Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 470/06
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z wniosku H. K. i P. K.
przy uczestnictwie W. L. i E. L.
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 stycznia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy P. K.
od postanowienia Sądu Okręgowego w S.
z dnia 8 marca 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną oraz zasądza od wnioskodawcy P. K.
na rzecz uczestnika W. L. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł z
tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 marca 2006 r. Sąd Okręgowy w S. zmienił
postanowienie Sądu Rejonowego w Ł.
W skardze kasacyjnej wnioskodawca P. K. zarzucił naruszenie prawa
materialnego – art. 153 k.c. i wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i
oddalenie apelacji, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi
nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
W uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację
prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. uzasadnienie uchwały Połączonych Izb –
Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu
Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92,
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2001 r., III CZ 98/01,
OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2,
poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia 11
stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony.
Skarżący wskazał, że przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania uzasadnia
"istotne zagadnienie prawne polegające na dokonaniu oceny, czy w sądowym
postępowaniu rozgraniczeniowym, w przypadku występowania w ewidencji gruntów
3
danych umożliwiających jednoznaczne wskazanie przebiegu spornej granicy
dopuszczalne jest przyjęcie, że w sprawie nie można ustalić stanu prawnego".
Jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego na tle art. 393 § 1 pkt 1
k.p.c. przedstawienie okoliczności, uzasadniających rozpoznanie kasacji ze
względu na występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, polega na
sformułowaniu tego zagadnienia i wskazaniu argumentów, które prowadzą do
rozbieżnych ocen. Konieczne jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje
w sprawie i dlaczego jest ono istotne, albo określenie, które przepisy wymagają
wykładni Sądu Najwyższego, ze wskazaniem, na czym polegają związane z tym
poważne wątpliwości, lub z przedstawieniem rozbieżności występujących
w orzecznictwie sądów (por. np. postanowienia z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01,
OSNC 2002, nr 1, poz. 11 i z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002,
nr 12, poz. 151). Pogląd ten pozostaje aktualny po wejściu w życie przepisów
o skardze kasacyjnej.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.). O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 § 1
w zw. z art. 391 § 1 i art. 39319
k.p.c.
jz