Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 17/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa A.(...) Spółki z o.o. w S.
przeciwko J. W., E. T., P. T., H. B., A. B., A. K., W. K., D. R., A. K. i A. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia strony powodowej od postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt I ACa (…), I ACz (…), I ACz (…), I ACz (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 23 listopada 2007 r. odrzucił wniesioną
przez adwokata apelację powódki od wyroku oddalającego powództwo o zasądzenie
kwoty 319 692,95 zł z ustawowymi odsetkami. Rozstrzygniecie to oparł na stwierdzeniu,
że skoro apelacją zaskarżony został wyrok w całości, to wartością przedmiotu
zaskarżenia jest kwota 319 692,95 zł, nie zaś podana w apelacji kwota 7 125 zł.
Uiszczona od apelacji opłata w kwocie 363 zł., nie jest opłatą należną. Apelacja
podlegała więc odrzuceniu na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c.
Rozpoznając zażalenie, w którym pełnomocnik powódki zarzucił naruszenie art.
1302
§ 3 przez jego zastosowanie, art. 1302
§ 5 k.p.c. oraz art. 25 w zw. z art. 368 § 2
k.p.c. i art. 357 § 2 k.p.c. przez ich niezastosowanie, Sąd Najwyższy zważył, co
następuje:
2
Powołana w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia uchwała Sądu
Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2007 r., III CZP 77/07 (LEX nr 283349) podjęta została
na tle innego, niż w niniejszej sprawie, stanu faktycznego. Przedstawione w niej
argumenty nie mogły więc - wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego - uzasadniać
rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym postanowieniu. W uchwale tej Sąd
Najwyższy trafnie zauważył, że w sytuacji, gdy apelacja wnoszona przez adwokata nie
została opłacona, a ponadto nie została w niej oznaczona wartość przedmiotu
zaskarżenia, to bezcelowe byłoby wzywanie do uzupełnienia braku formalnego apelacji
przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, skoro ze względu na jej nieopłacenie
i tak apelacja podlega odrzuceniu (art. 1302
§ 3 k.p.c.). Inna zupełnie sytuacja
procesowa zaistniała w rozpoznawanej sprawie, bowiem adwokat wskazał w apelacji
wartość przedmiotu zaskarżenia i uiścił należną od wskazanej wartości opłatę. Apelacji
nie można było zatem potraktować również jako opłaconej tylko częściowo i odrzucić ją
na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z
dnia 24 listopada 2006 r., III CZ 70/06, niepubl.).
Skoro Sąd Apelacyjny uznał, notabene trafnie, że wskazana w apelacji wartość
przedmiotu zaskarżenia, w świetle granic w niej oznaczonych, budzi zastrzeżenia, to -
stosując odpowiednio art. 25 § 1 k.p.c. w zw. z art. 368 § 2 in fine k.p.c. oraz art. 1302
§
5 k.p.c. - powinien wydać postanowienie, w którym określiłby prawidłową wartość
przedmiotu zaskarżenia. Po ustaleniu, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest wyższa
od wskazanej w apelacji Sąd Apelacyjny zobowiązany był wezwać adwokata powódki
do uiszczenia brakującej opłaty sądowej pod rygorem odrzucenia apelacji (art. 1303
§ 1
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.).
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 39815
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).