Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 157/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa BG
przeciwko GD i SD
o zapłatę i zobowiązanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lipca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 października 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Powód BG, wnosząc skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
26 października 2006 r. w części oddalającej powództwo ponad kwotę 48.881 zł
oraz w części rozstrzygającej o i kosztach procesu, domagał się przyjęcia skargi do
rozpoznania, ze względu na występujące - jego zdaniem - w sprawie istotne
zagadnienia prawne „dotyczące wykładni przepisów kodeksu cywilnego co do
oznaczenia daty początkowej odsetek ustawowych (art. 723 w zw. z art. 481 § 1
k.c.) oraz kodeksu postępowania cywilnego co do istnienia, bądź nie istnienia
obowiązku wyraźnego przytoczenia przez powoda podstawy prawnej roszczenia
(art. 187 § 1 k.p.c.), a także przepisów dotyczących miejsca uiszczenia opłat
sądowych i możliwości przyjęcia do rozpoznania apelacji pomimo uiszczenia opłaty
od apelacji w kasie niewłaściwego sądu i pomimo braku wniosku o przywrócenie
terminu do wniesienia tej opłaty”. Skarżący, formułując „zagadnienia prawne” w
przedstawiony wyżej sposób, stanowiska swego w tym zakresie bliżej nie
wyjaśnił.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę pozwanego należało uznać za niedopuszczalną.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga kasacyjna, obok innych
zasadniczych elementów konstrukcyjnych, powinna także zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania oraz uzasadnienie tego wniosku. Uzasadnienie
to powinno obejmować szczegółową, jurydyczną argumentację przekonującą
o tym, że powołana przez skarżącego przesłanka rzeczywiście w danej
sprawie zachodzi. W sytuacji więc, gdy powód powoływał się na występujące
- jego zdaniem - w sprawie niniejszej istotne zagadnienia prawne (art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.), koniecznym było precyzyjne wyjaśnienie, na czym one polegają,
dlaczego są one istotne, a także wskazanie przepisów prawa, na tle stosowania
których zagadnienia te powstały oraz szczegółowe uzasadnienie tego stanowiska
(por. np. postanowienie SN z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11). Odwołanie się przez powoda do jednej z przesłanek
3
uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonej w art. 3989
§ 1 k.p.c. oraz ogólne sformułowanie występujących - jego zdaniem - w sprawie
istotnych zagadnień prawnych, nawet przy zachowaniu obowiązku wskazania
przepisów, których stosowanie, zagadnienia te - zdaniem skarżącego -
wywołało, nie mogło być uznane za zadośćuczynienie wymaganiu uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi tej do rozpoznania, skoro skarżący zaniechał
uzasadnienia swego stanowiska w tym zakresie.
Z treści skargi powoda wynika w sposób jednoznaczny, że uznał on
za wystarczające dla spełnienia obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) ograniczenie się do uzasadnienia
jej podstaw (art. 3984
§ 1 pkt 2 k.p.c.), utożsamiając tym samym oba te
wymagania. Stanowisko to należy uznać za oczywiście błędne i nieuprawnione.
Jak bowiem zostało to już wielokrotnie w orzecznictwie Sądu Najwyższego
wyjaśnione, każde z tych uzasadnień pełni odmienną funkcję, stanowiąc
niezależny i samodzielny element skargi kasacyjnej, którego brak, czyni
skargę niedopuszczalną (por. postanowienie SN z dnia 12 grudnia 2000 r.,
V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52, z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 75 oraz z dnia 29 listopada 2005 r., II CSK 102/05,
LEX nr 188535).
Należy dodatkowo stwierdzić, że żadne z „zagadnień prawnych”, na
które powód w skardze się powołał, w istocie za zagadnienie takie w rozumieniu
art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. uznane być nie mogło. Już bowiem z ogólnego
ich sformułowania niewątpliwie wynika, że nie wywołują one istotnych wątpliwości
i dotyczyły jedynie oceny pewnych kwestii o charakterze jednostkowym,
które pojawiły się na tle tej konkretnej sprawy, a ich wyjaśnienie miało tylko
służyć jej rozstrzygnięciu. Zagadnienie, o którym mowa w powołanym wyżej
przepisie, powinno mieć zaś charakter rzeczywisty, przez co należy rozumieć,
że jego rozstrzygnięcie może nastręczać poważne trudności. Ponadto powinno
mieć ono wymiar uniwersalny, gdyż jego rozwiązanie ma przede wszystkim
ułatwiać podejmowanie rozstrzygnięć w innych podobnych sprawach, a także
sprzyjać uzyskiwaniu jednolitości w tym zakresie. W tym też zwłaszcza
przejawia się jego „istotność” (por. nie publ. postanowienia SN z dnia
4
10 grudnia 2003 r., V CZ 123/03 oraz z dnia 7 stycznia 2005 r., I CZ 183/04).
Za przedstawioną wykładnią pojęcia „istotnego zagadnienia prawnego”
przemawia bezpośrednio charakter skargi kasacyjnej jako szczególnego
środka zaskarżenia, którego zasadniczym celem jest zapewnianie realizacji
interesu publicznego.
Mając powyższe na względzie, skargę kasacyjną powoda należało,
ze względu na nieusuwalny brak odpowiadającego ustawowym wymaganiom
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, uznać
za niedopuszczalną i odrzucić na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.

IV CSK 157/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia