III CSK 34/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 34/07
POSTANOWIENIE
Dnia 16 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa "E." sp. j.
przeciwko Syndykowi masy upadłości D. sp. z o.o.
o wydanie rzeczy lub zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 marca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 sierpnia 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz
powódki 1800 zł kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Pełnomocnik pozwanego wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego oddalającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w L.
nakazującego pozwanemu – po uchyleniu wyroku zaocznego – aby wydał powódce
oznaczone ruchomości bądź zapłacił kwotę 199 726,93 zł. Uzasadniając wniosek o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznanie, przytoczył art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. i
stwierdził, że „skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, ponieważ naruszone
zostało prawo materialne przez błędną jego wykładnię oraz naruszone zostały
przepisy postępowania, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż nie
zostało ustalone, czy sieć energetyczna i techniczna wewnątrzzakładowa
(instalacja wody chłodzącej) stanowiły części składowe lub przynależności
nieruchomości budynkowych kupionych przez powoda aktem notarialnym z dnia 31
stycznia 2005 r., czy też stanowiły one części składowe lub przynależności
znajdujących się w budynkach linii produkcyjnych (technologicznych) służących do
produkcji części samochodowych (wykładzin wnętrz) zakupionych przez firmę „Z”
D.T., zgodnie z umową z dnia 29 lipca 2004 r.”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna
zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone
wymaganie stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi
kasacyjnej, którego niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem
nieusuwalnym i podlega odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c.,
i stanowi jej dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego
polegający na wykazaniu argumentów przemawiających za tym, aby skarga
kasacyjna została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym
podkreślić, że spełnieniem tego obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych
argumentów uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych
tylko w ocenie samego skarżącego.
3
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem,
musi ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną
powinien wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
Przytoczone uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej pozwanego
do rozpoznania (z uwzględnieniem nawiązującej do niego treści zawartej
w ostatnim akapicie uzasadnienia skargi kasacyjnej) nie spełnia wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Przede wszystkim skarżący nie wskazał
jednoznacznie, do której z przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek odwołał
się, uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Przytoczony we wniosku przepis wskazuje bowiem na przesłankę polegającą na
wystąpieniu w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, a treść uzasadnienia – na
przesłankę w postaci oczywistej zasadności skargi kasacyjnej (art. 3989
§ 1 pkt 4
k.p.c.). Przyjmując, że w przekonaniu skarżącego w sprawie wystąpiło istotne
zagadnienia prawne, należało uznać, iż ta przesłanka nie została wykazana,
ponieważ skarżący nie sformułował zagadnienia prawnego z przytoczeniem
argumentów prawnych, świadczących o rozbieżnych ocenach prawnych (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002
r., nr 1, poz. 11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005 r.,
V CKN 3/05, Lex nr 180841). Przytoczona teść uzasadnienia wniosku nie zawiera
też argumentów świadczących o tym, że skarga kasacyjna pozwanego jest
oczywiście uzasadniona. Odwołanie się do tej przesłanki uzasadniającej przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania wymaga bowiem wykazania, że zaskarżony
wyrok został wydany z takim naruszeniem oznaczonych przepisów prawa, które
jest widoczne bez potrzeby głębszej analizy, czy prowadzenia dłuższych badań lub
dociekań (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2003 r., IV CZ
100/03, Lex nr 82227).
4
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c. oraz art. 98 k.p.c. w zw. z art. 39821
i art. 391 § 1
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 16 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa "E." sp. j.
przeciwko Syndykowi masy upadłości D. sp. z o.o.
o wydanie rzeczy lub zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 marca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 sierpnia 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz
powódki 1800 zł kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Pełnomocnik pozwanego wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego oddalającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w L.
nakazującego pozwanemu – po uchyleniu wyroku zaocznego – aby wydał powódce
oznaczone ruchomości bądź zapłacił kwotę 199 726,93 zł. Uzasadniając wniosek o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznanie, przytoczył art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. i
stwierdził, że „skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, ponieważ naruszone
zostało prawo materialne przez błędną jego wykładnię oraz naruszone zostały
przepisy postępowania, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż nie
zostało ustalone, czy sieć energetyczna i techniczna wewnątrzzakładowa
(instalacja wody chłodzącej) stanowiły części składowe lub przynależności
nieruchomości budynkowych kupionych przez powoda aktem notarialnym z dnia 31
stycznia 2005 r., czy też stanowiły one części składowe lub przynależności
znajdujących się w budynkach linii produkcyjnych (technologicznych) służących do
produkcji części samochodowych (wykładzin wnętrz) zakupionych przez firmę „Z”
D.T., zgodnie z umową z dnia 29 lipca 2004 r.”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna
zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone
wymaganie stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi
kasacyjnej, którego niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem
nieusuwalnym i podlega odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c.,
i stanowi jej dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego
polegający na wykazaniu argumentów przemawiających za tym, aby skarga
kasacyjna została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym
podkreślić, że spełnieniem tego obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych
argumentów uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych
tylko w ocenie samego skarżącego.
3
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem,
musi ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną
powinien wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
Przytoczone uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej pozwanego
do rozpoznania (z uwzględnieniem nawiązującej do niego treści zawartej
w ostatnim akapicie uzasadnienia skargi kasacyjnej) nie spełnia wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Przede wszystkim skarżący nie wskazał
jednoznacznie, do której z przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek odwołał
się, uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Przytoczony we wniosku przepis wskazuje bowiem na przesłankę polegającą na
wystąpieniu w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, a treść uzasadnienia – na
przesłankę w postaci oczywistej zasadności skargi kasacyjnej (art. 3989
§ 1 pkt 4
k.p.c.). Przyjmując, że w przekonaniu skarżącego w sprawie wystąpiło istotne
zagadnienia prawne, należało uznać, iż ta przesłanka nie została wykazana,
ponieważ skarżący nie sformułował zagadnienia prawnego z przytoczeniem
argumentów prawnych, świadczących o rozbieżnych ocenach prawnych (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002
r., nr 1, poz. 11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005 r.,
V CKN 3/05, Lex nr 180841). Przytoczona teść uzasadnienia wniosku nie zawiera
też argumentów świadczących o tym, że skarga kasacyjna pozwanego jest
oczywiście uzasadniona. Odwołanie się do tej przesłanki uzasadniającej przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania wymaga bowiem wykazania, że zaskarżony
wyrok został wydany z takim naruszeniem oznaczonych przepisów prawa, które
jest widoczne bez potrzeby głębszej analizy, czy prowadzenia dłuższych badań lub
dociekań (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2003 r., IV CZ
100/03, Lex nr 82227).
4
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c. oraz art. 98 k.p.c. w zw. z art. 39821
i art. 391 § 1
k.p.c.).