III SK 25/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SK 25/10
POSTANOWIENIE
Dnia 1 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa Elektrociepłowni C. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w C.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 1 września 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
3 listopada 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 3 listopada 2009 r. oddalił apelację Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes Urzędu) od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
19 stycznia 2009 r., w sprawie z odwołania Elektrociepłowni C. Sp. z o.o. w C. o
wydanie świadectwa pochodzenia energii z kogeneracji.
Prezes Urzędu zaskarżył powyższy wyroki w całości skargą kasacyjną i
wniósł jego zmianę i oddalenie odwołania, ewentualnie o uchylenie i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej instancji. Wnosząc o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania Prezes Urzędu podnosił, że w sprawie występuje
istotne zagadnienie prawne oraz zachodzi potrzeba wykładni przepisu art. 9a ust.
8e ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (jednolity tekst: Dz.U. z
2006 r., Nr 89, poz. 625 ze zm., dalej jako ustawa)
2
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
1. Skarga kasacyjna Prezesa Urzędu nie kwalifikowała się do przyjęcie celem
jej merytorycznego rozpoznania.
2. Na posiedzeniu, którego przedmiotem jest przyjęcie lub odmowa przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania, Sąd Najwyższy bada jedynie
występowanie przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c., to jest czy w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, czy zachodzi potrzeba
wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w
orzecznictwie, czy zachodzi nieważność postępowania lub czy skarga
kasacyjna jest oczywiście zasadna (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r.,
sygn. akt I CSK 197/07; postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r.,
sygn akt III SK 24/07). Dlatego art. 3984
k.p.c. przewiduje wymóg
przedstawienia okoliczności uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, który umożliwia stronie wnoszącej skargę kasacyjną
przekonanie Sądu Najwyższego o istnieniu przesłanek, na których opiera się
wstępne badanie skargi kasacyjnej pod kątem dopuszczenia jej do
rozpoznania (postanowienie SN z 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II CSK
65/06). Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
polega na wyjaśnieniu, czyli na wykazaniu, dlaczego, w ocenie strony
skarżącej, zachodzi któraś z przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., sygn akt III SK 24/07).
Treść tego uzasadnienia nie może być dowolna, lecz musi opierać się na
argumentacji jurydycznej w postaci wywodu uwzględniającego zarówno
dotychczasowe orzecznictwo (lub wskazującego jego brak) z zakresu
przedstawionego zagadnienia prawnego, jak i poglądy doktryny.
3. W zakresie dotyczącym przepisu art. 9a ust. 8e ustawy, Prezes Urzędu nie
przedstawił ani we wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, ani
w jego uzasadnieniu żadnego zagadnienia prawnego. Nie jest zagadnieniem
prawnym brak orzecznictwa Sądu Najwyższego, ani odpowiedniego dorobku
doktryny w kwestii wydawania świadectwa pochodzenia z kogeneracji. Z
kolei o potrzebie dokonania wykładni przepisu powołanego w podstawach
skargi kasacyjnej nie świadczy rozbieżność wykładni dokonanej przez Sądy
3
orzekające w danej sprawie z wykładnią przyjmowaną przez stronę
postępowania. Za potrzebą dokonania wykładni może natomiast przemawiać
rozbieżność w orzecznictwie sądów orzekających w sprawach danego
rodzaju, z tym że rozbieżność ta powinna zostać przedstawiona przez
wnoszącego o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w postaci
odpowiedniego wywodu prawniczego. Nie jest rolą Sądu Najwyższego na
etapie przedsądu ustalenie, czy w kwestii wykładni określonego przepisu
istnieje rozbieżność w orzecznictwie. To do wnoszącego skargę kasacyjną
należy przekonanie Sądu Najwyższego o potrzebie zajęcia przez sąd
kasacyjny stanowiska porządkującego sprzeczne poglądy sądów niższych
instancji lub składów orzekających samego Sądu Najwyższego, wynikające z
odmiennej wykładni tego samego przepisu. Zagadnieniem prawnym nie jest
również niezastosowanie przez Sąd Apelacyjny art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji
RP, ani nieskierowanie pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego na
podstawie art. 193 Konstytucji RP. Prezes Urzędu nie podniósł również
żadnych argumentów wskazujących na potrzebę dokonania wykładni wyżej
wymienionych przepisów.
4. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 1 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa Elektrociepłowni C. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w C.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 1 września 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
3 listopada 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 3 listopada 2009 r. oddalił apelację Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes Urzędu) od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
19 stycznia 2009 r., w sprawie z odwołania Elektrociepłowni C. Sp. z o.o. w C. o
wydanie świadectwa pochodzenia energii z kogeneracji.
Prezes Urzędu zaskarżył powyższy wyroki w całości skargą kasacyjną i
wniósł jego zmianę i oddalenie odwołania, ewentualnie o uchylenie i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej instancji. Wnosząc o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania Prezes Urzędu podnosił, że w sprawie występuje
istotne zagadnienie prawne oraz zachodzi potrzeba wykładni przepisu art. 9a ust.
8e ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (jednolity tekst: Dz.U. z
2006 r., Nr 89, poz. 625 ze zm., dalej jako ustawa)
2
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
1. Skarga kasacyjna Prezesa Urzędu nie kwalifikowała się do przyjęcie celem
jej merytorycznego rozpoznania.
2. Na posiedzeniu, którego przedmiotem jest przyjęcie lub odmowa przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania, Sąd Najwyższy bada jedynie
występowanie przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c., to jest czy w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, czy zachodzi potrzeba
wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w
orzecznictwie, czy zachodzi nieważność postępowania lub czy skarga
kasacyjna jest oczywiście zasadna (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r.,
sygn. akt I CSK 197/07; postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r.,
sygn akt III SK 24/07). Dlatego art. 3984
k.p.c. przewiduje wymóg
przedstawienia okoliczności uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, który umożliwia stronie wnoszącej skargę kasacyjną
przekonanie Sądu Najwyższego o istnieniu przesłanek, na których opiera się
wstępne badanie skargi kasacyjnej pod kątem dopuszczenia jej do
rozpoznania (postanowienie SN z 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II CSK
65/06). Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
polega na wyjaśnieniu, czyli na wykazaniu, dlaczego, w ocenie strony
skarżącej, zachodzi któraś z przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., sygn akt III SK 24/07).
Treść tego uzasadnienia nie może być dowolna, lecz musi opierać się na
argumentacji jurydycznej w postaci wywodu uwzględniającego zarówno
dotychczasowe orzecznictwo (lub wskazującego jego brak) z zakresu
przedstawionego zagadnienia prawnego, jak i poglądy doktryny.
3. W zakresie dotyczącym przepisu art. 9a ust. 8e ustawy, Prezes Urzędu nie
przedstawił ani we wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, ani
w jego uzasadnieniu żadnego zagadnienia prawnego. Nie jest zagadnieniem
prawnym brak orzecznictwa Sądu Najwyższego, ani odpowiedniego dorobku
doktryny w kwestii wydawania świadectwa pochodzenia z kogeneracji. Z
kolei o potrzebie dokonania wykładni przepisu powołanego w podstawach
skargi kasacyjnej nie świadczy rozbieżność wykładni dokonanej przez Sądy
3
orzekające w danej sprawie z wykładnią przyjmowaną przez stronę
postępowania. Za potrzebą dokonania wykładni może natomiast przemawiać
rozbieżność w orzecznictwie sądów orzekających w sprawach danego
rodzaju, z tym że rozbieżność ta powinna zostać przedstawiona przez
wnoszącego o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania w postaci
odpowiedniego wywodu prawniczego. Nie jest rolą Sądu Najwyższego na
etapie przedsądu ustalenie, czy w kwestii wykładni określonego przepisu
istnieje rozbieżność w orzecznictwie. To do wnoszącego skargę kasacyjną
należy przekonanie Sądu Najwyższego o potrzebie zajęcia przez sąd
kasacyjny stanowiska porządkującego sprzeczne poglądy sądów niższych
instancji lub składów orzekających samego Sądu Najwyższego, wynikające z
odmiennej wykładni tego samego przepisu. Zagadnieniem prawnym nie jest
również niezastosowanie przez Sąd Apelacyjny art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji
RP, ani nieskierowanie pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego na
podstawie art. 193 Konstytucji RP. Prezes Urzędu nie podniósł również
żadnych argumentów wskazujących na potrzebę dokonania wykładni wyżej
wymienionych przepisów.
4. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.