Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 19/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi S. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu
Okręgowego w S. z dnia 22 października 2008 r.,
sygn. akt I Ca (…)
w sprawie z wniosku S. K. i D. K.
przy uczestnictwie Z. Ł. i Z. Ł.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 kwietnia 2010 r.,
zażalenia wnioskodawcy S. K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Wnioskodawca zaskarżył w całości zażaleniem postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 26 października 2009 r. odrzucające jego skargę o wznowienie postępowania.
W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd Okręgowy stwierdził, że nie
zachodzą podstawy wznowienia postępowania określone w art. 403 § 1 i § 2 k.p.c.,
2
ponieważ wnioskodawca nie wykazał ani nie uprawdopodobnił jakiegokolwiek wpływu
na wynik postępowania aktu własności, na który powołuje się w skardze. Nadto Sąd
uznał, że badanie dopuszczalności wznowienia wymaga ustalenia, czy podstawa
wznowienia rzeczywiście istnieje.
W zażaleniu skarżący zakwestionował dokonaną przez Sąd wykładnię art. 403 §
2 k.p.c., iż dla istnienia podstawy wznowienia konieczne jest uprawdopodobnienie przez
skarżącego związku przyczynowego pomiędzy nowymi faktami i dowodami a
zakończonym postępowaniem. W ocenie żalącego, dla ziszczenia się przesłanki z art.
403 § 2 k.p.c. nie jest konieczne uprawdopodobnienie przez stronę wpływu nowego
dowodu dla wyniku prawomocnie zakończonego postępowania. Zdaniem skarżącego,
wpływ nowego dowodu na wynik zakończonego postępowania jest bez znaczenia dla
istnienia podstawy wznowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Trafne jest stanowisko Sądu zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego
postanowienia, że dla oceny istnienia podstawy wznowienia postępowania określonej w
art. 403 § 2 k.p.c. istotne jest uprawdopodobnienie wpływu nowych okoliczności
faktycznych czy środków dowodowych na wynik postępowania, bo wpływ ten przesądza
o niezbędnym ustaleniu rzeczywistego istnienia podstawy wznowienia, a nie tylko jej
werbalnego wyartykułowania. Innymi słowy, badanie dopuszczalności wznowienia
postępowania wymaga ustalenia przez Sąd, czy podstawa wznowienia rzeczywiście
istnieje (v. postanowienie SN z dnia 4 września 2008 r., IV CZ 71/08, OSNC-ZD 2009, nr
4, poz. 88). Już wcześniej w orzecznictwie utrwaliło się stanowisko, że wykrycie nowych
okoliczności faktycznych czy środków dowodowych stwarza tylko wówczas podstawę
wznowienia postępowania, gdy odkryte zostały takie okoliczności faktyczne lub środki
dowodowe zaszłe poza postępowaniem dowodowym, które istniały już przed
uprawomocnieniem się orzeczenia ale nie były znane stronie, ale zarazem takie, które
mogły mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy (v. postanowienie SN z dnia 17
grudnia 2004 r., II CZ 146/04, niepubl.). Ocena istnienia podstaw do wznowienia
postępowania obejmuje bowiem ocenę rzeczywistego istnienia powołanych w skardze
okoliczności uzasadniających złożenie skargi i ich wpływu na wynik rozstrzygnięcia, a
nie powołania się na przepisy regulujące dopuszczalność wznowienia postępowania (v.
postanowienie SN z dnia 23 lutego 2006 r., I CZ 3/06, niepubl.).
3
W tym stanie rzeczy, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art.
39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.

II CZ 19/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia