Pełny tekst orzeczenia

UCHWAŁA Z DNIA 12 WRZEŚNIA 2008 R.
SNO 71/08
Przewodniczący: sędzia SN Wiesław Błuś (sprawozdawca).
Sędziowie SN: Marian Kocon, Beata Gudowska.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
w sprawie byłego sędziego Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 12 września
2008 r. zażalenia b. sędziego Sądu Rejonowego na uchwałę Sądu Apelacyjnego –
Sądu Dyscyplinarnego z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. akt (...), w przedmiocie
zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego
u c h w a l i ł : u c h y l i ć zaskarżoną u c h w a ł ę .
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn.
akt (...), zezwolił na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu
Rejonowego za czyny polegające na tym, że:
„1. w okresie od lutego do marca 2004 r. w A. w związku z pełnieniem funkcji
publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, działając wspólnie i w porozumieniu z
innymi osobami przyjął od Grzegorza K. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w
kwocie co najmniej 4 000 zł, w zamian za wydanie korzystnego dla Agnieszki K.
wyroku w sprawie o sygnaturze III Ks 19/03 Sądu Rejonowego, tj. za czyn
wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 228 § 3 k.k.;
2. w okresie od grudnia 2002 roku do stycznia 2003 roku w A. w związku z
pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, działając wspólnie i w
porozumieniu z innymi osobami przyjął za pośrednictwem Wacława K. od Henryka P.
korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie co najmniej 2 000 zł w zamian za
wydanie korzystnego dla Henryka P. wyroku w sprawie o sygnaturze III KK 806/98
Sądu Rejonowego, tj. za czyn wyczerpujący znamiona z przestępstwa z art. 228 § 3
k.k.;
3. w okresie od grudnia 2002 roku do stycznia 2003 roku w A. w związku z
pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, działając wspólnie i w
porozumieniu z innymi osobami przyjął za pośrednictwem Wacława K. od Sławomira
W. korzyść majątkową, w postaci pieniędzy, w kwocie 3 000 zł w zamian za nie
informowanie Krajowego Rejestru Karnego o skazaniu Sławomira W. w sprawie o
sygnaturze III K 806/98 Sądu Rejonowego, tj. za czyn wyczerpujący znamiona
przestępstwa z art. 228 § 3 k.k.”
2
Jednocześnie Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny zawiesił obwinionego
sędziego w czynnościach służbowych i obniżył jego wynagrodzenie o 50 % na czas
trwania tego zawieszenia.
Odwołanie od tej uchwały wniósł obwiniony sędzia, zarzucając:
„1. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na wywiedzeniu przekonania, że
zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje dostatecznie uzasadnione
podejrzenie, że dopuściłem się czynów objętych zezwoleniem na pociągnięcie do
odpowiedzialności karnej, gdy tymczasem prawidłowo ocenione dowody prowadzą do
zgoła odmiennego wniosku;
2. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 391 § 1 k.p.k. poprzez
odczytanie zeznań świadka Grzegorza K., gdy zeznania te wobec występujących
sprzeczności należało zweryfikować i skonfrontować z zeznaniami innych świadków,
a istniała realna możliwość ustalenia aktualnego miejsca pobytu tego świadka w
związku z prowadzonym wobec niego postępowaniem przygotowawczym w sprawie
tzw. „B.(...)”;
3. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 167 k.p.k. poprzez nie wykazanie
inicjatywy dowodowej przez Sąd Dyscyplinarny i zaniechanie uczynienia dowodu z:
► bilingu rozmów telefonicznych z telefonów Grzegorza K., Józefa W. i mojego
na okoliczność ewentualnych wzajemnych kontaktów ze sobą w trakcie trwania spraw
o sygn. III K 847/02, III K 614/03, III Ks 19/03, o których zeznawał świadek Grzegorz
K.,
► zeznań przedstawiciela II Urzędu Skarbowego – p. W. na okoliczność czy
orzeczenie wydane w sprawie Agnieszki K. zostało zaakceptowane przez stronę
przeciwną i dlaczego nie wywiedziono środka zaskarżenia,
► zeznań Artura G., który radykalnie zmienił treść zeznań w porównaniu ze
sprawą ASDo 3/06,
► zeznań świadków: sędziów Sądu Rejonowego X.Y. i W.Z., którzy
potwierdzili moją wersję obrony o braku możliwości wpływania przez sędziego
referenta na działalność i wykonywanie wyroku przez sekcję wykonawczą,
4. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 4 k.p.k. poprzez badanie i
uwzględnienie wynikających z materiału dowodowego okoliczności przemawiających
wyłącznie na moją niekorzyść, sprzecznie z zasadą obiektywizmu, a w szczególności
nieuwzględnienie linii obrony,
5. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 5 § 2 k.p.k. poprzez
rozstrzyganie nie dających się usunąć wątpliwości wyłącznie na moją niekorzyść,
wbrew zasadzie domniemania niewinności,
6. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. poprzez
zaniechanie wskazania wszystkich dowodów na jakich Sąd oparł się i pominięcie
wskazania powodu nie uznania dowodów przeciwnych,
3
7. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 129 § 2 ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych poprzez wydanie uchwały o
zawieszeniu mnie w czynnościach służbowych,
8. obrazę przepisu prawa procesowego, a to art. 124 § 3 ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych poprzez obniżenie o 50 % wysokości
mojego wynagrodzenia, w ten sposób, że nie zbadano rzeczywistej mojej sytuacji
rodzinnej i majątkowej”
i w związku z tym wniósł o:
► uchylenie uchwały Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 9
czerwca 2008 r. (sygn. akt ASD 8/07) i przekazanie w tym zakresie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu,
► ewentualnie o zmianę uchwały Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z
dnia 9 czerwca 2008 r. (sygn. akt ASD 8/07) poprzez umorzenie postępowania
wszczętego z urzędu w zakresie zezwolenia na pociągnięcie go do odpowiedzialności
karnej za czyny opisane w pkt. 4, 5, 6 wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego
dla Sądu Okręgowego z dnia 3 września 2007 r., sygn. SD 9/06”.
W dniu 6 sierpnia 2008 r. Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny, orzekając w
innej sprawie dyscyplinarnej tego samego sędziego, zmienił wyrok Sądu Apelacyjnego
– Sądu Dyscyplinarnego z dnia 26 października 2007 r.(sygn. ASD 7/07) w pkt. II, w
części dotyczącej kary w ten sposób, że w miejsce orzeczonej kary dyscyplinarnej
przeniesienia na inne miejsce służbowe wymierzył obwinionemu sędziemu, na
podstawie art. 109 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.), karę dyscyplinarną w postaci
złożenia sędziego z urzędu.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Powołanym wyżej wyrokiem Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia
6 sierpnia 2008 r. wymierzono sędziemu Sądu Rejonowego karę dyscyplinarną w
postaci złożenia sędziego z urzędu.
Stosownie do treści art. 122 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych
(zwanej dalej u.s.p.) od wyroku sądu dyscyplinarnego drugiej instancji – a takim jest,
zgodnie z art. 110 § 1 u.s.p., Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny – kasacja nie
przysługuje. Powyższe orzeczenie jest więc prawomocne i nie podlega zaskarżeniu.
Konsekwencją tego jest wygaśnięcie stosunku służbowego sędziego Sądu
Rejonowego, a to na podstawie art. 68 § 2 u.s.p.
Z tych powodów należy stwierdzić, że osoba wobec której prawomocnie
orzeczono taką karę nie pozostaje pod ochroną immunitetu sędziowskiego, a więc brak
jest formalnoprawnej przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania karnego
przeciwko takiej osobie (por.: uchwała Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z
4
dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. akt SNO 64/05, OSNwSD 2006, poz. 1. oraz J. R.
Kubiak, J. Kubiak, Przegląd Sądowy nr 11-12, 1993 r., „Immunitet sędziowski”, s. 5 –
6). W tej sytuacji postępowanie o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności
karnej stało się bezprzedmiotowe i z tych względów Sąd Najwyższy – Sąd
Dyscyplinarny orzekł jak na wstępie uchwały.
Zgodnie z treścią art.118 u.s.p. postępowanie dyscyplinarne prowadzone wobec
byłego sędziego Sądu Rejonowego będzie się toczyło nadal przed Sądem
Apelacyjnym – Sądem Dyscyplinarnym, pomimo wygaśnięcia stosunku służbowego
sędziego.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł jak na
wstępie.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13