Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 102/08
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa P. M.
przeciwko Wyższej Szkole M.(...) w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 sierpnia
2007 r., sygn. akt I ACa (…),
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) przyznaje radcy prawnemu M. Ł. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego
kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset), podwyższoną o stosowną kwotę
podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 2 i pkt 3 k.p.c. konstrukcyjnymi wymogami skargi
kasacyjnej są między innymi: przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie (art.
3984
§ 1 pkt 2) oraz złożenie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienie (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy oba te wymagania zostały przez
ustawodawcę wyodrębnione świadomie, bowiem służą innym celom i inny jest ich
charakter. Nie można zatem traktować ich zamiennie ani uzupełniająco. Oznacza to, że
nawet jeżeli podstawy lub argumenty uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania są częściowo zbieżne z podstawami kasacyjnymi i ich
2
uzasadnieniem, skarżący musi zawrzeć w skardze kasacyjnej dwa odrębne wywody
prawne: jeden nawiązujący do art. 3983
§ 1 k.p.c. i określający podstawy kasacyjne oraz
ich uzasadnienie i drugi zawierający uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej
do rozpoznania, nawiązujący do art. 3989
§ 1 k.p.c. (porównaj między innymi orzeczenia
Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r. V CZ 131/00, OSNC 2001/10/156, z dnia 5
czerwca 2001 r. IV CZ 45/01, OSNC 2001/10/157 i z dnia 10 stycznia 2003 r. V CZ
189/02, nie publ., które zachowały aktualność).
Zgodnie z art. 3983
§ 1 pkt 2 k.p.c. skarżący, przytaczając jako podstawę skargi
kasacyjnej naruszenie przepisów postępowania, powinien wskazać, że uchybienie to
mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Skarga kasacyjna powoda nie spełnia powyższych wymagań.
W przytoczeniu podstawy kasacyjnej, którą jest naruszenie określonych
przepisów postępowania, nie wskazano, że naruszenie to mogło mieć istotny wpływ na
wynik sprawy, a wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zawiera w
ogóle uzasadnienia.
Nie uchyla obowiązku uzasadnienia tego wniosku okoliczność, że jedną
z podstaw skargi kasacyjnej jest zarzut naruszenia art. 379 pkt 2 k.p.c. prowadzącego,
zdaniem skarżącego, do nieważności postępowania z powodu niewłaściwego
ustanowienia pełnomocnika strony przeciwnej, która wygrała proces. Skarżący powinien
uzasadnić wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazując jedną z
podstaw tzw. przedsądu, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Jeżeli jest nią nieważność
postępowania, wskazana jako jedna z podstaw skargi, powinien podać to jako
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Jest to tym bardziej
konieczne w sytuacji, gdy sporne w doktrynie i orzecznictwie jest czy strona, która
przegrała proces może powoływać się na nieważność postępowania z powodu
niewłaściwej reprezentacji lub umocowania strony przeciwnej, która proces wygrała lub
z powodu pozbawienia możliwości obrony praw takiej strony. W rozpoznawanej sprawie
jest to konieczne także dlatego, że z uzasadnienia podstaw skargi kasacyjnej wynika, iż
skarżący wskazuje na istnienie w sprawie niedostrzeżonego przez Sąd drugiej instancji
zagadnienia prawnego i konieczność wykładni określonych, zmienionych przepisów
prawa dotyczących ustroju szkół wyższych, wobec czego konieczne było uzasadnienie
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania przez wskazanie, które
okoliczności określone w art. 3989
§ 1 k.p.c. wniosek ten uzasadniają.
3
Z uwagi na to, że skarga kasacyjna powoda nie spełnia wymagań art. 3984
§ 1
pkt 2 i 3 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzucił ją na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. Na wniosek
pełnomocnika powoda z urzędu zasądzono na jego rzecz od Skarbu Państwa koszty
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
kasacyjnym, obejmujące wynagrodzenie radcy prawnego za sporządzenie i wniesienie
skargi kasacyjnej (§ 16 oraz § 15 w zw. z § 6 pkt 6 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej
przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).