Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 119/07
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa M. G. i T. G.
przeciwko A. L. i in.,
o uznanie umów za bezskuteczne,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanych
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 12 lipca 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Pełnomocnik pozwanych wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego oddalającego apelację pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego w
K. z dnia 23 września 2005 r., którym zostało uwzględnione powództwo o uznanie
umów darowizny nieruchomości za bezskuteczne w stosunku do powodów.
Uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania, stwierdził, że „występuje
w sprawie istotne zagadnienie prawne oraz potrzeba wykładni przepisów kodeksu
cywilnego dotyczących dopuszczalności uznania za bezskuteczną czynności
prawnej w sytuacji, gdy nie została wykazana niewypłacalność dłużnika”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna
zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone
wymaganie stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi
kasacyjnej, którego niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem
nieusuwalnym i podlega odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c.,
i stanowi jej dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego
polegający na wykazaniu argumentów przemawiających za tym, aby skarga
kasacyjna została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym
podkreślić, że spełnieniem tego obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych
argumentów uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych
tylko w ocenie samego skarżącego.
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem,
musi ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną
powinien wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
3
Przytoczone uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej pozwanych
do rozpoznania nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Odwołując się do okoliczności wskazanej w art. 398 § 1 pkt 1 k.p.c., pełnomocnik
skarżących ograniczył się jedynie do powtórzenia jej ustawowego brzmienia.
Tymczasem uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
z powodu wystąpienia w sprawie istotnego zagadnienia prawnego wymaga
sformułowania tego zagadnienie prawnego, z przytoczeniem argumentów
prawnych, świadczących o rozbieżnych ocenach prawnych (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC z 2002 r., nr 1, poz.
11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005 r., V CKN 3/05, Lex
nr 180 841). Pełnomocnik pozwanych nie wykazał również, że zachodzi przesłanka
przewidziana w art. 3984
§ 1 pkt 2 k.p.c. Odwołanie się do tej przesłanki wymaga
bowiem przytoczenia przepisu prawa, który, mimo że budzi poważne wątpliwości,
nie doczekał się wykładni albo jego niejednolita wykładnia wywołuje – przestawione
w uzasadnieni wniosku – rozbieżności w orzecznictwie sądów (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 15 października 2002 r. II CZ 102/02, Lex nr 57231).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
kg