Sygn. akt II Cz 1456/14
Dnia 17 września 2014 roku
Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy
Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)
Sędziowie: SO Violetta Osińska
SO Zbigniew Ciechanowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 września 2014 roku w S.
sprawy z powództwa J. S.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w K.w (...)
o ustalenie
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Myśliborzu z dnia 4 czerwca 2014 roku, sygn. akt I C 114/13
postanawia:
I. oddalić zażalenie,
II. przyznać radcy prawnemu I. L. od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w M. kwotę 73,80 zł (siedemdziesiąt trzy złote i osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu powodowi w postępowaniu zażaleniowym.
Postanowieniem z dnia 4 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Myśliborzu (sygn. akt I C 114/13) odrzucił pozew J. S., wniesiony przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. o ustalenie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, iż rzeczonym pozwem powód wniósł o ustalenie nieistnienia obowiązku zapłaty na rzecz pozwanej kwoty 770 zł, wynikającej z nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Myśliborzu z dnia 28 sierpnia 2012 roku, wskazując, że kwota ta została wpłacona na konto pozwanej jeszcze przed zawiśnięciem sprawy I Nc 506/12 przed sądem. Sąd Rejonowy ustalił, iż przed Sądem Rejonowym w Myśliborzu toczyło się postępowanie w sprawie I Nc 506/12 z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. przeciwko J. S. o zapłatę. W ocenie Sądu Rejonowego w sprawie toczącej się przed tutejszym sądem oraz prawomocnie już ukończonej zachodzi tożsamość zarówno stron, jak i przedmiotu postępowania - powodując, iż w sprawie zaistniała podstawa do odrzucenia pozwu – z powodu zaistnienia tzw. powagi rzeczy osądzonej - art. 199 § 1 pkt 2 kpc.
Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł powód i wniósł o jego uchylnie i nieobciążanie go obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów zastępstwa procesowego.
Nadto wniósł o przyznanie pełnomocnikowi z urzędu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych powiększonych o należy podatek VAT.
Skarżący zarzucił Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 199 § 1 pkt 2 kpc, poprzez przyjęcie, iż w sprawie zachodzi powaga rzeczy osądzonej, podczas gdy kwestia zapłaty przez powoda (w sprawie I Nc 506/12 - pozwanego) kwoty 770 złotych, nie była przedmiotem rozpoznania w sprawie I Nc 506/12 z racji błędnego wniesienia przez niego sprzeciwu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy w pełni podziela zapatrywanie prawne wyrażone w wydanym w rozpoznawanej sprawie postanowieniu z dnia 31 marca 2014 roku, sygn. akt II Cz 511/14. Zbędnym jest więc powielanie w całości wywodów zawartych w uzasadnieniu tego ostatniego orzeczenia tym bardziej, że okoliczności sprawy nie uległy jakiejkolwiek zmianie.
Po raz kolejny uwypuklić należy, że zupełnie bez znaczenia dla oceny, że w sprawie doszło do powagi rzeczy osądzonej jest przy tym, czy zarzut spełnienia świadczenia, na którym koncentruje się skarżący był przedmiotem rozpoznania w sprawie o zapłatę.
Mając na względzie powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł jak w punkcie I sentencji postanowienia.
Orzeczenie o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi w niniejszym postępowaniu zażaleniowym z urzędu zapadło na podstawie § 15 i 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
(...)
(...)
(...)
(...)