Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 32/09
POSTANOWIENIE
Dnia 24 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M.K. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa M.K.
przeciwko E.K.
o zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. akt [...],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 grudnia 2008 r., sygn. akt [...],
1) oddala zażalenie
2) przyznaje od Skarbu Państwa (Sąd Apelacyjny)
adwokatowi K.T. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta)
złotych plus podatek VAT tytułem kosztów pomocy
prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu w
postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Powód M.K. w dniu 24 października 2008 r. złożył skargę o wznowienie
postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia
27 listopada 2003 r. Skarżący jako przyczyny wznowienia wskazał: oparcie
zaskarżonego wyroku na dokumencie podrobionym lub przerobionym, uzyskanie
wyroku za pomocą przestępstwa (art. 403 § 1 k.p.c.) oraz późniejsze wykrycie
takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć
wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim
postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c.). W uzasadnieniu wskazał, że po umorzeniu
śledztwa przez prokuraturę w sprawie użycia w postępowaniu przed sądem sygn.
akt [...] jako autentycznego podrobionego dziennika budowy oraz odmowie Sądu
Rejonowego uznania go za osobę pokrzywdzoną, postanowił raz jeszcze zapoznać
się z wszystkimi aktami sprawy i wówczas to wykrył jeden istotny fakt, który
podważa ustalone przez sąd pierwszej i drugiej instancji wydarzenia oraz opinie
biegłych sądowych. Skarżący wskazał, że w dzienniku budowy przy dacie
3.11.1994 r. jest zapis: „po konsultacjach z projektantem, konstruktorem, T.C. i
arch. C.T. przystąpiono do wykonania wzmocnienia płatwi w holu głównym”.
Podniósł też, iż w aktach sądowych i prokuratorskich nie ma nigdzie daty wygięcia
płatwi. Zdaniem skarżącego wygięcie musiało nastąpić w pierwszą zimę po
wykonaniu dachu, na skutek obciążenia śniegiem. Wygięcie płatwi nie mogło
nastąpić letnio-jesienną porą, ponieważ dach przed zmianą miał pokrycie cięższe
niż po zmianie. W konsekwencji, zdaniem skarżącego fakty te podważają ustalenia
sądów, co do kolejności zdarzeń na budowie i mają znaczenie dla kwestii
odpowiedzialności odszkodowawczej powoda. Nadto skarżący powołując się na
opinię biegłego A.K. wskazał, że dziennik budowy nie spełnia żadnych wymogów
wynikających z obowiązujących przepisów prawnych – nie posiada pieczęci, nie
posiada plomb, nie został zabezpieczony przed wymianą, a zatem nie może być
dowodem na ustalenie daty wygięcia płatwi i jej naprawy.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 15 grudnia 2008 r. odrzucił skargę
powoda wskazując w uzasadnieniu, że nie została oparta na ustawowych
podstawach. Sąd Apelacyjny wyjaśnił przy tym, że stwierdzenie dopuszczalności
wznowienia nie ogranicza się do badania, czy wskazane przez skarżących
3
okoliczności dają się podciągnąć pod przewidziana w ustawie podstawę
wznowienia, lecz obejmuje badanie i ustalenie, czy podstawa wznowienia
rzeczywiście istnieje.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucił:
- obrazę art. 403 § 2 k.p.c. przez jego błędną interpretację i w konsekwencji
niezastosowanie w warunkach przedmiotowej sprawy, a co za tym idzie
odrzucenie skargi o wznowienie postępowania, mimo iż zachodzą przesłanki
z powołanego przepisu uzasadniające uwzględnienie skargi o wznowienie
postępowania;
- błędne ustalenie, iż nie doszło, w warunkach niniejszej sprawy, do
późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona
nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu;
- obrazę art. 403 § 1 k.p.c. przez jego błędną interpretację i w konsekwencji nie
zastosowanie w warunkach przedmiotowej sprawy, a co za tym idzie
odrzucenie skargi o wznowienie postępowania, mimo że zachodzą przesłanki
z powołanego przepisu uzasadniające uwzględnienie skargi o wznowienie
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia w razie późniejszego
wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby
mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać
w poprzednim postępowaniu. W orzecznictwie Sądu Najwyższego trafnie podnosi
się, że podstawą wznowienia postępowania nie mogą być okoliczności i dowody
wchodzące w zakres materiału procesowego prawomocnie zakończonego
postępowania, a nie dostrzeżone przez stronę, bowiem wykrycie, o którym mowa
w powołanym art. 403 § 2 k.p.c. odnosi się do okoliczności i dowodów
w poprzednim postępowaniu w ogóle nie ujawnionych i wówczas nie ujawnialnych,
bo nie znanych stronie i dla niej niedostępnych, zaś fakty „ujawnialne” czyli te, które
strona powinna znać, tj. miała możliwość dostępu do nich, nie są objęte hipotezą
art. 403 § 2 k.p.c. Ocena dostępności faktów powinna mieć charakter obiektywny
4
i uwzględniać całokształt okoliczności danej sprawy (zob. postanowienie SN z dnia
15 maja 1968 r., I Co 1/68, OSNCP 1969 nr 2, poz. 36; postanowienie SN z dnia
17 stycznia 2001 r., IV CKN 1515/00, niepubl.; postanowienie SN z dnia 12 lutego
2004 r., V CZ 158/03, niepubl; postanowienie SN z dnia 4 marca 2005 r., III CZ
134/04, niepubl; postanowienie SN z dnia 6 kwietnia 2005 r., III CK 348/04, niepubl;
postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., IV CZ 143/05, niepubl; postanowienie
SN z dnia 14 lipca 2006 r., II CZ 43/06 niepubl; postanowienie SN z dnia 1 grudnia
2006 r., I CZ 97/06, niepubl).
Należy zważyć, że skarżący nie wskazał żadnych okoliczności faktycznych
lub środków dowodowych, o których można by powiedzieć, że zostały przez niego
wykryte i mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których skarżący nie mógłby
skorzystać w poprzednim postępowaniu. Taką okolicznością faktyczną nie jest
przytoczony przez skarżącego zapis z dziennika budowy, którego treść niewątpliwie
była znana sądowi, biegłym i stronom. Taką okolicznością nie jest również
podnoszony przez skarżącego fakt braku ustalenia daty wygięcia płatwi. Skarżący
wyraźnie stwierdza, że o fakcie tym dowiedział się po tym jak „jeszcze raz zapoznał
się z wszystkimi aktami sprawy”, a zatem nie można zakwalifikować tej okoliczności
jako nie ujawnionej i „nieujawnialnej”. Nadto skoro skarżący zapoznawał się
uprzednio z aktami sprawy, to okoliczność ta powinna być mu znana. Natomiast
twierdzenie skarżącego, że: „wygięcie płatwi musiało nastąpić w pierwszą zimę po
wykonaniu dachu, na skutek obciążenia śniegiem, że wygięcie płatwi nie mogło
nastąpić letnio-jesienną porą, stanowi wyłącznie polemikę z niekorzystnym dla
niego stanowiskiem sądu. Skarżący nie wskazuje przy tym nowych okoliczności
faktycznych, czy środków dowodowych, ale przedstawia hipotetyczną wersję
wydarzeń, konkurencyjną dla tej, którą ustalił Sąd. Okoliczności przytoczone
w skardze nie wskazują również na to, aby zaskarżony wyrok został oparty na
dokumencie podrobionym lub przerobionym, albo, że został uzyskany za pomocą
przestępstwa. W szczególności skarżący nie twierdzi i nie przytacza w tym zakresie
żadnych okoliczności faktycznych, świadczących o tym, że kwestionowany przez
niego dziennik budowy został podrobiony lub przerobiony, a jedynie stwierdza, że
z przyczyn formalnych nie może być dowodem na ustalenie daty wygięcia płatwi
i jej naprawy.
5
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c orzekł jak w sentencji. Na podstawie § 19 i 21
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze
zm.) rozstrzygnął o kosztach nieopłaconej pomocy z urzędu.
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13