Sygn. akt II CZ 56/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący)
SSN Maria Grzelka
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M.B.
przeciwko M.B.
o unieważnienie małżeństwa ,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 sierpnia 2007 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienei
Postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. skargę kasacyjną powódki M.B. od wyroku tego Sądu
oddalającego apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego, którym oddalone
zostało jej powództwo o unieważnienie małżeństwa, wobec stwierdzenia że skarga
nie spełnia wymagania określonego w art. 3984
§ 1 k.p.c., gdyż nie zawiera
wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania wraz z uzasadnieniem.
W zażaleniu skarżąca zakwestionowała to postanowienie zarzucając, iż
wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego wymóg zawarcia w skardze kasacyjnej
wniosku o jej rozpoznanie został spełniony poprzez zawarcie w jej końcowym
fragmencie stwierdzenia, iż w świetle naruszeń przepisów prawa materialnego
i procesowego skarga jest jak najbardziej zasadna. Wnosiła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione.
Wynikający z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., wymóg złożenia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienia jest związany z instytucją tzw.
przedsądu. Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania nie
może być więc powołaniem okoliczności dowolnych, lecz powinno nawiązywać do
wyraźnie wskazanych przesłanek przedsądu, które określa przepis z art. 3989
§ 1
k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2005 r., II CZ
89/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 135). Wnoszący skargę może wskazać, że jest ona
oczywiście uzasadniona lub, że postępowanie przed sądem drugiej instancji
dotknięte było nieważnością. Wniosek o jej rozpoznanie może uzasadnić także
występującym w sprawie istotnym zagadnieniem prawnym lub potrzebą wykładni
przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów.
Nie stanowi wypełnienia tego wymogu, stwierdzenie skarżącej o zasadności
skargi, będące przy tym w przyjętym w niej ujęciu elementem uzasadnienia
3
podstaw skargi. Przedstawienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej nie może polegać na odwołaniu się do podstaw skargi i ich
uzasadnienia, gdyż obowiązki wynikające z art. 3984
§ 1 pkt 2 i 3 nie są tożsame
(między innymi postanowienia SN z dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00,
OSNC 2001, nr 3, poz. 51, z dnia 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001,
nr 3, poz. 52).
Z tej przyczyny wniesiona skarga kasacyjna, której brak w powyższym
zakresie ma charakter nieusuwalny (tak Sąd Najwyższy miedzy innymi
w powołanych postanowieniach: z dnia 9 listopada 2000 r. i z dnia 12 grudnia
2000 r.), jak trafnie przyjął Sąd Apelacyjny, podlegała odrzuceniu.
O oddaleniu zażalenia orzeczono na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.