V CNP 25/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V CNP 86/06 I C 327/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 25/09
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Agencji Nieruchomości Rolnych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych
przeciwko A.B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 czerwca 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 lipca 2008 r. Sąd Okręgowy w G. odrzucił
apelację powódki Agencji Nieruchomości Rolnych od wyroku Sądu Rejonowego w
W. z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie o zapłatę.
Powódka wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem tego
postanowienia, powołując się na naruszenie prawa materialnego - art. 78
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 5 ustawy o gospodarowaniu
nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, art. 94 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych, art. 3 ust. 4 i art. 4 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju
rolnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie istotne jest to, że zakwestionowano orzeczenie
formalne Sądu II instancji, które zamknęło skarżącej tylko możliwość kontroli
instancyjnej (apelacyjnej) wyroku Sądu l instancji. W konsekwencji istnieje wyrok
Sądu Rejonowego z dnia 31 stycznia 2008 r. (sygn. akt I C 327/07), korzystający
z waloru prawomocności i powagi rzeczy osądzonej (art. 365 i 366 k.p.c.).
Nie został on zakwestionowany również w tej skardze, zatem nie może podlegać
jakiejkolwiek weryfikacji w sprawie skargowej.
Skarga powódki nie spełnia także istotnego wymagania, przewidzianego
w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy. Skarżąca podała,
że szkoda, jaką poniosła, to wartość przedmiotu sporu, a dowody na poniesienie tej
szkody to niekorzystne dla niej rozstrzygnięcia sądów. Należy zauważyć,
że skarżąca - w następstwie procesowego ukształtowania swojej skargi - została
pozbawiona możliwości dowodzenia, że wynik postępowania odwoławczego byłby
dla niej korzystny. Sąd Najwyższy nie może zastępować sądu drugiej instancji
i rozstrzygać, jakiej treści orzeczenie odwoławcze powinno zapaść w następstwie
nieodrzucenia apelacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca
2006 r. V CNP 86/06; OSNC 2007, nr 3, poz. 47). Zaskarżając jedynie
3
postanowienie o odrzuceniu apelacji strona skarżąca nie uprawdopodobniła, gdyż
nie mogła uprawdopodobnić, powstania szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Należy także zauważyć, że Sąd Okręgowy słusznie odrzucił apelację
powódki z powodu jej nieopłacenia, ponieważ Agencja Nieruchomości Rolnych
w wyniku zmiany przepisów nie korzystała z ustawowego zwolnienia od kosztów
sądowych w sprawach cywilnych. Zgodnie bowiem z art. 133 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2005, Nr 167,
poz. 1398 ze zm. – ustawa weszła w życie 2 marca 2006 r.), w ustawie z dnia
19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu
Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128 i Nr 281, poz. 2772 oraz z 2005 r.
Nr 132, poz. 1110 i nr 163, poz. 1362) w art. 26a uchyla się ust. 3. Uchylony ust. 3
art. 26a stanowił, że Agencja nie ma obowiązku uiszczania opłat w sprawach
cywilnych dotyczących mienia stanowiącego Zasób oraz w sprawach, o których
mowa w przepisach o kształtowaniu ustroju rolnego.
Z tych względów Sąd Najwyższy odrzucił skargę na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Agencji Nieruchomości Rolnych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych
przeciwko A.B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 czerwca 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 lipca 2008 r. Sąd Okręgowy w G. odrzucił
apelację powódki Agencji Nieruchomości Rolnych od wyroku Sądu Rejonowego w
W. z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie o zapłatę.
Powódka wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem tego
postanowienia, powołując się na naruszenie prawa materialnego - art. 78
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 5 ustawy o gospodarowaniu
nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, art. 94 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych, art. 3 ust. 4 i art. 4 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju
rolnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie istotne jest to, że zakwestionowano orzeczenie
formalne Sądu II instancji, które zamknęło skarżącej tylko możliwość kontroli
instancyjnej (apelacyjnej) wyroku Sądu l instancji. W konsekwencji istnieje wyrok
Sądu Rejonowego z dnia 31 stycznia 2008 r. (sygn. akt I C 327/07), korzystający
z waloru prawomocności i powagi rzeczy osądzonej (art. 365 i 366 k.p.c.).
Nie został on zakwestionowany również w tej skardze, zatem nie może podlegać
jakiejkolwiek weryfikacji w sprawie skargowej.
Skarga powódki nie spełnia także istotnego wymagania, przewidzianego
w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy. Skarżąca podała,
że szkoda, jaką poniosła, to wartość przedmiotu sporu, a dowody na poniesienie tej
szkody to niekorzystne dla niej rozstrzygnięcia sądów. Należy zauważyć,
że skarżąca - w następstwie procesowego ukształtowania swojej skargi - została
pozbawiona możliwości dowodzenia, że wynik postępowania odwoławczego byłby
dla niej korzystny. Sąd Najwyższy nie może zastępować sądu drugiej instancji
i rozstrzygać, jakiej treści orzeczenie odwoławcze powinno zapaść w następstwie
nieodrzucenia apelacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca
2006 r. V CNP 86/06; OSNC 2007, nr 3, poz. 47). Zaskarżając jedynie
3
postanowienie o odrzuceniu apelacji strona skarżąca nie uprawdopodobniła, gdyż
nie mogła uprawdopodobnić, powstania szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Należy także zauważyć, że Sąd Okręgowy słusznie odrzucił apelację
powódki z powodu jej nieopłacenia, ponieważ Agencja Nieruchomości Rolnych
w wyniku zmiany przepisów nie korzystała z ustawowego zwolnienia od kosztów
sądowych w sprawach cywilnych. Zgodnie bowiem z art. 133 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2005, Nr 167,
poz. 1398 ze zm. – ustawa weszła w życie 2 marca 2006 r.), w ustawie z dnia
19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu
Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128 i Nr 281, poz. 2772 oraz z 2005 r.
Nr 132, poz. 1110 i nr 163, poz. 1362) w art. 26a uchyla się ust. 3. Uchylony ust. 3
art. 26a stanowił, że Agencja nie ma obowiązku uiszczania opłat w sprawach
cywilnych dotyczących mienia stanowiącego Zasób oraz w sprawach, o których
mowa w przepisach o kształtowaniu ustroju rolnego.
Z tych względów Sąd Najwyższy odrzucił skargę na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.