Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 10/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku M.B.
przy uczestnictwie J.B.
o podział majątku dorobkowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 marca 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 5 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2006 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni M.B. od postanowienia tego Sądu z dnia 21
września 2006 r. zapadłego w sprawie o podział majątku wspólnego. Jako
przyczynę odrzucenia Sąd wskazał zbyt niską wartość przedmiotu zaskarżenia,
którą sama skarżąca określiła na 74.511,50 zł.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni podniosła, że analiza
skargi kasacyjnej powinna prowadzić do wniosku, iż skargą objęto całość
rozstrzygnięć dotyczących majątku wspólnego, którego wartość sąd ustalił na
214.125 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 2 k.p.c. w sprawach o podział majątku wspólnego po
ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami skarga kasacyjna przysługuje,
jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest wyższa niż 150.000 zł. Wartości
przedmiotu zaskarżenia nie można utożsamiać z wartością majątku podlegającego
podziałowi. W konkretnych sprawach taka tożsamość może występować, ale nie
dotyczy to sprawy rozpoznawanej. Skarżąca, kwestionując pewien fragment
rozstrzygnięcia Sądu, określiła wartość przedmiotu zaskarżenia na 74.511,50 zł.
Sąd drugiej instancji, badając formalne przesłanki dopuszczalności skargi
kasacyjnej, nie jest obowiązany poddawać analizie treść zarzutów i na ich
podstawie ustalać wartość przedmiotu zaskarżenia, dokonując ewentualnej
weryfikacji wartości podanej przez wnoszącego środek zaskarżenia. Innego
poglądu nie uzasadnia powołane w zażaleniu postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 6 listopada 2002 r., III CZ 98/02, gdyż z treści uzasadnienia tego orzeczenia
wynika jedynie, że o dopuszczalności kasacji (obecnie skargi kasacyjnej) decyduje
wartość rzeczy, praw lub roszczeń, rozstrzygnięcie, co do których jest
kwestionowane przez skarżącego. W żadnym razie nie wynika z niego obowiązek
sądu ustalania, na podstawie treści skargi, wartości przedmiotu zaskarżenia.
3
Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu jako nie znajdujące
uzasadnionych podstaw (art. 3941
§ 2 w związku z art. 397 i 385 k.p.c.).