I CZ 4/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 4/06
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku L. A. i R. A.
przy uczestnictwie I. D., P. D., W. K.
i R. K.
o ustanowienie drogi koniecznej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2006 r.,
zażalenia uczestników postępowania I. D. i P. D.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 3 listopada 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę
kasacyjną uczestników I. D. i P. D. z powodu nieprzedstawienia okoliczności
uzasadniających przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu uczestnicy wnosili o uchylenie w całości zaskarżonego
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zarzucając, że
skarga kasacyjna odpowiada wymogom art. 3984
§ 1 k.p.c., zaś Sąd, zdaniem
skarżących, dokonał oceny treści przedstawionych argumentów, zamiast oceny
spełnienia wymagań formalnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko, że
wymaganie przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji
będące wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw kasacyjnych
i ich uzasadnienia, powinno przybrać formę wyodrębnionego wywodu prawnego,
w którym skarżący powinien wskazać, jakie okoliczności pozwalają zakwalifikować
skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnić, dlaczego odpowiadają one co
najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek usprawiedliwiających przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. (zob. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC
2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu Najwyższego z 30 maja 2001 r., III CZ
36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, postanowienie Sądu Najwyższego
z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, uchwała
połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby
Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-
8, poz. 92). Tak rozumiany wymóg ma obecnie zastosowanie do wymagania skargi
kasacyjnej, polegającego na obowiązku zawarcia w niej wniosku o przyjęcie skargi
i jego uzasadnieniu (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Obowiązek przedstawienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania należy do wymagań konstrukcyjnych tego szczególnego środka
prawnego. Wbrew zapatrywaniu Sądu Okręgowego, skarga kasacyjna zawiera taki
3
wniosek oraz pogłębioną argumentację uzasadniającą przyjęcie skargi do
rozpoznania. Co więcej, stosowne wywody zostały nawet graficznie wyodrębnione
i przedstawione niezależnie od uzasadnienia podstaw kasacyjnych (karta 606-607),
co uszło uwagi Sądu. Skarżący wskazali na występowanie istotnego zagadnienia
prawnego, jak również wskazali na potrzebę wykładni przepisów prawa,
przytaczając rozbudowane uzasadnienie przedstawionych twierdzeń. Nie oceniając
zasadności przedstawionego wywodu należy jednoznacznie stwierdzić, że z punktu
widzenia zachowania warunków formalnych, którym powinna odpowiadać skarga,
zawiera ona wszystkie elementy określone w art. 3984
§ 1 k.p.c.
Odrzucenie skargi kasacyjnej, jako niekompletnej, było więc
nieusprawiedliwione.
Dlatego orzeczono jak w postanowieniu (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku L. A. i R. A.
przy uczestnictwie I. D., P. D., W. K.
i R. K.
o ustanowienie drogi koniecznej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2006 r.,
zażalenia uczestników postępowania I. D. i P. D.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 3 listopada 2005 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę
kasacyjną uczestników I. D. i P. D. z powodu nieprzedstawienia okoliczności
uzasadniających przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu uczestnicy wnosili o uchylenie w całości zaskarżonego
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania zarzucając, że
skarga kasacyjna odpowiada wymogom art. 3984
§ 1 k.p.c., zaś Sąd, zdaniem
skarżących, dokonał oceny treści przedstawionych argumentów, zamiast oceny
spełnienia wymagań formalnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko, że
wymaganie przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji
będące wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw kasacyjnych
i ich uzasadnienia, powinno przybrać formę wyodrębnionego wywodu prawnego,
w którym skarżący powinien wskazać, jakie okoliczności pozwalają zakwalifikować
skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnić, dlaczego odpowiadają one co
najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek usprawiedliwiających przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. (zob. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC
2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu Najwyższego z 30 maja 2001 r., III CZ
36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, postanowienie Sądu Najwyższego
z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, uchwała
połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby
Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-
8, poz. 92). Tak rozumiany wymóg ma obecnie zastosowanie do wymagania skargi
kasacyjnej, polegającego na obowiązku zawarcia w niej wniosku o przyjęcie skargi
i jego uzasadnieniu (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Obowiązek przedstawienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania należy do wymagań konstrukcyjnych tego szczególnego środka
prawnego. Wbrew zapatrywaniu Sądu Okręgowego, skarga kasacyjna zawiera taki
3
wniosek oraz pogłębioną argumentację uzasadniającą przyjęcie skargi do
rozpoznania. Co więcej, stosowne wywody zostały nawet graficznie wyodrębnione
i przedstawione niezależnie od uzasadnienia podstaw kasacyjnych (karta 606-607),
co uszło uwagi Sądu. Skarżący wskazali na występowanie istotnego zagadnienia
prawnego, jak również wskazali na potrzebę wykładni przepisów prawa,
przytaczając rozbudowane uzasadnienie przedstawionych twierdzeń. Nie oceniając
zasadności przedstawionego wywodu należy jednoznacznie stwierdzić, że z punktu
widzenia zachowania warunków formalnych, którym powinna odpowiadać skarga,
zawiera ona wszystkie elementy określone w art. 3984
§ 1 k.p.c.
Odrzucenie skargi kasacyjnej, jako niekompletnej, było więc
nieusprawiedliwione.
Dlatego orzeczono jak w postanowieniu (art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc