Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 35/10
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie ze skargi wnioskodawczyni M. K.-M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w L. z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. akt II S (…),
o odrzuceniu skargi na naruszenie jej prawa do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki
sprawy I Ns (…) Sądu Rejonowego w P.
w sprawie z wniosku M. K.-M.
przy uczestnictwie P. S. i M. S.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lipca 2010 r.,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy w L. odrzucił skargę M.
K.-M. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym
bez nieuzasadnionej zwłoki.
W skardze z dnia 21 sierpnia 2009 r. skarżąca wnosiła o stwierdzenie
niezgodności z prawem wymienionego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
2
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Wymaganie
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas jej
powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z
prawem; niezbędne jest również uwiarygodnienie tego oświadczenia przez powołanie i
przedstawienie dowodów lub co najmniej ich surogatów (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141,
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, nie publ., z dnia 23 września 2005 r., III CNP
5/05, niepubl., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl., z dnia 28 listopada
2006 r., III CNP 55/06, niepubl. i z dnia 25 lipca 2006 r., III CNP 40/06, niepubl.).
Skarżąca tego obowiązku nie spełniła; wskazała jedynie, że poniosła szkodę w
wysokości 154 000 zł oraz podniosła, że „poniosła szkodę oraz stratę tytułem
pozbawienia jej praw do nieruchomości po zmarłym mężu”, i że „zasądzona spłata
całkowicie nie odpowiadała realnej wartości przedmiotowej nieruchomości”.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu niejawnym
m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.