Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 149/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 czerwca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa E. S.
przeciwko Gminie B. i Ogólnopolskiemu "I.(...)" w P.
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 czerwca 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
1) odrzuca skargę kasacyjną w części zaskarżającej wyrok w punktach II
(drugim), III (trzecim) i IV (czwartym) sentencji, a w pozostałym zakresie
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2) nie obciąża powódki kosztami postępowania kasacyjnego poniesionymi
przez pozwaną Gminę;
3) przyznaje adw. J. K. z Kancelarii Adwokackiej od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) wraz z
należnym podatkiem od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej świadczonej powódce z urzędu w postępowaniu
kasacyjnym.
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna powódki zaskarża wyrok Sądu Apelacyjnego w całości,
pomimo braku interesu prawnego powódki (braku gravamen) w zaskarżeniu korzystnych
2
dla niej rozstrzygnięć zawartych w punktach II, III i IV jego sentencji. W tej części Sąd
Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną jako niedopuszczalną z innych przyczyn (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
Zgodnie z art. 3984
§ 2 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o
przyjęcie jej do rozpoznania oraz uzasadnienie wniosku. Uzasadnienie to nie może
poprzestawać na odwołaniu się do uzasadnienia podstaw kasacyjnych, lecz musi
obejmować wyodrębnioną argumentację jurydyczną przekonującą, że powołana przez
skarżącego przesłanka w sprawie zachodzi. W wypadku, gdy skarżąca twierdzi, że jej
skarga jest oczywiście uzasadniona, powinna przedstawić argumentację prawną,
wyjaśniającą w czym ta oczywistość się wyraża oraz uzasadnić to twierdzenie, przy
uwzględnieniu, że „oczywistość” skargi to jej zasadność ewidentna, niewątpliwa,
możliwa do stwierdzenia bez głębszej analizy (por. m.in. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75). Skarga
kasacyjna powódki nie przedstawia tak rozumianego uzasadnienia „oczywistości” skargi,
ponieważ uzasadnienie „oczywistości” zarzuconych uchybień, mających prowadzić do
oceny o „oczywistej” zasadności skargi opartej na takich zarzutach, sprowadza się do
powielenia argumentacji przedstawionej w ramach uzasadnienia zarzutów
przytoczonych w ramach podstawy kasacyjnej. Skarżąca nie przekonała zatem o
spełnieniu wymienionej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. przesłanki.
Z tych względów Sąd Najwyższy odmówił w pozostałym zakresie (zaskarżającym
wyrok w pkt I sentencji) przyjęcia skargi do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.), nie
obciążając powódki, na podstawie art. 102 k.p.c., kosztami postępowania kasacyjnego
poniesionymi przez pozwaną Gminę.
O kosztach pomocy prawnej świadczonej powódce z urzędu w postępowaniu
kasacyjnym orzeczono na podstawie §§ 6 pkt 6, 13 ust. 4 pkt 2 i 19 oraz 20
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.1348 ze zm.).

II CSK 149/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia