Sygn. akt IV CZ 15/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie ze skargi uczestnika postępowania P.L.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Okręgowego w S.
z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. akt [...]
w sprawie z wniosku B.W.
przy uczestnictwie P.L.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lutego 2009 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w S.
z dnia 25 listopada 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i zasądza od uczestników postępowania P.L.
na rzecz wnioskodawczyni kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt)
zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w S. postanowieniem z dnia 25 listopada 2008 r. odrzucił
skargę P.L. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem tegoż Sądu z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie z wniosku B.W.,
z udziałem skarżącego, o rozgraniczenie. Sąd Okręgowy uznał – powołując się na
stanowisko Sądu Najwyższego (uchwałę z dnia 21 lutego 1969 r., III PZP 63/68,
OSNCP 1962, nr 12, poz. 208 oraz postanowienie z dnia 10 lutego 2006 r., I PZ
33/05, OSNP 2007, nr 3-4, poz. 48) - iż skarga nie została oparta na ustawowej
podstawie wznowienia, gdyż ze wskazanych w niej środków dowodowych w postaci
mapy geodezyjnej i opinii technicznej skarżący nie mógł skorzystać w poprzednim
postępowaniu z tego powodu, że dokumenty te sporządzone zostały w dniach 14
sierpnia 2008 r. i 18 września 2008 r.
W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestnik postępowania P.L.
wniósł o jego uchylenia, zarzucając Sądowi Okręgowemu naruszanie art. 403 § 2
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według skarżącego, podstawa wznowienia postępowania określona w art.
403 § 2 k.p.c. zachodzi w razie późniejszego wykrycia środków dowodowych, które
mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których nie mogła ona skorzystać
w poprzednim postępowaniu dlatego, że powstały one po jego prawomocnym
zakończeniu. Pogląd ten jest nieuprawniony. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem
Sądu Najwyższego, do którego odwołał się Sąd Okręgowy, podstawą wznowienia
postępowania na podstawie art. 403 § 2 k.p.c. mogą być tylko okoliczności oraz
środki dowodowe, które istniały w trakcie zakończonego postępowania (zob. także
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 23 października 2002 r., II CZ 105/02,
nie publ.; z dnia 5 czerwca 2003 r., II CZ 48/03, nie publ.; z dnia 23 sierpnia 2003 r.,
III CZ 52/06, nie publ.; z dnia 15 września 2005 r., II CZ 78/05, nie publ.).
Przychylając się do tego zapatrywania Sąd Okręgowy nie dopuścił się wskazanego
w zażaleniu naruszenia art. 403 § 2 k.p.c.
Skarga nie jest oparta na ustawowej podstawie wznowienia, nie tylko wtedy,
gdy powołana w niej podstawa została sformułowana w sposób nie odpowiadający
3
ustawie, ale także wówczas, gdy wskazane w niej okoliczności wprawdzie dadzą
się podciągnąć pod przewidzianą w ustawie podstawę wznowienia, lecz jednak
w rzeczywistości podstawa ta nie występuje.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 385 k.p.c. w związku art.
3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.