Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 5357/14

POSTANOWIENIE

Dnia 12 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym :

Przewodniczący: Sędzia SR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: asyst. sędz. Ewelina Goździk

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2014 r. w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi H. B.

o wznowienie postępowania w sprawie VU 1099/08 z wniosku H. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział wT.

postanawia:

stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę do rozpoznania
i rozstrzygnięcia Sądowi Apelacyjnemu w Łodzi - III Wydziałowi Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych jako rzeczowo właściwemu.

UZASADNIENIE

W skardze z dnia 24 lipca 2014 roku (data nadania w urzędzie pocztowym) H. B. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 listopada 2008 roku, w sprawie V U 1099/08. W uzasadnieniu skargi wnioskodawczyni wskazała, że podstawą odmowy przyznania jej prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu był fakt formalnie orzeczonej separacji małżonków, podczas gdy faktycznie małżonkowie prowadzili wspólne gospodarstwo domowe i nie było między nimi separacji faktycznej. Powołała się również na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 maja 2014 roku, w którym wskazano m.in., że dobrowolna forma alimentowania się przez rozwiedzionych małżonków winna być formą preferowaną, a tym bardziej małżonków będących w separacji.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2008 roku wydanym w sprawie o sygn. akt
V U 1099/08 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. oddalił odwołanie H. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 25 kwietnia 2008 roku odmawiającej prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 13 listopada 2008 roku k. 12 akt VU 1099/08)

Od powyższego wyroku apelację złożyła wnioskodawczyni.

(dowód: apelacja k. 19-20 akt VU 1099/08)

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie sygn. akt III AUa 114/09 oddalił apelację H. B. od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 13 listopada 2008 roku.

(dowód: wyrok Sadu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2009 roku k. 35 akt VU 1099/08)

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył, co następuje :

Skarżąca H. B. wniosła o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 13 listopada 2008 roku, sygn. akt VU 1099/08. wywiedziona przez skarżaća apelacja od tego wyroku została oddalona przez Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. akt III AUa 114/09.

Skarżąca w skardze powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 maja 2014 roku, sygn. akt SK 61/13 (opubl. OTK-A 2014/5/52). W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wprost wskazał, że art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734) w zakresie, w jakim uprawnienie małżonki rozwiedzionej do uzyskania renty rodzinnej uzależnia od wymogu posiadania w dniu śmierci męża prawa do alimentów z jego strony, ustalonych wyłącznie wyrokiem lub ugodą sądową, jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym podniesiona przez H. B. podstawę wznowienia jest podstawą o której mowa w art. 401 1 k.p.c.

Art. 405 k.p.c. stanowi, że do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności oraz na podstawie przewidzianej w art. 401 1 właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów różnych instancji, właściwy jest sąd instancji wyższej. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał, co do istoty sprawy.

W wypadkach objętych art. 405 zd. drugie k.p.c. do wznowienia postępowania właściwy jest:

1) sąd pierwszej instancji, gdy jego orzeczenie nie zostało zaskarżone,

2) sąd drugiej instancji, gdy oddalił apelację albo zmienił wyrok sądu pierwszej instancji i wyrok ten uprawomocnił się albo gdy wniesiona od tego wyroku skarga kasacyjna została oddalona (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2012 r., II CO 10/12, LEX nr 1215143).

Oddalenie apelacji jest bowiem – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego - orzekaniem w sprawie w rozumieniu art. 405 k.p.c. (por. postanowienie SN z 10 listopada 2010 r. II UZ 29/10 Lex 707895, postanowienie SN z 8 sierpnia 2008 r. V CZ 48/08 Lex 658214, a przede wszystkim uchwała składu 7 sędziów z 3 kwietnia 2007 r. III CZP 137/06, OSNC 2007/9/125).

Wobec powyższego właściwym do rozpoznania skargi o wznowienie postępowania, jest Sąd Apelacyjny w Łodzi , jako sąd instancji wyższej.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 200 § 1 k.p.c. w zw. z art. 405 k.p.c. orzekł jak w sentencji.