II CNP 130/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 130/08
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 29 stycznia 2009 r.,
skargi Bank - Spółki Akcyjnej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawach egzekucyjnych z wniosku wierzycieli: [...]
oraz Bank Spółki Akcyjnej
prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w Ł. o sygn. akt: [...]
przeciwko dłużnikom E.B. i S.B.
przy udziale nabywcy T.S.
o egzekucję z nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w Ł. postanowieniem z dnia 7 czerwca 2006 r. sporządził
plan podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości.
2
Postanowieniem z dnia 24 lipca 2006 r. Sąd Rejonowy w Ł. odrzucił
spóźnione zarzuty wierzyciela Bank S.A. (obecnego skarżącego) od planu podziału
sumy uzyskanej z egzekucji i po rozpoznaniu zarzutów wierzyciela Bank Polski
S.A. zatwierdził plan podziału. Postanowienie uprawomocniło się bez
zaskarżenia.
Bank S.A. zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 7 czerwca
2006 r. skargą o stwierdzenie niezgodności prawem. Zarzucił naruszenie art. 249 §
1 k.c. i art. 12 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.
U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361) oraz art. 1026 k.p.c. podnosząc niezgodność
zaskarżonego postanowienia z tymi przepisami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przesłanką dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia jest wykorzystanie przez stronę przysługujących jej
środków prawnych. Gdy strona możliwości tej nie wykorzysta, skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem jest dopuszczalna wyjątkowo w razie
łącznego spełnienia przesłanek: istnienia wyjątkowego wypadku oraz
występowania kwalifikowanej niezgodności z prawem, wynikającej z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela.
Pojęcie „wyjątkowego wypadku", o którym jest mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.
obejmuje szczególne sytuacje polegające na tym, że strona z przyczyn
niezawinionych i usprawiedliwiających jej zaniechanie nie mogła skorzystać ze
zwykłych środków prawnych. Jako okoliczności takie wskazuje się w orzecznictwie:
ciężką chorobę, katastrofę, klęskę żywiołową czy błędną informację udzieloną
przez pracownika sądu (m. innymi postanowienie SN z 2.02.2006 r., I CNP 4/06,
OSNC 2006, nr 6, poz. 113). Obowiązek ich wykazania obciąża stronę, która chce
skorzystać z możliwości wniesienia skargi na podstawie art. 4241
§ 2 k.p.c.
(postanowienie SN z 24.07.2007 r., IV CNP 80/07, niepubl).
We wniesionej skardze nie zostały wskazane jakiekolwiek okoliczności
pozwalające uznać, że w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek w rozumieniu art.
4241
§ 2 k.p.c.
3
Zgodnie z art. 424 § 2 in fine k.p.c. skarga podlega odrzuceniu, jeżeli nie
zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4248
§ 2 k.p.c.
Mając to na względzie orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 29 stycznia 2009 r.,
skargi Bank - Spółki Akcyjnej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawach egzekucyjnych z wniosku wierzycieli: [...]
oraz Bank Spółki Akcyjnej
prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w Ł. o sygn. akt: [...]
przeciwko dłużnikom E.B. i S.B.
przy udziale nabywcy T.S.
o egzekucję z nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w Ł. postanowieniem z dnia 7 czerwca 2006 r. sporządził
plan podziału między wierzycieli sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości.
2
Postanowieniem z dnia 24 lipca 2006 r. Sąd Rejonowy w Ł. odrzucił
spóźnione zarzuty wierzyciela Bank S.A. (obecnego skarżącego) od planu podziału
sumy uzyskanej z egzekucji i po rozpoznaniu zarzutów wierzyciela Bank Polski
S.A. zatwierdził plan podziału. Postanowienie uprawomocniło się bez
zaskarżenia.
Bank S.A. zaskarżył postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 7 czerwca
2006 r. skargą o stwierdzenie niezgodności prawem. Zarzucił naruszenie art. 249 §
1 k.c. i art. 12 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.
U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361) oraz art. 1026 k.p.c. podnosząc niezgodność
zaskarżonego postanowienia z tymi przepisami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przesłanką dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia jest wykorzystanie przez stronę przysługujących jej
środków prawnych. Gdy strona możliwości tej nie wykorzysta, skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem jest dopuszczalna wyjątkowo w razie
łącznego spełnienia przesłanek: istnienia wyjątkowego wypadku oraz
występowania kwalifikowanej niezgodności z prawem, wynikającej z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela.
Pojęcie „wyjątkowego wypadku", o którym jest mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.
obejmuje szczególne sytuacje polegające na tym, że strona z przyczyn
niezawinionych i usprawiedliwiających jej zaniechanie nie mogła skorzystać ze
zwykłych środków prawnych. Jako okoliczności takie wskazuje się w orzecznictwie:
ciężką chorobę, katastrofę, klęskę żywiołową czy błędną informację udzieloną
przez pracownika sądu (m. innymi postanowienie SN z 2.02.2006 r., I CNP 4/06,
OSNC 2006, nr 6, poz. 113). Obowiązek ich wykazania obciąża stronę, która chce
skorzystać z możliwości wniesienia skargi na podstawie art. 4241
§ 2 k.p.c.
(postanowienie SN z 24.07.2007 r., IV CNP 80/07, niepubl).
We wniesionej skardze nie zostały wskazane jakiekolwiek okoliczności
pozwalające uznać, że w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek w rozumieniu art.
4241
§ 2 k.p.c.
3
Zgodnie z art. 424 § 2 in fine k.p.c. skarga podlega odrzuceniu, jeżeli nie
zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4248
§ 2 k.p.c.
Mając to na względzie orzeczono jak w sentencji.