postępowanie karne. M. S. (1) nie była dotychczas karany sądownie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

1. częściowo wyjaśnień oskarżonej M. S. (1) - k. 764- 766w zw. z k. 53-54, 219-220, 400-401, 493-494, 544-545, oraz k. 798 i k. 822 i k. 893 ;

2. zeznań świadków: G. S. k. 767-771 w zw. z k. 3-5, 78-79, 299-300 oraz k 892-893; K. M. (1) k. 795 w zw. z k. 61-62; W. G. k. 772 w zw. z k. 211-212; B. M. (1) k. 858 w zw. z k. 224-225; R. W. (1) k. 773-775 w zw. z k.256-257, 356-356c; M. S. (2) k. 772-773 w zw. z k. 317; M. M. (1) k. 795-796, A. B. k. 797-798, H. Ś. (1) k. 796-797; K. L. k. 820-821.

3. zgromadzonych w sprawie dokumentów w postaci: pism Banku (...) S.A. I Oddział w P. k. 1, 66, 69, 239, 251-253, 301-304a, 421, 423, 510, 780-793, 830, 833-836, 877 oraz załączonej do nich oraz przesyłanej odrębnie dokumentacji bankowej k. 6-12, 71-74, 82-206, 502-508; kopii dokumentacji dot. zatrudnienia oskarżonej. k. 23-30; materiału porównawczego w zakresie wzorów pism k. 223, 226, 238, 260, 320, 402; oryginałów asygnat kasowych k. 240, 304b, 422, 424, 511, 862; pism R. W. z załącznikami k. 261-269, 345-355, 357-397, 413-415, 814; odpisu skróconego aktu oskarżenia k. 648; pisma oskarżonej wraz z załącznikami k. 655-681; pozwu wraz z załącznikami i pismami uzupełniającymi wraz z załącznikami k. 727-761, k. 800-805, 814, 841-850, ; odpisu wyroku XXIII K 609/07 k. 837839, wydruków z rachunków oskarżonej umieszczonych w dwóch teczki załączników A i B oraz segregatorów zawierających dokumentację bankową;

4. opinii biegłego z dziedziny kryminalistycznych analiz autentyczności dokumentów, badań porównawczych pisma ręcznego i podpisów: 278-298, 455-469, 517-523, oraz k. 881-890;

5. danych dotyczących osoby oskarżonej w postaci: danych z KRK o uprzedniej karalności k. 47, 419, 551, 855.

Oceniając zgromadzone dowody Sąd doszedł do następujących wniosków i spostrzeżeń:

Oskarżona M. S. (1) w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do postawionego jej zarzutu i odmówiła złożenia wyjaśnień, w postępowaniu sądowym do popełnienia przestępstwa jej zarzuconego również nie przyznała się (przyznała się tylko do podrobienia części podpisów na asygnatach bankowych) i na pierwszej rozprawie złożyła wyjaśnienia, a następnie wypowiadała się również składając krótkie wyjaśnienia w dalszej części postępowania, na skutek przeprowadzanych dowodów.

W szczególności oskarżona między innymi przed Sądem wyjaśniła, że przyznaje się do „kwoty 77.500 zł ale nie do tego, że zabrała tą kwotę ale do tego, że sfałszowała podpisy na asygnatach kasowych za klienta”. Nadto wyjaśniła, że podpisy były kreślone przez nią dlatego, że „pani S. i M. powinny były to wcześniej wyłapać”. Już samo tego rodzaju wyjaśnienie jest oświadczeniem wymijającym i tak naprawdę nie wyjaśniającym przyczyn podrabiania podpisów oraz nie przyznania się przez oskarżoną w tym zakresie w całości do winy, przy czym Sąd nie mógł oskarżonej o tą okoliczność dopytać gdyż odmówiła ona odpowiedzi na pytania Sądu. W ocenie Sądu stwierdzenie dotyczące przyznania się oskarżonej do zarzuconego jej czynu zasługuje na wiarę, gdyż fakt nakreślenia części popisów potwierdzony został w ocenie Sądu wiarygodną opinią biegłego (do tej części podpisów, gdzie biegły ustalił, że pochodzą one od oskarżonej – oskarżona przyznała się), nadto oskarżona przyznała się do zdarzenia ze swym udziałem poprzez złożenie na etapie rozmowy wyjaśniającej w Banku pisemnego oświadczenia, czemu nie zaprzeczała również przed Sądem (choć w tym zakresie na późniejszym etapie sprawy złożyła wyjaśnienia, które nie zasługują na przymiot wiary – o czym rozważania nastąpią dalej). Sąd nie daje wiary natomiast temu, że oskarżona wyłącznie podrabiała podpisy, a nie pobierała gotówki na podstawie podrobionych przez siebie asygnat kasowych. Po pierwsze fakt utraty tej gotówki zgłosili pokrzywdzeni, a więc działanie oskarżonej dotyczące podrobienia podpisu wiązał się wprost i nierozerwalnie z jednoczesnym umniejszeniem salda na koncie klienta, a żaden dowód w sprawie nie przesądza o tym by ktoś poza oskarżoną miał styczność z zarzuconymi jej transakcjami i pieniędzmi z nich pochodzącymi. O winie oskarżonej w tym zakresie przesądza właśnie ta okoliczność, jak i liczne dowodowy w postaci zeznań świadków, dokumentów bankowych potwierdzających wykonanie transakcji przez oskarżoną, logowanie się prze nią samą w kilku przypadkach przypisaną jej kartą oraz fakt, że wszelkie zakwestionowane przez klientów banku oraz potwierdzone przez biegłego w zakresie autentyczności podpisów właścicieli rachunków asygnaty kasowe potwierdzające dokonanie transakcji – wygenerowane zostały przez oskarżoną, więc transakcje, które rzeczone asygnaty dokumentowały – przeprowadzone były w kasie, w której pracowała w danym dniu oskarżona, w jej godzinach pracy i w czasie logowania się właśnie przez nią go systemu. Reasumując, Sąd uznał, że nie zasługuje na wiarę opisane wyżej stwierdzenie oskarżonej, że nie przyznaje się do przewłaszczenia pieniędzy, a jedynie do sfałszowania części asygnat – a to właśnie z racji istnienia wielu dowodów świadczących o winie oskarżonej i żadnego dowodu na potwierdzenie jej słów. W tym miejscu przypomnieć należy, że składające logiczne, spójne (w odróżnieniu od słów oskarżonej) zeznania osoby - G. S. i M. M. (1), nie potwierdziły nawet w wąskim zakresie twierdzeń oskarżonej.

Powracając do wyjaśnień M. S. (1) – wypowiadała się ona w pierwszych złożonych na rozprawie wyjaśnieniach także odnośnie działań G. S. (np. odnośnie pracy w ramach innych palcówek) w zakresie nie związanym jednak z sobie postawionym zarzutem, a wiec części tych wyjaśnień Sąd nie oceniał w zakresie przymiotu wiary w przedmiotowej sprawie, gdyż nie stanowiły one materiału dowodowego przedmiotowo związanego z zarzutami, a były luźnymi dygresjami oskarżonej.

Oskarżona wyjaśniła też, że G. S. nigdy nie sprawdzała „czy to jest nr karty czy tylko papierek, a kontrole były fikcją”. Nie jest rolą Sądu by oceniać to czy wewnętrzne procedury bankowe w zakresie realizacji codziennych zadań kontrolnych w rzeczywistości były dokonywane. Jeśli nie były – to rolą dyrekcji banku jest wyciągnięcie z tego konsekwencji. Stanowczego zaznaczenia jednak wymaga, że nawet jeśli odpowiedniej codziennej kontroli nie byłoby to oskarżona nie miła prawa popełniać przestępstwa w postaci przywłaszczania gotówki. Ponadto o dokonywaniu bieżących kontroli i audytów oraz ich przebiegu zeznawali i inni świadkowie stąd niewiarygodnym jest się by przez okres 6 lat w tak dużej instytucji jak omawiany Bank panowała opisywana przez oskarżona samowola, zwłaszcza, że w dalszej części wyjaśnień oskarżona zaprzeczyła swym pierwotnym wyjaśnieniem w tym zakresie. Stąd niewiarygodność wyjaśnień oskarżonej, iż „przez okres ostatnich 3 lat nie miała w ogóle robionej kontroli kasy, jeżeli chodzi o liczenie pieniędzy była przystawiona tylko pieczątka, że stan jest zgodny, a pieniądze fizycznie nie były liczone”. W ocenie Sądu tego rodzaju stwierdzenie jest wyłącznie przyjętą linią obrony, przy czym z uwagi na dalece posunięty formalizm w dokumentacji przedstawionej Sądowi przez Bank świadczący jednak o tym, że kontrola była sprawowana, jak również mając na uwadze przeciwne i spójne wzajemnie zeznania pracowników Banku- Sąd nie dał i tej części wyjaśnień oskarżonej wiary. Ponadto oskarżona wyjaśniła dalej również, że „pracowało się w stresie, nie były przestrzegane procedury, ode mnie wymagało się bardzo dużo. Jak była robiona kontrola i jak się przeglądało asygnaty i nie było podpisu klienta. Mówiono: skoro nie masz podpisu klienta to zrób coś aby był podpis. Przyznaje się, że złożyłam podpisy do których się przyznałam. Jeżeli to będzie stwierdzone, to zobowiązuje się naprawić szkodę w zakresie 77.500 zł”. Tym stwierdzeniem oskarżona zaprzeczyła sama sobie potwierdzając wbrew wcześniejszym wyjaśnieniom, że kontrole były jednak prowadzone i to na tyle formalnie, że „wyłapywano” brak podpisu na asygnacie. Nadto skoro oskarżona zobowiązała się ostatecznie spłacić kwotę 77.500,00 złotych to logicznym w ocenie Sądu jest, że ma świadomość tego, iż kwotę tę przywłaszczyła, a nie tylko podrobiła asygnaty na potwierdzenie jej wypłaty, gdyż gdyby kwota ta nie znalazła się we władztwie oskarżonej, nie deklarowałaby ona przecież chęci jej spłaty. W ocenie Sądu pokrętne wyjaśnienia oskarżonej stanowią wyłącznie przyjętą przez nią linię obrony i z racji wewnętrznej niespójności, braku logiki oraz dowodów przeciwnych – nie zasługują na przymiot wiary. Niewiarygodne jest i to, że oskarżona podała, jakoby była zmuszana przez współpracowników do fałszowania podpisów. Po pierwsze – gdyby tak w rzeczywistości było mogła, a nawet powinna ona była odmówić, zawiadamiając odpowiednie służby, a po drugie zaprzeczyli temu pomawiani przez nią świadkowie, a brak jest innego dowodu potwierdzającego choć pośrednio słów oskarżonej. Zadziwiającym też jest, że tego typu sytuacje miałyby zdarzać się wyłącznie oskarżonej i to przez tak długi okres czasu. Pamiętać bowiem należy, że wszelkie zakwestionowane asygnaty (z podrobionymi podpisami) wyszły z kasy oskarżonej, nie zaś z innych kas, a w części asygnat biegły potwierdził nakreślenie podpisu przez samą oskarżoną, a ta się do tego przyznała. Nie sposób też zapomnieć, że M. S. (1) innych niż w Sądzie argumentów użyła rozmawiając z A. B., kiedy już choćby wówczas mogła zwrócić uwagę na nieprawidłowości istniejące w Banku, czego jednak nie uczyniła. W ocenie Sądu placówka bankowa pracował więc zgodnie z obowiązującymi normami, a to oskarżona dopuszczała się nieprawidłowości. Nielogicznym bowiem jest, że gdyby przez lata M. S. (1) była zmuszana do podrabiania podpisów na asygnatach przez przełożoną – to nie zgłosiłaby tego najpóźniej w chwili, gdy Dyrekcja prowadziła postępowanie wyjaśniające przeciwko jej osobie, a nadto, że tego rodzaju postępowanie przełożonych dotyczyło wyłącznie osoby oskarżonej, nie zaś innych kasjerów.

Składając dalsze wyjaśnienia i dopowiadając na pytanie obrońcy o treści „dlaczego podrobiła pani podpisy, do których się pani przyznała?” oskarżona wyjaśniła, że podrobiła je dlatego, bo przypuszcza, że na „koniec dnia albo w czasie kontroli kwartalnej były asygnaty bez podpisu i powiedziano jej, że ma ten podpis załatwić”. Oskarżona nie wyjaśniła też, dlaczego nie zatelefonowała wówczas do klientów banku z prośbą o uzupełnienie podpisów, jeśli miała taką techniczną możliwość, zwłaszcza jeśli (co twierdzi oskarżona) wedle jej wiedzy w rzeczywistości to klienci, a nie ona wykonywaliby transakcje i wypłacili gotówkę. Wypowiedź ta po raz wtóry potwierdziła też, że wbrew pierwotnym twierdzeniem oskarżonej – kontrola jej pracy była jednak przeprowadzana.

Absolutnie też niewiarygodne jest dalsze stwierdzenie oskarżonej, że kwota 77.500,00 zł omyłkowo mogła zostać przez nią wypłacona innej osobie. Po pierwsze jest to oświadczenie zupełnie nielogiczne z racji braku mechanizmu takiej wypłaty (zupełnie niezrozumiałym jest jak ktoś obcy miałby otrzymać pieniądze, o których wypłatę nie wnosił) a nadto kwota ta jest kwotą na tyle dużą, że niewytłumaczalnym byłoby nie zauważenie tego, że została ona omyłkowo wypłacona innej osobie. Co więcej – w sytuacji gdy na asygnatach są podrobione podpisy, oskarżona przyznała się do dokonania części wypłat (np. tych dotyczących K. M. czy wypłaty kwoty 5000 zł na szkodę R. W.), a wszelkie wypłaty kwestionowane z niniejszej sprawie pochodzą z jej kasy, to niewiarygodnym jest by w tej części wypłaty przez lata dokonywała omyłkowo innym klientom. Pokrętność i brak logiki w tej wypowiedzi oskarżonej przesądzają o braku jej wiarygodności.

Nadto oskarżona wyjaśniła, że pani M. znała hasło jakim się posługiwała oskarżona, czemu z kolei zaprzeczyła świadek M. i na co poza stwierdzeniem oskarżonej nie ma żadnych innych dowodów, a czemu Sąd z tej przyczyny nie dał wiary, zwłaszcza, że całość wymowy jej wyjaśnień zmierza do uniknięcia odpowiedzialności, przerzucenia jej na inne osoby, co ma miejsce i przy okazji tej wypowiedzi. Oskarżona co prawda starała się uwiarygodnić swą wypowiedź podając, że „pani M. była w hierarchii nade mną i zaproponowała mi, że da mi swoje hasło celem akceptacji wypłat i przelewów powyżej 20 tysięcy złotych”, a nadto podała, zdarzało się tak, jeśli chodzi o raporty logowania, że „pani M. akceptowała swoje operacje które wykonywała kiedy mnie jeszcze nie było w pracy a do akceptacji potrzebowała mojego hasła. Tak było np. 2012 r w miesiącach maj – czerwiec. W takich sytuacjach gdy przychodziłam do pracy pani M. dawała mi do podpisu asygnatę, że dokonała transakcji. Ja znałam też hasło pani M., podała mi je żebym nie musiała jej wołać gdy była operacja powyżej 20 tysięcy złotych”. Sąd zaznacza jednak, że w przedmiotowej sprawie po pierwsze nie są rozpoznawane kwoty powyżej 20 000 złotych (wypłat jednostkowych), po drugie – kwestionowane transakcje przeprowadzane były w godzinach pracy oraz w godzinach logowań oskarżonej do systemu, a nadto asygnaty zostały wygenerowane z jej kasy (w czasie gdy była obecna w pracy i zalogowana do systemu) więc całość twierdzeń oskarżonej zaprezentowana wcześniej, mająca świadczyć na korzyść oskarżonej, jest nie tylko niespójna i nielogiczna ale nie została też poparta innym, choćby jednym dowodem i dlatego przez Sąd oceniona została niewiarygodnie.

Z kolei pod koniec postępowania dowodowego w sprawie oskarżona składając uzupełniające wyjaśnienia wskazała, że modyfikuje swe pierwotne wyjaśnienia podając, że podrobiła podpisy na tych asygnatach, odnośnie których podrobione podpisy stwierdził biegły ale nie przywłaszczyła sobie żadnej kwoty pieniędzy. Podała też, że w obecności dyrektora napisała oświadczenie o tym, że przywłaszczyłam kwotę 25 500 zł z konta pana M. i zrobiła to bo pan Dyrektor i pani S. powiedzieli mi, że takie oświadczenie musi być napisane, skoro klient złożył reklamacje, a poza tym powiedzieli, że takie zaświadczenie pomoże jej dalej pracować w banku. W ocenie Sądu, z racji wcześniej już użytych argumentów, jest to wyłącznie przyjęta przez oskarżoną linia obrony. Twierdzenia przeciwne (z racji logiki i spójności – wiarygodne w ocenie Sądu) złożyli świadkowie S. i B.. Po drugie – skoro oskarżona została do czegoś zmuszona to powinna była złoży

zawiadomienie na policji, czego jednak nie zrobiła, co wydaje się w oglądzie jej wyjaśnień – nielogiczne. W ocenie Sądu wspomniana treść wyjaśnień miała na celu wyłącznie podjecie próby uniknięcia odpowiedzialności.

Absolutnie niewiarygodnym w ocenie Sadu jest też stwierdzenie oskarżonej, że „nadwyżka gotówki, która nie mieściła się do kasetki, była pakowana w zwykły worek i on był wkładany do pomieszczenia gdzie były kasetki wszystkich kasjerów i ten worek leżał luzem”, przy czym zdaniem oskarżonej - worki nie były opisane, nie było kartki ile jest tam gotówki choć na raporcie kasowym znajdowała się informacja jaki był stan kasy pod koniec dnia. Jest to wypowiedź w ocenie Sądu niewiarygodna gdy tak duża instytucja jak omawiany Bank nie pozowliłaby sobie przecież na taki brak profesjonalizmu by nieopisane worki z pieniędzmi, bez ich opisania i przeliczenia skąłdowane były bez nadzoru oraz bez późniejszej możlwiości formalnego przyspiania ich do konkretengo kasjera. Skoro (wg. dalszych twierdzeń oskarżonej) nigdy w taki przypadku nie zaszła pomyłka i zawsze raport kasowy zgadzał sie z iloscią pienędzy to w ocenie Sądu przedstawiana przez oskarżoną sytaucja panujacego w Banku chaosu i braku zasad - nie zasługuje na przymiot wiary. Oskarżona opisuje wykonywanie pracy w chaosie, bez przestrzegania procedur i podstawowych zasad pieczy nad dużą ilością dziennego utargu, pracy w której trzeba było przez lata fałszować asygnaty kasowe i stan gotówki na kontach klientów w niewyjaśnionych (wedle twierdzeń oskarżonej) okolicznościach nie zgadzał się z ich dyspozycjami, przy czym zawsze dotyczyło to czasu pracy oskarżonej. Po raz kolejny wiec Sąd zaznacza, że tego rodzaju okoliczności nie zasługują w ocenie Sądu na wiarę i są najwyraźniej wyłącznie przyjętą przez oskarżoną linię obrony.

W pozostałym, nie omówionym zakresie, w częściach spójnych z zeznaniami świadków i dokumentami – Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej jako nie budzącym wątpliwości.

Jeżeli chodzi o dalszy osobowy materiał dowody – w charakterze świadków zeznawali w niniejszej sprawie:

1) pokrzywdzeni: K. M. (1), W. G., R. W. (1), M. S. (2), a zeznania B. M. (1) z uwagi na jego śmierć zostały przed Sądem odczytane,

2) oraz pracownicy pokrzywdzonego Banku: G. S., M. M. (1), A. B., H. Ś. (1) oraz K. L..

Pokrzywdzeni działaniem oskarżonej K. M. (1), W. G., B. M. (1), R. W. (1) oraz M. S. (2) przesłuchani zostali tak w toku postępowania przygotowawczego, jak i (za wyjątkiem B. M., który zmarł, a którego zeznania zostały jedynie odczytane) przed Sądem. Świadkowie ci zeznawali w szczególności na okoliczność posianych kont bankowych i obowiązujących w ramach posiadanych przez siebie umów procedur bankowych umożliwiających wypłatę gotówki oraz stwierdzonych na rachunkach niedoborów gotówkowych, podjętych w tym zakresie czynności oraz przeprowadzonych przez Bank procedur reklamacyjnych. Szersze zeznania złożył jedynie R. W. (1), wskazując na kolejne transakcje oraz wyjaśniając przyczyny złożonych przez siebie zastrzeżeń w zakresie salda na koncie oraz okoliczność zwrotu przez oskarżoną kwoty 5000 zł z uwagi na jego interwencję w tym przedmiocie w Banku. Nadto R. W. (1) w złożonych zeznaniach uwagę na to, że wielokrotnie w przypadku historii jego rachunku zdarzało się, że wypłaty następowały natychmiast po dokonaniu przez niego wpłaty gotówki, a kwoty wypłacane były zasadniczo niższe niż wpłacane, przy czym zdaniem świadka zupełnie nielogicznym byłoby gdyby wpłacał on gotówkę po to by za moment część tej gotówki wypłacić. Sąd daje powyższemu wnioskowi wiarę uznając, ze zupełnie zrozumiały życiowo i z powodu zasad logicznego rozumowania jest przedstawiony przez świadka wniosek. Zeznania te zostały zweryfikowane dokumentami już na etapie postępowania przygotowawczego – po pierwsze bowiem wszelkie zakwestionowane transakcje skontrolowane zostały w pierwszej kolejności w ramach przeprowadzonych na skutek ujawnionych zastrzeżeń audytów wewnętrznych w zakresie zestawienia sposobu ich faktycznego przeprowadzania z umowami klientów oraz formą ich rejestracji w systemie, dalej – zakwestionowane dokumenty w postaci asygnat kasowych zostały poddane badaniu przez biegłego dziedziny kryminalistycznych badań dokumentów. Zeznania wszystkich wskazanych wcześniej świadków korespondują z treścią dokumentacji bankowej potwierdzającej (za wyjątkiem transakcji z dni, które przez Sąd zostały wyeliminowane z sprawstwa przypisanego oskarżonej, o czym rozważania nastąpią dalej), że transakcji tych nie dokonały podmioty do nich uprawnione, a więc K. M. (1), W. G. i jego pełnomocnik, B. M. (1), R. W. (1) oraz M. S. (2). Taki wniosek stał się możliwy do postawienia na skutek dokonania po pierwsze analizy zeznań wspomnianych świadków i porównania tego w jaki sposób transakcje powinny być przeprowadzone zgodnie z obowiązującą w banku procedurą, a w jaki sposób zostały w rzeczywistości dokonane. Dalej – wszelkie zakwestionowane transakcje oparte zostały na podstawie asygnat bankowych, na których podpisów nie kreślili omawiani świadkowie, co dodatkowo oznacza, że nie oni dokonywali poszczególnych wypłat. Łącznie oba dowody potwierdziły wiarygodność świadków w zakresie składanych przez nich zeznań. Sąd na podstawie słów K. M. (1), W. G., B. M. (1), R. W. (1) oraz M. S. (2) poczynił ustalenia stanu fatycznego spawy, przypisując im jednocześnie przymiot wiary.

Jeżeli natomiast chodzi o transakcje na rachunku R. W. (1) z dni: 23.12. (...)., 01.02.2006r., 30.12.2009r., 09.09.2010r., 28.09.2007r., 27.04.2006r., 16.08.2006r. 04.01.2007r. i 24.04.2008r.- Sąd z przyczyn wskazanych w dalszej części uzasadnienia, nie przypisał ich oskarżonej. Powyższe nie miało jednakże wpływy na możność uznania zeznań świadka za wiarygodne, gdyż to, że przeprowadzenia nieautoryzowanych transakcji przez oskarżoną nie można na skutek zaistniałych wątpliwości przypisać jej w ramach uznania winy i sprawstwa nie oznacza, że dokonał ich pokrzywdzony R. W. (1). Jak bowiem ustalono np. w zakresie transakcji z dni: 09.09.2010r. dokonywała jej R. D., a w dniu 28.09.2007r. – S. C.. Ponadto skoro wystawione zostały dyspozycje do rachunku w zakresie transakcji z dnia 01.02.2006r., 30.12.2009r., 09.09.2010r. to oznacza, że to nie kasjer lecz osoby, które na tych dyspozycjach złożyły podpisy mogą być ewentualnie odpowiedzialne za zaistniałe nieprawidłowości jeżeli R. W. (1) nadal je będzie podnosił, czego jednak sam nie czyni w zakresie transakcji z dni: 01.02.2006r., 27.04.2006r., 04.01.2007r. Co prawda biegły w zakresie wszystkich w/w transakcji biegły uznał, że złożona na asygnatach podpisy nie zostały zakreślone przez R. W. (1), a mechanizm ich kreślenia nie pozwala na postawienie tezy, że nakreślić mogła je oskarżona, to w związku z zaistnieniem innych wątpliwości w zakresie w/w transakcji, ich dokonania nie można było przysypiać oskarżonej, co jednocześnie nie umniejsza ogólnej wiarygodności zeznań świadka.

Świadek G. S. składała zeznania dwukrotnie przed Sądem, a wcześniej jeszcze w toku postępowania przygotowawczego.

Świadek zeznała między innymi na okoliczność reklamacji klientów, szczegółów ich złożenia oraz wdrożone procedury, w tym analizy rachunków klientów i stosownej dokumentacji, jak również zwróciła uwagę na kwestie wątpliwości odnośnie autentyczności podpisów, które różniły się od wzoru podpisu znajdującego się w Banku. Świadek podała, że o swych wątpliwościach zawiadomiła bezpośredniego przełożonego A. B., a po powrocie oskarżonej z urlopu wspólnie przeprowadzili rozmowę i wówczas oskarżona złożyła oświadczenie pisemne przyznając się do części dokonanych transakcji, przy czym na skutek w/w początkowych ustaleń rozpoczęty został audyt wewnętrzny. Świadek wyjaśniła też jakiego typu ustalenia dokonane zostały w ramach wspomnianego audytu. Zeznania te w pełnym zakresie znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków B. oraz L. i M., jak również w zeznaniach K. M. oraz w dokumentach przedłożonych do akt, stąd uznanie wiarygodności w/w wypowiedzi świadka.

Nie budziły zastrzeżeń w zakresie przymiotu wiary także dalsze zeznania dotyczące m.in. dalszych reklamacji klientów, wyjaśnień przez nich składanych, kontroli zakwestionowanych operacji finansowych i kolejnych związanych z tym audytów, a to z uwagi na spójność z zeznaniami świadków i potwierdzenie dokumentami. G. S. wyjaśniła również bardzo szczegółowo procedury bankowe dotyczące możliwości wykonywania wypłat przez indywidualnych klientów, których to zeznań nie negował inny dowód w sprawie, a co potwierdzili właściciel kont bankowych, na których nastąpiły niedobory, jak również co spójne było z przedłożoną dokumentacją dotyczącą rachunków.

G. S. złożyła ponadto bardzo obszerne zeznania dotyczące procedury wypłat gotówkowych, generowania asygnat kasowych oraz możności nakreślania podrobionych podpisów na asygnatach. Sąd, z uwagi na obszerność tego fragmentu zeznań świadka nie cytuje tu konkretnych fragmentów wypowiedzi ale zeznania w tym zakresie również okazały się wiarygodne gdyż po pierwsze poparte zostały one dokumentacją, a po drugie odpowiadały ugruntowanym procedurom bankowym, o których zeznawali i inni świadkowie, których zeznania zostały omówione w niniejszym uzasadnieniu.

Ponadto świadek (składając uzupełniające zeznania dnia 09.05.2014r.) podała też, że dyspozycja do rachunku bankowego dopięta do okazanych asygnat kasowych jest to zlecenie klienta wystawione przez doradcę co oznacza (gdy taka dyspozycja przypięta jest do asygnaty), że aby wykonać tak udokumentowaną transakcję klient musiał zjawić się w banku w celu dokonania transakcji ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta. Nadto świadek podała, że w takiej sytuacji w miejscu podpisu pracownika dwie osoby potwierdzają zgodność podpisu – to znaczy, że klient w ich obecności złożył taki podpis. Zeznania te są bardzo ważnym elementem, gdyż pozwoliły Sądowi na wyeliminowania z opisu czyn pierwotnie przypisanych oskarżonej transakcji z dni 01.02.2006r., 30.12.2009r., 09.09.2010r., odnośnie których w aktach sprawy istniały wprawdzie asygnaty, ale dopięte do nich były wspomniane dyspozycje podpisane przez inne niż oskarżona osoby. O istnieniu wyżej opisanej zasady zeznawała także świadek Ś.. Stąd pełna wiarygodność zeznań S. i w tym zakresie.

Pozostała treść zeznań świadka G. S. okazała się również wiarygodna, potwierdzona dokumentami jak i dowodami osobowymi, w części dotyczącej jej relacji co do procedur bankowych nie była również kwestią sporną, stąd nie było koniczności szerszej analizy słów świadka w tym zakresie. Reasumując, Sąd na podstawie słów G. S. poczynił ustalenia stanu faktycznego sprawy, przypisując przymiot wiary wypowiedzi tegoż świadka w pełnym zakresie.

Z kolei M. M. (1) przesłuchana była wyłącznie przed Sądem i składała zeznania na okoliczności pracy Banku. W szczególności między innymi zeznał, że zajmowała się i zajmuję kontrolami wewnętrznymi i wyjaśniła, jak wyglądała kontrola stanu wartości gotówki w kasach, jak wyglądać powinno zachowanie kasjera gdyby na asygnacie kasowej nie było podpisu klienta, jak kontrolowane są podpisy na asygnatach w danym dniu oraz wskazała, że w okresie objętym zarzutami nie było przeprowadzanej kontroli spójności treści zapisu komputerowego transakcji z treścią asygnaty.

Zeznałam świadka Sąd dał wiarę w całości, a to z uwagi na logikę przekazu, spójność z zeznaniami pozostałych świadków oraz brakiem sprzeczności z rzeczowym materiałem dowodowym.

Również dopiero przed Sądem powołany z urzędu i przesłuchany został świadek A. B., który zeznawał między innymi, iż pani S. zawiadomiła go, że istnieje podejrzenie, że pani M. S. (1) dokonywała nieuprawnionych operacji na rachunku jednego klienta, a to z kolei zostało ujawnione gdy jeden z klientów złożył reklamację, po czym wskazał, że był obecny podczas rozmowy z oskarżoną. Referując przebieg tej rozmowy świadek podał, że oskarżona początkowo zaprzeczyła wszystkiemu, a później przyznała się, że miała problem finansowy wynikający z niedoboru kasowego i że pobrała kwotę pieniędzy z rachunku klienta aby pokryć niedobór z zamiarem późniejszego zwrócenia środków na konto oraz zaprzeczyła aby wykonywała takie operacje na innych kontach klientów. Świadek zreferował następnie jakiego typu ustalenia poczynione zostały w ramach wewnętrznego audytu.

Świadek zeznawał w ocenie Sądu w spóśb zasługuje na przymiot wiary, zgodnie ze swą wiedzą, jego słowa potwierdzone są zeznaiem świadka S. oraz zgromadoznymi w sprawie dokumentami.

Świadek H. Ś. (1) , także słuchana dopiero przed Sądem, podała w szczególności między innymi, że była opiekunem klienta- R. W. (1) i tym jak oskarżona została zwolniona z pracy rozmawia z nim o tej sytuacji, stąd wie, że pan W. sprawdzał wszystkie operacje. Świadek zeznała też, że przy jej udziale były dokonywane wypłaty z konta pana W. gdyż ten klient nie miał posiadał ze sobą karty identyfikacyjnej i gdy chciał wypłacić pieniądze to ona wypisywała dyspozycje wypłaty kwoty, którą klient potrzebował. Taka dyspozycje podpisywała ona i któryś z pracowników.

W tym miejscu Sąd zaznacza, że powyższe zeznania znajdują potwierdzenie w dokumentach w postaci asygnat z dni: 01.02.2006r., 30.12.2009r., 09.09.2010r., które zawierają wspomniany przez świadka dokument “dyspozycji do rachunku”, na okoliczność istnienia którego zeznawała także uzupełniająco świadek S.. Nadto fakt posiadania przez R. W. (1) indywidualnej karty identyfikacyjnej (mimo, że zdaniem świadka w/w zasadniczo jej nie używał) pozwoliło dodatkowo poczynić ustalenia odnośnie transakcji z dni 27.04.2006r., 16.08.2006r., 04.01.2007r. i 24.04.2008r., przy czym także świadek W. częściowo nie negował ich autentyczności. Mając na uwadze dowody z dokumentów, pisma Banku oraz zaprezentowane wyżej zeznanie H. Ś. Sąd poczynił odpowiednie ustalenia stanu faktycznego. Jednoczenie zeznania świadka z racji spójności ze wspomnianym materiałem dowodowym zasługują na wiarę.

K. L. - audytor Departamentu Zespołu (...) w ramach Banku (...) i jednocześnie osoba, która zajmowała się kontrolą w zakresie sprawy oskarżonej - zeznawała z kolei na okoliczność przeprowadzonej w ramach wspomnianego audytu kontroli pracy oskarżonej oraz wyjaśniła procedury związane z niemożliwością wypłat przez pracownika banku gotówki z kont klientów na podstawie IP innego pracownik, gdyż operacje wykonywane na IP pracownika są połączone z saldami gotówki, które rejestrowane są na danej kasie, przypisanej kasjerowi w danym dniu pracy. Każda operacja wypłaty powoduje zmniejszenie stanu gotówki w tej kasie wiec wyjaśniła, że gdyby inna osoba przeprowadziła operacje gotówkową na IP i haśle innego pracownika to na tej kasie w której wykorzystano IP pracownika musiała by powstać pod koniec dnia nadwyżka, czego w niniejszej sprawie nie stwierdzono. Świadek zeznała kategorycznie, że okres objęty kontrolą obejmował ostatecznie czas od 2006r i w żadnym z dni nie było sytuacji tego rodzaju nadwyżki. Nadto świadek zeznała na okoliczność podejmowania przez kasjerów w danym dniu pracy sejfów oraz zasad przystąpienia do pracy i jej zakończenia oraz dodała, że kontrolowane przez nią w ramach audytu asygnaty kasowe były opatrzone stemplem i podpisem pani S. więc gdyby to nie były operacje wykonane przez oskarżoną to nie powinna była ich podpisać.

Sąd oceniając zeznania omówionego świadka uznał je w całości za wiarygodny materiał dowodowy, poczynił też na ich podstawie ustalenia stanu faktycznego sprawy. Zeznania świadka znajdują pełne potwierdzenie w dokumentach bankowych przekazanych do akt, w tym w dokumentacji audytowej oraz z logowań w ramach godzin pracy oskarżonej. Nadto Sąd oparł się na dowodzie potwierdzającym zeznania świadka, jakim była opinia biegłego w zakresie dokumentów w postaci asygnat kasowych.

Sąd zgromadził dane dotyczące dni oraz godzin, w których oskarżona pracowała, logowania do systemu oraz skontrolował, że wszelkie przypisane jej przez Sąd transakcje spójne są z godzinami logowań w dniach gdy była ona w pracy (dokument k 834-835v akt). Nadto Sąd nie dał wiary wyjaśnieniem oskarżonej jakoby to nie ona a inne osoby dokonywały prze sześć lat transakcji w jej kasie oraz w czasie godzin jej racy, używając przy tym jej numeru IP czy indywidualnej karty, a to z racji braku logiki oraz dając w tym względzie wiarę logicznym i popartym dokumentami zeznałam świadka.

W niniejszej sprawie sporządzone zostały również opinie biegłego z dziedziny kryminalistycznych analiz autentyczności dokumentów, badań porównawczych pisma ręcznego i podpisów, a powołanie biegłego, który je sporządził, spowodowane było konicznością sprawdzenia okoliczności wymagającej specjalistycznej wiedzy. Żadna z niżej wymienionych opinii nie została zakwestionowana przez strony niniejszego postępowania, co więcej – nie budziły one wątpliwości w tak dalekim stopniu, że nikt nie wnioskował nawet o przesłuchanie na rozprawie biegłego, który wskazane opinie przygotował. Z kolei Sąd nie znalazł po ich dokładnej analizie podstaw, by którąś z opinii zakwestionować z urzędu, gdyż zostały one sporządzone w ocenie Sądu w sposób wnikliwy, pełny i jasny, wewnętrznie spójny oraz pozbawiony w swej treści uchybień logicznych, nie zawierały ponadto błędów merytorycznych ani formalnych.

W treściach i wnioskach wspomnianych opinii biegły wskazał, że badane podpisy nie są autentycznymi podpisami klientów banku, przy czym część podpisów na asygnatach z pewnością nakreślona została przez oskarżoną, a część z uwagi na uproszczoną formę kwestionowanych podpisów oraz zastosowaną metodę fałszerstwa – uniemożliwia ustalenie fałszerza w drodze konfrontacji pismoznawczych, przy czym podkreślenia wymaga, że stwierdzenie to nie wyklucza możliwości nakreślenia podpisów przez oskarżoną, a jedynie kategorycznie tego nie przesądza, choć w części biegły postawił tezę, że nakreślenie badanych podpisów mieści się w możliwościach graficznych M. S. (1). W ocenie Sądu to, że tylko część podpisów została uznana przez biegłego w ramach kategorycznego wniosku jako nakreślona przez oskarżoną nie oznacza, że nie nakreśliła ona pozostałej części podpisów. W ocenie Sądu, skoro asygnaty kasowe wygenerowane zostały podczas godzin pracy oskarżonej i jej logowań do systemu, w jej kasie, a nadto w części podana jest też jej indywidulana karta, nadto podpisy klientów na asygnatach są sfałszowane, do czego uczynienia fragmentarycznie przyznała się oskarżona, to łącznie pozwala to na postawienie tezy, że podrobiła ona także te podpisy, odnośnie których kategorycznej tezy nie postawił biegły (za wyjątkiem tych wyeliminowanych przez Sąd z przypisanego oskarżonej czynu, co zostanie szczegółowo omówione w części prawnej uzasadnienia, a co nie jest związane z treścią i wnioskami opinii biegłego), zwłaszcza, że klienci kwestionowali wysokość salda – odpowiednio umniejszonego o kwoty odpowiadające wartościom z zakwestionowanych asygnat.

Marginalnie Sąd zwraca jedynie uwagę na omyłki pisarskie jakie zawierały poszczególne opinie, a mianowicie zdarzało się, że mimo powołania przez prokuratora w wydanych postanowieniach tez w zakresie konkretnie datowanych asygnat oraz przesłania rzeczonych asygnat – biegły badając je omyłkowo wskazywał w treści opinii na inne daty, mimo, że asygnaty o datach podawanych przez biegłego w treści opinii nie były mu przesłane i nie stanowiły przedmiotu badań. Z racji jednoznacznie wskazanych datowo i kwotowo przesłanych do badań asygnat (owa jednoznaczność wynika po pierwsze z treści pism Banku, który te asygnaty przekazywał Prokuratorowi, po wtóre – z treści sentencji prokuratorskich postanowień oraz po trzecie z treści powołania się przez biegłego na orzeczenia prokuratorskie jako te, które zleciły mu wykonanie badań) Sąd uznał, że nieprawidłowości w treści poszczególnych opinii w postaci wskazanych dat asygnat z dni:

- 02.08.2008r. kiedy w rzeczywistości biegły badał asygnatę z dnia 02.05.2008r. i taka data powinna być w tym miejscu zaznaczona, zwłaszcza, że wynika z chronologii wymienianych przez biegłego dokumentów, które badał,

- 09.09.2009r. kiedy w rzeczywistości biegły badał asygnatę z dnia 09.09.2010r. i taka data powinna być w tym miejscu zaznaczona, zwłaszcza, że wynika z chronologii wymienianych przez biegłego dokumentów, które badał,

- 03.02.2007r. kiedy w rzeczywistości biegły badał asygnatę z dnia 03.02.2006r. i taka data powinna być w tym miejscu zaznaczona, zwłaszcza, że wynika z chronologii wymienianych przez biegłego dokumentów, które badał,[co prawda biegły badał też asygnatę z 03.02.2007r. ale jej dotyczy inny fragment opinii]

- nadto asygnata z dnia 06.03.2007r. nie opiewa na kwotę 2000 zł ale w rzeczywistości dotyczy kwoty 3000 złotych,

to wyłącznie omyki pisarskie, które nie miały jednak znaczenia ani dla treści opinii ani też dla jej wniosków. Sąd uznał też, że nie ma wątpliwości jakie dokumenty badał biegły i jakich asygnat dotycząc postawione przez biegłego wnioski.

Sąd, jak już wspomniano na wstępie oceny materiału dowodowego w postaci opinii - dał w wyżej opisanym zakresie przedmiotowym opiniom przymiot wiary, budując na ich podstawie część ustaleń stanu faktycznego przedmiotowego postępowania.

Sąd dał również wiarę dokumentom i protokołom ujawnionym w sprawie z uwagi na ich urzędowy charakter oraz fakt, że zostały one sporządzone zgodnie z obowiązującymi procedurami, a ponieważ żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości i autentyczności, Sąd nie widział również potrzeby czynienia tego z urzędu.

Istotnymi dla niniejszego postępowania okazała się dokumentacja Banku (...) S.A. w P. w postaci asygnat kasowych, dyspozycji do rachunku, rejestracji czasu pracy i logowań do systemu operacyjnego, wydruku operacji z systemu oraz historii rachunków bankowych oskarżonej. Przedmiotowej dokumentacji i zawartych w niej treści nikt nie kwestionował.

W tym miejscu należy wskazać, iż Sąd mając na względzie postulat szybkości i sprawności postępowania - art. 2 § 1 pkt 4 k.p.k., uznał na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, iż nie istnieje konieczność przeprowadzenia kolejnych dowodów w sprawie, a strony nie składały żadnych wniosków dowodowych, nie kwestionowały żadnego z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz w konsekwencji nie wnosiły także o odroczenie rozprawy czy uzupełnienie przewodu sądowego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W ramach aktu oskarżenia M. S. (1) oskarżona została o to, że w okresie od 23 grudnia 2005r. do 18 września 2012r. w P., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnioną na stanowisku kasjera, a od 15 grudnia 2010r. pełniąc na stanowisku specjalisty funkcję kasjero-dysponeta w I Oddziale Banku (...) S.A. w P. i będąc w zakresie powierzonych sobie czynności odpowiedzialną za wykonywanie operacji obrotu gotówkowego na rachunkach klientów banku, w tym upoważnioną do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat gotówkowych, przywłaszczyła powierzone mienie w łącznej kwocie 703.000 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości, na szkodę Banku (...) S.A. z siedzibą w W. do kwoty 77.500 złotych, M. S. (2) do kwoty 87.000 złotych i R. W. (1) do kwoty 538.500 złotych w ten sposób, że podrabiając, poprzez nakreślenie podpisów klientów, dokumenty w postaci asygnat kasowych, dokonywała nieuprawnionych wypłat środków z rachunków K. M. (1), B. M. (1), W. G., M. S. (2) i R. W. (1), przy czym w akcie oskarżenia Prokurator opisał szczegółowo kolejne transakcje składające się na łączny wymiar szkody. Prokurator zakwalifikował wskazany wyżej czyn jako przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Stwierdzić należy, że w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego zaproponowana przez oskarżyciela publicznego kwalifikacja prawna czynu zabronionego popełnionego przez oskarżoną oraz opis czynu musiały ulec pewnej, niewielkiej modyfikacji, nie wykraczającej jednakowoż poza granice aktu oskarżenia, a poczyniona modyfikacja kwalifikacji prawnej nie wymagała pouczenia na zasadzie art. 399 k.p.k., jako że w pełni mieści się w granicach pierwotnie zaproponowanej kwalifikacji prawnej. Jeżeli chodzi o kwalifikację prawną, Sąd na skutek dokonanej analizy dowodowej uznał, że zachowanie oskarżonej odpowiada znamionom czynu zabronionego z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., nie zaś pierwotnie zaproponowanej przez rzecznika oskarżenia z art. 270 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., gdyż dwie spośród wpłat opisanych w zarzuconym oskarżonej czynie nastąpiły na podstawie asygnat niepodpisanych, a więc kwalifikacja zawierająca w tym zakresie pierwotne wskazanie z art. 270 § 1 k.k. nie mogła się ostać. Jeżeli chodzi natomiast o ogólny opis czynu zmodyfikowany on został ponadto (tj. poza „rozbiciem” czynu na działanie polegające na 1) dokonaniu wyżej wspomnianych nieuprawnionych wypłat środków na podstawie asygnat niepodpsianych i 2) dokonaniu nieuprawnionych wypłat środków po uprzednim podrobieniu szczegółowo wymienionych w przyjętym opisie czynu dokumentów w postaci asygnat kasowych, poprzez nakreślenie podpisów klientów) o wyeliminowanie transakcji, których sprawstwa nie można przypisać oskarżonej, czego przyczyna zostanie omówiona w dalszej części uzasadnienia, a więc transakcji z dni: 23.12.2005r. (kwota 5.000,00 zł), 01.02.2006r. ( kwota 4.500,00 zł), 30.12.2009r. ( kwota 2.000,00 zł), 09.09.2010r. ( kwota 3.000,00 zł), 28.09.2007r. ( kwota 4.000,00 zł), 27.04.2006r. ( kwota 18.000,00 zł), 16.08.2006r. ( kwota 11.000,00 zł), 04.01.2007r. ( kwota 18.000,00 zł), 24.04.2008r. ( kwota 5.000,00 zł). Łączna wartość wyeliminowanych z opisu pierwotnie zarzuconego oskarżonej czynu transakcji to 70.500,00 złotych, a więc ostatecznie przypisana jej działaniem szkoda łączna to 628.700,00 złotych.

Tym samym zmianie uległ okres popełnienia dokonanego przez oskarżoną przestępstwa, jak również Sąd dokonał ponadto kilku literalnych zmian w przyjętym opisie czynu, nie wykraczając jednak poza kwestią natury estetycznej.

Tak więc Sąd Okręgowy, po przeprowadzeniu całości postępowania dowodowego i po dokonaniu analizy tegoż materiału doszedł do przekonania i uznał, że M. S. (1) winna jest temu, że w okresie od 06 stycznia 2006r. do 18 września 2012r. w P., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, będąc zatrudnioną na stanowisku kasjera, a od 15 grudnia 2010r. pełniąc na stanowisku specjalisty funkcję kasjero-dysponeta w I Oddziale Banku (...) S.A. w P. i będąc w zakresie powierzonych sobie czynności odpowiedzialną za wykonywanie operacji obrotu gotówkowego na rachunkach klientów banku, w tym upoważnioną do przyjmowania wpłat i dokonywania wypłat gotówkowych, przywłaszczyła powierzone mienie znacznej wartości w łącznej kwocie 628.700,00 złotych, działając na szkodę Banku (...) S.A. I Oddział w P., R. W. (1), M. S. (2), K. M. (1), B. M. (1) oraz W. G., w ten sposób, że:

1.dokonywała nieuprawnionych wypłat środków, i tak:

- w dniu 15 lutego 2007r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla R. W. (1), przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 3.000 złotych;

- w dniu 20 maja 2008r., dokonała nieuprawnionej wypłaty z rachunku o numerze (...), prowadzonego dla R. W. (1), przywłaszczając powierzone mienie w postaci pieniędzy w kwocie 5.000 złotych;

oraz w ten sposób, że:

2. podrabiając dokumenty w postaci asygnat kasowych, poprzez nakreślenie podpisów klientów, dokonywała nieuprawnionych wypłat środków z rachunków K. M. (1), B. M. (1), W. G., M. S. (2) i R. W. (1), przy czym wymienione w tym miejscu zostały wszystkie transakcje jednostkowe, składające się na w/w czyn zabroniony. Na skutek tak dokonanych ustaleń opis czynu zawiera końcowo wskazanie, iż działaniem swym oskarżona spowodowała szkodę:

a) w mieniu R. W. (1) w łącznej wysokości 464.700,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w kwocie 450.200,00 złotych;

b) w mieniu B. M. (1) w łącznej wysokości 48.000,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

c) w mieniu W. G. w łącznej wysokości 3.500,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

d) w mieniu K. M. (1) w łącznej wysokości 25.500,00 złotych, przy czym Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał ją na zasadzie reklamacji w całości;

e) w mieniu M. S. (2) w łącznej wysokości 87.000,00 złotych.

Reasumując Sąd uznał, że oskarżona czynem tym wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Przyjęte przez Sąd Okręgowy zmiany dotyczą w szczególności tego, iż:

- początkiem okresu przestępczego działania oskarżonej jest dzień 06 stycznia 2006r., jako że tego dnia (po wyeliminowaniu zdarzenia z dnia 23 grudnia 2005r.) dokonana została przez oskarżoną pierwsza transakcja, w zakresie której Sąd przypisał jej winę;

- dwie z transakcji - w dniu 15 lutego 2007r. oraz w dniu 20 maja 2008r.- dokonane zostały na rachunku prowadzonym dla R. W. (1) na podstawie niepodpisanych asygnat więc w tym zakresie nie mógł ostać się pierwotny opis czynu stanowiący, że transakcje zostały przeprowadzone na podstawie asygnat z podrobionymi podpisami klientów; dlatego też zmianie uległ opis czynu i odpowiednio również uzupełniona została przyjęta przez Sąd kwalifikacja prawna;

- nastąpiła, z uwagi na to, że dowodowo nie można w tym zakresie przypisać winy oskarżonej, eliminacja transakcji z dni:

a) 23.12.2005r. na kwotę 5.000,00 zł. - brak jest w tym zakresie dokumentacji bankowej (z uwagi na upływ czasu zgodnie z przyjętymi w banku procedurami została ona zniszczona) - więc po pierwsze nie można ustalić czy asygnata zawierała podpis, czy podpis ten należał do właściciela rachunku, czy podlega możności oceny w zakresie badania dokumentów przez biegłego, czy transakcję wykonywał sam pokrzywdzony czy też dokonała jej oskarżona czy w końcu może inny pracownik banku oraz np. czy asygnata nie zawiera dokumentu w postaci dyspozycji do rachunku bankowego co oznaczałoby zgodnie z zeznaniami G. S., że klient był w banku osobiście ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta więc dyspozycja do rachunku bankowego podpisały na zlecenie właściciela rachunku dwie uprawnione ku tej czynności osoby, co wykluczałoby działanie M. S.. Wszelkie w/w wątpliwości, wynikające z braku odpowiedniej dla ich wyjaśnienia dokumentacji, nie dają możności dowodowego ustalenia szczegółów w/w transakcji co uniemożliwia przypisanie jej sprawstwa oskarżonej;

b) 01.02.2006r. na kwotę 4.500,00 zł., gdyż do asygnaty dopięta jest dyspozycja do rachunku bankowego, co zgodnie z zeznaniami G. S. oznacza, że klient musiał zjawić się w banku w celu dokonania transakcji ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta, a jego podpis – w jego obecności - potwierdziło za zgodność dwóch pracowników banku (innych niż oskarżona), a nadto w/w transakcji nie zanegował w złożonej dokumentacji i reklamacji sam R. W. (1) (np. k. 266, k. 349);

c) 30.12.2009r. na kwotę 2.000,00 zł., gdyż jest do asygnaty dopięta dyspozycja do rachunku bankowego, co zgodnie z zeznaniami G. S. oznacza, że klient musiał zjawić się w banku w celu dokonania transakcji ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta, a jego podpis – w jego obecności - potwierdziło za zgodność dwóch pracowników banku (innych niż oskarżona);

d) 09.09.2010r. na kwotę 3.000,00 zł., gdyż jest do asygnaty dopięta dyspozycja do rachunku bankowego, co zgodnie z zeznaniami G. S. oznacza, że klient musiał zjawić się w banku w celu dokonania transakcji ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta, a jego podpis – w jego obecności - potwierdziło za zgodność dwóch (innych niż oskarżona) pracowników banku, a nadto z dokumentacji bankowej wynika, że osobą wykonującą w/w transakcję jako kasjer była R. D. nie zaś oskarżona;

e) 28.09.2007r. ( kwota 4.000,00 zł), z dokumentacji bankowej wynika, że osobą wykonującą w/w transakcję jako kasjer był S. C. nie zaś oskarżona;

f) 27.04.2006r. na kwotę 18.000,00 zł., gdyż transakcja ta odnotowana została jako wykonana przy użyciu karty (...) R. W. (1) oraz nie zanegował jej ponadto w złożonej dokumentacji i reklamacji sam R. W. (1) (np. k. 266 i k. 350),

g) 16.08.2006r. na kwotę 11.000,00 zł., gdyż transakcja ta odnotowana została jako wykonana przy użyciu karty (...) R. W. (1),

h) 04.01.2007r. na kwotę 18.000,00 zł., gdyż transakcja ta odnotowana została jako wykonana przy użyciu karty (...) R. W. (1) oraz nie zanegował jej ponadto w złożonej dokumentacji i reklamacji sam R. W. (1) (np. k. 266 i k. 364),

i) 24.04.2008r. na kwotę 5.000,00 zł., gdyż transakcja ta odnotowana została jako wykonana przy użyciu karty (...) R. W. (1).

Powyższe nie oznacza jednak, że Sąd przesądza, iż transakcje te zostały wykonane w sposób prawidłowy i przez osobę uprawnioną, tj. zgodnie z bankowymi procedurami, ani że wykonali je w rzeczywistości właściciela rachunków. Powyższe nie oznacza też negowania opinii biegłego w tym zakresie. Oznacza to wyłącznie to, iż transakcji tych nie sposób przypisać oskarżonej gdyż brak jest materiału dowodowego potwierdzającego, że to ona zawiniła w ewentualnie powstałych w ich zakresie nieprawidłowościach i przywłaszczeniu kwot z w/w transakcji, że ona miał do czynienia z ich realizacją. Zasadą obowiązującą w ramach prowadzenia spraw karnych jest by wszelkie wątpliwości rozstrzygane były na korzyść osoby oskarżonej. Skoro więc transakcje wyżej wymienione częściowo potwierdza Bank podając spójnie z tym co ustalił Sąd na podstawie analizy dokumentacji, że były one wykonane przy użyciu karty (...) właściciela rachunku, a w częściowym (w/w zakresie) nie neguje ich sam posiadacza rachunku, nadto z systemów bankowych wynika, że w dwóch przypadkach wykonywali je inni pracownicy Banku, a w trzech przypadkach istnienie dyspozycji do rachunku przypiętych do asygnat kasowych świadczy o tym, że klient musiał zjawić się w banku w celu dokonania transakcji ale nie posiadał przy sobie identyfikacyjnej karty magnetycznej przypisanej do danego klienta, a jego podpis – w jego obecności - potwierdziło za zgodność dwóch (innych niż kasjer) pracowników banku – to winy i sprawstwa w ich zakresie nie sposób przypisać oskarżonej; inaczej zaś się sprawa ma w zakresie pozostałych transakcji, które po pierwsze w ramach zaistnienia zostały potwierdzone dowodowo jako wykonane przez oskarżoną, asygnaty w ich zakresie są sfałszowane (za wyjątkiem dwóch, na których po prostu nie ma podpisu), częściowo do transakcji użyta została karta oskarżonej, a ona sama przyznała, że cześć podpisów na asygnatach osobiści nakreśliła, a wszędzie asygnaty wygenerowane zostały kasy oskarżonej, logowanie przez oskarżoną do systemu bankowego i godziny jej pracy spójne są z godzinami dokonanych przez nią transakcji;

- Sąd nie wyeliminował z opisu czynu transakcji z dnia 13 czerwca 2011r. na kwotę 5000 złotych mimo, że oskarżona zwróciła tę kwotę, gdyż M. S. (1) nie zwróciła jej dobrowolnie ale wyłącznie dlatego, że w jej zakresie interweniował w Banku (...). Nie sposób więc zachowania oskarżonego polegającego na zwrocie w/w kwoty na rachunek klienta uznać za dobrowolne odstąpienie od czynu przestępczego, gdyż to nie zasługą i decyzją oskarżonej był zwrot pieniędzy lecz był on reakcją na zdecydowany sprzeciw pokrzywdzonego i interwencję w Banku i to oczywiście już po wykonaniu przez oskarżoną transakcji oraz podjęciu przez nią gotówki. Sąd uznał, że oskarżona (z racji tego, iż tego rodzaju reakcja miał miejsce po raz pierwszy) wystraszyła się tego, że wyda się cała jej przestępcza działalność (co zresztą rzeczywiście w dalszym okresie czasu również z uwagi na działania R. W. (1) miało miejsce) i tylko z tej przyczyny zwróciła kwotę 5000 złotych. Sąd nie uznał tego działania również za formę usiłowania gdyż oskarżona pierwotnie osiągnęła zamierzony cel przywłaszczenia i dopiero w okresie późniejszym oraz nie z własnej inicjatywy – kwotę oddała. Kwota ta została natomiast uwzględniona jako zwrócona przy dokonaniu obliczenia wartości jaką oskarżona musi zwrócić pokrzywdzonemu, tzn. nie została przez Sąd wliczona do nałożonego zobowiązania naprawienia szkody wobec uznania, że w tym wąskim fragmencie szkoda został naprawiona,

- łączna wartość wyeliminowanych z opisu pierwotnie zarzuconego oskarżonej czynu to 70.500,00 złotych, a więc ostatecznie przypisana jej działaniem szkoda to kwota 628.700,00 złotych – powyższe wynika z eliminacji z przypisanego oskarżonej ostatecznie czynu wartości wskazanych wyżej na stronach 35 i 36-38 uzasadnienia, przy czym wartość 628.700,00 złotych to suma wszystkich transakcji przypisanych oskarżonej;

- nadto transakcja z dnia 06.03.2007r. i wystawiona na jej potwierdzenie asygnata nie opiewa na kwotę 2.000,00 zł ale w rzeczywistości dotyczy kwoty 3.000,00 złotych, a więc opis czynu w tym zakresie musiał ulec modyfikacji zgodnej ze stanem faktycznym,

- na skutek w/w ustaleń Sąd ustalił również łączne wartości szkody:

a) w związku z szkodą zaistniałą w mieniu R. W. (1) w łącznej wysokości 464.700,00 złotych, Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji kwotę 450.200,00 złotych i wypłacił ją R. W. (1);

b) w związku z szkodą zaistniałą w mieniu B. M. (1) w łącznej wysokości 48.000,00 złotych, Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji całość w/w kwoty i wypłacił ją B. M. (1);

c) w związku z szkodą zaistniałą w mieniu W. G. w łącznej wysokości 3.500,00 złotych, Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji całość w/w kwoty i wypłacił ją W. G.;

d) w związku z szkodą zaistniałą w mieniu K. M. (1) w łącznej wysokości 25.500,00 złotych Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji całość w/w kwoty i wypłacił ją K. M. (1);

e) w mieniu M. S. (2) w łącznej wysokości 87.000,00 złotych;

- z kolei Sąd przyjął również, że szkoda w majątku K. M. (1) to kwota 25.500,00 złotych , co wynika z sumowania kwot z poszczególnych asygnat oraz ta wartość została wymieniona w jego piśmie z dnia 03.10.2012r. k. 19, stąd Sąd nie uznał żądania Banku o uznanie wartości szkody w wysokości 26 515,74 złote (roszczenie np. z pisma k. 842) i tym zakresie Sąd przyjął odpowiedni w/w rozważaniom opis czynu.

Na marginesie Sąd zaznacza, że okoliczność, że Bank w toku postępowań reklamacyjnych nie uznał do tej pory całości tożsamych z przypisanym oskarżonej w zakresie sprawstwa transakcji nie oznacza, że transakcje te nie obciążają oskarżonej, gdyż za takowym obciążeniem w zakresie winy i sprawstwa przemawiają ujawnione w niniejszej sprawie liczne okoliczności. Sąd w postępowaniu karnym nie jest związany procedurami bankowymi, a z racji niewyjaśnienia dotychczasowego stanowiska Banku trudno nawet odnieść się do tego, dlaczego tylko w pewnym zakresie reklamacje te dotychczas nie zostały zrealizowane. To również było przyczyną pozostawienia bez rozpoznania powództwa cywilnego, o czym rozważania nastąpią dalej.

Nadto Sąd zwraca uwagę, iż analiza historii rachunków oskarżonej (dokumenty znajdują się w załącznikach A i B do sprawy) nie wykazała co prawda tożsamych z pobranymi kwotami wpływów na konta oskarżonej lecz i ta okoliczność nie przesądza o tym, że oskarżona danych transakcji na swą rzecz nie dokonała. Pobierane przez M. S. (1) kwoty nie były w ocenie Sądu tak znaczne by musiała ona wpłacać je na konta, przeciwnie były to tego rodzaju wartości, które w ramach codziennego życia można w sposób bieżący spożytkować. Ponadto sam fakt nie wpłacania pieniędzy na prywatne konta, przy jednoczesnym istnieniu licznych (opisanych w niniejszym uzasadnieniu) okoliczności świadczących bezsprzecznie o winie oskarżonej, nie przesądza o niemożności wydania w sprawie wyroku skazującego.

Szczególnym przedmiotem ochrony przepisu art. 248 § 2 k.k. jest własność rzeczy oraz wszelkie prawa majątkowe, przy czym czynność wykonawcza polegająca na przywłaszczeniu rzeczy lub prawa polega na postąpieniu z rzeczą tak jak właściciel, a z prawem majątkowym tak jak wyłączny uprawniony. Rzecz przywłaszczana znajduje się we władaniu sprawcy, a przywłaszczane prawo może on wykonywać. Przedmiotem czynności wykonawczej objętej wspomnianym przepisem jest cudza rzecz lub cudze prawo majątkowe. Przywłaszczenie rzeczy powierzonej lub prawa powierzonego stanowi zgodnie z § 2 art. 284 k.k. kwalifikowany typ przywłaszczenia i określane jest ono jako „sprzeniewierzenie”. Opisywane powierzenie jest z kolei definiowane jako przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Przez fakt przywłaszczenia nie następuje żadna fizyczna zmiana w sytuacji rzeczy ani żadna zmiana w zakresie faktycznej możliwości wykonywania prawa, zmiana dotyczy stanu prawnego, tak: wyrok SN z dnia 4 sierpnia 1978 r.

Powierzenie jest to przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Powierzenie może nastąpić z prawem do używania lub użytkowania rzeczy bądź bez tego prawa. Działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej niekoniecznie musi oznaczać działanie w celu przywłaszczenia. Do istoty przywłaszczenia należy osiągnięcie celu w postaci uczynienia z cudzej rzeczy swojej własności. Skutek przywłaszczenia objęty zamiarem bezpośrednim stanowi utrata rzeczy przez osobę uprawnioną, wobec czego szkoda powstała w majątku tej osoby ma w zamierzeniu przywłaszczającego nieodwracalny charakter. Taki cel odróżnia działanie w celu przywłaszczenia od działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, która może wynikać także z niekorzystnego dla interesów pokrzywdzonego wykorzystania cudzego mienia i materializować się w każdej innej formie niż przywłaszczenie. O zamiarze sprawcy przesądza całokształt tak podmiotowych, jak i przedmiotowych okoliczności sprawy. Dla odpowiedzialności karnej na podstawie art. 284 § 2 k.k. nie jest konieczne powierzenie rzeczy poprzez zachowanie szczególnej formy prawnej, jak również nie jest wymagane, aby powierzający określił precyzyjnie zakres uprawnień i obowiązków osoby, której rzecz jest przekazywana. Istotne jest natomiast to, by z okoliczności towarzyszących powierzeniu wynikało, że rzecz jest przekazywana jedynie czasowo bez prawa dysponowania, w tym w szczególności prawa rozporządzania rzeczą jak własną. Powierzenie rzeczy nie musi zostać dokonane bezpośrednio przez właściciela.

Przywłaszczenie jest przestępstwem powszechnym, kierunkowym i może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim i elementem koniecznym dla wypełnienia jego znamion jest nie tylko rozporządzenie cudzym mieniem, ale jednoczesne działanie sprawcy chcącego je zatrzymać bez prawnego tytułu (tak stanowi np. wyrok Sądu Najwyższego z 6 stycznia 1978 r., wydanego w sprawie V KR 197/7 i opublikowanego w OSNPG 1978, nr 6, poz. 64;). Fakt, że przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym) oznacza, że sprawca działa tak jakby był właścicielem.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzecznictwa - o zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet używanie jej, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2004 r., wydany w sprawie o sygnaturze V KK 316/03, opublikowany w OSNKW 2004, nr 7-8, poz. 70).

Przepis art. 294 § 1 k.k. stanowi o obostrzeniu odpowiedzialności danego sprawy, a mianowicie osoba, która dopuszcza się przestępstwa określonego m.in. w art. 284 § 2k.k. w stosunku do mienia znacznej wartości – podlega obostrzonej odpowiedzialności karnej, przy czym zgodnie z brzmieniem art. 115 § 5 k.k. mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych.

Jak stanowi dyspozycja art. 12 k.k. - dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony.

Przechodząc od powyższych rozważań teoretycznych na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że nie budziło wątpliwości Sądu, że M. S. (1) nie była uprawniona do dokonywania na swoją rzecz wypłat z rachunków klientów. Ponadto fakt dokonania nieautoryzowanych wypłat został potwierdzono tak dowodami osobowymi, jak i rzeczowymi oraz w zakresie nakreślenia na uznanych przez Sąd za podrobione w zakresie popisów asygnat kasowych– opinią biegłego. Niewątpliwie też wszystkie przypisane oskarżonej transakcje zostały wykonane przez nią i nie ma żadnego dowodu na to by ktoś inny poza oskarżona mógł je dokonać choćby teoretycznie lub faktycznie je dokonał. M. S. (1) przyznała się ponadto do części dokonanych przewinień, a mechanizm pozostałych był identyczny przy czym na wszystkich wskazanych w opisie czynu (za który skazana został oskarżona) asygnatach do transakcji nakreślone podpisy nie zostały wykonane przez właścicieli rachunków. Schemat działania M. S. (1) w pobieraniu gotówki z kont klientów polegał na jej podejmowaniu albo na podstawie niepodpisanych asygnat lub na podrabianiu podpisu klientów na asygnatach kasowych w miejscu przeznaczonym na podpis wypłacającego, a nadto w niektórych przypadkach załączaniu do tych dokumentów wydruków identyfikacji, z adnotacją „zgodny podpis”, sugerującą weryfikację podpisu klienta ze wzorem podpisu i załączaniu do tych dokumentów albo wydruków identyfikacji, z których wynikł inny niż faktycznie przypisany danemu klientowi numer karty, w tym również numer karty jej samej przypisanej, albo wydruk dotyczący wcześniejszych operacji tego klienta z jednoczesnym odnotowaniem w systemie komputerowym, że operacje te wykonano po okazaniu przez klienta dowodu osobistego albo też – w przypadku rachunku bankowego należącego do R. W. (1) oskarżona wypłat dokonywała także bezpośrednio po dokonaniu prze pokrzywdzonego wpłaty na rachunek, logując się w systemie na podstawie danych z tej wcześniejszej transakcji.

Z całą też pewnością pieniądze znajdujące się na rachunkach klientów banku nie były własnością M. S. (1). Była ona uprawniona wyłącznie do tego by wykonywać na nich transakcję na rzecz właścicieli rachunków lub pełnomocników do nich, a zgromadzone na rachunkach środki pieniężne nie stanowiły jej własności ale własność posiadaczy kont. Tak więc dokonując na swą rzecz nieautoryzowanych wypłat oskarżona postępowała z rzeczą tak jak właściciel, a z prawem majątkowym tak jak wyłączny uprawniony. Oskarżona wypłacając pieniądze z kont klientów Banku i rozporządzając nimi jak osoba uprawniona – sprzeniewierzyła je. Oskarżona (poza kwota 5.000,00 złotych zwróconą R. W. (1) na skutek jego interwencji w Banku w dniu 13 czerwca 2011r.) nie oddała żadnemu z pokrzywdzonych osób czy podmiotów przywłaszczonych przez siebie pieniędzy, a nadto w złożonym oświadczeniu o stanie majątkowym nie wskazała by dysponowała kwotą 628.700,00 złotych, stąd logiczny wniosek, że rozdysponowała tą kwotą jak jej właściciel, do czego nie była uprawniona. Takie działanie – trwałe pozbawienia właściciela władztwa nad rzeczą – to wypełnienia znamion przestępstwa z art. 284 § 2 k.k., a zgodnie z § 9 art. 115 k.k. rzeczą ruchomą lub przedmiotem jest także polski albo obcy pieniądz. Zgodnie natomiast z definicją z art. 294 § 1 k.k. przywłaszczona kwota jest bez wątpliwości mieniem znacznej wartości, gdyż wynosi (po ostatecznych sądowych ustaleniach) łącznie 628.700,00 złotych.

Nadto, jeśli chodzi o działanie oskarżonej z góry powziętym zamiarem i w krótkich odstępach czasu to okoliczności niniejszej sprawy wskazują na wyczerpanie omawianych znamion. Oskarżona dokonywała wypłat w takim samym modelu działania, w identyczny sposób, na swą rzecz, z kont kilku tych samych osób, w ramach kolejno następujących po sobie dniach, przy czym odstępy pomiędzy wypłatami nie przekraczały długiego okresu czasu, były częstokroć kilkudniowe. Na przytoczenie w tym miejscu zasługują dla przykładu dane z orzecznictwa, mianowicie Zachowania podjęte w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w rozumieniu art. 12 k.k. to działania w zamiarze obejmującym całość akcji przestępczej w takim znaczeniu, że sprawca wyraża gotowość do wykorzystania powtarzającej się sposobności do popełnienia przestępstwa i tę sposobność wykorzystuje (tak: wyrok Sądu Najwyższego z 08.01.2014r. w sprawie IV KK 255/13) oraz krótkie odstępy czasu, rozumiane jako okres jaki upływa między kolejno następującymi po sobie zachowaniami jakie oddzielają składające się na czyn ciągły zachowania, wykładać należy w kontekście więzi podmiotowo- przedmiotowych, uzasadniających uznanie poszczególnych zachowań za fragmenty większej całości. Z praktycznego punktu widzenia za krótki odstęp czasu, w rozumieniu art. 12 k.k., można uznać odstęp kilku, a nawet kilkunastu miesięcy pomiędzy poszczególnymi zachowaniami sprawcy czynu ciągłego (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 23.05.2013r., II AKa 118/13 ). Tak więc Sad uznał, że okres działania oskarżonej, sposób podjętych działań oraz całość ujawnionych okoliczności podmiotowo- przedmiotowych niniejszego zdarzenia przestępczego przesądza o działaniu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a okresy w jakich dochodziło do wypłat uznać należy za krótkie odstępy czasu.

Reasumując - Sąd Okręgowy, po przeprowadzeniu całości postępowania dowodowego i po dokonaniu analizy tegoż materiału doszedł do przekonania i uznał, że M. S. (1) swym czynem wypełniła znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Sąd pragnie dodatkowo podkreślić, że prowadząc postępowanie, podejmując kolejne decyzje dowodowe oraz w ostateczności wydając wyrok w niniejszej sprawie miał wzgląd na normę art. 4 k.p.k. Sąd badając z urzędu przedmiotowy akt - w pełni zweryfikował informacje świadczące zarówno na korzyść i na niekorzyść oskarżonej, i dopiero po dokonaniu powyższego uznał, że sprawa dojrzała do rozstrzygnięcia. Ponadto wydaną w formie wyroku decyzję Sąd oparł także na zasadzie wynikającej z treści art. 7 k.p.k., a stanowiącej o tym, by ocena dowodów zgromadzonych w aktach sprawy dokonywana była swobodnie, aczkolwiek zgodnie z przepisami obowiązującego prawa oraz z uwzględnieniem zasad rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego.

W tym stanie rzeczy wina oskarżonej w zakresie opisanego w punkcie I. orzeczenia o karze (w części opisowej) przestępstwa nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości i została w pełni wykazana i dlatego Sąd przystąpił do wymierzenia odpowiedniej i sprawiedliwej kary, adekwatnej do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu, a także uwzględniając cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonej oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonej. Ponadto orzeczona kara powinna spełniać rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd wymierzając karę oskarżonej, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej. Jednocześnie Sąd baczył jednak by kara wymierzona oskarżonej uwzględniała jej motywację i sposób zachowania, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na niej obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw, wysokość szkody, naprawienie jej oraz możliwość jej naprawienia w przyszłości, jak również miał na uwadze uprzednią karalność oskarżonej. Ponadto Sąd, wymierzając karę– zgodnie z dyspozycją art. 53 § 2 k.k. – uwzględnił także właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.

Przy wymiarze kary Sąd, kierując się dyrektywami wymiaru kary zawartymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. oraz art. 115 § 2 k.k., miał na uwadze tak okoliczności obciążające jak i łagodzące dotyczące oskarżonej. Jako okoliczności łagodzące Sąd zaliczył jedynie wcześniejszą niekaralność oskarżonej za przestępstwa, nie znajdując żadnych dodatkowych okoliczności świadczących pozytywnie o oskarżonej. Jako okoliczność obciążającą uznał z kolei wielość osób pokrzywdzonych i rodzaj zagrożonego dobra, wysokość szkody, fakt, że nie została ona naprawiona nawet w części (nie licząc kwoty 5000 zł którą – nie z własnej woli ale z uwagi na interwencję R. W. (1) w Banku- oskarżona oddała pokrzywdzonemu) oraz długotrwałość działania oskarżonej (okres od 2006-2012r.). Sąd zwrócił również uwagę na brak wyrażenia skruchy czy refleksji i to nawet w zakresie fragmentu czynu, do którego oskarżona ostatecznie się przyznała w zakresie podrobienia podpisów na asygnatach. Oskarżona w toku procesu przejawiała bowiem postawę uzewnętrzniającą się wz przerzucaniu całości odpowiedzialności na inne osoby, w tym także odpowiedzialności za podrobione przez siebie podpisy na asygnatach. Łącznie taka postawa przemawia na niekorzyść oskarżonej, nie przesądza bowiem, że wyciągnęła ona z toczącego się postępowania jakiekolwiek wnioski. Oceniając natomiast społeczną szkodliwość czynu Sąd uznał, że na skutek analizy akt niniejszej sprawy i po zbadaniu wszelkich aspektów zdarzenia, stopień społecznej szkodliwości czynu okazał się realnie występującym w wysokim bardzo stopniu.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o wskazane wcześniej okoliczności obciążające i świadczące na korzyść oskarżonej, jak również bacząc na społeczną szkodliwość popełnionego przez nią czynu - Sąd orzekł, że uzasadnionym jest by wymierzyć oskarżonej na podstawie art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 1 -3 k.k. karę grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych.

W ocenie Sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonej, wysokości spowodowanej działaniem szkody, czasookresu działania, do stopnia społecznej szkodliwości czynu i pozwoli ona zrealizować cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej, prawidłowo kształtując przyszłe zachowania oskarżonej i osób z jej środowiska, mających styczność z treścią rozstrzygnięcia, którzy dotąd mogli pozostawać w błędnym przeświadczeniu, że można „bezkarnie” (tj. bez dotkliwych konsekwencji) dopuszczać się tego typu przestępstw.

Wymierzając oskarżonej karę pozbawienia wolności, a zwłaszcza nie przekraczając przy tym granicy 2 lat pozbawienia wolności, Sąd miał możliwość skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej względem oskarżonego kary, jeżeli zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna w stosunku do sprawcy. Mając na względzie liczne okoliczności obciążające, w tym również biorąc wzgląd na postawę oskarżonej –tj. stosunek do popełnionego czynu (choćby w zakresie w jakim się do niego przyznała) Sąd stanął na stanowisku, iż nie istnieje w stosunku do niej pozytywna prognoza kryminologiczna. Oskarżona nie założyła zdaniem Sądu na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary na okres próby gdyż żadna ze stwierdzonych okolicznością dotyczących jej postawy, jej osoby i popełnionego czynu nie daje gwarancji, że kara osiągnie swój cel jeśli by z owego dobrodziejstwa skorzystać. Oskarżona wykazuje bowiem butną, nonszalancką postawę, co stwierdzone zostało na skutek analizy jej wyjaśnień. Oczywiście przybrana postawa może być częściowo uznana za element obrony w zakresie fragmentu czynu, do którego oskarżona nie przyznała się ale nawet we fragmencie, w którym potwierdziła swą winę – brak jest w postacie oskarżonej choćby elementów jakiejkolwiek skruchy czy refleksji. M. S. (1) była obecna przy przeprowadzanych czynnościach dowodowych sprawy i jej postawa nie pozwala na postawienie tezy, że te dowody wywarły na nią tego rodzaju wpływ, ujawniły tego rodzaju emocje, które zapobiegną popełnieniu w przyszłości podobnego czynu zabronionego jeśli kara nie będzie odpowiednio surowa. Tylko adekwatna kara – a taką jest w ocenie Sądu bezwzględna kara pozbawienia wolności – pozwoli na to, by oskarżona miała realną możliwość przemyśleć swe nieprawidłowe zachowania i wyciągnąć z niego odpowiednie wnioski. W ocenie Sądu również i prewencja ogólna wymaga wymierzenia oskarżonej kary bezwzględnej, gdyż niewytłumaczalnym logicznie i nieuzasadnionym z punktu widzenia sprawiedliwości społecznej byłoby wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w sytuacji gdy popełniała ona przestępstwo w sposób notoryczny, bezwzględny i to przez okres sześciu lat, powodując szkodę w wymiarze 628.700,00 złotych, nie naprawiwszy jej do tej pory. Reasumując, w ocenie Sądu wyłącznie kara bezwzględna dwóch lat pozbawienia wolności odpowiada tak okolicznością czynu, co do którego winę przypisano oskarżonej w niniejszym wyroku, jak i zgodne jest z obowiązującymi dyrektywami wymiaru kary. Z tych samych względów oraz dodatkowo mając na względzie fakt, że oskarżona dopuściła się przestępstwa działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a nadto takową korzyść osiągnęła, Sąd przyjął, iż w pełni uzasadnionym jest wymierzenie jej kary grzywny. Sąd uznał też, że grzywna w wymiarze 150 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych jest adekwatne do zawinienia oskarżonej i okoliczności łagodzących i obciążających wskazanych wcześniej oraz stopnia społecznej szkodliwości. Określając wysokość jednej stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę, iż oskarżona jest osobą młodą i zdolną do pracy, samotną i nie posiadająca nikogo na utrzymaniu. Wymierzenie kary grzywny w niższym wymiarze nie miałby uzasadnienia w okolicznościach niniejszej sprawy, z kolei wyższy wymiar grzywny również w ocenie Sądu nie odpowiadałby ustalonym jej okolicznością. Właśnie dlatego wymierzona kara grzywy jest adekwatna czasookresu działania oskarżonej, do stopnia jej zawinienia, wysokości spowodowanej działaniem oskarżonej szkody, do stopnia społecznej szkodliwości czynu. Nadto kara grzywny we wskazanym wymiarze pozwoli w ocenie Sądu realizować cele kary w zakresie prewencji generalnej oraz indywidualnej, przy czym z racji działania przez oskarżoną w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz faktyczne osiągnięcie takowej korzyści – nie orzekanie kary grzywny byłoby nieuzasadnione. Nadto, mając na uwadze treść art. 33 § 3 k.k. i obecną sytuację osobista i majątkową oskarżonej – wymierzenie kary wyższej byłoby nieuzasadnione.

Rozstrzygając o powództwie cywilnym złożonych w niniejszej sprawie Sąd na podstawie art. 415 § 3 k.p.k. postanowił pozostawić je bez rozpoznania gdyż na podstawie zgromadzonego materiału, bez przeprowadzenia dodatkowych dowodów, nie był w stanie o nim orzec. Przede wszystkim powód cywilny nie wykazał w jakiej części (tj. w zakresie których dokładnie transakcji) co do którego z pokrzywdzonych pierwotnie podmiotów naprawił na zasadzie reklamacji szkodę wyrządzoną działaniem oskarżonej, a jedynie wskazał w ogólności w jakiej łącznej wysokości uwzględnił reklamację, nie wyjaśniając dlaczego nie uczynił tego w pełnym wymiarze skoro w pismach składanych do akt domaga się zasądzenia całości wartości powstałej szkody wywodząc, że w przyszłości będzie musiał ją naprawić w pełnym wymiarze. Skoro tak by było to uczynienie tego winno w ocenie Sądu nastąpić w tym samym momencie co częściowe naprawienie szkody, a skoro Bank nie naprawiając szkody w całości nie kwestionuje na tym etapie sprawy swej powinność (co jej wewnętrzną sprzecznością pism) to nie sposób uznać, że powództwo zasługuje na zasądzenie. Jest tak tym bardziej, że nie wykazano czy zwrócone pierwotnie pokrzywdzonym osobom kwoty pieniężne to tylko należność główna, a w zasadzie w zakresie R. W. (1) jej część, czy też w jego przypadku zawiera też odsetki od części tej kwoty. Jeśli chodzi natomiast właśnie o żądanie odsetkowe, ono również nie mogło zostać uwzględniona na zasadzie wniesionego powództwa cywilnego gdyż nie zostało wykazana w jakiej wysokości, od których konkretnie kwot (tj. dot. których transakcji) dane odsetki mają zostać zasądzone. W ocenie Sądu pozostawienie powództwa cywilnego bez rozpoznania nie jest orzeczeniem godzącym w czyjekolwiek prawa (byłoby tak w zakresie oddalonego powództwa gdyż wówczas istniałaby powaga rzeczy osądzonej), gdyż po pierwsze Sąd zasądził wykazane w procesie karnym szkody na zasadzie art. 46 § 1 k.k., a po drugie powód cywilny ma pełne prawo dochodzić pozostałych swych roszczeń w drodze procesu cywilnego, a więc niniejsze orzeczenie w żadnym zakresie nie pozbawia go ewentualnych dalszych roszczeń i nie eliminuje możności dochodzenia swych praw, jeśli powód cywilny będzie widział konieczność ich dalszego dochodzenia na drodze sądowej.

Z kolei rozstrzygając kwestię naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżoną do zapłaty:

- na rzecz Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwoty 527 200,00 złotych (pięćset dwadzieścia siedem tysięcy dwieście złotych),

- na rzecz R. W. (1) kwoty 9.500,00 złotych (dziewięć tysięcy pięćset złotych),

- na rzecz M. S. (2) kwoty 87.000,00 złotych (osiemdziesiąt siedem tysięcy złotych);

Obliczenie wskazanych wartości szkody nastąpiło na skutek uznania, że ogólna wartość łączna przyjętej jako wykazana i udowodniona w zakresie sprawstwa oskarżonej szkody to kwota 628.700,00 złotych. Dokumentami Banku wykazane zostało, że:

c) w związku z szkodą zaistniałą w mieniu W. G. w łącznej wysokości 3.500,00 złotych, Bank (...) S.A. I Oddział w P. uznał na zasadzie reklamacji całość w/w kwoty i wypłacił ją W. G.;

e) w mieniu M. S. (2) powstała szkoda w łącznej wysokości 87.000,00 złotych i Bank (...) S.A. I Oddział w P. nie rozliczył jej do dnia wyrokowania na zasadzie reklamacji.

Ponadto dowodowo wykazane zostało, że R. W. (1) otrzymał od oskarżonej zwrot kwoty 5.000,00 złotych w dniu 13 czerwca 2011r., a więc ostateczna kwota koniecznej do zasądzenia na zasadzie art. 46 § 1 k.k. szkody została umniejszona o kwotę 5.000,00 złotych.

Stąd Sąd uznał, że oskarżona zobowiązana winna zostać do uiszczenia na rzecz:

- Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwoty 527 200,00 złotych (kwota ta stanowi sumę wyżej wskazanych kwot uznanych przez Bank (...) S.A. I Oddział w P. na zasadzie reklamacji: 450.200,00 złotych + 48.000,00 złotych + 3.500,00 złotych + 25.500,00 złotych),

- na rzecz R. W. (1) kwoty 9.500,00 złotych (jest to kwota pozostała z ogólnej wartości uznanej przez Sąd szkody w mieniu w/w, tj. w łącznej wysokości 464.700,00 złotych, pomniejszonej o wypłacona przez Bank na zasadzie reklamacji kwotę 450.200,00 złotych oraz pomniejszona o kwotę 5.000,00 złotych zwróconą przez oskarżoną w zw. z transakcją z dnia 13 czerwca 2011r.),

- na rzecz M. S. (2) kwoty 87.000,00 złotych, gdyż w/w nie został rozliczony na zasadzie reklamacji przez Bank z uwagi na to, że do dnia wyrokowania nie złożył w Banku odpowiedniego ku temu wniosku, a więc kwota ta w całości jako powstała szkoda wina być uiszczona przez oskarżoną na jego rzecz.

Oczywiście jeśli na skutek niniejszego wyroku lub na innej zasadzie Bank do dnia egzekucji opisanych roszczeń dokona dalszych rozliczeń z R. W. (1) lub Marciem (...) to na etapie postępowania egzekucyjnego można będzie wskazywać na powyższe okoliczności i czynić odpowiednie ku temu dalsze kroki prawne. Niemniej jednak w momencie wyrokowania w sprawie karnej Sąd nie ma procesowych uprawnień do zobowiązywania oskarżonej do naprawienia szkody na rzecz ewentualnych przyszłych podmiotów, które przejmą (na jakiejkolwiek podstawie) w bliżej nieustalonym przyszłym czasie od obecnie pokrzywdzonych na siebie zobowiązania, do uregulowania których zobowiązana jest oskarżona. Sąd na myśli ma tu między innymi podnoszoną w pismach Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwestię tego, że Bank na mocy Ustawy prawo bankowe zobowiązany będzie w przyszłości uregulować na rzecz swych klientów uszczerbki w ich majątku powstałe w wyniku bezprawnych działań oskarżonej. Po pierwsze na chwilę wyrokowania Bank uregulował wyłącznie wartość łączną 527 200,00 złotych i do tej tylko kwoty Sąd w ramach procedury karnej może zobowiązać oskarżoną do naprawienia szkody na rzecz podmiotu, który rzeczywiście szkodę poniósł w swym majątku. Po drugie - nie ma żadnej podstawy by w momencie wyrokowania zasądzać na rzecz Banku kwoty, które stanowią de facto własność R. W. (1) czy M. S. (2), gdyż pieniądze pobrane zostały z kont w/w osób, a Bank kwot tych do dziś nie rozliczył. Zgodnie z definicją zawartą w rat. 49 § 1 k.p.k. pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. W ramach omawianego czynu zabronionego z art. 284 § 2 k.k. pokrzywdzonym jest więc osoba, która poniosła szkodę w majątku w wyniku dokonanego przywłaszczenia.

Rozstrzygając niniejszą sprawę Sąd, mając na uwadze fakt, że oskarżona dokonując czynu, za który została skazana niniejszym orzeczeniem, działała jako pracownik Banku, wykonywała powierzone jej zadania w ramach wykonywanego w danym momencie zawodu. Aby ostatecznie wyeliminować możliwość popełnienia przez oskarżoną w przyszłości podobnych czynów Sąd uznał, że poza wymierzeniem jej wspomnianych wcześniej kar, za w pełni uzasadnione na podstawie art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. jest by orzec wobec oskarżonej środek kary w postaci zakazu zajmowania stanowisk w ramach działalności banków i parabanków w zakresie operacji gotówkowych i bezgotówkowych na rachunkach klientów w/w instytucji na okres 5 (pięciu) lat. Sąd uznał, że okres ten odpowiada zawinieniu oskarżonej, długości trwania czynu, którego się dopuściła, jest adekwatny do wysokości wyrządzonej szkody oraz będzie stanowił dodatkowo motywację dla oskarżonej do przemyślenia tego, co zdecydowała się robić w okresie od 06 stycznia 2006r. do 18 września 2012r. Umożliwienie bowiem oskarżonej wykonywania pracy w bankach czy instytucjach parabankowych, pozwolenie jej dokonywania jakichkolwiek czynności związanych z powierzonym jej majątkiem osób trzecich, i to zarówno w ramach operacji gotówkowych jak i w ramach operacji bezgotówkowych (które można wykonywać w ramach dostępu do kont klientów), przy prezentowanej obecnie w toku procesu postawie oskarżonej, w której nie wyraża ona skruchy czy refleksji nawet w zakresie fragmentu czynu, do którego się przyznała, nie wspominając nawet o dokonaniu przeprosin czy próbie rozpoczęcia naprawiania szkód – stanowiłoby naruszenie ogólnych norm zasad współżycia społecznego i sprawiłoby, że klient mając do czynienia z oskarżoną jako pracownikiem takiej instytucji w przyszłości (np. tuż po wydaniu wyroku) z pewnością straciłby zaufania nie tylko do instytucji bankowej, ale i do wymiaru sprawiedliwości. Rolą prewencji ogólnej jest zaś umocnienie w społeczeństwie przekonania, że przestępstwa spotykają się z kategoryczną reakcja organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, a orzeczenia przy tego rodzaju działaniu przestępczym jakim było działanie oskarżonej, wyeliminowanie w kolejnych latach nawet ewentualnej możliwości, posobności powrotu do przestępstwa, jest w ocenie Sądu reakcją odpowiednią.

Jak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 maja 1996 r., w sprawie III KKN 15/96, opublikowanym w OSNKW 1996, nr 9-10, poz. 55 - nadużycie zawodu przy popełnieniu przestępstwa zachodzi wtedy, gdy sprawca, popełniając określony czyn przestępny, działa formalnie w ramach uprawnień sprzężonych z wykonywaniem danego zawodu, ale umyślnie czyni niewłaściwy (sprzeczny z zasadami wykonywania tego zawodu lub obowiązującym prawem) użytek z owych uprawnień, gdy zatem wykorzystuje uprawnienia zawodowe przy popełnieniu przestępstwa.

Na marginesie Sąd zaznacza, że orzeczenie to nie umniejszy obiektywnych możliwości zarobkowych oskarżonej i nie sprawi, że nie będzie ona mogła wykonywać pracy zarobkowej gdyż z zawodu jest ona operatorem procesów technologicznych, nie zaś bankowcem, a więc może w przyszłości pracować w wyuczonym zawodzie, gdyż orzeczony zakaz go nie dotyczy.

Orzekając o kosztach niniejszego postępowania Sąd, mając na uwadze zacytowane przepisy prawa oraz odpowiednie, złożone w ustawowym terminie wnioski - zasądził na podstawie art. 616 § 1 pkt. 2 k.p.k. w zw. z art. 620 k.p.k. oraz § 14 ust. 2 pkt. 5 w zw. z ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu - od oskarżonej na rzecz oskarżyciela posiłkowego Banku (...) S.A. I Oddział w P. kwotę 1.320,00 złotych netto tytułem ustanowienia pełnomocnika z wybory w sprawie oraz na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 2 pkt. 5, § 16 i § 19 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszty nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. B. kwotę 1.623,60 złotych brutto (1.320,00 złotych + VAT) tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Jednocześnie mając na względzie fakt, że oskarżonej wymierzona została bezwzględna kara pozbawienia wolności oraz biorąc za podstawę jej obecną sytuacje majątkową i osobistą wykazaną złożonymi do akt dokumentami, jak również biorąc na wzgląd konieczność uiszczenia przez nią w niniejszej sprawie kary grzywny i środka karnego w postaci naprawienia szkody, Sąd na podstawie art. 624 k.p.k. i art. 17 ust 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżoną od obowiązku ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierzył jej opłaty.

SSR del. do SO Katarzyna Obst

ZARZĄDZENIE

proszę

1. odnotować w kontrolce uzasadnień sporządzenie uzasadnienia w sprawie III K 175/13;

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy- obrońcy oskarżonej;

3. przedłożyć z apelacją, pismem lub za 14 dni.

Poznań, dnia 09 czerwca 2014r.

SSR del. do SO Katarzyna Obst

III K 175/13

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE